live | باورهایی برای امکان پذیری آرزوها - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای مهربان و روزی رسان

سلام و احترام

گام 7/ باورهایی بزای امکان پذیری آرزوها

1) آرزوهایم در دسترس بدانم و باور کنم که میتونم اون ها رو به دست بیارم وقتی که باورهایم درست شود.

(( خب افرین.. برای تبدیل این جمله به باور اقداماتی عملی که الان میدونم در جهت ارزوهام میتونم انجام بدم اینه که مثلا بزای خودم دریم بورد درست کردم و حتی عکس این خونه شما رو توی دریم بوردم گذاشتم. هر وقت ماشینی یا خونه ای که زیباست میبینم به جای حسادت کردن و چرت و پرت گفتن سعی میکنم همون لحظه با صدای بلند بگم ماشالا خدایا شکرت بیستر بهش بده یا خدایا شکزت پس منم میتونم،، روی تقویت زبان انگلیسیم هم دارم کار میکنم تا اروم اروم اماده شم بزای مهاجرت به امریکا و بیام برم توی یکی از این خونه های این مدلی ))

2) خوشبختی یعنی لذت بردن از لحظه ها و سپاسگزاری بابت داشته ها

(( خب افرین،، برای تبدیل این جمله به باور دارم تمرین کدنویسی خواسته ها رو انجام میدم و من باید ناخوداگاه بتونم از دیدن کوچکترین چیزهای قشنگ لذت ببرم ))

3) بزای رسیدن به خواسته هام و تجربه اون ها من نیاز دازم به باور داحساس لیاقت

(( خب افرین .. بزای تبدیل این جمله به باور من یه حساب بانکی مجزا بزای خودم درست کردم و اون رو مخصوص کیف پول سایت قرار دادم و دارم پول توش میریزم و دارم پول جمع میکنم تا دوره ی احساس لیاقت رو بخرم .. خوبیش چیه ؟؟ اینجوری هدر رفت و پرت پول من کم میشه و به جای خریدن چیزهای بیهوده پولام زو جمع میکنم و یک محصول ارزشمند میخرم و اینجوری وقتی از اون حساب بانکیکه که اون رو کیف پوله سایت قرار دادم خرج کنم و محصول بخرم دیگه به خودم احساس گناه نمیدم چون همون موقع به خودم میگم خب کیف پول سایته دیگه !! البته کاش توی سایت ،، ما کیف پولمون رو میتونستیم شارژ کنیم ))

4) به ایده هایتان و دانسته هایتان عمل کنید.

(( خب افرین ،، ولی مشکل اینجاست توی این قسمت خیلی ضعف دارم و اغلب به ایده هایم عمل نمیکنم !!! یعنی احساس عدم لیاقت نمیذاره ایده هایم را اجرایی کنم و یا اغلب ایده های ناکارامد دارم و یا هیچ یک از عملکرد هایم جواب نمیدهد که توی دوزه ی کشف قوانین زندگی متوجه شدم دلیلش احساس عدم لیاقته. ))

5) راجب ارزوها و خواسته هاتون با کسی صحبت نکنید.

(( خب افرین.. بزای تبدیل این جمله به باور مدتیه دارم تلاش میکنم که درموردشون با کسی صحبت نکنم اصلا ،، حتی تصویر دریم بوردم رو تا حالا به کسی نشون ندادم،، البته قصد دازم وقتی دریم بوردم کامل شد عکسش رو بزاتون ایمیل کنم ،، صحبت کردن راجب ارزوهام با دیکران طی تجربه ای که به دست اوردن باعث میشه که اون ها مسخرم کنن و فکز کنن توهم زدم ولی من میدونم که این یه توهم نیست بلکه حتما یک روز واقعیت زندگی من میشود و من حتما بهشون میرسم. دز واقع اون ارزوها به این دلیل به ذهن من خطور کردن ، چون من 100 درصد توانایی خلق اون ها رو دارم و اگر من توانایی خلقشون رو نداشتم اصلا به ذهن من خطور نمیکردن که !! چون هیچ چیز در این جهان شانسی و تصادفی نیست. بنابزاین شانسی و تصادفی این ارزوها به ذهن من خطور نکردن بلکه من حتما توانایی خلق اون ها رو دارم.

