«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 106
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-37.gif
800
1020
گروه تحقیقاتی عباسمنش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباسمنش2017-01-21 00:00:002024-06-09 14:55:43«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناهشاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
دوستان خود پسندی من رو تا حد زیادی ببخشید! معذرت میخوام! ولی شدیدا انتقاد دارم از کسایی که میان اصلا معلوم نیست راجع به چی صحبت میکنند! و فقط میخوان یه چیزی بنویسن! خواهشا نوشته های شما من باب موضوع باشه! نه اینکه یه عده فقط میخواهند یک سری چیز بنویسید و صرفا سنگی انداخته باشند! اینطوری کیفیت مسابقه میاد پایین! ممنون:)
سلام به استاد و همه همراهان گروه تحقیقاتی عباس منش
به نظر من هیچ زمانی وجود نداره که ما از هر لحاظ از خودمون راضی باشیم .همیشه زمانایی وجود داره که خودم شدیدا در مورد یک موضوع احساس گناه میکنم و خودمو سرزنش میکنم.اما جالب این جا هست که تا زمانی که نمیتونم خودم ،خودم رو ببخشم ،نه میتونم هیچ تغییری در روند ایجاد شده بدم و نه گذشته رو جبران کنم و حتی بیشتر اوقات هر لحظه بیشتر توی اون گناه و اشتباه فرو میرم.
طزر فکری که من خودم سعی کردم جایگزین این احساس کنم و از اون به شدت نتیجه گرفتم این بود که به خودم بگم هرچی بودی تا این لحظه بوده ،هر گناهی کردی تا این لحطه بوده ولی از این لحظه به بعد زندگیتو مثل یک دفتر تازه کن که تمام صفحات پیش رو سفیده و هیچ خط خوردگی وجود نداره که من ازش عصبی و کلافه شم و سعی میکنم این دفتر تازه رو با خط بسیار خوش شروع به نوشتن کنم.
همیشه ما وقتی یک دفتر تازه برای نوشتن برمیداریم، اول دفتر رو خیلی خوب و با انگیزه شروع به نوشتن میکنیم.ولی اگر روزی کمی بد خط صفحه های اون دفتر رو پر کنیم از اون به بعد دیگه مثل گذشته با شوق و انرژی به نوشتن اون ادامه نمیدیم.
به نظر من خیلی خوبه که ما بتونیم زود به زود دفتر هامونو تازه کنیم که هم شوق و انرژی اولیه برای رسیدن به اهدافمون رو از دست ندیم و هم بتونیم اشتباهات خودمون رو جبران کنیم نه فقط در عذاب گناه باقی بمونیم.
با سلام اول خود شخص باید تمایل داشته باشد 2-باید به نیروئی برتر از خود یعنی خداوند ایمان داشته باشد 3-باید برود وجبران خسارت کند.
