پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 7 - صفحه 28 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای مهربان

سلام

1.عقب انداختن کارها

الگو تکرار شونده عقب انداختن کارهارو من بعضی وقت ها دارم،، توی بعضی چیزها که خیلیی شدید این موضوع هست و به من آسیب های بسیار عجیب و غریبی زده اما توی بعضی مسائل هم خیلی اینکار رو نمیکنم که البته زور اون عقب انداختن ها خیلی بیشتره

خب طبق درکی که من از الگو های تکرار شونده و ارتباطش با کانون توجه کردم این هست که ما به این دلیل یک کاری رو عقب میندازیم بخاطر اینکه داریم توجه میکنیم به سختی هایی که اون کار داره، یا رنجی که اون کار داره، یا توی ذهنمون به بی فایده بودن اون کار داریم توجه میکنیم،، و. خلاصه اون کار رو با نا راحتی توی ذهن تنظیم کردیم مثلا من و دوستم امکان داره یک شغلی مشترک داشته باشیم… مثلا من کارهایی که باید برای شغلم انجام بدم رو هیچوقت عقب نمیندازم اما میخوام برم ورزش هعی میگم باشه یک ساعت دیگه باشه نیم ساعته دیگه اما رفیقم همیشه کارهای مربوط به شغل رو میبینی عقب میندازه اما عاشق ورزش هست همیشه اول وقت میره ورزشش رو میکنه

حالا این جا داستان چیه به نظر من دوست من که ورزش رو به تعویق نمیندازه داره توی ذهنش این توجه و این سناریو رو میچینه که:

چقدر قراره برم ورزش حالم رو خوب کنم، چقدر دوستات خوبی رو قراره ببینم، چقدر پیشرفت کردم. و برام اسون تر شده ورزش کردن و….

ولی توی شغل همش داره میگه این چه کاریه،، چقدر سخته و اینا و هعی به تعویقش میندازه،،، و فرار میکنه از رنج

کلا همون مفهوم رنج و لذت بنظرم توی این موضوع خیلی صادق هست

حالا منی که این الگورو میبینم دارم، کاری که باید بکنم چیه؟ باید ببینم چه کارهایی رو دارم تعویق میندازم بعد بیام توی ذهنم بگم به اون کار و ویژگی هاش دارم چه توجهی میکنم؟ ایا توجهم روی امکان پذیریش هست، ایا توجهم روی لذت هایی هست که داره میاره یا توجهم روی سختی ها و دشواری هاش هست و اون رو برای خودم طاقت فرسا کردم. عادت توجه به سختی های یک کار توی خودم و خانواده ام قشنگ به چشم میاد و این همین مفهوم رو میرسونه که باید بیشتر حواسم از این به بعد به این موضوع باشه و اینو یادم باشه که از همین الان که دارم کامنت رو مینویسم به راحتی یک کار توجه کنم،،، فایل دستیابی به اهداف سخت است یا آسان هم دقیقا راجع به این موضوع صحبت شده که اگر یک کاری اسون توی ذهن شما باشه دیگه شما واقعا مثل هلو اونو انجام میدین! (مختصر ترین خلاصه ایی که میتونستم بگم از اون فایل خخخخ)

دقیقا منم یک عالمه وقت دارم و وقتمو میکشم و تا اخر سر اونو انجام بدم واقعا هم هزار بار هم ازش ضربه خوردم.

خیلی اشتباهات زیادی هست که من خودم بارها و بارها تکرار میکنم مثلا هر چند وقت یکبار امکان داره موضوعی که امکان داره میدونم بهم اسیب میزنه و قبلا تعهد دادم هیچوقت انجامش ندم اما بازم انجامش میدم با اینکه مطمئنم اشتباهه اما انجامش میدم

یک موضوع دیگه ایی که هست من کارکردن روی باور هام و خودم رو هم حتی خیلی وقت ها به تعویق میندازم،،،

من شروع یکسری تصمیمات بزرگ رو هم به بعد موکول میکنم.

اتفاقا دقیقا قبل از گوش دادن این فایل دقیقا داشتم به این موضوع فکر میکردم که یکسری اشتباهاتی من همیشه مرتکب میشم که منو برمیگردونه به نقطه اول

و به این نتیجه رسیدم که این باور توی ذهن من هست که نکنه من لایقش نیستم

یا اگر. جواب نده چی یعنی ترکیب ترمز عدم لیاقت و شک داشتن منو همیشه برگردونده به نقطه اول یا مثلا گفتم من از پیش بر نمیام وسط راه ول کردم و باز چک و لگدشو خوردم و گفتم این چه کاری بود کردم بعد مثلا اینطوری به خودم میگم وای وای! اگر. اون موقع ول نمیکردم الان چه نتایجی گرفته بودم و الان چه هیولایی شده بودم اما ول کرده بودم باز میام از اول شروع میکنم باز وسط راه ول میکنم

درواقع الگو دوم من میشه

2.ادامه ندادن (وسط راه ول کردن)

بیشتر اوقات وسط راه ول میکنم یک کاری رو و یک مسیری رو که شروع میکنم.

حالا این میتونه با چیت کردن باشه با ادامه ندادن باشه و برمیگردم سر نقطه اول

باور هایی(ترمز هایی) که این الگو رو تکرار میکنه

•من لایقش نیستم

•جواب نمیده

•سختی اش خیلی زیاده

•من از پسش بر نمیام

•اینا همش بی فایدست

•اگر جواب نده چی

•ترمز کمال گرایی

و یا خیلی وقت ها فرار میکنم از مسئله های بین راه یعنی یکی از عواملی که باعث میشه من وسط راه ول کنم و دیگه تمرکز نزارم روی کاری که دارم انجام میدم این هست که به یک مسئله کوچیکی که بر میخورم میگم دیگه جواب نمیده و کل اون شک ها دوباره میاد و خلاصه بجای تمرکز روی توانمندی هام تمرکز میکنم به روی ناتوانی هایی که برای حل مسئله دارم

ببینید یعنی این موضوع منو له کرده بارها و بارها

خیلی خیلی خیلی زیاد منو به نقطه اول برگردونده و خیلییی زیاد مثلا فکر کن من یک تصمیمی رو گرفتم خب،، تا پله 30 ام مثلا رفتم بعد چیت میکنم باز میفتم توی پله 1 ام باز به خودم میام و تا 30 میرم باز میفتم توی پله 1 بعد میبینی شش ماه گذشته و من همینجوری توی همون پله موندم و موندم

الان که دارم به خودم این حرفا رو میزنم دارم متوجه میشم که چه آسیب هایی این مسئله به من میزنه و با خودم دارم میگم سینا یکبار برای همیشه این مسئله رو امشب درک میکنی ث حل میکنی وگرنه کل زندگیت رو به باد میدی ولی اگر بتونی این پاشنه آشیلت رو حل کنی خیلی اتفاقات خوبی میفته و واقعا هم همینطوره

یکم بیشتر بخوام شرح بدم این الگو تکرار شونده رو

مثلا من یادمه یک زمان هایی مطالعه میکردم درمورد افزایش تمرکز و تمرین هاش رو انجام میدادم مثلا حذف حواس پرتی ها و ندادن ورودی اضافی به ذهن و اینجور چیزا از اصول تمرکز بود که اموزه های استاد هم به این موضوع تاکید داره من مثلا بیست روز سی روز عالی عمل میکردم و تا حد خیلی خوبی پیش میرفتم اما بعد یهو تعهداتم و اون مهم بودن ها همه از بین میرفت و من باز امکان داشت طبق اون اصول عمل نکنم و تمرکز ذهنی ام برگرده به همون نقطه اول باز به خودم میومدم و شروع میکردم اما باز یکم پیش میرفتم اما ول میکردم

حتی توی کار کردن روی دوره کشف قوانین هم همینطوری بارها و بارها بوده مثلا داشتم خوب پیس میرفتم عمل میکردم ترمز هام رو کشف میکردم اصولی پیش میرفتم اما باز یکم ثل میکردم و شل میکردم و هموم سرخوشی که پایین درموردش صحبت میکنم میومد سراغم و حسابی منو خارج میکرد باز میگفتم نمیشه دیگه و میومدم از اول اموزه هارو شروع کنم و باز یک مدت خوب پیش میرفتم اما باز ول میکردم.