ولی ممکنه به خاطر باور احساس عدم لیاقت که توی ذهنمه ،، این باوره اجاژه نده این توانایی زو توی وجود خودم ببینم و باوزش کنم. ولی به موقعش که ازوم اروم اون توانایی زو با کار کردن روی احساس لیاقتم باور کنم ، من حتما و 100 درصد به اون ارزوها میرسم…. اون توانایی چیه ؟؟ اون توانایی که درون منه چیه ؟؟ اون همون قدرت خداونده برای خلق خواسته هام ،، اون همون خداییه که با من و درون من حرکت میکنه و درواقع من اون خواسته ها رو با قدرت خلق کنندگی که خداوند در من به ودیعه نهاده حتما به دست میارم.. ولی چه موقع ؟ زمانی که روی احساس لیاقتم کار کنم و بتونم باور کنم که خدا با منه و توی وجود منه !! اصلا یه لحظه تصورش رو بکن که این ربی که تمام هستی ها و کیهان ها و منظومه ها و همه چیز رو خلق کزده و مذیریت میکنه و رهبری میکنه و هدایت میکنه ،، این رب با این قدرت بی نهایت ،، توی وجود من هم باشه !!! وااااااووو میدونی یعنی چه قدرتی دارم من ؟؟!! من اگر بتونم اونو توی وجودم باور کنم ،، هر کاری میتونم انجام بدم !!!! دیگه اون وقت نگران نداشتن پارتی نیستم.. دیگه اون وقت چشم انتظار مسئولین و پدز و مادر و ارث و میزاث نیستم. دیگه اون وقت از کسی متوقع نیستم چون به خودم میگم بابا من یه نیروی ماورایی توی وجودمه که بسیار قدرتمنده و اون وقت خندم میگیره بهم بگن پارتی نداری !!!

ولی چون این باوره احساس عدم لیاقته توی ذهن من رقته ،، این اجاژه نمیده خدا رو توی وجودم باورش کنم و اگر بتونم این باور رو درست کنم بووووم بووووم بووووم تمام خواسته هایی که سال هاست ارزوش زو دازم وبه خاطر این ترمزه رخ نداده پشت سز هم رخ میده !! همون تزمز احساس عدم لیاقتی که توی کشف قوانین زندگی بهش پی بزدم !!

))

خب اینم از رد پای من از گام هفتم، خدایا کمکم من گام ها رو تا انتها بردارم.

خدایا شکرت

به نام خدای مهربان

درود و احترام

روز 67/ live | باورهایی برای امکان پذیری آرزوها

تضاد های زندگی به خودی خود چیزی بدی نیستن بلکه ایراد از نگاه ما به تضاد هاست.. یعنی اگر ما باورهای محدود کننده ی زیادی داشته باشیم ، نگاهمون به تضاد ها خیلی عذاب اور و سخت و دردناک و فحش و بد و بیراه و این چیزها هست..

و اگر باور هامون درست باشه اتفاقا نگاهمون به تضاد ها خیلی هم خوشایند و خوب و مثبت خواهد بود…

مثلا در یک شهری هستیم که خیلی پر از محدودیته و امکانات کمی داره و این یک تضاد هستش..

نگاه شخصی که باورهای درستی داره و احساس لیاقت داره به این تضاد اینه که خب خدایا شکرت من خواستم مشخص شد و میخوام برم به یک شهری که ازاد تر باشم و امکانات بیشتری رو تجربه کنم و این شخص با احساس لیاقت و هدایت خداوند حرکت میکنه و با راحتی و اسایش و در رفاه به جای دلخواهش مهاحرت میکنه و خیلی هم خوشحاله !!

ولی نگاه شخصی که باور های درستی نداره و احساس لیاقت نداره به این تضاد اینه که وااای عجب زندگی مزخرف و سخته و لعنت به این زندگی وفلان و بهمان و همش در عذاب و زجر و محدودیت به سر میبره ،، چون از ونجایی که احساس لیاقت نداره،، نمیتونه خدا رو باور کنه و نمیتونه بر خدا توکل کنه و به عبارت دیگه نمیتونه خدا رو به عنوان منبع رزق و ثروت باور کنه و به همین دلیل از مهاجرت هراسانه چون باورش اینه اگر مهاجرت کنه باید زجر و بدبختی و بی پولی در به دری بکشه ،، به همین دلیل خودش رو سال ها در محدودیت ها اسیر میکنه با این طرز فکرش !!!

پس موضوع تضاد های زندگی نیست،، موضوع اصلی باورهای ما هستن !!!! خصوصا باور لیاقت..

کسی که احساس لیاقت نداره اصلا جرئت نمیکنه ارزو داشته باشه و اصلا دریم بورد نداره و اصلا هدفی و ارمانی نداره، چون ارزوهاش رو خیلی محال و دور از دسترس میدونه !!!

ولی ادمی که احساس لیاقت داره هم دریم بورد داره و هم راجب خواسته هاش با خودش و خدای خودش صحبت میکنه همیشه ( نه با دیگران ) !!!

پس یادم باشه هر ارزویی دارم و هر چیزی که روی دریم بوردم عکسش رو چسبوندم حتما و حتما توانایی تحقق اون خواسته رو دارم و اگر تواناییش رو نداشتم اصلا به ذهنم خطور نمیکرد … هر چی که هست .. حتی جایزه نوبل !!! نمیدونم چطوری ؟؟!! ولی میدونم که میشه.. و البته که عجله ای ندارم و وابسته بهشون نیستم …و در واقع سعی میکنم که وابسته بهشون نباشم… چون همه چیز تکاملیه !!

چون مهم لذت بردن از زندگیه با هر انچه که دارم .!!

خب اینم از رد پای من از روز 67,, خدایا کمکم کن گام ها رو تا انتها بردارم.

خدایا شکرت