معرفی دوره احساس لیاقت | قسمت 1 - صفحه 9 (به ترتیب امتیاز)

507 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
  1. -
    ابراهیم شادکام گفته:
    مدت عضویت: 1730 روز

    به نام خداوندی که من رو از روح ارزشمند خودش آفریده

    سلام استاد جان

    سلام خانم شایسته ی عزیز

    سلام خانواده ی عزیزم

    این چند وقته خیلی ذهنم درگیر این مسئله بوده که چرا درحالی که دارم میبینم افردای در اطراف من دارن بهترین زندگی رو تجربه میکنن درحالی که هیچ معیار خارجی که ملاک میدونیم رو ندارن ولی منی که در اون معیار ها حتی میتونم بگم بالاتر از اون افرادم ولی شرایط دلخواهم یا حداقل شرایط مثل اونا رو ندارم.

    یه سدی که همیشه ذهنم واسه توجیه نداشتن این نعمت ها بهم یادآور میشه اینه که:

    تو لایقش نیستی!

    به همین وضوح بهم میگفت و من واااقعا تحت فشار قرار میگرفتم که نهههه من لایقم من بنده ی خداوندم من ارزشمندم

    و اون میگفت خب درست!

    ولی تو مهارت کافی نداری پس لایق نیستی

    میگفتم خب اون عزیزی که الان خواسته ی من رو داره که مهارتش کمتر از منه!

    بعد دوباره ذهنم میگفت خب اون که لایق اون نعمته!

    و این چند وقته در مورد بعضی خواسته هام خیلی از جنبه ی احساس لیاقت تحت فشار بودم

    حالا دوست دارم مثال هایی از رسیدن و نرسیدن به خواسته هام رو بزنم که به صورت کااملا واضح نقش تعیین کننده ی احساس لیاقت رو توشون دیدم:

    مثال هایی از نرسیدن به خواسته هام:

    1.توی ارتباطم با خدا که به خاطر احساس گناهی که ذهنم بهم میداد میگفت تو به خاطر فلان خطا لایق این نیستی که خدا کارهات رو برات انجام بده

    2.توی کنکورم که چون خودم رو لایق بالاترین رتبه و جایگاه ندیدم با وجود تلاش های زیاد نتونستم به اون جایگاهی که اون زمان میخواستم برسم

    3.توی همین کاری که الان به صورت موقت دارم توی دوران خدمتم انجامش میدم(که بعد از کار کردن روی باورهام که یکی از اساسی ترینشون این بود که من لایق اینم که توی دوران خدمتم شرایط دلخواهم رو تجربه کنم و در اصل من الان دارم دوره ی خدمت به خودم رو میگذرونم به این شرایط هدایت شدم)،بار ها شده که ذهنم گفته تو لایق راحتی و درآمد بالا توی این کار نیستی به دلایل مختلف وااااقعا واهی،درحالی که همکارای خودم توی همین کار با مدارک پایین تر از من حقوق دوبرابری دارن!

    4.رشد توی هدفم که بعد از یه رشد خوب و افزایش مقطعی مهارت هام(که اتفاقا با کار کردن روی باور لیاقت مندیم تونستم هدایت خداوند رو دریافت کنم تا به راحت ترین شکل و با لذت بخش ترین مسیر ها به این رشد ها برسم)ذهنم گفت خب دیگه تا این جا کافیه و بیشتر از این لایقش نیستی و خودم با این باورهام باعث شدم که حدود یک ماهی از اون رشدم دور بشم و طبق قانون پس رفت هم داشتم

    5.توی رابطه ی عاطفی که چند سال پیش تجربه کردم و با وجود این که اوایلش خیلی خوب بود ولی بعد از مدتی با خودم فکر کردم که من لایق این همه خوبی ای که طرفم داره نیستم و به چشم خودم دیدم که چقدر راحت رابطه رو از دست دادم(که اتفاقا همین رابطه رو با اون احساس لیاقت مندی که توی وجودم درک کردم ساختم که به خودم گفتم من لایق ساختنرابطه با بهترین دختری هستم که میشناسم و به راحت ترین شکل ممکن هم ساخته شد)

    6.یک پیشنهاد کاری که چون خودم رو لایقش میدونستم بهش هدایت شدم ولی بعد از این که رفتم و صحبت کردم و اتفاقا با بالاترین حقوق دریافتی واسه خودم توی کل منطقه روبه رو شدم اون باوره اومد که نههه تو لیاقت این همه پول و حقوق نیستی و به راااحتی کاری که خودم براش قدم برداشته بودم رو با یه پیام لغو کردم و گفتم نه نمیتونم همکاری کنم

    7.توی ارتباطم با دیگران که ذهنم میگه تو حتما باید توی جمع ها یه کاری بکنی که عزیز بشی وگرنه همین جوری لایق عزت و احترام دیگران نیستی

    8.توی همین کامنت نوشتن که ذهنم داره میگه اگه کامنتت برگزیده بشه ارزشمنده و اگه نه که وقتت رو تلف کردی(در حالی که میدونم چقدر با همین پاسخ دادن به سوال فایل ضعف های خودم رو توی جنبه های مختلف زندگیم و نتایجم شناختم و حداقل میتونم یه نیم نگاهی بهشون داشته باشم تا کم کم بهترشون کنم

    9.توی ایده هایی که واسه هدفم،علاقم داشتم و وقتی که میخواستم اجراشون کنم ذهنم میگفت این معیار های لازم رو نداره و هیچکس بهایی بهش نمیده پس وقت تلف کردنه و بذارش واسه زمانی که بهتر شدی و الان در سطحی نیستی که بخوای از این کارا بکنی

    اینا چنتا از اتفاقات توی زندگیم بودن که به وضوح نقش تعیین کننده ی احساس لیاقت رو توی نتیجه ی نهایی دیدم.

    به امید خدا میتونم لیاقت دریافت این دوره ی عالی و برخورداری از آگاهی هاش رو توی وجود خودم پیدا کنم تا بیشتر و بیشتر ارزش خدایی خودم رو درک کنم و شکرگزاری کنم که من بنده ی باارزش خداوند،حاکم کل جهان،هستم

    خداوند نگهدار و هدایتگر همه ی ما به سمت خوشبختی های بیشتر باشه

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 16 رای:
    • -
      شاهین حسن زاده گفته:
      مدت عضویت: 1376 روز

      سلام اقا ابراهیم عزیز

      ممنونم از کامنت پر ارزشت سپاسگذارم

      خیلی از نکانتی که منم باید بهشون توجه بیشتری بکنم رو ذکر کردی

      وبا خود افشایی کردی کمک کردی که

      منم ضعف های خودمو بشناسم وبرای بهبودشون قدم بردارم

      ممنونم دوست عزیزم

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 4 رای:
  2. -
    رویا طالبی گفته:
    مدت عضویت: 1700 روز

    به نام آن یگانه آفریدگار که مرا به این زیبایی آفرید و تمام نعمت های جهان را مسخر من ساخت

    سلام به استاد عزیزم و مریم جان زیبا و همه همکلاسی های عزیزم

    من رویا طالبی

    همان موجودی که به افتخار «نفخت فیه من روحی» نشان یافته، این است که اشرف مخلوقات بوده و به مقامی رفیع دست یافته که خلیفهٔ خدا بر روی زمین گردد و همین استعدادها و ظرفیت شگفت‌انگیز انسان،باعث شده که او به عنوان خلیفه خدا انتخاب شود.

    ما تیکه ای از خداوندیم

    ای قوم به حج رفته کجایید کجایید

    معشوق همین­جاست بیایید بیایید

    معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار

    در بادیه سرگشته شما در چه هوایید

    گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید

    هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید

    ده بار از آن راه بدان خانه برفتید

    یک بار از این خانه بر این بام برآیید

    آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید

    از خواجۀ آن خانه نشانی بنمایید

    یک دستۀ گل کو اگر آن باغ بدیدید

    یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید

    با این همه آن رنج شما گنج شما باد

    افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

    از یار مهربانم می خواهم در مدار آگاهی های این دوره از نگاه استاد عزیزم باشم و بتوانم اصل خویش را صیقل دهم چرا که ما در محیط ایزوله زندگی نمی کنیم و این انرژی های منفی گرد و غباری می آورد بر روی اصل خودمان و می خواهم به اصل خودم برگردم و خدای گونه زندگی کنم و غنی زندگی کنم

    عشق براتون

    در پناه یکتای بی همتا

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 18 رای:
    • -
      جمال خسروی گفته:
      مدت عضویت: 1278 روز

      سلام رویا جان عزیزدلم خوبی

      سپاسگذارم

      ممنون هستی

      از کامنت شما بسیار لذت بردم ممنون سپاسگذارم .

      به نام آن یگانه آفریدگار که مرا به این زیبایی آفرید و تمام نعمت های جهان را مسخر من ساخت

      سلام به استاد عزیزم و مریم جان زیبا و همه همکلاسی های عزیزم

      من رویا طالبی

      همان موجودی که به افتخار «نفخت فیه من روحی» نشان یافته، این است که اشرف مخلوقات بوده و به مقامی رفیع دست یافته که خلیفهٔ خدا بر روی زمین گردد و همین استعدادها و ظرفیت شگفت‌انگیز انسان،باعث شده که او به عنوان خلیفه خدا انتخاب شود.

