آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 3 - صفحه 27 (به ترتیب امتیاز)

داشتم به موضوعی برخورد می کردم در مورد شغل .

گفتم هر چند بی ربط به این فایل به نظر برسد اما آنرا بنویسم تا رد پایی داشته باشم.

همه ی جامعه می گوید باید درباره آینده نگران باشی.

اما چیزی از درونم می گوید تا با من هستی نیاز نیست نگران باشی.

نمی دانم چرا همه ی افراد به دنبال این هستند که جایی استخدام شوند

و التماس می کنند و چه زجر ها و محدودیت هایی را می پذیرند برای اینکه جایی استخدام شوند.

وقتی به خودم نگاه کردم گفتم نه من نمی توانم این طور عمل کنم.

اولا شغل من از چند سال پیش معلوم بود و اینکه گفتم من می ایم و کسب و کار شخصیم را راه اندازی می کنم

زیرا من سبک زندگی شخصی خودم را دارم .

خداوند است که منبع تمام انرژی هاست.

چطور می گویند که ثروت ادم را از خدا دور می سازد

در حالی که خداوند منبع ثروت است؟

مثل این می ماند که بگویی وقتی آب می خوری تشنه می شوی.

خداوند صد هزار مرتبه شکرت.

که وقتی با تو هماهنگ می شوم به اشکال مختلف که فکرش را نمی کنم در زندگی ام

جاری می شوی و مرا دیوانه و مبهوت خودت میسازی.

خداوند برای من کافی است.

این خداست که در نوشته هایم جاری می شود به خدا من قبل از اینکه بخواهم چیزی بنویسم هیچ ایده ای ندارم.

به همین سادگی الهاماتش را باور کن مثل وحی منزل بپذیرشان‌، به شیوه‌اش زندگی کن و از کوچکترین نکته‌اش نگذر.

همین را باید تکرار کنم و با دل و جان پذیرایش باشم.

هر آنچه خوب است به دست اوردنش نیز خوب تر است.

امکان ندارد به مکانی زیبا بروید و از جاده ای سخت عبور کنید.

آری خداوند در درونم نهفته است منبع تمام انرژی های کیهان.

پس دلیل ندارد در بیرون از خود به دنبال عامل بیرونی بگردم.

زیرا هر انچه که می خواهم در درونم مهیاست.

خدایا شکرت بابت اینکه یک روز دیگر فرست دادی تا زندگی کنم.