سریال زندگی در بهشت | قسمت ١31 - صفحه 3 (به ترتیب امتیاز)

گرفت گرفت…آره اومد اومد…آنتن رو میگم اتصال رو میگم. اینجا توی کره ماه همراه اول آنتن نمیده بزور تونستم به اینترنت ماهواره ای استار لینک ایلان ماسک کانکت بشم، جداً فرکانس شما زمینی ها اونقدر قویه که تا اعماق فضا و کره ماه هم سرایت کرده و شما دختر گل بهونه ای شدی که منم بخش اندکی از فرکانس قدرتمندم رو بهت مخابره کنم؛😆😉😊

الو صدامو داری؟! وان تو تری فر

از میلا به لینا….

آغا قبول نی…خانم قبول نیست،آخهههه چرااااا؟؟!!!! بازم پرنسس عشق الا جانم کار خودشو کرد،اون شب که همین کامنتت رو توی این قسمت خوندم با خودم گفتم میلاد اوندفه الا پیشگام شد و زودتر کامنت گذاشت بدو بینم میتونی این دفه از الا زودتر برای لینا کامنت بذاری، تا به خودم اومدم دیدم بَه بَه خانم خانما کار خودشو کرده…اوندفه الا این دفه الا… الا اونجا ، الا اینجا…الا همه جا…از بس که اِلا جانم قلب پاک و زلالی داره از بس که روح بزرگ و رفیعی داره از بس که غرق عشق و تحسینه قلبیه از بس که توی خدا توی توحید و یکتا پرستی غرق و حل شده، الا جانم عزیزم دستمُ بلند کردمُ دارم برات دست تکون میدم عااااشقتمممم بسیاااااااار زیاااااد…

لینا جان، به الای عزیزم هم گفتم که خیلی خیلی خوشحالم که من و تو اولین دوستای لینا هستیم که مثل نگهبانان بهشت دم در دروازه عاشقانه به استقبال لینا رفتیم و حضور پر برکتش به این بهشت رو جشن گرفتیم

عععهههه سلامم کو!!!

سَلَامٌ عَلَیْکُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّهَ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

سلام به روی ماهت لینا جانم،رفیق عزیز و ارزشمندم

توی کامنتت گفتی دلم میخاد به هر چیز کوچیکی رسیدم تحسینش کنم، آماده ای اون نقطه آبی خوشگله رو تحسین کنی؟ ظاهراً یه نوتیف سادس ولی دنیایی از حرف و احساسات پاک و خالص توشه ؛ لینا سایت رو کلیک میکنه…دایره آبی لاجوردی رو کنار اسم قشنگش میبینه،ذوق و شوق کنان روی پاسخ به دیدگاه های من کلیک می‌کنه،یعنی کی می‌تونه باشه؟! قلبش تند تند میزنه…. عععهههههه میلاده😆😉😍😘😊🙌✋🌹💕

اوه میلادُ نیگا ازون کامنت طولانی های دلی خاصِ خودش برام گذاشته…

خب لینا جونی بذار همین ابتدا یه وصف حال برم؛ اون شب که کامنتت رو اینجا خوندم نشونه دیدم که برات بنویسم،ولی وقتی دیدم از الا جا موندم گفتم بذار بعداً دیگه، اِلا دست نیافتنیه نمیشه ازش سبقت گرفت، اجازه دادم که خدا خودش در زمان مناسب هدایتم کنه که بیام با تمرکز و احساسی ناب بنویسم آخه در حال کار و تحقیق و پژوهشم تمام تمرکزم جای دیگس ،در راستای عمل به ایده ها و الهامات هدایتی خدای هدایتگرم دارم شبانه روز قدم برمیدارم…تایمم تماماً پره… لینا جان من حالم خیییییلییییی خوبه یعنی از عالی عالیترم به قول خودت کلمات گنجایش بیان احساسات و احوالاتم رو نداره…. آهان داشتم وصف حال میکردم،دیروز…

