رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم» - صفحه 30

2348 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
  1. -
    آرش ابراهیم زاده گفته:
    مدت عضویت: 3865 روز

    سلام

    تکنیک ها و تخصص هایی که هر فردی در زندگی شخصی چه در بحث روابط، چه در بحث کار و تجارت، چه در بحث سلامت و … با آن ها درگیر است دقیقا شبیه نرم افزارهایی هستند که بر روی سیستم عامل شخصیت و هویت فرد نصب می شوند برخی افراد با صرف وقت و هزینه نرم افزار های بهتری تهیه می کنند و بر روی سیستم عامل خود نصب می کنند و هر کسی این کار را به سبک خود و به سبک انسان هایی که بیشتر با آن ها در ارتباط است انجام می دهد (مثلاً برخی در کلاس های آموزشی شرکت می کنند برخی دیگر مدارک تحصیلی خود را ارتقا می دهند، برخی در بحث سلامتی تغذیه سالمی مصرف می کنند و …)

    حالا سوال مهمی که اینجا پیش می آید اینه که: آیا یک نرم افزار هر چقدر هم که خوب باشه کافیه؟ یعنی عامل تعیین کننده در اجرای اون برنامه خاص فقط نرم افزاره و در این میان سیستم عامل (مثلا ویندوز) هیچ نقشی نداره؟ خوب جواب کاملاً واضحه که اگه سیستم عامل مشکل داشته باشه اون برنامه ای که نصب شده یا اصلا اجرا نمیشه و یا در بهترین شرایط با اشکال اجرا میشه و این چیزیه که بیشتر مردم با اون درگیر هستن مثلاً یه کلاس آموزشی را شروع میکنن یک سمینار شرکت می کنند یک کتابی را می خوانند و یا یک شغل جدید ران میکنند ولی وقتی اوضاع اونجوری که توی کلاس و سمینار و کتاب گفته شده پیش نمیره فکر میکنند که این روش جواب نمیده و روش غلطه در صورتی که اشکال از سیستم عامله و این باعث شده که نرم افزاری که به تازگی نصب شده به خوبی کار نکند.

    پس ظاهرا با این اوصاف چیزی که بین اهداف ما و چیزی که الان هستیم ایستاده همین سیستم عاملی هست که داریم ازش استفاده میکنیم. و تنها راهی که می تونیم از صحت عملکرد این سیستم عامل اطمینان پیدا کنیم اینه که ساختار کد نویسی این سیستم عامل را بشناسیم ولی خوب سوالی که پیش میاد اینه که این سیستم عامل چطور کد نویسی شده؟ چی شده که سیستم عامل هر کسی منحصر به فرد شده مگر نه اینکه همه ما مثل یک لوح ساده بدون نقش لخت و عریان پا به این دنیا گذاشتیم؟؟؟ پس چه عاملی باعث شده که بعد از گذشت چند سال، حالا هر کسی سیستم عامل مخصوص خودش را داره؟؟ خوب راستش من هرچقدر فکر کردم فقط به یک نکته رسیدم و اون اینه که همه چیز بر میگرده به انتخاب هایی که در طول زندگیمون انجام دادیم و با انتخاب هایی که هر کسی در طول زندگی خودش انجام داده کلیه تجارب زندگیشو خلق کرده. ولی باز ممکنه این سوال پیش بیاد که خوب من که دقیقا شبیه دوستم انتخاب رشته کردم به همون دانشگاهی رفتم که اون رفت همون شغلی را انتخاب کردم که فلان دوست ثروتمندم داره ولی با این حال هر کدام کیفیت زندگی خودمون را داریم خوب پاسخ اینه که ما همیشه آنقدر حواسمون به انتخاب های بزرگ زندگی خودمون مثل انتخاب رشته، انتخاب همسر، انتخاب شغل و … هست که شاید حتی از تأثیر انتخاب های کوچکتری که هر لحظه و هر ثانیه در زندگی داریم انجام میدهیم غافل میشیم انتخاب هایی به ظاهر کوچک و بی اهمیت که در طولانی مدت می تونه به شدت بر جریان و کیفیت زندگی در تمام جنبه ها اثر گذار باشه. مثل اینکه الان یه بسته چیپس بخورم یا نه، روزی سی دقیقه مطالعه کنم یا به جای اون فلان برنامه تلوزیون را ببینم، من برای دلجویی از همسرم اقدام کنم یا اجازه بدم که اون این کارو بکنه، بعد از یک روز سنگین کاری برم باشگاه یا امروز باشگاهو تعطیل کنم و …

    به نظر من افراد موفق نه کار ابر انسانی و عجیبی انجام دادند و نه اینکه امدادهای بسیار عجیبی بهشون شده آنها فقط آگاهانه و یا غیر آگاهانه در چهارچوب منظم مشیت الهی انتخاب های درستی انجام دادند و نتایج انتخاب های صحیحشون وقایع ظاهراً عجیبی هستند که بقیه انسان ها شاهد آن ها هستند.

    خوب این انتخاب هایی که توسط هر کسی انجام میشه در نهایت منجر به رفتار میشه و رفتارهای هر فرد در زندگی را شکل می دهند که در نهایت تکرار این رفتارها در لحظه لحظه زندگی عادت های شخصی را شکل می دهند که منجر به شکل گیری باورهای ذهنی میشه و این همان اصل قضیه است. باورهایی که به موجب آن ها تقریبا 90 درصد و یا حتی بیشتر از 90 درصد رفتارهای ما به صورت ناخودآگاه پیش می روند. و در نهایت منجر به این می شوند که سبک زندگی هر فرد با فرد دیگر متفاوت باشد.

    با این توضیحات فکر می کنم که پاسخ سوال مطرح شده و هر سوال شبیه این سوال کاملاً توجیه پذیر باشه. در دنیای ورزش مثال های زیادی مثل شناگر آمریکایی مایکل فلپس یا دوچرخه سوار آمریکایی لانس آرمسترانگ یا دونده انگلیسی راجر بنیستر و هزاران هزار ورزشکار دیگر هست که با اقداماتی خلاف جهت جریان فکری غالب جامعه شگفتی خلق کردند.

    امیدوارم که امضای شخصی هر کسی پای انتخاب های زندگیش باشه نه امضای افراد دیگر و یا نسل های قبلی، به امید موفقیت روز افزون شاد و ثروتمند باشید.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 20 رای:
  2. -
    اسماعیل ذوالفقاری گفته:
    مدت عضویت: 3547 روز

    باسلام خدمت خانواده صمیمی عباسمنش و استادعزیزم.

    *توضیحی کوتاه در باره ی خودم: بنده 20 سال سن دارم. من یک ورزشکار حرفه ای در رشته ی فوتبال هستم. واز سن16سالگی شروع به فعالیت در این رشته شدم. بنده در این 4 سال به موفقیت های خوبی رسیده ام. بنده در لیگ برتر مازندران و بازی های کشوری سابقه بازی دارم و مقام های خوبی کسب کرده ام. و امیدوارم که مطلبی که ارائه می کنم مفید باشد و نتایج خوبی کسب کنید.

    *عواملی که باعث می شود ورزشکاراندر سنین بالا افت کنند:

    1٫باور: یکی از عواملی که ورزشکاران در سنین بالا افت می کنند باور است.

    شاید این کلمه برای شما عزیزان اشنا باشد. اما حداقل در ورزشکاران ایرانی چنین چیزی نیست.انها معتقد هستند که هر چه سن انسان رو به بالا می رود میزان تنفس/میزان حجم عضله/میزان کارایی/و…. به صورت محسوسی افت می کند. انها با باورهایی که مربیان/نزدیکان/رسانها/ و….ایجاد می کننداین را در درون خود همانند بذری می کارند و رشد می دهند که هر چه سن انها بالا می رود انها قادر به کارایی های گذشته خود نیستند و تنها یه خاطر اینکه این موضوع را باور کرده اند این نتایج را میگیرندو اگر هزاران بار این موضوع را برایشان بگویی که دلیل نتایج شما باور های شماست انها قبئل نمی کنند و بر باورهای محدودکننده ی خودپا فشاری می کنندهر چند که ما نمونه های خارجی زیادی داریم که همین حالا در سنین خیلی بالادرسطح اول دنیا هستند.

    مثال: شما جان لوئیجی بوفون را میبینید. ایشان از سال 1998در جام جهانی حضور داشته و تا به امروز در سطح اول اروپا بازی می کند.

    مصاحبه ای که ایشان و مدیر برنامه اش با روزنامه ی دلا اسپورت داشتند. مدیر برنامه اش گفت:<>

    پس عزیزان یادتان باشد که ورزش حرفه ای محل رقابت شناسنامه ها نیست. بلکه محل رقابت صاحبان ان شناسنامه هاست >>>>

    2٫ تصور و تصویر ذهنی و درونی ان شخص: خیلی از ورزشکاران وقتی پا به سنین بالا می گذارند مدام در ذهن و تصورات شخصی خود این را می پرورانند که توانایی ها و کارایی های خود را که در گذشته داشته اند را از دست داده اند. انها مدام با ذهن و تصورات و افکار غالب درونی خود بر این باور می شوند که نمیتوانند در سنین بالا تر کارایی های بالاتری داشته باشند به دلیل این که انها متخصصین و پزشکانی که دورو بر و اطراف ان ها هستند هزاران دیل و منطقی می اورند که نمی شود که در سنین بالاتر به موفقیت برسند. واین را نمی دانند که هر فردی متناسب با باور های غالبی که دارد نتایج را می گیرد.

    دیوید بکهام رمز موفقیت های ستار گان فوتبال رو این گونه توصیف می کند:<>

    3٫ ایمان نداشتن به خود و خدای خود: بسیاری از ورزشکاران این ایمان را در خود نمی بینند که بتوانند در سنین بسیار بالا هم نتایج عالی بگیرنند. انها با موانع ذهنی که در خود می سازند این ایمان به خود را از دست می دهند. انها به خود و خدایی که در درون انها است اعتقاد و ایمان راسخ ندارند . این سن و سال ها را ما انسان ها درست کردیم و گرنه در نظر خداوند سن و سالی وجود ندارد.

    حرف اخر: به نظر بنده در ورزش حرفه ای سن و سال هیچ معنایی ندارد و ما می توانیم همین حالا نمونه های داخلی و خارجی را برایتان مثال بزنم که چطور بدون توجه به سن و سال همچنان به موفقیت های خود ادامه می دهند. در فوتبال ایران مهدی رجب زاده در سن 35 سالگی در سطح اول فوتبال ایران بازی می کند .و باز هم به حرف اول خود باز می گردم که فقط“ فقط به باور انسان ها بستگی دارد که چطور این موضوع را در ذهن خود باور کنند هر طور که این موضوع را باور کنید ان هم به شما پاسخ می دهد .

    اگر بر این باور باشید که در سنین بالا نمی شود نفر اول ورزش جهان شود خب نمی شود و ادم ها و شرایطی که باور دارید را جهان به شما نشان می دهد. ولی اگر بر این یاور باشید که در سنین بالا هم می شود به موفقیت های چشم گیری برسید قطعا اگر در وجود و ذهن و روح خود این موضوع را بپذیرید ان موقع هم نیرویی در شما به وجود می اید که تا به حال ان را تجربه نکرده باشید.

