ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 1 - صفحه 43

به نام خدای مهربان

وقتی داشتم به اگاهی های این فایل فکر میکردم و میخواستم ذهنیت خودم رو بسنجم احساس کردم که این باور که همه ما به یک اندازه به نعمات و خداوند دسترسی داریم

خیلی بیشتر میتونه توی ذهن من تقویت بشه و دوست داشتم که این موضوع رو برای خودم منطقی کنم تا بیشتر برام باور پذیر بشه که اقا همه ما به یک اندازه به تمام نعمت ها دسترسی داریم اگر داری یک موفقیت یک فردی رو میبینی این رو بارها به خودت یاداوری من و اتفاقا بگو این موفقیت باعث شده خواسته من هم واضح بشه و منم برای خودم توی دنیای خودم کدنویسی کنم و تنها چیزی که نیاز هست تا به اون موفقیت برسم قابلیت ارسال فرکانس هست که خدا این رو به همه ما داده پس همه ما به یک اندازع قدرت خلق داریم و منم میتونم به اون خواسته برسم

اتفاقا موفقیت افراد باید بهم این انرژی رو بده و توی ذهنم این پلی بشه که: عه چه قشنگ منم یک همچین چیزی میخوام و تحسین کردن اون افراد کمک میکنه که اون رو برای خودم رقم بزنم

یکی از ترمز های دیگه که باز دوباره باعث میشه که بجای تحسین حسادت کنیم باور کمبود هست که توی ذهن یک همچین شکلی داره که خب توی دنیایی که کمبود هست اگر یکی موفق شده پس از فرصت های تو کم شده و تحسین کردن از فراوانی نشات میگیره ما تحسین میکنیم چون توی گفتگو های ذهنیمون اینطوریه که عهه دمت گرم تو از این فرصت اینطوری استفاده کردی دم فلانی گرم از اون فرصت اینطوری استفاده کرد و بعد یک نگاه به زندگی خودمون میکنیم میبینیم سرشار از این فرصت هاست و فقط ایده میگیریم از موفقیت اون افراد و خودمون هم فرصت هامون رو اونجوری که باید ازش استفاده میکنیم

خدا گفته هرگاه بندگانم از تو پرسیدند بگو من نزدیکم و اجابت میکنم خدا گفته من از رگ گردن به شما نزدیک ترم از طرفی خدا انرژی هست که توی همه چیز و همه جا هست یعنی همه چیز رو شکل داده همه چیز خودشه: قل هو الله احد

این انرژی واحد نه از بین میره و نه به وجود اومده و فقط از شکلی بخ شکل دیگه در میاد

خب مگه ما نمیگیم این انرژی نزدیکه و از رگ گردن هم به ما نزدیک تره خب این یعنی ما داای یک انرژی در زندگیمون هستیم که میتونیم به هر شکلی درش بیاریم همین انرژی که در نفس من جاریه قلب من رو داره میزنه میتونه به شکل هر موفقیتی توی زندگیم در بیاد چون همش یکیه کل انرژی های جهان واحد هستند با فرکانس های متفاوت و من اگر در یک راستا قرار بگیرم با فرکانسی که میخوام اون انرژی میاد به سمت من و منم میرم به سمت اون به همین راحتی حالا من به عنوان انسان که خالق زندگیم هستم میتونم هر انرژی که میخوام رو داشته باشم و هرجوری که دوست دارم بهش شکل بدم، خدا گفته که من تورو خالق افریدم

توی قران وقتی به انسان میرسه میگه فتبارک الله احسن خالقین یعنی از صفت خالق بودن خودش میگه این نشون میده که من انسان هم خالق زندگیم هستم به صورت کامل من از جنس خدا هستم و توی این دنیا جانشینی خدا رو میکنم خیلی قشنگه واقعا این قدرت و من بارها و بارها درموردش دوست دارم بنویسم تا بیشتر باورش کنم.