      ما تیکه ای از خداوندیم

      ای قوم به حج رفته کجایید کجایید

      معشوق همین­جاست بیایید بیایید

      معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار

      در بادیه سرگشته شما در چه هوایید

      گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید

      هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید

      ده بار از آن راه بدان خانه برفتید

      یک بار از این خانه بر این بام برآیید

      آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید

      از خواجۀ آن خانه نشانی بنمایید

      یک دستۀ گل کو اگر آن باغ بدیدید

      یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید

      با این همه آن رنج شما گنج شما باد

      افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

      از یار مهربانم می خواهم در مدار آگاهی های این دوره از نگاه استاد عزیزم باشم و بتوانم اصل خویش را صیقل دهم چرا که ما در محیط ایزوله زندگی نمی کنیم و این انرژی های منفی گرد و غباری می آورد بر روی اصل خودمان و می خواهم به اصل خودم برگردم و خدای گونه زندگی کنم و غنی زندگی کنم

      سپاسگذارم

      سپاسگذارم

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 4 رای:
  3. -
    عاطفه نکویی گفته:
    مدت عضویت: 3860 روز

    به نام پروردگار کل کیهان

    پروردگارم بینهایت سپاسگزارم برای آشنا کردن من با بزرگترین استاد دنیا

    سلام خدمت استاد عزیز و بزرگوارم و بینهایت سپاسگزارم بابت توجه به هدایتها و ایجاد این محصول عظیم

    سلام خدمت خانم شایسته ی عزیز و تشکر فراوان بابت زحماتتون برای این سایت بزرگ

    سلام خدمت تمامی دوستان عزیزم در این سایت و خدارا بابت بودن در کنار چنین افراد بزرگ و صادقی که با کامنتهای عالیشون خیییییلی به من کمک کردند و میکنند بینهایت سپاسگزارم .

    سوالی که باید جواب بدم.

    در چه مقاطعی از زندگیتون ، احساس عدم لیاقت باعث شده که درست پیشرفت نکنی و جلوی پیشرفت شما را گرفته؟

    پاسخ : تمااااام مقاطع زندگیم . از کودکی تا کنون که 43 سال سن دارم . اعترافش بینهایت دردآوره و عدم موفقیت تا این سن درد بسسسیاربسسسسیار زیادی داره ، ولی اینکه بلاخره بعد از سالها که دنبال دلیل عدم موفقیتهام میگشتم خداوند اونو از طریق بزرگترین استاد دنیا بهم نشون داد ، شیرینه .

    احساس عدم لیاقت و کم ارزش دونستن خودم و کارهام و سرزنش کردنهای درونیم که به قول استاد مانند یک نوار پلی شده ای شبانه روز باهامه و شبانه روز تکرار میشه ، عامل تمااام شکستها و عدم موفقیتهامه .

    اگه بخوام کامل تر توضیح بدم خیلی طولانی میشه ولی مینویسم یا ارسال می کنم یا نه.

    از کودکی و در واقع از وقتی خودمو شناختم در معرض مقایسه های فراوان و ترد شدنها از جانب خانواده بودم . مقایسه شدن با برادرهام. ( من تنها دختر بودم و سه برادر داشتم) سرزنش شدنم به خاطر اینکه چرا انتظار دارم با من هم مثل اونها رفتار کنن. سرزنش شدن به خاطر اینکه چرا بلند میخندم و حتی چرا میخندم و در مقابل ناس و فلق خواندن برای برای برادرهام که خنده هاشون به ناراحتی تبدیل نشه.

    مقایسه شدن با دختر های طاهره خانم و مهری خانم . چرا که اونها متفاوت از من عمل میکردند. رفتارهای متفاوتی که همش غم بود برای من و گریه های شبانه ی تنهایی زیر لحاف در حالیکه سه برادرم با هم و در کنار هم به صحبت و خنده بودن و به من میگفتند تو دختری باید جدا باشی و تمام تلاششون برای عصبانی کردن من .

    مقایسه معلمها در مدارس

    غبطه خوردن به همکلاسی ای که خیلی مورد توجه قرار می گرفت به خاطر اینکه مادرش معلم مدرسه ما بود و این باور را در من ایجاد میکرد که تاثیر خانواده در خوشبختی و لیاقت بسیار زیاده . من دختر زیبا و باهوش و درسخوانی بودم . عااااشق درس بودم . شاگرد اول کلاس بودم . ولی همچنان جوانه ی بی لیاقتی در وجودم داشت ریشه میدواند و رشد میکرد . چون متاسفانه حرف و نظر خانواده من چیز دیگری بود برای من. دوران جنگ بود . ترس و اضطرابهای جنگ و رفتارهای نامناسب خانواده و احساس تنهایی شدید و توقعات شدید خانواده و مخصوصا مادرم از من به صرف اینکه دختر هستم . به سختی درس میخواندم و در زمانهای محدود و بعد از انجام کارهایی که باید انجام میدادم ( یاد سیندرلا افتادم خخخخخخخ ) . شاید باورتون نشه ولی عین حقیقته . مهمترین چیز برایم موفقیت تحصیلی بود ولی به دلیل شرایط ذکر شده و سخت شدن درسها و افزایش حجم آنها آرام آرام در درسهلیم افت کردم و این خییییلی سخت بود برای من. در این مرحله احساس عدم لیاقت وعدم توانایی شدیدی تمام وجودم را گرفته بود . مخصوصا که با دختر مهری خانم که خانوادش موفقیت دخترشون براشون خییلی مهم بود و تمام زمانهاشو براش خالی کرده بودند که درس بخونه و حتی با وجود کوچکی خانه شان یکی از اتاقهایی که از سرو صدا دور بود را در اختارش قرار داده بودند و محیط را ساکت نگه میداشتند تا به تمرکز او لطمه ای وارد نشه ، مقایسه می شدم که اون چقدر دسخونه ولی تو ….مخصوصا توسط مادرم .( ای بابا عاطفه جان چی از جون خودت میخوای ) .( راستی دختر مهری خانم خداراشکر پروفسور بزرگی شده و متخصص قلبه و درجات عالی ای داه)در سن 17 سالگی مجبور به ازدواج با فردی شدم که هیچگونه تمایلی به ازدواج با او نداشتم .اصلا تمایل به ازدواج نداشتم . یادمه شب خواستگاری داشتم توی آشپزخانه ، پشت اپن ریاضی حل میکردم . این ازدواج اجباری ضربه ی بزرگ دیگه ای بود به من. و جالب اینجاس با تمام این مسائل دانشگاه در رشته ی مورد علاقه ام یعنی پرستاری قبول شدم ولی باز مادرم به مادر شوهرم گفت میترسم بره دانشگاه عقایدش تغییر کنه و عاشقش بشن و … بهتره که نره . ( یعنی عاااشقتم مامان عزیزم ) . احساس خودکم بینی ، ااحساس عدم لیاقت مانع از صحبت کردن من و دفاع از خودم میشد. زندگی مشترک به سختی شروع شد و 20 سااااال احساس عدم لیاقت و بی ارزشی به طرق مختلف از زبان خانواده شوهر به صورت مستقیم و غیر مستقیم به من القا شد ( قانونه دیگه . استاد توی همین فایل گفتن وقتی برای خودت ارزش قائل نباشی و احساس لیاقت نداشته باشی جهان هم برات ارزش قائل نیست) . همیشه و همیشه و همیشه به خاطر شهرستانی بودن مادرم و پدرم ، به خاطر اینکه شغلی نداشتم تا خرج پسربی عرضه اشون کنم ، مسخره و سرزنش شدم . یادمه توی فرهنگسرای نزدیک خونمون چرم دوزی یاد گرفتم. ایده هایی میدادم که استادم ازم کپی میکرد و بهم میگفت از این طرحها هروقت داشتی به منم بده ، ولی چنان احساس عدم لیاقت و بی ارزشی داشتم و نگاههای اطرافیان چه مادر خودم چه خانواده ای که عروسشان شده بودم این احساس را مضاعف میکرد که اینقدر خرج کردی اینارا یاد بگیری؟ مردم میرن پول میدن از بازار میخرن و ….. که نتونستم توی این زمینه هم موفق بشم. خیاطی هم به همین منوال .و تمام این عدم موفقیتها ، درخت احساس عدم لیاقت را در وجود من قویتر و بزرگتر میکرد. سالها میگذشت و بسسسیییار بسسسییار از خداوند سپاسگزارم که هدایتم کرد و من دقیقا برعکس خانوادم با دخترام برخورد کردم. پدرشون مثل اونها بود ولی من اجازه نمیدادم . خییلی باهاش صحبت میکردم ولی تاثیر گزار نبود چون من را لایق نمیدونستن و سبک و روش خودشون را میپسندیدن. توهینها ، تحقیرها ، کمبود ها ادامه داشت . تمام سعیم را میکردم که دخترام با عزت نفس بزرگ بشن و همیشه بهشون احساس لیاقت وارزشمندی و بزرگی میدادم ( پس ماله همینه که همیشه میگن مااامااان خداراشکر که از بین تموم مامانا شما مامان مایید . خدایا شکرت . منم خداراشکر میکنم که به من اجازه داد مادر دوتا از بندگانش باشم ) . گذشت تا با استاد آشنا شدم( که احتمالا جریانشو توی داستان هدایت من می نویسم ) از لحاظ ذهنی قدرتمند شدم و تصمیمی که از همون لحظه ی اول که با اجبار بله را گفتم و وانمود کردم که بلد نیستم و میخوام خواندن صیغه بارها تکرار بشه گرفته بودم را عملی کردم . طلاق گرفتم. ( پروردگارم بینهایت سپاسگزارم. استاد عزیزم بابت آموزشهاتون بینهایت سپاسگزارم) چون با قانون خیییلی آشنا نبودم و بهتره بگم اصلا قانون و حرفای استاد را اونطوری که هست درک نکرده بودم خییییلی طول کشید و خیییلی اذیت شدم و توی این مدت قطعا از آموزشها دور بودم نه صددرصد ولی 80 درصد دور بودم . وقتی طلاقم را گرفتم با خودم میگفتم با آموزشهای استاد توی روانشناسیهای ثروت ، موفق میشم و زندگی خوبی برای خودم و دخترام درست می کنم. ولی قافل بودم از خیییلی مسائل . تازه باید از لحاظ روحی و احساسی ریکاوری میشدم تا یکم اثرات تلخیهای جدایی را پشت سر بگذارم. فرصتهام میگذشتند. سنم بالا و بالاتر میرفت . من بودم و دوتا دخترام و یه دنیا حرف و صحبت و…..( استاد میدونن من چی میگم) ولی روی روانشناسی همچنان کار میکردم. سرکار بودم و بعد تصمیم گرفتم برای خودم کار کنم . چندین ماه اول عالی بود . طبق اصول روانشناسی 1 ، 10 درصد از ورودی میرفت برای بخشش ، 10 دزصد پس انداز و مابقی هم برای زندگی خرج میکردم. به جایی رسیدم که میخواستم باغی بخرم برای تفریح و مراقبه برای خودم و دخترام. و اینجا بود که احساس عدم لیاقت کار خودشو کرد. هر پولی که از مشتری میگرفتم کنار گوشم زمزمه میکرد تو چطور میتونی پول داشته باشی و مردم به سختی ازت خرید کنن؟ فکر میکنی لایق این پولها هستی؟ فکر میکنی این پولی که از این مردم بیچاره میگیری حلاله . اینها ندارن و….باورتون نمیشه به جایی رسیده بودم که به بعضی افراد زیر قیمت جنس میدادم. و این احساس بی ارزشی نابودم کرد . مغازمو ازم گرفت و کاری باهام کرده که محتاج دیگران باشم. و دیگه نتونم بلند بشم . هرچی روی باورهای عوامل بیرونی کار میکنم پذیراشون توی وجودم نیستم و همش به خاطر احساس عدم لیاقته. شاید باورتون نشه ولی مثل تو. فیلما تا 2 سال بعد از طلاقم همش مادر شوهرم یه سمت صورتم بود و پسرش یه سمت دیگه ام و همش بهم میگفتن تو بی ارزشی ، تو زن نیستی و زن فقط زنای همکارام و…….( تمام چیزایی که 23 سال بهم گفتن) کلی تلاش کردم تا تونستم یکم کنترل کنم این حالتو. وقتی طلاقم انجام شد 38 سالم بود از 33 سالگی اقدامات اولیه شروع شده بود. و الان 43 سالمه . و چقدر سخته برای فردی که از کودکی میخواسته موفق باشه ، هنوز توی سن 43 سالگی موفق نشده.ولی خداراشکر که دلیلش را متوجه شدم . همیشه با خودم میگفتم چراااا؟؟؟؟؟ چرا نمیشه ؟ مخصوصا از بعد از شکست آخرم. حالا میفهمم و درک میکنم که خودسرزنشیهام و احساس عدم لیاقتهام مانع از موفقیتم میشه.

