live | بهبود عملکرد، یک روند دائمی است - صفحه 35

به نام خدای معجزه ها

استاد قشنگم و مریم زیبا سلام و صد سلام

و دوستان هم فرکانسی عالی من سلام

استاد عزیزم من ی دنیا تشکر دارم ازتون که تو این برهه تاریخی که من هستم شما هم هستین و صداتون به گوش من میرسه.

واقعا با تمام وجودم ازتون ممنونم که هستین و انصافا چقدر وجودتون تو این زمانه به جان و دل آدم میشینه. من این حرفو چندین باز زدم اما بازم میگم قبلا اون زمان هایی که بچه بودم و گوشم پر بود از محتویات مدرسه همیشه برام سوال بود خدایی اگر در دوره پیامبرا و اماما بودم کدوم وری بودم؟من حتی از بچگی هم دنبال این بودم راه درست رو برم شاید خیلی دیر استاد و راهش رو پیدا کردم اما بالاخره پیدا کردم و نزاشتم مابقی عمرم تو بطالت و جهالت بگذره. و این یعنی واقعا دارم رسالت انسان بودنم رو درست بجا میارم و واقعا از خودمم ممنونم. خدایا شکرت دمت گرم ساناز

خب وقتی این فایل رو گوش دادم داشتم به هزاران جا فکر میکردم انصافا هزاران جا که شاید به فکر هیچکی نرسه.

خیلی خیلی خوشبینانه بخوایم نگاه کنیم هر کدام از ماها هزاران جا حداقل هزاران جا آگاهانه مسیرو اشتباه میرفتیم و انتظار نتیجه ای بودیم دلخواه خودمون. و تا وقتی انسان با خودش فقط با خودش دو دوتا چارتا نکنه مدام از این مسیرهای اشتباه رو تکرار میکنه. و به نظر من آگاه بودن به راحتی به دست نمیاد حتما باید بهایی پرداخت بشه تا ی آگاهی درست درمونی پیدا کنی. حداقل نظر من این هست. و هر چقدر فاصله ات از مرز آگاهی بیشتر ارتکاب به مسیر و انتخاب اشتباه هم بیشتر

و حتی در ی زمینه و‌جنبه از زندگیت کافیه به نتیجه درست برسی و ببینی باورش چی بوده اگه واقعا در پی پیدا کردن حقیقت باشی همینو بسط میدی به جنبه های دیگه زندگیت و هی مسیرت هموارتر میشه. مث هزاران مثال دیگه. فلان میوه یا فلان محصول در فلان قسمت کشور بهتر به دست میاد. چون خاکش میطلبه. جنوب کشور خرما هست از اهواز بگیر تا سیستان این اب و هوا این خاک میطلبه این محصول رو و بستر مناسبی هست برای این محصول.

من نوعی که دوتا باور درست درمونی در مورد فراوانی شغل و درامد بسازم همینو بسط میدم به تمام خواسته های دیگم. پس فراوانی ماشین هم هست پس فراوانی خونه هم هست پس فراوانی رابطه خوب هم هست پس فراوانی مسافرت هم هست پس فراوانی ارایشگر خوب هم هست پس فراوانی ناخونکار خوب هم هست پس فراوانی دکتر دندونپزشک خوب هم هست پس فراوانی نسکافه مارک خارجی هم هست. این وقتی میای ذهن محدود رو ریشه کن میکنی و به جاش باور فراوانی میکاری دیگه ذهنت میطلبه در مورد هر خواسته ای که داری فراوانی ببینه. دست خودت نیستااااا ی ذره ذهن مقاومت میکنه بهش میگی ببین فلان جا اینجوری فکر کردم جواب داد الانم اگه اونجوری فک کنم جواب میده پس. چه کاریه الکی بزارم شیطان جولان بده. لااقل من یکی اینجوری بودم خدارو شکر که افتادم رو غلتک

انگار این کامنت میخواد من خودافشایی کنم راه دیگه ای نیست

اینو هم بگم من اصلا هیچ مشکلی با خودافشایی ندارم و انصافا کلا خودافشایی رو دوست دارم هم اینکه بتونم درسی بشم برای دیگران هم اینکه اینقدر عاشق این ورژن فعلیم هستم که دلم میخواد هر روز بگم چی بودم چی شدم.

خلاصه که

من تو رابطه قبلیم که جدا شده بودم اینقدر این ذهن من دنیای قشنگی واسه خودش داشت که خدا میدونه من هزاران هزار مسیر اشتباه رو میرفتم تا به نتیجه برسم. و خدایی از حق نگذرم تو این مسیر اشتباه هم سنگ تموم گذاشتم یعنی این تمرکزی که من تو این مسیرهای اشتباه گذاشته بودم با قاشق میخواستم زمین رو بکنم الان تا امریکا تونل زده بودم بدون اغراق

به این شکل که هر ادا و اصولی که این سوشال مدیا ها بالا می اوردن هر راه و روشی که فالگیر قهوه نسخه میپیچید هر فنگ شویی هر شب زنده داری هر فایل و کامنتی تو این سایت و اساتید دیگه کتاب و درس و مشق که بتونم برگردم به رابطه سابق

اقا من بگم روزانه چند ساعت درگیر این چرندیات بودم که حق گفته باشم.

خلاصه از ما به سر دویدن تو مسیری که از الفبای اولش اشتباه بود و اینو هم بدونین وقتی قدم اولت اشتباهه دیگه قدم دومی نمیشه ی اشتباه میشه اشتباه تصاعدی قدم سوم میشه ی اشتباه تصاعدی با ی عدد بالاتر. دقیق نمیدونم چقدر ولی خیلی تایم شایدم بالغ بر 3 الی 4 ماه درگیر بودم.

اصلا ی تجربه رو‌بگم من

وقتی ی مسیری رو اشتباه میری نمیشه گفت بار منفی داره برات. به جرات میتونم بگم تمام عواملی که بار منفی داره میشینه رو شونه هات.

بار غم

بار غصه

بار تنهایی

بار بدهکاری

بار گشنگی

بار تشنگی

بار عصبی و افسار گریخته

بار بدخلقی و سگ شدن

و‌هزاران هزار مورد دیگه

و تو میشی همون فلج مادرزادی بی دست و پا که ی گاری زهوار درفته بدون چرخ و شکسته با وصله وپینه در ی سربالایی. و اینجا چون فقط زنده ای داری تلاش میکنی همین.

نه توانی هست

نه دستی

نه زانویی

نه انرژی

نه امیدی

نه ی ذره پیشرفت

هیچ و هیچ و هیچ

و چی باعث کمک من شد گفتم اگه قرار بر نتیجه بود باید حداقل من یکی دو هفته اول ی ذره حالم بهتر میشد حداقل که

نکه فکر کنین من عقل داشتم و نشستم فکر کردن. بخدا اگه ی ذره

فقط بریده بودم فقط ناتوان و ناتوان و ناتوان

اینجا جنگ من و خدا شروع شد و من افتادم به جونش که تموم شدم که بریدم که کجای کار من مشکل داره که نتیجه نمیگیرم و اینو چندین بار تجربه کرده بودم که هروقت با خدا میجنگیدم کلی کلی گریه میکردم و بدو بیراه میگفتم و حسابی خالی میشدم و شب راحت میخوابیدم و نهایت تا دو روزه دیگه بهم هدایت میشد که چه مسیری برم

خلاصه بعد جنگ من یهو مسط گریه هام گفتم ساناز خیالت راحت امشب خوب و با ارامش میخوابی نهایت تا فردا هم بهت هدایت میشه نگران نباش.

خلاصه منو میگی از شادی تو آسمونا بودم

اون شب که من ی تیکه خوابیدم تا فردا ساعت 9

و بعدش هم رفتم دفتر کارم

وسط همین جنس فروختن یهو گفتم چرا من تو فروش و درامد به نتیجه رسیدم اما تو اون مسیر نه؟

ی کم فکر کردم و گفتم اصلا چه باوری باعث شد من کارم دوباره راه بیفته و فروش داشته باشم؟

اقا ما نشستیم تک تک باورهای مالی رو نوشتم

بعدش بسط دادیم به باورهای ارتباط

اووه اصلا حلاجی کردن یکیش هم سخت بود چه برسه همش

یکیش که خیلی خیلی اصلی بود که من این باور رو ساخته بودم که خدا خودش برام مشتری میفرسته و من فقط سود فروش میزارم تو‌جیب

گفتم یعنی چی؟

خدا خودش این شخص رو میاره و من فقط لذت میبرم؟؟

پس این همه مدت کو؟

این باور خیلی خیلی از من زمان برد خیلی زیاد شاید حدود چندین ساعت و نمیشد بسازم

یهو یکی گفت ببین تو دست خدا رو باز گذاشتی تو مشتری هات اما اینجا چسبیدی فقط به ی نفر حواست هست؟؟

یادته فلان جا چندین روز چسبیدی به ی مشتری اخرش هم ازت خرید نزد؟دقیقا زمانی که رهاش کردی خدا از چه جاهایی بهت مشتری داد؟

میتونی دست خدا رو باز بزاری؟

واقعا تو حیطه ای که من با تک تک سلول هام وابسته بودم انصافا میشد به این راحتی رها کرد و دست خدا رو باز گذاشت؟؟؟

خدا میدونه به من چه ها گذشت و حتی تو همین مسیر رها کردن هم من چقدر باز مسیر اشتباهی رو‌هم رفتم

ولی باز خدارو هزاران بار شکرت که دیگه فهمیده بودم ی راه دارم اونم فقط رها کردن تا ببینم مسیر بعد از رها کردن چیه و چه قدمی گفته میشه تا من برم

اوه خدای من

من اگه بخوام بنویسم که گوشیم میسوزه که

ولی دمش گرم

بود مث همیشه

هر بار قدرتمندتر و حامی تر از قبل

البته اون خود واقعیش بود ولی ایمان من بود که ذره به ذره بیشتر میشد و هی من خدارو بزرگتر میدیدم.

الان که دارم این کامنت رو مینویسم اصلا باورم نمیشه من بودم که اون راه هارو رفتم و شدم این

یعنی چی میشد این ورژن فعلیمو از اول میداشتم؟؟؟

ولی شاید باور هیچکی نشه اما من روزی هزار بار میگم خدایا هزاران بار شکرت که اون همه مسیر اشتباه رو‌رفتم و نتیجه نگرفتم که هر جای زندگیم تو‌هر جنبه ای ی ذره میزنم جاده خاکی میگم ساناز ببین دیدی اون موقع از این مسیر نتیجه نگرفتی؟

الانم همونه پس الکی خودتو گول نزن.

و اون مسیرهای اشتباه الان قشنگترین و بهترین الگوی من هستن که بخوام مسیر درست رو انتخاب کنم.

خدایا دمت گرم که الان واقعی تر از همیشه کنارمی

خدایا هزاران بار شکرت

خدایا هزاران بار شکرت

خدایا هزاران بار شکرت