«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 211

با سلام و عرض ادب

سوال: چطور می توانیم به شخصی که دچار احساس گناه یا گناهان بسیار بزرگی است کمک کنیم تا خودش رو پیدا کنه و دوباره بتونه به فردی با اعتماد به نفس و موفق در زندگی تبدیل بشود؟

به نظر من اولین کاری که باید برایش انجام دهیم این است که از ارزش وجودی خودش آگاه گردد اینکه چه کسی است و چه توانایی هایی دارد اینکه اشرف مخلوقات است اینکه خداوند زمین را مسخر او کرده است و اینکه همه فرشتگان بر او سجده کرده اند اینها عین واقعیت هستند و از همه مهمتر توانایی ها و استعدادهای بسیار زیادی که او دارد را باید به او یادآوری کنیم. انسان جایز الخطاست و این یعنی اینکه اشتباه می کند گناه می کند تجربه می کند بله نباید خیلی کارها را انجام داد ولی خب ذهن ماجراجوی انسان و وسوسه های شیطانی بعضی وقتها کار دستش می دهد و باعث ناراحتی و عذاب وجدان و احساس بد گناه می شود احساسی که بدتر از انجام گناه است زیرا که باعث می شود احساس امید به بخشش خداوند در آدم کمرنگ شود و انسان ناامید از رحمت خداوند گردد باید این امید را دوباره در او زنده کرد و وقتی این امید زنده می شود و ارتعاشات مثبت دوباره جان می گیرد او دوباره به خداوند وصل می شود و به فردی سازنده و امیدوار تبدیل می گردد. باید به او گفت که مگر وقتی اشتباهی می کردی مادرت تو را نمی بخشید و مگر پدرت از تو نمی گذشت بدان که خداوند از هر پدر و مادری به تو نزدیکتر است او خالق توست پس نگران نباش او تو را می بخشد باید به او گفت وقتی تو برای همیشه آن کار بد را کنار می گذاری و مسیر زندگی ات را عوض می کنی یعنی توبه کرده ای و این یعنی خدا تو را بخشیده است درک این موضوع برای همه میسر نیست یادم هست زمانی که مدرسه می رفتم در نمازخانه مدرسه مان جمله ای از یکی از امامان نظرم را جلب کرد که نوشته بود اگر می دانستی که وقتی در پیشگاه خدا سجده می کنی خداوند چقدر تو را دوست دارد و چقدر تو را از رحمت بیشمار خود سیراب می کند هرگز سر از سجده بر نمی داشتی ما با این خدا سر و کار داریم خدایی که بسیار وهاب است خدایی که بسیار کریم و بسیار غفور است اینها را باید به آن شخص گناهکار و نا امید گفت تا جان بگیرد همین الان که این جملات را می نویسم اشک در چشمان خودم هم حلقه زده است من هم انسان گناهکار و خطاکاری هستم و هیچ تضمینی هم وجود ندارد که در آینده معصوم باشم ولی خدای من و تو متفاوت است خدای ما قهار هست ولی رحمتش جلو تر از قهر اوست و من به این رحمت امیدوارم و بین خودم و خدا هیچ وسیله ای قرار نمی دهم خدا را دوست صمیمی خودم می دانم با او آرامش دارم اگر یک روز از او دور شوم احساس می کنم دلم برایش تنگ شده است دوستش دارم عاشقش هستم و تنها از او یاری می جویم هر روز چند آیه از گفته هایش را می خوانم دلم آرام می شود احساس می کنم دارد با من حرف می زند چشمانش پر از محبت است و من را سیراب می کند به من نعمت می بخشد و من هم این نعمت را با دیگران سهیم می شوم تا خوشحال ترش کنم خدا را شکر خدا را شکر خدا را شکر که هست و ما در این سیاره تنها نیستیم میزان موفقیت ما عجیب با ارتباطمان با خدا و نوع نگاه ما به او ارتباط دارد. هر چه این ارتباط صمیمی تر شود هر چه ما بیشتر ارزش وجودیمان را درک کنیم هر چه ما عاشق ترش شویم کمتر اشتباه می کنیم و اگر هم اشتباه کنیم به سرعت از او معذرت می خواهیم و دوباره در آغوش او و تحت حفاظت او گام بر می داریم تا رسالتمان را در زندگی مان انجام دهیم و از زندگی مان لذت ببریم تا به انتها برسیم و چه زیباست رسیدن به انتها در کنار او در آغوش او چه زیباست لحظه عاقبت به خیری

شاد و تندرست و پیروز باشید