آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 3 - صفحه 24 (به ترتیب امتیاز)
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2015/12/عکس-فایل-3.jpg
400
510
گروه تحقیقاتی عباس‌منش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباس‌منش2015-12-10 15:10:542020-08-28 10:13:24آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 3شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
سلام؛ عرض ادب و احترام
یک فایل ۳ دقیقه ایی با ۳۰ ساعت حرف نهفته!!
از هر طرف که این فایل رو نگاه کنی برات حرفای تازه داره .
طبیعیست که هرطور باور کنی اونطور میبینی، و اینم برمیگرده به ورودی های ذهنمان. حالا یاد گرفتیم مثلا اخبار گوش ندیم تا وردی ذهنمان بسمت و سوی اتفاقات ناخوشایند نره ، دریغ از اینکه اخبار که فقط مال رادیو و تلویزیون نیست، وقتی دوستت از مشکلاتش میگه، همسایه ات از گرونی میگه ، همکارت از کسادی بازار و همکلاسیت از سختی امتحانات میگه ، مگه اینا فرقی با اخبار داره؟ ورودی ذهن از زمین و زمان وارد ذهن میشه و اونموقعست که بعضی مصائب یا ناخواسته ها یا اتفاقات ناخوشایند برامون میشه طبیعی و اونموقعست که هر چی طبیعی شد تحمل کردنش برامون آسونه و ماهم میشیم یکی از عادی های جامعه ؛ ولی وقتی آدم ذهنش رو میبنده به ورودیهای منفی و شب و روزش رو سرشار میکنه با صدای زیبای استاد و ورودی ذهنش میشه فایلهای ارزشمند استاد ، یک روز ، دو روز ، یک هفته ، یک ماه ، یک سال و … اونموقع براش طبیعی میشه خوشبختی، طبیعی میشه ثروتمند شدن، سلامتی طبیعی میشه.
من خیلی وقته تصمیم گرفتم که خبرهای خوش، اتفاقات خوشایند، موفقیت و پیروزی، پیشرفت و ترقی، رشد و گسترش، برام طبیعی باشه و همیشه منتظرم و روزی نیست که این جهان بنا به باورهایم روی خوشی به من نشان ندهد و من همیشه حتی هرچند کوچک از این جهان زیبای سراسر عشق سراسر خیر و برکت سوپرایز میشوم.
خدایا شکر ؛ خدایا صدهزار بار شکر که خوشبختی برای من طبیعیست.
دوستون دارم و آرزوی موفقیت دارم برای تک تک دوستان 🌺🌺🌺
ردپای سی و هشتم
چقدر دلم تنگ شده بود برای کامنت های روزانه روزشمار تحول.
بعد از کلی کلنجار رفتن با خودم و احساسات بد و کسالتم که گاهی من مغلوب میشدم وگاهی اون اومدم که بنویسم. البته که الان احساسات بدم مغلوب و شکست خورده است.
همراهی با روز شمار تحول تا اینجا خیلی برایم با برکت بوده. توی فصل اول با فایل چگونه درآمد خودم را سه برابر کنم، تعهد دادم و الان بعد از کمتر از یکماه، بدون اینکه اصلا حواسم به تعهدم باشه یا راجع بهش با کسی صحبت بکنم، رئیسم خودش اومده و میگه میخوام یه تغییراتی بدم که تو حقوقت خیلی بیشتر از این بشه.( اون لحظه است که من توی ذهنم میگم اوکییی! دیدی قانون جواب داد.)
بعد نتیجه تمرکزم روی روز شمار تحول و تضادی که ازارم میداد من رو هدایت کرد به سمت دوره قانون آفرینش و اون احساس زیبای آرامش و قدرتمندی بعد از گوش کردن به محصول.
من فهمیدم ذهن و روحم هنوز کامل کامل پاک نشده و کاری که تا حالا انجام میدادم شبیه این بود که انگار مثلا من یه دندون کرم خورده داشتم که دردش دیونم کرده بود و امونم رو بریده بود.بعد که ناامید از همه روش های درمانی اومدم و راه حلم رو از استاد گرفتم، تونستم دندونم رو ترمیم کنم و دردی نداشته باشم. بعدش خیلی خیلی خوشحال شدم. احساس قدرتمندی کردم و همه کارهایی رو که کرده بودم یادم رفت. دوباره با دندونم آجیل شکستم، دوباره با خیال اینکه دیگه دندونم قوی شده مسواک نزدم و فقط آب نبات و شکلات خوردم. جوری کار رو پیش بردم که علاوه بر یه دندون ده تا دندون هم زمان درد می کردند. واکنش من چی بود این وسط. اومدم و خودم رو سرزنش کردم که دیگه چرا مراقب نبودم و بعدش هی زور میزدم که درد دندونم رو مثل روش قبلی درست کنم. درست نمی شد که نمی شد.
اعصابم خورد شده بود و ناامید خودم رو سرزنش می کردم که خوبت شد؟ خیالت راحت شد.
غافل از اینکه کم کم این دو روزه فهمیدم که بابا جان اون دندونا دندونای شیری بودن و دردی که گرفته بخاطر این بود باید می افتادن و دندون های زیبا و سالم و قدرتمندی که سال ها اون زیر خودشون رو قایم کرده بودن می زدن بیرون. فهمیدم که من مقصر نیستم.
فهمیدم که من اشتباه نکردم و فقط تکاملم رو کم کم طی طی می کنم تا به اون شایستگی و بالندگی که خدا برام در نظر گرفته برسم. در واقع من توی مسیری قدم گذاشتم که هیچ اطلاعی ازش نداشتم و رفته رفته توی مسیر و زمانی که دقیقا با خودم و ترمزهام گلاویز هستم به جواب می رسم.
در مورد ناراحتی های بزرگی که این چند وقت اذیتم کرده متوجه شدم که من مسیرم رو درست اومدم و ناخودآگاه بدون اینکه هیچ اطلاعی داشته باشم، دارم ریشه بزرگترین ترمز هام رو خشک می کنم و برای همین یک مقدار کار به اون راحتی قبلی نیست. این ترمزهام و ضعف های باوری و شخصیتیم دقیقا شبیه اون غذای زغالی شده که عین چسب به کف قابلمه( که روح من باشه) چسبیده و اول کار کنده نمیشه. الانم کارهایی که روی باورهام انجام میدم شبیه این هست که آب داغ و مایع ظرفشوی ریختم توی قابلمه و منتظرم خیس بخوره تا قشنگ یه دست کنده بشه.
الان من در مرحله خیس خوردنم هستم و چون تا حالا همچین مسیری رو جلو نیومدم و آگاهی و تجربه ای ندارم نسبت بهش برای همین یکمی گیج شدم. امیدوارم که خدا مثل همیشه کمکم کنه تا این مرحله رو هم با موفقیت پشت سر بذارم.
ازتون ممنونم.
روز ۳۸ ام🌱
خداروهزاران مرتبه شکرررررر
خدایا شکرت که این آگاهی هایی که هیچکس تا الان بهمون نگفته رو داریم قدم به قدم یاد میگیریم….خدایا شکرت که تماااااام این جملات گردِ آرامشی بی پایان رو بر قلبمون میشونه….خدایا شکرت بخاطر قوانین ثابت و بدون تغییرت…خدایا شکرت که طبیعی زندگی کردن یعنی شاد بودن…یعنی سلامت بودن…ثروتمند بودن…سعادتمند بودن…نگران نبودن…
“و تمام این پریشانی ها وقتی فراموش میشوند که تو باور میکنی لایتناهی هستی…”🥺🥺🥺 خدای خوبم شکرت….
واقعا اصل ما خداست مقدسه ابدیته اصل ما روحه روحی که تکه ای از خداست و سرشار از آگاهیه و هیچ محدودیتی سر راه خودش نمیذاره…همه چیز رو بی نهایت میبینه…فراوانی و نعمت رو…عشق رو…سلامتی..ثروت… و این فقط ذهن ماست که سرشار از ترمز های جور و واجور شده، خودش رو محدود کرده… “زمینی شده” نگران میشه واکنش نشون میده توکل رو فراموش میکنه و….
و من عاااااشق وقتهایی هستم که وصلم به خدای کائنات به خدای درونم ..به زمانی که جلوی جاری شدن نعمت و ثروت و شااادی رو که بصورت طبیعی به سمتم میاد نمیگیرم..
خدای خوبم شکرتتتت چقدرررر حااالم عاااالییییه احساس میکنم که توی آسمونهام…احساس میکنم که از این آدمهایی که اطرافمن و مدام حرف از محدودیت و کمبود میزنن جدا شدم…
من “نمیدونم” خودت برام درستش کن…رهاش میکنم و خودت درستش کن…
خداروهزاران مرتبه شکررررر.…🙏🙏🙏❣
سلام به خدای بزرگ. استاد عزیز و استاد مریم دوس داشتنی. سلام گرم من به همه دوستای سایت
روز سی و هشتم سفرنامه.
