سفر به دور آمریکا | قسمت 85 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

درود بر استاد بزرگوارم جناب عباس‌منش گرامی و بانو شایسته‌ی عزیز و یکایک شما هم‌فرکانسی‌های گلم

منم عاشق حیواناتم. پسر کوچک من هم همینه. ولی تا حال یه همچین جای به این زیبایی ندیده بودم که این‌جوری حیوانات وحشی علف‌خوار توش این‌جوری و در صلح کامل با هم باشند.

ولی، واقعا ترسناک هم نبودن، نمی‌دونم چرا؟ شایدم به این خاطر که من عاشق حیواناتم! وقتی یه عنکبوت هم که می‌بینم یا یک سوسک جنگلی می‌بینم و یا وقتی داریم توی جنگل‌های اطراف شهرمون می‌گردیم و یا به کوه میریم و چشمم به مارمولک‌ها می‌افته یا وقتی حتا یه مار رو می‌بینم و یا وقتی که یک گراز رو می‌بینم خیلی خوشحال میشم و تحسینشان می‌کنم. حالا بگذریم از حیوانات اهلی که حسابی باهاشون دوستم.

ولی، خیلی جای قشنگی بود و خیلی هم شما و بانو شایسته‌ی عزیز با حیوانات راحت بودین. یه جاهایی احتیاط کردید که شرط عقله. در همین حال، جانه پسر، مایک مو طلایی که پشت ماشین و جای رو باز نشسته بود که آخر ماجراجویی بود که اگه پسر کوچک من باشه هم همین کار رو می‌کرد!

خدا را سپاس که یه همچین جاهای خوشگل و این حیوانی زیبا( که همشون به یک اندازه برای من زیبا هستند) را آفرید تا ما انسان‌ها با دوستی و محبت به اونا، شاد بشیم و اون خوشگلا هم با دیدن ما که دوستشون داریم کیف کنن.

خدا را سپاس که دیگه آدما فهمیده شدن و به حقوق حیوانات احترام می‌گذارند! چقدر جالب بود که غذایی که بهشون می‌دادید، حساب شده و کنترل شده بود و هر چی که دستمون باشه را نمیشه بهشون داد که خدای نکرده مریض نشن! اونقدر با دیدن اون فضا، درختای سبز سبز و آسمون آبی و ابرهای خوشگل و اون جیگرای ناز، حیوونا را میگم،‌ خوشحال شدم که نگو. من بچه‌ی گرگانم و تقریبا هر آخر هفته میریم‌ جنگل با دوستان و حسابی زیبایی اون رو تحسین می‌کنیم و جای شما رو خالی می‌کنیم.

دوستون دارم، عاشقتونم، انشاالله هر جای این دنیا که هستین همیشه در پناه خداوند یگانه تندرست، شاد و شادکام و به‌روز و پر روزی و سربلند باشید.

ارادتمند شما