کمبود را باور نکن حتی اگر پرفسور هاوکینگ آن را تایید کرد! - صفحه 34

سلاااااام به استاد جاااانم.وقت شما بخیر.

خیییییلی فایل قوی ای بود.مممنوووون که هم خودتون تا این حدددد قووووی به فراوانی باور دارین که حتی نظریه و احتمالات یک دانشمند (که مورد تایید دنیاس) در کمبود، بحران و … نمیتونه ذره ای تردید در باور فراونی شما ایجاد کنه و هم ما رو آگاه میکنید و با این فایل به قوی تر شدن باور ما که نهالی نو پا و آسیب پذیره و باید مراقبش باشیم تا یه روز ببینیم که درخت تنومندی شده کمک میکنید .من این فایل رو گوش کردم دیوااانه شدم از این حد باور شما.و دلم میخواد با یادگرفتن از شما و پا گذاشتن و رفتن از مسیری که شما طی کردین به این حد از باور برسم و چه زیبااااست باور فراوانی که خودش یه سپاسگزاری بزرگ هست در برابر خداوند آفریننده ی این فراوانی ها.خدا رو هزاران مرتبه شکر میکنم، دیشب برای نشانه این فایل اومد. همسرم برای انجام کار مهمی مردّد شده بود و وقتی گفت که دیگه نمیخواد به این کار ادامه بده من شوکه شدم و وقتی میخواست من رو قانع کنه که این نشدنیه و …

من بهش گفتم اصلاً الان با من در موردش صحبت نکن و با خودم گفتم تضاد به این بزرگی حتماً درس شیرینی برام داره ومن باید پیداش کنم و بعد زندگیم آباد تر و راحت تر میشه و من که مطمئن بودم باید بدون تردید و ترس پیش بریم و انجامش بدیم نمیدونستم باید چکار کنم چون ایشون تصمیم گیرنده اس،اینجا رو که باز کردم از خوشحالی داشتم دیوانه میشدم و به همسرم گفتم ببین من به خاطر تردید تو نشانه خواستم ببین چطور قاطع داره صحبت میکنه استاد!اونوقت شما از چی میترسی ؟

با خودم فکر کردم که چرا باید همسرم وسط کار به این مهمی بخواد جا بزنه،چرا الان که نصف راه رو رفته!!!با خودم فکر کردم اگه من مسئول انجام این کار بودم با باور هایی که الان در من ایجاد شده بدون شک این کار رو کامل میکردم ولی چرا همسرم که از طریق من با استاد آشنا شده و به چند تا از فایل های استاد گوش داده چرا باورش هنوز حداقل به اندازه ی من نیست؟و بعد دیدم خُب، من تو این مدت هرررر روز توی سایت بودم و مثل یه دانش آموز منظم نسبت به اومدن سر کلاس مقیّد بودم گرچه هنوز شاگرد زرنگه ی کلاس نیستم و همه ی تمرینا رو انجام نمیدم و یا هر روز انجام نمیدم اما حداقل بلا استثنا سر کلاس(سایت) اومدم و تو همین اومدن ها و پرسه زدن ها کلی آگاهی گرفتم و انرژی و آرامش.اما گوشی همسرم دسترسی به نت نداره و فقط چند فایلی که من براشون بلوتوث کردم رو میتونن گوش کنن ضمن اینکه شهرستان هستن و(الان سه هفته اس که اومدن مرخصی پیش ما و دو روز دیگه باید برگردن) اینجا هم نیستن که حداقل برای لحظه هایی با گوشی من تو سایت بیان.من به ذهنم رسید که بااااید هر طور شده گوشی بگیرن و با هم این راه رو طی کنیم.اول مقاومت کردن ولی با یکم صحبت من در مورد فراوانی قانع شدن و قراره که گوشی بخرن و احساس میکنم این تضاد سرعت بیشتری به رسیدن به اهداف ما رو فراهم کرد.خدا روشکر میکنم که الان اینجا هستم تو این خانواده ی زیبا و دوست داشتنی.چه بسا اگه نبودم و با چنین تضادی روبرو میشدم فقط با همسرم دعوا میکردم و یا اگه سعی میکردم باهاش بحث نکنم در درون خودم غصه میخودم و شب و روز رو به خودم زهر میکردم و… اینا رو گفتم که بگم چقدرررر تغیییر کردم و همسرم هم چقدر تغییر کرده. ما کمتر از دو ساعت درگیر تضاد بودیم و حل شد و اتفاقاً عشق بین ما و اعتماد بنفس ما بیشتر هم شد و خوشحالم که با اینکه خیلی در لحظه ازش ناراحت شده بودم و شوکه شدم ،بعد از حدود پونزده دیقه آروم شدم و با قدرت گفتم: بهت اجازه نمیدم که این کار مهم رو نیمه کاره رها کنی و ادامه ماجرا رو که بالاتر گفتم برای شما عزیزان.هر چی از استاد تشکر کنم کمه و هر چقدرررر هم که از خداوند تشکر کنم که من و همسر عزیزم رو به این مسیر زیبا هدایت کرد باز هم نمیتونم حقّ شکر رو ادا کنم😊.ممنونم که وقت گذاشتین و کامنت من رو خوندین.آرزوی شادی و سلامتی و ثررروت روز افزون در دین و دنیا و آخرت برای همه ی شما و خودم و استاد عزیزم و خانواده محترمشون دارم. پیشاپیش میلاد امام عصر عج رو تبریک میگم.