    <>

    من اسماعیل ذوالفقاری خدادند عزیزرا شاکرم که باز هم این فرصت را داد که بتوانم نظر خودم را با شما عزیزان به اشتراک بگذارم . امیدوارم که این نظر بنده به شما عزیزان کمک کرده باشد.

    در پناه خداوند شاد. پیروز. سلا مت و ثروتمند باشید . یا علی

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 28 رای:
  3. -
    مژگان زارع گفته:
    مدت عضویت: 2841 روز

    با سلام به همه دوستان گرامی و استاد عزیزم قبل از هر چیز سپاسگزار خداوندم هستم که من رو در مسیر نور و هدایت قرار داد و سپاسگزار استاد عباس منش هستم که با صدای دلنشین و آرامش بخش خود پاسخ مسابقه قبل رو به بهترین شکل دادن و تاثیری در من گذاشت که کنترل جاری شدن اشکهایم رو نداشتم وقتی که شروع کردم به گوش دادن جواب سوال طبق معمول از کار روزانه به خونه برمیگشتم در تاکسی نشسته بودم و محو آسفالت خیابون شده بودم استاد عزیزم نمیدونی با حرف به حرف ، کلمه به کلمه و جمله به جمله ای که بر زبان آوردی چه انقلابی رو در درون من ایجاد کردی جسمم در تاکسی بود ولی روحم در آغوش خدا بود و با هر کلمه ای که به گوشم میرسید بیشتر در آغوش خدا فشرده میشدم نمیدونم چقدر طول کشید تا به خونه رسیدم نمیدونم چقدر تو ترافیک بودم نمیدونم اطرافیانم چی میگفتن نمیدونم چجوری به خونه رسیدم نمیدونم کجا بودم و در چه حالی بودم فقط یادمه این جمله رو با خودم مدام تکرار میکردم ” خدایا داری با من چیکار میکنی” نمیدونم چی بگم واقعا حس و حالی که داشتم قابل توصیف نیست فقط یهو خودم رو جلوی در خونه دیدم که دیگه فایل تموم شده بود و صدای استاد قطع شده بود فقط میتونم بگم خدایا شکرت هزاران هزار بار شکر …

    دوستان عزیزم دلم میخواست حس خوبی که در درونم ایجاد شده بود رو باهاتون قسمت کنم و اما دیدگاه من در مورد سوال مسابقه: خب طبق فرموده استاد و همه دوستان باورهای محدود کننده ای که در ورزشکاران وجود داره مانع پیشرفت و ترقیشون از یه سن خاصی به بعد

    میشه علتش هم داشتن الگوهای نامناسب ، قرار گرفتن در محیط با باورهای نامناسب و تلقینی که از قدیم الایام در ورزشکاران جا افتاده که بصورت یک قانون براشون ایجاد شده که انگار فقط تا فلان سن باید ورزش کرد و مثل سیمان تو ناخودآگاه ذهنشون چسبیده و روز به روز محکمتر و قویتر شده و ورودیهای ذهنشون که از طریق جامعه ، ورزش ، الگوها و …پر شده بسیار نامناسب و تخریب زا بوده. این باورهای محدود کننده نه تنها در ورزش بلکه در قسمت های دیگه زندگی ما انسانها هم وجود داره و از طریق ضرب المثل ها و تمثیل هایی که در جامعه وجود دارن میتونیم متوجهش بشیم مثلا خیلی رواج پیدا کرده که میگن سن که رسید به 50 درد میزنه به چند جا یا دختر که رسید به 20 باید به حالش گریست یا سر پیری و معرکه گیری و خییییلی چیزهای دیگه که مرحله به مرحله زندگیمون رو تحت تاثیر خودش قرار میده در حالی که ما میدونیم عامل محدود کننده ای در جهان وجود نداره ما میدونیم که سیستم طبیعی جهان اینطوریه که خودبخود به سمت پیشرفت و شکوفایی میره ما میدونیم که سیستم طبیعی بدن انسان اینطوریه که خودبخود به سمت سلامتی پیش میره اگه ما بیمار بشیم بدن به طور خودبخود به سمت سلامتی و ترمیم بافت آسیب دیده پیش میره و اگه ما دارویی استفاده میکنیم جهت اینه که تسریع کنیم این عمل رو ، یا من یادمه پدر بزرگ مادر بزرگهامون به سن اعتقادی نداشتن اگه ازشون میپرسیدیم چند سالته نمیدونستن چی باید جواب بدن به خاطر همین بود که اکثرا بالای 100 سال عمر میکردن و تا آخرین لحظه سالم بودن و کار میکردن اما الان ما طوری زندگی میکنیم که خودمون رو به خیلی چیزها محدود کردیم ما هرسال با فوت کردن شمع تولد به جای اینکه خوشحال باشیم و خدارو شکر کنیم که تا این سن سالمیم زنده ایم شادیم خانواده و دوستان خوب داریم به این فکر میکنیم که سنمون بالارفته کار نداریم پول نداریم ازدواج نکردیم و داریم پیر میشیم دوستان عزیزم استاد از یه کلمه تو صحبت هاشون استفاده میکنند به نام ” نوشخوار” این کلمه خیلی تو ذهن من موندگار شده ما باید ببینیم به چی داریم فکر میکنیم چی رو داریم با خودمون تکرار میکنیم چی رو داریم مداااااام نوشخوار میکنیم اینه که باور میسازه دوستان خوبم ما با هر کلمه ای که خودمون به خودمون میگیم قدرتی رو در خود ایجاد میکنیم که دیگران و اطرافیان باید 17 بار همون رو به ما بگن تا اون قدرت در ما ایجاد بشه اگه من یکبار به خودم بگم میتونم دیگری باید 17 بار به من بگه

