درس‌هایی از انیمیشن گربه چکمه پوش - صفحه 18

به نام خالقی که مرا خالق زندگی خود آفرید

سلااااااام خدمت استاد عزیزم مریم جان فوق العاده ام

الان که دارم این کامنت را می‌نویسم صبح شنبه هست ولی چیزی که میخوام بنویسم مربوط به صبح روز جمعه است

واما بعد….

ساعت حوالی 8به بعد صبح بود و من در یک پارک زیبا در دورود خرم آباد داشتم گوشیم را چک میکردم (حتما در ادامه میگم چرا دورود خرم آباد بودم)

دوقلوهام توی چادر مسافرتی خواب بودند و من و باباشون بیدار شده بودیم و من بعداز یکم پیاده روی در اون پارک زیبا نشستم روی سکویی که بیام در فایل شکارچی مثبت احساس خوبم اونجا کامنت کنم و روی صفحه اصلی برام فایل جدید نیومده بود

و بعد برای پیدا کردن فایل رفتم درقسمت کلیدها که دسته بندی شکارچی مثبت را پیدا کنم وقتی رسیدم بهش تعجب کردم چون همیشه عدد روبروش 2بود و الان شده بود 3 وقتی زدم روش دیدم ای جان استاد برای این بخش فایل جدید گذاشته و از همزمانی کلی ذوق کردم

گفتم عارفه تو قرار هرچی میخوای بگی را زیر این فایل بگی و با جون دل نشستم تو همون پارک زیبا فایل استاد را گوش کردم

حالا یکم برمیگردم عقب و از اینکه چرا من الان دورود هستم میگم

سه شنبه پیش از ظهر اعلام شد که چهارشنبه و پنجشنبه اصفهان برای گرما هدا تعطیل هست و چون بچه ها وخودم عملا کلاس هامون تعطیل شده بود با باباشون گفتم بهترین فرصته برای یه سفر چند روزه چون دیگه ما هر روز هر کدوممون کلاس داریم وقتی قرار شد شب راه بیفتیم و بریم به سمت لرستان استانی که من تاحالا متأسفانه سفر نکرده بودم

طبق تمرین دوره کشف قوانین تو دلم و به بچه ها میگفتم خدا میدونه ما قراره کجا هدایت بشیم. خدا مونه چه همیشه در زمان مناسب در مکان مناسب قرار می‌گیریم و چقدر تجربه کسب میکنیم…….

و حتما در اینجا از همزمانی هایی که رخ داده و دستان خدایی که حضور داشتند صحبت میکنم

⬅️هم‌زمانی

با توجه به اینکه من علاقه شدیدی به ماه دارم اونم ماه کامل در مسیر شبمون به سمت الیگودرز کانل ماه جلوی من بود و تو حرکت با دیدن ماه لبخندی روی لبانم نقش میبست

اینکه ما زمانی رسیدیم آبشار بیشه که به شلوغی نخوردیم و بعد روز بعد رد که می‌شدیم متوجه شدیم برای هر ماشینی ورودی می‌گرفتند و ما هزینه ای پرداخت کردیم

اینکه در عین اینکه تو اون جاده جای زیادی برای نشستن و سایه نبود برای نهار خوردن ما به جایی هدایت بشیم که کامل سقف شیروانی داشت و حتی به صورت کاملا هدایتی متوجه شدم پشت درختی زیر سایه شیر آبی هم هست

اینکه شب وقتی رفتیم تو پارک نسترن خرم آباد بخوابیم و من باز چشمم به ماه که افتاد تو دلم گفتم چقدر دوست داشتم شب که میخوام بخوام ماه جلوی چشمم باشه و وقتی رفتیم تو چادر و فقط توری چادر را بسته بودیم و با دخترم به خاطر اینکه نور چراها اذیتمون نکنه سرمون را گذاشتیم اون طرف چادر و یهو دخترم گفتم مامانن!!! ماه را

و دقیقا ما جوری تنظیم شده بود که الان که من دراز کشیدم بودین اینکه سرم را بخوام پایین و بالا یاچپ و راست کنم ماه را می‌دیدم و به خدا میگفتم آخه من میتونم شکر تو را بگم چون زبونم ابتره در قبال لطف تو

وقتی صبح بیدار میشم و بعد اون خواب دلچسب میرم که مرغ های خورد شده برای جوجه کباب را بشورم و یکی از شیر های پارک خراب شده بود و آب می‌پاشید و من از شیر های روبروش استفاده کردم و میخواستم سریع مرغ هارا بشورم که به خنکی راه بیفتیم و بعد مسئول پارک اومد فلکه آب را بست و تاشیر را عوض کنه (یه اتفاق ناخواسته چون با با اون دستای مرغی داشت کارم به تاخیر میفتاد)

نجوای درونی عارفه :الخیر فی ما وقع. خداراشکر که تو این پارک به خرابی ها رسیدگی میکنند

چند دقیقه گذشت و من داشتم بقیه مرغ هارا میشستم. یک مسئول دیگه ی پارک اومد داشت سر شیر کنار دستی منو باز می‌کرد که گویا اونم خراب بود بهش گفتم باز کنید آب میپاشه گفت نه فلکه بسته است گفت بازه که من دارم مرغ میشورم و بی توجه به صحبت من شیر را پیچوند و وقتی باز کرد آب پاشید به کل وجودش و حتی به دوقلوهای من که کنارم ایستاده بودند پاشید (یک اتفاق ناخواسته دیگه) تو دلم گفتم حتما این تاخیری ها بابد به وجود بیاد تا ما در زمان درست جای درست باشیم

دیدن اینکه آقاهه با همون فشار زیاد آب سعی داشت سر شیر را ببنده کلافه ام می‌کرد که چرا فلکه اصلی را نمیبنده که راحت کارش انجام بشه ولی اعراض کردم گفتم حتما میفهمه و اینجا بود که رفت فلکه را بست

برای ظهر هدف رفتن به منطقه ای بود که تو گوگل سرچ کرده بودیم که بزیم تو دل طبیعت یعد از چرخیدن تو خود شهر و دیدن چند جای دیدنیش رفتیم تو دل جاده از یه جایی به بعد ما تو مسیری بودیم که نه ماشینی میرفت نه میومد حتی وسط های راه یاد توحیدی عملی افتادم و به همسرم گفتم ببین ما جقدر راحت تنها سفر میکنیم و از زیبایی ها لذت میبریم و خیلی ها ترس از تنهایی سفر کردن دارند و حتما باید دوتا ماشینی سفر کنند و اگه هم تنهایی سفر کنند تو جاده هایی خلوت نمیرند و خیلی تجربه هارا کسب نمی‌کنند و اینجا تو دلم از خدا تشکر کردم که تو این زمینه ترس های ما کنار رفته و از همون اول ترسی نداشتیم و بهتر بگم اصلا بهش فکر نمی‌کردیم چون فکر می‌کردیم این یه جیز طبیعیه

رسیدیم به یک روستا تو دل کو با شیب های تند و دقیقا با اون چیزی که ما تو گوگل دیده بودیم فزق داشت که گویا وقتی پرسیدیم از یکی از ساکنین اونجا گفتند این آبشاری که میگید یکساعت پیاده روی داره و ماهم گفتیم یه جا سایه باشه بتونیم ناهارمون را بخوریم

و تو دل طبیعت باشیم حالا که تا اینجا اومدیم

تا همین جوری رفتیم جلوو جلوی یک خونه ماشین را پارک کردیم که پیاده یکم اطراف را ببینیم و جایی برای نشستن پیدا کنیم چون کلا اون روستا تو شیپ کوه ساخته شده بود که یه آقایی از پشت پنجره گوشیش را قطع کرد و مثل کسایی که چشم به راه مهمونشون بودند شروع کرد با ما حرف زدن و راهنمایی کردن و ما کلی اسرار که بیاند خونه و بعد به جایی رسید که گفت بیاین برید تو باغ خودم بیاند تا نشونتون بدم و در بدو ورودی از درخت انجیر سفید چند تا انجیر چید و به ما داد (دقیقا صبحش وقتی همسرم برلی بچه انجیر سیاه خرید تو دلم گفتم چندساله من انجیر سفید ندیم و چقدر دلم میخواست) وقتی انجیر را خوردم انقدر شیرینیش به جا بود اندر سبک و عالی بود که من با خوردنش چیزی احساس نکردم چون من تو دوره سلامتی بدم نسبت به چیز هایی که باهام سازگار نیست آلام میزنه

جای برای نشستن تو باغ را نشونمون داد و بعد با همسرم رفتند جلو تر و چشمه ای که زود را برای خوردن آب نشون داد باغی که زیر درخت گردو و انجیر و انار بودیم و از یک سمتمون صدای آبی از یه چشمه دیگه میومد و با فشار به پایین می‌ریخت و از طرف دیگمون چند قدم که میرفتی از دل کوه آب میومد که با حضور درختان سایای ایجاد شده بود و خنکی ایجاد می‌کرد که دوست داشتی ساعت ها اونجا بشینی وای خدا من راه میرفتم و میگفتم خدایا شکرت کیا میتونم قدرت مند تر از تو که سجده کنم به درگاهش

از روبرویی جایی که نشسته بودیم چشم اندازی از کوهی با شکوه را میدیدیم که پر بود از درختان ووواااووووو اینجا خود بهشته

و اون آقا به همسر گفته بود دستشویی آب و… هرچی خواستی خونمون هست

نشسته بودیم که یک دختر خانم با چهره ای خندان و مهربان با یک پارچ دوغ محلی اومد الله اکبر من چطور میتونم خداراشکر بگم

وای نگم از طعم این دوغ انقدر خوش مزه بود که ما قبل ناهار تمامش کردیم و چند دقیقه بعد همون دختر خانم که هنوز چهره مهربانش جلوی نظرم هست اومد اینبار با سه تا نون محلی الله اکبر خدا توانای شکست ناپذیر مهربان است

وقتی از دوغی که آورده بود تعریف کردم گفت پارچ را بدید تا بازم بیارم گفتم نه دیگه عزیزم ولی رفت آورد اینبار چند تکیه یخ داخلش بماند اون قبلی خودش خندکی مطلوبی داشت

از آب چشمه نگم براتون که چقدر گوارا و سبک بود چقدر وقتی میخوردی خنکیش به جا بود و احساس خوبی به آدم میداد

آقا گفته بود هرچی میخواین انجیر بچینید بخورید چون گنجشک ها می‌خورند

(اینجا بود که من تمام اون تاخیر ها و اون خرابی سر شیر آب و… فهمیدم برای این لحظه از شکوه نعمت و میزبانی ناب خدا به دست این بندگانش بوده) به همسرم گفتم اصلا مگه میشه ابن نون و این دوغ و این انجیر هارا خوشمزه را با قیمت پولیش حساب کنیم این نعمت ها اینجا تو این لحظه قیمت نمیشه گذاشت روش چون چیزیه که نمیشه وصفش کرد

کجا و کی میتونست از آشناهامون اینجا باشه و اینجور بدون جشم داشت از ما پذیرایی کنه و باغش را در اختیارمون بزاره و تمام اینا پلن چیده شده ی خداست

انقدر از اون چشمه انرژی گرفته بودم که اولین بارم بود ناخواسته با یک طبیعت خدافظی می‌کردم و دیدم دارم باهاش حرف میزنم و باهاش وداع میکنم و میگم خدایی که تو به این زیبایی را نشونم داد خدا میدونه چه زیبایی های بیشتری برام در نظر گرفته

و بعد شب برگشت تو جاده کوهی که یکم خطر ناک بود از چشمه بیشه به سمت دورود

پرایدی از یک جایی دیگه همش پشت ما بود تا رسیدیم دورود و زد کنار جلوی و گفت بایستید و اسرار اسرار که من نمیزارم شما مسافر شهر من باشید و جایی غیر از خونه من شب بخوابید جوری که به رفیقش گفت بشین پشت فرمون ماشینش و اومد بیاد تو ماشین ما که ما را ببرم خونشون که همسر نگذاشت یعنی به قدری از خلوص اسرار می‌کرد که من مونده بودم حتی بعد باز زنگ زد به همسرم که چکار کردید موندنی شدید یا نه و من زن بچه ام را گفتم برند خونه مامانش که شما بیاند اینجا راحت باشید

و اینجا بود که یاد حرف استاد می افتادم که می‌گفتند بی نهایت دستان خدا میاد به سمتتون برای کمک به شما الله اکبر

و همه این اتفاق های خوبی زمانی افتاد که چند شب گذشته به خدا گفتم قول میدم توجهم را از ابن ناخواسته بردارم و بسپارم به خودت و حال خودم را هی خراب نکن و دنبال بهبود حال خرابم باشم

تو سفر خیلی آدم پا ترس هاش میزاره

تو سفر خیلی نداهای درونی با کمک آدم میاند

تو سفر خیلی آدم تجربه کسب میکنه

تو سفر خیلی با علایق و سلیقه های شهر مختلف آشنا میشی

تو سفر خیلی بیشتر با خودت و خدا حال میکنی