چون اگر باور داشته باشم که من میتونم خلق کنم دیگه موفقیت افراد اذیتم نمیکنه بلکه خوشحال میشم چون میگم اوکی منم میخوام پس خلق میکنم و البته تحسین میکنم چون میدونم این تحسین کردن من رو نزدیک میکنه به اون چیزی که میخوام وگرنه تحسین یا حسادت که هیچ فرقی برای اون نداره اون خودش خلق میکنه من باید تمرکز ام رو بزارم روی خودم و فقط و فقط موفقیت افراد دور ورم رو فرصتی ببینم برای خلق کردن زندگی خودم برای استفاده از قدرت خلاقیتم…

سیستم عصبی همه ما یکی هست اگر هرکسی توی هر طرف جهان به یک موفقیت رسیده منم میتونم اگررر منم باور های اونو بسازم،، اگرر منم ورودی هام رو کنترل کنم مثل همون دیگه مهم نیست اون چه موفقیتی باشه میخواد توی ریاضی باشه توی پیانو باشه توی سخنرانی باشه توی کنکور باشه توی هرچی میخواد باشه.

صد در صد من هم لیاقت دریافتش رو دارم چون همه ما به یک اندازه به همه چیز دسترسی داریم اگر من یک نعمتی رو میبینم خوشم میاد همینکه خوشم میاد یعنی من لایق دریافتش هستم خدا منو افرید و همه چیز رو مسخر من کرد همه چیز رو گوش به فرمان من کرد و فقط کل اجزای جهان دارن به این نگاه میکنن که اقا من الان چی دوست دارم چی میخوام دارم هچ فرکانسی میفرستم و بلافاصله در زندگی من شروع میکنه به شکل گرفتن

الان قشنک حس میکنم به میزانی که دارم مینویسم مشتاق تر میشم از این قدرت خودم استفاده کنم و دوست دارم بیشتر و بیشتر بنویسم چون داره اگاهی هایی بهم داده میشه که حسم رو به شدت خوب کرده.

این الگو برداری و دیدن موفقیت افراد از این دیدگاه دقیقا چیزیه که ذهنیت قدرتمند اون رو داره از این دید نگاه میکنه که ایول پس یک همچین موفقیتی هم میشه رقم زد

مثل رکورد هایی که افراد میزنن که تاحالا کسی نزده و بعدش دیگه برای بقیه بدیهی میشه و کلی افراد دیگه هم با فاصله کم اونو میزنن چون دیدن عهه پس همچین چیزی هم میشه پس امکان پذیره

یا مثل مثالی که استاد زدند توی این فایل که اقا یکی از هند میره فلان جا و بیزینس میزنه افراد قبیله اشون باور میکنن و میرن سراغش

میدونی این به این دلیل براشون اتفاق میفته چون میگن اون هندیه منم هندیم پس باهم برابریم و منم میتونم به یک همچین چیزی برسم

اما یک دیدگاه بهتری هم هست که خیلی دیگه معجزه میکنه اونم اینه که

اون انسانه منم انسانم پس منم میتونم دقیقا به همون چیزی که طرف رسیده برسم نه صرفا دقیقا از همون مسیر ولی همون نتیجه رو میتونم بگیرم اینکه از چه مسیری دیگه ربطی به من نداره من ترجیحم اینه تو وطیفه خدا دخالت نکنم همینطوری که اون توی کار من دخالت نمیکنه و میزاره خودم فرکانس بفرستم منم تو کار اون دخالت نمیکنم و مسئولیت جواب دادنش رو به خود خدا میدم

پس دوباره این درس مرور شد که اقا تمرکزت روی نتیجه بجای مسیر یا به جای روشی که طرف به موفقیت رسیده چون وقتی به شیوه و امکانات طرف نگاه کنی اتفاقا نه تنها الگو برداری بهت کمکی نمیکنه بلکه باعث بیشتر بهونه اوردن برای حرکت نکردن تو میشه و برعکس کاری که باید سازنده باشه باعث بدتر شدن مسیر تو میشه اما اگر با این منطق هایی که گفتم بیام روی نتیجه تاکید کنم و بگم خب من انسانم اونم انسانه منم همچین چیزی میخوام، خدای ما هم یکیه، همه ما هم به یک اندازه دسترسی داریم به این خدا پس برای منم اتفاق میفته و بارها و بارهااینو تکرار کنم و بعد به ایمان میرسم از طرفی ایمان برای من حرکت میاره و منم میفتم توی مسیر و اون اتفاق رخ میده اگر هم توی مسیر یک جایی متوجه شدم مسیر ناهموار شده متوجه این میشم که بازم بیشتر باید روی باور هام کار کنم و اینقدر کار میکنم و حسم رو خوب میکنم تا این فاصله فرکانسی کم بشه کل کار ما همینه