    مژگان تو میتونی پس چرا خودمون با دست خودمون باور نامناسب در خود ایجاد میکنیم یه تجربه جالب از خودم بگم چند سال پیش ورزش پیلاتس کار میکردم و استادم یه خانوم 60 بود اما از من و دوستام که 20 ساله بودیم پر انرژی تر و با انگیزه تر بود یه روز که خیلی تمرینات سخت بهمون داد و همه از نفس افتادیم یکی از بچه ها گفت استاد شما چطور این همه ساعت های طولانی از صبح تا شب فعالیت شدید بدنی دارین ولی انرژیتون همچنان باقیه و سرحالین یه جواب جالب بهش داد که من همیشه تو ذهنم میمونه گفت آخه من فکر میکنم هنوز 20 سالمه اونجا ابن تلنگر در من ایجاد شد که چقدر فکر میتونه جسم رو سرحال نگه داره نمونه بارزش آقای نیک وویچیچ هست نه دست داره نه پا داره ولی یه باور مثبت داره و تونست جزء موفقترین انسانهای جهان به شمار بیاد و سخنران انگیزشی باشه در ورزش هم بیشترین باور محدود کننده تو فوتبال من دیدم اما ورزشکارانی هستن که در سن بالا هم خوب میدرخشن مثل کشتی گیرها من خیلیهاشون رو دیدم که حتی اگه تو جمعی میخوان زور آزمایی کنند و کشتی بگیرن میان رقیبشون رو از میان جوانترها انتخاب میکنند یا کوهنوردان من خیلی از کوهنوردها رو دیدم که در سن خیلی بالا همچنان به کوهنوردیش ادامه میده و وقتی ازشون میپرسم که چه چیزی این توانایی رو در اونها ایجاد کرده میگن عشق علاقه حس خوب پس نتیجه میگیریم که اول باید باور رو درست کرد و دوم حس خوب داشته باشیم که در مورد حس خوب استاد بارها تو فایل های متعدد صحبت کردن وقتی باورمون خوب باشه حسمون خوب باشه دیگه دنیا از آن ماست ممنونم که وقت گذاشتین و دیدگاهم رو مطالعه کردین در پناه خدا شاد و پیروز و موفق باشین

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 30 رای:
  4. -
    رسول رحیمی گفته:
    مدت عضویت: 3995 روز

    بنام خدایی که هر چیزی ازش بخواهیم به ما میده، اگر با ذهن خودمون جلوی اون رو نگیریم

    سلام

    سوال:

    بسیاری بر این توافق اند که دوران طلایی یک ورزشکار، بین 20 تا 25 سالگی است. به نظر شما، چه عاملی باعث شده تا بسیاری از ورزشکاران نتوانند توانایی هایی را که در این سن دارند، در سنین بالاتر از خود بروز دهند؟

    پاسخ :

    دلیل 1-قلبی که هم اکنون دربدن ماکارمی کند اززمان تولدتاکنون بارها وبارها بازسازی شده است .اگرمردم جهان همین یک موضوع راباورکنندبسیارسالمتر می توانندزندگی کنند پس قابلیتهای بدن انسان درهیچ سنی کم نمی شوند مخصوصا ورزشکاران که عضلاتی آماده تردارند باباوراین موضوع می توانندتاسنین بالافعالیت ورزشی داشته باشند.

    دلیل 2-فقط باور نادرسته که میتونه مانع پیشرفت آدم بشه،یه شخص ورزشکار وقتی به قهرمانهای قبل از خودش نگاه میکنه و می بینه که تا سن 30 سالگی توی اوج بودن و بعد از اون از ورزش حرفه ای کنار رفتن باور میکنه که نمیشه و همین باور کافیه که احساس ضعف در عضلات و تحلیل قوای جسمانی را در پی داشته باشد

    مثال : در گذشته، سالهای سال در مسابقات دو میدانی هیچ کس نتوانسته بود یک مایل را زیر چهار دقیقه بدود و دانش بشر به این نتیجه رسیده بود که به دلیل فیزیک انسان هیچ بشری نمی تواند و قادر نخواهد بود که یک مایل را زیر چهار دقیقه طی کند و اثبات کرده بود که از نظر علمی این امر امکان پذیر نیست چون فیزیک انسان به گونه ای است که اجازه نمی دهد این اتفاق بیافتد. تا اینکه شخصی بنام راجر بنیستر این باور را نپذیرفت. این اصل اثبات شده توسط علم بشر را نپذیرفت و یک مایل را در سه دقیقه و پنجاه و نه ثانیه طی کرد. بعد از آن انسانهای زیادی راجر را الگو قرار دادند و باور کردند اگر او توانسته ایشان نیز می توانند فقط کافی است مثل راجر فکر کنند و مثل او عمل کنند، لذا بعد از آن انسانهای زیادی توانستند به راحتی یک مایل را زیر چهار دقیقه طی کنند. به طوریکه امروز رکورد یک مایل سه دقیقه و چهل و سه ثانیه و سیزده صدم ثانیه است که توسط دونده مراکشی هشام الگروج به ثبت رسیده است.

    دلیل 3-اگر باور کرده باشه در همون دورانی که علم گفته دوران اوج اش هست عمر ورزشکاری اش به سر میرسه و بعد محکوم به فنا میشه. ولی اگر باور نکنه و بجاش باور کسانی را داشته باشه که متفاوت باور کردند و متفاوت عمل کردند، اون هم تجربه ای متفاوت از علم اثبات شده بشر را بدست خواهد اورد.

    مثال : شاید همه تون هزاران فیلم دیدید در مورد کسانی که سنین بالا دارند ولی همچنان توان عضلانی بالایی دارند. مثل خانوم تائو پورچون لینچ که 99 ساله هستند و مربی تمام وقت یوگا استودیو «وستچستر» نیویورک هستند

    دلیل 4-چون ذهن ما برای ماست وفکری هم که دراون هست برای ماست ما میتونیم اون رو هم تغییربدیم وشرایط عالیتری رو تجربه کنیم.وقتی ذهنیت ما براساس نمیشه وکمبود هست خب همینها هم اتفاق میفته ولی وقتی باورهای مناسبی داشته باشیم با الگوهای خوبی هم آشنا میشیم که مارو درجهت خواسته هامون یاری میدن.اینکه ورزشکاران فکر میکنن نمیشه و تو سن بالا نمیشه به موفقیت رسید برای اینه که این موضوع خیلی تکرار شده توسط جامعه رسانه گزارشگران.بازیکنان قبلی اینطوری بودن و خیلی موارد دیگه.انقدر تکرار شده که تبدیل شده به باور.وحتی همین الانش هم یکی از مزایای خوب یه بازیکن رو سن کمش میدونن.چون ازبس تکرار شده تبدیل شده به باور.هرچیزی که قانونه خودش یه باور هست و اگر کسی نپذیرتش براش این اتفاق نمیفته.تازه اگر هم باشه میگن شگفتی!

    مثال : آقای امیر علی اکبری قهرمان جهان در رشته کشتی فرنگی درسال 2010کشتی را رها کرد و ورزش mmaرا شروع کرد و در سن 30سالگی به قهرمانی‌های زیادی دست پیدا کرد.

    مثالی دیگر..

    آقای سونداستنگارد پیرمرد 95ساله دانمارکی است که در این سن هم دست از تلاش برای بدنسازی برنداشته و هنوز تصمیم دارد برای قهرمانی جهان در رشته پرس سینه بجنگد.

    میرکوفیلیپوویچ 43ساله قهرمان mma

    تیسوشی کوهساکا 47ساله قهرمان mma

    طالب نعمت پور 33ساله قهرمان کشتی جهان

    دلیل 5-ای کاش در زندگی الگوی خود را آگانه انتخاب کنیم الگویی که مارا به جلو و موفقیت سوق میدهد نه اینکه مارا پایین بکشد و به راهی ببرد که تهش را میدانیم.

    به نظر من انتخاب الگوی خوب و بی نظیر در زندگی در تمامی مراحلی میتواند چراغ راه ما باشد.

    دقیقا مثل مثالی که استاد در مورد اون بدنساز زدن که الگویی در زندگیش بود که اورا به جلو سوق میداد.

    این جمله استاد رو که در این فایل گفتند و چند بار تکرار کردند را جواب اصلی می دانم

    همه چیز باور است

    همه چیز باور است

    همه چیز باور است

    دلیل 6-موضوع کاملا بستگی به کنترل ورودی های یک فرد داره : دیده ها / شنیده ها / افکار / صحبت ها

    من فکر میکنم چون بعضی از ورزشکارا مطمئن‌ نیستند‌که همه چی باوره و با دادن ورودی های نامناسب اطرافشون که سند های محکم علمی و یا تجربیات ورزشکاران دیگه که باورهای خوبی تو این زمینه ندارند و داشتن الگو های که در سن 35 دیگه پیرمرد شدن باور نمیکنند میتوانند بیشتر ورزش کنند

    ولی توی رشته شنا بعضی ورزشکاران تا سنین 45 هم تو مسابقات شیرجه بسیار عالی کار میکنند

    ورزشکار هم به همین صورت اگر فکر کنه توی 26 سالگی دیگه باید منتظر کم شدن قدرت بدنی اش باشه و دیگه نمیتونه مثل سابق قهرمان بشه دقیقا بدنش به این باور پاسخ مثبت میده و تمام جسمش رو دقیقا به شکل همون باوری که توی ذهنش مدام تکرار میشه درمیاره و بنابراین بعد از 26 سالگی دیگه از نظر آمادگی و قدرت بدنی مثل سابق نخواهد بود

    مثال : دانشمندان برای بررسی تعیین میزان قدرت باورها بر کیفیت زندگی انسانها آزمایشی را در «‌هاروارد یونیورسیتی » انجام دادند.نتیجه این تحقیقات بسیار جالب است:80 پیرمرد و 80 پیرزن را براى این پروژه انتخاب کردند .یک شهرک را به دور از هیاهو برابر با 40سال پیش ساختند

    دانشمندان برای بررسی تعیین میزان قدرت باورها بر کیفیت زندگی انسانها آزمایشی را در «‌هاروارد یونیورسیتی » انجام دادند.نتیجه این تحقیقات بسیار جالب است:

    80 پیرمرد و 80 پیرزن را براى این پروژه انتخاب کردند .یک شهرک را به دور از هیاهو برابر با 40سال پیش ساختند .غذاهای 40سال پیش در این شهرک پخته میشد .خط روی شیشه‌های مغازه‌ها ، فرم مبلمان ، آهنگها ، فیلم‌های قدیمی ، اخباری که از رادیو و تلویزیون پخش میشد ، را مطابق با 40 سال قبل ساختند . بعد این 160 نفر را از هر نظر آزمایش کردند .

    تعداد موی سر ، رنگ موی سر ، نوع استخوان ، خمیدگی بدن ، لرزش دستها ، لرزش صدا ، میزان فشار خون … بعد این 160 نفر را به داخل این شهرک بردند ، بعد از گذشت 5الی 6ماه کم کم پشتشان صاف شد ، راست می‌ایستادند ، لرزش دستها بطور ناخودآگاه از بین رفت ، لرزش صدا خوب شد ، ضربان قلب مثل افراد جوان ، رنگ موهای سر شروع به مشکی شدن کرد ، چین و چروکهای دست و صورت از بین رفت …

    دلیل آن خیلی واضح هست : آنها چون مطابق با 40سال پیش زندگی کردند ، باور کرده بودند 40سال جوانتر شده اند

    مثال دیگر : زمانی که خداوند به حضرت ابراهیم بشارت دو پسر داد حضرت گفت اما من و همسرم هردو پیر هستیم و خداوند گفت که این کار برای خدا اسونه و در سن بالا فرزند دار شد.