    نمیدونم با این سن و سابقه ی درخشان توی احساس عدم لیاقت ، آیا میتونم این حس را از خودم دور کنم و موفقیت را جذب کنم؟

    دوستان عزیزم

    حرفای استاد را مثل وحی منزل بدونین . اگه میگن به کسی نگین . نگین من درد گفتنشو سالها کشیدم آخرشم مجبور شدم اظهار پشیمونی کنم از اشنایی با استاد و بگم عجب اشتباهی کردم تا باورکنن و دست از سرم بردارن. وقتی استاد میگن صبر کنین و هیچ اقدام بزرگی انجام ندین تا به موقع اش وقتی که خودتون بزرگتر شدین خودش اتفاق بیفته ، همین کار را بکنین. خوااااهش می کنم به تک تک حرفاشون گوش کنید.

    یه مطلب خنده دار بگم براتون و مرخص بشم. وقتی با استاد آشنا شدم و فهمیدم طلاق حقمه ، صبر نکردم. قانون را اصلا درست درک نکرده بودم. اصلا متوجه خییییلی چیزها نبودم . فقط ذوق اینو داشتم که جدا بشم. به خانم فرهادی عزیزم که از همینجا بهشون سلام میکنم و ازشون تشکر می کنم بابت زحماتشون ، زنگ زدم و گفتم چیکار کنم که زودتر جدا بشم . ایشون گفتن فقط نکات مثبت طرف را یادداشت کن براش سپاسگزاری کن. و صبر کن. گفتم میترسم نکات مثبتشو بگم و تازه بیشتر پیش هم بمونیم و جدا نشیم . من اصلا نمیخوام باهاش ادامه بدم .خخخخخخ (واقعا چقدر قانون را نمیفهمیدم.) ایشون خندیدن . گفتن به استاد میگم و خبرشو میدم. فردا که زنگ زدم گفتن استاد خیییلی خندیدن و گفتن ایشون هنوز متوجه قانون نیستن . هنوز قانون را درک نکردن. من ناراحت شدم. ولی حق با استاد بود . من هیچی از قانون نمیدونستم. الانم هیچگونه ادعایی از درک کامل قانون ندارم ولی خییییلی خییییییلی خییییلی بهتر شدم به لطف خدا.

    خداراشکر. بیان ناکامیها در مراحل زندگی به دلیل وجود احساس عدم لیاقت یه داستان شد . راستش بیشتر میخواستم خودمو آگاه کنم و دست از توقع بیجا از خودم و خودسرزنشی بردارم. ارسالش میکنم . اگه استاد صلاح دونستن روی سایت قرار بدن.

    دوستان عزیزم پیشنهاد می کنم حتما حتما محصول احساس لیاقت را بخرین. کامنتها را هم حتمااا بخونین . این بهترین سرمایه گزاری عمرتون میشه . امروز سه شنبه 11 مهر ، ششمین روزیه که خریدمش . خدارا بینهایت سپاسگزارم.

    استاد عزیزم براتون آرزوی خیر بینهایت در دنیا و آخرت دارم.

    الحمدلله رب العالمین

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای:
    • -
      مصطفی خدابخشی گفته:
      مدت عضویت: 2047 روز

      عاطفه عزیز

      خداوند رو بسیار شاکرم بخاطر دوستانی روشن‌دل و آگاه به قوانین. چقدر صداقت شما باعث رشد و یادگیری همه ماها میشه و من واقعا از شما مچکرم. شاید نشه براحتی گفت 43 سال چیزی نیست و ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه‌است.

      ولی میخوام بگم بعد از آگاهی‌ها هر لحظه زندگی رویایی‌تر میتونه باشه به شرطی که سپاسگذارانه باشه. سن و سال البته که بالا میره و فرقی نداره 70 سال یا 700 سال یا 7000 سال بالاخره تموم میشه…البته که این دم و لحظه رو ارزشمند دونستن باعث رشد و بزرگ شدن ما میشه. در این دنیای فیزیکی ما اومدیم تا تجربیاتی کسب کنیم و درس‌هایی بگیریم…همین که عشق جان دست ما را در دست آگاهی‌های ارزشمند کیهانی گذاشته بسی سپاسگذاری داره… بسی تشکر…بسی قدردانی…

      من همیشه وقتی تو خیابون به افراد مسن و پیری برمیخورم که کار نامناسبی انجام میدن خیلی خوشحال میشم که درس‌هایی گرفتم و مسیرهایی رفتم که کارهای اونها رو نمیکنم..البته همیشه سپاسگذار خداوندم که با هدایتش در مسیر درست زندگی میکنم.

      با این نگاه مسئله گذر عمر برای خودم خیلی راحت‌تر میشه ضمن اینکه من همیشه تو ذهنم به خودم میگم من تو 22 سالگیم سپری میکنم. بنظرم وقتی بیشتر به روح نزدیکی اعداد و ارقام کم رنگ میشه و من بی سن و سال.

      امیدوارم که سالهای پیش روی زندگی تجربیات گهربار براتون بیاره

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
      • -
        عاطفه نکویی گفته:
        مدت عضویت: 3860 روز

        سلام آقا مصطفی عزیز

        واقعا ازتون سپاسگزارم بابت لطفی که به من داشتین و این کامنت زیبا را گذاشتین . منم سپاسگزار خداوند هستم به خاطر شما دوستان عالی و همفرکانسی . بله درست میفرمایید . سن یه عدده . میدونید چیه .. همیشه حس می کنم ارزشمندترین سالهای زندگیم بیهوده گذشت. ولی این حرف استاد میاد توی ذهنم که میگند اگر روی خودت کار کنی و توی مسیر درست قرار بگیری خداوند برات جبران میکنه . و من امیدوارم بتونم روی خودم کار کنم و در مسیر خداوند قرار بگیرم و لایق بشم و آسان بشم برای آسانیها. همینکه توی این سایت هستم و دوستان خوبی مثل شما دارم ، همینکه خداوند بهترین استاد دنیا را بهم داد تا هم به خیر دنیا برسم هم آخرت و راه اصل را از فرع بتونم تشخیص بدم و بفهمم چقدرر مشرک هستم و درصدد تلاش برای توحیدی عمل کردن بربیام ، اینها همش خودش میشه جبران الهی .

        خداراشکر بابت همه چیز

        ازتون ممنونم بابت دعای خیرتون

        منم برای شما آرزوی موفقیتهای روزافزون دارم و از خداوند میخوام بهترینها را تجربه کنید .

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای:
  4. -
    سیما گفته:
    مدت عضویت: 1435 روز

    سلام استاد نازنین من

    من سوال شمارو اینطور برای خودم نوشتم تا بهتر درک کنم کجا ها بیشتر باید روی خودم کار کنم

    اگه عزت نفس و احساس لیاقت رو در وجودم پیدا میکردم کجا ها خیلی بیشتر پیشرفت میکردم

    اگه به این فکر نمیکردم که مردم در مورد من چی فکر میکنن و چطور من رو در ذهن شون ترسیم میکنند

    اگه دست از راضی کردن همه برمی‌داشتم و نمیخاستم همه در مورد من خوب فکر کنند و به این باور می‌رسیدم که مهم هم نیست چقدر تلاش کنم در هر صورت من نمیتونم همه آدم ها رو از خودم راضی کنم

    اگه با اینکه همکارم یک بار مسئله ای رو برام توضیح داد و من متوجه نشدم دوباره ازش میخاستم که بهم توصیح بده و ابن دفعه یک دفعه آرام تر و به این فکر نمیکردم که الان میگه بابا تو چرا نمیفهمی و به این می‌رسیدم که انسان با تمرین یاد میگیره مثل راه رفتن مثل صحبت کردن و این جزئی از طبیعت انسان هست که باید تمرین کنه تا یاد بگیره

    اگه حتی برای کامنت نوشتن همش به این فکر نمیکردم که بابا بیخیال اینجا همه استاد خودشناسی و موفقیت هستن تو چی میخای بگی و حرف دلم رو همون لحظه می‌نوشتم

    اگه هر چی میپوشم هر آرایشی میکنم برای دل خودم و برای احساس خوب خودم می‌بود نه اینکه بقیه به به و چه چه کنند و بگن چقدر زیباست چیزی میپوشیدم جوری بودم که قلبم باهاش هماهنگ بود

    اگه اندام ام رو با بقیه مقایسه نمیکردم و خودم رو میپذیرفتم همینطور که بودم با تمام نقاط ضعف و قوت ام و میگفتم این من هستم و نیازی هم نیست و قرار هم نبوده که من شبیه یک بازیگر یا یک اندامی که جامعه در نظرگرفته که تو اگه تو این قالب باشی زیبایی وگر نه دیگه هیچی دیگه زن زیبایی اینطور هست که فلان باشه فلان باشه رو قبول نمیکردم مثلا اندامی مثل باربی و همه این محدودیت ها و مرز هایی که انسان ها کشیدند رو در ذهنم میشکستم و میریختم دور و بهشون توجه نمیکردم

    و با همین‌چیزی که هستم همین بدن همین پوست همین مو احساس خوبی داشتم و اُکی بودم با خودم

    اگه فارغ از اینکه مردم اندامم رو ببینند یا نبینند برای سلامتی خودم برای احساس خوب خودم برای شور اشتیاق سرزندگی و شادابی ارزشمندی و قدرتمندی خودم ورزش میکردم و این روش درست رو تا روزی که زنده هستم جزئی از شیوه زندگیم بدونم

    اگه شرایط خونه و زندگیم رو با بقیه مقایسه نمیکردم و دوستم اگه یک قالی نو خریده بود نمیخاستم من بهترش رو بخرم اگه به داشته های دیگران کاری نداشتم و خودم رو باهاشون مقایسه نمیکردم

    اگه داشته هام رو نه پول هام مدارک تحصیلی ام خونه و ماشین هام و حساب بانکی ام نمیدونستم

    بجاش ثروت ام احساس خوب ام آرامشی که دارم فرزندان سالم و صالح ام رابطه زیبایی که با همسرم دارم زمان هایی که باهم هستیم و صلح و دوستی و آرامش توی خونه من جاری شده از لبخند های بیشتری که بر لب دارم از در آغوش گرفتن فرزندانم از خوردن یک جایی داغ باهمسرم و طبیعت زیبای اطرافم باور های زیبایی که برای خودم ساختم صداقت و درستکاری و وفاداری ام قلب پاک ام زدودن تمام رفتار های نامناسب مثل پاک کردن کینه حسادت خشم حرص آز از سینه ام میدونستم و این ها ملاک ثروتمند بودنم می‌بود ثروتم خدایی بود که در وجودم پیدا کردم و آرامشی که برام به ارمغان آورده خیلی وقت ها آرامش دارم همه چیز هایی که دارم رو دارم و بعد ذهنم میگه اینها چه فایده ببین اون خونه ویلایی که دوستت داره که نداری این ها که ثروت نیست حالا دروغم نمیگی غیبت هم نمیکنی این هم شد هنر حالا یه رابطه زیبا هم داری چه فایده اون خونه زندگی رو که نداری و ذهن نجوا گرم میخاد بهم بگه تمام تلاش هات برای این مسیر الکی بوده و تو پیشرفتی نکردی .

    اگه تا کسی رو میدیدم که یکم وضع اش از من بهتر سریع شرایط خودم رو باهاش مقایسه نمیکردم و اون رو از خودم بالاتر نمیدونستم

    اگه خودم رو لایق یک رابطه زیبا و قشنگ میدونستم و بیشتر باور میکردم که من یک زن ارزشمند و توانمند هستم اگه قدرت خلق زندگی مو بیشتر باور میکردم و خودم برای خواسته هام و اهداف ام حرکت میکردم و منتظر بقیه نبودم که با اسب سفید بیان دنبالم و همه شرایط مناسب و عالی بشه و من برم وارد اون شرایط بشم خودم مسئولیت زندگیم و خلق خواسته هام رو به عهده میگرفتم

    اگه تمام تلاش و تمرکز ام این بود که فقط یک کوچولو از دیروز خودم بهتر باشم و خودم رو با اطرافیانم مقایسه نمیکردم

    اگه بیشتر توانایی ها و استعداد ها و قدرت هایی که خداوند در وجودم گذاشته رو باور میکردم و حرکت میکردم و به این باور می‌رسیدم که همین که قدم اول رو برداشتی قدم دوم بهت گفته خواهد شد نترس برو جلو مسیر آرام آرام برات باز میشه

    اگه به پشتیبانی و همایت و هدایت ها و الهامات خداوند بیشتر باور داشتم و اینکه تو هر مسیری برم همایت و هدایتم میکنه و من آرام آرام هدایت میشم جواب ها به من گفته خواهد شد

    اگه موفقیت ها و همایت های خداوند در گدشته رو بیشتر بیاد خودم می‌آوردم که هرکز از همون اول همه مسیر ها بهم نگفته نشد و من رفتم حرکت کردم و مسیر ها برام باز شد دستان خداوند اومدند و لطف خداوند شامل حالم شد

    اگه به یاد خودم بیارم که همون زمان هم شیطان میگفت بابا بیخیال تو نمیتونی اصلا امکان نداره بهتره بیخیال بشی و همیشه نجواهاش بوده و من حرکت کردم و خداوند هدایت همایت و یاریم کرد

    اگه نمیخاستم داشته هام و موفقیت هام رو بکنم تو چشم بقیه و بهشون ثابت کنم ببینین من کجا رسیدم و فقط برای خودم برای کشف خودم تجربه خودم در این جهان مادی حرکت میکردم و به این باور می‌رسیدم که خداوند قدرت خلق زندگی هر کس رو بهش داده و من میتونم اونجور که دوست دارم زندگی کنم و به نگاه بقیه و تحسین و تشویق ها و انتقاد های بقیه کمتر توجه میکردم

    اگه مسیری که میدونم درسته رو با قدرت با ایمان ادامه بدم و رها نکنم و به قول قرآن استقامت کنم و پاش بایستم

    این ها مواردی هست که باید روی عزت نفس احساس لیاقت و ارزشمندی خودم بیشتر کار کنم تا حدی که بتونم روی خودم کار کنم پیشرفت خواهم کرد و به مراحل بالاتر خواهم رفت

    بی‌صبرانه منتطر دوره تون هستم استاد نازنینم و از خداوند براتون خیر برکت فراوانی و برکت خواهانم هر جا هستید ساد و خوشبخت و سربلند و عزتمند باشید و همچنان هر دوست نازنینی که کامنت من رو با چشمان و قلب نازنین اش دنبال کرد .

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 18 رای:
    • -
      زهرا گفته:
      مدت عضویت: 1519 روز

      درود دوست مهربونم

      انکار شما از زبان من نوشتی چقدر شبیه من

      منم همش درمقایسه مادیات بودم

      و نمیدیدم که این ثروته که غیبت نکنی

      این مه همسرت کنارت احساس ارامش کنه

      ابنکه خونه آرامش داره اینکه در گیری مردم رو نداری

      اینکه حالت خوبه

      اینکه داری رشد میکنی 20 سال در حال یادگیری و هر روز بهتر از دیروز هستی ایتا ثروته

      حتی مادیات هم رشد داشتی و باز نمیبی و مقایسه میکنم گاهی البته خیلی کم شده میدونم خداوند به وقتش هر انچه من میخام میده کافیه ظرفم بزرگ بشه و در مدار فراوانی بیشتر قرار بگیرم خیلی وقت بود ماننت نکزاشته بودم ولی کامنت شما حرف دل من بود

      من لیاقت آرامش داشتم که الان این نعمت رو دارم

      لیاقت ثروت هم دارم از خدا بیشتر میخام میدونم اکر در مدارش قرار بگیرم داده میشود

      چون او فراوانه و کمی و کاستی نداره

      کمی و کاستی از منه

      ممنونم از کامنت خوبتون و از استاد جااان و مریم بانو کرانقدر سپاسگزارم و از خداوند مه عر رپز بیشتر هدایتم می‌کنه

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
    • -
      زهرا گفته:
      مدت عضویت: 1519 روز

      سلام دوست مهربونم

      انکار شما از زبان من نوشتی چقدر شبیه من

      منم همش درمقایسه مادیات بودم

      و نمیدیدم که این ثروته که غیبت نکنی

      این مه همسرت کنارت احساس ارامش کنه

      ابنکه خونه آرامش داره اینکه در گیری مردم رو نداری

      اینکه حالت خوبه

      اینکه داری رشد میکنی 20 سال در حال یادگیری و هر روز بهتر از دیروز هستی ایتا ثروته

      حتی مادیات هم رشد داشتی و باز نمیبی و مقایسه میکنم گاهی البته خیلی کم شده میدونم خداوند به وقتش هر انچه من میخام میده کافیه ظرفم بزرگ بشه و در مدار فراوانی بیشتر قرار بگیرم خیلی وقت بود ماننت نکزاشته بودم ولی کامنت شما حرف دل من بود

      من لیاقت آرامش داشتم که الان این نعمت رو دارم

      لیاقت ثروت هم دارم از خدا بیشتر میخام میدونم اکر در مدارش قرار بگیرم داده میشود

      چون او فراوانه و کمی و کاستی نداره

      کمی و کاستی از منه

      ممنونم از کامنت خوبتون و از استاد جااان و مریم بانو کرانقدر سپاسگزارم و از خداوند مه عر رپز بیشتر هدایتم می‌کنه

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای:
  5. -
    سارا محمدی گفته:
    مدت عضویت: 1462 روز

    یه نام خدایی که همیشه هدایت و حمایت و اجابت مون می کنه به مسیر کانون توجه و باورهامون

    سلام سلام به روی ماه استاد توحیدی

    و خانم شایسته ی نازنینم

    و بچه های اگاه سایت

    شکر برای این مسیر که مستقیم و پر از نعمت و زیبایی

    و ما هم در این مسیر ثابت قدم هستیم هر چند افت و خیز هایی داریم

    احساس ارزشمندی و لیاقت ریشه ی همه ی خواسته های ماست در همه ی زمینه ها

    سلامتی

    روابط

    مالی

    معنوی و ارتباط با خدا

    ارتباط با خود

    شغل

    ازدواج

    سفر

    خرید ها

    تغذیه

    پوشش

    و…

    ضربه هایی که خوردم:

    کوچیک کردن خواسته ها و ارزوها

    عدم ارتباط با افراد موفق و ثروتمند

    خرید لوازم بی کیفیت

    عدم مهارت درخواست کردن

    عدم مهارت نه گفتن

    نرفتن به سفرهای درجه یک

    نرفتن به رستوران های شیک

    نادیده گرفتن خودم به خاطر گرفتن لایک از دیگران

    عدم زندگی در مناطق مرفه و خوب

    عدم داشتن شغل لذت بخش و آسان

    انگار قبول ندارم که می تونم آسان همه چیز رو بدست بیارم

    عدم داشتن ماشین مناسب و با کیفیت

    گاهی باج دادن

    عدم تجربه ی روابط رویایی

    و …

    خدایا منم می خوام در مدار آگاهی های این دوره باشم

    هدایتم کن به بهترین شکل در بهترین زمان

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای:
  6. -
    مهدی کریمی گفته:
    مدت عضویت: 2549 روز

    با سلام وقت بخیر خدمت استاد محترم

    و خانوم شایسته مهربان

    خیلی سپاسگزارم استاد که مثل همیشه محصولات را آماده می‌کنی که درد همه را درمان می‌کنه

    واقعاً به شهود رسیدی، واقعاً ایده‌های که اجرا می‌کنی الهامی ست که قبلاً نبوده تو برای اولین بار انجامش دادی که بازخورد خوبی هم داشته.

    چیقدر خوب رسالت خودت را انجام میدی.

    من فکر میکردم که دیگه موضوع باقی نمانده که استاد محصول تولید کنه، ولی چیقدر استاد ایده‌های فراوان داره برای تولید محصول که از بین ده بیست تا موضوع احساس لیاقت را انتخاب کرده .

    اگر همه بتواند رسالت خودشان را پیداکند دنیا بهشت میشود به قرآن.

    امیدوارم به لطف خداوند که همه‌ی ما در مسیر رسالت خودمان مثل استاد ثابت قدم بیمانم و مسائل بزرگی از خودمان و جامعه‌مان حل کنیم.

    خوب بریم سر اصل مطلب موضوع احساس لیاقت

    به نظر من احساس لیاقت تنها کلیدی هست که می‌تواند توانایی خالق بودن ما را فعال کند

    و یکی از مهمترین توانایی های بشر خلق شرایط پیرامون زندگیش هست، به واسطه‌ی فرکانسهای که هر لحظه به جهان هستی ارسال میکند

    و جهان هستی با دریافت فرکانسهای هر فرد شرایط و موقعیتها و آدمهای هم جنس با فرکانسهای آن فرد وارد زندگیش میکند. بدون کم و کاستی.

    پس با درک این قانون تنها زمانی تجسمات ما به واقعیت تبدیل می‌شود که تجسم ما همراه با احساس لیاقت باشه

    نه این احساس که آن خواسته خیلی بزرگ هست، دور دسترسی هست و شدنی نیست.

    به قول استاد تفاوت هست بین نگاه حسرت بار به نعمتها و آرزو ها و نگاه امیدوار به نعمتها و آرزوها.

    تفاوتش از رسیدن به خواسته و نرسیدن به خواسته ست.

    این یعنی تنها زمانی ما میتوانیم به قانون خوب عمل کنیم که احساس لیاقت ما درست باشه،

    تنها زمانی می‌توانیم فرکانسهای خواستهای خود را به جهان بفرستیم که احساس لیاقت داشته باشم

    چون جهان مثل آینه عمل می‌کنه

    اگر خودت را لایق نمیدانی، اگر با حسرت به نعمتها می‌بینی پس منتظر آن نعمتها هم نباش

    و اگر نعمتهای دیگران را می‌بینی خوشحال میشویم و تحسین می‌کنی. بعد جهان هم در مقابلش نعمت و ثروت میده.

    به قول یک دوستی می‌گفت تا وقت نوبت من می‌رسه من برای موفقیت دیگران کف میزنم.

    این نگاه درسته، این نگاه احساس لیاقته

    باور احساس لیاقت یک ارزشمندی درونی هست

    عمیق‌تر از اعتماد بنفسه

    و مهمتر از اعتماد بنفسه

    اعتماد به نفس اکتسابی هست

    و احساس لیاقت یک ارزشمندی درونی هست

    خوب حالا تفاوت اعتماد بنفس با احساس لیاقت چیست؟

    احساس لیاقت یعنی اینکه به خودت ارزش قائل باشی و خودت را دوست داشته باشی بدون داشتن کدام مهارت خاصی، حرفه ای خاصی و تحصیلات خاص

    یعنی ارزشمندی خودت را گره نزنی به مهارت بالا و تحصیلات عالی

    مثلاً به خودت بگی من وقتی به فلان درجه تحصیل رسیدم، آدم ارزشمندی میشوم

    یا من اگر ثروتمند نشم اصلأ آدم نیستم

    و اعتماد بنفس یعنی باور داشتن به مهارت‌ها و توانایی های که کسپ کردی

    مثل شغل که داری

    فن بیان خوب که داری

    تحصیلات عالی که داری

    ویا ده‌ها تا مهارت خوب که بلدی

    همه‌ی این‌ها پایه و اساسی اعتماد بنفس تو را نشان میده

    و حالت ایده‌آلش زمانی هست که ارزشمندی خود را به مهارت‌ها و توانایی های که کسپ کردیم گره نزنیم.

    یعنی اگر یک روز این پول ثروت را از دست دادیم و برشکست شدیم

    دیگه ارزشمندی خود را همراهیش باهم از دست ندیم

    بلکه ارزشمندی ما به درون ما باشد

    به همان شکل و قیافه که داریم به همان کم و کاستی که داریم ما ارزشمندیم

    یعنی ما ارزشمندی را برای خودمان تعریف میکنیم نه دیگران نه مهارت های مان

    نه پول ثروت مان

    فقط ما به همان حالت که هستیم لایق بهترین خانه لایق بهترین موتر لایق بهترین روابط لایق بهترین بهترین درآمد هستیم

    یعنی ارزشمندی ما انسانها فراتر ازین مادیات دنیاویست چون ما ابدی هستیم ما نماینده خداوندیم در روی زمین

    ما وجود خداوند هستیم

    و مادیات این دنیا که برای ما خلق شده همه گوش به فرمان ما هست همه به تسخیر ما هست

    یعنی ما بالاتر از همه‌ای مخلوقات هستیم

    همه مخلوقات خلق شدن برای ما

    پس این کم لطفی به حق خودمان خواهد بود که بیایم ارزشمندی خود را با داشتن مادیات این دنیا محاسبه کنیم

    ارزشمندی ما فراتر ازین هاست

    این همه نعمت را خداوند خلق کرد برای ما

    نه اینکه ما را خلق کرده باشد برای این مادیات

    من نمیگم که پول و ثروت بده، ولی موضوع اینجا مقایسه‌ای ارزش ثروت با ارزش خودمان هست

    و این موضوع زمانی خودش را نشان میده که ما در مقابل فرد ثروتمند و معروف قرار می‌گیریم خودمان را میبازیم و میگییم این آدم ثروتمند هست این آدم خاص هست

    و آدم که به خودش ارزش قائله اصلاً کسی را بولد نمیکند

    به همه‌ی انسان‌ها به یک اندازه ارزش قائله و همان رفتاری را که با فراد دیگر دارند با ثروتمندان هم دارد

    و باور داره که پول به دست آوردن اکتسابی هست هر موقع که من بخواهم میتوانم پول دار شوم

    این حق هست که خداوند به همه‌ی ما انسانها داده هست

    یا بهتر است بگم اصلاً پول ثروت مال او فرد خاص نیست، همه چه مال خداونده

    و هر موقع من از خداوند بخواهم خداوند به من هم میده

    این دیدگاه اشتباه هست که من افراد را در ذهنم قدرت بدم

    بخاطریکه هیچ نیازی به آدمها نداریم هر چه نعمت هست از خداونده

    این شرکت هست که آدمها را مالک ثروت و نعمت بدانیم، آدمها امانت داری نعمت و ثروت خداوند هست.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای:
    • -
      مریم شریعت گفته:
      مدت عضویت: 874 روز

      سلام آقا مهدی عزیز

      احسنت به این تفکر و این تکامل در عمل واقعا از کامنت شما لذت بردم و کلی چیز یاد گرفتم و چقدر خوشحالم که تو این سایت گرانبها اینقدر انسانهای بزرگ و فرهیخته ای هستند بخدا شاگردان خوب استاد گنجهای روی زمینند البته همه شاگردان استاد عالی هستن چون استادی مثل استاد عباسمنش دارند اما بعضی از آنها که حرفهاشون نشاندهنده درک خوبی از قانون است خب بالطبع شاگرد زرنگهای استاد جان هستند

      موفق و سربلند باشید

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 3 رای:
      • -
        مهدی کریمی گفته:
        مدت عضویت: 2549 روز

        سپاسگزارم از کامنت زیبایت دوست خوبم!

        خیلی‌ خوشحالم که به مرحله‌ی درک قانون رسیدی که از کنار این آگاهی ها به آسانی گذر نمیکنی و بادقت کامنت‌ها را مطالعه می‌کنی.

        و دوست خوبم اگر به قانون اطمینان داشته باشی و استمرار داشته باشی و به الهاماتت عمل کنی به همه چه می‌رسی

        خیلی خوشحال شدم از کامنت خوبت ممنونم

        برایت بهترین ها را آرزو میکنم چون لایقش هستی، بدون کدام دلیل

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
  7. -
    ناهید رحیمی تبار گفته:
    مدت عضویت: 1150 روز

    معرفی دوره احساس لیاقت قسمت 1.

    سلام به استاد عزیزو و نازنینم ومریم جان گرامی.

    استاد جان خدا قوت .

    ممنون وسپاس به خاطر دوره ی جدید.

    برام خیلی جالب بود که استاد عرض کردن چیزی شبیه دوره ی عزت نفسه ،البته فراتروعمیق تراز این دوره .

    عزت نفس واعتماد به نفس برای حفظ ظاهرقضایاست.

    اما انگار این دوره چیزیه که به درونمون برمیگرده.

    حتمن استادمیخان ریشه ای روی احساس لیاقتمون کار کنن.

    استاد سوال کردن بنویسیم که در چ‌مورادی احساس لیاقت نداشتیم؟

    خب اینکه طبیعیه اکثر ما،عدم لیاقت در وجودمون بوده.

    که برای ایجاد احساس لیاقت سعی کردیم خیلی از افکاروباورهامونو تغییر بدیم.

    خیلی خوشحالم که در حین کار کردن مجددم روی دوره ی عزت نفس به این دوره هم هدایت شدم.

    با وجود اینکه اکثر دوره های استاد رو خریداری کردم اما باز مشتاقم این دوره را هم بخرم .

    چون از صمیم قلبم دنبال تغییرات درونیم هستم .

    چون بطور جدی دارم روی خودم کار میکنم .بنابراین برای کارکرد هر دوره همون ذوق و شوقی رو دارم که برای دوره های قبل داشتم.

    شاید تو‌وجودم احساس لیاقت میکردم اما راه بدست اووردنش رو بلد نبودم .

    کلا از یه مسیری وارد شدم که هیچ لیاقتی کسب نکردم.

    عدم اعتماد به نفس وعزت نفس .

    عدم ایمان به خدای بزرگ ومهربون .

    از عوامل بسیار مهمی بودن که احساس لیاقت رو از من دور میکردن .

    اعتماد به نفس بالا خیلی جاها بهت قدرت میده.

    اینکه خودت عزت نفست رو شناسایی کرده باشی وازارزشها وتوانمندیهات آگاه باشی واینکه شناخت کافی از خدای خودت داشته باشی وبا تکیه بر همین خدا شهامت خودت رو چندین برابر افزایش بدی ،میتونی لیاقت بدست اووردن خیلی چیزا رو داشته باشی.

    عدم لیاقت تو همه ی زمینه ها روی ما کار میکرد.

    مثلا تو حوضه ی سلامتی .

    اگه بیماری رو میدیدم ،احساس بدی بهم دست میداد.چرا؟چون فکر میکردم اگه اون داره درد می‌کشه ،جایز نیست من در صحت سلامتی راست راست برای خودم راه برم.

    واقعن نمی‌دونم چرا این فکرارو میکردم.

    اگه کسیو شاد نمیدیدم ،اجازه شاد بودن به خودم نمی‌دادم .باورم این بود که منم باید کنار این افراد غمگین وناراحت باشم واگرنه از انسانیت به دور هستم .اگه جایی حالم خوب بود به کسی نشون نمیدادم ،گاهی میترسیدم که چشمم بزنن .بابت چشم زدن که خیلی داستانا داشتیم .

    همین یه باور غلط باهامون کاری میکرد که گاهی متوسل به دروغ بشیم .گاهی پنهان کاری کنیم .

    گاهی تمرکزمونو ببریم رو‌منفی ها واتفاقات ناجالب زندگیمون که بقیه بگن آخییییی عزیزم .

    درواقع میخاستیم ادای اکثریت رو دربیاریم بنابراین ما هم مثل بقیه نقاب می‌زدیم.

    خوشبختی وخوش بودن رو باید مخفی میکردیم که مبادا کسی ازمون ندوزه .

    یه وقتایی ،لیاقت رو تو خیلی چیزای پیش پا افتاده می‌دیدم .که اونم ریشه تو افکار وباورهای غلطم داشت.

    مثلا بابای من به اندازه ی نیاز، جهیزیه داده بود .یه جهیزیه معمولی ولی خوبی داشتم .خب توان خرید چیزای دکوری وچیزای اضافه که برای تزیین یا برای استفاده ی 10سال بعد که ممکنه 50 نفر مهمون داشته باشم رو نخریده بود .ووقتی من می‌دیدم دیگران این خریدها رو‌ تو جهیزیه میخرن ،لیاقت خودمو زیر سوال می‌بردم.

    احساس کوچیکی وبی ارزشی میکردم.در حالیکه تو‌وجودم میدونستم کار بابای من درسته ،ومن برای شروع زندگیم در رفاه هستم اما چون اکثرن طور دیگه جهیزیه میدادن ،خودمو دست پایین می‌گرفتم .وبا هر برخوردی که باهام میشد ،کنار میومدم .

    مثلا خانواده ی همسرم تیکه بهم مینداختن .من سرمو پایین می‌گرفتم وخجالت می‌کشیدم.

    هیچ وقت به این فکر نمی‌کردم که خودم کی هستم .

    وخودم چ ارزشهایی دارم.

    البته ناگفته نمونه .تو خانواده ای بزرگ شدم که کسی حس بودن بهم نداده بود.

    کسی بهم نگفته بود تو بالیاقتی ،کسی تعریف تمجیدی ازم‌نکرده بود.

    کسی چیزی بهم نگفته بود که بدونم وجودم باارزشه .

    همیشه سرخورده بودیم .

    همیشه سرکوفت وسرزنش شنیدیم .پس همیشه احساس گناه همراهمون بوده .

    چطور بااین حس منفی ،توقع داشتم احساس لیاقت رو بفهمم .!

    ازدواج کردم فقط برای فرار از موقعیت وشرایط زندگی مجردم.

    الان که فکرشو میکنم ،میبینم خیلی جاها تو زندگیم خودم عامل عدم لیاقتم بودم.

    درسته همه چی از طرف دیگران بوده .

    دیگران راحت تحقیرم کردن،راحت متلک بهم انداختن،اجازه دادم راحت قضاوتم کنن .اما اونا مقصر نبودن .مقصر خودم بودم که چیزی تو وجود خودم نمیدیدم .

    مقصر خودم بودم که فقط به دهن این واون نگاه میکردم که لیاقتهای منوپیدا کنن وبهم بگن تا من خوشحال بشم .

    ینی خودمو شهید این و اون میکردم که تأیید بشم .تا بگن آفرین ناهید .

    برای دیده شدن،برای تشویق شدن،برای تعریف شدن،

    برای پیدا کردن ارزشها ولیاقتهام خودمو به آب و آتیش میزدم که یه نفر منو ببینه .

    تمام وقتم، تمام زمان روزم برای بدست آوردن لیاقت بود دریغ از اینکه لیاقت تو وجودخودم بود .

    اگه دیگران هرطور که خاستن با من رفتار کردن ،به خاطر اجازه دادن خودم بوده.

    این من بودم که خودمو بازیچه ی دست این واون داده بودم.

    امروز کسیو سرزنش نمیکنم واز کسی رنجیده خاطر نیستم .

    امروز باورم اینه که در گذشته ی من ،هرچی پیش اومده بود ،خودم مقصر بودم.

    با اون افکار وباورهای داغونم توقعی بیشتر از اینم‌ نباید داشت.

    خداروشکر که اون روزا تموم شدن.

    خداروشکر که تو اون افکار وباورهای غلط نیستم.

    خداروشکر نگاهم به خودم کلی تغییر کرده .

    پیداکردن لیاقت تو وجودمون چیزی نیست که با یه کم کارکردن بدست بیاد.

    ممکنه سالها طول بکشه اما به میزانی که خودم به درک بهتر میرسم وبه میزانی که شهامت وتمایلم برای تغییر بیشتر میشه به همون میزان ارزشهامو بالا میبرم ودرخودم لیاقت بسیار میبینم.

    انصافا کارکردن هر دوره ،مطالب وآگاهی های زیادوباارزشی بهمون میده.

    که بتونیم تمام‌نقصهای درونیمونو که هر کدوم به یه نحوی اذیتمون‌کرده ،تغییر بدیم.

    خلاصه اینکه اگه روزای بدی رو گذروندیم .اگه بااتفاقات ناجالب زیادی مواجه شدیم ،اگه توهین وحقارت زیادی دیدیم و شنیدیم همه وهمه از نادانی وجهالت وعدم آگاهی خودمون بوده.

    بحث لیاقت خیلی وسیعه .منم چن تا مواردی که الان به ذهنم رسید رو‌عرض کردم.

    انشالله بتونیم به درک واقعی از وجود خودمون برسیم که باور کنیم ما به خودی خود طلای ناب هستیم .ونیازی نیست دنبال چیزی برای ثابت کردن خودمون بگردیم.

    امیدوارم با خرید این دوره بتونیم روی خودمون کار کنیم تا چیزیو که میخواهیم اول ازدرون پیداش کنیم بعد بیرون.

    استاد جونم مرسی که هستی .

    باتمام وجودم دوستت دارم.

    ممنون بابت آگاهی های نابت.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای:
    • -
      محمدرضا روحی گفته:
      مدت عضویت: 1319 روز

      به نام خدای مهربان

      سلام و درود بر خواهر خوبم ناهید جان تبریک می‌گم به خاطر این احساس لیاقتی که درک کردی و به واضح برای ما نوشتی چقدر مطلب شما آموزنده و ‌درسهای خوبی است

      با تمام وجود کامنت شما را دوست دارم چون از یک درک بالا و آگاهی‌های خوبی برخوردار است امیدوارم به زودی این محصول ارزشمند را خریداری و از موفقیت خوب برای ما هم بگویی بهترین‌ها را برات آرزو می‌کنم در پناه الله مهربان

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 4 رای:
  8. -
    ابراهیم خسروی گفته:
    مدت عضویت: 1373 روز

    سلام خدمت استاد عزیزم.

    من با توجه به تضاد های زندگی ام، مهمترین عامل مشکلاتم را عزت نفس و احساس عدم لیاقت میدانم.

    اما یک سوال برام پیش اومده، اونم اینکه من 3 ماهه دارم دوره ی عزت نفس رو کار میکنم و متعهد شدم که تا آخر امسال تمرکزی روی دوره عزت نفس کار کنم،

    الان با توجه به اینکه دوره ی احساس لیاقت اومده روی سایت، اگر همزمان این دو دوره رو کار کنم، تداخلی ایجاد نمیشه ببینه تمرینات این دو دوره و یا تمرکزم برداشته نمیشه از روی دوره ی عزت نفس!؟

    ممنونم میشم در این باره توضیح بدید، چون هیچ جای توضیحات، به این موضوع اشاره نشده

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 17 رای:
    • -
      نسرين خالقي گفته:
      مدت عضویت: 1305 روز

      سلام بر برادر عزیز،

      اولا سپاس از کامنت های عالی و پر بار شما ، استاد در یکی از فایلها ی دوره کشف قوانین این موضوع را مطرح کردند که بچه ها این سوال ( سوال شما ) را زیاد می پرسند ، و استاد فرمودند که دوره ها هیچ کدام منافاتی با هم ندارند و هم بر اساس یک اصل هستند فرمودند ” مگه اب و روغن هستند که قاطی بشن با نشن ” به حس و هدایت توجه کنید و هر زمان هر فایل از هر دوره را لازم دیدید گو ش کنید .

      امیدوارم من هم در نزدیکرین زمان این دو دوره را بخرم

      شاد و ثروتمند باشید

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 7 رای:
  9. -
    اعظم جم نژاد گفته:
    مدت عضویت: 2617 روز

    سلام سلام، استااااد عاشقتونم این دوره باید یه دوره ی بی نظیر باشه که تحول بسیار بزرگی رو در ما و در زندگی هامون ایجاد میکنه ان شاء الله، با افتخار دیشب این دوره رو که شک ندارم یه شاهکاره رو به لطف خدا از سایت به تنهایی خریداری کردم، تا به حال برای پرداختن پولِ هیچ چیزی این قدر خوشحال و هیجان زده نبودم تا به حال لحظه خرید هیچ چیزی از خوشحالی اشک نریخته بودم و سجده شکر نکرده بودم، استاد حتی با خانواده م هم شریک نشدم برای خریدش و خواستم مثل دوره قانون سلامتی به تنهایی دوره رو بخرم و به خواهر هام که در مورد خرید فایل ازم پرسیدند گفتم خریدمش ولی عذر خواهی کردم که نمیتونم بهشون بدم که استفاده کنند و گفتم که این یه دوره بسیار خاصه و حتما هر کسی خودش باید بهاشو بپردازه تا عمل کنه، هر چند که خواهر هام بسیار خوبند و همیشه بهم لطف دارند اما جلو خودمو گرفتم که فایل رو به هیچ کدومشون ندم، اونها هم با روی باز عذر خواهی منو پذیرفتند و برام کلی آرزوی موفقیت کردند، یعنی عاااشق این اخلاق های خوب و با جنبه بودنشونم… ان شاءالله که اونها هم بتونند به زودی دوره رو تهیه کنند و همین طور بقیه ی دوستانمون. استاد من این دوره رو باعشق برای خودم با پس اندازی که داشتم به عنوان هدیه خریدم اما هدیه مو هنوز باز نکردم با اینکه بسیار مشتاق دیدنش بودم، یه زمان 20 روزه برای خودم در نظر گرفتم تا بهتر و بیشتر روی باورهای سلامتیم کار کنم که توی دوره کشف قوانین پیداشون کردم و بعد به جمع تون توی دوره ی احساس لیاقت بپیوندم، مطمئنم که تمام صحبت های ارزشمندتون کلام خداونده که بر روی زبانتون جاری شده برای من و دوستانم تا ان شاء الله به مدارهای بالاتر بریم هر چند که زندگی همین الانم هم هیچ شباهتی با قبل از آشنایی با شما نداره و شرایطم زمین تا آسمون تغییر کرده …. در مورد جواب به این سوال که چه ضربه هایی از عدم احساس لیاقت خوردم، باید بگم که همیشه غذای بهتر رو برای مهمان و همسر و بچه هام می‌گذاشتم (البته با کار کردن روی دوره عزت نفس و قانون سلامتی این اخلاقم کنار گذاشتم) همیشه دیگران رو برتر از خودم میدیدم و اگر کسی آرایش کرده بود یا یه تیپ بهتر از من زده بود یا زیباتر بود خودمو پایین تر از اون میدیدم، توی بحث پول و… بسیار زیاد به خاطر همین موضوع عدم احساس لیاقت به خودم ضربه زدم و هیچ چیزی رو برای خودم نخواستم و به بدترین شکل نتیجه ش هم دیدم، سالهای بسیار زیادی رو به خودم سختی میدادم و خیلی از چیزهایی که نیاز داشتم یا آرزوشونو داشتم از همسرم درخواست نمیکردم و میگفتم نداره، گناه داره… و خرج چیزهای مزخرف می‌شد…. یا با دلسوزی های همیشگی که داشتم میگفتم چون فلانی این نعمت رو نداره من هم نباید داشته باشم، یا مثل چند سال پیش که یه پیکان داشتیم و میگفتم حالا چه فرقی میکنه آدم با پیکان بره بیرون یا با یه ماشین مدل بالا، ، مهم اینه که یه وسیله باشه که تو رو برسونه، یا میگفتم چه فرقی میکنه که ماست بخوری یا کباب، هر دوشون آدمو سیر میکنه مهم اینه که شکم آدم پُر بشه، یعنی توی اوج نادونی و دوری از خدا بودم، البته که همین الانشم که دارم اینا رو مینوسم کلی ایراد توی باورهام دارم که ان شاء الله توی این دوره برطرف میشه، هزاران بار شکر خدا برای متولد شدن این دوره و یک دنیا سپاس از شما که یکی از بزرگترین نعمت های خداوند برای ما هستید، سپاسگذارتونم تا ته دنیا

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 18 رای:
  10. -
    فائزه رحیمی انگار گفته:
    مدت عضویت: 1266 روز

    سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جان

    چه مثالهای داری از ضربه‌هایی که به خاطر «احساس‌عدم لیاقت» خورده ای؟

    در چه مقاطعی از زندگی، احساس‌عدم لیاقت، مانع پیشرفت شما شده است؟

    ساده ترین مثالش که توی زندگیم بوده این که تقریبا نزدیک خونه ما یک کافه هست که اونجا خیلی ماشین های باکلاس و آدم های باکلاس میومدن که این کافه کنار خیابون بود و من انقدرر خودمو لایق نمیدونستم که رفتن به اون کافه ک هیچی اصلا حتی دلم نمیخواست از جلوش رد بشم ،چون میزهاشونو بیرون گذاشتن و همینطور رستوران هایی که خیلی جای بالای شهر بودن نمی‌رفتم، نه اینکه پولشو نداشته باشم ،حتی شده بود ازشون آنلاین غذا سفارش داده بودم ولی حضوری نمی‌رفتم و اگرم میرفتم فکر میکردم خیلی از آدم هایی ک اونجان کوچیک ترم و اصلا احساس لیاقت نداشتم

    گرچه خب الان خیلی بهتر شدم چون رو دوره عزت نفس کار میکنم ولی همچنان هم اینو دارم احساس عدم لیاقت

    که فکر کنم گفتمش ولی بازم میگم ،من دنبال کار میگشتم و میگفتم ک خب من که هیچی بلد نیستم درسم که نخوندم ،هیچ مهارتی هم ندارم و حتی آگهی کارهایی رو نگاه میکردم که نوشتن سابقه نمیخواد ،اگر بلد هم نیستید آموزش میدیم بهتون ولی بازم نمیتونستم بهشون پیام بدم یا زنگ بزنم که بخوام برم سر کار، میگفتم اگر نتونم چی بازم توی این یک مقداری بهتر شدم با دوره عزت نفس ولی الانم که میخوام برم وارد یک کار جدید بشم ،بازم این احساس عدم لیاقت هست که نمیتونم از پسش برنمیام ،من آخه چطوری یادش بگیرم

    من خیلی به قنادی علاقه دارم و همین احساس عدم لیاقت جلو شروع کردن ،کار کردن روش و حتی رفتن به کلاس هاشو ازم گرفته بود ،میگفتم بابا کسایی که توی کلاسه شرکت میکنن خیلی آدم های با استعدادین من شاید دیر یاد بگیرم و نتونم اینا

    حتی وقتی مدرسه میرفتم خیلی دوست داشتم کلاس نقاشی برم اتفاقا خیلی هم نقاشی خوب بود ولی الان که بهش فکر میکنم به خاطر همین احساس عدم لیاقت هیچوقت کلاس نقاشی شرکت نکردم

    توی مدرسه هیچوقت توی هیچ گروهی نبودم یا دو سه تا دوست نداشتم و مثلا یه اکیپی بودن احساس می‌کردم لیاقت اینو ندارم که توی گروهشون باشم چونکه مثلا من آدم باحالی نیستم ،حرف های خنده دار نمیتونم بزنم ،یا اصلا چی بگم چی کار بکنم برای همین توی مدرسه همیشه فقط یدونه دوست داشتم اونم یکی که اونم مثل من تنها بود و اصلا سر کلاس حرف نمیزدم همیشه بهم میگفتن چرا انقدر ساکتی ،یا خیلی وقت ها یک چیز رو بلد بودم اما وقتی میپرسیدن یا میگفتن کی بلده توضیح بده دستمو نمیبردم بالا

    در کل من خیلییییی از این احساس عدم لیاقت ضربه خوردم

    حتی درباره شروع کردن دوره های شما و کار کردن روی خودمم این احساس عدم لیاقت باعث شده بود ک من 1 سال دوره عزت نفس رو داشتم کم و بیش گوشم می‌کردم ولی نمیخواستم که جدی شروعش کنم چون فکر میکردم لیاقتشو ندارم چونکه خودم یک آدمی میدیدم که کارهارو نصفه و نیمه رها میکنه و یک آدم بی تعهد خودمو میدیدم

    خیلی ازتون ممنون به خاطر تمامی محصولاتی که آماده میکنید و امیدوارم که من هم بتونم توی این دوره فوق‌العاده باشم

    در پناه خداوند باشید

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 19 رای:
    • -
      صالح گفته:
      مدت عضویت: 1247 روز

      سلام واقعا چقدر احساس لیاقت اهمیت داره اون مثالی که در مورد کافه و رستوران زدید رو درک میکردم چون من هم چند باری برام پیش اومد که برم تو چنین جمع هایی اما یه چیزی از درون بهم میگفت نرو اونا افراد درجه یک هستند و تو درجه دو . جای تو اونجا نیست همیشه میگشتم دوستای درب داغون پیدا میکردم و میگفتم لیاقت من دوستی با ایناست

      و از روی حسادت ادم حسابی هارو مسخره میکردم بهشون میگفتم بچه مثبت یا پولدار هارو مسخره میکردم یا ورزشکارای موفق رو

      اونارو مسهره میکردم چون بهشون حسودیم میشد دوست داشتم جای اونا باشم اما احساس لیاقت نمیکردم

      نمیدونم ساختمان احساس لیاقتم اولین بار توسط چه کسی تخریب شد و هر بار با هر شکست و ناکامی خودم تیشه برداشتم و خراب ترش کردم

      و وقتی با یه ساختمون درجه یک و تمیز و باکلاس روبرو میشدم با ساختمون خراب خودم مقایسش میکردم و میگفتم من هرگز نمیتونم همچین ساختمونی داشته باشم

      چون من درجه دو هستم

      احساس سیاه پوستای امریکا در زمان برده داری رو داشتم

      و خودم رو کارگر زاده و کارگر تا اخر عمر تصور میکردم

      اما واقعا چرا؟

      بین من و موفق ترین بیزنس من جهان چه تفاوتی وجود داره؟

      هیچی

      اون خودش رو سزاوار میدونه و حرکت میکنه و بدست میاره

      من خودم رو نا لایق

      میخوام بشکنم این بت بی ارزشی رو

      و به جاش خدای درونم رو باور کنم

      و اونو بپرستم و از اون هدایت بخوام و برم بالا

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 3 رای: