سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 227 - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به استاد عزیز و ارزشمندم

سلام به مریم شایسته مهربان و قشنگم

سلام به همسفرا، به اعضای های خانواده با نگرش و دوست داشتنی ام

قسمتی دیگه از سفر اونم به شماره 227 رسیدیم و بازهم شگفتی و درس ها و دیدن ها و تجربه های دیگـــر در سفر به دور آمریکا قسمت 227

همینطور که همسفر استاد جان ومریم شایسته عزیز هستیم با این ماشین فوردF15 قرمز خوش رنگ مون که کاپوتش برق میزنه. داریم در جاده های رو یکی یکی عبور میکنیم و در حرکتیم به سمت شهر ها و ایالت های جدید. یک جاده آسفالت تمیز با خط کشی های منظمش اونم پنج بانده. یعنی 5 باند رفت 5 باند برگشت. جلوتر هم یک سازه پل بود. من متوجه نشدم ما روی این پل بودیم از اول بعد جاده شد یا جاده بود که وصل شدیم به پل. اینقدر نرم و رون و قشنگ و زیبا بود.فقط باید سوت زد و لذت برد از این همه زیبایی، این همه تکنولوژی در خدمت راحتی و لذت بردن. فقط لذت بردم وقتی از اول فایل رو گذاشتم و یک لحظه غرق لذت شدم که قضیه چیه جاده پله یا پل جاده است. انگار از وسط یک رود هم رد شدیم.خدایا شکرت برای دیدن این همه زیبایی و قشنگی. خدایا شکرت برای حس این عبور کردن از یکجایی به جای دیگه با این نرمی و قشنگی. اصلا از این پل رد شدیم به ذهنم زد سرعت سفر بیشتر شده(منظورم سرعت فیلمبرداری نیست حسم از جریان سفر رو میگم)،یکجورایی سرعت اتفاقات، انگار قدم هام بلندتر شده، تصاعد خورده مغزم. خلاصه غرق لذت و شگفتی برای این همه در ذهنم.

خدایا فقط آسمون آبی و جاده و پلی که تو رو به یک مقصد به یک هدف نزدیکتر میکنه. و تو فقط داری از مسیر این همه زیبایی لذت میبری. استاد الحق که گل گفتین و به یاد این جمله زیباتون افتادم که موفقــیت رسیــدن به مقصــد نیست بلکه لذت بردن از مسیره. چقدر الان حس موفق بودن بهم دست داد چون فقط تو همین ثاینه های اول لذت بردم.

(اگر میخوای بدونی چطور میبینم و مینویسم باید بگم فایل رو پلی کردمو با سرعت مینویسم و میبینم و حس میکنم و هر از گاهی چون سرعت فکر و حس زیاده و برای تبدیل شدن به کلمه از تصویر جا میمونم یک استپ ریزی میزنم و بعد باز پلی میکنم و بازهم لذت بردنم رو مضاعف میکنم. این یکجورایی یکی از روش های منه برای تمام و کمال همراه شدن با شما در سفر. خصوصا وقتی که تمرکزی وقت میذارم و میتونم.امــروز از اون روزاست…خدایا شکرت برای این آزادی و تمرکز)

_ خدایا شکرت برای عبور کردن از جاده های زیبا

خدایا شکرت برای رسیدن به شهر و ایالت های بعدی….واووو یک تابلوهای سبز رنگ راهنمایی رانندگی رسیدیم که داره میگه با کجا چقدر فاصله داریم و راهنمایی ام میکنه از چه جهتی ادامه بدیم.

میدونید اینو نوشتم و دیدم یاده چی افتادم اینکه ما در مسیر و جاده زندگی مون گاهی به این تابلوهای راهنمای زندگی برخورد میکنیم، تابلوهایی که میگه میتونی ببینی تا مقصد و هدفت چقدر فاصله است؟ یا میگه باید چطور عمل کنی برای رسیدن به اونا. سوال اینه اصلا ما میدونیم کجا قراره بریم؟! یا اصلا بلدیم این تابلوهای راهنمایی که در مسیر جاده زندگی مون قرار داره رو بخونیم؟! یا وقتی اصلا بهشون برخورد میکنیم ببینیمشون؟!…

اصلا وقفه ایی داریم تا درک شون کنیم یا تخت گاز داریم فقط میریم؟! اصلا لذت میبریم از اتفاقات و زیبایی ها یا فقط چشم دوختیم برسیم به یک مقصدی؟!…

من لازم میدونم همینجا یک وقفه ایی داشته باشم و بعد میام ادامه میدم.

یادم هست کجام زیر تابلوهای سبز رنگ راهنمایی رانندگی که نوشتن:

EAST NORTH SOUTH _

St Louis ChicgoMemphis

خب ثانیه 30 رو رد میکنم.و به آرامی از تابلوها رد میشم…خدایا شکرت برای دیدن این چیزا.

به به داریم میرسیم به ایلینویز و تابلوی خوش آمدگویی این شهر رو هم میبینیم که نوشته:

Welcome to

ILLINOIS

The land of Lincoln

From the people of Illinois

و چقدر جالب اطلاعاتی تو همین تابلو سبز رنگ کنار جاده بود غیر از خوش آمدگویی و اون حس خوبی که انتقال میده یک اطلاعات ریزی هم داد. اینکه اون شهر سرزمین لینکلن که از مردم ایلینوی و اهل اونجا بوده.

_خب توقف کردیم و با منظره زیبا مزرعه بلال با صدای کلی جیرجیرک مواجه شدیم. و البته سلام مریم شایسته عزیز و استاد و استادیار خوش تیپ و قشنگ مون، سلام مریم جان، همسفر و لیدرتور سفر به دور آمریکا وقت شما هم بخیر و شادی باشه عزیزم.

به به وارد ایالت ایندیانا شدیم(یکی از ایالت‌های غرب میانه آمریکا )

اونم از جاده هایی که شبیه جاده های پرادایس هست عبور کردیم اونم با یک هوای عالی.خدایا شکرت(بنظرم بوی نزدیک شدن به خونه داره خیلی میاد.) و دیدن این مزارع ذرت پشت سرتون و اونم بدون حصار و دیواری که یکجورایی چسبیدهه به حیات فروشگاه زنجیره ایی وال مارت. شب اونجا تو تراک کمپر بغل وال مارت اقامت کردین و از امکاناتش بهره مند شدین خداروشکر واقعا چقدر قد بلند و باصفا هستند.استاد یکجوری پوست بلال ها رو کنار زدین و دانه هاشو نشون دادین و گفتین به به که انگار خوردنی هستن و آدم دلش میخواست بخوره.ولی ما که این ساخته ی زیبا و خوش رنگ و لعاب دست بشر رو فقط از دیدنش لذت میبریم نمیخوریم کــه…(اصلا چنان اهرمی از ذرت و هر مشتقات ذرت تو ذهنم از دوره قانون سلامتی ساخته شده که دلم نمیخواد بخورم و اصلا میلی ندارم.خداروشکر)

_به به وارد یکجای سر سبز و زیبا و قشنک دیگه شدیم،خدا میدونه چقدر شگفتی و فراوانی و زیبایی قراره تجربه کنیم.از اون آقا که کنار اون کلبه یا محل استقرارش سوال کردیم و به مسیر ادامه دادیم،چه محوطه بزرگی و معلومه قسمت های مختلفی داره.

به به رسیدیم یکجای بکر دیگه که دسترسی ما رو به طبیعت زیبا آسون میکنه برای دیدن هم یک سکو چوبی گذاشتن که از اون بالا میتونیم اون رودخونه و اون آبشار کوچیکش رو ببینیم و میریم به سمت پله های مارپیچی که جالب ساختن و با یک میله استیل هم براش انگار نرده ساختن تا افرادی که پله بالا یا پایین میخوام و احتیاج دارند چیزی رو بگیرن استفاده کنن. واقعا این کاراشون خیلی تحسین برانگیزه، اونم کجا تو دل طبیعت و این حد از توجه به راحتی و جزئیات، واقعا دمشون گرم.

از این پله های سنگی با اون میله های فلزی که اطراف پله بصورت مارپیچ هست میریم پایین.مریم فیلمبرداری یک دستی ات رو اونم موقعی که از پله ها پایین میای و در حال حرکتی خیلی تحسین میکنم واقعا دمتون گرم.اینقدر با عشق و زیبایی برامون از زیبایی های جهان هستی فیلم میگیری.تمام تلاشتون رومیکنید که بتونیم قشنگ تر تصر کنیم خودمون داریم این صحنه ها تجربه میکنیم واقعا از فیلمبرداری کردن های عالی تون در لحظات این سفر سپاسگزارم استادجان، مریم جانم.

به به استاد قشنگ و خوش تیپ و خوش اندام مون هم رسید پایین این پله ها، چه منظره ایی چه رودخونه ایی، چه سنگ هایی تو مسیر این رود بودن.واووووو اون تیکه که جریان آب رود داشت از یک ارتفاع یکم از خودش بالاتر میومد به یک سطح دیگه و یک آبشار کوچولو ایجاد شده بود چقدر زیبا بود. و این صحنه از فیلم منو به یاد تغییر مدارها و اینکه ما دسترسی به یک مدار بالاتر یا یک مدار پایین تر از جایی که هستیم، مداری که هستیم رو داریم.

وای فقط اون جایی که استادجان روی یک صخره نشسته بودن و غرق لذت بردن ودیدن این زیبایی ها بودن، خدا و خودشون میدونه چه افکار قشنگی داشت اون موقع از ذهن شون رد میشد. این صحنه رو هم دوست داشتم که مریم جان روی استاد جان زوم کرده بودین و زاویه پشت سرشون بود و وقتی زوم کامل شد استاد یکهو برگشتن به ما نگاه کردن.اونم با یک لبخند زیبا…

سپاسگزارم برای وجودتون برای بودن تون برای عشق تون، برای توجه های زیباتون.برای تمام تون سپاسسگزارم

چقدر دقیقه های 6 و 24 ثانیه اینا بود که روی اون سنگ زوم کردین و یک کُنده یک تیکه تنه درخت خیلی قدیمی شکل و فرمی گرفته بود که انگار یک مارمولک بزرگه.خدایا شکرت چه فـضای قشنگی بود درخت ها، آب و رود و سنگ و صخره رنگ سبز درختها و آسمون آبی. و بعد مریم جان در یک لوکیشن زیبا میره تا یک ژست زیبا و متفاوت دیگه بگیرن برای عکس و استاد جان هم با عشق روی ایشون زوم کردن و از ایشون عکس گرفتن که عکسش رو به عنوان بنر در قسمت قبل دیدیم. واقعا عکس زیبایی شده بود فقط فکر کنم چون فاصله دور بود و زوم کرده بودین کیفیتش اومده بود پایین که خودشم یکجور مدل شده بود و واقعا زیبا بود.مریم جان فکر کنم زست هاتونو فلبداهه میگیرینـا…استاد از اینکه همراهی میکنید مریم جان رو و در عکس گرفتن صبور هستید و با عشق این کار رو همیشه انجام میدید تحسین تون میکنم.

_میریم بزنیم باز هم توی دل جاده و بازهم از روی یک پل زیبای دیگه رد میشیم.

باز هم یک پل دیگه که ما رو از یک شهر احتمالا به شهر دیگه میرسونه، اونم پلی که از روی یک رود وسیع و بزرگ رد شدیم و صحنه غروب خورشید رو داشتیم و انعکاسش رو روی آب. واقعا زیبا و حیرت انگیزه.

_خب رسیدیم به یک جا برای توقف کردن و نزدیک غروبه و آسمون رو ببین و رنگ ابرا…

امشب سوپرمون هست

این اصطلاح Supermoon یا اَبرماه که در سال های اخیر خیلی باب شده که زمانی اتفاق می افته که ماه در حالت قرص کامل و نزدیکترین حالتش رو به کره زمین داشته یاشه یا اصطلاحا در حضیض مداری خودش قرار داره.

واقعا زیبا و زیباتر و درخشان تر از همیشه شده…

=========================================

تازه از ایالت ایندیانا وارد ایالت کنتاکی شدیم.

که در حال غذا دادن به رخش قشنگ هستیم. خداروشکر برای امکاناتی که همه چا هست.

واوو استاد جان خبر سوپرمون رو دیدن و بازهم به زیبایی های سفر اشاره میکنن.

_میریم داخل یک موزه یا بهتره بگیم پارک موضوعی” و دیدن یک ماکت نشسته یک مرد قدیمی که بصورت متحرکه و داریم برامون حرف میزنه،فقط کبوتر کنارش چقدر طبیعی بود.

چقدر جالب از روی صفحه مانتیوری که بیرون اون غرفه بود ازش انگار سوال میپرسی و این مرد جواب میده. یک ماکت سخنگو و با یکسری حرکات بدنی که براش طراحی کرده بودن خیلی جالب و خلاقانه بود…حالا جالب تر این ترکیب حرکت استاد جان یک بخشی از موزه رو برامون گذاشتن و بعد از دور نمایی از یک کشتی بزرگ رو دیدیم و پاسخ استاد جان به این سوال که اون مرد چه کسی بود که داشت به سوال ها جواب میداد؟! حضرت نوح(ع) و الان در حال نزدیک شدنه به موزه ایی که تاریخ و سرگذشت حضرت نوح رو بهمون میگه و معرفی میکنه. موزه ایی که اومدن کت حضرت نوح رو شبیه سازی کردن. واقعا تحسین برانگیزه این همه خلاقیت. اصلا این فایل خلاقیت در خلاقیت شد. خلاقیت تدوین استاد جان و اون سوالی که ازمون پرسیدین تا دیدن این موزه و شبیه سازی کشتی حضرت نوح و تمام جزئیاتی که داخل این سازه شبیه به یک کشتی ایجاد کرده بودند.

واقعا استفاده از تکنولوژی برای بیان و نشان دادن تاریخ اون زمان و یکجورایی خیلی زیبا اومده بودن تصویرسازی کرده بودند و یک فضایی که انگار خودت میری تو دل داستان یکی از پیامبران الوالعزم اونم اولین پیامبر از پیامبران الوالعزم،اونم با چه قدمت سنی… و گذاشتن تابلوها و نوشته ها و فیلم های کوتاهی که ربط هایی که با آیه هایی از انجیل رو داشت بهمون اشاره میکرد.

چقدر دیدگاه شما استاد عزیز و این منطق قوی تون رو تحسین میکنم، اینکه خودتون اهل تحقیق کرده بودین و هستین جوری که صرفا دنبال اثبات و توجیه نیستید و دنبال حقیقت هستید بدون تعصب روی چیز خاصی.واقعا این دیدگاه بدون تعصب تون رو به شدت تحسین میکنم.نگاه جستجوگر بودن و تحقیق کردن و فکر کردن تون رو تحسین میکنم.استاد جان واقعا جز تحسین شما و این فایل ها و این مکان های فوق العاده پر از درسی که باعث میشه انسان به فکر فرو بره الان چیزی ندارم بگم و بارها تحسین تون کردم در همین قسمت و میکنم. این فضا انسان رو مشتاق میکنه تا تاریخ گذشتگان رو تا جای ممکن و به دور از حواشی اضافی مطالعه کنه.

مطالعه تاریخ و کلا درس تاریخ در زمان مدرسه یکی از اون درس های حوصله سر بر و ناخوشایند برای من بود. اما الان میبینم تاریخ دانستن خوبه چون ردپای قانون رو از گذشته تا حال میشه بهتر دید، میشه عبرت گرفت میشه الگو های مناسب در زمینه های مختلف پیدا کرد.

مثلا حضرت نوح (ع) الگوی فردی با پشتکار بالا بودن، الگوی فردی که به حرف مردم اصلا اعتنایی نداشته و کاری که فکر میکرده درسته رو انجام میدن و ادامه میدن، الگوی فردی که به خدا ایمان آورده و همیشه در راه شناخت و درک خدا و رسیدن به خدا بوده بیشتر از الهام هاش کمک گرفته و قدم برداشته و عمل کرده یعنی مصداق یک فرد با ایمان همراه با عمل صالح بودن. بنظرم حضرت نوح(ع) خیلی فرد بزرگی هستن و میشه ازشون درس یاد گرفت(چند روزه درگیره همین جور تحقیق هام و در مورد حضرت نوح و ایه هایی که اسم ایشون اومده مطالعه میکنم.) جالبه که ایشون چقدر باید اهمیت بالای ی داشته باشه که یک سوره کلا بنام ایشون داریم.

کلمه نوح 42 بار در قرآن تکرار شده و در کل در قرآن 7 بار این داستان به شکل های مختلف در سوره های مختلف بیان شده….

این فایل خیلی زیاد آگاهی داره خیلی زیاد نکات مثبت داره من اصلا قادر نیستم بنویسم. هم صحبت های استاد جان هم قسمت های مختلف این کشتی هم نوشته ها و ماکت ها، این تکنولوژی،….واقعا زیبا و پر از نکته و درس هست.

==============================================

ماکت کشتی نوح حدود 155 متر طول داره که در ایالت کنتاکی آمریکا دیدیم.

ساخت این کشتی از فکر یک خلاق استرالیایی‌الاصل به نام کن هام بوده و Genesis نام گروهی می باشد که این کشتی را ساخته اند.در سال 2016 انگار افتتاح شده است.