سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲ - صفحه 2

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به خانم شایسته نازنین , استاد عزیز و دوستان فوق العاده

من همیشه نوعی از زیستن رو میخواستم و نمیدونستم چطور میشه بهش رسید . من ذهن بسیار بسیار پرسشگری دارم و همیشه دوست داشتم به زیستنی بالاتر برسم که درش بدون هیچ پرسشی,جایی که سوالی از چرایی و چگونگی نیست, فقط غرق در لذت باشم . اینقدر رضایت و شادی و شکوفایی (فلاح ) رو تجربه کنم که سوالی نمونده باشه ,آخه آدم در آغوش یار چه سوالی داره ؟

خلاصه میخواستم رها بشم از بار سنگین اینهمه سوال , میخواستم در مسیری که براش خلق شدم غرق باشم . وقتی با منطقم نگاه میکردم میدیدم  زندگی در دنیایی با اینهمه مولفه ی متغییر , با اینهمه مجهول , واقعا  دیوانه کننده است و فکر میکردم لابد عقل و فکری ندارن اینهه مردم که افسرده یا دیوانه …نیستن

تا اینکه با تمام وجودم جدی خواستم و قدم به قدم ,صدقم رو نشون دادم و رسیدم به برنامه های استاد و رسیدم به عینیت اون حرفها در این فایل های سفر به دور آمریکا . مفهوم هدایت به طورکلی و الهامات به طور خاص , بهشتی رو برام به تصویر کشیدن که تمنای وجودی همه ی عمرم بود . این درک شاه کلید نجات بخش من بود .

من عاشق قسمت ۲۹ سفر به دور آمریکا هستم , همون که  رفتین به باغچه ی گل اون فرشته ی دوست داشتنی . هنوز نرفتم دوباره ببینمش, میخواستم اول حسی که هنوز باقی مونده رو بنویسم . وای که چقدر جادویی و عینی, “هدایت” به تصویر کشیده شده بود. اینکه استاد یکباره میگه بیا پیاده بریم و خانم شایسته چقدر خوش ذوق قبول میکنه و کفش و کلاه میکنه و راه میفتن . بین راه یک زمین گلف وسیع میبین, از همون ها که خانم شایسته عاشقِ گشایشی هست که در این وسعت زیبا دیده میشه.

استاد پیشنهاد راه رفتن از توی زمین گلف رو قبول نمیکنه , چقدر منطقی و راحت , مسیرمون اونجا نیست . بعد خانم شایسته وقتی دارن توی اون جاده ی بهشنی راه میرن , فرکانسِ فرشته ی مهربون رو دریافت میکنه که بهش میگه:سلام بر تو , بیا پیش من ! و شاد و روان اون فرکانس رو دنبال میکنن و مینوشند عشقی که اون فرشته فوق العاده به گلکاری هاش داره . اونهمه زیبایی و تنوع و شگفتیِ رنگ ها و شکل ها و عطر ها , چه بهشنی ! آخه تو آمریکا چند تا از این فرشته هاهست که دقیقا جلوی چشمهای ما ظاهر میشن !

خوشا چشمی که رخسار تو بیند ! خوشا ملکی که سلطانش تو باشی !

جلوی اون باغچه ای که مجسمه حضرت مریم بود و گفت اینجا صبح ها عبادت میکنه …وای فقط تمنای سجده داشتم به خدای اینهمه شکوه و زیبایی که در چه قالب های ساده ای دقیقا روبروی ما قرار داره .

از اینکه اون فرشته ,یک آشپزخونه ای داره که داره غذا میپزه و با ذوق به خلقِ خودش,به خلقِ خدای خودش نگاه میکنه , دیدم شکوه الهی چه ساده و معمولی به زمین نشسته !

وقتی فرشته گفت گاد بِلِس یو , میخواستم بغلش کنم و بگم عاشقتم مهربون , تو خودت اون رحمتی

خانم شایسته بی نهایت سپاسگزارم از عشق و شجاعت و ایمانی که داری , عاشقتم

????????

دوباره این قسمت رو دیدم و نکاتی که میخوام اضافه کنم :

*خانم شایسته چقدر زیبا بهمون نشون میده که چطوری باید توجه بر نکات مثبت و نعمت ها و زیبایی ها داشته باشیم ; با تمام وجودمون , با تمام حواس پنجگانه , با دیدن سبزی و شکوه درختان , شنیدن نغمه فوق العاده پرنده ها , بوئیدن عطر گلها و گیاهان ,لمس طروات هوا , چشیدن طعم های عالی

* چقدر خوبه که بیان کنیم زیبایی ها رو تا به زیبایی های بزرگتر هدایت بشیم . مثل وقتی که استاد و خانم شایسته از گلهای خانم بورلی تعریف و تحسین کردن و به باغچه بزرگتر و زیباتر و متنوع تر دعوت شدن , طبق هدایت الهی!

* چقدر خانم بورلی زیبا و دوست داشتنی, الگوی عالی هست برای اینکه کاری که عاشقش هستیم رو با تمام وجود انجام بدیم . از قدرت منطق و فکرمون و هدایت الهی که با عشق برما جاریه , برای انجام هر چه بهتر اون کار استفاده کنیم . فکر کنیم که بهترین نحوه چیدمان کاشت گلها چطوریه . چه رنگ ها و شکل هایی بهم میان…برحسب زمان گل دهی , در فصل ها و ساعت های مختلف شب و روز , بهتره چطوری در هر قسمت کاشته بشن .

اینجا هم {پرسیدن} ولی اینبار غرق در آرامش و لذت و احساس خوب نه شک و سردرگمی ; پرسش هایی که یقین داری راه راحت و آسان و لذت بخشی براشون وجود داره که خدا تو رو بسمتش هدایت میکنه.

چقدر عالی خانم بورلی لابلای عاشقی کردنش , برای خودش “ذکر” قرار داده بود . تا ایمان رو و دعا رو براش زیبا یادآوری کنن و به تصویر بکشن .

چقدر قشنگ رنگ گردنبند مجسمه مریم , با گلهای پشت سرش هماهنگ بود.

چقدر خوب از همه فضاها استفاده کرده , چقدر تنه های درخت های بریده شده گلدون های قشنگی بودن

* چقدر استاد و خانم شایسته روان و با تمام وجود ذوق میکنن و زیبایی رو تحسین میکنن. وقتی خانم بورلی بهشون گفت لذت ببرین , میخواستم بگم اینا خودشون اینکارن ! ?