درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 1 - صفحه 28

سلام سمانه جونم چقدر زیباهستی گلم و عکست فوق العاده است

کامنت شماهم دریاره مادر بزرگت عالی بود

درباره بچه دار شدن هنوز کامنت نذاشتم ولی الان که شما گفتی تازه یادم افتاد به قول و قرارم و تصمیم گرفتم بنویسمش امیدوارم شماهم به زودی بچه دار بشی و از فرزندت لذت ببری گلم

خوب بریم سراغ داستان بچه دار شدنم همینجا میگم واست گلم

من و همسرم سال 1401عروسی کردیم و از همون اولش ایشون بچه میخواست و من نمیخواستم و کلا از بچه فرارری بودم حس میکردم خیلی زوده و حداقل دوسال باید صبر کنیم خوب ماهیانه من عقب میوفتاد و بی بی چک استفاده میکردم و میدیدم خبری نیست بازم ول کن نبودم میرفتم آزمایش میدادم سونو گرافی میرفتم و هیچی نبود یجورایی خودمم ناراحت میشدم اما بازم میگفتم اگه بچه باشه سقطش کنیم من الان شرایطش ندارم و بقیه میگن سریع بچه آورد و بی کلاسه

تا اینکه نزدیکای سالگرد ازدواجمون رفتیم دکتر و آزمایش های قبل بارداری نوشت و برای همسرمم یه آزمایشی نوشت گفت همیشه مشکل از خانوما نیست همین الان آقا هم بررسی شه

خلاصه جوابا اومد و من سالم بودم و آقا مشکل داشت

جواب آزمایش که دیدم فهمیدم اوضاع خرابه ولی بهش گفتم چیزی نیست عزیزم و تو خوبی 2ملیون بود تعدادش

و رفتیم پیش دکتر گفت سری دارو و آمپول نوشتم بخرید آقا استفاده کنه و چهار ماه بعد دوباره آزمایش بده

شوهری رفت ویزیت حساب کنه رفتم کنار دکتر گفتم ممکن بچه دار بشیم گفت نه به هیچ وجه اوضاع همسرت خرابه

و به طور طبیعی بچه دار نمیشین

رفتم بیرون شوهرم گفت دکتر چی میگه گفتم هیچی گفت داروهای خوبیه جواب میده حتما

اون موقع غمگین بودم و دل تو دلم نبود رفتیم خونه و هی شوهری میگفت چرا ناراحتی میگفتم خستمه عزیزم

رفتم گوشی برداشتم و شروع کردم سرچ کردن

درباره کسایی که اسپرم صفر بچه دار شدن

درباره معجزه های که رخ داده

درباره داروهای طب سنتی برای بچه

و دیدم خیلی اوساع ما خراب اما خداهم بزرگه و کسایی بودن که با این اوصاف حتی بدتر بچه دار شدن (علاوه برتعداد کم حرکت هم صفر بودا)

داروهارو خورد آمپول ها زد ولی هنوز خبری نبود

منم حسادت میکردم به کسایی که حامله بودن

گریه میکردم

دیگه خیلی دعا میکردم استاد یه فایلی گذاشت درباره حضرت ذکریا من اونو گوش دادم و دعای ذکریا تکرار کردم

یجوری خیلی سخت بود رها کردن ولی دوماه طول کشید تا با خودم کنار اومدم و بچه رو رها کردم

حتی دعا هم نکردم دیگه فقط حسادت نکردم و خوشحال بودم زنای حامله میدیدم

کنار شوهرم بودم حس میکردم حامله ام و شکمم بزرگه

راه میرفتم تصور میکردم نی نی دارم تو دلم میخندیدم و شاد بودم

حسم خوب بود خیلی

اینم بگم کل این یک سال و شش ماهی که من ناراحت بودم و گریه زاری شوهرم عین خیالش نبود حتی دارو هم دیگه نخورد گفت خدا میخواد بده همینجوری میده

حتی دکتر گفت باید سونو گرافی بده اما شوهرم گفت ول کن خدا میده

بعد که به دکتر گفتم شوهرم انتظار داره طبیعی باردار شم گفت اون الکی امید داره

من سه ماه یبار ماهانه میشدم و در حالت پزشکی نوین یجورایی احتمال بچه کم بود حتی اگه شوهرمم سالم بود

نشستم باورهای مناسب ساختم

رها کردم و سپردم به خدا

و وقتی که حتی فکرشم نمیکردم و تو مسافرت بودیم

در کمال تعجب بیبی چک زدم و مثبت شد

و معجزه خدا رخ داد

الانم وروجک خانوم داره تکون میخوره تو شکمم

واقعا قانون جواب میده

واقعا خدابزرگتر از تمام دکترا و تمام مشکلات و تمام نگرانی ها

خدا میدهد به قدری که باورش کنی

الهی شماهم خیلی خیلی راحت بچه دار شی

من کسایی میشناسم که چندین سال دکتر رفتن دارو خوردن ولی نتیجه نداده با وجود اینکه خیلی اوضاعشون از ما بهتر بوده

ولی همه چیز باوره واقعا و خداراشکر میکنم بابت نعمتی که بهم داده و اینقدر دوس داشتنی و ناز و سالمه

خدایا شکرت

ممنون که سوال پرسیدی و باعث شدی من این موضوع یادآوری کنم واسه خودم شکر گذار بچم بشم