پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1 - صفحه 42

به نام خدای مهربان

سلامو درود به استاد عزیزم که بااین دست از فایلهاشون ناخودآگاه دستمون میره برای نوشتن ازتون بی نهایت سپاسگزارم بهترین استادِ عشق

یک الگوی تکرار شونده ای که از سال اول ازدواجمون تابه الان که هشت سال از رابطه ی منوهمسرم داره میگذره ومنو به شدت ناراحت میکنه

اینه که همسرم وقتی از مغازه خونه میاد فقط سلام میکنه غذامیخوره و میخوابه،کاره چندینو چندسالش همین بوده و هست

و دقیقا داداش های ایشون هم به همین شکل عمل میکنن،و پدر خدابیامرزشون هم به همین شیوه عمل میکردن

گاهی وقتا چنان ازینجور رفتارش عصبانی میشم که فقط لباسمو میپوشم و ازخونه بیرون میزنم که بااون بحث نکنم و نخوام بهش گیربدم

بعد یه ویژگیی هم که ایشون داره بیشتر بجای اینکه جلوی خودم ازمن تعریف بده و عشقشو ابراز کنه به دیگران عشقشو و تعریفو تمجیدهاشو ابرازمیکنه

و افراد فامیل همیشه بهم میگم خوشبحالت عجب همسری گیرت اومده از یک مجنون بیشتر عاشقته،چیکارش میکنی که اینقدر قربون صدقت میره

درصورتیکه وقتی خونست اصلا یک سکوت مطلقی توی خونه حکم فرماست

تواین نه سال یاد ندارم باهم دیگه بحثو جدلی داشته باشیم،توی تصمیمات هرکسی مستقله که تصمیم خودشو اجرا کنه،اصلا هرکجا میرم بهم سخت نمیگیره،یعنی اگه بابدترین حجاب هم برم میگه هرجور راحتی میتونی بری

بعضی وقتا احساس میکنم نیازدارم که براش مهم باشم و یبار مثلا بگه نمیخواد فلان جابری بیا باهمدیگه وقت بگذرونیم

اما چیزی که ازدیگران میشنوم میبینم چنان بهم عشق میورزه جلوی دیگران وپشت سرم که متعجب میشم و واقعا میمونم چرا جلوی خودم ازم تشکر نمیکنه،چرا اون عشق واقعیشو به خودم ابراز نمیکنه

بعد از خودم میپرسم که واقعا دلیلش چیه

میبینم که خودمم تقریبا اینجور آدمیم که حس خجالت بهم دست میده که بخوام راحت عشقمو بهش ابرازکنم حتی جلوی دیگران،حداقل خوبیه همسرم اینه که پشت سرم به دیگران عشقشو بهم ابراز میکنه

یامثلا بعضی وقتها برای کاری که توی منزل انجام میدم ارزش قائل نیستم و همچنین انگاردوست دارم کاری که انجام میدم بیشتر همسرم تأییدکنه تاخودم و بعضی روزها ممکنه برای پختن یک غذایی ساعتها وقت میذارم که بسیار لذیذ باشه،بعد عکس العملی که همسرم نشون میده خیلی ریلکس غذاشو میخوره بدون هیچ تشکری

بعد به شدت ناراحت میشم که چرا یه تشکر خشکوخالی ازم نشد

اون وقت میبینم همون غذای لذیذی که خورده رفته چنان تعریفی ازون غذا جلوی دیگران داده که باز بیشتر بهم میریزم که چرا جلوی خودم تعریف ازم نکرد

خوب یکی نیست بهم بگه بابا تو خودتو به آبو آتیش میزنی اون وقت دستِ آخر جوری تو ذهنت اون کارو جلوه میدی که انگار وظیفته مثل کُزت برای همسرت غذابپزی و خونه رو مثل دسته گل ترتمیز کنی

وقنی من برای خودم ارزش قائل نیستم و خودم ازخودم باخودم جلوی خودم تعریف نمیکنم،معلومه که همسرم هم جلوم ازم تعریفی نمیکنه که هیچ تشکرم نمیکنه و اونم مثل یک وظیفه ازتو انتظارداره جلوش پختو پز کنی وحاضروآماده بیاری فقط بخوره و بخوابه

یه چیزه دیگه اینکه بعضی وقتا انقدر مغرور میشم که سنگینترین وسیله رو تو خونه ازش درخواست نمیکنم که بهم کمک کنه جابجاش کنم،و اینم به این باورم برمیگرده که اگه بهش رو بزنم فکر میکنه من بهش محتاجم و یک خانم ضعیفیم

اون وقت خودمو به هر آبو آتیشی میزنم کمرمو داغون میکنم و مثلا بخاری خونمون رو خودم جابجامیکنم

میدونم که یجایی از باورهام هنوز ایراد داره که منوهمسرم بعداز سالیان سال زیر یک سقف بودن هنوز نتونستیم یک ساعت کامل باهم یک صحبت عاشقانه داشته باشیم

فقط تنها جوابی که ازایشون میشنوم وقتی میپرسم چرااینقدر کم حرف میزنی برای من هم وقت بذار میگه مااینجوری تربیت شدیم ما کلا کم حرفیم

چیزی که من دوست دارم اینه که هم خودم وهم همسرم عشقمون رو کاملا راحت بهمدیگه ابرازکنیم و ساعتها بشینیم دررابطه بااین قانونها باهم صحبت کنیم

البته همسرم هم تو جلسات ان ای و دوازده قدم معتادان گمنام چندین ساله شرکت میکنه،و کاملا بااین مسیری که من هستم موافقه و بعضی وقتها که یهویی به حرف میاد خیلی تواین مسیر تشویقم میکنه که چطور عمل کنم و زیاد بخودم سخت نگیرم

درکل باید توی رابطم باهمسرم هم بیشتر روی خودم کارکنم و بیشتر به نکات مثبتش توجه کنم،ناگفته نماند که همسرم واقعا بی نظیره واقعا نظیرنداره چون واقعا منو آزاد گذاشته که هرکجا دوست دارم برم و هرجوردوست دارم بگردم

ولی همین موضوع منو کمی درگیرمیکنه که واقعا سکوت مطلقی همیشه توی خونمون هست،و هر دومون واقعا توی ابراز عشقمون خیلی راحت نیستیم مخصوصا من،و یجورایی از کودکی چنان جنس مخالف توی ذهنم بد جلوه داده شده که احساس میکنم اگه بخوام راحت عشقمو به همسرم ابراز کنم انگار که جرمی مرتکب شدم و باورای غلط دیگه ای هم متأسفانه دارم و فک میکنم اگه زن خیلی زیاد عشقشو به همسرش ابراز کنه پررو میشه،بعد اگه ولت کنه بره احساس خلأ بهت دست میده،اگه زیاد بهش عشق بورزم بهش وابسته میشم و دیگه طاقت دوریشوندارم

که همین باورهاباعث شده خیلی خوب نتونم عشقمو بهش ابراز کنم و دوست داشتن واقعیمو بهش ابراز کنم،بعضی وقتا چنان از ذوق بودنش اشک ذوق میریزم ولی باورای مخرب درونم اجازه نمیده راحت بهش بگم دوستت دارم عاشقتم خیلی زیاد

و عکس العمل این باورها از طرف همسرم شده یک سکوت بسیار رنج آور در زندگیم….

استاد فکرمیکنم بااین فایل دارم بیشتر شجاعت پیداکردم که خوده واقعیمو تعریف کنم،احساس میکنم تو تمرین چکاپ فرکانسی دوازده قدم داشتم خودمو انکار میکردم و فک میکردم من خیلی عالیم و فقط کافیه این آگاهی هارو مرور کنم ولی میبینم که نه بابا تازه تونستم درب اتاق تاریک درونمو بااین کلیدهایی که بهم دادی باز کنم و آستین بالابکشمو تازه بیوفتم بجون این گردوغبارا…

خدااااای من ان شالله که بتونم خودمو توهمه ی جنبه های زندگیم بهبود بدم

از صبح تاالان فقط دارم فکر میکنم ومثل یک فواره داره ازدرونم این باورها فوران میکنه

امیدوارم بتونم بامنطقای درست والگوهای خوب بهترین زندگی رو باهمسرم تجربه کنم بافرزندم تجربه کنم بادیگران تجربه کنم همراه باعشق،همراه باثروت،همراه باسلامتی همراه باخداشناسی و توحید

امیدوارم که بعداز شناختن خودم بتونم بجای درگیرشدن باخودم راه حل درست رو پیداکنم و خودمو درست کنم،روی خودم متمرکز باشم نه اینکه روی ایرادای همسرم یافرزندم یا دیگران

درپناه ایزد منان همیشه درمسیر رشدو بهبودی باشید