وقتی ما یک تصمیمی رو میگیریم و تا تهش نمیریم خیلی انرژی از ما میگیره واقعا باید تصمیم بگیره ادم تصمیمی که گرفته رو که میدونه درست هست تا جایی که میتونه با جهت دهی گفتگو های ذهنیش به خودش قدرت بده تا مسیر رو ادامه بده.

بچه ها این الگو حتی خیلی وقت ها منو افسرده میکرد و انرژی ام رو میگرفت و البته همین الانشم خیلی وقت ها منو ازار میده مثلا میدیدم منی که سه چهار ماهه دارم روی یک چیزی کار میکنم و باید نتیجه داشته باشم اما باز باید از اول شروع کنم و انرژی منو حسابی میگرفت

و همین یکی چنان اهرم رنج و لذت برای من شده که این تغییر رو واقعا در خودم به وجود بیارم که وسط راه بچسبم بهش و ولش نکنم اگر یک کوچولو هم نجوا اومد جا نزنم سریع و بمونم پاش و با راهکار هایی مثل:

جهت دهی به گفتگو های ذهنی

توجه به باور های مناسب

روی اون موضوعی که دارم روش کار میکنم بمونم

الان یک ایده خیلی فوق العاده ایی به ذهنم رسید که از این به بعد اگر میخواستم اشتباهی کنم یا دوباره الگو ایی پیدا کردم بیام توی همین صفحه یا فایل رو دوباره و دوباره گوش بدم یا دوباره کامنت بنویسم و توضیح بدم برای خودم چون کامنت گذاشتن از اونجا که یک جورایی حالت رسمی تر داره برای ذهنم من رو سرجام مینشونه و تمرکزی مینویسم و از جام پا نمیشم اما وقتی که میخوام توی دفترچه یادداشت ام چیزی بنویسم این اتفاق نمیفته

3.قطع کردن روند یکپارچه توی اوج

یک اشتباه دیگه ایی که خیلی تکرار میکنم این هست که روند یک پارچه ایی که باید داشته باشم رو قطع میکنم یعنی داره یک اگاهی های خیلی خوبی بهم داده میشه حیلی وقت ها یهو مثلا گوشی رو میزارم کنار و با یک احساس سرخوشی میرم و یک چیزی میخورم یا دارم یک تمرین رو خیلی خوب انجام میدم یهویی میلم میره به حواس پرتی و ورودی دادن بجز اون مورد خاص و از این ضربه های بسیار بسیار زیادی خوردم.

اینم به نظرم بر میگرده به همون تکرار اگر من سعی کنم هرجور شده خودم رو نگه دارم پای اگاهی هایی که داره بهم داده میشه پای افکار خوبم و این روند رو قطع نکنم کم کم عادت میکنم به این موضوع و این روند ثانیه به ثانیه اگر قطع نشه یعنی خودمو ثانیه به ثانیه گره بزنم به کاری که دارم انجام میدم معجزاتش بینظیره!