اسماعیل عباسی
با سلام خدمت استاد عباسمنش
همه ما در دوران تحصیل با مواردی مواجه شده ایم که در پایان یک ترم تعدادی امتحان متوالی داریم و در چنین مواردی اگر در امتحان اول نتیجه مناسبی نداشته باشیم و به عدم کسب نتیجه توجه بی اندازه داشته باشیم به احتمال 99 درصد امتحانات بعدی را نیز نتیجه مناسبی نخواهیم گرفت و این به خاطر توجه زیاد به نتیجه نامناسب امتحان اول یا بعبارتی همان احساس گناه از عملکرد اول است در حالیکه باید با تمام تلاش امتحانات بعدی را گذرانده چه بسا راهی برای جبران اولی باشد و یا حتی در غیر اینصورت ضرر حداقلی اتفاق خواهد افتاد ، شاید اصلا فلسفه امید هم چیزی در همین دست اعتقادات باشد که در قرآن توصیه شده ایم به امیدواری به خداوند و به رحمانیت و رحیمیت او، و به قول شاعر میدانیم :
در نو میدی بسی امید است پایان شب سیه سپید است
انسانی که نمازی از او فوت شده اگر فقط به همان یک نماز و از دست دادن آن فکر کند چه بسا تا پایان عمر دیگر هیچ کار درستی انجام ندهد چرا که او فکر میکند تلاش بیشتر فایده نداشته و او بخاطر همان نماز سایر کارهایش مورد قبول نیست
بعنوان ایده میتوانم بگویم: مطابق مطالب استاد عباسمنش راهی که مارا به نتیجه دلخواه نمیرساند نباید برویم و احساس خوب مساوی با اتفاقات خوب است و احساس بد اتفاقات بد می آفریند ،حال باید ببینیم به کجا می خواهیم برسیم اگر پایان ترمی نامطلوب را میطلبیم راهش ماندن و فکر کردن به همان نتیجه بد اولیه است و گرنه باید از آ ن نتیجه بد گذر کنیم وبرای آینده بهتر تلاش کنیم چون احساس گناه ما را به آینده امید وار و خوش بین نمیکند و احساس بد ناشی از احساس گناه (که همه تجربه کرده اند ) باعث اتفاقات بد میشود و داشتن احساس گناه مارا به نتیجه مطلوب که همانا دستیابی به قلل رفیع تعالی انسانیت است نمیرساند و ما به تجربه دریافته ایم که راهی که مارا به نتیجه نمیرساند نباید برویم پس به این روش نیز بهتراست عمل نکنیم و احساس گناه پس از عملکرد نامناسب را کنار بگذاریم
سلام به همه دوستان و استاد گرامی
خیلی خوشحالم که از بیانات استاد و دوستان خوبم بهره مند هستم و با مشورت های خوب هممون با هم به سمت پیشرفت و بهتر شدن حرکت میکیم.
مدتی هست که یاد گرفتم و به آن عمل کردم که اگر فردی داره کنار من از کسی بدگویی میکنه ازش خواهش کنم که حداقل اینهارو به من نگه و به هر فرد دیگه ای که دوست داره بگه ولی برای من نه. اگر مرتکب خطایی میشم فقط یک بار همون لحظه از خدای بخشنده و مهربان و توبه پذیر خودم و از خودم عذر خواهی میکنم و آن کار را نه به عنوان گناه بلکه به دید تجربه میبینم و می اندازم تو کوله تجربه هام و رو به جلو حرکت میکنم و اصلا دیگر خودم رو به خاطر اون کار سرزنش نمیکنم و به جای غصه خوردن و گریه و زاری توجه ام را از روی اون موضوع بر میدارم و رو به خوشی های زندگی و کارهایی که مرا خوشحال میکنه و احساس خوبی بهم میده میکنم تا کلا از فاز گناه بیرون برم و به سمت پیشرفت و بزرگ کردن درونم و عزت نفسم پیش برم و اتفاقات خوبی رو تجربه کنم. به خودم میگم تو این دنیا دارم بازی میکنم و کسی برنده میشه که خورد زمین سریع بلند بشه و یه آبی به دست و صورتش بزنه (یک ببخشید به خودش بگه) و یک بسم الله و ادامه مسیر و به خودش بگه که دنیا خیلی قشنگی های دیگه هم داره که باید تجربه اش کنم و ازش لذت ببرم.
به نام نورزمین وآسمان ها
باعرض سلام وتشکرخدمت همه دوستان عزیز
به نظرمن احساس گناه برمی گرده به اتفاقاتی که درگذشته برای انسان افتاده واون اتفاقات درزمان حال به صورت یک خاطره درذهن انسان ثبت شده است.
حالامابایدیه کاری بکنیم که اون خاطره هابه تدریج ازذهن ما پاک شوند.
یک دفترچه یادداشت همیشه همراهمون باشه وهرموقع به اون اتفاقات فکرکردیم توی دفترمون بنویسیم : من به خودم ایمان دارم وخودم رابسیاردوست دارم و خودم رابرای تمام اشتباهات گذشته می بخشم وتمام اشتباهات گذشته ام راازذهن ام پاک می کنم .