وقتی میگیم احساس نشون میده فاصله فرکانسی مارو با اون خواسته یعنی همین یعنی وقتی که شما یک فردی رو میبینی که به موفقیت رسیده و حست بد میشه این حس بد داره این الارم رو میده که افکار تو و باور های تو حسابی دور از این خواسته است و ما به این دلیل روی باور هامون کار میکنیم تا این احساس خوب رو به ارمغان بیاریم

یک جورایی نقشه راه ما توی هر مسیری توی هر مقطعی از زندگی همین احساس هست. با یک نگاه اگر از بالا نگاه کنیم به خودمون خیلی میتونه کمک کنه بهمون که اقا اوکی من نسبت به این موضوع احساس بد دارم و از طرفی میدونم این نشون میده که من باید بیشتر هماهنگ بشم با این خواسته و الان خیلی ناهماهنگ هستم کاری که باید بکنم تینه که هماهنگ بشم یعنی کل این قضیه باور ها و کدنویسی و همه اینا داره فرمول هایی به ما میده برای:ایجاد این احساس وگرنه کلمات و تمرین ها به خودی خود که معنی ندارند و میتونن برای افراد مختلف تاثیر های مختلفی داشته باشن با توجه به شکلی ذهنیتشون شکل گرفته و من باید خودم رو بشناسم تا اون نقاطی رو از خودم پیدا کنم که اگر روش کار کنم بیشترین تاثیر رو برای من داره و کل سوال های خودشناسی هم میخواد به این برسه که اقا اون قسمت که باید در درون تو بیشتر روش کار بشه که منجر به احساس خوب بیشتر و دائمی بشه رو پیدا کن و روش کار کن.

توی هرلحظه ما باید با تمام وجودمون هر فکری به سرمون میزنه اجرایی کنیم تا توی هر زمینه ایی به این احساس خوبه برسیم

حالا توی این مثال ها من پس فهمیدم که اقا با احساس بد من با تحقیر کردن افراد و حسادت ورزیدن من خودم رو دارم از موفقیت دور میکنم و اگر نگاه سیستمی داشته باشم به خدا متوجه میشم که مهم نیست چه دلیلی دارم برای اینکه احساسم بد باشه من باید احساسم رو خوب کنم اگر میخوام شرایط بهتر بشه و این چیزیه که باید همواره به خودم یاداوری کنم مخصوصا توی این دیدن موفقیت افراد و اگر این رو جدی بگیرم و بسازم در خودم صد در صد اتفاقات عالی برام رخ میده اونم به صورت رگباری چون یاد میگیرم ثانیه به ثانیه احساسم رو خوب کنم

هرلحظه خودم رو دیگه تحسین میکنم تشویق میکنم هر لحظه دیگه توانایی هام رو میبینم دیگه به خودم برچسب نمیزنم و یاد میگیرم به هرچیزی از جنبه ایی نگاه کنم که لذت ببرم از مسیرم

یکی از مواردی که باعث میشه افراد هرچی بیشترین دوره رو پیش میبرن نتیجه معکوس بگیرن درک نکردن همین موضوع هست اونا با پیدا کردن ترمز هاشون و تغییر هایی که لازمه بدن میان احساس خودشون رو بد میکنن درصورتی که اون ترمز کشف شده تا احساسشون بیشتر بهتر بشه اما اونا بخاطر کشف یک ایراد در خودشون احساسشون رو بد میکنن اینجا دوبارع برمیگردیم به همون تغییر دیدگاه که اقا وقتی هم که یک ترمزی پیدا میکنم از جنبه ایی بهش نگاه کنم که احساسم رو بهتر کنه و خوشحال باشم و احساسم رو نسبت بهش خوب کنم خدایا شکرت

