سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 235 - صفحه 10 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند یکتا

سلام استاد و مریم عزیز، سلام به تمام اعضای سایت روحانی عباسمنش و خونواده خودم، امیدوارم حالتون خوب لبتون خندون باشه، سپاس گذار خداوند که دوباره این فرصت بهم داد تا بیام و یک کامنت دیگه توی این فضای بینظیر بنویسم،

مریم عزیز سپاس گذارم از لطف بیکرانت که این فایل هارو آماده می‌کنی و از قول استاد علاوه بر اینکه تمرکز خودتون چندین برابر میشه بر روی زیبایی ها به ما هم کمک میکنین تا با شما توی این مسیر الهی همراه شما باشیم،

این نگاه توحیدی شما و استاد همیشه الهام بخش بود برای من و هست که همدیگرو می‌پذیرین با وجود همه تفاوت ها، البته که از قول استاد به نسبت تفاهم هاتون خیلی بیشتر از تفاوتهاتون، بخاطر همین هم هست که شما با هم همدار بودید و تا الان کنار هم زندگی میکنین،

موضوعی که توی این فایل برای من چشمک زد و توجه من رو جلب کرد این قانونمدنی توی شخصیت هر دوی شماست که از خواسته ها تون بخاطر به دست آوردن دل طرف مقابل نمیگذرید و جوری منیج کردین این موضع رو که منجر به آرامش بیشتر شده توی رابطتون، پذیرش طرف مقابل و احترام به موجودیت اون باعث شده تا همچین رابطه ای شکل بگیره،

البته که پیروی از هدایت خداوند بوده که این نتایج رو به وجود آوردهو باعث شده این روند ادامه پیدا کنه و بازخورد از این مسیر منجر شده که بفهمین این مسیر درسته که انسان با همین روش تونسته به بقای خودش ادامه بده و پیش بره که این هم باز بر میگرده به خودشناسی بیشتر،

بیرون ز تو نیست آنچه در عالم هست… از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی

خیلی خوبه که در مورد خودمون هم بتونیم همینجوری عمل کنیم، به خودمون هم احترام بزاریم، به رویاها و آرزوهایی که در ما متولد میشن هم توجه کنیم، به هوس ها و امیالی که در ما ایجاد میشن هم توجه کنیم، اون وقت اگر خوب خودمون شناخته باشیم متوجه میشیم که این رویا و خواسته بخاطر چه چیزی هست، آیا برمیگرده به ما یا بخاطر دیگرانه، با اولویت های ما در یک جهت هست یا نه،

وقتی بتونیم به تعادل برسیم و در مورد خودمون و جهان اطرافمون اون موقع تونستیم خدایی زندگی کنیم، وقتی بتونیم به همسر درونمون هم احترام بزاریم و اون رو هم جزئی از خودمون بدونیم، وقتی بتونیم این هماهنگی رو میان ذهن و روحمون ایجاد کنیم به سعادت دست پیدا میکنم،

ما ناظر بر همه آنچه که داریم هستیم، من نه اسمم و نه جسمم و نه ذهنم و نه فکرم من ناظر بر اینها هستم من مجموع اینها هستم کسی که به اینها شکل داده، قطعه ای از خداوند…

پس باید به تمام آرزو ها و علاقه مندی هام و امیال و احساسات و شهواتی که در من ظهور می‌کنه توجه کنم، اونها بی دلیل نیومدن، اونها نشعت گرفته از یک خواسته از درون من هستند تا من اون اجابت کنم بدون قضاوت، استاد همیشه میگه که شما اول به آرزوها و علاقه مندی هاتون برسین بعد تصمیم بگیرین تا ازشون بگذرین یا نه، بعد تصمیم بگیرین که خوبه براتون یا نه،

آرزو ها و خواسته هایی که ما بهشون میرسیم تنها برای خود ما تنها نیست چون (خودی) وجود نداره… چون در وجود ما جهانی نهفته هست خیلی عظیم تر این جهان مادی و همون طور که ما در این جهان همسر و فرزند و خونواده و دوستان و… داریم و به اونها احترام میزاریم و اونارا همون جوری که هستند می‌پذیریم و اجازه می‌دیم تا خودشون رو تجربه کنند باید در مورد خودمون هم همینطور باشیم و اجازه بدیم تا خود توحیدی مون رو تجربه کنیم بی قضاوت… مثل ابراهیم که گفت اول گفت خورشید و ماه و ستاره خدای من هستند و بعد گفت من عفول کنندگان رو دوست ندارم، ای قوم من از چیزی چیزهایی که شما شریک خداوند قرار میدید بیزارم…

یا مثل موسی که یک نفر رو کشت توی دعوا و سالها فراری بود و در آخر گفت خدایا من به هر خیری که از تو به من برسه فقیرم،

با تجربه خودمون و تمام اون چه که در ما ظهور می‌کنه میتونیم به خودشناسی و خدا شناسی بیشتر برسیم و این جهان بی انتهارو بیشتر کشف کنیم…

از روی ویژگیهایی که در ما موقع برخورد با یک فرد دیگه ایجاد میشن میشه فهمید که اون فرد و ما چه باورهایی در مورد انسان ها داریم به همین راحتی فقط میخواد یکم نگاه عمقی تر داشته باشیم و مثل خداوند از بالا به مسائل نگاه کنیم…

من که هیچ ادعایی ندارم که دارم خوب عمل میکنم توی این موضع ولی دارم سعیم رو میکنم تا بتونم یه ذره بهتر از دیروزم عمل کنم، امیدوارم بتونم توی این مسیر الهی ثابت قدم بمونم،

یه جاهایی موقع نوشتن کامنتا خیلی گیج میشم و به این نتیجه میرسم که چقدر این جهان پیچیدست و من هیچی نمیدونم و ذهنم شروع به نجوا می‌کنه ولی بعد میگم تهش اینکه جونم رو توی این راه از دستم میدم ولی اون دنیا حسرت اینکه چرا تلاشی برای درک بهتر خداوند نکردم نمی‌خورم و بعد یه آرامشی میاد توی وجودم و تمام اون نجواها محو میشن انگار هیچ وقت نبودن…

از قول ماسک پلانک بنیان گذار و پدر فیزیک کوانتوم که میگه اگر کسی گفت من فیزیک کوانتوم را کامل فهمیدم بدونید که او هیچ چیزی را نفهمید چون من هم که این نظریه مطرح کردم نتوانستم کامل آن را درک کنم…

خداوند خیلی بی انتهاست و ما در اندازه ای نیستیم که بتونیم اون کامل درک کنیم ولی باید تلاشمون برای بهتر درک کردنش بکنیم،

امیدوارم که مفید بوده باشه برای خودم که سرشار از آگاهی بود، سپاس گذار خداوند که به من گفت و من فقط نوشتمش، برای همتون بهترین هارو از رب یکتا آرزو میکنم و عاشقتونم.