«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 387

سلام استاد عزیز و خانم شایسته عزیز این اولین کامنت و ردپای من برای ماه‌ها و سال‌های بعد است که می‌خواهم میزان پیشرفت خود را و میزان دریافت آگاهی‌ها و تغییرات شخصیتی و درونی و مداری خود را بسنجم خدایا شکرت برای این مسیری که هستم من تصمیم دارم متعهدانه فکر کنم و خود را بشناسم باورهایم ،باورهایی که بهم انرژی میدهند و باورها و نجواهایی که اعتماد به نفس من را تخریب و پاشنه آشیل من هستم را بشناسم فکرهایی که به من نتیجه‌های خوب سلامتی ثروت ایمان حال خوب اعتماد به نفس و خودباوری را می دهد و در این مسیری که هستم کمک می کنند امروز 28 بهمن 1401 اولین جلسه برای من شروع شد

احساس گناه و عذاب وجدان با هم مرتبط هستند این وجدانی که همیشه از بچگی در مدرسه و اطرافیان به ما گفته شده بود برخی ازآن از فرهنگ کشور ،شهر و خانواده می آید یادم هست وقتی در دوران ابتدایی بودم و یک بار قرآن به طور ناخواسته از روی میز یکی از بچه ها افتاد و چقدر معلم برخورد بدی داشت اصرار داشت که باید کفاره داد این در حالی که ما اصلاً چیزی از کفار نمیدانستید من فکر می کنم وقتی می خواهیم کسی را ناراحت کنیم و بگوییم من درست فکر میکردم اشتباه کردی سعی می‌کنیم و عذاب وجدان دهیم می‌خواهیم طرف مقابل را نابود کنیم و در حس های بد و ناراحتی نگه دارید

چقدر باورهایم راجع به حس ها گریه کردن شادی و ناراحتی عوض شده است همیشه اطرافیان نه (خانواده ) می گفتند دختر توی خیابان نمیخندد خوب نیست این شده بود مانند یک حس عذاب وجدان برای من که نباید در خیابان بخندم چقدر باورهایم راجع به موضوع شادی عوض شده است الان باور دارم پس از شادی، شادی است زمان هایی غمگین و ناراحت میشوم من از آنجایی که همیشه آدم خنده روی هستم و سعی میکنم حال خودم را در بیشتر زمان های خوب نگه دارم برایم یک احساس ناراحتی شد بود

هر فرهنگ و خانواده عذاب وجدان خود را دارد یادم هست در مورد کارنامه های تحصیلی که می گرفتیم هرگز از سوی خانواده دچار عذاب وجدان نمیشدم چرا تلاش خود را می کردم از آنجایی که مسئولیت دوران تحصیلی هم با خودم بود یاد گرفته بودم که اگر نمره خوبی نگرفتم برای دفعه بعد تلاش بیشتری کنم و از امید و تلاش چیزی از خانواده دریافت نمی‌کردند و همیشه جزو دانش اموز های خوب کلاس بودم و در مقابل دوست هایی داشتم که حتی از ترس از عذاب وجدان و از تخریب های اعتماد به نفسی خانواده آنها در روز امتحانات و گریه میکردند و توان نوشتن برگ ها را هم نداشتند درباره موضوع حق الناس موضوعی که در تمام کلاس های دینی مدرسه بحث می‌کنیم و همه دبیر های دینی میگفتن حق الناس چیزی نیست که خدا ببخشد و در آن دنیا بخشیده نمی شود در آن دنیا خوبی ها و ثواب هایی که شما دارید به اندازه که طرف مقابل ببخشید به او داده می‌شود اینها باورهای بود در مدرسه یاد گرفته بودم و حالا با صحبت‌های شما فهمیدم و می‌خواهم باور کنم که ما فقط به خود ظلم می‌کنیم خودرا از دریافت نعمت ها محروم می‌کنیم خود را کم کم نابود می کنیم می خواهم آگاهانه باور کنم و این را در شخصیت خود بسازم که نمیتوانم زندگی کسی را نابود کنم من سالها سریال های کشورهای مختلف را میدم به خصوص کره ای محور کلی سریالی یک حادثه مثل قتل حادثه تصادف و هر حادثه ای در مدرسه رخ می‌داد و چگونه آینده یک فرد و شاید یک خانواده و نسل بعدی نابود میشد آدم هایی که از حادثه به وجود آمده بود نتوانسته بودند بگذرند و دنبال انتقام بوده و در نهایت از 16 قسمت آن سریال عدالت برقرار بود و ما میفهمیم که کسی که ظلم کرده است نابود میشود ولی با توجه به فایل های قبلی در سایت متوجه شدم تا کسی که نخواهد مظلوم باشد و باج ندهد پس ظالمی هم نیست الان نزدیک 6 ماه است که دیگر سریال ها را به طور کامل نگاه نمیکنم و دارم روی ورودی ها و باورهای خودم کار میکنم باور دارم من مسئول سرنوشت خود هستم و می خواهم آگاهانه روی باورهاو ورودی هایم کار کنم

این جمله که عدو شود سبب خیر و بارها در زندگیم اتفاق افتاده است آدم هایی که می خواستن به من صدمه بزنند یا واکنش مرا ببینم عصبانی شوم و در نهایت آن موقعیت برایم بهترین اتفاقات را رقم زد و واقعا خیلی تلاش کردم که واکنش ندهم و میگفتم خدایا من نمیدانم تو برای من خیر را بخواه و هدایت کن این اولین جلسه من بود