4.سرخوشی

الگو دیگه ایی که از خودم پیدا کردم اینه که خیلی سرخوش میشم و عمل نمیکنم

یعنی مثلا یک چیز خیلی خوبی رو درک میکنم بعد خوشحال میشم میگم اگر عمل کنم چه بشود اگر شروع کنم چی بشه دیگه و خیلی زیاد خیال پردازی میکنم و خیلی میرم توی آینده به طوری که از بس شروعش نمیکنم که انگیزه ام به کلی میخوابه درواقع یک ایده ایی بهم داده میشه و از بس سرخوش اون ایده میشم که شروعش رو یادم میشه بکنم خیلی این مورد توی کارم پیش اومده که یک. فرصتی رو گیر اوردم و گفتم اگر من بشینم تمرکز لیزری روش کار کنم زندگیم در تمام ابعاد تغییر میکنه اما دیدم به طرز خیلی عجیبی انجام دادنش رو انداختم به بعد یعنی مثلا یک ایده خیلی خوبی راجع به کارکردن روی باور هام شاید بهم داده بشه و بعد میرم توی ذهنم فقط انجامش میدم یعنی این سرخوشی خیلیییی زیاد برای من رخ داده حتی یک اشتباه فاحش دیگه ایی که انجام میدم این هستش که مثلا خوشحال میشم از اینکه این ایده رو دارم. و. میخوام شروعش کنم و. مطمئنم زندگیم تغییر میکنه میگم قبلش پس بزار یک چیت بکنم بعدش دیگه جدی شروع کنم و زندگیم رو تغییر بدم و اتفاقی که میفته اینه که به طرز عجیبی این چیت باعث میشه من از مسیر خارج بشم مثال اش هم همین چند وقت پیش بود!

من به یک درک خیلی خوبی از کانون. توجه رسیده بودم و همچنین با کانون توجهم تونسته بودم احساسم رو عالی کنم به طوری که میخواستم یک چیزی رو شروع کنم گفتم:حالا که من میخوام این موضوع رو شروع کنم بزار فلان سریال جدید که سریال کوتاهی هست رو هم بیینم اتفاقی که افتاد میدونی چی بود،،، اولا اون سریال با اینکه کوتاه بود اما حسابی وقت و. بهره وری منو گرفته چون از شب تا خود صبح داشتم نگاهش میکردم تا تمومش کنم (واقعا اشتباه بزرگی بود! من خیلی وقت هم بود البته فیلم و. سریال ندیده بودم و حتی تعهد داشتم اما باز نگاه کردم) و بعد از اون سریال مغز به من دستور داد حالا تو که این همه میخوای خفن اجرا کنی بیا یک چیت دیگم بکن و انچنان این چیت کردن من منو از مسیر خارج کرد که هنوز با اینکه ده پونزده روز از اون قضیه میگذره من اون رو شروع نکردم درست حسابی و حتی خیلی خیلی زیاد شخصیت قوی که داشتم رو ضعیف کرد و اراده من به شدت تضعیغ شد سر همین قضیه و دری برای شکست الکی به روی خودم باز کردم…

میدونی این یک جورایی توی ذهن ما اینطوریه که. ما میترسیم از موفق شدن حتی همین سرخوشی هم از احساس عدم لیاقت میاد وگرنه کسی که لیاقتمند خودش رو بدونه سرخوش نمیشه وقتی یک چیز خاصی رو میفهمه بجاش سریع عمل میکنه چون میگه: معلومه که باید به من همچین چیزی گفته میشد تا عمل کنم معلومه که من لیاقتش رو دارم… و این هم یکی دیگه از همون موضوعات اساسی هست که بازم ربط داده میشه به احساس عدم لیاقت یعنی این احساس عدم لیاقت فوق العادست اگر بتونیم همیشه روش کار کنیم و درهایی از فرصت و. نعمت رو به رومون باز میکنه

و البته از کمال گرایی هم میاد که میگه. نمیدونم بزار ساعت رند بشه شروع کن یا بزار فردا با تعهد شروع کن از اول صبحی و اینم موضوع مهمی هست

سرخوشی یکجورایی انگار توی به مغز من دوپامین میده که انگیزه منو میگیره یعنی من میرم نیم ساعت توی سرخوشی غرق میشم و بعد میبینم دیگه میلی به عمل ندارم بلکه میل به خیال پردازی اضافی دارم

5.تجسم کردن ِ چیزایی که قرار نیست رخ بده یا اتفاقاتی که گذشته رخ داده

الگو دیگه ایی که هست این اشتباه هست که به شدت اتفاقاتی که قرار نیست بیفته یا چیزای گذشته رو تجسم میکنم یعنی میام توی ذهنم مثلا یک اتفاقی که توی یک جمعی 5 ماه پیش رخ داده رو تجسم میکنم یا مثلا تجسم میکنم توی یک جمعی هستم و یکسری حرفا رو دارم میزنم درصورتی که دیگه هیچوقت اون جمع رو قرار نیست ببینیم اما بازم داره منو درگیر خودش میکنه.

خب درمورد حذف این الگو راهکاری که به ذهنم میرسه اینه که وقتی که این اتفاق افتاد اگاهانه به خودم یاد اوری کنم که سینا این توی گذشته بودن هیچ کمکی بهت نمیکنه و داره بهت اسیب میزنه و با توجه به موضوعی که دارم بهش توجه میکنم. توجهم رو ببرم سمت دیگه. مثلا اگر دارم یک. مهمونی که خیلی قبل تر بوده رو تصور میکنم بگم سینا اون مهمونی تموم شده و. تو قرار نیست دوباره برگردی به اونجا و با اون افراد پس این تجسمات خیلی بی فایدست

این و نمیدونم افراد دارن یا نه اما توی من یکی که زیاد هست حتی مثلا این موضوع که کاش توی فلان موقعیت فلان حرف رو میزدم

یا مثلا صحبت های و. اتفاقات گذشته رابطه که داشتم رو یاداوری میکنم

اینم یک اشتباهی هست که بیشتر وقتمو میگیره مثلا میبینه نیم ساعت هست که من دارم به ذهنم همینطوری ورودی گذشته رو میدم و نمیزارم تمرکز کنه.

6.چیت کردن توی قانون

که شامل اشتباه کنترل نکردن ورودی ها هم میشه

هر چند وقت یکبار من خودمو گول میزنم و میرم باز یک کوچولو توی فضای مجازی و فیلم و ویدیو هایی رو میبینم که ورودی نامناسبی هستن یا حداقل مفید نیستن برای من و اینطوری کم کم دارم خودمو ضعیف تر میکنم یعنی یکی از مورد هایی که همیشه منو توی یک یو یو قرار میده و باعث بالا و پایین شدنم میشه همین موضوع هست که درسته موردش خیلی کمه اما بحث اینه همین یکبار هم خیلی وقت ها کلی از منظم بودن من رو بهم ریخته

یعنی یک روز بی نظمی کل اون روز هارو خراب میکنه درواقع چیت میکنم توی قانون تقلب میکنم میگم حالا یکبار بار برم فلان فیلم رو هم ببینم،، حالا یک بار هم توی فلان جمع باشم،، حالا فلانی اگر حرف های نادرستی میزنه بازم برم باهاش دوست باشم اشکال نداره.

حالا یکسری ترمز هارو بنویسم درمورد این الکو

ترمز هایی که سبب این الگو میشن:

1.ترس از قضاوت مردم

2.قضاوت خودم با دیگران “یعنی مثلا میام میگم اینکه مردم دارن یک جور دیگه رفتار میکنن من عجیب غریب ام و فلان و اینا”

و البته که چیت نکردن با جهت دهی گفتگو های ذهنی هم خیلی مرتبط هست ومن باید همیشه به خودم یاداوری کنم که:

چیت کردن دری رو باز میکنه برای شکست و منو برمیگردونه توی پله اول

الان میفهمم تازه منظور استاد رو که میگه من اصلا نمیخوام که شکست بخورم که باز بخوام از اول پاشم و ترجیح میدم همیشه توی مسیر درست بمونم این باور بنیادین استاد و شخصیتشون باعث میشه هیچوقت چیت نکنن چه توی قانون چه توی همین قانون سلامتی که مثال آخرش هست و خب منم باید این شخصیت رو بسازم!