دوست داشتم اول از همه از مریم عزیزم بابت این قلم بینظیرشون تشکر کنم. تک تک کلمات و جملاتی که مینویسید یه عشق و آرامش عمیقی بهم میده. اون سادگی اتفاق افتادن خواسته ها. ساده بودن درخواست خواسته ها. ساده بودن رسیدن به حس خوب و لذت از زندگی رو میتونم در جای جای متنتون حس کنم.
تو این روز به خودم یادآور میشم که قلبی که به قدرت و فروانروایی خدا ایمان داره و هر روز سپاسگذاری و بندگی این فروانروا رو بکنه، بی شک آرام ترین ورژن خودش رو خواهد یافت. جوری زندگی خواهد کرد که انگار داره روی ابر نرم و لطیف راه میره. جوری زندگی بهش لبخند میزنه و روی خوش نشون میده که انگار این شیوه بدیهی ترین شیوه زندگیه و اگه زندگی ای اینطور نباشه باید تو تعریف زندگی‌شک‌کرد
“باید به سادگی باور کنیم که خداوند به شکل آنچه به سادگی به ذهنمان راه دادیم و در ذهنمان نگه داشته ایم، وارد تجربه زندگیمان میشود”
این جمله ساده ترین و راحت ترین راه برای خوشبخت شدنه. اینکه ذهنم رو تربیت کنم تا ساده فکر کنه. مسایل سخت رو ول کنه و بچسبه به آسونا. اگه مساله ای سخته هم اسونش کنه. مساله ای که تو هر خواسته ای شکل میگیره، نحوه رسیدن به خواسته است. وقتی ذهن رسیدن به اون خواسته رو با اما و اگر ها و مهمتر از اون، با چطور و چگونه ها و برنامه ریزی برای اون چگونه ها، راه رسیدن رو دشوارتر و دشوارتر و سخت تر کرد، جوری که تصمیم بگیرم بیخیالش بشم، با فکر خداگونه تصمیم به عمل بگیرم. بگم خدا بسادگی راه رو باز میکنه. من از تمام خلقت خدا آگاهی ندارم ولی آگاهم که این همه نعمت دستان خدا هستن. و خدا رو درخواست کنم ۱۰۰ در ۱۰۰ اجابت میکنه. پس آرام به خدا واگذار میکنم.
این فایل یاداور حضور مستمر خدا در زندگیست. خدایی‌که هیچ لحظه من رو فراموش نمیکنه. خدایی که در قلب منه. آرامش دهنده منه. نوید دهنده من به روزهای روشنه. یاداور عشق بی انتهای خدا به خودم و جهانه. یاداور مسیر رسیدن به ارامشه.
بی شک هیچ انسانی به ارامش و اسایش و ثروت نمیرسه مگر اینکه حضور خدار رو تو ثانیه ثانیه های ذهنش و قلبش احساس کنه. و برای برقراری این ارتباط همت کنه. عمل صالح به خرج بده. منطق فقیر رو کنار بذاره و با منطق خداگونه به زندگی نگا کنه.
اگر بخوام بهشتی بشم هیچ راهی جز یکتا پرستی وجود نداره. اما این راه یکتاپرستی اینقد آرام. دلنشین. ساده و بی انتهاست که هر کوچه پس کوچه اون پر از طنین لذت بخش و آرامش بخشه که بهت میگه تو بنده خالص خدایی. تو بنده عزیزشده خدایی. تو بنده لایق خدایی. به تو درود میفرستیم و این مسیر پر از نعمت پاداش بندگی خداست. پاداشی که وقتی یک هزارم یک قدم رو هم به سمت یکتا پرستی برمیدارم و حتی برای یه نجوا شیطان گونه، باور یکتاپرستی جاگذاری میکنم، دریافت میکنم. حتی وقتی که اون باور نهادینه نشده ولی قدم برای تغییرش برداشتم صدها آفرین از سمت خدا در قالب های مختلف روانه میشه. این است وعده خدا. خدایی که به وعده هایش صادقه و وعده هایش بسیار شیرین و لذت بخش. خدایا شکرت بابت این جهان زیبا. ممنونم که منو به دنیا اوردی تا بندگیتو بکنم و بیش از بیش باهات انس بگیرم و در سایه لطف و محبت و عشقت، لذت ببرم و غرق در شادی و لذت باشم. ممنونم که خدای من هستی. ممنونم که استاد عزیزی چون استاد عباس منش و مریم عزیزم رو سر راهم قرار دادی تا راه یکتا پرستی رو بهم نشون بدن. ممنونم بابت حضور تک تک بچه های سایت که خیلی دوستشون دارم. این سایت رنگ و بوی تو رو میده خدا. ممنونم که منو به شهر عاشقان خودت راه دادی تا از وجود تک تکشون درس محبت و لذت و زندگی کردن به معنای واقعی بگیرم. عاشقتم خدا.
به نام خداوند مهربان
سلام بر استاد. عزیز و مریم جان نازنین
روز 38
آرامش در پرتو آگاهی
حقایق پنهانی هست که تو نمی‌دانی
اول از همه خدا رو شکر میکنم منو به این مسیر هدایت کرد که کم کم ظرف وجودم رشد کنه و بتونم این حقایق رو درک کنم وقتی این فایل رو اول بار گوش کردم هیچی نفهمیدم و گفتم چی بنویسم ولی گفتم چندین بار گوش میکنم خدا خودش کمکم میکنه اندازه ظرفم بفهمم ,همیشه فکر میکردم هر چی دنیا جلوتر میره مردم از هم دور تر میشن غمگین تر میشن مشکلات بیشتر میشه و قدیم ها بهتر بود ولی بعد اینکه فهمیدم قضیه این نیس این یه دروغ بوده که باور کردم همه چی برام عوض شد،وقنی دیدم خیلی از آدما دارن با هزار امید و عشق زندگی میکنن فهمیدم من کل عمرم در اشتباه بودم ما چقدر در روز یاد خدای خودمون میکردیم ؟خب وقتی از خدای خودت اصل خودت دور میشی چه توقعی داری ؟
وقتی فهمیدم که خدا منو خالق شرایطم کرده و من توانایی خلق هر خواسته ای رو دارم به شرطی که باور کنم خدای خودم و توانایی خودم رو ،چقدرررر حس امیدم به زندگی بیشتر شده ،این روزا تو کشورم همه درگیر مشکلات هستن اینکه من تو این روزا هم امید دارم و دارم دنبال نکات مثبت میکردم برام یه معجزه است
خدا رو شکر میکنم و ازش میخوام جوری هدایتم کنه که صداشو بشنوم منو رها نکنه به حال خودم الهی صد هزار مرتبه شکرت
بنام خداوند بخشنده ومهربان
سلام استاد عزیزم
قدم31
وقتی به روند موفقیتتان مینگرم
به این می اندیشم که مگر میشود چنین انسانی سرلوحه تو باشد وتو موفق نشوی؟!
دیگه چی میخوای آرمین جان پیامبر زمانه درمسیر زندگی تو هست وتو فقط باید باتمام وجود حرفهایش را باور و درعمل اجرا کنی
ذهن ناآرام تاثیرش میگذارد
اگر با حقایق آشنا شوی زندگیت دگرگون میشود
عادت کرده ای که رنج ببری اما این فقط یک فریب است
در زیر این آسمان وبا شرایط کاملا یکسان در کمال آرامش هستند آنان به اصل فکر میکنن نه به فرع
پریشانی تو زمانی شروع میشود که خودت را از وجود الهی ات دور میکنی
خیلی خیلی آرامش بخش بود استاد عزیزم
خیلی لذت بردم
تمرین:
1: 10بار گوش دادن این فایل
خدای من
تو بهترین هستی
هر چه کم وکاستی است از سمت خودم است
تو سرچشمه خیر و نور و برکت هستی
تو تنها کس و چیزی هستی که من را به سرمنزل مقصود و به اوج می رسانی
عادت کرده ام که رنج ببرم و لذت نبرم و فکر می کنم که این عادی است
اما در این جهان پهناور کسانی هستند که بهترین زندگی را دارند و به بهترین رویاهای خود دست پیدا می کنند
خدای من تو برای من خیر و خوبی و خوشی می خواهی
اما من در خودم این را نمی بینم و با فکر محدود و بسته خودم جهان را تصور می کنم
فکر می کنم که آنچه اکنون در اختیار من است همین است و این برای من کافی است
اما اینگونه نیست
تو تنها منبع خیر و خوبی و خوشی و شادمانی هستی
تو هستی که من باید از تو الگو بگیرم و به تو وصل باشم تا بتوانم همیشه به بهترین حال های خوب خودم دست پیدا کنم
الهی و معبودا تو را داشتن برایم کافی است
خوشحالم که من را به این راه هدایت کرده ای
خوشحالم که دست من را گرفته ای و رهایم نکرده ای
سپاس از تو ای خدای خوبی ها
سپاس از تو ای خدای مهربانی ها
سپاس از تو ای خدای فراوانی ها
به نام تنها فرمانروایی کیهان
سی و هشتمین روز سفر نامه من
سلام به استاد عزیزم مریم جان عزیز و دوستان عزیز ️
هر نشانه که من می خواهم جواب شو از این سایت فوق العاده دریافت میکنم لذت میبرم از هدایت خداوند و خداوند که همیشه در حال هدایت من است.من که از وجود خداوند پاره خداوند مقدس و پاک از هر نوع گناه من که بی نهایت م و بیشمار خدایا شکرت و بعضی موقع خییلی نجوا های شیطان میاد و اما هر بار که این نجوا ها میاد خداوند برایم می‌گوید لا حزن ان الله معنا خدایا شکرت و خداوند در هر لحظه به وسیله بنده هایش به وسیله دست هایش هدایت ام میکند خدایا شکرت بابت همه چی بابت نشان های که خواستم و دریافت کردم بابت اینکه توانستم امروز هم تمرین ستاره قطبی را انجام بدم و چندین فیصد زندگی ام را خلق کنم خدایا شکرت
رد پای سی و هشتمین روز سفر نامه من
هر کجا هستید در پناه الله یکتا شاد سالم ثروتمند سعادتمند در دنیا و آخرت باشید ️
روز38مسیر
راستش زیاد از این مدل فایل ها خوشم نمیاد برام بقیه مدلها فایل ها زیباتره اما وقتی میام کامنتها را میخونم میبینم خب تو مو میبینی بقیه پیچش مو
نمیدونم از کجا این حس ها را درک میکنم یا انقدر با این فایل ها صوتی ارتباط میگیرن اما خب کامنتها باعث میشه منم یکم درک کنم اون حسی که بقیه دارن منم دارم تلاش میکنم ببینم زیبایی ها را ولی نه اتقدری که بقیع میبینن میبینم نه انقدر به وجد میام راستش تلاش هم کردم اما انگار تظاهر کردنه باز تلاش میکنم که تحسین کنم اما راستش اون حسی که افراد در کامنتها میگن و کم مونده جامع بدردند و فریاد سر بدن از دیدن یک درخت نیست منم میبینم میگم شکر اما دیگه انقدرها نه
حالا شاید یکروزی منم بشم مثل این کامنتها الله علم
الان کامنت گذاشتم که اگه کسی مثل منه بدونه عادیه لازم نیست حالا انقدر اقرار امیز تعریف تمجید کنید
و لازم نیست سخت بگیرید
لازم نیست خودتون مقایسه کنید
خب پس فقط به مسیر ادامه بده کاری که من میکنم
درس این فایل برام اینه بیشتر زیبایی ها را ببینم و بزارم حسم همون حس خوب باشه بزور حس الکی نگیرم و خداروشکر میکنم بابت همین دیدن و همین یک ذره شکر، خودش میدونه چی خلق کرده جهانی پر شگفتی دستش هم درد نکنه
به نام خداند مهربان
من دیروز یک فیلم را دیدم که یک پسر که شرایت خوبی نداشت میخواست خود کشی کنه و قبلش اتفاقًا با یک ادم ثروتمند جا به جا میشه . اون ادم حافظه شو از دست میده و بهش ادرس و اسم این یکی رو میدن .
نکته این جا بود که این پوا داره دوباره با هویت همین ادمه شروع می کنه و بازیگر معروفی میشه ولی اون پسره غریب با تمام امکانات این پولدار هنوزم همون شلخته میمونه. دقیق همون جایی که استاد میگه یکی با همین شرایط تو داره از زندگی اش لذت می بره.
من از افغانستان این نظر را می نویسم و همین حالا در کتاب خونه دانشگاه تعلیم تربیه کابل هستم 19 سال دارم سال اول دانشگاه ام است و اولین کمنت من است بابت این که خداند من را این طور هدایت کرد سپاسگذارم ازش .
من از همین فایل های ارامش شروع کردم چون بیشتر از هر چیزی بهش نیاز داشتم.
از شما استاد عباس منش سپاسگذارم بخاطر درس ها و از همکار عشق دوست همراه خانم شما خانم شایسته بسیار ممنونم از جفت تان تشکر
شاد سالم و ثروتمند باشید.