چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد - صفحه 2

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِینٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُن شَیْئًا مَّذْکُورًا﴿١﴾

آیا بر انسان زمانی از روزگار گذشت که چیزی در خور ذکر نبود؟

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَهٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا ﴿٢﴾

ما انسان را از نطفه آمیخته و مختلطی [از مواد و عناصر] آفریدیم و او را از حالتی به حالتی و شکلی به شکلی [از نطفه به علقه، از علقه به مضغه، از مضغه به استخوان تا طفلی کامل] درآوردیم، پس او را شنوا و بینا قرار دادیم

إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا ﴿٣﴾

ما راه را به او نشان دادیم یا سپاس گزار خواهد بود یا ناسپاس.

=====================================

سلام به استاد عباسمنش عزیزم

سلام به استاد شایسته ی قشنگم

سلام به رفیق های نازنین غار حرای من

مخلوطی از خواب آلودگی و ذهن پراکنده میخواست منو وادار کنه امشب تمرین ستاره ی قطبیم رو ننویسم،منم به شیطان ذهنم گفتم اگر فکر می‌کنی که فکر کردی،فکر نکن!

حتی اگر کوتاه و کم!من مینویسم!

همین نوشتن ها،همین رد پا گذاشتن ها،همین تمرین ها زندگی من رو ازین رو به اون رو کرده،پس چرا مسیر درست رو ادامه ندم؟ به قول قرآن إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا اینا سپاسگزاری منه،اینا تمرکز روی نکات مثبت منه،اینا همون رد پاهایی که 6ماه دیگه به درد میخوره ،مثل ردپاهای 6 ماه قبلم که الان شده نور چشمی و دلگرمی ادامه ی راهم!پس توکل بر الله مهربانم !

=====================================

گاهی اوقات یک سری اتفاقات بی ربط توی زندگیت میفته که اون لحظه نمیفهمی چرا!ولی بعدا یک هدایتی از توش درمیاد،مثلا من دیشب یک تماس تلفنی از یکی از فامیل های سببی داشتم اونم بعد از مدت ها،همین تماس دوباره ذهن منو درگیر کرد که اگر تو به خواسته ت توی رابطه‌ی زندگیت برسی،اینا درمورد تو چه فکری میکنند؟بعد سوال های ذهنم شروع شد چرا این آدم بهم زنگ زد بعد مدت ها؟چرا با محبت حرف زد؟چه دلیلی داشت اصلا حال و احوال منو بپرسه؟ با همین افکار خوابیدم و طبق معمول صبح تو خواب وبیداری هدایتم رو از نشانه ی روزانه م گرفتم ,اگزتکلی زد توی هدف!یک مقاله بی نظیر از خانم شایسته با این عنوان:

ضرورت نماندن در «احساس گناه و عذاب وجدان»

یک وقتایی به قول استاد فکر میکنم خدا کار وزندگیشو ول کرده فقط داره چپ و راست منو هدایت می‌کنه ،اون تماس برای این بود که من به درون خودم برگردم و بفهمم یکی از ترمز های اصلی ذهن من عذاب وجدانه و من هنوز فکر میکنم میتونم توی زندگی کسی تأثیرگذار باشم،یا میتونم کسی رو خوشبخت یا بدبخت کنم!

آیا هدایت ها پایان گرفت؟

نه!آقا سیدبرام نوشت:جلسه ٣ عزت نفس!

هدایت کاملا واضح بود !

بازم زد تو خال!

جلسه ٣ عزت نفس رو گوش دادم بازم ازون همه آگاهی دیوونه شدم!

ما پشیزی توی زندگیم دیگران تاثیر نداریم،هیچکس نمیتونه سرنوشت کسی رو تغییر بده،خیلی مهمه که توی احساس گناه و عذاب وجدان نمونیم!

کامنت بعدی اومد ،سعیده جان رضایی !

سعیده جان دست خدا شد تا دلگرمی رو برسونه!

به قول استاد اگر کسی توی زندگیت نیست،همین که خدا هست کافیه!

خدا بود که از دستان سعیده جان جاری شد تا مهر تایید بزنه روی جریان هدایت و کمکم کنه تا افسار ذهنم رو به دستم بگیرم.

و بعد با پیروی از ندای قلبم،به جلسه ٢ و+٢ احساس لیاقت گوش دادم و باز ازون همه آگاهی دیوونه شدم،اینا اصلا کجا بود؟من که صدبار این جلسات رو گوش داده بودم و کامنت گذاشته بودم،پس چرا بازم برام جدید بود همه چیز؟

مخصوصا که نجواهای ذهنی غیر قابل کنترل شده بود و من همه ش برام سوال بود که طبق اصولی که از جلسه ١ قدم ١٠یاد گرفتم هرچقدر به سمت نور میری ،تاریکی کمتر میشه،نجواها ضعیفتر میشه،پس چرا شیطان هر روز داره خرخره منو با این نجواها که تو خوب نیستی،تو کافی نیستی،اوضاع بدتر میشه ،تو از پسش برنمیای ،داره میجوعه؟

یک جمله از جلسه ٢ منو تکون داد،اینو واقعا قبلا نشنیده بودم!

در حالت چلنجینگ و وقتی اوضاع یکم پیچیده میشه باید ببینید نجواها چی میگن توی سرتون،اونوقت مشخص میشه باورهاتون واقعا تغییر کرده یا نه

وقتی دوره ی احساس لیاقت لانچ شد من تو فریدونکنار زندگی می‌کردم و پرستار icu بودم و پیگیر کارهای انتقالیم ،اصلا چلنج خاصی توی زندگیم نبود،بیگ بنگی نبود،مسئله ای نبود که بگم اوضاع پیچیده ست،با همون چندبار گوش دادن و تکرار کردن عبارت های مثبت ،خب زندگی کاری من کلا عوض شد و من مهاجرت کردم البته که تغییر خیلی از باور های دیگه هم توی این زمینه دخیل بود ولی الان میفهمم چقدر هنوز کار داره روی سلف تاکینگم کار کنم …الان که مهاجرت کردم،الان که توی شغل جدیدم،الان که باید ایمان و توکلم رو حفظ کنم و بهبود های کوچیک و مستمر رو ببینم ،الان مشخصه باورهای درونی من هنوز مثل قبل خرابه،به قول خود استاد اینا چیزایی نیست که با یک بار دوبار تکرار درست بشه ،همیشه باید روش کار کنیم …

شاید هم همه چیز رو رها کردم دوباره تمرکز لیزری گذاشتم روی دوره ی احساس لیاقت !

باید ببینم فردا نشانه ها چی میگن !

یک هدایت خوب دیگه هم از کامنت بهارجان بختیاری دریافت کردم و فهمیدم من هنوز توی این زمینه مشکل دارم که وقتی احساس مفید بودن میکنم که یک کار فیزیکی انجام بدم!

از نظر من پول درآوردن بیشتر یعنی کار فیزیکی بیشتر،پول درآوردن سخته،بدو بدو میخواد،پولی که راحت به دست بیاد راحت هم از دست میره،من اگر یک روز سر کار نرم فکر میکنم لیاقت ندارم،ارزشمند نیستم.

بازم احساس میکنم این مورد هم برمیگرده به احساس لیاقت و ارزشمندی !

یک نشانه ی دیگه برای شروع دوباره ی احساس لیاقت !

بازم باید ببینم فردا جریان هدایت چی میگه!

این جریان هدایت هم خیلی باحاله!

تو بیخیالش بشی،اون بیخیالت نمیشه!

تو فکر کنی فراموش شدی،اون فراموشت نمیکنه !

تو خسته بشی،اون خسته نمیشه!

تو ناامید بشی،اون ادامه میده!

فقط یک قدم برمیداری …اون هزار قدم برمیداره…

وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَهٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّهٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ ﴿١٣٣﴾

و به سوی آمرزشی از پروردگارتان و بهشتی که پهنایش [به وسعتِ] آسمان ها و زمین است بشتابید؛ بهشتی که برای پرهیزکاران آماده شده است؛

الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿١٣4﴾

آنان که در گشایش و تنگ دستی انفاق می کنند، و خشم خود را فرو می برند، و از [خطاهایِ] مردم در می گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد.

وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿١٣5﴾

و آنان که چون کار زشتی مرتکب شوند یا بر خود ستم ورزند، خدا را یاد کنند و برای گناهانشان آمرزش خواهند؛ و چه کسی جز خدا گناهان را می آمرزد؟ و دانسته و آگاهانه بر آنچه مرتکب شده اند، پا فشاری نمی کنند؛

أُولَٰئِکَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَهٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿١٣6﴾

پاداش آنان آمرزشی است از سوی پروردگارشان، و بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آن جاودانه اند؛ و پاداش عمل کنندگان، نیکوست.

خداروصدهزار مرتبه شکر برای همین جای زندگیم،خدایا ببخشید که خوابم میاد نمیتونم بیشتر بنویسم،تو هیچ وقت خوابت نمیبره نمیدونی خواب آلودگی چه جوریه :) بقیه ش همونا که خودت میدونی …مهم اینکه نماز شبم قضا نشد!

دوستت دارم خدا،به امید فردای بهتر از دیروز ،شکرگزار تر …تسلیم تر …رها تر …روشن و روشن و روشن تر …

شبت بخیر رفیق همیشگی من

داااداااش سعیییید،کجااااا بیییدی نَبییییدی؟؟؟

سلاااام از خواهر سعیده به برادر سعید

سلام و‌سلامتی و‌نورو‌عشق و‌رحمت الله به جسم و جان و‌روح توحیدی و قلب سلیمت

چشم ما به نقطه ی آبی شما روشن شد!

مررسی که برام نوشتی،بینهایت خوشحال شدم،ممنونم برای تحسین قلب مهربونت که تجلی خوبی های خودته…

ببین تا نقطه ی آبیت اومد یک چیزی توی قلبم مدام فریاد میزد میگفت بگو یادته داداش؟ یادته تو بخش icu بودم؟یادته از وسط مریض های بد حال وcpr ها و شیفت شب ها برات مینوشتم؟یادته فریدونکنار بودم؟؟؟

من هیچ ربطی دیگه به اون سعیده ندارم،زندگیم کلا کن فیکون شد،نه با تقلا…فقط با تمرکز روی سایت و آموزش های استاد…

اینو به تجربه فهمیدم داداش،هرجا دیدی داره مسیر سخت پیش میره،نگاه کن ببین داری روی حساب عقل خودت پیش میری؟یا هدایت الله؟

همیشه اینجور مواقع خدا بهم میگه،آروم بگیر،روی خودت کار کن،تمرکزت رو‌بزار روی سایت،بزار یکسری کارهارو خودم برات انجام بدم!

نمیدونم چرا اینارو‌نوشتم،ولی گفته شد و نوشته شد…الهی که به کارت بیاد…

دعا میکنم این تلگراف در بهترین زمان و‌مکان به دستت برسه

به امید دریافت یک نقطه ی آبی پربرکت دیگه ای ازت…

قلبِ فراوانِ فراوانِ فراوان

مرضیه ی عزیز‌و‌مهربونم سلام

بینهایت ازت سپاسگزارم که با نقطه ی آبیت قلب منو‌روشن‌کردی و قلب مهربونت رو میبوسم.

ببین اینجا به هرکی میگم،من بیست کیلو‌وزن کردم،میگن اصلا بهت نمیاد تو هیچ وقت انقدر چاق بوده باشی!همین الان یک چیزی توی سرم گفت یک روزی هم بهت میگن اصلا باور نمیکنیم تو یک روز یک پرستاری بودی که تو یک بیمارستان تو شهر کوچیک کار میکردی!

واقعا کی میدونه فردا و فرداها چه خبره؟

ازت ممنونم برای تحسین قلب روشنت،راستش بخاطر فشار های ذهنی و مسائلی که باید حل کنم دیگه خیلی وزن کم کردم،ورزش هم نمیکنم بدتر،عملا یک کله ازم مونده:)))) ولی چه اهمیتی داره؟

عضلات دوباره ساخته میشن!

ولی برای بندگی و اجرای توحید در عمل حتی یک روز تعلل هم دیره!