به همین راحتی
با سلام خدمت جناب آقای عباس منش و تیم زحمت کش گروه تحقیقاتی عباس منش.
به نظر من بهترین ایده اینه ، به فردی که خطای بزرگی کرده است بگوییم که هر چیز نیاز به طی کردن تکامل دارد و برای تکامل و موفقیت ها شکست ها و اشتباهات پلی است برای پیروزی باید به او بگوییم که قبول کند هر انسانی اشتباهاتی دارد و انسان موفق و خوب کسی است که قبول کند اشتباه کرده است و از اشتباهاتش تجربه کسب کند برای رفتارهای بهتر و بهتر، او باید قبول کند که حتمالاً باز هم اشتباه می کند اما تمام اینها فقط برای تکامل یافتن است ، باید از احساس گناه خارج شویم و خودمان را ببخشیم چون اتفاقی است که صورت گرفته و باید یاد بگیریم که دیگر به این خطاها دچار نشویم و تجربه ای باشد برای آینده ای بهتر
با سلام!!! تنها راه موثر این است که باور خود را نسبت به خداوند تغییر دهد. چون او فکر میکند گناهانش غیر قابل بخشش و جبرانند، و این دیدگاه است که او را افسرده و غمگین کرده است.
احساس گناه پس از پذیرفتن خطایمان کاملا طبیعی است. اما ماندن در این حس بد ما را غمگین تر و افسرده تر می کند و باعث تکرار بیشتر خطا هایمان می شود. در واقع این احساس اسلحه شیطان است که ما را از خداوند دور و ناامید می گرداند.
پس تنها کاری که میتواند او را از این حس بد نجات دهد، این است که باور کند خداوند او را بخشیده است، تا کم کم احساسش بهترشود و بتواند روحیه خوبی برای جبران خطاهایش داشته باشد. برای این کار باید آیاتی از قرآن را که در مورد غفور و تواب بودن خداوند است را هر روز چندین بار بخواند و با خود زمزمه کند.
(ای بندگان من! که بر خویشتن زیاده روی کرده اید-از رحمت خدا نا امید نشوید- همانا خدا همه گناهان را میبخشد- او آمرزنده و مهربان است.(سوره زمرآیه53).
وهمینطور در (سوره اسرا آیه84) میفرماید: ( بگوهرکس بر اساس شاکله و ساختار خود عمل میکند ).
واین زیباترین پیامی است که خداوند در قرآن به ما داده است. چرا که خطا و اشتباه جزء شاکله و ساختار ماست و شاکله خداوند چیزی جز رحمت نیست، ذات او سرتا سر رحمت است و رحمت را بر خود واجب کرده است.
با این کار او ، حتما باور خواهد کرد که در برابر چنین خدایی احساس گناه و غم و اندوه خود گناه بزرگی است. و برای همین است که حضرت علی (ع)می فرمایند:بزرگترین گناه کبیره نا امیدی از رحمت الهی است.
پیامبر(ص)میفرمایند: اگر آنقدر خطا کنید که خطا هایتان به آسمان رسد و سپس توبه کنید خداوند توبه شما را می پذیرد.
و همچنین می فرمایند: گناهکاری که به رحمت خداوند امید وار است از عابد مایوس به در گاه خدا نزدیک تر است.
و همه می دانیم که حضرت موسی(ع) بعد از اینکه قتلی انجام داد و از خداوند طلب توبه کرد، خدا نه تنها او را بخشید بلکه او را به مقام پیامبری رسانیدو…
به نظر من یکی از نکاتی که برای موفقیت و حتی درست زندگی کردن باید در نظر داشت این است که باید در حال زندگی کرد.
