live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده - صفحه 7

به نام فرمانروای کل هستی

سلام و درود فراوان به استاد عزیزم و خانم شایسته ی دوست داشتنی و مهربانم.

سلام به تمام هم فرکانسی های قدرتمند خانواده صمیمی عباسمنش.

استاد سپاسگزارم از این لایوی که دیشب در اینستا گذاشتید و راجع به موضوعی که صحبت کرده بودید.

یادمه در دوره قانون آفرینش یه موضوعی رو مثال زدید

که ۱۳ درصد یه جمعیتی میتوانند در کل اون جامعه تاثیر بذارند چه از نگاه مثبتش باشه و‌چه منفی.

مثلا اونجا گفته بودید در جایی که سونامی اومده بود و یه تعداد از مردم رفته بودند و نشستند و مراقبه کردند و اتفاقی که افتاد این بود که بیماری به وجود نیامد چون افراد بسیاری فوت شدند و آب اونجا بر اثر اجساد میتونست کلی بیماری رو به وجودبیاره و آب رو آلوده کنه.

و در یک خانواده سه نفری هم اگر یک نفر تغییر کنه کل خانواده هم تغییر خواهند کرد و اگر این اتفاق نیفته اون فرد طبق قانون از اون خانواده جدا شده و به جاهایی که هم فرکانس و هم ارتعاش با افکار اون هستند هدایت میشه .

از اون وقتی که یادم میاد خیلی از ماها در خانواده هایی بزرگ شدیم که همش دیدن و گوش دادن اخبار و حوادث و صحبت راجع به این موضوعات بوده. از جمله پدر خودم که هر وقت دور هم جمع میشدیم همش همین حرفها و غز زدنها و گله از جامعه بوده و یا در روزنامه ها همش دنبال صفحات حوادث مجله می گشت و برای ما بلند میخوند.اما من از وقتی که قانون را با دستان پرمهر خداوند(استاد) یاد گرفتم علاوه بر اینکه از خانواده خودم فاصله گرفتم حتی این امر باعث شده که من راحت تر بتونم ذهنم را کنترل کنم و آگاهانه خودمو از این مسائل دور می کنم و بلافاصله اعراض می کنم .حتی این موضوع رو بعد از یه روز پدرم بهم گفت و گفتم نه اطلاعی نداشته ام .

خیلی خوشحالم که بیشتر از دوساله با تغییر زاویه نگاهم به مسائل می توانم به راحتی ذهنم را آگاهانه کنترل کنم .

چون اگر اینکار و نکنم واقعا خیلی زود تو احساسم تاثیر میذاره خب وقتی برای یک فرد در احساسش به اینصورت تاثیر منفی میذاره ، معلومه که برای کلیت جامعه ممکنه فاجعه رخ بده و ناخواسته در این شرایط قرار بگیرند.

ما باید یاد بگیریم که همیشه افکارمون رو به بهترین وجه ممکن کنترل کنیم و طبق قرآن از ناخواسته هامون اعراض کنیم.

هر چیزی رو نشنویم هر چیزی رو نبینیم با هر کسی نشست و برخواست نکنیم و کلا باید یک تغییر اساسی در رفتار و منش خودمون انجام بدیم تا به جایی که واقعا بهش تعلق داریم هدایت بشیم.

اگر می بینیم هنوز همون جایی هستیم که ازش ناراضی هستیم به خاطر اینه که هنوز باورهای ما مثل دیگر افراد جامعه هست که صبح تا شب دارن این موارد ناخواسته رو بهم دیگه بازگو میکنن.

و این چرخه انرژی ادامه داره و داره نسل به نسل می چرخه و انتظار هم نمیشه داشت که زندگی اون فرد دچار تحول اساسی بشه.

تا وقتی که افکار یک جامعه به سمت ناخواسته هاشون باشه هیچ چیزی تغییر نمی کنه که هیچ ، از این دست حوادث بیشتر هم میشه.چون همش دارند به ناخواسته هاشون پر و بال میدن و توجه و تمرکزشون رو نازیباییهای اطرافشون هست و این اتفاقات رو پی در پی تجربه و جذب می کنند.

این ما هستیم که با ارسال فرکانسهامون آینده خودمان را می سازیم.

ما باید از خودمان شروع کنیم و کاری به کار بقیه نداشته باشیم.

من شنیدم که تنها مسافر به جا مانده از پرواز تهران-اوکراین به دلیل داشتن خلافی بالای خودرو که منجر به توقیف خودرو او شده بود، از پرواز جا ماند و زنده ماند.

خب حتما اون شخص از لحاظ افکار و فرکانس با بقیه سرنشینان یه تفاوتی داشته که الان زنده ست.

به قول قرآن اگر بلایی در جایی نازل شد خشک و تر با هم نمیسوزند .

همه چیز طبق قرآن بما قدمت ایدیهمه

همه چیز عین عدالته. اگر اون اتفاق براشون نمی افتاد در جای دیگر به شکلهای دیگری براشون پیش میومد.

در هر صورت در آخر میخواستم بگم :

همیشه وقتی از چیزی دلخور میشم ( مثل همین اتفاقات اخیر) چشمام رو میبندم و روحم رو به پرواز درمیارم ، میرم بالا از اون بالا خونمون رو می بینم و دوباره بالا و بالاتر میرم، شهرم رو می بینم ، کشوری که توش هستم رو می بینم ، و اینقدر بالا میرم که کره زمین رو‌ می بینم ، و همینجور ادامه میدم و بالاتر میرم، اونقدری که کل کهکشان و ستاره ها رو می بینم.

اونقدری بالا میرم که کره زمین رو خیلی سخت می بینم، کوچیک ، شاید به اندازه یک نخود، اونوقت به اون مشکل و اتفاق نازیبا فکر می کنم.

و می بینم که از اون بالا چقدر همه چیز کوچیکه.

به سختی میشه اون مشکل و اون اتفاق رو توی زمینی که حالا به اندازه یک نخود شده تصور کرد.

عظمت هستی رو می بینم و به این فکر می کنم که چقدر همه چیز گذراست.

و تاریخ رو مرور می کنم که تا بوده همین بوده.

بعضی اتفاقات اگرچه تلخه ، ولی هر لحظه این رو با خودتان تکرار کنید که این نیز بگذرد.

همونطور که از هزاران سال پیش تا به الان گذشته ، گاهی با غم، گاهی با شادی، گاهی….

و این یعنی در صلح بودن.

و ما بی انتها هستیم.

آرام باشید و چشمهایتان را ببندید و فقط آرام باشید.

خدا را در آغوش بگیرید.

الا بذکر الله تطمعن القلوب

خدایا بی نهایت شکر ??

سپاس از همتون??