    و یا حضرت زکریا هستند که ایشون هم در سن پیری فرزند دار شدند وهمسرشون هم پیر بودند.

    خلاصه دلایل بالا وچند نکته دیگر :

    1-_داشتن الگو های که توی رشته ورزشی شون برای خودشون مشخص کردند.

    2- باورهای محدود کننده ای که جامعه القا می کنه.

    3- هدف مشخص و محدودی که برای خودشون تعیین کردند

    4-نداشتن الگوی موفق با سن بالای 30 سال

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 23 رای:
  5. -
    مجتبی مرادی گفته:
    مدت عضویت: 2935 روز

    باسلام و درود بیکران خدمت اقای عباسمنش و همه ی عزیزان ثروتمندی که دونبال موفقیت هستن وتشکر ویژه از جناب اقای استاد عباسمنش عزیز که دست خداوند برروی زمین شده اند وخوب زندگی میکنن و زمین رو جای قشنگتری برای دیگران میکنن با اموزه های عالیشون . بنظر من جواب این سوال اینطور هست که باور اقلب این هست که فقط تو این سن ادم میتونه موفق بشه و بعد از اون جوانی رو به افول هستش به قول قران اکثر انسانها نااگاهن و بعد از این سن دست از تلاش بر میدارن که اگه ی سرچ کوچیک توی اینترنت داشته باشیم انسانهای زیادی رو میبینیم که این باورا شکستن و حتی توی سن بالای هفتادسال ب موفقیت وقهرمانیهای بزرگی در جهان رسیدن حتی امادگی جسمانی خیلی عالی دارن .همه چیز باور ماست اگه باور کنیم وایمان داشته باشیم ک بعنوان ورزشکار میتونیم تا زمانی که زنده هستیم میتونیم موفق باشیم و هرروز پیشرفت کنیم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 14 رای:
  6. -
    آینا راداکبری گفته:
    مدت عضویت: 3346 روز

    سلام

    این مواردی است که فعلابدست آوردم لطفا هر جا اشتباهه دوستان کمک کنند:

    در خیلی جاهای قران ابراهیم یکتاپرست معرفی شده وزر خیلی آیه ها کنار خدا نام برده شده

    ذهن انسان نمیتونه چیستی خدا را درک کنه

    خداوند را نمیتوان توصیف کرد

    خداوند یکسره با نشانه هایش با انسان صحبت میکنه

    خداوند گویاست یکسره و ان هم با نشانه هایش، و یکسره انسان راراهنمایی میکنه

    خداوند ارا از طریق صفاتش باید شناخت

    الله فقط مخصوص خداست یعنی همان توحید

    خدا مطلق است و هیچ شباهتی به مخلوقاتش ندارد، شوری ایه ١١

    یکسری صفاتدر ذات خداست ویکسری در افعال، مثل ربوبیت یعنی بین خالق و مخلوقه

    خداوند قبل از تحقق هر امری به ان واقفه و عالم است

    عاشقه این ایه ام: همانا امر او، هرگاه چیزی را اراده کند، میگوید بشو، میشود، یس ٨٢

    خداوند بکسری صفت داره که با مخلوقاتش رویت میشه مثلا رزاقیت

    خدایا کمکم کن تو را بیشتر بفهمم

    استاد چشم و گوش مرا بازتر کردی

    تشکر

    در پناه الله یکتا

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 13 رای:
    • -
      سعید خرم دل گفته:
      مدت عضویت: 3457 روز

      سلام

      همه این ها درسته خانم اکبری عزیز

      من حس تون رو درک میکنم و خوب این طبیعیه یک عمر ما خدا رو به یک شکل دیگه میدیدم و خیال میکردیم یه جور دیگس و قطعا خوب وقتی یه تغییری به این شکل در شما انجام میگیره قطعا یکم حالت مبهوتی و … رو براتون بوجود میاره بهتون گفتم همه ی جهان از خداست و اون شکل خاصی نداره بلکه بقول استاد مثل ابیه که در یک ظرف ریخته میشه و شکل های مختلفی رو میگیره هر قسمتش رو که ببینید به وجودش اشاره داره

      پس شما بیایید زیبایی ها خوبی ها عشق ها و قدرت های الله خودتون رو ببینید

      و برای این حس مبهوتی به خودتون یکم زمان بدید تا توی ذهن تون جا بیوفته و همه چیز بصورت نرمال بشه یکمی زمان میبره و توی این مدت به جای توجه به این مبهوتی بهتون توصیه میکنم عشق فراوانی و زیبایی های خدا رو ببینید

      براتون ارزوی موفقیت عشق شادی و سلامتی رو دارم

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 5 رای:
      • -
        آینا راداکبری گفته:
        مدت عضویت: 3346 روز

        سلام آقای خرم دل

        متشکرم از راهنماییتون

        دیدگاه قبلیتون هم خیلی خیلی برایم عالی بود

        از وقتی بیشتر تحقیق کردم آرامتر شدم و راستش همش دنبال نشانه هایی از خدا هستم البته همه جا هست و همه چیز هست ولی بازم دقتم را بیشتر کرده ام .

        ممنونم

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
        • -
          سعید خرم دل گفته:
          مدت عضویت: 3457 روز

          و اینم یادتون باشه خانم اکبری

          که وقتی احساس تون بده درمورد خداوند یعنی در مدار و مسیر اشتباهی قرار گرفتید

          همینطور توی قران هم خداوند خودش میگه الا بذکر الله تطمئن القلوب

          و خود خدا خالق شما میخواد که شما وقتی بهش فکر میکند ارامش داشته باشید ارامشی که از روی عشق و خوبی و همه چیز های عالی میاد خدا نمیخواد که شما وقتی بهش فکر میکنید چیزی غیر از ارامش رو تجربه کنید

          و وقتی هم که ارامش ندارید و حس تون بده یعنی در مدار و مسیر ناصحیح هستید پس با عشق به جلو برید و براتون ارزوی این رو دارم که با خدای خودتون ارتباط تون رو روز به روز بهتر کنید

          همچنین براتون ارزوی موفقیت عشق شادی و سلامتی رو دارم

          میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
          • -
            آینا راداکبری گفته:
            مدت عضویت: 3346 روز

            سلام آقای خرم دل

            احساسم بیشتر مواقع بد نیست و حالت آرامش خیلی زیادی دارم و الان یکسره دارم تحقیق می کنم مخصوصا در نهج البلاغه برای خطبه های خداشناسی و درکم هر لحظه داره بیشتر میشه ، از شما هم ممنونم فقط یک لحظه خوبم ساعتی بعد قاطی پاطی می کنم دوباره یاد آن لحظه که آرامش داشتم می افتم و دلیلهایم را چک می کنم دوباره آرامش پیدا می کنم .

            تشکر از گفتار شما

            تشکر از خدای مهربون برای این همه دوستان خوبی که دارم

            میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
    • -
      ابوالفضل اشرفی گفته:
      مدت عضویت: 2767 روز

      سلام دوست عزیزم آینا راد اکبری امیدوارم که حالت عااالی باشه

      سپاسگزار خداوندم که آگاهی منو در هر لحظه بیشتر میکنه.

      بسیار لذت بردم و آگاه تر شدم مخصوصا اونجایی که گفتید ذهن انسان توانایی درک چیستی خداوند رو نداره که اشاره به آیه ی قل هوالله احد داره.

      آرزوی عشق الهی براتون دارم ? چراکه با عشق الهی به همه چیز میرسید.

      ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
  7. -
    حامد فلا گفته:
    مدت عضویت: 2913 روز

    درود به استاد عزیز و تمام اعضا

    خیلی از ما نمیدونیم این کلماتی که اینجا مینویسیم تا کجا ماندگار هست و چطور زندگیه خیلی از افرادو تغییر میده و این خوبیها تو ابدیت جهان پرواز میکنه و فقط تاثیر مثبت میزاره ممنونم از همتون.

    استاد این فایلتو خیلی دوس دارم چون دقیقا خدا باهام حرف زد از زبون شما سپاسگزارم جمله ای زیبایی گفتین هرچقدر ادم بیشتر درک میکنه توضیح دادن سختتر میشه بقول یکی از دانشمندان فرق بین دانشمندان و آدمای معمولی اینه که دانشمندان بیشتر از ادمای معمولی میفهمن که ما انسانها چقدر نمیفهمیم.

    درمورد سوال مسابقه اگر دقت کنیم توی روستاهای کوچیک خودمون هم هر روستا مردمش بشدت خلق وخوی شبیه به هم دارن و حتی بعضی از روستاها بطور عجیب از لحاظ جسمی درصد بالای مردم شبیه به هم هستن.

    واقعا همه چیز در این دنیا باور هست و اینکه یه ورزشکار طی چند سال یهو افت میکنه بخاطر باوری که جامعه درمورد سن و سال ساخته و اگر اون ورزشکار اون باور رو بپزیره دلیل خیلی از شکستهارو بخاطر سن و سال میگزاره و خیلی راحت کنار میکشه و مسئولیت زندگیش رو برد و باختهاشو و ناتوانیش رو گردن جهان هستی میندازه و با خیالی راحت قبول میکنه که مقصر من نیستم من خواستم ولی شرایط نخواست.

    اون ورزشکار توی باشگاه توی خیابون توی تلوزیون میشنوه دوران اوج 25 سالگیه و اون بیشتر از 25 سال داره با اولین شکست به این نتیجه میرسه که بدنم دیگه اماده نیست و این فرکانس رو میفرسته و تخم این باور کاشته میشه و اگر مواظب نباشه رشد میکنه و خداوند به درخواست اون پاسخ میده و به خواستش که همون بدن پیرتر است جواب میده بهتر قبول کنیم اگر یه آدم بخواد میشه نوح که 300 سال عمر کرد.

    سپاسگزارم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای:
  8. -
    مونا بیتا گفته:
    مدت عضویت: 3639 روز

    با سلام خدمت همه دوستان و استاد عزیز

    خب این هم همونجور که همه دوستان گفتن یک باور غلطه که بازیکنان هر رشته ای از پیشینیان خودشون تو رشته های مختلف گرفتن و ثبتش کردن و باورش کردن که فقط تا نهایت 25 یا 30 سال تونستن که هیچ نتونستن دیگه سنشون میگذره.اتفاقا دو هفته پیش با یک تنیس باز ایرانی در فرانسه که مصاحبه میکردن گفت به طور غیر قانونی پناهنده شده بود و داشت تاسف میخورد که من به دلیل نداشتن اقامت در بهترین سن ورزشکاریم نتونستم در مسابقات شرکت کنم و به همین خاطر هم سنم گذشت و زیاد نتونستم پیشرفت کنم.که من دقیقا همون موقع گفتم چه باور غلطیه این ورزشکارا پذیرفتن.و خیلی جالبه که الان استاد این سوال رو مطرح کردن.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 13 رای:
  9. -
    سیماپاکروانان گفته:
    مدت عضویت: 3994 روز

    دوستان بزرگوارواستادعزیزم سلام

    چندشب قبل ازاینکه سوال این مسابقه توسط استادعزیزمان مطرح شود یکی ازدوستان خانوادگی مان درموردرونالدو صحبت می کردواینکه اوگفته:” من تا4سال دیگر باهمین قدرت بدنی می توانم بازی کنم” .

    حدود نیم ساعتی ازتوانمندیهای رونالدو وکارهای عجیب وغریبی که تابه حال هیچ ورزشکار ی انجام نداده است صحبت می شد.همان موقع من به این فکرکردم که چراورزشکاران فکرمیکنند فقط تاسن مشخصی می توانندباقدرت بازی کنند درحالی که پیرزنی 81ساله می تواند ازساختمان بلندی بالارود وکارهای فوق العاده ای رادرارتفاع انجام دهد پس بدن ما درهرسنی می تواند جوان وقدرتمندبماند.واینکه سوال مسابقه کاملا شبیه فکرمن بود برایم بسیارجالب ولذت بخش بود و”این رایک نشانه ازجانب پروردگارمی دانم که به افکارمن پاسخ می دهد”خدایاشکرت.

    باورکاهش توانمندیهای افزادباافزایش سن باوری است بسیارریشه دار که بر کل جامعه ورز ش جهان حکمفرماست وزمانی این باورشکسته می شود که ورزشکار ی باتغییر باور هایش وباپذیرش اینکه من درهرسنی می توانم با بالاترین سطح ازتوانمندیها به ورزش ادامه دهم بتوانددرسن بالا به موفقیتهای چشمگیری برسد.وگرانتربودن ورزشکارن جوانتر به این باوردامن زده است .شایداین باورنیزکه درسنین پایین تر پول بیشتری می توان ازورزش کسب کرد تاثیر باورقبلی رابیشترکرده باشد .

    سلولهای بدن انسان وهمه موجودا ت زنده مرتبادرحال بازسازی وتجدیدحیات هستند سلولی که می میرد سلول جدیدی با قابلیت سلول قبلی جایگزین می شودواین اتفاق برای تمام اعضای بدن انسان رخ می دهدنه فقط پوست ومو وسایراندامهایی که ما می بینیم .قلبی که هم اکنون دربدن ماکارمی کند اززمان تولدتاکنون بارها وبارها بازسازی شده است .اگرمردم جهان همین یک موضوع راباورکنندبسیارسالمتر می توانندزندگی کنند پس قابلیتهای بدن انسان درهیچ سنی کم نمی شوند مخصوصا ورزشکاران که عضلاتی آماده تردارند باباوراین موضوع می توانندتاسنین بالافعالیت ورزشی داشته باشند.

    بدنی که مرتب درحال ساخت سلول است وتمام اعضا وجوارح آن مرتب درحال بازساز ی هستند هیچ زمان پیرنمی شود قلب –کلیه –کبد-استخوان و…

    اعضای بدن انسان درهرلحظه در حال تجدیدوبازساز ی هستند .فلبی که هنگام تولدبه ماهدیه می شودبارها وبارها بازسازی می شودتازمانی که درسن طبیعی ازدنیابرویم.واین موضوع درموردتمام اعضای بدن انسان صدق می کند.کافیست که همه انسانهااین موضوع راباورکنند تا بسیار ی ازموانع ازسرراه بشرکناررودوهمه به این شعوربرسیم که سلامتی و شادابی وداشتن جسم نیرومند روندطبیعی جهان است .

    دردوران مدرسه زیاداین حرف راشنیده بودم که انسانهابعدازمرگ بزرگترین آرزویشان برگشت به دنیا ست وبارهااین درخواست راازخداوندمی کنند اماپاسخی که دریافت می کنندهمواره منفی است .همیشه فکرمی کردم دلیل این درخواست اینست که انسان می خواهد به دنیابرگردد تاکارنیک انجام دهد وگناهان گذشته راجبران کند اما تازه می فهمم که ماپس ازمرگ به قدرت وتواناییها ی خودمان پی می بریم ودلمان میخواهدبه دنیا برگردیم تاازقدرتهای خدادادی که ازآنها غافل بودیم استفاده کنیم واین” بزرگترین حسرت پس ازمرگ” است .دانستن این موضوع بایدبه ما کمک کندتاتمام تلاش خودرادرجهت بهتر استفاده کردن از لحظات عمرودرک تواناییهای خودمان داشته باشیم .

    پس دلیل این عامل تنهادرذهن انسان است که فرمانروای کل بدن است واگرذهن اصلاح شود همه چیزاصلاح میشود.

    درپناه الله یکتا

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 31 رای:
  10. -
    سید محمد حسینی گفته:
    مدت عضویت: 2785 روز

    با سلام و عرض ادب خدمت تمام دوستان و استاد عزیزم در مورد سئوال مطرح شده،فقط باور نادرسته که میتونه مانع پیشرفت آدم بشه،یه شخص ورزشکار وقتی به قهرمانهای قبل از خودش نگاه میکنه و می بینه که تا سن 30 سالگی توی اوج بودن و بعد از اون از ورزش حرفه ای کنار رفتن باور میکنه که نمیشه و همین باور کافیه که احساس ضعف در عضلات و تحلیل قوای جسمانی را در پی داشته باشد.هر آنچه که مانع پیشرفت ما میشه ناشی از باورهای ما و دور شدن از الوهیت و نیروی لایزال خداوند است.چه بسا معتادانی که در بدترین وضعیت با تغییر باورهایشان و تکیه به نیروی خداوند بعد از مدت کوتاهی به اوج رسیده اند،یا کسانیکه سرطان داشته اند و دکتر به آنها گفته که تا چند ماه دیگر زنده نیستند ولی با تغییر باور و امید به زندگی سالهای سال زندگی کرده اند و حتی قهرمان مسابقات ورزشی شده اند.خدایا ممنونم به خاطر حضورت و حضور من در این جمع و استفاده از نظر تمام دوستان و استاد عزیزم،سپاسگزارم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای: