رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم» - صفحه 35

2348 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
  1. -
    سید عابد دادور گفته:
    مدت عضویت: 3827 روز

    سلام دوستان

    در پاسخ به سوال برنامه باید بگم که

    من الان 30 سالمه و وقتی 35 سالگی دعوت شدم به تیم ملی فوتبال کشورمون ایران ، میشینم قنشگ براتون توضیح میدم که جچوری میشه

    با تشکر

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 6 رای:
  2. -
    آزی گفته:
    مدت عضویت: 3045 روز

    استاد عباس منش قصد دارند محصول دیگری بسازند که برای حل مسائل است.

    امروز که جلسه 12 دست یابی به آرزوها را گوش می کردم به ذهنم رسید که واقعا علاقمندم روزی هجرت کنم و در کشوری انگلیسی زبان زندگی کنم.

    البته زمانی اصلا دوست نداشتم اما باورهایم عوض شده اند و می دانم در زمان مناسب با کمک خداوند اتفاق خواهد افتاد.

    اما ضعفم در یادگیری زبان انگلیسی است بارها دوره ها رفتم و رهایشان کردم و فکر می کنم یادگیری زبان خیلی سخت طاقت فرسا زمان بر است و من استعداد یادگیری زبانم بد است . نمی دانم بقیه چطور مسلط شدند . دوست دارم راهکار موفقیت شما را در یادگیری زبان و باورها را بدانم . چقدر خوب می شود استاد عباس منش در این مورد فایلی بسازند و روش یادگیری زبان خارجی را آموزش دهند.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 9 رای:
  3. -
    محمد گودرزی گفته:
    مدت عضویت: 3414 روز

    سلام خدمت دوستان خوبم.

    توی دنیای ورزش این جمله که نقطه ی اوج یک ورزشکار یک محدوده ی سنی خاص هست رو زیاد شنیدیم.

    ولی ورزشکاران زیادی توی دنیا وجود داشتن و دارند که در سن خیلی پایین یا بالا موفق بود .مثلا در 18 و 40 سالگی.

    این هم بخاطر باور افراد بوده.

    وقتی فردی باور میکنه که مثلا توی35سالگی نمیتونه موفق باشه جهان اینو بهش ثابت میکنه.با مصدومیت ها ،کاهش توانایی و …

    اما وقتی باور میکنه که بعد این سن بازهم میتونه و تلاش میکنه این هم بهش ثابت میشه

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 7 رای:
  4. -
    علی شهریاری گفته:
    مدت عضویت: 2711 روز

    با سلام خدمت هم فرکانسیهای عزیز و استاد عزیز سید عباسمنش دوست داشتنی و تیم تحقیقاتیشون،

    من چند وقتی میشه که با استاد و تیم تحقیقاتیشون آشنا شدم ، و نظرات شما دوستان را تا حدودی دنبال میکنم ، و این اولین جواب و دیدگاه من در رابطه با سوالات استاد هست ، که امیدوارم بتونم جواب خوبی داده باشم ،

    خدای یگانه را شاکرم که راهی پیدا شد تا من با این تیم تحقیقاتی قوی و شما دوستان در یک فرکانس قرار بگیرم .

    بعد از 20 روز دنبال کردن این سایت از همین ساعت 21:23 روز پنجشنبه 26/ 11 / 1396 تصمیم گرفتم که بصورت جدی از راهنمایی های استاد ، راه کارهایی که تیم موفق ایشان و نظرات و جوابهای زیبای شما دوستان را که در این سایت قرار میگیرد ، پیگیری و با توکل و ایمان به الله یکتا ، پشتکار و تقویت باورها نسبت به توانایی هایم ،گذشته نچندان روشنم را به آینده ای زیبا که پر از اعتقاد و اعتماد به رب العالمین است تبدیل کنم ، تا به هر آنچه که آرزویش را دارم دست پیدا کنم .

    با توجه به سوال که چه عاملی باعث شده تا ورزشکاران نتوانند توانایی هایی را که در سنین 20 تا 25 سال دارند ، در سنین بالاتر از خود بروز دهند ،

    اول اینکه سعی کردم حاشیه نرم و چند جواب کوتاه و خلاصه به سوال بدهم ،

    اگر برگردیم و با دقت به فایلهای گذشته ای که استاد درون سایت و بسته های روانشناسیشون تا قبل طرح این سوال قرار دادند ، توجه کنیم ،؛

    تاکید استاد به ورودی باورهای صحیح به ذهن و خود شناسی است .

    1_ عدم اعتقاد و اعتماد به اصل خویش( که ،ذره ای از هستی بی پایانیم ) در این دسته از ورزشکاران ،

    2_ عدم اعتقاد و اعتماد به باور درونی ( همان خواستن ، توانستن است )

    3_ عدم دقت به بعضی از ضرب المثالهای قدیمی ، ( مانند ،ماهی را هروقت از آب بگیری، تازه است ) و اتفاقاتی که در محیط اطراف ، ( مانند ، طبیعت ، زندگی و…رخ میدهند ) .

    4 _ عدم خود شناسی ، ( که اگر باز به سوال طرح شده قبلی استاد دقت کنیم ، و به نظر من منظور از بهترین باور درباره خدا ، همان خود شناسی است ، چون از خود شناسی به خدا شناسی میرسیم ، که استاد هم در این رابطه حضرت ابراهیم را مثال زدند ، )

    5 _ اگر ورزشکارهای سنین بالاتر به اون باور صحیح درونی میرسیدند ، ( که اگر با دقت به چگونگی آفرینش خود و قدرتی که خالق بی همتایمان از بدو تولد تا زمانی که هستیم ،در اختیارمان قرار داده ، بنگرند ) ، میتوانستند و میتوانند بر اون باور نادرست غلبه کنند ،

    دقت دقت دقت

    خواستم حاشیه نروم ، ولی باور کنید وقتی داشتم به جواب سوال فکر میکردم ، همین طور جواب های زیبا و کاملتری به ذهنم میرسید که اگه میخواستم ادامه بدم ، فکر کنم تا بی نهایت ( مثل بزرگی خدای مهربون که بی نهایته ) میتونستم جواب بدم ‌، در اینجا یاد یکی از گفته های استاد افتادم که میگفت ؛ وقتی قدم اول را برداری ، قدمهای بعدی خودش میاد

    جمع بندی ؛

    به نظر من همه جوابهای خودم و شما دوستان عزیز هم فرکانسی برمیگرده به همون باور صحیح خودشناسی و نیروی درونی ک خالق بلندمرتبه در وجود ما قرار داده ،

    و به دوستان عزیزم توصیه میکنم تا به اتفاقاتی که اطرافمان رخ میدهند ، ضرب المثلها و فایلهای قبلی استاد، بیشتر دقت کنیم ،

    ودر آخر از شما دوستان عزیزم خواهش میکنم تا راجع به دیدگاه من در رابطه با این سوال نظر بدید تا انشاالله با توجه به نظرات شما خوبان بتونم بهتر و موفق تر در این مدار گام بردارم .

    در پناه الله یکتا شاد و پیروز باشید

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 11 رای:
  5. -
    محمد ثروتمند گفته:
    مدت عضویت: 2958 روز

    سلام مجدد به استاد عزیزم و همه دوستان

    من یک بار به این مسابقه بصورت کلی پاسخ دادم ولی امروز جوابی بهم گفته شد که تصمیم گرفتم دیدگاه دیگه ای در این مورد بذارم..

    سیاری بر این توافق اند که دوران طلایی یک ورزشکار، بین 20 تا 25 سالگی است.

    به نظرم مهمترین عاملی که باعث شده ورزشکاران خصوصا از نوع حرفه ای ها نتوانند توانایی لازم رو در سنین بالاتر از 25 – 30 سال داشته باشند اینه که

    غیر از باورهای نامناسب عمومی و اکثریت جامعه که قطعا موثر در قبول افت توانایی در سنین بالا از سوی ورزشکاران میشه، مورد دیگه ای وجود داره که در بیشتر ورزشکاران حرفه ای دنیا به چشم میخوره..

    وقتی یک ورزشکار دوره ای از پیشرفت، موفقیت و شهرت رو پشت سر میگذاره و در نقطه ای ایستاده که به اون هدف رسیده ، چون هدف جدیدی نداره به سرعت به سمت ضعف جسمی و روحی پیش میره. دیده میشه که خیلی از ورزشکاران حرفه ای غیر از ضعف جسمانی، دچار حاشیه ها ، و حتی گاهی برخی دچار اعتیاد میشن و به کل ورزش رو کنار میذارن.

    مهمترین دلیل این اتفاق اینه که هدفی برای بعد از رسیدن به هدف فعلی که محقق شده نداشتن.

    مثلا تو ورزش کشور خودمون افرادی هستند که رفتن المپیک و مدال های زیادی در مسابقات جهانی کسب کردن ولی بعد از مدتی دچار اضافه وزن شدن، بیماری های مختلف به سراغشون اومده، مسدوم شدن و پس از مدت کوتاهی از ورزش کناره گرفتن.

    اون فرد زمانی که تو اوج بوده به هرچیزی که فکر میکرده رسیده و هدفش رو محقق کرده. به نقطه ای میرسه که دیگه هدفی نداره و این برای هر انسانی نقطه مرگ محسوب میشه.. انسانی که هدفی نداره.

    اگه بلافاصله بعد از رسیدن به یک هدف ، هدف تازه ای انتخاب نشه شکست، بیماری، مشکلات به سراغ انسان میاد.

    توی یکی از آخرین ویدئوهایی که استاد نشر دادن، در مورد راجر فدرر صحبت میکنن که چطور هنوز در اوج پیشرفت و قدرت ورزشی خودش هست و هنوز حرف اول در رشته خودش میزنه.

    بنظرم مهمترین عامل برای پایداری جسمانی و روحی راجر فدرر همینه که پس از دست یابی به اهدافش اهداف جدیدی رو دنبال میکنه و در صورتی که این روال ادامه داشته باشه تا آخرین روز عمرش میتونه در اوج باشه..

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 13 رای:
  6. -
    مسعود گفته:
    مدت عضویت: 2997 روز

    سلام به خوشبخت ترین آدمای روی زمین

    یادم نمیاد قهرمان المپیک شده باشم که الان بخوام به این سوال جواب بدم

    ولی خوب میدونم وقتی میخوایم کاری رو شروع کنیم، دنبال الگو میگردیم.

    فرض میکنم توی یه رشته ورزشی قهرمانم و میخوام توی سن بالاتر هم رکورد جهانی بزنم، اگه به سبک تقلیدی زندگی کرده باشم، کامل قبول میکنم که از دکتر گرفته تا بقیه قهرمانا و.. همه میگن بدن یه ورزشکار مثلا از 25 سالگی به اونطرف یا 30 سالگی به اون طرف دیگه توی اوج نیست و کلی هم دلیل و مدرک دیگه که همش میگه تو نمیتونی

    اما اگه سبک زندگیم تقلیدی نباشه، وقتی الگویی پیدا نکنم برای یه موضوع، خودم الگو میشم

    چرا منتظریم بقیه یکاری رو شروع کنن و بعد ما دنباله رو باشیم، چرا خودمون بنیان گذار نباشیم

    خانما بیشتر دیدن، که ینفر میگه از وقتی لاک زدم و سرکلاس رفتم، بقیه همکارای خانوم هم لاک زدن

    این سوالو به خودم میگم. چرا من اولین نفر نباشم توی داشتن خواسته م؟ چرا از الان تصمیم نگیرم که از عقب صف جدا بشم؟

    چرا خودم یه صف تشکیل ندم؟

    اگه نمیخوایم اولین نفر باشیم، چون عادت کردیم به تقلید و حرف بقیه مهتر از خودمونه. اگه نشه چی؟ اگه بقیه نیان دنباله رو بشن چی؟

    برای یبارم شده خودمون باشیم، خودِ واقعیمون.

    هرکس خواست میاد ازمون یاد میگیره و به خوشبختی بیشتر میرسه، هرکس هم نخواست، مهم نیست. هرکس برای زندگیش تصمیم میگیره

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 34 رای:
  7. -
    هاوانا هاشمی گفته:
    مدت عضویت: 2818 روز

    سلام

    همه چیز بر اساس باور انسان بوجود می آید

    دانشمندان گفته اند بدن انسان قابلیت زندگی تا حدود 2000 سال را دارد

    و چیز دور از ذهنی نیست که در دوران قدیم اسنانها عمر طولانی داشته اند در زمان حضرت نوح عمر همه انسانها طولانی بوده

    اما وجود باورهای غلط و تکثیر این باور ها باعث شده که شخصی اگر تنها 90 سال داشته باشد لقب پیر مرد به او بدهند

    بر اساس اصل اینکه اگر یک نفر توانسته همه میتوانند وارد یک نمونه میشویم

    آقای فاوجا سینگ(Fauja Singh) : دونده ماراتن هندوستانی در 89 سالگی !!! دویدن برای ماراتن را آغاز کرد و در 90 سالگی توانست دونده مارتن شود. تا قبل از 89 سالگی وی 25 کیلومتر(دونده نیمه ماراتن) را میدوید. وی هم اکنون 103 سال عمر داشته و در قید حیات میباشد.

    پس همه چیز باور است

    باید به این نکته توجه کنیم آمار و ارقام بر اساس مثال های موجود بوجود می آید و وقتی یک نفر از به دلیل باور خود ساختار های موجود را میشکند تمامی احتمالات زیر سوال میرود و آمار ها را جا به جا میکند

    افراد بر اساس باور های خود میتوانند هر نوع قابلیتی را در هر سنی در خود بوجود آورند مثال های زیر نمونه های قابل توجهی میباشد :

    در هنر

    مادربزرگ موسی(Grandma Moses) : نقاش خودآموخته آمریکایی بود که در 78 سالگی شروع به کشیدن طراحی های خود کرد و در 80 سالگی به موفقیت دست یافت

    در آشپزی

    سرهنگ هارلند مرد واقعی پشت برند کیافسی، مرغ سوخاری معروف جهان است. سندرز شغل رستوران داری خود را از 62 سالگی شروع کرد

    در تولید

    موموفوکو آندو وی در سن 48 سالگی شروع به تاسیس شرکت نودل کرد و در 61 سالگی به موفقیت دست یافت. تا قبل از 48 سالگی و شروع کسب و کار نودل، وی در زندان نمک میفروخت

    در تکنولوژی

    چارلز فلینت در سن 61 سالگی IBM را تاسیس کرد و تا 24 سال بعد از آن توانست شرکت بزرگ آی بی ام را رهبری کند

    همه چیز باور است در مورد ورزش هم همینطور – یکی از تاثیر گزار ترین موارد بر باور ورزشکاران آمار های علمی است که در این زمینه منتشر میشود

    آمار ها یک واقعیت نیست چون اگر واقعیت باشد نباید هر چند سال یکبار این آمار با شکستن رکورد ها عوض شود

    بسیاری از ورزشکارانی که رکورد ها را جا به جا میکنند هیچ گونه توجهی به این آمار ندارند و بر این باور هستند حقیقت چیزی است که انها خلق میکنند

    روزانه اگر باور کنیم که جوان تر میشویم مطمئنا جوان تر خواهیم شد از روش تکرار ، همنشینی با جوانها ، دیدن نمونه ها و ایجاد روحیه جوانی میتوان جوان شد

    سن قهرمانی و موفقیت در ورزش نیز مثل هر فعالیتی سنی است که یک انسان به آن باور دارد

    باور همه چیز است

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 63 رای:
  8. -
    محمد عسکری گفته:
    مدت عضویت: 2991 روز

    بنام خداوند بخشنده مهربان

    سلام به استاد عزیزم و تمام دوستان خوبم در گروه تحقیقاتی عباس منش

    دلیل اشتراک من در این مسابقه این بود که قلب ام به من گفت که اشتراک کنم و خداوند را بی نهایت سپاسگذارم که از فرصتی که در اختیار ام گذاشته.تمام زنده گی ما فقط و فقط باور هایمان است.و دلیلی اینکه یک فردی از عمر ورزشی اش گذشته و همه انتظار دارن که کم کم از ورزش خدا حافظی کنه به دلیل اینکه پیر شده و دیگه نمیتونه خوب بازی کنه در کمال تعجب فرد اول در رشته ورزشی که هست میشود.دلیل این اتفاق فقط باور های اون فرد است. پس چه باور های باعث موفقیت فرد میشود ؟ یکی از باورهاش اینه که من میتوانم.ما با یاد اوری موفقیت های که در کمال تعجب همه کسب کردیم ,داریم این را به خودمون میگیم که بابا من همونی هستم که فلان موفقیت را کسب کرده بودام که همه دهنهشون باز مونده بود.و با این کار احساس ,باوری که من میتوانم را در وجودمون ایجاد میکنیم, و در وجودمون یک احساس اطمینان ایجاد میشود,پس این باور های مان هستند که باعث موفقیت مان میشود.بدن مان در مقابل باورهای مان بسیار نرم و انعطاف پذیر است.من خودام هم در بازی فوتبال وقتی که تیم مقابل خیلی از ما قوی هست ,من موفقیت هایم را به یادام میاورم و در کمال تعجب تیم مقابل مون را شکست میدهیم.مثلا در فیلم مرد سیندرلایی ,مربی جیمی براداک همش موفقیت ها که در مبارزات کسب کرده بود برای جیمی یاداوری میکرد و در اخر هم دیدم که در حالی که رقیب جیمی هم قویتر بود و هم جوان تر بودجیمی شکست اش داد.

