live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده - صفحه 15

به نام خدا

این برای دومین بار بود بعد از قسمت ۱۰۶ سفر به دور آمریکا که دقیقا در زمان اشتراک یک فایل توسط استاد در سایت، هدایت شدیم و با آگاهی های ناب ش و لذت یادآوری شون از زبان استاد همراه.

خدایا شکرت ?

این هم قطعا نشانه ای است از ربّ برای بودن در صلح درونی و هماهنگی با قوانین کائنات.

باز هم خدایا شکرت ?

…

من امروز بعد از مدتها این کلام استاد رو با همه وجودم درک کردم که می گویند:?

فقط وقتی که خدای درون شان به ایشان الهام می کند که باید فایلی تهیه شود و صحبت هایی گفته شود و به اشتراک گذاشته شود ایشان جلوی دوربین می آیند. و یکی از نشانه های “به موقع بودن ِ آن صحبت ها” هم در دیدگاه بچه ها (جمع بی نظیر خانواده ام) نهفته است که با شور و شوق از استاد سپاسگزاری می کنند که چقدر به موقع پاسخ سوالات ذهنی شان را در کلام استاد دریافت کرده اند. و این نشانه، امروز در دیدگاه من هم ظاهر است.

…

ماجرا را از زبان کلمات شرح می دهم :

دقیقا شب قبل از اشتراک لایو در سایت(در همان ساعت هایی که درواقع لایو در اینستاگرام در حال اجرا بود) من با خواهر نازنین م که در آلمان زندگی می کند در حال گفتگو بودم که صحبت به اینجا رسید که او خبر اتفاقات اخیر ایران را از من پرسید که یکی از آنها سیلی بود که چند روز پیش برای بخشی از بلوچستان اتفاق افتاده … زمانی که من اظهار بی اطلاعی کردم و از خوبی و خوشی بارش باران گفتم و اظهار داشتم که تصمیم گرفته ام تا تمرکزم را بر اتفاقات خوب زندگی که در هر لحظه در حال روی دادن است بگذارم، از جمله که : هرروز در این مملکت عروسی ها و جشن های مختلفی برگزار می شود، تولدهای فراوانی ثبت می شود که بخاطرش خانواده های زیادی شاد می شوند، پول های زیادی به حساب افراد مختلف واریز می شود، خانه های زیبای زیادی در حال ساخته شدن است، ماشین های لوکس زیادی وارد و به فروش می رسند و… و چون آنقدر ها که باید رسانه ای نمی شوند دلیل بر کم بودن اهمیت شان و یا کمبودشان نیست…

در اینجا بود که در جمله ای از طرف خواهرم به “بی احساس بودن” محکوم شدم چرا که گفت :

بالاخره آدم هم دردی می کنه!!!

من سکوت کردم و ادامه ندادم…

اما همان لحظه بود که پاسخ و تایید مسیرم را به خداوند واگذار کردم و از او قلبا خواستم که ایمانم را قوی تر کند و گرچه من به هیچ عنوان شکی در اصل و اساس قانون فرکانس و تولید ش با توجه خودم نداشتم و بارها نتایج کوچک و بزرگ ش در زندگی ام نمایان و جاری بود و است اما چون” ابراهیم” خواستم که قلبم را مطمئن کند و باز هم به من ثابت کند که مسیر من مسیر درستی است…

و معجزه ی بدیهی این درخواست از راه رسید:

دیروز صبح وقتی که برای رسیده گی به کار دیگری جی میل م را باز کردم، با این پیام از طرف دوست داشتنی ترین مخاطب این روزهایم رو به رو شدم :

نرگس عزیز! فایل جدید با عنوان “لایو استاد عباس منش شماره ۷” بر روی سایت قرار گرفت.

آنقدر به وجد آمده بودم که همانطور ایستاده تمام متن را خواندم و این بی سابقه بود.

هرچه جلوتر می رفتم بیشتر یقین پیدا می کردم و صدای درونی ام بلندتر می شد که این همان پاسخی است که منتظر ش بودی…

… چقدر احساس بی نظیری است وقتی به این وضوح گفتگوی تو با خداوند در جریان است.

تو می گویی و او هم می گوید.

تو می خواهی و او هم اجابت می کند.

تو می پرسی و او هم پاسخ می دهد.

…

من زمانی قبل تر، وقتی از زبان استاد جریان این گفت و شنود خداگونه را می شنیدم و حتا می شنیدم که او حتا برای خرید و فروش هایش هم با خدا مشورت می کند و خدا شریک تمام زندگی اش است، تمام وجودم سرشار از شوق می شد و انگار واژه ها را می بلعیدم. من می خواستم. همین رابطه را. همین گفت و شنود را. همین پرسش و پاسخ را. همین شراکت را.

و چه سعادتمند است کسی که خدا شریک و همدم ش باشد!

چه بی نیاز است او که خداوند یاورش باشد!

چه ثروتمند است او که خدا وکیل و ولی اش باشد!

… من همیشه به استاد غبطه می خوردم که چه رابطه ای شگفت انگیز و دوسویه را با ربّ ش در حال تجربه کردن است.

و خواستم از صمیم قلب ام.

با تک تک سلول های وجودم خواستم .

انگار این خواسته گم گشته ی تمام عمرم بود…

و حال، این روزها

فقط چند قدم جلوتر از شروع این مسیر نورانی و این سفر درونی، به قول مریم جان تمام زندگی ام پر شده است از این نشانه های صلح درونی ام و هرروز در حال نوشتن بسیاری از علامت هایی هستم که زبان خداوند بود برای گفتگوی با من :?

در لحظه ای که استاد به واسطه ی اسپیکر گوشی، از تنها مالک من سخن می‌گوید ماشینی در مقابل م سبز می شود که بر شیشه اش حک شده :

“فقط خدا مالک است”

یا بیت شعرفارسی زیبا و خوش خطی در درس زبان انگلیسی نمایان می شود :

“بیهوده نگردید به تکرار در این شهر/

او طرز نگاهش به خدا، شعبه ندارد”

( من از تعجبم دهان ام باز مانده بود!)

عبارتی در یک آهنگ ساده

و حتا موسیقی بی کلام interestellar

و یا آیه ای در کامنت نازنینی چون جناب شهیدی و…

و…

( این روزها خدا هم صحبت لحظه به لحظه ی من شده)

و امروز هم این پاسخ واضح و تمام و کمال :

لایو استاد

خدایا شکرت ?

…

تماشای چهره ی همیشه مطمئن و آرام استاد در فضای زیبای خانه ای که هرگوشه اش بوی قانون می دهد( من عاشق جز جز آن شده ام: آن آینه های قدی با آن نور زیبای چند رنگ پس زمینه شان ، آن تابلویی که با خط ساده ی انگلیسی نوشته:

Enjoy the little things

و یا عبارت بی نظیر

In God we trust)

، در قاب ال ای دی خانه، نعمتی است که به قول استاد درصد کمی از مردم من تجربه ش می کنند و معجزه ای است ارزشمند که باید بخاطرش شکر گفت.?

چرا که این روزها خیلی ها با همین ابزار موجود در خانه های شان خوراکی مسموم را به خورد ذهن و روح شان می دهند و خود را در دنیایی از غم و نگرانی و ترس گرفتار می کنند.

خدا رو شکر برای این همه اتفاقات زیبا و خواستنی ?

…

و اما این فایل،

“لایو بی نظیر استاد “، بداهه صحبت کردن تون رو دوست دارم استاد نازنینم .

مثل توی فایل هدیه ی تولدتون که هربار می خواستید خداحافظی کنید اما باز یه بخشی از قانون رو بازگو می کردید، عاشق این خدام که خواه و ناخواه بر زبان تون جاری میشه.

سپاسگزارم از شما که زبان گویای خداوند شدید برای من.

شما واضح ترین و بلندترین صدای خدای من در این روزهایید.

با شنیدن دقیقه به دقیقه ی صحبت هاتون به خودم افتخار می کردم.

افتخار می کردم که از استادی چون شما، شاگردی چون من متولد شده.

افتخار می کردم که از بس خودم رو با آموزه های شما بمباران کردم در لحظه ی صحبت خواهر م بلافاصله جوابی هم راستا با شما بر زبان م جاری شد

شما بزرگ ترین تجلی نعمت ما در این روزهای با “خدا” بودن هستید.

به قول دوست مون مریم در فایل تصویری شون : ?

این نتیجه نیست؟؟؟

مگر چند نفر حتا در این روزها چون شمایی داره که اینقدر عاشقانه و با اطمینان کلام خداوند رو در گوش ش زمزمه کنه و قلب ش رو مطمئن تر و ایمان ش رو قوی تر کنه.

وقتی شما زمانی تنهای تنها در بندرعباس قدم می زدید و خدا رو برای خودتون تکرار می کردید و اشک می ریختید و احساس خوشبختی داشتید، ما چقدر خوشبختیم که در جمع این خانواده و با حضور پدری چون شما خدا برامون تکرار میشه و اشک شوق بر چهره مون جاری ه.

به شما افتخار می کنم که توحید، ناب ترین مکتب بشریت رو به من آموزش دادید و من رو در مسیری به بلندای تاریخ بشر وارد کردید، مسیری که موفق ترین ها، ثروتمند ترین ها، شادترین ها و خوشبخت ترین ها در اون گام گذاشتن و بس.

با تمام قلبم دوستت دارم

و قطعا مسیری را که تو راهنمایم هستی انتخاب می کنم و می شوم جزو همان عده ی قلیلی که “خلق کننده ی” شرایط هستند نه “واکنش گرا”.

گروهی که “توحیدی” هستند و قدرت را از آن خدای واقعی می دانند نه خدایان دروغی.

…

من قدم های اول را با صلابت و اطمینان کامل برمی دارم و :

“تعهد می دهم که بپذیرم من با باورها و کانون توجه ام زندگی ام را خلق می کنم.”

و من توانایی تغییر باورهایم را به کمک کنترل کانون توجه‌ام و تغییر ورودی‌های ذهنم‌، دارم.

…

من می پذیرم که بالاترین و بزرگترین ماموریت زندگی ام به دست آوردن مهارت کنترل ذهن است، چرا که در این صورت با اصل م هماهنگ خواهم بود و هماهنگی با اصل یعنی صلح درونی ?

من می پذیرم که باید در دل هرماجرایی هرچند به ظاهر فاجعه بار به دنبال نکات مثبت بگردم و شکارچی زیبایی ها و خواستنی های هر لحظه باشم و آنها را تایید و تحسین کنم تا به زندگی ام دعوت شوند.

…

من از خداوند برای خودم و همه مان تعهدی پولادین طلب می کنم تا این روند، این سفر و این مسیر را ادامه دهیم تا با افزایش فاصله ی فرکانسی مان با جامعه ی کنونی به جامعه ای هدایت شویم متناسب با فرکانس های ناب صلح درونی مان، و در آن جا آسان تر بر تعهد مان استوار بمانیم و تکامل مان را به سمت توحید پیش ببریم. ?

من مشتاق آن روز هستم که وعده ی تو استاد نازنین م عملی شود و در پارادایس جشنی برپا کنیم به پاس متعهد ماندن مان به این مسیر.

…

خدایا شکرت ?

من عاشق تو، این مسیر پربرکت و استاد راهبری که برایم درنظر گرفته ای هستم

…

دوستتان دارم

خداوند عاشق ماست