و به خودم بگم بارها که من ترجیح میدم همیشه توی مسیر بمونم تا اینکه بخورم زمین که بخوام از اول پاشم مگه دیوانه ام که هعی بخوام دوباره کاری کنم؟

خیلی وقت ها شده میدونستم نباید با یک کسی دوباره برم توی رابطه که به خودم تعهد داده بودم اما باز دوباره ارتباط بر قرار کردم و بعد دیدم بعد یکی دو ماه باز متوجه اشتباهم شدم اما فرقش اینجاست که دوماه دوباره از زندگی خودم رو تلف کردم بخاطر یک اشتباه کوچیک

اوه اوه! یک تکرار اشتباه همین الان دوباره به ذهنم اومد که از اینم ضربه خوردم:

7.صحبت درمورد قانون با دیگران

وای که این اشتباه رو من بارها و بارها کردم این دیگران از خانواده خودم بگیر تا دوستان و افرادی که یک مشکلی دارن و من اومدم قانون رو براشون توضیح بدم

و بارها به خودم گفتم من دیگه درمورد قانون با هیچکی صحبت نمیکنم اما باز دوباره تکرار کردم این موضوع رو

اصلا وقتایی که درمورد قانون صحبت نمیکنم یک احساس ارامشی دارم

و به طرز جادویی عمل کردنم به قانون میره بالاتر یعنی من موقع هایی بوده که حتی یک کلمه گفتم دیگه درگیر حرف قشنگ نمیشم و متعهدانه این رو اجرا کردم

و عمل کردنم به قانون خیلی زیادتر شده بود

الان که دارم این منطق ها رو برای خودم میارم که بهتره درمورد قانون با کسی صحبت نکنم خیلی احساس میکنم این اشتباه در من کمرنگ شده

و همچنین ترجیح میدم نتایجم صحبت کنه

یک جورایی اون لذتی که توی ذهن ما برای تایید گرفتن از دیگران هست رو بجای اینکه با حرف قشنگ پر کنم با نتیجه ترجیح میدم پرکنم چون عملا کسی که دنبال حرف قشنگ هست دنبال نتیجه نمیره چون تحسین رو با حرفای قشنگ گرفته (و البته اینو هم توی خودم هم توی کلی از افراد دیدم)

ولی کسی که درمورد قانون صحبت نکنه فقط دنبال اینه که نتیجه بگیره تا احساس رضایت کنه از خودش

“واو چه اگاهی”

++++++

واقعا تصمیمات به ظاهر کوچیکی که ما میگیریم خیلیی توی زندگی ما تاثیر بنیادینی دارن تصمیماتی که در لحظه ان و در ظاهر کوچیکن.

مثل وارد یک رابطه عاطفی شدن

تماس تلفنی با یک کسی

یک کاری رو شروع کردن

یک کاری و تموم کردن

یعنی خیلی وقت ها ظاهرش اینه که میری به یک ادمی که میدونی مناسبت نیست دوباره پیام میدی و یک چیز عجیب و غریبی نیست اما همون یک پیام میتونه تورو دو سه ماه عقب بندازه که چه بسا خود من با همین اشتباه خیلی از تایم های فوق العاده ارزشمندم رو تلف کردم برای هیچی

خیلی مهمه که ما درک کنیم چیزایی که میدونیم تهش پوچ هست رو قدرت داشته باشیم کات کنیم

و شاخ و برگ های اضافی رو قطع کنیم و شهامت داشته باشیم رشد کنیم

خیلی وقت ها اشتباهاتی که ما میکنیم به ظاهر یک تصمیم کوچیکی هست و فکر میکنیم خیلی توی نتیجه ما تاثیر نداره اما به کل مسیر زندگی مارو عوض میکنه

اگر با فلانی نمیرفتید توی رابطه که کلی به شما اسیب زد چقدر جلو میفتادید(دارم به خودم میگم ها)

اگر بجای اینکه برم بیرون دور دور مینشستم و اموزش میدیدم چقدر توی نتیجه من تاثیر داشت

هزارتا از این تصمیم ها که زندگی مارو به صورت بنیادین تحت تاثیر قرار میدن

خیلی باید دقت کنیم توی این موضوع

و حواسمون به تکرار اشتباهات باشه…

++++++++++

این الگو ها همیشه باید باهاشون کار کنم و از این به بعد زیاد احتمالا درمورد این پاشنه اشیل بیام این صفحه رو مرور کنم اما باید الان حل. بشه دوست ندارم یکسری اطلاعتت و. حرفای قشنگ رو زده باشم اما تغییری در من رخ نده اما هنوز اون کاری که میدونم خوبه رو شروع نکنم اما هنوز اشتباهاتم رو تکرار کنم میخوام تغییر کنم از بعد نوشتن این کامنت چون اگر تغییر نکنم یعنی این تایمی که گذاشتم هیچ. فایده ایی نداشته.