انشالله بزودی شرایط استیبل تر از قبل میشه و‌منم به ورزش و‌عضله سازی قانون سلامتی برمیگردم،فعلا یک کله هستم :) درخدمت شما:)))

دوسسستون دارم از‌روشنی قلبم!

در پناه نووور باشید همیشه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿٨﴾

ای اهل ایمان! همواره [در همه امور] قیام کننده برای خدا و گواهان به عدل و داد باشید. و نباید دشمنی با گروهی شما را بر آن دارد که عدالت نورزید؛ عدالت کنید که آن به پرهیزکاری نزدیک تر است. و از خدا پروا کنید؛ زیرا خدا به آنچه انجام می دهید آگاه است.

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۙ لَهُمْ مَغْفِرَهٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿٩﴾

خدا به کسانی که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند، وعده داده است که برای آنان آمرزش و پاداشی بزرگ است.

نورای عزیزم سلام ،سلام و سلامتی و نور و عشق ورحمت الله به جسم و جان و قلب سلیم و روح توحیدی عزیزت

بینهایت ازت سپاسگزارم که برام نوشتی و بینهایت عزت نفست رو تحسین میکنم که راحت انتقادت رو بیان کردی!

و البته خودم رو تحسین میکنم که ذهنم رو مجبور کردم اول به کامنت شما پاسخ بده!

نورای عزیزم،شما دست خدا شدی برای من که من یکبار دیگه به امید الله تمرکز روی دوره ی احساس لیاقت رو شروع کنم،چیزی که همیشه باید روش کار بشه و آموزش های انتهایی نداره!

یک قسمت شخصیت توحیدیم رو خیلی خوب ساختم،اینکه به تحسین ها نچسبم،وابسته نشم،فکر نکنم این تاپ کامنت شدن ها از منه،یا منم که مینویسم ،همیشه با تاکیید فراوان به خدا میگم اینا همه ش تویی ،چه چیز هایی که مینویسم و به دل بقیه میشینه،چه فایو استار ها و کامنت هایی که میاد همه ش از رحمت توعه،بنده ی تو چیزی از خودش نداره،هیچ چیزی توی این دنیا نیست که من رو به رب کریمم مغرور کنه!

و البته که به خودم آموزش دادم(به صورت تکاملی) برای خودت بنویس نه برای تاپ کامنت شدن،هرجا قلبت باز شد بنویس و صلاتت رو اقامه کن!مهم نیست این صلات فردی میشه یا جماعت!نیت تو پشت این صلات مهمه !

اما برسم به نقطه‌ی ضعفم که استاد خیلی توش خوبه ،استاد جان‌میگه وقتی روی عزت نفست کار می‌کنی دیگه نه تحسین ها تورو به وجد میاره نه انتقاد ها برات مهمه!راحت از هر دوش می‌گذری!

و من هنوز توی این مسئله خوب نیستم،و ازت بینهایت ممنونم که با این کامنتت منو هول دادی سمت دوره ی احساس لیاقت

و اما برای خود نازنینت مینویسم !

نه عزیزم ،من هیچ وقت از نوشتن گذشته م و از لطف هایی که خدا در حقم کرده خسته نمیشم،تا ابد و تا لحظه ی آخر مرگم به خودم یادآوری میکنم که از کجا به کجا رسیدم،من کامنتام رو برای خودم مینویسم،حتی در پاسخ به بچه ها بهشون میگم ببخشید اگر طولانی شد،این کامنت رو برای خودم نوشتم،چون هرکامنت یک صفحه از دفتر مشق منه!باورت میشه؟حتی این پاسخ رو برای شما ننوشتم،برای خودم نوشتم !

تازه اینا که کامنته،فکرکن استاد که انقدر خوب روی خودش کار کرده،میاد یک فایل ضبط میکنه،بعد منم پول میدم میرم میخرمش بعد میبنیم استاد آخر فایل میگه من اینارو دارم به خودم میگم!خودم باید این فایل رو صدبار گوش بدم ،شما میخواید گوش بدید نمیخواید گوش بدید،به من ربطی نداره :))))) الله اکبر این همه جلااااال :) الله اکبر این همه شکوووه :)

خلاصه نورا جانم ،سرت رو به درد آوردم ببخشید!

گفتم بهت اطلاع بدم روند نوشتن کامنت های من همینجوری ادامه خواهد داشت به لطف الله…چون ازین همین روند نتیجه گرفتم ،کاری که خود استاد می‌کنه همیشه توی هر دوره ای گذشته ش رو تکرار می‌کنه ،کاری که قرآن میکنه کافی نبود یک بار بگه من شمارو از گل خلق کردم؟چرا انقدر گذشته رو به یادمون میاره؟چرا استاد همه ش تاکیید می‌کنه از خودتون رد پا بزارید؟یا چکاب فرکانسی داشته باشید؟

چون کار ذهن اینکه همه چیز رو عادی جلوه بده!بگه خب که چی؟اگر هربار به خودت یاد آوردی کنی از کجا به اینجا رسیدی باعث میشه همیشه روحیه شکرگزاریت رو حفظ کنی،یک موضوع اساسی توی دوره احساس لیاقت جلسه ١ هم هست که همیشه خودت رو با گذشته ت مقایسه کن!اگر از قبل بهتری پس توی مسیر درستی …

ببین منو ول کنی همینجوری مینویسم :))) شرمنده ی اخلاق ورزشیت،بوس هم به کله ت!

توصیه من به شما یار غار حرای من اینکه اگر از خوندن کامنت های من خسته شدی،گزینه ی فعال کردن ایمیل من رو خاموش کن،هرجا هم اسم منو دیدی راحت ازش بگذر! ایزی ایزی تامام تامام!

برات از خداوند بهترینِ بهترین هارو طلب کنم.

در پناه نووووور باااشی همیشه نورای نورانی

سلام به داداش علی عزیزم

قبل از‌پاسخ‌به این کامنتت بگم،دیروز عصر اومدم پروفایلتون رو‌چک‌کردم‌ ببینم عملیات موفقیت آمیز بوده یا نه! بعد وقتی عکستون رودیدم انقدر خندیدم که اصلا دلم درد گرفت!

نمیدونم باور میکنید یا نه،ولی بلند بلند با خودم میگفتم دمت گرم داداش علی! بینظیری! عالی بود عالی :))))

به خدا،نمیدونید چقدر عزت نفستون رو تحسین کردم!با خودم گفتم من میخوام یک عکس بزارم پروفایلم از صد جهت نگاهش میکنم خوب باشه!قشنگ باشه!قیافه خوب باشه!لباسه خوب باشه!

چرا؟بخاطر تایید طلبی دیگه،عزت نفس پایین!

این عکسی که شما گرفتی گذاشتی روی‌پروفایلت نشون میده مدار شما،صدها مدار از عزت نفس من بالاتره!

دمتووووون گرم!به گرمی هوای دم‌کرده ی کیش!

و‌اما پاسخ به این کامنتت:

راستش من خودم همچنان در حال آزمون و‌خطا اجرای قانون‌در عملم،اینکه کجا ذهنم رو به کار بگیرم‌و‌مشغولش کنم به یک کاری که نجوا نکنه،کجا حواسم باشه احساس ارزشمندیم رو به فعالیت فیزیکیم گره نزنم!

واقعا تمایز قائل شدن بین نیت کارهایی که میکنی،مثل دوختن سوراخ لایه ی اوزون حساسه!

شد همون حرف قشنگ شما…سعیده در جزیره پی معرفت و‌خودشناسی!!!

این خود چیه که انقدر شناختش سخته؟؟؟

روز ها فکر من اینست و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود؟

به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا

یا چه بودست مراد وی از این ساختنم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک

چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم

به امید دیدار خانواده ی چهارنفره ی قشنگتون در بهترین زمان و‌مکان!

قلب‌ِ فراوان از جزیره ی زیبای توحیدی کیش،به شیراز بهشتی!

خوشا شیراز و وضعِ بی‌مثالش

خداوندا نگه دار از زَوالش

به شیراز آی و فیضِ روحِ قدسی

بجوی از مردمِ صاحب کمالش