فردی که گناه بزرگی مرتکب شده و احساس ندامت دارد، این احساس ندامت در حال حاضر هیچ کمکی به فرد نمیکند بعلاوه انرژی و فکر فرد رو هم درگیر میکند و حتی فرد نمیتواند کار مثبتی در جهت جبران انجام بدهد پس آن شخص هم گذشته را از دست داده و هم در حال از دست دادن حال است و اگر به این روال ادامه بدهد باز هم زمان از دست خواهد داد بدون هیچ تغییر و حرکت مثبتی.
موقع انجام گناه، انرژی منفی زیادی به جهان هستی منتقل میشود ، شخص این عمل رو انجام داده و این انرژی منفی و به محیط و کل جهان هستی داده، اگر شخص بتواند در حال زندگی کند و بتواند از نعمت های بیشماری که خدا در اختیارش قرار داده بهره ببرد با انجام کارهای درست می تواند گناه خودش رو جبران کند و انرژی بسیار مثبتی رو هم برای جهان هستی بفرستد که انعکاس آن را هم خواهد دید
ما در آموزه های دینی خودمان هم این موضوع رو داریم که گذشته ی هر انسانی به اندازه ی حال شخص مهم نیست، در واقع شخصی مثل حر گذشته ی خوبی نداشت اما در لحظه ای تصمیمی گرفت و توانست نه تنها گذشته ی خودش را جبران کند بلکه بسیار هم مرتبه ی خوبی را بدست آورد.
فکر میکنم اگر فرد بتواند توجه خودش را از عمل اشتباهی که انجام داده به اعمال خوبی که می تواند انجام دهد متمرکز کند و دریابد که هیچ چیز (مانند:گذشته و حتی گناه بزرگی که مرتب شده است) به اندازه ی زمان حال او ارزش و قدرت ندارد و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است که در ابتدای تمامی سوره های قرآن این موضوع را بنده هایش یاد آوری می کند و حتی وقتی تنها یک سوره با این موضوع که خداوند بسیار بخشنده و مهربان است آغاز نمی گردد، در سوره ای دیگر 2 بار این موضوع اعلام می شود، که همه نشان دهنده ی پروردگار مهربان و بخشنده است که گویی نمی تواند بنده اش را نبخشد( پروردگار مهربان من حتی دلش نیامده که یک بار به بنده اش نگوید که مهربان و بخشنده است و چشم امید بنده اش به بخشش و مهربانی پروردگارش را نادیده بگیرد) ، فرد با توجه به همه ی این موضوعات می تواند از احساس ندامت خودش دست بکشد و سعی در جبران عمل خودش کند.
چه ایده ای برای کسی که به خاطر خطای بسیار بزرگی دچار احساس گناه شده است دارید تا دیگر احساس گناه نداشته باشد؟
سلام بر همه ی انسانهای موفق و دوست داشتنی سایت :
این سوال همانند احساسی است که من دقیقا پارسال اواخر اردیبهشت ماه من است و کارهایی را انجام دادم و به لطف خدا حالم عالی شد و کلیه کارهایی که انجام دادم در یک کلمه خلاصه شد و ان هم ” بخشش” بود. اگر بخشش را آغاز کنید زندگیتان عالی میشود و اگر ما نتوانیم ببخشیم فرصت زندگی را از خودمان میگیریم. گاهی ما نمیتوانیم ببخشیم چون خودمان را مهم میدانیم ولی مهم بودن ما چیزی را کم نمیکند و کسی که نمیبخشد برای خودش ارزش قایل نیست.
گام اول ) در ذهن خود بخشش را اغاز کنیم و خودمان را ببخشیم
گام دوم ) بخشش را در عمل هم نشان دهیم
از خودمان بپرسیم با نبخشیدن چی به دست میاریم و با بخشیدن چی به دست میاریم؟
ما در ابتدای هر سوره میخوانیم که ک به نام خداوند بخشنده مهربان
پس با بخشیدن هر انچه اتفاق افتاده زندگی و حالمان را عالی کنیم
بخشش واقعی بیرون ریختن تمامی کدورت ها و فراموش کردن است
شاد و موفق در همه لحظات زندگی باشید
محمدرضا عابدی