الان یک ایده خیلی خوبی بهم داده شد برای اینکه بتونم خوب روی این موضوع کار کنم و واقعا تغییر کنم و اگاهانه تغییر رو از همین امشب شروع کنم این بود که این الگو هایی که اینجا نوشتم رو بیام روی یک کاغذ بنویسم و توی اتاقم توی دست و پام باشه همیشه و یادش بیفتم و اگاهانه هر لحظه دیدمش بدونم که باید گفتگو های ذهنیم و کانون توجهم رو جهت بدم

و بالا اون برگه عنوان الگو تکرار شونده: تکرار اشتباه بنویسم و هرچی باز به ذهنم اومد که اشتباه هست یا اصلا یک اشتباهی رو کردم و. متوجه شدم دارم تکرارش میکنم بیام و درموردش بنویسم!

خداروشکر میکنم که این ایده داده شد همزمان که این ایده بهم داده شد ایده های دیگه ایی هم بهم مثل. همین داده شد برای کار کردن روی خودم به وسیله نوشتن توی برگه هایی که جلوی چشمم باشه

خیلی خوبه که همین الان با نوشتن کامنت تصمیمی که گرفتم رو اجرایی کردم و باز این اشتباه به تعویق انداختن کارها و سرخوشی و… رو انجام ندادم و این نشون میده با همین چیزایی که نوشتم و همین تایمی هم که کار کردم روی خودم تغییر دادم تا حد خوبی

چون قبلا چند بار پیش اومده بود که یک ایده ایی به ذهنم میرسید حین کامنت نوشتن و مینوشتم اون ایده رو اما کامنت که تموم میشد بخاطر ترمز های کمال گرایی و عدم لیاقت و… که درموردش گفتم اونو به تعویق مینداختم و سرخوش میشدم و میگفتم حالا برم اول مثلا شام بخورم بعد فلان کار رو انجام میدم و بعد میدی هیچوقت انجامش ندادم اما الان واقعا این برگه رو اماده کردم و نوشتم و قراره دیگه ایده هام رو بلافاصله که گفته میشه انجام بدم چون دیگه قرار نیست این الگو رو تکرار کنم

معنی نداره اصلا که من یک تایمی بزارم و الکو های تکرار شونده ام رو بنویسم اما باز تکرارشون کنم!

حداقل تا جایی که میتونم باید دیگه تغییر بکنم شاید یک شبه اتفاق نمیفته اما اگر واقعا به خودم بگم همین الان باید تغییر کنی بعد این کامنت خیلی اتفاقات مثبتی میفته

اگر واقعا ایده هام رو از فردا اجرایی کنم که ده بیست روز به تعویق مینداختمشون وایی! چقدر من با این االگو هایی تکرار شونده به خودم ظلم کردم و خدایا سپاسگزارم که منو هدایت کردی به این فایل فوق العاده بینظیر که این الگو هارو بنویسم

خداروشکر میکنم احساس میکنم با همین نوشتن خیلی تغییر کردم.

•یک لیستی میخوام از کارهایی که همش عقب انداختم رو اماده کنم و شروع کنم انجام دادنشون رو

•یک لیست کلی هم از ترمز های این الگو تکرار شونده یعنی “تکرار اشتباه” میخوام توی یک برگه دیگه بنویسم تا اگر توی روز هرموقع چشمم بهش خورد اگاهانه یک تایمی طبق اصل بهبود گرایی برای ذهنم با گفتگو های ذهنیم منطق بیارم برای اون ترمز ها که حذفشون کنم.

+++++

حدود دوساعت و خورده ایی هست که دارم به این موضوع فکر میکنم و کامنت مینویسم بدون وقفه و احساس رضایت خوبی دارم البته هنوزم به فکر کردن و یکسری کارها درمورد این موضوع ادامه میدم (بدون اینکه روند یک پارچه رو قطع کنم که الگو 3 من بود)

احساس میکنم همین تایمی که گذاشتم کار کنم روی این موضوع کلی منو جلو انداخت و کمکم کرد اشتباهاتی که بارها تکرارشون کردم رو به هیچ عنوان دیگه انجام ندم.

+++++++

میدونی این الگو های تکرار شونده تکرار اشتباه یک جورایی دست خودمونه یعنی مسئولیتش رو کامل میپذیریم برای همین فکر میکنم خیلی شفاف تر میتونیم کاتش کنیم تا مثلا الگو تکرار شونده روابط که ما توی ذهنمون فکر میکنیم فلانی به ما بدی کرد و دست ما نیست

و الان بهم گفته شد که اگر بتونم توی همه جنبه ها همین حد از مسئولیت پذیری و تحت کنترل من بودن صد در صدی رو به وجود بیارم میتونم زندگیم رو خیلی راحت تر کدنویسی کنم و. صد در صد مسئولیت زندگیم رو خودم بپذیرم. همینطوری که صد در صد اشتباهات رو خودم میپذیرم!

++++++

در حین نوشتن این کامنت اگاهی های فوق العاده ایی بهم داده شد و اونارو تا جای ممکن نوشتم و ایده هارو اجرایی کردم خودم احتمالا بارها و بارها دوباره کامنت خودم رو بخونم و اگر باز الگو دیگه ایی رو کشف کردم بیام و درموردش بنویسم و سعی کنم به هیچ عنوان دیگه اشتباهات و تکرار نکنم و بعد از این کامنت و این کار کردن واقعا شخصیتم تغییر کنه

+++

این روز ها هم خیلی بیشتر دارم مفهوم تغییر شخصیت و درک میکنم و همچنین خیلی به این فکر میکنم شخصیت قدرتمند وسازنده و خیلی عالی بسازم و همیشه روی این موضوع کار کنم و خب یکی از همین رشد هایی که میتونم توی خودم بدم این هستکه روی این الگو کار کنم و. دیگه این اشتباهات رو تکرار نکنم یعنی شخصیت من بشه شخصیتی که:

•کار هارو به تعویق نمیندازه

•وسط راه ول نمیکنه تسلیم نمیشه و تا تهش میره

•ثانیه به ثانیه روی موضوع مدنظرکار میکنه و روند رو قطع نمیکنه

•درگیر سرخوشی نمیشه و به سرعت عمل میکنه

•توی گذشته یا اینده و تصوراتی که پوچ و بیهوده هستن زندگی نمیکنه.

•دوست نداره که زمین بخوره و دوباره برای بلند شدن کلی انرژی صرف کنه پس چیت نمیکنه

•درمورد قانون با هیچ کس صحبت نمیکنه و فقط فکرش رو درگیر درک کردن خودش از قوانین و عمل کردن میکنه و میزاره نتایجش صحبت کنن و دنبال نتیجست بجای حرف قشنگ

“این بهبود های شخصیتی رو در خودم به وجود آوردم و بازم روشون کار میکنم! به امید الله مهربان”

+++

خداروشکر که فرصتی برای نوشتن و کار کردن روی خودم به من داده شد تغییرات فوق العاده مثبتی رو خداروشکر در خودم ایجاد کردم! و قراره ادامه بدم و برم توی دل کارهایی که عقب انداختن و ادامه بدم و ادامه بدم و خداروشکر میکنم روی این نقطه ضعف های شخصیتیم کار کردم بازم اگر پیدا کردم حتما مینویسم حالا یا توی کامنت های این صفحه یا توی برگه خودم

واقعا چقدر یک فایل اگر درست ازش استفاده کنیم میتونه زندگیمون رو تغییر بده!

خداروشکرر

خداوند یار و نگهدار و هدایت گر هممون!