دیروز عصر بعد از ۲۶ ساعت بیداری یه چند ساعتی خوابیدم که بتونم شب بازی سلطان رو ببینم،الگوم کریس رونالدو عشق دلم،دیشب توی نیمه نهایی کوپا ایتالیا به مصاف اینتر رفتن گل اول رو خوردن ولی بعدش با دو گلی که کریس زد تونستن ورق رو برگردونن، نمیدونی دیشب چه داد هواری کردم اونجا که بعد گل دومی که با سماجت و پرسینگ بالای خودش از دفاع توپ ربایی کرد و توی اون حالت نامتعادل گلو زد، موقع شادی گلش با زبان بدن و اشاره دست به استخون گیجگاهیش با اعتماد به نفس بالا به تیزهوشی و هوش بازیخوانی بالای خودش اشاره کرد… آخرای بازی هم مربی برای استراحت کریس رو تعویض کرد، نمیدونی لحظه ای که تابلو تعویض رو دید چقدر بهش برخورد و حین بیرون اومدن با حرکات صورت عدم رضایتش رو نشون داد ولی حرفه بودن خودش رو نشون داد و با کنترل ذهن بالا نذاشت احساسات منفی بهش غلبه کنه که مبادا از کوره در بره… همین چند دیقه پیش هم ضربه ایستگاهی استادانه ی خداوندگار «تمرکز» رو از یکی از سایتها دیدم، لیٔو مسی فرازمینی رو میگم، پریشب کلی از مصاحبه هاش رو تحلیل کردم و نگم که چه چیزای حیاتی و بسیار عمیقی رو ازین اعجوبه فرازمینی کشف و استخراج کردم…زلاتان هم یه پست جدید توی اینستا گذاشت که بازم مهارت های جادویی خاص زلاتانیش رو به رخ کشید… آره بابا من همیشه از الگوهام حرف میزنم و همیشه در حال یادگیری و الهام گرفتن ازشون هستم…

دیشب بعد اتمام بازی رفتم سریع مطابق تعهدم بکوب ورزشمُ با نهایت قدرت انجام دادم، بعدش خواستم برم زیر دوش آب گرم که حس درونی بهم گفت توی حیاط توی دمای یخ بندون زیر آب یخ فشار قوی حموم کن با اینکه مقاومت داشتم ولی به اون زمزمه لطف قلبم گوش دادم و نگم که چیشدددددددد…. این یکی ازون کارای عجیب غریبیه که گاهی انجام میدم،باورهای شخصی سازی شده ی سلامتی من یه چیز نادر و عجیبیه که نظیرشو هنوز ندیدم… بعدش اومدم برات بنویسم که خوابم گرفت و نخواستم خودمو مجبور کنم…لینا دو نصف شب خوابیدم از خدا خواستم که چهار صبح بیدارم کنه…. لحظه ای که چشم باز کردم با سلام خدا مواجه شدم و ذکر خدایا شکرت روی زبونم به حرکت درومد یه نیگا به ساعت کردم ….وای پناه بر خدا…. دقیقاً دقیقا ساعت چهار صبح بود، اشک ریختمُ و سجده شکر کردم، لینا بگو چه خوابی دیدم؟!

🔵خواب دیدم توی یه باغ بهشتی هستم که با درخت انگور مسقف شده و از هر میوه ای که فکرشو کنی انباشته شده…گویا ملک شخصی خودم بود،کلی آدم مهمونم هستن و به همشون میگم که این باغ مال خودتونه اجازه نمیخاد بینهایت نعمت و فراوانی هست تا میتونید تناول کنید و خدا رو شکر کنید… در ادامه همه در کنار هم بزن و برقصان در حال شادی و خوشگذرونی ان که من از فرد شادی و سرمستی عشق، خیلی واضح و بلند میخندم و می‌رقصم نمیدونی چقدر واکنش اطرافیان برام لذت بخش بود همین که شور و انرژی منو دیدن اونا هم ازم انرژی گرفتن و از شادی و خنده من لذت میبردن جوری که اونا هم انگار منتظر دریافت این حس و حال و شور و انرژی وصف ناپذیرم بودن… خدایا چجوری باهام حرف میزنی…داری باهام چیکار می‌کنی…

لینا جانم، من انگیزه ام اتمی و هسته ایه…اصلا غیر قابل وصفه… بمب انگیزه و انرژی ام ، اکسیر عشق منو شیدا و سرگشته کرده مدتهاست لبریزم از عشق… می‌دونی واقعا گاهی با خودم میگم میلاد چرا بیشتر و بیشتر از جوهره وجودت عشق و انگیزه سیری ناپذیرت به دوستات یا هر کس دیگه منتقل نمیکنی… چرا این حال بینظیر وصف نشدنیم رو بیشتر و بیشتر با آدمای با لیاقت به اشتراک نذارم… باور کن گاهی به سرم میزنه واسه بیشتر دوستای ناب سایتمون کامنتای بلند دلی بذارم و یه دل سیر تحسینشون کنمُ عشق بورزم…

(الان که ادامه کامنت رو می‌نویسم در واقع ظهر شده و من تازه برگشتم خونه… میدونی گاهی مواقع یه کاری مهم رو باید انجام ولی بنابه دلایلی به تاخییر میندازیش… انجام یه کار مهم گوشه ذهنم بود و از خدا خواسته بودم که خودش در زمان مناسب بیادم بیارش تا انجامش بدم…. من به زمان بندی دقیق خدا باور قلبی دارم… امروز خیلی واضح خدا بهم الهام کرد که همین الان وقتشه گفت میلاد همه چی بیخیال شو و برو جایی که میگم پیگیر شو فقط چشم توکلت روی من باشه و فقط روی من حساب کن… گفتم یا الله و بدون چشم داشت سریع رفتم سازمان و اداراتی مربوطه… لینا بخدا هنوز که هنوزه باورم نمیشه انگار خدا همه کار و زندگیش رو ول کرده و داره کارای منو راست ریست میکنه… رفتم پیگیر وضعیت نظام وظیفه ام بشم که ببینم کی برم سربازی… توی اون همه شلوغی مسوول مربوطه نمی‌دونم با قیافم و خوشروییم حال کرد یا جنس فرکانسم یا هرچی با اینکه خیلی خسته بود همین که نوبت من شد انگار خدا رفت توی جلدش و فراتر از حد انتظارم باهام برخورد کرد و با مدارا و سازش بهم کمک کرد، توی اون یه ساعتی که در صف انتظار بودم اونقدر حس و حالم خوب بود که فقط تمام تمرکزم روی زیبایی های اطرافم بود.. یه پسر جوان رعنا دیدم که رنگ موهاش و چشاش خیلی قشنگ بود، به دلم افتاد که حرف دلم رو بهش بگم، با لبخند بهش گفتم چه موهای قشنگ خوش رنگی داری چه چشم و چهره زیبایی…هم من هم اون غرق لذت و احساس سپاس گزاری شدیم… ناخودآگاه تمرکزم افتاد روی ویژگی بسیار خوب مسوول مربوطه که چقدر عالی کار ارباب رجوع رو راه میندازه چقدر انسان شریف و درستکاریه که با مردم عالی برخورد می‌کنه چقدر شعور اجتماعی بالایی داره که با خانم ها با ادب و احترام بالا صحبت می‌کنه، کار همه انجام شد همه رفتن همین که نوبت من شد گفت بریم بیرون یه استراحتی کنیم و برگردیم همین طور که داشتیم با هم قدم میزدیم انگار عین دو دوست صمیمی بودیم، خیلی راحت همه ویژگی های مثبتی که توش دیدم رو صاف و مستقیم بهش گفتم و کلی از ته دلم تحسینش کردم نمیدونی چه وجه الهی ای رو برگیخته کردم اون خیلی خیلی راحت و آسون وضعیت منو درک کرد و به آسون ترین و زیباترین شکل ممکن با نظر و خواسته خودم حتی فراتر از انتظارم باهام همکاری کرد و خدا رو شکر تا سال دیگه همین موقع مهلت سربازی دارم قانوناً… لینا نمیدونی امروز چند ده نفر رو دیدم جوری بهم لبخند میزدن که انگار مشتاق دوستی و آشنایی باهام هستن… جز خدا و زیبایی و آسونی هیچی ندیدم… کاری که امکان داشت توش به مشکل و دردسر و این ور اون ور رفتن بکشه توی یه ساعت به زیباترین و آسون ترین شکل ممکن برام پیش رفت… عزت نفس بالا و حساب کردن روی خدا کلید واژه اصلیش بود…. حالا نمیخام فعلا بحث گذشته رو باز کنم که سالای قبل پدرم چه توطعه عامدانه ای علیهم کرد که من قبل ورود به دانشگاهم سرباز بشم ولی خدایی داشتم که یدالله فوق ایدیههم … و مکرو و مکرالله والله خیر الماکرین… هیچ چیز برای خدا غیر ممکن نیست… اون زمان اولین معجزه و نشونه بزرگ خدا رو توی اون روزای طاقت فرسا دیدم که همه بهم پشت کردن و با تحقیر منو میخاستن خورد و شرمنده کنن ولی من از خدا چیزی رو درخواست کردم که هیچ سیستم و مسوولی هم نمیتونست برام درستش کنه.. با اینکه توی سیستم و سامانه قانوناً سرباز بودم ولی انگار خدا همه چی دستکاری کرد، سیستم رو، کارمندای مربوطه رو ، رییس نظام وظیفه رو، رییس دانشگاه رو…. لینا الان که دارم به اون روزای معجزه آسا فکر میکنم اشک از چشمام سرازیر شده…چقدر خدا توی زندگی دست منو گرفت ولی من فراموش کردم…..

برای همینه که میگم هنوز هیچی توی سایت ننوشتم در مقیاس اون چیزی که میخام… در مورد اتفاق و نشونه بزرگ امروز هم دلم میخاد بارها توی سایت حرف بزنم راجبش اونقدر که الهام بخش و دلنشینه برام…. این ازون پرانتزایی بود که انگار پرانتز بسته نداشت)

الان که دارم می‌نویسم حالم غیر قابل وصفه… بخصوص که صدای زمینه کامنت نوشتنم تلاوت سحرآمیز مصطفی اسماعیل هستش…آره من قبلاً قاری قرآن هم بودم ولی ولی… توی دوران بلوغ زدم تارای صوتیم رو به چوخ دادم ازبس که افراط کردم، ببین چقدر کمال گرا و کله شق بودم که همزمان چهار سبک محمد صدیق منشاوی،عبدالباسط،مصطفی اسماعیل و شحات محمد انور تقلید میکردم اونقدر نابخردانه از تارهای صوتیم کار کشیدم که پرده صوتیم رفته رفته توان تحریر های عمیق و ظریف از دس داد … چقدر همیشه حسرتش به دلم موند ولی الان خدا رو شکر بنابه دلایلی خیلی راضیم ازین بابت… چون حالا میتونم دقیق بفهمم چه حکمتی پشتش بوده…البته گاهی مواقع که حس میگیرم توی خلوت خودم برای خودم تلاوت میکنم گلاب به روت بعضی موقع ها توی دستشویی و حموم هم حس میگیرمُ قرآن میخونم… داداشم میگه میلاد توی دستشویی و حموم هم ول کن نیستی؟؟!!! استغفرالله…..

چیه میخندی😂😂😁😁😉😉… ای جانم لینا… تو فقط بخند عزیزم…. که خودمم دارم می‌خندم 😂😂😉😆😆

راستی منم مثل خودت از تنهایی خودم خیلی بیشتر بهم خوش میگذره… و اینکه گفتی دلم خواست وقتمو با دوستام شیر کنم کسایی که هم من اونا رو میفهمم هم اونا من رو،این جملت منو مشتاق تر کرد که حتما برات با عشق بنویسم…

واکنش من نسبت به این فایل؟! لینا من سکته رو زدم رفت ،بعد از دوبار دیدن این قسمت یجورایی جرات ندارم دیگه نیگاش کنم… زبونم قاصره از توصیف حس و حال این فایل… اصلاً نای کامنت گذاشتن نداشتم دیگه،در عجبم که بچه ها چطور تونستن تاب بیارن و با خونسردی کامنت بنویسن…

از خوندن کامنت کوتاه ساده و بسیار دلنشینت واقعا لذت بردم و چقدر تحسینت میکنم که در اولین فرصت بعد فراغت از امتحانات به حست گوش کردی و اومدی حرف دلت رو زدی…

و اما اون کامنت تحسین برانگیزی که توی قسمت ۲۵ سریال برام گذاشتی… واقعاً غافلگیر شدم… لینا باورت نمیشه توی ماشین توی خیابون بودم که پیغامت به دستم رسید… اونقدر حیرت زده شدم اونقدر ذوق و شوق کردم که خواهرم خیال میکرد دوونه شدم که اینقدر خوشحالم و دارم میخندم…باورم نمیشد که خدا اینقدر عجیب ما رو به سمت هم هدایت کنه، باورم نمیشد که یه نفر چقدر می‌تونه توجه به نکات مثبت و درک و فهمش بالا باشه که اینقدر دقیق و عالی منو توصیف و تحسین کنه…. این بزرگترین حسنه که یه نفر بتونه خوبی ها و زیبایی های دیگران رو ببینه و دقیق بیانشون کنه، این نشون از سطح فرکانس و مدار بالاته … لینا اون روز اونقدر خوشحال شدم که دیگه نمیتونستم احساسمُ همون روز اونجا برات کامنت کنم… بعدش در جریان همیشگی هدایت به جاها و ایده های جدیدی هدایت شدم و فرصت نشد برات بنویسم… نمی‌دونم چی بگم بخدا… فقط میدونم به موقعش غافلگیرت می‌کنم….

فقط چند تا نکته….

اینکه گفتی امتحانات تموم شده مشتاقم بدونم چه رشته و کلاس چندمی…

لینا من هیچوقت به خودم اجازه نمیدم توی مسایل شخصی و حریم خصوصی کسی دخالت کنم ولی چون خیلی احساس صمیمیت و راحتی باهات دارم دوست دارم تشویقت کنم، تشویق به اینکه در راستای عزت نفس خودت هم که شده روی ماهت رو توی تصویر پروفایلت بذار…الهی فدای اون چشای نازت… چون خودم بهار امسال که شیرجه زدم توی سایت همون اول حسم گفت خودت باش و تصویر پروفایل بذار،هرچند که یکم برام چالش برانگیز بود ولی بعدش اونقدر آسون شد که هرچند وقت یبار مثل آدمی که لباساشو عوض میکنه، تصویرم رو تغییر میدم… همین گام های کوچیک خیلی به رشد عزت نفست کمک می‌کنه ، کاری بیشتر بچه های سایت از عهدش برنمیان… حالا هرچند که ممکن هرکسی دلایل شخصی برای خودش داشته باشه… هرجور دوس داری، فقط سعی کن به حس درونیت گوش بدی…

خیلی مشتاقم بدونم غیر از صنعت مُد به چه چیزای دیگه علاقه داری و کدومش در اولویته برات؟! خیلی برام عجیب بود که خدایا من که توی هیچکدوم از کامنتام رسالتم رو بیان نکردم و بیان نخواهم کرد… پس لینا صنعت مُد رو از کجای حرفام استخراج کرد… خودت می‌دونی که من چقدر آدم فرز و چابکی هستم سریع اسکن کردم روی کامنتای آخرم و یه جمله رو دیدم که باعث سو تفاهم شد؛ اونجا که توی قسمت ۱۱۰ یجا گفتم:

و الان بعد از سال ها کشمکش و بالا و پایین شدن دارم در مسیر تحقق رسالتم قدم برمیدارم (ورود به صنعت مد نظرم و گسترش و انقلاب عظیم در اون)…. اگه کمی دقت کنی گفته بودم صنعت مَد نظرم …. نه صنعت مُد نظرم…. اشتباهی برداشت کردی عزیزم…ایرادی نداره پیش میاد… ولی سوژه رو دستم دادی که با سیستم تفکر انتقادی ذهنت رو قلقلک بدم…

لینا من خیلی خیلی باید حواسم باشه که راجبه اون راز درونم(رسالت والا و مقدسم) هیچ جا واضح و دقیق صحبت نکنم که اگه لو برم انگیزه ام ممکنه افت کنه… راجبه دورنما آگاهانه صحبت میکنم ولی راجبه اینکه دقیقاً چه هدف و برنامه ای دارم با کسی صحبت نمی‌کنم چون این مهمترین و ارزشمندترین راز درونمه…

( لینا یه حس عجیبی دارم الان که دارم می‌نویسم، نمی‌دونم خیلی برام آشناس انگار قبلاً خواب دیدم که دارم این گفتگو رو با همین محتوا با یکی تایپ میکنم… تا حالا شده بری یه جایی یا در موقعیت و شرایطی قرار بگیری که برات آشنا باشه انگار که قبلاً خوابشو دیده باشی؟!!!)

راستی من توی هیچ جای اینترنت و فضای مجازی در دسترس نیستم چون بصورت کاملا آگاهانه ازین فضاها خودمو جدا کردم و بصورت سازمان یافته دارم در مسیر زندگی حرکت می‌کنم.راجبش بعدا مفصل توضیح خواهم داد. ولی الان هرچی سرچت کردم پیدات نکردم…. گفته بودی که خیلی دوست داشتم بیشتر ازت بدونم… با کمال میل عزیزم، حتماً هرچقدر که بشه توضیح خواهم داد… قدم به قدم با همدیگه تکاملی میریم جلو…. راستش منم دلم میخاد دوستای گلی مثل شما رو بیشتر بشناسم و ازشون یاد بگیرم…

خیلی خوب میشد اگه کامنتت رو توی قسمت ۱۱۰ میذاشتی تا بتونم یجا تمرکزی برای همه دوستای عزیزم بنویسم ولی بازم خیلی خوب شد چون بهونه ای شد که کامنت چند ماه پیشم رو بخونم ، اونقدر حرکت رو به جلو دارم و در جریان پیوسته هدایت در لحظه حال زندگی میکنم که تا حالا پیش نیومده برم کامنتای قبلیم رو رصد کنم… فقط یچیزی، مگه چند تا از کامنتام رو خوندی؟ نمی‌دونم قسمت ۱۱۰ رو خوندی یا نه ولی اگه نخوندی باید یسری چیزا رو دوباره باز کنم… لینا جانم عزیزم حس و نظرت همین جا برام بنویس هرچی دلت خواست بگو و جواب چند سوالمو هم بده… این یه ماه اخیر میانگین شبانه روز ۳_۴ ساعت میخوابیدم و تمام وقت با نهایت تمرکز و انگیزه در حال در عمل به ایده الهی بودم… انشاالله همین روزاست که فراغت پیدا کنم و با عشق و آسایش بیشتر توی سایت کامنت بذارم، فکر کنم باید برای بیش از ده نفر از دوستای ارزشمندم کامنتای بلند و دلی بنویسم… شدیداً هم مشتاقم… خصوصا برای شما جانِ دل و زیبا عزیزم و اِلای جان جانان…

حتما میام همون جا قسمت ۲۵ با عشق و صبر، کامل جواب کامنت بسیار بسیار تحسین برانگیزت رو میدم دوست عزیزم،نمیدونم کی ولی در زمان مناسب هدایت میشم…

لینا خیلی برام عزیزی… خیلی دوستت دارم عزیزم…آره چرا احساسم رو بهت نگم…از همین لحظات که داری این کامنت بلند نامنظم رو میخونی لذت ببر…منم دارم عشق میکنم دارم لذت میبرم ازینکه دارم با یکی از همکلاسی های عزیرم خودمونی حرف میزنم….

عاشقتم لینا جانم و عاشقانه دوستت دارم دختر دوست داشتنی 💖💜💗💕