این موصوع رو من صد بار هم درموردش بنویسم کمه چون خیلی احساس میکنم خیلی وقت ها این موضوع یادم میشه که سینا مهم نیست چه بهونه ایی داری برای اینکه احساست رو بد کنی تو باید راهی پیدا کنی برای احساس خوب تو باید راهی پیدا کنی برای احساس پیشرفت، احساس توانمندی و فقط و فقط اینارو تقویت کنی

خداروشکر میکنم که اینقدر خوب دارم روی این قضایا کار میکنم این نشون میدت که اتفاقات خوبی در انتظارم هست این احساس من نشون میده اتفاقات خوبی در انتظارم هست الان حس میکنم ترمز هایی از ذهنم برداشته شد و راحت تر میتونم خودم رو تحسین کنم تشویق کنم راحتتر میتونم احساس خوب رو در خودم به وجود بیارم

یک مثال دیگه میخوام بزنم خیلی وقت ها امکان داره ترس یا نگرانی از اینده بیاد سراغمون خب من قانون رو فهمیدم فهمیدم که احساسات من هست که داره نشون میده چقدر هماهنگ هستم و داره افکاری رو نشونم میده که زندگی منو رقم میزنه پس حالا که قانون رو میدونم این رو میدونم که این ترس و این نگرانی کمکی قرار نیست به من بکنه بلکه بدتر میکنه ایندم رو و اونجا دیگه هرکاری میکنم تا این احساس رو به احساس امید تبدیل کنم دیگه برام مهم نیست چه بهونه ایی دارم باید بتونم احساسم رو خوب کنم اگر میخوام ایندم اونجوری که میخوام رقم بخوره

من خیلی خیلی دوست دارم بیشتر درمورد این موضوعات بنویسم تا هم عمل گرایی من رو بیشتر کنه و هم درکم رو بیشتر کنه

همین اول کامنت که میخواستم بنویسم نمیدونستم قراره اینچنین اگاهی هایی بهم داده بشه واقعا نوشتن معجزه میکنه چون تمرکز ما بیشتره و این تمرکز بیشتر میره توی ذهن چیزایی رو در میاره که توی حالت تمرکز کم ما نمیتونستیم بهش برسیم و پازل هارو کنار هم بچینیم

خب پس یاد گرفتم که اقا همه ما به یک انذازه به نعمات دسترسی داریم

من خالق صد در صد زندگیم هستم

احساس من هست که نشون میده من هماهنگ هستم یا نه

توی هرموقعیت کار من وظیغه من اینه که احساسم رو بسنجم و سعی کنم تقوین کنم احساس خوب رو

اتفاقا استاد این سلسله فایل ها همزمان شد با تمرکز من روی جلسه یازده کشف قوانین که دقیقا درمورد همین موضوع حهت دهی کنترل کانون توجه گفتین

اونجا میگین که ما توی هر لحظه از زندگیمون باید بسنجیم ببینیم چه احساسی داریم و اینطوری میتونیم بفهمیم داریم چی برای خودمون خلق میکنیم

خب حالا من میخوام عمل کنم به این موضوع میخوام به صورت کاربردی در زندگی خودم بهش عمل کنم برای همین بارها مثال میزنم برای خودم و البته کمال گرایی نداشتن نسبت به عمل کردنش خیلی کمکم کرده که بیشتر بهش عمل کنم و این بیشتر عمل کردن باز خودش باعث شده که من بیشتر درک کنم که چطوری باید عمل کنم چون بازخورد میگیرم

دوست دارم این کامنت خودم رو دوباره و دوباره بارها و بارها بخونم چون احساس میکنم این جنس از تمرکزی که برای نوشتنش داشتم اگاهی هایی بهم گفته شد که هربار این کامنت رو بخونم خودم چیزای جدیدی رو دریافت میکنم

پس همینجا این کامنت رو تموم میکنم و بازم اگر خواستم درمورد چیزی صحبت کنم یا روی باوری کار کنم حتما کامنت میزارم