آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 9 - صفحه 17

سلام بر دوستان عزیز

سلام بر استاد خوبی ها

واقعا عالی بود و حس خوبی بهم داد و حالم را خوب کرد

چقدر ناب و زیبا و چقدر با احساس و با آگاهی این مطالب را برای من خوانش کردید استاد عزیز

اجازه بدهید من هم چند خطی برای خدای خودم نوشتم و اینحا با دوستان خوبم به اشتراک بگذارم

مهربان یار من سلام

دلم برایت تنگ شده بود

مدتی بود که برایت کاغذ ننوشته بودم

مدتی بود که مثلا گرفتار کار بودم و وقت نکردم سر بهت بزنم

مدتی بود که مثلا به قول قدیمی ها گرفتار زن و بچه بودم

حالت خوب است ؟

مشکلی نداری ؟

همه چیز بر وفق مراد است آیا ؟

چی می خوری؟

چی می پوشی؟

کجا می روی؟

این روز ها همه گرفتار خودشان هستند ، تو چکار می کنی؟

با کسی هم درد و دل می کنی؟

همبازی هم داری؟

نگفته بودی که مدتی نیستی و قرار است که ما را تنها بگذاری؟

می دانم که دلت نمی آید که من را تنها بگذاری؟

می دانم که دوست نداری که من تنها باشم؟

می دانم که دلت نمی خواهد که من غصه داشته باشم؟

ببخش اگر دلت را به درد می آورم؟

فراموش می کنم که با تو حرف بزنم،

درد و دلم را برای تو بیاورم،

می دانم که هز زمان که بیاییم و در خانه ات را بزنم در را برویم باز می کنی.

من کمی بی معرفت هستم تا خوشم کاری به کارت ندارم همین که به مشکل بر می خورم یاد تو

می افتم

بی معرفتی از من است چرا که تو آنقدر مهربان و بزرگ هستی که قدر تو را نمی دانم.

خودم را یا دیگران سرگرم می کنم ولی تو از دست من ناراحت نمی شوی.

همیشه دنبال دل مشغولی های خودم هستم و تو انقدر صبور هستی که حتی یک نگته کوچک

یک کلام ساده

برایت کافی است و می گویی که یادم کردی و قبول

من اصلا مثل تو نمی توانم باشم

توکجا و من کجا

اما می توانم حداقل ادای تو را در بیاورم و خودم را مثل تو جا بزنم و تو همین را هم از من قبول می کنی.

آخه چقدر تو با معرفت هستی؟

چقدر تو ناز و نازنین هستی؟

چرا هر کاری که من می کنم هیچ به من نمی گویی

اخم به ابرو نمی آوری

هر بار که می روم و باز می خواهم که برگردم تو باز من را در آغوش می گیری.

در خانه ات برویم باز است.

لبخندت همیشه همراه من است.

نگاهت بدرقه راهم است.

آنقدر خوبی که از این همه خوبی گاهی اوقات من مبهوت می شوم

آنقدر خوبی که باورم نمی شود این همه خوبی را

آنقدر مهربان هستی که از این همه مهربانی خیلی اوقات من کم می آورم.

آنقدر بخشنده هستی که هرچه بخواهم به من می دهی.

کمک ام کن تا مثل تو باشم

کمک ام کن تا راهم ، راه تو باشد

کمک ام کن تا نگاهم ، نگاه تو باشد

کمک ام کن که حرفهایم ، حرف تو باشد.

از تو بخواهم می دانم که به من می دهی

دوستت دارم

سلام استاد عزیز

واقعا عالی یک روز شمار تحول زندگی دیگر

یک آکاهی ناب دیگر

یک آرامش دیگر

خدایا ممنون تو

حال خوب امروزم را با شنیدن این فایل عالی تر شد

ممنون تو هستم خدای مهربان من

این دلنوشته برای تو ای خدای من

مهربان یار من سلام

دلم برایت تنگ شده بود

مدتی بود که برایت کاغذ ننوشته بودم

مدتی بود که مثلا گرفتار کار بودم و وقت نکردم سر بهت بزنم

مدتی بود که مثلا به قول قدیمی ها گرفتار زن و بچه بودم

حالت خوب است ؟

مشکلی نداری ؟

همه چیز بر وفق مراد است آیا ؟

چی می خوری؟

چی می پوشی؟

کجا می روی؟

این روز ها همه گرفتار خودشان هستند ، تو چکار می کنی؟

با کسی هم درد و دل می کنی؟

همبازی هم داری؟

نگفته بودی که مدتی نیستی و قرار است که ما را تنها بگذاری؟

می دانم که دلت نمی آید که من را تنها بگذاری؟

می دانم که دوست نداری که من تنها باشم؟

می دانم که دلت نمی خواهد که من غصه داشته باشم؟

ببخش اگر دلت را به درد می آورم؟

فراموش می کنم که با تو حرف بزنم،

درد و دلم را برای تو بیاورم،

می دانم که هز زمان که بیاییم و در خانه ات را بزنم در را برویم باز می کنی.

من کمی بی معرفت هستم تا خوشم کاری به کارت ندارم همین که به مشکل بر می خورم یاد تو

می افتم

بی معرفتی از من است چرا که تو آنقدر مهربان و بزرگ هستی که قدر تو را نمی دانم.

خودم را یا دیگران سرگرم می کنم ولی تو از دست من ناراحت نمی شوی.

همیشه دنبال دل مشغولی های خودم هستم و تو انقدر صبور هستی که حتی یک نگته کوچک

یک کلام ساده

برایت کافی است و می گویی که یادم کردی و قبول

من اصلا مثل تو نمی توانم باشم

توکجا و من کجا

اما می توانم حداقل ادای تو را در بیاورم و خودم را مثل تو جا بزنم و تو همین را هم از من قبول می کنی.

آخه چقدر تو با معرفت هستی؟

چقدر تو ناز و نازنین هستی؟

چرا هر کاری که من می کنم هیچ به من نمی گویی

اخم به ابرو نمی آوری

هر بار که می روم و باز می خواهم که برگردم تو باز من را در آغوش می گیری.

در خانه ات برویم باز است.

لبخندت همیشه همراه من است.

نگاهت بدرقه راهم است.

آنقدر خوبی که از این همه خوبی گاهی اوقات من مبهوت می شوم

آنقدر خوبی که باورم نمی شود این همه خوبی را

آنقدر مهربان هستی که از این همه مهربانی خیلی اوقات من کم می آورم.

آنقدر بخشنده هستی که هرچه بخواهم به من می دهی.

کمک ام کن تا مثل تو باشم

کمک ام کن تا راهم ، راه تو باشد

کمک ام کن تا نگاهم ، نگاه تو باشد

کمک ام کن که حرفهایم ، حرف تو باشد.

از تو بخواهم می دانم که به من می دهی

دوستت دارم