سریال زندگی در بهشت | قسمت 174 - صفحه 22

سلام استاد جان

من برای این مسابقه کامنت گذاشتم

اما وقتی به این سوال جواب دادم دیدم چقدر پیش فرض ذهنی و یا همون ترمز در مورد این کشور داشتم و اینها فقط یه سری شنیده های بی اساس بوده

فکر کنم همه این شنیده هام واقعیت بوده اما نه برای همه برای کسانی که دنبالش بودن و جهان بیشتر و بیشتر بهشون نشون داده

این تصاویر و فیلم هایی هم که شما به ما نشون دادین واقعیته چون شما توجه کردین و بیشتر و بیشتر در مدارش قرار گرفتین

همین الانم این دو تا مدار هستن بستگی به کنترل ذهن من داره که چقدر توانایی تمرکز بر نکات مثبت و زیبایی هارو داشته باشم

اوایل من عاشق ایران و امنیتش بودم و متنفر از آمریکا بعد که وارد مدار دیگه ای شدم فکر میکردم نگرشم تغییر کرده و دیگه آمریکارو دشمن نمیدونم اما فقط اون حس خشم و تنفر من جابه جا شده بود دیگه عاشق آمریکا بودم و متنفر از ایران که تو چه کشور جهان سوم عقب مونده ای زندگی میکنم

یه ترمز بزرگ پیدا کردم که خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو بودم اگه شما تو امریکا نبودین تا دنیاشو از وجه زیباتری به ما نشون بدین و تو همین ایران بودین وجود من در همین خشم میموند و برام سوال بود چرا هنوزم با خودم در صلح نیستم چون در صلح بودن با خودم رو تو این مسائل سیاسی نمیدیدم اینهارو مسائل دینی میدونستم

وقتی خشم و نفرت درون آدم باشه اسمها فقط یه واژه هستن ایران آمریکا انگلیس …..

یاد اون فایلتون افتادم که تو یه ماجرایی مردم به آتش نشان ها حمله کردن و تو ماجرای پلاسکو کلی بهشون توجه کردن و بالا بردن

یعنی این خاصیت ذهنه یا سرکوب کنه یا بالا ببره

مثلا میگفتم آمریکا اصلا هم دشمن نیست خیلی هم بافرهنگ و پیشرفته و همه چی تمومه ولی ایران خاک برسره حواسم نبود توجه من قاطی پاطی به همه جنبه ها هست

همین شیوه باعث میشد که توجهاتم به موضوعات درهم باشه مثلا وقتی رستوران عالی میرفتیم همون موقع نکات مثبتش رو میگفتیم و باعث میشد به رستوران خیلی عالی تر هدایت بشیم اما اونجا مقایسه میکردیم میگفتیم اینجا خیلی شیک تره سرسبزتره ولی رستوران قبلی سطحش پایین تر بود و فضای درختهاش بسته و خفه بود ولی اینجا دلبازه

الانم که کامنت پاسخم خوندم دیدم نوشتم تو امریکا خانم ها ازادی حجاب دارن اما اینجا کسی حجاب نداشته باشه واکنش نشون میدن یعنی تو ناخوداگاه این مقایسه میاد و دوباره توجه من به نکات مثبت خالص و ناب نیست و دو بعدی میشه هم خشم از شرایط ایران هم احساس خوب از شرایط امریکا

تو یکی از فایلهای قدم ها در مورد مقایسه و آثار مخربش گفتین واقعا مقایسه تو توجه به نکات مثبت هم مخربه

حالا میفهمم وقتی خانم شایسته میگن هنوزم درختهای اون خونه ۶۰ متری برام زیبا هستن با اینکه در مدار جنگلهای زیبای آمریکا قرار گرفتن ولی من بودم تو ذهنم اون درختهارو هزار باره تخریب میکردم و این تفاوت ایجاد میکنه

باید از هر زیبایی گذر کرد و با خاطرات خوب و لحظه های زیباش رها کرد و سپاسگزارش بود

این سوال منو متوجه این موضوع کرد که بهشت من میسازم میدونم شما میخواستین به ما بگین تجربه های زندگی ما به خاطر پیش فرض های ذهنی ما هستند که میتونن اونجوری عوض بشن که ما دوست داریم و با خواسته هامون هماهنگ کنیم تا تجربه کنیم

درواقع مچ ذهنمو گرفتم که فکر میکنم به نکات مثبت توجه کردم این انرژی خشم به شکل دیگه تبدیل کردم از امریکا به ایران

بعدش اومدم این پیش فرض های ذهنی یا همون ترمزهارو در وجه یکی از خواسته هام گذاشتم

در مورد خواسته خونه خریدن

همیشه میگفتم خدایا من که تو خانواده ای بزرگ شدم که همیشه امکانات داشتیم تو بالاشهر و یه خونه ویلایی عالی بزرگ شدیم پس چرا من هنوز صاحب خونه نیستم

خیلی فکر کردم و جوابشو پیدا کردم جوابش تو ذهن منفی والدینم بود

هزاران بار به جای اینکه بشنوم خداروشکر خونه داریم شنیده بودم چقدر به سختی خونه دار شدیم چون زمین گرفتن و خونه ساختن از هر سختی و بدبختی این مسیر که فکرشو بکنین و حتی نکنین میگفتن از قناعت کردن و کم خوردن و خونه دار شدن و …….

بعد دیدم آره سه تا از خواهر برادرام خونه خریدن اما فوق العاده سخت و زجراور جوری که وقتی خونه شون رفتن دیگه خوشحال و شکرگزار نبودن و نیستن اخرین بار هم که برادرم خونه ساخت دوباره مادرم یه دور ماجرای سختی ها و بدبختی های خونه دارشدن تعریف کرد

موندیم من و دو تا داداش دیگه ام که هنوز خونه نداریم یعنی ذهن ما نمیخواد انقدر رنج تحمل کنه و ترجیح میده خونه نداشته باشه نمیخواد از رفاهش بزنه درسته به خاطر همین توجه به نکات منفی خودم هم به سختی خونه دار شدم ولی نتونستم سختی هاش تحمل کنم و فروختم همینه به خدا همه اش زیر سر منفی نگری های ذهنه

باید ببینیم تو هر خواسته ای چقدر از منفی ها و ناشکری هاش شنیدیم همونها بخشی از ترمزهاش هستن

این موضوع خیلی ریزه مثلا خونه قبلی آشپزخونه کوچیک و کابینتهای کمی داشتم که تو دوازده قدم تونستم مدارم جابه جا کنم و بیام تو خونه ای با آشپزخونه بزرگ و کابینتهای زیاد اولش میگفتم چقدر عالی ولی کم کم ذهنم ایرادات میدید که چقدر کابینتهارو میتونست بهتر کار کنه و فلان کابینتها بی استفاده و خالی موندن و اگه اینجا بخرم کابینتهاش عوض میکنم و دوباره ناشکری…..

یعنی ذهن از هر جایی بگیری از یه طرف دیگه میخواد به سمت منفی بکشونه و فقط یه جهاد اکبر میخواد که بتونی عادتشو عوض کنی و راحت تر مثبتها و نعمتهارو ببینی

استاد جان واقعا شنیدن تا درک کردن فاصله داره تو قدمها میگفتین اگه نتایجتون خیلی بزرگ نیست باید ببینین چقدر تونستین ذهنتون رو کنترل کنین

اگه قراره بشینم پیش فرضهام رو در مورد امریکا تغییر بدم باید خودشو با خودش مقایسه کنم پیش فرض های قبلی من در مورد آمریکا و باورهای جدیدم در مورد آمریکا

چون موضوع مدارها هستن نه مکان و موقعیت ها

خیلی مشتاق کتابی هستم که دارین مینویسین ان شاءالله تا اون موقع مدار درکم بالاتر میره و بهتر میتونم از آگاهی هاش استفاده کنم

سوالتون فوق العاده بود میتونیم گزینه های دیگه در موردش بزاریم و جواب بدیم چون شما باورهاتون در همه زمینه ها تغییر دادین و تو این سریال و سفرنامه شنیده هامون از آمریکا فقط یه بعدش بود

آزادی زمانی و مکانی

روابط عاشقانه با عزیزدل

روابط عالی با دیگران

ثروت ساختن

توانایی حل مسئله

نحوه نگرش به موضوعات

روابط با فرزند

روابط فرزند با خانمی که مادرش نیست

انجام کارهای شخصی از یه نگاه جدید

پذیرایی از مهمان ها به شیوه ای کاملا منحصر به فرد

نحوه زندگی در طبیعت

تولید تخم مرغ ( توانایی تولید هر چیزی که علاقه داریم)

آزادی کامل مالی برای خرید و تجربه هر وسیله جدید

داشتن یک امکانات در تعداد زیاد چندین ماشین و موتور و خونه و لباس و کلاه و ….

و از همه مهمتر رسیدن به خواسته ها و گذر کردن…….

دوستتون دارم