    انشالله هر جایی که هستید. شاد ,موفق و سعادت مند باشید

    دوستار شما عسکری

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 22 رای:
  9. -
    آرمان شریفی گفته:
    مدت عضویت: 3585 روز

    سلام دوستان گرامی و استاد گرامی آقای عباس منش . من مدتی است که فایل های رایگان استاد رو در طیف های مختلف گوش کردم و خیلی کم تو نظر سنجی و ارائه دیدگاه شرکت کردم . تا اینکه فایل مربوط به بهترین باور به خداوند را از زبان استاد با اون تیپ محشرش و حس عالی که در لحن بیان و زبان بدن ایشون بود دیدم اونم بیش از 20 بار و نت برداری کردم . قبلا یه متنی در مورد خداوند از ملا صدرا خونده بودم و شعف و عشق به معبود در وجودم شعله ور شد . وقتی استاد شروع به توصیف خداوند کرد باور کنید انگار از زمین بلند شدم و روی هوا بودم . وقتی خدا رو اونجور توصیف کردند تمام حسم و اشتیاقم و روحم چون عقاب به اوج رفت و باور و اعتماد دارم که خداوند باریک میشود به اندازه نخ پیرزنان دوزنده و به اندازه تاب خوردن کودک خندان بر تاب بازی و به اندازه باور و ایمان تو شکل میگیرید و قابل توصیف نیست و میفهمی که بی مکان و بب زمان است و بقدر ایمان ما و باورت هم چی میشه و همه چیز میشود همه کس را ، قلب میشود ، عشق میشود ، بالا میشود ، پایین میشود ، و خداوند میشود کاسه ای خوراک و میشود نان خانه هایتان و…….

    بقول استاد وصف ناپذیر است و خداوند برای هر موجودی همان میشود که باور دارد و می پذیرد و ….. ممنون سید حسین عباس منش که صدا و دست خداوند روی زمین هستی و درک درستی از خداوند و بی نهابت بودن را میدهی و یقین دارم بهترین ثروت برای انسان منشا اثر بودن و دعا کردن خیل آدمها برای شماست و ممنونم و ممنوم که این حس عجیب و فوق العاده و بی نظیر را در من و در دیگر انسان های خدا جو بوجود اوردی . سلامت و تندرست و سعادتمند و ثروتمند باشید دوستانم و استاد و انسان بزرگوار

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای:
    • -
      فائزه رحمانی گفته:
      مدت عضویت: 3415 روز

      سلام دوست عزیز، من هم پیش از این فایل خدا از دیدگاه ملا صدرا رو شنیده بودم و گمان می کردم وقتی میگه خدا بی همسر ماندگان را همسر می شود یا خداوند برای پیرزنها نخ میشود یا … یعنی خداوند آرامشی میشه ک که دیگه نگران نباشند، خیلی برام تاثیر گذار بود ولی الان ی درک دیگه نسبت بهش پیدا کردم و اون اینه که واقعا و به صورت فیزیکی نخ برای پیرزن همسر برای بی همسران، برادر برای بی برادران و همه چیز میشه، همه چیزهایی که میشه حس شون کرد میشه لمس شون کرد، وقتی اسناد داشتند اینو توضیح می دادند من فکر می کردم که خدا که عباس منش هم هست داره به وسیله ایشون و از زبان ایشون با من حرف می زنه چون همه چیز، و واقعا شاکرشم چون خیلی وقت بود ک ب دنبال چنین باور نابی در موردش می گشتم اینکه همه چیز هست، من ب ی درک دیگه ای هم رسیدم و ممکنه که گفتنش خالی از لطف نباشه، اینه هر صفتی رو ک در نظر بگیرید و صفت مقابلش برای مثال ترس و شجاعت یا عشق و نفرت،،، این صفت ها دو سر ی باند هستندو از اون جایی ک خدا همه چیز ه و همه صفات رو دارم. ما در هر یک از این صفات در یک فرکانسیم برای مثال در باند عشق و نفرت در فرکانس 100 دژ باند شجاعت در فرکانس 90 و همه اینا خوب این نقاط ک به هم وصل بشن مدار تو رو می سازن، و یک شخص دیگه با توجه ب فرکانس هاش در ی مدار دیگه و همه ما و همه چیز ها که جمع بشیم و این مدارات ک در کنار هم قرار بگیرند خدا ی احد و واحد میشیم…. خداوند را سپاس گزارم که مرا هر لحظه هدایت می کند و سپاس گزار استاد عزیز هستم ک هدایت گر مان در این زمان است. به امید قرار گرفتن همگی مان در بالاترین فرکانس های ممکن

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای: