https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2021/06/abasmanesh-2.jpg8001020گروه تحقیقاتی عباسمنش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباسمنش2021-06-05 07:42:142025-04-14 21:21:27سریال زندگی در بهشت | قسمت 174
898نظر
توجه
اگر میخواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، میتوانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
سلام استاد عزیزم و مریم جان عزیز و تمام دوستان سایت خداقوت الهی حال دلتون تا ابد شاد و خرم باشه
سوال ۱- بنویسید که قبل از «برنامه سفر به دور آمریکا» و «سریال زندگی در بهشت» چه دیدگاهی درباره آمریکا داشتید
از وقتی که تقریباً به تشخیص خوب و بد مسائل رسیدم این حرف هایی که چی خوبه چی بده از شروع شد…
… لوح سفید و پاکی داشتم که به این دنیا آمدم و در جستجوی حقیقت بودم که …
و این دو گزینه خوب و بد رو در وجود من شروع کردن به پر کردن اول خانوادهام بود که آنها هم از بزرگترها شون شنیده بودند ….و کمی بعد تلویزیون و همچنین رادیو شروع کردن به گفتن خوبها و بدها….
بعد هم که مدرسه رفتنم اونجا معلم ها شروع کردند به درس خوبها و بدها….
من هم بدون هیچ سوالی که آیا این هایی که میگن درسته یا نه شروع به یادگیری کردم
انگار جهان مثل یک کلاس درس بود و در اون خوبها و بدها روی تخته نوشته میشد و اونی که خیلی بد بوده ضربدری اضافی میگرفت..
در این بین کلی از مسائل زندگی رو برام شرطی کردن ..
و یکی از آنها دیدگاه ما نسبت به جهان و کشورهای دیگر بود و مخصوصاً کشور آمریکا که همه ما هر وقت اسم این کشور را میشنویم و میبینیم ناخودآگاه کلمه مرگ را کنارش می ذاریم..
چون که ما از طریق خانواده مدرسه و اجتماع و رسانهها یاد گرفتیم که آمریکا یک کشور پر از خشونت نا امنی و آشوب و برای خودم شخصاً این طور تعریف شده بود که
در آمریکا چیزی به نام خانواده وجود نداره و اگه هم باشه پر از جنگ و دعوا و از هم پاشیده است
و اینکه این بود که آنها به فرزندانشان هیچ اهمیتی نمیدن و سرنوشت بچه هاشون براشون اصلا مهم نیست
و حتی کودک آزاری در آنجا خیلی بیشتره
و در آنجا فساد اخلاقی بیبند و باری و روابط نامشروع بی حد و اندازه است
و براشون اصلاً اینها ارزش نیست
در بیشتر فیلم ها می دیدم که مردم آمریکا چقدر نژادپرست هستن و مردمان بومی اونجا رو که سرخپوست بودن را به طرز وحشتناکی می کشند
و حتی تبعیض بسیار زیادی بین سفیدپوستان و سیاهپوستان قائل می شدند و حتی این تصور بر آن بود که بیماریهای روانی و افسردگی در این کشور بیش از اندازه است
در این کشور چیزی به نام مذهب وجود نداره و اکثر اونها بیدین هستند و همین باعث فساد و اختلالات فردی و اجتماعی در آنجا شده است
و در مورد طبیعت کشور آمریکا در اکثر فیلم ها می دیدم که یک کشور بیابانی با هوای بسیار گرم و خشک است و مردمی که همش در حال انتقام از هم هستند که همیشه دنبال طلا هستند و سر همین طلا افراد زیادی کشته میشن ….
در عین حال که دیدگاه ما نسبت به این مردم عوض و بد می کرد در کناراون ثروت و ثروتمند را هم از دیدگاه هم نابود میکرد و میگفت که ثروت به درد نمیخوره چون جان بسیاری از افراد بیگناه را میگیره اون قدر این دیدگاه ها در ذهن من قوت گرفت که حتی از کسانی که به این کشور مهاجرت میکردند متنفر بودنم و آنها را خائن می دونستم
اینها همه دیدگاههای بود که من از طروق مختلف به آنها رسیده بودنم و نگرشی بود که نسبت به کشور امریکا در ذهن من شکل گرفته بود و هنوز هم در ذهن ناخودآگاه هم از این نگرش ها هست و هنوز هم به قوت خودش باقی مانده و این نیاز به کار داره تا این نگرشها رو من عوض کنم..
سوال ۲- چرا این نگرش را داشتید و این پیش فرض ها از چه منبعی و چگونه شکل گرفته بود (خانواده، تلویزیون و رسانه های جمعی، جامعه و مدرسه و …)
این نگرشها اول از خانواده شروع شد ناخودآگاه این نگرشها از طریق گفتارو رفتار آنها به من منتقل شد در کنار آنهاتلویزیون و رادیو که با فیلم ها ومستند ها شروع به ساختن یک نگرش بسیار منفی در مورد این کشور شدند و ورود به مدرسه و تکرار همان حرفها و نگرش و با تأکید بر آنها این نگرش تثبیت شد و همچنین اجتماعات و جلسات برای نگرش که کشور آمریکا کشوری است که از همه لحاظ بد و منفی منفور است باعث شکل گیری باورها و دیدگاههای بد در این مورد شد...
سوال ۳-دیدنِ مستندات «برنامه سفر به دور آمریکا» و «سریال زندگی در بهشت» چه تغییراتی در نگرش شما درباره آمریکا در این جنبه ها ایجاد کرده است.
من به طور جدی از ۵ ماه پیش شروع کردم به دیدن سریالهای زندگی در بهشت و بعضی از برنامه سفر به دوره آمریکا اوایل که این برنامهها را می دیدم هنوز همان تفکر قبلی در ذهن من وجود داشت و شاید همون حس تنفر و بد نسبت به این کشور در ذهنم جریان داشت و می گفتم حالا مثلاً شانسی اینطور شده در این بخش این مردم خوش برخورد بودن ….یا شانسی این قسمت که استاد زندگی میکنه خوش آب و هوا هست وسر سبزه …اما با تکرار این برنامهها در سفر به دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت کمکم این نگرش نسبت به کشور آمریکا کمرنگ شد
و چیزی که برام جالبه من حتی قبل از اینکه با گوگل مپ قاره آمریکا رو میدیدم اونقد دیدگاهم نسبت به این کشور خشک و بی آب و علف بود که اصلاً این همه سرسبزی رو انگار نمی دیدم و فقط تمرکزم روی نقاط بیابان این کشور بود
ولی الان با تمام وجودم این کشور نگاه میکنم ؛ انگار خودم در آنجا هستم و زندگی میکنم و هر وقت که به نقشه نگاه می کنم توجهم میره به سرسبزی و اون دریا ها و اقیانوس ها و سواحل زیبایی که در این کشور هستند
در فیلمهای سریال زندگی در بهشت دیدم که چقدر آب های شیرین جاری در آمریکا هست و چقدر دریاچه های بزرگ و کوچک وجود دارند و چقدر آبهای زیرزمینی که استاد در پارادایس یک حلقه چاه مخصوص خودشان را دارند
و چه از سواحل زیبا و درختان بسیار زیاد با تنوع بیحد ..و گیاهان و گلهای بسیار زیبا و چقدر مناظر رویایی و بی نظیر و چقدر باران های فراوان و پربرکت واقعاً خدایا شکرت
این همه زیبایی و فراوانی طبیعی در کشور آمریکا هست
در فیلمهای سفر به دور آمریکا در یک قسمت بر خلاف نگرش قبلیم دیدم که سرخپوستان یک برنامه بسیار زیبای رقص محلی برگزار کردند و در کنار اون برنامه صنایع دستی خودشان را به فروش گذاشته بودند و مردم آمریکا با چه ذوقی این برنامه را میدیدند و آنها را تشویق میکردند و با هم از این برنامه ها لذت می بردند و از صنایع دستی سرخپوستان خرید می کردند تا به کسب و کار اونها هم رونق بدن با دیدنی قسمتی
و در سریال زندگی در بهشت دیدم خانواده هایی که به پارادایس آمده بودند و در این قسمت من متوجه شدم که آنها به بنیان خانواده چقدر احترام میگذارند و برای نظرات و علایق هم ارزش قائل هستند پدر و مادرها برای فرزندان و فرزندان هم برای پدر و مادرها….دیدم از مادری که از تربیت فرزندان خودش بسیار لذت می برد و به تک تک نقاط قوت و ضعف و فرزندانش واقف بود و میگفت که در چه زمینه های آنها توانایی دارند و بیشتر از اون از آنها انتظار نداشت… میگفت که در خانه از فرزندان برای کارهای خانه کمک می خواست و اون ها رو با موسیقی شاد و مهیج انگیزه میداد
و بالعکس توجه فرزندان به پدر و مادر هم در این قسمت مشهود بود که لیوان نوشیدنی مادر خانواده گم شده بود و همه اعضای خانواده بسیج شدن برای پیدا کردن لیوان مادر
و همچنین تعداد زیاد فرزندان در خانواده واقعا برایم برایم جالب بود.
در فیلم هایی که از سطح شهر و مسابقات دیدم فهمیدم که مردم آمریکا چقدر با خودشان در صلح هستند و شادی از درون آنها میجوشه و این شادی رو سعی می کنند با هم به اشتراک بگذارند تا همه از این شادی لذت ببرن متوجه شدم که اینها فقط دنبال بهانه ی هستند برای شاد بودن و همچنین برای آرامش و دوستی و با هم خودم
خودم در اون موقعیتهایی که آنها شادی میکنند تصور میکنم میبینم که چقدر برایم سخت واقعاً که اینقدرشاد باشم
شادی برای ما تعریف نشده یا شایدم اصلا تعریف نشده چقدر ما با شادی و شاد زندگی کردن فاصله داریم
چقدر ما را با غم و غصه عجین کردند که شادی را با خودمون غریبه میدونیم و شادی بقیه رو اسمش رو میزاریم مسخره بازی واقعا چرا؟،،؟
با دیدن فیلم های سفر به دور آمریکا و مخصوصاً زندگی در بهشت متوجه شده که خودباوری در این کشور بسیار زیاد هست هر کسی با پوششی که دوست دارد میره و مهم نیست که بقیه در مورد چی میگن مهم اینه که در آن تیپ و قیافه خودش راحت هست در صورتی که ما هزار تا وسیله داریم که چون موقعیتش جور نشده یا نبود استفاده نکردیم که بقیه شاید اینو بگن و این قضاوت بکنند
خداروشکر با دیدن سریال زندگی در بهشت و سفر به دور آمریکا یاد گرفتم که بدون اطلاعات هر حرفی قبول نکنم و اجازه ندم هر کسی هر چیزی رو که دوست داره به خورد ذهنم بده مگر اینکه قبلش خودم تاییدش کنم … یاد گرفتم که سریع هر کسی قضاوت نکنم حتی مردم یک کشور … یاد گرفتم که در این دنیا چقد مناظر زیبا و منابع طبیعی بی نظیری از قدرت خداوند وجود داره که ما ازش بی خبر بودیم و چقدر فراوانی و رحمت الهی در این جهان گسترده شده از شیوه زندگی مردم تا .. منابع طبیعی ثروت ساز و توانایی انسانها… خداروشکر که از طریق این سایت داره دیدگاههای جدیدی برام شکل میگیره پر از ثروت و سلامتی و آرامش و صلح و دوستی و شادی خداروشکر به خاطر وجود شما استاد عزیز و مریم شایسته زیبا که با تمام وجود اینهمه فراوانی با ما به اشتراک میگذارید . دوستتون دارم.. شاد باشید
اینقدر سرم با زندگی زیبام گرمه و اینقدر دورم پر از آدم های فوق العاده ست که واقعا کم پیش میاد بتونم اینجا فعالیت کنم❤
همه این ها به لطف شماست
پارسال که فایل ها رو گوش میدادم و تنها فانوس راه من حرف های شما و تجسم هام بود، منشی ساده کلینیک بودم و برای رییسم چایی میریختم😁 با حقوق ۱/۵ میلیون
الان دقیقا یکسال از اون روز گذشته و توی دفترم برنامه ریزی روزانم نوشتم که حتما باید امروز کامنت بذارم
استاد و بچه ها میدونین الان کجا هستم؟
توی خونه خودم
خونه ای که تماما با پول خودم هست
از یک خونه کوچیک نگهبانی با ۶ نفر آدم بعد از ۲۷ سال رها شدم و برای خودم خونه توی یکی از بهترین مناطق تهران اجاره کردم. با اجاره ای که برای خیلیا واقعا گرونه اما برای من اصلا چیزی نیست❤
استاد عزیزم تو زندگی منو تغییر دادی ازت ممنونم
دوستان عزیزم ممنونم که توی دیدگاه ها و عقل کل اینقدر راهنمایی های عالی داشتین و من از خیلی هاش نهایت استفاده رو کردم
یادمه از بچگی آرزوم بود که اتاق داشته باشم…
آرزوم بود که روی مبل بشینم…
آرزوم بود که دوستامو بدون خجالت به خونمون دعوت کنم
سالها توی افسردگی و غم و پژمردگی بودم
دوست داشتم نجات پیدا کنم و خودمو به درو دیوار میزدم تا پولدار شم
اما من هم مثل بقیه مردم بودم. پر از حس خفگی و بدبختی و دست و پا زدن برای حقوق کارمندی…
استاد تو منو به مسیر درست برگردوندی
حالم خیلی خوب شد. امیدوار شدم. رفتم سراغ همون کاری که تخصص داشتم همون کاری که عاشقش بودم
با همون حقوق ۱/۵ تومنی منشی گری وسایل کیک پزیمو کم کم خریدم و سفارش گرفتم
الان میدونی چی شده؟😍
این خونه رو بعد از یکسال با پول شیرینی هام اجاره کردم و جالبیش اینه که هر۳ تا خواهرم و مامانم و دوستم برای من کار میکنن و من دارم به ۵ نفر حقوق میدم😍
زندگی من اینقدررویایی شده که اگر شبا به گذشته و راهی که اومدم فکر نکنم باورم نمیشه این منم❤
اینجا برگشتم تا این پیامو بذارم برای همه کسانی که اول راهن، اونایی که شک دارن، اونایی که مطئن نیستن
من فکر کنم حدود ۲ سالی هست که شاگرد استادم
یکسال و نیم شاید گذشت تا تونستم خیلی از باورهای محدود کنندمو رها کنم
وقتی اونا کم کم محو شدن، زیبایی ها و برکت پدیدار شدن
پس دوست من اگه این پیام منو میخونی همین الان با جدیت شروع کن. خودتو و باورهاتو بشناس و از استادی که اینجا مثل فانوس روشنه تا میتونی استفاده کن😍
استاد عزیزم بازهم بینهایت ازت متشکرم
من فایل ها و کلاب هاوس و اینا رو گوش میکنم همیشه
فکر نکنی مغرور شدم و رفتماااا😁
خلاصه اینکه عاشق همتونم و مرسی بابت اینکه اینحا رو اینقدر مثبت نگه داشتین😍❤
سلام به استاد عزیزم و مریم خانم مهربان و همه دوستان عزیزم در خانواده صمیمی عباسمنش
استاد عزیز و خانم شایسته ی بی نهایت شایسته
بی نهایت ازتون سپاسگزارم برای تهیه فایل های رایگان و سریال های زیبای سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت 😊… هر روز با دیدن این سریال ها ازتون تشکر میکنم و از خداوند براتون سلامتی و طول عمر میخوام…
این مسابقه فقط انگیزه ای بود برای من برای اینکه بعد این همه وقت بیام و احساس سپاسگزاری خودم رو به شما نشون بدم از این فایل های فوق العاده…برای منی که سالها بود (حتی قبل از آشنایی با برنامه های شما) علاقه ام رو به تلویزیون از دست داده بودم حالا بارها و بارها سریالهای زیبای شما رو میبینم و اونقدر دیدن این زیبایی ها برای من هیجان انگیزه که اگه کسی خونه نباشه تلویزیون ما همیشه داره این سریالها رو بدون توقف نشون میده…من حتی وقتی کار میکنم میذارم تا پخش بشن تا اگه لحظه ای میام توی هال زیبایی های این تصاویر رو ببینم و لذت ببرم. این سریالها تمرکز من رو به زیبایی ها بیشتر میکنه…بهم احساس سپاسگزاری میده…احساس غم رو از قلبم از بین میبره….بهم انگیزه میده…حتی گاهی در سپاسگزاری های روزانه اگه احساسم به شرایط خودم خوب نباشه برای اینکه تمرکزم رو بگذارم روی خوبی ها تا احساسم بهتر بشه و ذهنم از اون اتفاق ناخواسته پرت بشه یکی از قسمت ها رو میبینم و احساسم رو راجع بهش مینویسم و واقعا در 100% موارد حالم بهتر میشه…خدایا شکرت از اینکه منو هدایت کردی به دیدن این زیبایی ها…نکته مثبت دیگه در این سریال برای من حضور مرغ و جوجه هاتون هست که واقعا برای من دوست داشتنی ترین حیوون ها هستن و قبل از اینکه این سریال شروع بشه هم همیشه فیلم هاشون رو توی اینترنت میدم و کلی باهاشون میخندیدم 😊…
استاد عزیزم در پاسخ به سوال مسابقه باید اشاره کنم که من توی فضایی بزرگ شدم که همیشه خارجی ها و بخصوص آمریکایی ها آدمهایی بی نهایت روشنفکر، باهوش، خلاق، شجاع، توانا به انجام هرکاری، و خلاصه آدمهایی چند پله بالاتر از چیزی که ماهستیم، تلقی میشدن…یعنی یادمه که من همیشه این رو میشنیدم که ما همیشه از اونها عقب هستیم و هرگز تحت هیچ شرایطی به اونها نمیرسیدیم…طوری که وقتی من خودم تصمیم گرفتم برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برم واقعا فکر میکردم اونها آدمهایی هستن کاملا با ما متفاوت و همه کارهاشون عالیه … من حتی توی برخورد با یه خارجی گاهی هول میکردم که یه رفتاری نکنم که جهان سومی به نظر برسم…بعد از اینکه یکی از اعضای خانواده به آمریکای شمالی مهاجرت کرد شاید کمی دیدگاه من بهتر شد…البته چون به چشم ندیده بودم خیلی برام منطقی نشده بود…اما با دیدن سریال “سفر به دور آمریکا” و “زندگی در بهشت” خیلی خیلی همه چیز برام منطقی شد…
من دیدم که اونها آدمهایی بسیار ساده و خودمونی مثل خود ما هستن…حتی بسیار بسیار ساده تر و بی آلایش تر….من دیدم که همه به همدیگه و به عقاید هم احترام میگذارن…من دیدم که آدمها چقدر با خودشون در صلح هستن و برای حضور در اجتماع تلاش نمیکنن خودشون رو جور دیگه ای نشون بدن و همونی هستن که هستن…من دیدم که این آدمها چقدر از بودن در هر فضا و زمانی خودشون رو به دست جریان میسپرن تا لذت ببرن…من دیدم که اونها حتی غریبه ها رو که اولین بار توی خیابون میبینن به خونشون دعوت میکنن و به گرمی ازشون پذیرایی میکنن…من دیدم که اونها سخت کوش هستن و هیچ دلیلی حتی معلولیت رو بهانه نمیکنن که کار نکنن…من دیدم که اونها چقدر تلاش میکنن تا کارشون رو درست انجام بدن و حتی اگه نتیجه کا رراضی ات نکنه حاضرن بدون گلایه نهایت تلاششون رو میکنن تا کاری رو بهت تحویل بدن که راضی ات کنه…من دیدم که اونها چقدر به کشورشون افتخار میکنن و چقدر با افتخار سرود ملی شون رو میخونن اما این در اونها احساس بیگانگی با افرادی از جوامع دیگه رو ایجاد نکرده و به راحتی با افراد غریبه برخورد میکنن و حتی توی یک پارک باهاشون فوتبال بازی میکنن، ادمهایی که تا حتی چند دقیقه قبل نمیشناسن…یا اینکه کمک کنن تا مشکل اینترنت شون حل بشه…من دیدم که پلیس هاشون حتی بدون اینکه کسی ازش بخواد و ببیندش میاد و به خانمی که توی ماشینه پیشنهاد کمک میکنه اگه نیاز باشه…من دیدم که اونها عشق و علاقه شون به اجتماعشون رو با عمل نشون میدن…حال این عمل میخواد پول جمع کردن برای ساخت یک نشنال پارک باشه یا حتی ساختن یک پل کوچیک که تا سالها غریبه ها رو به اون سمت رودخونه برسونه… من دیدم که اونها به راحتی جلوی دوربین لبخند میزنن و اجازه میدن که شخصیت فیلمی باشن که اصلا نمیدونن برای چه منظوری و توسط کی ضبط میشه…حتی وقتی دوربین از روی استخرشون میگذره…گاهی هم میدیدم که اگه نمیخواستن باشن مودبانه از جلوی دوربین خارج میشدن…من دیدم که اونها هر بهانه ای رو برای شادی و رقص پیدا میکنن و اصلا بدون اینکه فک کنن کجا هستن ، توی پارک یا خیابون یا پیاده رو، وقتی موزیک باشه و دست عشقشون توی دستشون، آزادانه میرقصن و مهم هم نیست براشون که بقیه چی میگن و چی فکر میکنن و یا حتی اگه فیلمشون ضبط بشه…بی نهایت اتفاقات بزرگ و کوچیک توی این سریالها افتاده که هر کردومش برای ما درس داره…و میشه ساعتها راجع به هرکدومشون نوشت…
من شخصا با این سریال رشد کردم و عشق و علاقه من به سرزمین های غریبه و دیدن اونها بیشتر از قبل شده…من میتونم بگم حتی از خیلی قبل یک چیزی رو نمیتونستم قبول کنم و اون چیزی به نام مرز بود…یادمه که هیچ وقت به طور دقیقی مفهوم عشق به میهن رو نمیفهمیدم اون هم نه به خاطر اینکه زادگاهم رو دوست نداشتم…نه…بعدها فهمیدم که من نمیتونم کسی رو کمتر دوست داشته باشم صرفا چون پشت یک مرز فرضی که گذشتگان ما برامون تعریف کردن، دنیا اومده…ازش بترسم یا در حضور اون آدم احساس نامانی کنم…اون موقع ها نمیفهمیدم علتش چیه…اما الان میدونم که علتش یگانه بودن همگی ما در روحمون هست…البته که من هم به خاطر باورهای منتقل شده از خانواده و جامعه تا مدتها این نوع آلودگی های فکری رو حمل میکردم، شاید حتی بیان مثالهاش اصلا مناسب این جمع نباشه…اما همیشه ته قلبم احساس علاقه نسبت به افرادی که جای دیگه ای دنیا اومدن داشتم…و همین باعث میشد که هروقت وارد یک جامعه غریبه میشدم به سرعت توی اون جمع پذیرفته میشدم…
با همه چیزهایی که استاد و خانم شایسته توی این فیلم ها بهمون نشون دادن، باید این نکته رو یادم باشه که این ها در واقع وجهه ای از جهان هست که این سرزمین و این مردم به این دو فرد نشون داده…اگه من میبینم که تجربیات دیگه ای که من از زندگی در امریکا شنیدم و تا حدی متفاوت هستن هم وجهه ای از همین سرزمین هست به افرادی دیگه با پیش فرض های ذهنی دیگه…
در آخر یادم باشه که هرجا که برم خداوند با من هست و در حضور دائمی خداوند بهتره هیچ وقت به خودم اجازه ندم که دیگران رو از خودم بهتر یا بدتر بدونم… چون وقتی به آفریده های خداوند احساس بدی دارم از فرکانس خداوند دور هستم…اجازه بدم تا قضاوت رو خداوند انجام بده…من فقط کارم سپاسگزاری هست از بودنم در این جهان با اینهمه تنوع در ظاهر و رفتار و عقیده که جهان رو زیباتر کرده…
سپاس از خداوند که هرچه آفریده زیباست🌷🌷
سپاس از استاد عزیزم و بانو مریم که این زیبایی رو ثبت و منتشر میکنن🌷🌷
سپاس از دوستان عزیزم که از خوند کامنتهاشون خیلی حالم خوب میشه 🌷🌷
چقدر کامنت زیبایی بود ،تمام تمرکزتون روی توصیف زیباییها بودوعشق ووحدت درنظرتون موج میزد، حتی اون قسمتی که گفتید الودگیهای فکری رو که از خانواده وجامعه گرفتم که شاید حتی بیان مثالهاش مناسب این جمع نباشه…. برای من کامنت تاثیرگذاری بود
سلام استاد عزیزم ,و.مریم جان وتمام دوستانم در این سایت زیبا من فهیمه هستم و این اولین کامنتی هست که دارم میذارم توی سایت ,,قبل از اینکه استاد این مسابقه رو بذارن همش میگفتم خدایا میشه استاد یه بار دیگه یه مسابقه بذاره منم شرکت کنم و برنده بشم و.میگفتم ,با پولش حتما یکی از دوره های استاد رو میخرم ,,که البته من چند وقت قبل دوره عزت نفس رو خریدم به لطف الله و الان خوشحالم که دارم تو این مسابقه شرکت میکنم ,البته نه فقط برای مسابقه و.برنده شدن بیشتر برای این خوشحالم که الان دارم به یکی از ترسام غلبه میکنم ومیرم تو دله ترسم ,ترسم همین نوشتن کامنت بود میگفتم من چی بنویسم اخه منکه چیزی بلد نیستم هنوز اول راهم وقتی کامنتای بچه ها رو میخوندم همش میگفتم میشه یه روزی هم منم کامنت بنویسم و از خودم یه رد پای خوب به جا بذارم چند سال دیگه که از همه لحاظ پیشرفت کردم بیام بخونم وبگم دمت گرم فهیمه جونم ببین اون موقع کجا بودی الان به کجاها رسیدی به امید الله یکتا حتما همینم میشه ,, بریم سراغ جواب مسابقه من یادمه از بچگی تو مدرسه همیشه اول صبح که صف میبستیم تا برنامه صبگاهی رو انجام بدیم یه شعری میخوندیم اخر برنامه که درمورد کشور بود و در اخر میگفتیم مرگ بر امریکا و مرگ بر اسراییل ,,خب اون موقع منم مثل بقیه تحت تاثیر معلما و مدرسه و جامعه بودم وخیلی بدم میومد از امریکا اما الان خیلی دوستشون دارن وقتی میبینم اونا حتی یه بارم مرگ به کشور من نگفتن ,یادمه یه نفری تعریف میکرد که اصفهان زندگی میکردن و برادرش هم توریستارو میبرده که شهر رو نشونشوت بدن یه بار یه انگلیسی رو میبره جاهای دیدنی رو نشونش بده به جلوی یه مسجد میرسن یه دفعه میبینه که صدای مرگ بر انگلیس و امریکا و اسراییل داره میاد از مسجد(همون تکبیرا و شعارهایی که بعد نماز میدن )اون فرد انگلیسی میپرسه که دارن چی میگن ,,برادر این بنده خدا به خاطر اینکه نگه اینا دارن مرگ برکشورش میگن میگه چیزی نمیگن میخواد زودتر ببرتش از اونجا ,,امااقای توریست میگه نه اگه تو واقعا از من پول گرفتی که به من نشون بدی و با من روراست باشی بگو چی میگن ,,برادر ایشون میگه اینا دارن شعارمرگ برانگلیس امریکا و اسراییل میدن اون فرد انگلیسی میگه ما تو کشورمون تو کلیسا بعد دعا برای همه کشورها دعا میکنم و خیرو برکت میخواییم شما بعد دعا و عبادتتون توی خونه خدا ارزوی مرگ برای کشورهای دیگه میکنین و میگه دیگه نمیخوام جایی باشم که برای ملتای دیگه ارزوی مرگ میکنن و همون روز از ایران میره ,,ومن.چقدر تاسف خوردم که اینهمه سال ,منم ارزوی مرگ میکردم برای ملتی که اینمه زیبایی و خوبی داره و حتی یه بارم برای کشور من ارزوی مرگ نکردن منظورم مردم اون کشوره ,من کاری به سیاست مداراش ندارم ,, دوم اینکه من فکر میکردم طبیعت امریکا بیشترش خشکه اونم به خاطر فیلمهایی که دیده بودیم یادمه حتی تو کلیپ های اهنگهای خواننده های لس انجلسی هم بیشترشون جاهایی بود که.سرسبزی نداشت ,,,یا خیلی کم بود سرسبزی اون جایی که کلیپ اهنگشون رو ساختن فکر نمیکردم اینهمه دریا و دریاچه داشته باشه و سرسبز باشه ,اما با دیگه سریال سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت دیدم خدای من چقدر زیبایی و سرسبزی چقدر اب و دریاچه چه ابرای خوشگلی داره اسمون تمپا ,,عاشق اسمون پر ابرم ,,خوشبحالتون استاد که این اسمون زیبا رو میبینید ,,باابرای قشنگش ,,, سوم اینکه , فکر میکردم امریگایی جاده هاشون مثل جاده های ما پر از چاله چولس ,,یا شهراشون تمیز نیست ,,اینم به خاطر اینکه که تقریبا ۹۰درصد جاده های کشور ما هم خرابن و اکثر شهرها هم خیلی تمیز نیست میشه گفت ۸۰درصد اما چقدر امریکا تمیزه ,,حتی شهرهای شلوغش حتی پایتختش ,,چقدر من تحسین میکنم اینهمه تمیزی و.مرتبی رو حتی تو اماکنه عمومی شهر پارکها و مراکز خرید برجا حتی برجایی که رنگشون سفید و روشنه در صورتی که تو تهران بیشتر ساختمونا از بس دود روشون نشسته کثیفن وسیاه شدن همیشه میگفتم انگار اینجا پایتخته چقدر کثیفه ,, چهارم اینکه چقدر مردم امریکا شادن چقدر مهربونن ,,چقدر خوش برخوردن ,,حتی وقتی تو یه غریبه باشی بینشون ,,اما تو ایران وقتی یه جایی میری که اونا نمیشناسنت یه جوری باهات رفتار میکنن که انگار از یه سیاره دیگه اومدی خیلی کم پیش میاد دوربین رو ببری سمت کسی و برات لبخند بزنه بیشتر وقتا حتی ناراحت میشن و فکر میکنن قصد و غرض داری از اینکه داری فیلم میگیری ازشون ,, پنجم چقدر تو امریکا از وسایل عمومی خیلی خوب استفاده میکنن کوچیکترین اسیبی نمیزنن به وسایل پارکاها و مکانای عمومی و.چقدر تمیز نگه میدارن پارک ها و وسیله های مکان های عمومی رو چقدر مراقب درختان روشون یادگاری نمینویسن ,اما اینجا هر جاباشه یه اثر هنری روی درختا میذارن ,حتی تو.جاده ها روی تابلوهاو رو.کوه ها هم با رنگ دیدم تاریخ میزنن با اسمشون رو چیزی که تو امریکا ندیدم و.چقدر بهم دیگه احترام میذارن با اینکارشون چون مراقب وسایل عمومی بودن و خراب نکردن اونها یعنی احترام به خودت اول از همه دوم احترام به دیگرانه امیدوارم منم بتونم به این گفته هام عمل کنم خداروسپاس گذارم که بر ترسم غلبه کردم و اولین کامنتم رو نوشتم و ممنونم از شما استاد عزیزم و خانم شایسته گل هر جا هستین در پناه الله یکتا شاد ,و سلامت,ثروتمند باشید :-)
بنده هم درزمان شروع جنگ ایران وعراق به دنیاآمدم وتمام دوران کودکیم بااین صحنه هاواطلاعات گذشت که عراق دشمن ماست وصدام دست نشانده آمریکای خونخوارهست وامریکاجایی وحشت آوره که سیاه پوستان روقتل عام میکنه وباسرخپوستان میجنگه واونهاروازشهرودیارشون بیرون میکنه جایی خشک بامردمانی سردوخشن همیشه درمدارس وبرنامه های تلویزیونی اونهارومسبب جنگ میدونستن ونفرت ازامریکاازهمون دوران دردل ماکاشته شده بودتا اینکه من بزرگ شدم وکم کم باپیشرفتهای امریکااشناشدم وبرام عجیب بودچطورکشوری بااین فضای خشن ونژادپرستانه اینقدر پیشرفت کرده وتونسته این همه قدرت بدست بیاره
بادیدن سریال سفربه دورامریکاوزندگی دربهشت دیدی تازه برای من بازشدکه این کشورچقدرامنیت داره ویک زن تنهامیتونه درجایی وسیع بمونه که حتی یه دربزرگ ومحکم نداره خیلی راحت میشه واردابن ملک شداماهیچکس کاری نداره وخانم مریم شایسته باخیال راحت چندروزرودرپارادایس میمونه
نکته جالب دیگه برای من داشتن چهارچوب درخاتواده بودوقتی سری اول که خانواده شش نفره امریکایی واردپارادایس شدن من فکرکردم همسراون جداشده اماسری دوم که آمدندباکمال تعجب دیدم چقدرنسبت به هم محبت دارندچقدرخانواده منسجم وهماهنگی هستندودرحین آزادی کامل قوانین خانواده رورعایت میکنن شادیهاشون واقعی وزته دله
حتی کناردریاباوجودآزادی مطلق هیچ حرکت زننده ای رونمیبینیم وهمه فقط میخوان خوش بگزرونن کاری به کارهمدیگه ندارن وآرامش درهمه جاحاکمه
همچنین سرسبزی خیره کننده اون برام جالب بودمن سالهادرشمال کشورمون زندگی کردم اماهیچوقت سرسبزی به این پهناندیدم واین وسعت زیادطبیعت سبزبسیارجالب بود
وقتی درکنارورزشگاه اون دخترجوان میرقصیدوخانم سن وسال داردرکنارش بودومتوجه فیلم برداری شدفقط میخندیدواصلااون دخترخانم رومتوقف نکردواجازه دادخودش باشه واون دخترهم باخیال راحت به رقصش ادامه دادبدون هیچ جلب توجهی
این درصدازراحتی وبی آلایشی برای من قابل تقدیره من درفضایی رشدکردم که خیلی ازرفتارهای ساده بدتلقی شدندومانع من بودندکه دخترنبایدبلندبخنده نبایدجلف باشه نبایدجلب توجه کنه نبایدنباید….امادراین سرزمین هرکس باهرعقیده محترم شمرده میشه واجازه داره که خودش باشه خوب طبیعیه که احساس شادی هم بیشتره امنیت بالاست ورشداتفاق میفته حالامیدونم پیشرفت الکی بدست نمیادبایددرفرکانس شادی وسپاسگزاری ولذت باشی تاشرایط عالی بوجودبیاد
بهرحال من به شخصه حتی فکرش روهم نمیکردم همچین جایی هم وجودداشته باشه فکرمیکردم اون افراری که به امریکامیرن اونجاپناهنده میشن وفقط بایدگارسون رستوران بشن وزمین روتمیزکنن وآخردر فلاکت وبدبختی میمیرن وآرزوی برگشت به وطن روبه گورمیبرن…..
بسیارازشماسپاسگزارم که دریچه ای تازه به روی دیدگانمون بازکردین وامیدوارشدیم که باتغییرفرکانس میشه به بهترین شرایط نقل مکان کرد
سپاس رب العالمین به خاطر همه نعمتهایش و قوانین بی عیب حاکم بر جهانش
سوال بسیار جالبی پرسیدین استاد عزیزم
من ۴۵ سال ام به همین علت و با توجه به جو خانواده خیلی اخبار ها رو درباره آمریکا از همون بچگی باور نداشتم . با بزرگتر شدنم و بیشتر وارد جامعه شدن این قضیه بازهم کم رنگتر شد.
البته اگه این سوال رو ۵ سال قبل که با دوره عزت نفس شما آشنا شدم ،میپرسیدین مطمئنا جور دیگه ای پاسخ میدادم. واقعا الان نمی دونم اون موقع جوابم چه بود.با توجه به باورها و آگاهیهای حال پاسخ سوالاتون رو مینویسم.
اولین نکته ای که توجه من رو در سفر به دور آمریکا جلب کرد این بود که چقدر آمریکاییها اهل تفریح هستن وبا اینکه هزینه های سفر بالاست (البته با توجه به پول ما)درآمد ها هم خیلی بالاست و مردم با سطح درآمد بالا که بتونن به این سفرها بروند خیلی زیاد .تقریبا هر جای دیدنی میرفتین پر بود از مردم.
غاری که رفته بودید خیلی شلوغ تر از غار علی صدر بود در زمانی که من رفته بودم و…این نکته باعث اصلاح این برداشت شد که میگن مردم آمریکا همش در حال کار کردن هستن و اصلا وقت تفریح ندارن به قول شما استاد :آمریکا نه عمری کار
و تقویت باور فراوانی
قبلا خیلی شنیده بودم که آمریکایی ها از اروپایی ها خیلی خونگرم تر هستن و در سریال سفر به دور آمریکا کاملا محسوس بود .حتی از ما ایرانی ها هم خیلی صمیمی تر بودند .خصوصا این روزها که ایرانی ها خیلی اهل کلاس گذاشتن شدن و سلام نکردن و ارتباط برقرار نکردن کلاس شده!!!
با توجه به بزرگی آمریکا و مدار جغرافیایی که داره فکر میکردم که از تنوع آب و هوایی بالایی برخوردار باشه که در سریال کاملا ثابت شد.
اما واقعا فکر نمیکردم که تعداد فرزندان زیاد باشه چون اکثرا شنیده بودیم که اصلا بچه دار نمیشن.خیلی تعجب کردم در سریال زندگی در بهشت مهمان شما ۴ تا پسر داشتن با فاصله سنی کم.چقدر هم با هم خوب بودن و پدر و مادر خانواده چقدر راحت بودن با این مسئله .در سفر به دور آمریکا هم این مسئله در چند مورد دیده شده بود.اینجا پدر و مادرها خیلی خودشون رو محدود به شرایط فرزندشون میکنن و از تفریحات و آزادی هایی که میتونن داشته باشن محروم می مونند.( خودم متاسفانه یکی از این مواردم که به کمک استاد عزیز خیلی بهتر شدم)
یک فامیل آلمانی داریم چند باری اومد ایران و مصادف شده بود با سیزده بدر ما.وقتی جمعیت سی نفر ما که میرفتیم جنگل رو میدید قیافه اش دیدنی بود،،باورش نمیشد این همه آدم با هم برن پیک نیک .میگفت ما تو عروسی این جمعیت میشیم.برای همین من راجع به آمریکا هم همین فکر رو داشتم اما وقتی دیدم چهار تا ماشین با اون جمعیت برای چند روز اومدن پارادایس خیلی تعجب کردم و اونجا فهمیدم که این فکرم اشتباه بود( در مورد اروپایی ها نمیدونم)
در یک فایل رایگان که جلوی خونه ی رویایی تون در تمپا ضبط کرده بودین ،چندین بار با همسایه هاتون که رد میشدن خیلی گرم سلام و احوالپرسی میکردین حتی اول اونها سلام میکردن .چقدر خوب که در مدت کوتاهی با هم دوست شده بودین و این نشون دهنده خونگرم بودن آمریکایی ها و صد البته مداری که شما در اون قرار دارید.من اطمینان دارم که مدار شما انسانهای گرم و صمیمی را به سمتتون جذب میکنه.
نکته خیلی زیاد اما آخرین نکته ای هیچوقت با اون برخورد نکرده بودم :افراد خیلی پولدارهم با عشق و علاقه زیاد کارهای شخصی خودشون تا جایی که بتونن خودشون رو انجام میدن.مثل مریم جان که تمام کارهای تمیز کردن همه خونه هاتون رو خودشون با دقت بالا تنها انجام میدن .استاد عزیز هم وقتی تراکتور توی گل گیر کرد سریع زنگ نزد که نیروی کمکی بیاد اول همه راه ها رو آزمایش کرد بعد از نیروی کمکی استفاده کرد .حتی کارهای مرغ و خروس هارو هم استاد و مریم جان خودشون انجام میدن و این درس بسیار بزرگی برای من داشت که حل کردن چالشهای کوچک که خیلی راحت با پول حل میشه،اگر خودم حلشون کنم به رشد شخصیتی ،بالا رفتن اعتماد به نفسم کمک میکنه.در خیلی از موارد باعث قوی تر شدن ایمانم در عمل میشود چون کارها رو به نیرویی که همیشه در حال هدایت منه سپردم و از الهاماتش استفاده کردم.
خدایا سپاس تو را که همیشه در حال هدایت بندگانت هستی،ما را به راه راست هدایت بفرما .
خدایا قلب ما را بعد هدایت مان گمراه مگردان.
بهترین ها رو برای همتون آرزو دارم خصوصا استاد و تیم حرفه ای سایت .
سلام به استاد عزیز مریم عزیز و بچه های عزیز سایت امیدوارم حال دل همگی عالی باشه
استاد وقتی موضوع این قسمت رو فهمیدم خیلی خوشحال شدم چون گاهی به این فکر میکردم که بشینم و باورهایی که میتونه مانع مهاجرتم به آمریکا بشه رو شناسایی کنم و روشون کار کنم الان این فرصت رو غنیمت می بینم و ازش استفاده می کنم تا این کار بزرگوانجام بدم
در مورد پیش فرض هایی که من در مورد آمریکا داشتم خوب اکثرا بین ایرانیها مشترکه و حتی اینکه چه جوری در ذهنمون رخنه کردن
آمریکا یک کشور غاصب و جنایت کاره که برای فروش سلاح های خودش همه جا جنگ راه میندازه کشوری با مردمانی بی عاطفه و نژادپرست که دائم مردم در حال کشتن همدیگه هستند کشوری که پر از جرم و جنایته و منشاء همه این خلاف ها به خاطر بی بند و باری و سست بودن بنیان خانواده هاست که فرزندانی افسرده و بی عاطفه رو تحویل جامعه می دهند و در نتیجه به دلیل کمبود محبتی که بچه ها دارند یا خیانت هایی که زن و شوهر ها به هم می کنند به اعتیاد و مواد و مشروب رو میارن و افسرده میشن و دست به خلاف جرم و جنایت میزنن کشوری با پلیس های فاسد و نژاد پرست که سایه مسلمان ها رو مخصوصاً با تیر می زنن
خودشونو تافته جدا بافته میدونن به سختی و صبح تا شب کار می کند تا پول در بیارن و کلاً زندگی آشفته ای دارند به خاطر روابط نادرست کلی بچه های نامشروع تو آمریکا هست که خوب اون ها هم بخاطر نداشتن خانواده تبدیل به خلافکارهای حرفه ای میشن مردمانی سرد و بی عاطفه که هیچ رابطهی با اقوامشون ندارن مردمانی بی دین و ایمان و کافر که به خاطر کفر شون همیشه طوفانهای سهمگین رو تجربه می کنند و دولتی که بی کفایته و به مردم نمیرسه و بی خانمان ها روز به روز بیشتر هم میشه
از زن ها سوء استفاده میشه و دخترها به خصوص تو مدرسه امنیت ندارن و اکثر دخترها رابطه نامشروع دارند یا بهشون تجاوز شده
اگه من مهاجرت کنم یعنی به کشورم خیانت میکنم من باید به کشور خودم خدمت کنم بخصوص اگه تخصص و هنری داشته باشم یا ثروتمند باشم و اگه برم به مردم و کشورم بی وفایی کردم حالا اگه آمریکا باشه که بدتر هیچ امنیت جانی و مالی ندارم و ممکنه همینجوری که راست راست دارم تو خیابون میرم یکی بزنه منو بکشه
من اگه مهاجرت کنم تنها میمونم هیچ دوست و فامیل و آشنایی ندارم و مردم اونجا هم که بی عاطفه هستین
اگه بمیرم کسی نیست بیاد برام فاتحه بده یعنی تهشه واقعاً اصلاً این که به ذهنم اومد دیدم خدایا چقدر بده که ما فکر میکنیم مرده هامون همه جاشون جهنمه و حتماً باید براشون فاتحه بدیم خیرات کنیم تا کمی از گناهانشان کم بشه
و باوری که الگوهایی در ذهن من ساختند که ایران نبودند ،اینکه هیچ جا ایران نمیشه( مثل همون کسی که شما میگفتین بوی جوب های تهرانو با آمریکا عوض نمیکنه😂) خواننده ها و هنرمندانی هستند که خودشون دارند تو بهشت زندگی می کنند و برای اینکه حمایت مردمو داشته باشن به امید روزی که میان ایران و مردم تحویلشون بگیرن حالا مثلاً ابراز دلتنگی می کنند و اینکه هیچ جا وطن نمیشه ایران نمیشه مثلاً غصه میخورن جالبه که روز به روز هم دارند جوانتر و زیباتر میشن و همین ها هم باعث شدن که من همیشه آمریکا برام آخرین جایی باشه که بهش برای زندگی فکر می کردم چون یه حس دل گرفتن یه حس خاصی که امریکاییها عاطفه و محبت ایرانی ها را ندارند و ایران اصلاً مردمش یه چیز دیگه هستن و آمریکا این جوری نیست تو وجودم بود
ولی به لطف شما استاد عزیز و البته زحمتهای مریم عزیز که بی نهایت ممنونش هستیم هممون ،فهمیدم در حال حاضر اگه یه بهشت روی زمین باشه اونجا آمریکاست😍 چون هم آزادی هست هم آبادانی هم فراوانی تعریفی که از بهشت می دونیم و به نظر من پرادایس شما بهشت نیست بلکه بهشتی هست در بهشت الان با همه وجودم درک می کنم که چرا میگن امریکا بهشت روی زمینه
من کشورم رو دوست دارم عاشق مردمان سرزمینم هستم بهشون عشق می ورزم به تمدن کشورم افتخار می کنم به دانشمندان شاعران مخترعان مکتشفان به تمام شهدای کشورم به تمام عزیزانی که با همه وجود به کشورم خدمت می کنند افتخار می کنم اما هیچ کدوم اینها دیگه باعث نمیشه که من نخوام به مهاجرت فکر کنم به قول مریم جان من یک روزی انتخاب کردم ایران به دنیا بیام و حالا انتخاب می کنم در کشوری زندگی کنم که همه چیزش همونی هست که سالها تو رویاهام بود و من با این دو سریال بهش پی بردم
جایی که خدا هست من تنها نیستم و خدا همیشه با منه همه جا با منه پس من تنها نیستم
و باورهایی که داره اصلاح میشه در ذهنم و باورهای جدیدی که شکل گرفت در ذهنم با این دو سریال:
عشق و محبت و احترام فوران میکنه بین خانواده های آمریکایی فهمیدم که میشه مادر بود شاغل بود پول فراوان ساخت و چندین فرزندو عالی تربیت کرد بدون اینکه احساس کمبود عاطفه داشته باشند بزرگترین پاشنه آشیل من در مورد شاغل بودن یاد گرفتم که من به عنوان مادر مجبور نیستم خودم رو فدای همسر و فرزندانم کنم چقدر خوب بود که پدر خانواده به تنهایی فرزندانش رو به خانه شما آورده بود اینجا همیشه بچه ها به خصوص وقتی سنشون کمه آویزون مادرن و مادر اسیر بچه هاشه ،میشه مادر چهار پسر بود و ارزشمند بود چه خوب بچهها یاد گرفتن که همکاری کردن دختر و پسر و زن و مرد نداره و بخصوص اگر مادری دختر نداره مجبور نیست تمام کارهای خانواده رو انجام بده اینجا باید برای اینکه مادر نمونه باشی خودتو آرزوهاتو خواسته ها تو خاک کنی هرچه فداکار تر مورد پسند تر و چقدر خوب که دیدم مهمونهای بعدیتون بچه ها خودشون غذاشونو آماده می کنند میز صبحانه را جمع و تمیز می کنند چقدر عالی بود که بچهها از فضای اونجا لذت می بردند چه بازی های جالبی انجام می دادند و چه محبتی بین پدر و مادر و بچه ها هست چه خوب که برای هم وقت میزارن و قرار نیست که همیشه موبایل و تلویزیون وقت بچه ها را پر کنه چه محبتی موج میزنه بین خانواده های آمریکایی خدای من چقدر لذت میبرن از لحظه هاشون
خدایا چقدر آمریکاییها خونگرم و مهربان هستین چقدر با هم دوستند چقدر با خودشون در صلحن نسبت به هم چه با محبت هستند چقدر به فکر هم هستند به حریم هم احترام میزارن با لبخند پاسخ لبخندتو می دن سیاه سفید با حجاب بی حجاب زن مرد دختر پسر چقدر همه با صلح و صفا و دوستی کنار هم به سبک خودشون زندگی می کنن مهمترین موضوع، چقدر شادن چقدر خوش حالن چقدر دنبال لحظه هایی هستند که فقط تولید شادی و خوشحالی کنند چقدر از هر اتفاقی برای شادتر بودن استفاده می کنند در کنار این که بی جنبگی نمیکنند از آزادیشون سوء استفاده نمی کنن چقدر سپاسگزارن و سپاسگزاری شونو به زبان میارن این که همسایه آروی از شما بخاطر خرید هاتون تشکر می کنه چون باعث میشید پسرش شغل داشته باشه واقعاً چقدر سپاسگزارم و چه انسانهای محترمی که سپاسگزاری را به زبان میارن چه مردم همدلی اینجا وقتی در آمریکا طوفان میشه موج خبرهای بی عرضگی دولت آمریکاست و مردمی که بی خانمان شدند و خبرهای درماندگی و بیچارگی مردم و شما چقدر خوب نشون دادید که مردم موقع طوفان چقدر به فکر هم بودن اونجا همه به فکر هم هستند و اینجا وقتی میگن روغن کمه خیلی ها اندازه مصرف دوسال روغن احتکار می کنن تو خونشون
چه خیابان های تمیزی چه شهرهای تمیزی و واقعاً چه کشور فوق العاده چقدر فراوانی باران نعمت ثروت عشق محبت عالی ترین امکانات
چه عالیه که میتونم خونه ای رو که همیشه تو رویاهام بود رو تو آمریکا داشته باشه یه خونه ی زیبا اونجوری که می خوام وسط یک باغ سرسبز میتونم هر چند تا ماشین می خوام داشته باشم از بهترین ماشین ها میتونم دوچرخه سواری کنن تو شهر میتونم موتور سوار شم میتونم بهترین امکانات را جزو اولین کسانی باشم که استفاده می کنم
فهمیدم که ملیت تو ،رنگ پوست تو ،براشون مهم نیست وقتی تو اونجا زندگی می کنی یعنی توهم وطنشونی و از زندگی خود شما فهمیدم که من هم میتونم به سادگی و با عزت و احترام به آمریکا مهاجرت کنم فقط کافیه بخوام حتی میتونم زبانم رو اونجا یاد بگیرم و کسی منو بخاطر لهجه ام یا اشتباهاتم مسخره نمیکنه نیازی نیست که من خودم را به شکل اونها در بیارم و هر کسی سبک زندگی خودش رو داره
چقدر امنیت هست اونجا اون همه سفارشات رو به راحتی میزارن جلوی در و میرن انقدر که به امنیت کشورشون و درست بودن مردمانشون ایمان دارم
فهمیدم هرچه سپاسگزار تر نعمت ها بیشتر و بیشتر کشورم آباد تر و انتهایی برای نعمتها نیست همیشه به این فکر میکردم که چرا این همه طوفان توی آمریکا میاد و حالا میدونم چون قراره این مردم سپاسگزار روزی از همین نعمتی که ما بهش میگیم بلا بزرگترین استفاده ها را بکنه برای همین خداوند طوفان ها رو هم اونجا می فرسته تا روزی این مردم شایسته از این نعمت به نفع خودشون و جهان استفاده کنند
چقدر خوبه که هر کسی در هر دینی که داره به راحتی میتونه که عبادت کنه دینشو تبلیغ کنه حتی بی دین باشه و راحت ابرازش کنه و اگر به چیزی اعتقاد داره عاشقانه ابرازش کنه حتی تو باغچه خونش مجسمه مریم مقدس داشته باشه کسی کاری به کار کسی نداره و همه برای هم احترام قائلند
و چقدر مردم آمریکا راحت پول میسازند اصلاً چقدر راحت میشه تو آمریکا پول ساخت همه خودشونو مسئول زندگیشون میدونن و به جای این که بشینن و بهانه بیارن که کار نیست خودشون برای خودشون با ایده های عالی شغل و پول می سازن شغل هایی که وجود نداشته شغل هایی که به راحتی پول می سازن و ایجاد ارزش میکنن چقدر کسب و کارهایی هست که در کشورهای دیگه از آمریکا الگوبرداری کردند و این نشون میده که خواستن توانستن است چون خداوند همراه همه کسانی هست که بخوان و اراده کنن و حرکت کنن
و دلیل این باورها و تصورات غلطی که در ذهن منه مهمترین منبعش تلویزیونه، از اخبار های دروغی تا فیلمهایی که زاییده ذهن افرادی هست که یا باور های مخربی داشتند یا به سفارش کسانی ساخته شده که منبع همین اخبار دروغ هستند حتی جامعه پدر مادر فامیل و دوست و همسایه همه و همه این باورهای مخرب را از تلویزیون و رادیو دریافت کردند و به من هم منتقل کردند و به نظر من بزرگترین و وحشتناک ترین منبعی که افکار ما را بمباران شیمیایی کرده با دروغ ها رسانههای جمعی هست تلویزیون، رادیو ،روزنامه ، مجله و و و “کتاب های درسی” حالا چرا این ها رو من قبول کردم چرا به دروغ بودنش شک نکردم چونکه تنها ورودیهای من تا همین چند سال پیش همون ورودیهای مخرب بوده یا شاید هم شک کردم ولی هم به خاطر ورودی های مخرب با جنسی از سوء استفاده دینی از احساساتم باعث شد مطمئن تر از قبل قبولشون کنم و هم چون تصاویر دیگه ای رو نمی دیدم همونها ملکه ذهنم شد حتی اخبار فارسی خارج از کشور را هم باور نکردم چون فکر میکردم اون ها هم دست نشانده های آمریکا هستند و دروغ میگن
کشور من یک کشور مسلمان واقعی هست و من یک مسلمان واقعی هستم چرا چون هم آخرین پیامبر خدا و کتابشو قبول دارم و هم شیعه هستم پس همیشه اون چیزهایی درسته که مطابق دین ساختگی من باشه مطابق قرانی که درست ترجمه نشده و من هر بار خواستم بخونمش تا بازش کردم دیدم خداوند از جهنم و عذاب میگه و بستمش و پذیرفتم هر آنچه که شنیدم افسوس و هر کسی که کاری خلاف آنچه به نظر اسلام ما انجام میده یعنی اشتباه و چیزی که در انتها می خوام بگم اینه که شاید همه جای آمریکا اینجوری نباشه ولی چیزی که ما از تجربه های شما دیدیم اینه که آمریکا یک کشور گل و بلبل حالا هرکی خواست استفاده میکنه هر کی نخواست نمیکنه و اگر هم کسانی روبرو میشن با اون درصد کم شرایط نا دلخواه به خاطر باور های خراب شونه احتمالاً بیشترشون هم مهاجرانی هستند که با باور های مخرب از کشورهای خودشون به آمریکا مهاجرت کردند به امید اینکه اونجا اوضاع خوبه ولی چون همون باورها را دارند شرایط نا دلخواه رو تجربه میکنن
سپاسگزارم از شما عزیزان که دستی هستین برای اصلاح باورهای اشتباه ما🙏🌼🌼🌼🙏
سلام به استاد عزیزم مریم جان زیبایم و همه دوستان بهشتی این سایت
استاد جان اول از همه بگم چقدر این هدایت و درک هدایت خدا شیرینه خدایی که هیچ سوالیتو بدون جواب نمیزاره – خدایی که وقتی باورش میکنی حضورشو و هدایتشو ، اونوقت با خیال راحت سوال که برات پیش میاد میپرسی و میدونی که در وقت درست هدایت میشی و قربون شما برم استاد جانم که همه اینارو از شما یاد گرفتم اصن هرچی بابت راهی مسیری که توش هستم شکر کنم کمه من همه زندگیمو دارم از شما یاد میگیرم الگوی بزرگ زندگیم من همه پیش فرضام با شما درباره نه تنها امریکا بلکه همه چی زندگیم داره عوض میشه
استاد شاید با توجه به سوالی که در ذهن من بود برداشت من از این فایل این گونه بود ولی منو به یک راه حل و جواب بزرگ هدایت کرد هرچند شما در فایلاتون هم گفته بودید در دوره ۱۲ قدم هم زیبا توضیح داده بودید ولی اینجا در این فایل حسش کردم و قشنگ تازه انگار موضوع جا افتاد
موضوع از این قراره موضوعی که تو بحث باورسازی و منطقی کردن این همه شما همیشه تاکید داشتید و دارید
وقتی داشتید درباره اینکه شما چه پیش فرض هایی درباره امریکا داشتید و این کشور چطور در ذهن شماست ؟ اینجا تو ذهنم همه چی خوب و مثبت بود و در لحظه ای که ذهنم داشت در حین گوش دادن به صحبتهای شما این سوالو پاسخ میداد جواب این بود که من فکر کنم پیش فرضهای خیلی منفی یا بدی درباره آمریکا ندارم و نداشتم و بعد وقتی شما شروع کردید از باز کردن و گفتن پیش فرضهای منفی که درباره آمریکا از بچگی در ذهن ما کردن همونجا بود که جواب سوال مهم این چندروزمو گرفتم.
وقتی شما میگفتید پیش فرضهای منفی رو، من تازه بیاد اوردم که دقیقا من همه این پیش فرضهای منفی داشتم و دیدگاهم نسبت به امریکا همین قدر منفی یا شایدم بیشتر از این بوده اما چرا در لحظه اول فراموش کرده بودم و با مرور شما بیاد اوردم؟ چرا ذهنم در لحظه اول برخورد با این سوال بنظر پیش فرض منفی زیادی نداشتم
و جواب این سوال کلید طلایی من شد
چون با دیدن سفربه دور آمریکا و زندگی دربهشت یعنی دیدن مستند زندگی استاد برای ذهنم کاملا منطقی و باورپذیر شده بود که این کشور چقدر بی نظیر و فوق العاده از خیلی از جهاته .
یعنی با دیدن مستند بخشی از زندگی روزانه کسی که بسیار باورش دارم و به عنوان استاد زندگیم اننتخابش کردم و دارم بنیان زندگیمو بادرسهای این انسان ارزشمند زندگیم یاد میگیرم این باور برای من نهادینه و بسیار باورپذیر شده بود که این کشور فوق العادست
استاد همیشه تاکید دارن از بهترین راهها برای باورسازی، منطقی کردن اون موضوع برای ذهنه و ذهن با منطق میشه قانع کرد و یکی از راههای منطقی کردن شنیدن یا دیدن اون موضوع از زبان کسی هست که بهش اعتماد زیاد دارید و دیدم وای خدای من این دقیقا همون اتفاقی بود که برای من تو این موضوع افتاده بود
من خیلی راحت بدون هیچ تقلایی و با نیت احساس خوب و لذت بردن و البته قطعا یاد گرفتن نشستم و فایلهای سفرنامه و زندگی در بهشت دیدم و تو این مدت ذهن من بدون هیچ تلاش اضافه ای انقدر قشنگ تغییر کرده و تمام اون پیش فرضهالی منفی و بد جاشو به تعبیرها و نگاه بسیار زیبا و لذت بخش به امریکا داده .
بسیار این اتفاق برای من آموزنده بود و اتفاقی بود که عملی حسش کردم با یک سوال شما
ذهن من با دین این همه زیبایی بمباران افکار مثبت درباره امریکا شده بود و اینا زورشون زیاد و خیلی از پیش فرضهای منفی ذهن من درباره امریکارو خودبه خود بدون تمرکز خاصی پاک کرده بود چرا؟ چون منطقی شده بود برای ذهنم. چرا منطقی شده بود برای ذهنم؟ چون دیدن کسی بود که خیلی باورش دارم و بهش اعتماد دارم
و البته دفعات بالا و استمرار در دیدن این همه قسمت به لطف دوربین و نگاه زیبای مریم جانم از قسمتهای مختلف آمریکا در سفرنامه و زندگی دربهشت دیده بودم یعنی همون تکرار تکرار تکرار رخ داده بود
استاد خیلی برای من آموزنده بود و بسیار سپاسگزارم از خدای مهربونم که اینطور منو هدایت کرد تا از زبان شما استاد جان بشنوم و جوابم بگیرم سپاسگزارم استاد جانم که باز به الهامتون
گوش کردید و اینطور همه جوره به ما یاد میدید واقعا شما وجودتون فقط خیر و برکته دوستون دارم استاد بینظیرم
من این چند روز ذهنم درگیر این مساله شده بود که پس باید بگردم ترمزهای مهم پیدا کنم و تمرکز بذارم رو اونا و از طرفی در وجوم ی مقاومتهایی داشتم و از خدا هدایت خواستم احساسم میگفت خیلی باید راحت تر باشه و احساس میکردم پیدا کردن این همه تزمز سخته چون ذهنم قشنگ نجوا میکرد اوف تو که کلی ترمز داری خلاصه رهاش کردم
تا امروز که در این فایل جوابمو گرفتم جوابی بسیار مهم
وقتی تو ذهنت رو با توجه به خواسته و موضوعی که میخوای روش کار کنی، بمباران افکار و باورهای مثبت میکنی خیلی از این ترمزها و افکار منفی شسته میشن و پاک میشن از ذهنت وقتی که تو به اندازه کافی خوراک مثبت به ذهنت بدی.
یعنی برداشت من اینه که مرحله اول اینه و در مرحله بعد که حالا اون جنگل وحشی ذهن از خیلی علف های هرز پاکسازی شده نوبت به چند علف هرز محکم میفته که اونا هنوز دووم اوردن زیر بمباران افکار مثبت حالا تو این مرحله نوبت قدم بعدی یعنی شناسایی این پاشنه آشیل و حذف اونه و الان این ذهن خیلی آرامتر و منظم تره و چون تعداد ترمزها خیلی کم شده راحتتر قابل شناسایی و حذفه
استاد شما خودتون به زیبایی این مورد در قدمها توضیح دادید ولی امروز قشنگ با این فایل زیبا و موردی که خودم تجربش کردم قشنگ شفاف و عمیق شد برام. سپاسگزارم ازتون استاد عزیزم
و اما بریم سراغ تاثیرات و نگاه متفاوتی که این دومستند ارزشمند زندگی شما یعنی سفربه دور امریکا و زندگی در بهشت در نگاه من گذاشت
۱-باورهایی که از بچگی در ذهن من بود و از جامعه فیلمها و اطرافیانم ناخواسته گرفته بودم
امرکایی ها آدم های ترسناکی برای من بودن و پیش فرض کلمه آمریکا برای من با ترس و خوف و جنگ مترادف شده بود که از تاثیرات رسانه ها و مدارس بود
همیشه فکر میکردم آمریکا جایی که امنیت نداره و همه مردم به راحتی اسلحه دارن و استفادش مجازه و اینطوری هیچ امنیتی در این کشور نیست
و البته چون مصرف مشروب و غیره هم آزاده و کلی آدما هستن که امنیتت بهم میزنند و تو نمیتونی به راحتی در این کشور مخصوصا تنها زندگی کنی
اما چیزی که من در سفر به دور آمریکا و مردمان عزیز این کشور دیدم اینکه چقدر با محبتن چقدر با خودشون در صلحن چقدر آرامش داره این کشور چقدر مردمانش خوش برخوردن چقدر سرشون به زندگی خودشون هست و …در یک کلام من این مردمان، مردمان عالی و بافرهنگ دیدم
اون قسمت فوق العاده که پرچم همه کشورها بر فراز ساختمانی برافراشته شده بود و پرچم ایران هم در بین همه کشورها بود ما چه میکنیم؟ ما پرچم آمریکا رو آتش میزنیم و زیر پا لگد میکنیم اونها پرچم مارو برافراشته میکنند یا درجایی دیگه در یک پارک کوچیکی یه نشانی از همه کشورها از جمله کشورمون بود این نشونه اینه که همه کشورها رو بدون سانسور دوست خودشون میدونند و برعکس چیزی که در ایران من دیدم مدام شعارهایی علیه یسری کشورها هست و دشمن خودمون نامیدیم
من اصلا تو خیابونها حتی در جشنهایی که بود چه در سفرنامه چه در زندگی در بهشت آدمای مست و از خود بی خود و برهم زننده امنیت ندیدم
تو جشنهایی که تو پارکها برگزار بود چقدر همه با هم در کنار هم شاد بودن بدون اینکه همو بشناسن هرکی به سبک خودش مشغول شادی و رقص و لذت بردن بود چون با خودشون در صلحن
یا درکنار ساحلها چقدر امنیت و آزادی برقرار بود و کسی مزاحم کسی نبود
همه اینها میشه آرامش عمومی میشه امنیت میشه حس خوب جمعی و افتخار به کشورت
۲- چقدر این باور مخرب بود که خارجیا بخصوص آمریکا اصن بنیان خانواده نیست خیلی از خانواده ها تک والد هستن کلی خیانت هست و …
ولی من دیدم همش در این قسمتهای سفرنامه و زندگی در بهشت خانواده های گرم و صمیمی با تعداد بچه های زیاد که این تعداد بچه هاشون برام خیلی جالب بود
و چقدر برخوردها و رفتارای زیبایی دارند
استاد اینکه تو این فایل گفتید وقتی اسباب کشی داشتیم همسایه برامون کلی خوراکی میوردن یا شماره میدادن برای کمک و هرکاری چقدر قابل تحسین بود و این حرکت زیبا رو خداروشکر ازتون یاد گرفتم چقدر این نوع استقبال و ارتباط قابل تحسینه
و موضوع دیگه عزت نفسی که در این مردم دیدم
درباره خانها اکثر خانمها ، بالای۹۵% من بدون آرایش دیدم. من فکر میکنم هیچ جای دنیا مثل ایران نیست که اینطور آرایش انقدر زیاد و افراطی باشه که در زندگی روزمره عادی هم صورتها آرایش شدس.
۳- و درباره آب و هوای امریکا خدای من اصلاااا و ابدا همچین تصوری نداشتم
چقدر طبیعت این کشور فوق العادست چقدر سرسبز چقدر بارونهای فراوون و فوق العاده بی نظیر بود هیچ وقت چنین تصوری نداشتم انقدر طبیعت زیبا .چقدر خونه های ویلایی و بانمک با سقف های شیروونی که مثل کارتونا میمونه و آدم با دیدنشون پر حال خوب میشه
من عاشق این آب و هوا این طبیعت بی نظیر آمریکا بخصوص فلوریدا و بارونهای فوق العادش شدم
۴- چقدر نظم و تمیزی و آرامش این کشور بی نظیره- بسیار قابل تحسینه اینجور رعایت همگانی در نظافت که به دلایل قوانین درستش هست
۵- اون قسمتی که تو سفرنامه اون آقای مهندس ۷۰ ساله که تو اون سن کلی پرانرژی بودن و تازه کلی برنامه های سفر داشتن خیلی برام جذاب بود چقدر این مردم شادن چقدر امید به زندگی و لذت بردن از زندگی در هرسنی برای این مردم این کشور مهمه حتی افراد سن بالا هم انقدر شادن و زندگیشون جریان داره
و نکته بعدی کمک این آقای مهربون به استاد بود چقدر کمک رسان و چقدر گشاده و مهربان خیلی از این دست کمک ها بارها تو سفرنامه و زندگی در بهشت دیدیم که این باز از نکات قشنگ این مردم زیباست.
این مردم چقدر اهل سفر و خوش گذورنی هستن بارها RV های مختلف از انواع مدلها دیدیم که با خانواده اومدن کیف میکنند و چه خوب که پارکهاشون انقدر با امکانات عالی آماده و طراحی شده که نشونه توجه و احترام به مردم و نیازهاشونه
۶- یه نکته دیگه من دوتا از دوستانم تقریبا همزمان به امریکا مهاجرت کردن اینکه استاد همیشه میگن مهم باورهای شماست که باعث میشه لذت ببرید یا مسایل و مشکلات و … تجربه کنید.من نظاره گر این موضوع تو این دو دوستم در این ۵ ساله بودم که یکی چقدر همه چی بهتر عالیتر براش پیش رفت و خیلی لذت میبره ولی یکی تو همون کشور ولی با مسایل زیادی روبرو شد و بیشتر گله و شکایت دیدم و شنیدم ازش
که دیدن این تجربه هم باز الگوی خوبی بود برام برای اینکه باورهای ما همه چی زندگی مارو رقم میزنه.که همه چی باوره. هردو به بهترین کشور مهاجرت کردن ولی زندگی های متفاوتی تجربه میکنند
اینها اصلی ترین موارد بود که به ذهن من اومد ولی کلی نکات ریز و درشت دیگه هم هست.
اصن استاد من یکی که ذهنم کاملااا مثبت شده درباره امریکا و اصن اون باورهای قبلی به یاد نداشتم و الان بیاد اوردم
باز هم سپاسگزارم از شما استاد عزیزم و مریم نازنینم که زیباییها و ثروتهاو نعمتهای زیبای این کشور زبیا رو با ما سهیم شدید تا من هم باور کنم که میشود اینطور و انقدر زیبا زندگی کرد که خواسته هامو بهتر بشناسم و خواسته های جدید در من شکل بگیره.شما مارو بمباران نگاه مثبت به امریکا کردید که بدونیم که صلح با خود و دنیای خود زندگی رو خیلی قشنگتر میکنه. امیدوارم بزودی در پرادایس فوق العاده در فلوریدای زیبا ببینمتون.عاشقتونم
برای شما و تمام همراهان عزیزم در این راه قشنگ و این سایت عالی خواستار بهترینای خدا هستم.
از علاقه مندان به استاد و همراه شایسته شون و بقیه ی عزیزان دل مقیم در سایت عباسمنش جان!❤️👌
مدتها بود فقط گاهی کامنت میخوندم و نمی نوشتم…خدا قبول کنه داشتم به درسها کمی عمل میکردم…برای سفر به دور امریکا از سفر به دور ایران استارت زدم…
امروز بعد از یک غیبت کبری اومدم کمی بنویسم….
خیلی برام جالب بود ….دیدم ۵۵ صفحه کامنت اومده!!!! ماشالله!
چقدر همکلاسی داشتیم و خبر نداشتیم!
🤭😉👌
راستی قبل از نوشتن کامنت مربوطه از یک دوستی شنیدم خانوم شایسته ی عزیزمون متولد ماه خرداده
البته روز دقیق شو نمیدونم ولی از همین تریبون و از طرف همه ی همکلاسی های گلم میخوام بگم:
بانوی مهربان و زیبای فصل بهار!
تولدت مباااارک!!!!🌈🌄🎂🍩
در کنار استاد عزیزمون ؛ شاد و سلامت و موفق باشی عزیزم!
همگی دوستت دارم❤️🙏 و از زحماتت برای ثبت و ضبط فیلم ها خصوصا« سفر به دور امریکا» که باعث آشنایی و آگاهی ما نسبت به واقعیت زندگی در امریکا شد بسیار سپاسگزاریم!!!🧡💖💛💜♥️❤️
خب بریم سراغ درس امروز که مربوط میشه به before – after دیدگاه ما نسبت به امریکا!!
بنظرم بچه ها خیلی خوب و هوشمندانه به نکات اساسی اشاره کرده بودن و من واقعا لذت بردم از خوندن شون…
من هم قبل از آشنایی با استاد و درسهاشون و دیدن سریال های مستند سفر به دور امریکا و زندگی در پرادایس نظرم متفاوت بود و به طور خلاصه از مهاجرت میترسیدم!
هرکسی میگفت دوست داری مهاجرت کنی
همیشه میگفتم اصلا! آخه من کشورمو دوست دارم!
لزومی نداره برم جای دیگه و…..
چون فکر میکردم زندگی در جایی مثل امریکا سخته
چون باید خیلی کار کنی!
خیلی زبان بلد باشی!
خیلی احساس تنهایی و غربت خواهی داشت!
و اینکه فکر میکردم هرکسی توی وطن خودش راحت تره….همه هم زبونش هستن!
با خیلی ها آشناست!
یا حداقل هموطن ه! و خلاصه فقط ایران سرای من است!!
ولی بعد از آشنایی با استاد و مریم جان و سبک زندگی شون خیلی آگاه تر شدم و دیدم
اولا به قول سید بزرگوار:
همه جای دنیا سرای من است ! سرزمین وسیع خداست!
و این باور محدودکننده ی وطنم پاره ی تنم 😉…تا حد زیادی از ذهنم پاک شد!👌
و یا اینکه استاد توی درسها و فیلم هاشون تعریف کردند در ابتدا خیلی زبان نمیدونستند ولی به راحتی اونجا زندگی کردند و به مرور یاد گرفتند و امریکایی ها با مهربونی و حوصله در این مورد همکاری میکنند و این برای من خیلی کمک کننده بود( با اینکه تا حدود زیادی زبان میدونم ولی در کل میترسیدم! شاید خیلی کمالگرام !)
موضوع بعدی مساله ی درآمد زایی و کار و فعالیت بود که در دوره های ثروت خصوصا جلسات دوره ثروت سه استاد به این موضوع اشاره کردند که اصلا اینطوری نیست که افراد فکر میکنند برای ثروت مند شدن باید خیلی تقلای فیزیکی کرد و اذیت شد !
و یاد میدن که همه چیز ذهن ماست و تمرین های عالی میدن برای کسب درآمد مناسب!!
و موضوع بعدی زیبایی بی نظیر طبیعت امریکا
هوای مطبوع…باران های زیاد و
تمیزی چشم نواز همه جا از کنار دریا گرفته تا خیابانها و جاده ها و ساختمانها و….
در صلح بودن آدمها…..
اجرای قوانین درست و عادلانه در این سرزمین!
امنیت!
آزادی!
آرامش!
مدیریت قوی و رفاه عالی برای مردم!!!
شیک و مدرن و راحت زندگی کردن!
همه وهمه دیدگاه من رو نسبت به پدیده ی مهاجرت و زندگی در جایی مثل امریکا تقویت کرد و جالب اینکه از وقتی دارم روی درسها تمرکزی و به قول مریم جون لیزری کار میکنم
به طور معجزه آسایی راه داره برای رسیدنم به ارزوهام از جمله زندگی در جایی مثل امریکا فراهم میشه!
که البته برای من حدود بیش یک سال طول کشید تا بتونم
باورهای محدود کننده مو تغییر بدم و با کمک محصولاتی مثل عزت نفس و روانشناسی ثروت و قدم ها ؛ تکاملم رو طی کنم و به مرحله ی تصاعدی بالا رفتن نزدیک بشم انشالله!
دوستان!
به قول استاد برای «تغییر» یک جهاد اکبر لازمه!👌👌
باید بت های ذهن رو با تمرین و تلاش هر روزه و با شجاعت؛ ابراهیم وار بشکنیم و منتظر ورود نور و روشنایی باشیم !!
ما ایرانیا کمی عادت داریم که بشینیم و منتظر معجزه باشیم با اینکه برای دیدن معجزات باید از جا برخاست!🌟🌟🌟
باید سخاوتمندانه برای آگاهی هزینه کرد!!!!
و مثل یک ورزشکار هر روز ورزش کرد ولی این بار ورزش فکری!
و مراقبت کردن از ورود غذاهای مسموم مثل ناامیدی؛ تمرکز روی کاستی ها؛ خبرهای ناخوشایندو…
و برعکس تمرکز روی نکات مثبت هر موضوع هر شخص و هر چیزی در دنیای اطراف!
من خودم روان شناس و زوج درمانگرم و خیلی مطالعه داشتم ولی بعد از آشنایی با استاد انگار دوره ی دکترامو گذروندم و خیلی درسهای عالی یاد گرفتم ونتیجه گرفتم و به مراجعینم هم یاد میدم!!
نگاهم خیلی به زندگی بهتر و روشن تر شده
دوست دارم با حال بهتر از قبل برم حداقل برای چند سالی در جایی مثل امریکا خصوصا به عشق استاد و مریم جان ؛ در فلوریدا زندگی کنم و
به خودم تبریک بگم که آفرین! تو تونستی به جایی که دوست داشتی برسی و حال خودت و آدمهای اطرافت رو خوب کنی!
و وقتی ما حالمون خوب باشه دنیا رو با وجودمون زیباتر کردیم !! و من امیدوارم همه مون بتونیم مثل استاد و مریم جان با رسیدن به حال خوب به زیبایی دنیا بیفزاییم!!
سلام استاد عزیزم و سلام خانم شایسته نازنین و سلام دوستای هم فرکانسیم ، این اولین کامنت من دراین سایت شگفت انگیز هست ، امروز که ۱۹ خرداد هست دقیقا یک ماهه که من در سایت عضو شدم واز این بابت خیلی خوشحالم وخدارو شاکرم و با خودم گفتم که اولین کامنتم امروز باشه …
استاد عزیزم بی نهایت ممنونم به خاطر فایل های عالیتون وبه خصوص سریال زندگی در بهشت وسفر به دور آمریکا … واقعا همه ی مارو متحول کردین با این سریال ها ، شما فوق العاده این وشما دوتا زوج عزیز وهمین طور زندگیتون الگوی منه وخدارو صدهزار مرتبه شکر که به این مسیر هدایت شدم ، مسیری که سرشار از عشقه ، سرشار از زیباییه ، سرشار از نعمت و ثروته …
خدایا شکرت ، خدایا شکرت ، خدایا شکرت
اگر بخوام درباره ی پیش فرض هایی از کشور آمریکا که قبلنا داشتم و الان خیلی طرز فکرم با نگاه کردن به دو سریال زیبایی که درست کردین تغییرکرده ،حرف بزنم اینه که قبلنا فکرمیکردم که آمریکا کشوری هست که همه جنایت کار هستن ، هیچ امنیتی درش نیست ویه دختری مثل من که ۱۸ سالشه نمی تونه به تنهایی حتی سر کوچه بره ، همیشه اینو ت کله ی ما فرو کرده بودن که همه ی مرداش هوس بازو تجاوزگرن و می خوان که همیشه از زنا سوء استفاده کنن و هیچ عشقی وجود نداره و اگه یک زن ایرانی باشی و بخوای بری آمریکا ، گرگ های اونجا تیکه پارت میکنن و جنازه ات بر میگرده ایران … یکی دیگه از پیش فرض ها این بود که اونا تعهد درست و حسابی به همسرشون ندارن ، بچه هاشون خیلی هرتی بزرگ میشه و هیچ کنترلی رو بچه هاشون ندارن ، ودرکل خانواده اونجا بی معنیه و چیزی به اسم خانواده اونجا وجود نداره … واینکه اونا خیلی نژاد پرست هستن و با خارجی ها و بخصوص اگه ایرانی باشی خیلی خیلی رفتار بدی باهات می کنن و از اینکه به آمریکا بری خیلی پشیمون میشی … در حالی که این طور نیست و همش یه توهمه .
یکی دیگه از این پیش فرضها این بود که خانم های با حجاب اونجا خیلی اذیت میشن … واگه بری شکایت کنی هیچ کس به حرفت گوش نمیده چون اونجا قانون وجود نداره وبا رشوه و این جور کارا می تونن حتی زندانیت کنن و خیلی بیشتر از قبل اذیتت کنن …
چون ت آمریکا قانون حمل سلاح وجود داره ، همه اسلحه دارن و خیلی راحت می تونن یه گلوله ت مغزت خالی کنن و جنازتو بندازن یه گوشه تا بپوسه ، و اینکه همش کشت و کشتاره و آرامش نداری ودر کل خیلی کشور و حشتناک و ترسناکیه .
همیشه تصورم از طبیعت و شهرهای آمریکا ، برج های سربه فلک کشیده و طبیعت بکرو سر سبز بوده و هست واز قبل هم پیش فرض مثبت و خوبی نسبت به طبیعت و شهرهای آمریکا داشتم .
همه این پیش فرض های منفی درمورد آمریکا ، بیشتر به خاطر رسانه ها و اخبار و چیزهایی که ت مدرسه به ما میگفتن هست و جای تاسف داره ، والبته که من از وقتی آگاه شدم دیگه تلویزیون و اخبار نمی بینم …
وقتی مارو از طرف مدرسه به راهپیمایی میبردن ، یکی از شعارها این بود:مرگ بر آمریکا .
استاد عزیزم خدارو شکر که به مسیری هدایت شدم که لیدرش شما هستید و تاپ لیدرش خدای فراوانی ها ، متاسفم از این که مرگی برای یک کشور بخوایم … من راضی به مرگ هیچ کشوری نیستم و همیشه میگم زنده باد دنیا .
در حالی که الان به این نتیجه رسیدم که مردم اونجا جنایت کار نیست ، به هر حال آدم های بد هم همه جای دنیا وجود داره حتی ت ایران ما ، اما دلیل بر این نیست که همه جنایت کار باشن ، می تونم بگم سطح فکر مردم آمریکا خیلی بالاست و اکثر مردم آمریکا زندگی خوبی دارن واگه هرکس به دنبال عشقش بره ورشد و پیشرفت کنه ، این رشد برای کشورش هم تا ثیر گزاره و حتی برای جهان هم تاثیر گزاره و جهان گسترش پیدا میکنه ، به خاطر همینه که آمریکا کشور پیشرفته ای هست .
اونجا قانونهای محکمی حکم فرماست ، خیلی هم امنیتش زیاده ، از قضا اونا خیلی هم به زندگیشون و خانواده شون متعهدان و خیلی هم به خانواده و تربیت فرزندشون اهمیت میدن ، اونجا هیچ کس کاری به کار بقیه نداره و هرکس به تغییر و رشد خودش فکر میکنه و قطعا ما هر کدوم اگه به تغییر خودمون در جهت مثبت تلاش کنیم جهان خودمون و جهان اطرافمون تغییر میکنه و این یعنی خوشبختی ، و جالب اینجاست که ت آمریکا ممکنه ت محله ای ، آدمایی زندگی کنن که نژادشون متفاوته ، زبانشون متفاوته ،دینشون متفاوته وحتی رنگ پوستشون هم متفاوت باشه ،اما همشون با صلح در کنار هم زندگی کنن و سعی کنن که به همدیگه کمک کنن ، آدم وقتی رشدفکری پیدا می کنه و مدارش بالاترو بالاتر میشه ، دیگه رنگ پوست و نژادو زبان و چیزای دیگه براش بی اهمیت میشه و فقط انسانیت و انسان بودنه که براش مهم میشه ، واون وقته که ت کشوری مثل آمریکا اگه یه با حجاب و بی حجاب کنارهمدیگه بایستن ، کسی کاری به کار کسی نداره که هیچ ، بلکه خیلی هم برای اعتقادات یکدیگه ارزش و احترام قاعل هستن ، یه همچین آدمایی پیشرفت میکنن .
همه ی اون پیشفرض های نا زیبا درمورد آمریکا از ذهنم پاک شده و باورهای خیلی قشنگ و زیبا جایگزین اونها شده ، وهمه ی این باورهاو هدایت هارو مدیون شما هستم استاد عزیزم که دستی از دستان خدا هستین .
استاد گرامی من دوساله که باشما آشنا شدم ولی یک ماهه که ت سایت عضوم وت این دوسال خیلی تغییر کردم و همیشه شاکرم به خاطر هدایتم به این مسیر و آشنا شدنم با شما … استاد عزیزم و خانم شایسته ی گلم من خیلی دوستون دارم و خیلی خیلی عاشقتونم و خواستم تشکر کنم به خاطر همه ی زحمت هایی که میکشین تا بنده هاو شاگردهایی مثل مارو تربیت کنین . استاد عزیزم فایل های رایگان شما بی نظیرن و خیلی هم تاثیر گزاشتن روی من ، من لقب پیامبر زمانه را رو شما گزاشته ام و خیلی عاشقتونم ، و قول میدم که ایشالا در زمان مناسب ۱۲ قدم رو بخرم و شروع کنم و تغییرات بزرگی رو در زندگیم ایجاد کنم و درباره ی معجزات زندگیم با شما حرف بزنم … خداروشکر که این فرصت رو داشتم که امروز نوشته هام رو با شما به اشتراک بزارم .
آرزوی سلامتی ، فراوانی و ثروتو سعادت در دنیا و آخرت برا همه .
به نام خدا
سلام استاد عزیزم و مریم جان عزیز و تمام دوستان سایت خداقوت الهی حال دلتون تا ابد شاد و خرم باشه
سوال ۱- بنویسید که قبل از «برنامه سفر به دور آمریکا» و «سریال زندگی در بهشت» چه دیدگاهی درباره آمریکا داشتید
از وقتی که تقریباً به تشخیص خوب و بد مسائل رسیدم این حرف هایی که چی خوبه چی بده از شروع شد…
… لوح سفید و پاکی داشتم که به این دنیا آمدم و در جستجوی حقیقت بودم که …
و این دو گزینه خوب و بد رو در وجود من شروع کردن به پر کردن اول خانوادهام بود که آنها هم از بزرگترها شون شنیده بودند ….و کمی بعد تلویزیون و همچنین رادیو شروع کردن به گفتن خوبها و بدها….
بعد هم که مدرسه رفتنم اونجا معلم ها شروع کردند به درس خوبها و بدها….
من هم بدون هیچ سوالی که آیا این هایی که میگن درسته یا نه شروع به یادگیری کردم
انگار جهان مثل یک کلاس درس بود و در اون خوبها و بدها روی تخته نوشته میشد و اونی که خیلی بد بوده ضربدری اضافی میگرفت..
در این بین کلی از مسائل زندگی رو برام شرطی کردن ..
و یکی از آنها دیدگاه ما نسبت به جهان و کشورهای دیگر بود و مخصوصاً کشور آمریکا که همه ما هر وقت اسم این کشور را میشنویم و میبینیم ناخودآگاه کلمه مرگ را کنارش می ذاریم..
چون که ما از طریق خانواده مدرسه و اجتماع و رسانهها یاد گرفتیم که آمریکا یک کشور پر از خشونت نا امنی و آشوب و برای خودم شخصاً این طور تعریف شده بود که
در آمریکا چیزی به نام خانواده وجود نداره و اگه هم باشه پر از جنگ و دعوا و از هم پاشیده است
و اینکه این بود که آنها به فرزندانشان هیچ اهمیتی نمیدن و سرنوشت بچه هاشون براشون اصلا مهم نیست
و حتی کودک آزاری در آنجا خیلی بیشتره
و در آنجا فساد اخلاقی بیبند و باری و روابط نامشروع بی حد و اندازه است
و براشون اصلاً اینها ارزش نیست
در بیشتر فیلم ها می دیدم که مردم آمریکا چقدر نژادپرست هستن و مردمان بومی اونجا رو که سرخپوست بودن را به طرز وحشتناکی می کشند
و حتی تبعیض بسیار زیادی بین سفیدپوستان و سیاهپوستان قائل می شدند و حتی این تصور بر آن بود که بیماریهای روانی و افسردگی در این کشور بیش از اندازه است
در این کشور چیزی به نام مذهب وجود نداره و اکثر اونها بیدین هستند و همین باعث فساد و اختلالات فردی و اجتماعی در آنجا شده است
و در مورد طبیعت کشور آمریکا در اکثر فیلم ها می دیدم که یک کشور بیابانی با هوای بسیار گرم و خشک است و مردمی که همش در حال انتقام از هم هستند که همیشه دنبال طلا هستند و سر همین طلا افراد زیادی کشته میشن ….
در عین حال که دیدگاه ما نسبت به این مردم عوض و بد می کرد در کناراون ثروت و ثروتمند را هم از دیدگاه هم نابود میکرد و میگفت که ثروت به درد نمیخوره چون جان بسیاری از افراد بیگناه را میگیره اون قدر این دیدگاه ها در ذهن من قوت گرفت که حتی از کسانی که به این کشور مهاجرت میکردند متنفر بودنم و آنها را خائن می دونستم
اینها همه دیدگاههای بود که من از طروق مختلف به آنها رسیده بودنم و نگرشی بود که نسبت به کشور امریکا در ذهن من شکل گرفته بود و هنوز هم در ذهن ناخودآگاه هم از این نگرش ها هست و هنوز هم به قوت خودش باقی مانده و این نیاز به کار داره تا این نگرشها رو من عوض کنم..
سوال ۲- چرا این نگرش را داشتید و این پیش فرض ها از چه منبعی و چگونه شکل گرفته بود (خانواده، تلویزیون و رسانه های جمعی، جامعه و مدرسه و …)
این نگرشها اول از خانواده شروع شد ناخودآگاه این نگرشها از طریق گفتارو رفتار آنها به من منتقل شد در کنار آنهاتلویزیون و رادیو که با فیلم ها ومستند ها شروع به ساختن یک نگرش بسیار منفی در مورد این کشور شدند و ورود به مدرسه و تکرار همان حرفها و نگرش و با تأکید بر آنها این نگرش تثبیت شد و همچنین اجتماعات و جلسات برای نگرش که کشور آمریکا کشوری است که از همه لحاظ بد و منفی منفور است باعث شکل گیری باورها و دیدگاههای بد در این مورد شد...
سوال ۳-دیدنِ مستندات «برنامه سفر به دور آمریکا» و «سریال زندگی در بهشت» چه تغییراتی در نگرش شما درباره آمریکا در این جنبه ها ایجاد کرده است.
من به طور جدی از ۵ ماه پیش شروع کردم به دیدن سریالهای زندگی در بهشت و بعضی از برنامه سفر به دوره آمریکا اوایل که این برنامهها را می دیدم هنوز همان تفکر قبلی در ذهن من وجود داشت و شاید همون حس تنفر و بد نسبت به این کشور در ذهنم جریان داشت و می گفتم حالا مثلاً شانسی اینطور شده در این بخش این مردم خوش برخورد بودن ….یا شانسی این قسمت که استاد زندگی میکنه خوش آب و هوا هست وسر سبزه …اما با تکرار این برنامهها در سفر به دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت کمکم این نگرش نسبت به کشور آمریکا کمرنگ شد
و چیزی که برام جالبه من حتی قبل از اینکه با گوگل مپ قاره آمریکا رو میدیدم اونقد دیدگاهم نسبت به این کشور خشک و بی آب و علف بود که اصلاً این همه سرسبزی رو انگار نمی دیدم و فقط تمرکزم روی نقاط بیابان این کشور بود
ولی الان با تمام وجودم این کشور نگاه میکنم ؛ انگار خودم در آنجا هستم و زندگی میکنم و هر وقت که به نقشه نگاه می کنم توجهم میره به سرسبزی و اون دریا ها و اقیانوس ها و سواحل زیبایی که در این کشور هستند
در فیلمهای سریال زندگی در بهشت دیدم که چقدر آب های شیرین جاری در آمریکا هست و چقدر دریاچه های بزرگ و کوچک وجود دارند و چقدر آبهای زیرزمینی که استاد در پارادایس یک حلقه چاه مخصوص خودشان را دارند
و چه از سواحل زیبا و درختان بسیار زیاد با تنوع بیحد ..و گیاهان و گلهای بسیار زیبا و چقدر مناظر رویایی و بی نظیر و چقدر باران های فراوان و پربرکت واقعاً خدایا شکرت
این همه زیبایی و فراوانی طبیعی در کشور آمریکا هست
در فیلمهای سفر به دور آمریکا در یک قسمت بر خلاف نگرش قبلیم دیدم که سرخپوستان یک برنامه بسیار زیبای رقص محلی برگزار کردند و در کنار اون برنامه صنایع دستی خودشان را به فروش گذاشته بودند و مردم آمریکا با چه ذوقی این برنامه را میدیدند و آنها را تشویق میکردند و با هم از این برنامه ها لذت می بردند و از صنایع دستی سرخپوستان خرید می کردند تا به کسب و کار اونها هم رونق بدن با دیدنی قسمتی
و در سریال زندگی در بهشت دیدم خانواده هایی که به پارادایس آمده بودند و در این قسمت من متوجه شدم که آنها به بنیان خانواده چقدر احترام میگذارند و برای نظرات و علایق هم ارزش قائل هستند پدر و مادرها برای فرزندان و فرزندان هم برای پدر و مادرها….دیدم از مادری که از تربیت فرزندان خودش بسیار لذت می برد و به تک تک نقاط قوت و ضعف و فرزندانش واقف بود و میگفت که در چه زمینه های آنها توانایی دارند و بیشتر از اون از آنها انتظار نداشت… میگفت که در خانه از فرزندان برای کارهای خانه کمک می خواست و اون ها رو با موسیقی شاد و مهیج انگیزه میداد
و بالعکس توجه فرزندان به پدر و مادر هم در این قسمت مشهود بود که لیوان نوشیدنی مادر خانواده گم شده بود و همه اعضای خانواده بسیج شدن برای پیدا کردن لیوان مادر
و همچنین تعداد زیاد فرزندان در خانواده واقعا برایم برایم جالب بود.
در فیلم هایی که از سطح شهر و مسابقات دیدم فهمیدم که مردم آمریکا چقدر با خودشان در صلح هستند و شادی از درون آنها میجوشه و این شادی رو سعی می کنند با هم به اشتراک بگذارند تا همه از این شادی لذت ببرن متوجه شدم که اینها فقط دنبال بهانه ی هستند برای شاد بودن و همچنین برای آرامش و دوستی و با هم خودم
خودم در اون موقعیتهایی که آنها شادی میکنند تصور میکنم میبینم که چقدر برایم سخت واقعاً که اینقدرشاد باشم
شادی برای ما تعریف نشده یا شایدم اصلا تعریف نشده چقدر ما با شادی و شاد زندگی کردن فاصله داریم
چقدر ما را با غم و غصه عجین کردند که شادی را با خودمون غریبه میدونیم و شادی بقیه رو اسمش رو میزاریم مسخره بازی واقعا چرا؟،،؟
با دیدن فیلم های سفر به دور آمریکا و مخصوصاً زندگی در بهشت متوجه شده که خودباوری در این کشور بسیار زیاد هست هر کسی با پوششی که دوست دارد میره و مهم نیست که بقیه در مورد چی میگن مهم اینه که در آن تیپ و قیافه خودش راحت هست در صورتی که ما هزار تا وسیله داریم که چون موقعیتش جور نشده یا نبود استفاده نکردیم که بقیه شاید اینو بگن و این قضاوت بکنند
خداروشکر با دیدن سریال زندگی در بهشت و سفر به دور آمریکا یاد گرفتم که بدون اطلاعات هر حرفی قبول نکنم و اجازه ندم هر کسی هر چیزی رو که دوست داره به خورد ذهنم بده مگر اینکه قبلش خودم تاییدش کنم … یاد گرفتم که سریع هر کسی قضاوت نکنم حتی مردم یک کشور … یاد گرفتم که در این دنیا چقد مناظر زیبا و منابع طبیعی بی نظیری از قدرت خداوند وجود داره که ما ازش بی خبر بودیم و چقدر فراوانی و رحمت الهی در این جهان گسترده شده از شیوه زندگی مردم تا .. منابع طبیعی ثروت ساز و توانایی انسانها… خداروشکر که از طریق این سایت داره دیدگاههای جدیدی برام شکل میگیره پر از ثروت و سلامتی و آرامش و صلح و دوستی و شادی خداروشکر به خاطر وجود شما استاد عزیز و مریم شایسته زیبا که با تمام وجود اینهمه فراوانی با ما به اشتراک میگذارید . دوستتون دارم.. شاد باشید
استاد عزیزم سلام
بعد از ماه ها فرصت کردم تا بیام و کامنت بذارم😍
اینقدر سرم با زندگی زیبام گرمه و اینقدر دورم پر از آدم های فوق العاده ست که واقعا کم پیش میاد بتونم اینجا فعالیت کنم❤
همه این ها به لطف شماست
پارسال که فایل ها رو گوش میدادم و تنها فانوس راه من حرف های شما و تجسم هام بود، منشی ساده کلینیک بودم و برای رییسم چایی میریختم😁 با حقوق ۱/۵ میلیون
الان دقیقا یکسال از اون روز گذشته و توی دفترم برنامه ریزی روزانم نوشتم که حتما باید امروز کامنت بذارم
استاد و بچه ها میدونین الان کجا هستم؟
توی خونه خودم
خونه ای که تماما با پول خودم هست
از یک خونه کوچیک نگهبانی با ۶ نفر آدم بعد از ۲۷ سال رها شدم و برای خودم خونه توی یکی از بهترین مناطق تهران اجاره کردم. با اجاره ای که برای خیلیا واقعا گرونه اما برای من اصلا چیزی نیست❤
استاد عزیزم تو زندگی منو تغییر دادی ازت ممنونم
دوستان عزیزم ممنونم که توی دیدگاه ها و عقل کل اینقدر راهنمایی های عالی داشتین و من از خیلی هاش نهایت استفاده رو کردم
یادمه از بچگی آرزوم بود که اتاق داشته باشم…
آرزوم بود که روی مبل بشینم…
آرزوم بود که دوستامو بدون خجالت به خونمون دعوت کنم
سالها توی افسردگی و غم و پژمردگی بودم
دوست داشتم نجات پیدا کنم و خودمو به درو دیوار میزدم تا پولدار شم
اما من هم مثل بقیه مردم بودم. پر از حس خفگی و بدبختی و دست و پا زدن برای حقوق کارمندی…
استاد تو منو به مسیر درست برگردوندی
حالم خیلی خوب شد. امیدوار شدم. رفتم سراغ همون کاری که تخصص داشتم همون کاری که عاشقش بودم
با همون حقوق ۱/۵ تومنی منشی گری وسایل کیک پزیمو کم کم خریدم و سفارش گرفتم
الان میدونی چی شده؟😍
این خونه رو بعد از یکسال با پول شیرینی هام اجاره کردم و جالبیش اینه که هر۳ تا خواهرم و مامانم و دوستم برای من کار میکنن و من دارم به ۵ نفر حقوق میدم😍
زندگی من اینقدررویایی شده که اگر شبا به گذشته و راهی که اومدم فکر نکنم باورم نمیشه این منم❤
اینجا برگشتم تا این پیامو بذارم برای همه کسانی که اول راهن، اونایی که شک دارن، اونایی که مطئن نیستن
من فکر کنم حدود ۲ سالی هست که شاگرد استادم
یکسال و نیم شاید گذشت تا تونستم خیلی از باورهای محدود کنندمو رها کنم
وقتی اونا کم کم محو شدن، زیبایی ها و برکت پدیدار شدن
پس دوست من اگه این پیام منو میخونی همین الان با جدیت شروع کن. خودتو و باورهاتو بشناس و از استادی که اینجا مثل فانوس روشنه تا میتونی استفاده کن😍
استاد عزیزم بازهم بینهایت ازت متشکرم
من فایل ها و کلاب هاوس و اینا رو گوش میکنم همیشه
فکر نکنی مغرور شدم و رفتماااا😁
خلاصه اینکه عاشق همتونم و مرسی بابت اینکه اینحا رو اینقدر مثبت نگه داشتین😍❤
تا کامنت بعدی خداحافظ😍
به نام خداوند بخشنده مهربانم🌷🌷
سلام به استاد عزیزم و مریم خانم مهربان و همه دوستان عزیزم در خانواده صمیمی عباسمنش
استاد عزیز و خانم شایسته ی بی نهایت شایسته
بی نهایت ازتون سپاسگزارم برای تهیه فایل های رایگان و سریال های زیبای سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت 😊… هر روز با دیدن این سریال ها ازتون تشکر میکنم و از خداوند براتون سلامتی و طول عمر میخوام…
این مسابقه فقط انگیزه ای بود برای من برای اینکه بعد این همه وقت بیام و احساس سپاسگزاری خودم رو به شما نشون بدم از این فایل های فوق العاده…برای منی که سالها بود (حتی قبل از آشنایی با برنامه های شما) علاقه ام رو به تلویزیون از دست داده بودم حالا بارها و بارها سریالهای زیبای شما رو میبینم و اونقدر دیدن این زیبایی ها برای من هیجان انگیزه که اگه کسی خونه نباشه تلویزیون ما همیشه داره این سریالها رو بدون توقف نشون میده…من حتی وقتی کار میکنم میذارم تا پخش بشن تا اگه لحظه ای میام توی هال زیبایی های این تصاویر رو ببینم و لذت ببرم. این سریالها تمرکز من رو به زیبایی ها بیشتر میکنه…بهم احساس سپاسگزاری میده…احساس غم رو از قلبم از بین میبره….بهم انگیزه میده…حتی گاهی در سپاسگزاری های روزانه اگه احساسم به شرایط خودم خوب نباشه برای اینکه تمرکزم رو بگذارم روی خوبی ها تا احساسم بهتر بشه و ذهنم از اون اتفاق ناخواسته پرت بشه یکی از قسمت ها رو میبینم و احساسم رو راجع بهش مینویسم و واقعا در 100% موارد حالم بهتر میشه…خدایا شکرت از اینکه منو هدایت کردی به دیدن این زیبایی ها…نکته مثبت دیگه در این سریال برای من حضور مرغ و جوجه هاتون هست که واقعا برای من دوست داشتنی ترین حیوون ها هستن و قبل از اینکه این سریال شروع بشه هم همیشه فیلم هاشون رو توی اینترنت میدم و کلی باهاشون میخندیدم 😊…
استاد عزیزم در پاسخ به سوال مسابقه باید اشاره کنم که من توی فضایی بزرگ شدم که همیشه خارجی ها و بخصوص آمریکایی ها آدمهایی بی نهایت روشنفکر، باهوش، خلاق، شجاع، توانا به انجام هرکاری، و خلاصه آدمهایی چند پله بالاتر از چیزی که ماهستیم، تلقی میشدن…یعنی یادمه که من همیشه این رو میشنیدم که ما همیشه از اونها عقب هستیم و هرگز تحت هیچ شرایطی به اونها نمیرسیدیم…طوری که وقتی من خودم تصمیم گرفتم برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برم واقعا فکر میکردم اونها آدمهایی هستن کاملا با ما متفاوت و همه کارهاشون عالیه … من حتی توی برخورد با یه خارجی گاهی هول میکردم که یه رفتاری نکنم که جهان سومی به نظر برسم…بعد از اینکه یکی از اعضای خانواده به آمریکای شمالی مهاجرت کرد شاید کمی دیدگاه من بهتر شد…البته چون به چشم ندیده بودم خیلی برام منطقی نشده بود…اما با دیدن سریال “سفر به دور آمریکا” و “زندگی در بهشت” خیلی خیلی همه چیز برام منطقی شد…
من دیدم که اونها آدمهایی بسیار ساده و خودمونی مثل خود ما هستن…حتی بسیار بسیار ساده تر و بی آلایش تر….من دیدم که همه به همدیگه و به عقاید هم احترام میگذارن…من دیدم که آدمها چقدر با خودشون در صلح هستن و برای حضور در اجتماع تلاش نمیکنن خودشون رو جور دیگه ای نشون بدن و همونی هستن که هستن…من دیدم که این آدمها چقدر از بودن در هر فضا و زمانی خودشون رو به دست جریان میسپرن تا لذت ببرن…من دیدم که اونها حتی غریبه ها رو که اولین بار توی خیابون میبینن به خونشون دعوت میکنن و به گرمی ازشون پذیرایی میکنن…من دیدم که اونها سخت کوش هستن و هیچ دلیلی حتی معلولیت رو بهانه نمیکنن که کار نکنن…من دیدم که اونها چقدر تلاش میکنن تا کارشون رو درست انجام بدن و حتی اگه نتیجه کا رراضی ات نکنه حاضرن بدون گلایه نهایت تلاششون رو میکنن تا کاری رو بهت تحویل بدن که راضی ات کنه…من دیدم که اونها چقدر به کشورشون افتخار میکنن و چقدر با افتخار سرود ملی شون رو میخونن اما این در اونها احساس بیگانگی با افرادی از جوامع دیگه رو ایجاد نکرده و به راحتی با افراد غریبه برخورد میکنن و حتی توی یک پارک باهاشون فوتبال بازی میکنن، ادمهایی که تا حتی چند دقیقه قبل نمیشناسن…یا اینکه کمک کنن تا مشکل اینترنت شون حل بشه…من دیدم که پلیس هاشون حتی بدون اینکه کسی ازش بخواد و ببیندش میاد و به خانمی که توی ماشینه پیشنهاد کمک میکنه اگه نیاز باشه…من دیدم که اونها عشق و علاقه شون به اجتماعشون رو با عمل نشون میدن…حال این عمل میخواد پول جمع کردن برای ساخت یک نشنال پارک باشه یا حتی ساختن یک پل کوچیک که تا سالها غریبه ها رو به اون سمت رودخونه برسونه… من دیدم که اونها به راحتی جلوی دوربین لبخند میزنن و اجازه میدن که شخصیت فیلمی باشن که اصلا نمیدونن برای چه منظوری و توسط کی ضبط میشه…حتی وقتی دوربین از روی استخرشون میگذره…گاهی هم میدیدم که اگه نمیخواستن باشن مودبانه از جلوی دوربین خارج میشدن…من دیدم که اونها هر بهانه ای رو برای شادی و رقص پیدا میکنن و اصلا بدون اینکه فک کنن کجا هستن ، توی پارک یا خیابون یا پیاده رو، وقتی موزیک باشه و دست عشقشون توی دستشون، آزادانه میرقصن و مهم هم نیست براشون که بقیه چی میگن و چی فکر میکنن و یا حتی اگه فیلمشون ضبط بشه…بی نهایت اتفاقات بزرگ و کوچیک توی این سریالها افتاده که هر کردومش برای ما درس داره…و میشه ساعتها راجع به هرکدومشون نوشت…
من شخصا با این سریال رشد کردم و عشق و علاقه من به سرزمین های غریبه و دیدن اونها بیشتر از قبل شده…من میتونم بگم حتی از خیلی قبل یک چیزی رو نمیتونستم قبول کنم و اون چیزی به نام مرز بود…یادمه که هیچ وقت به طور دقیقی مفهوم عشق به میهن رو نمیفهمیدم اون هم نه به خاطر اینکه زادگاهم رو دوست نداشتم…نه…بعدها فهمیدم که من نمیتونم کسی رو کمتر دوست داشته باشم صرفا چون پشت یک مرز فرضی که گذشتگان ما برامون تعریف کردن، دنیا اومده…ازش بترسم یا در حضور اون آدم احساس نامانی کنم…اون موقع ها نمیفهمیدم علتش چیه…اما الان میدونم که علتش یگانه بودن همگی ما در روحمون هست…البته که من هم به خاطر باورهای منتقل شده از خانواده و جامعه تا مدتها این نوع آلودگی های فکری رو حمل میکردم، شاید حتی بیان مثالهاش اصلا مناسب این جمع نباشه…اما همیشه ته قلبم احساس علاقه نسبت به افرادی که جای دیگه ای دنیا اومدن داشتم…و همین باعث میشد که هروقت وارد یک جامعه غریبه میشدم به سرعت توی اون جمع پذیرفته میشدم…
با همه چیزهایی که استاد و خانم شایسته توی این فیلم ها بهمون نشون دادن، باید این نکته رو یادم باشه که این ها در واقع وجهه ای از جهان هست که این سرزمین و این مردم به این دو فرد نشون داده…اگه من میبینم که تجربیات دیگه ای که من از زندگی در امریکا شنیدم و تا حدی متفاوت هستن هم وجهه ای از همین سرزمین هست به افرادی دیگه با پیش فرض های ذهنی دیگه…
در آخر یادم باشه که هرجا که برم خداوند با من هست و در حضور دائمی خداوند بهتره هیچ وقت به خودم اجازه ندم که دیگران رو از خودم بهتر یا بدتر بدونم… چون وقتی به آفریده های خداوند احساس بدی دارم از فرکانس خداوند دور هستم…اجازه بدم تا قضاوت رو خداوند انجام بده…من فقط کارم سپاسگزاری هست از بودنم در این جهان با اینهمه تنوع در ظاهر و رفتار و عقیده که جهان رو زیباتر کرده…
سپاس از خداوند که هرچه آفریده زیباست🌷🌷
سپاس از استاد عزیزم و بانو مریم که این زیبایی رو ثبت و منتشر میکنن🌷🌷
سپاس از دوستان عزیزم که از خوند کامنتهاشون خیلی حالم خوب میشه 🌷🌷
چقدر کامنت زیبایی بود ،تمام تمرکزتون روی توصیف زیباییها بودوعشق ووحدت درنظرتون موج میزد، حتی اون قسمتی که گفتید الودگیهای فکری رو که از خانواده وجامعه گرفتم که شاید حتی بیان مثالهاش مناسب این جمع نباشه…. برای من کامنت تاثیرگذاری بود
سلام استاد عزیزم ,و.مریم جان وتمام دوستانم در این سایت زیبا من فهیمه هستم و این اولین کامنتی هست که دارم میذارم توی سایت ,,قبل از اینکه استاد این مسابقه رو بذارن همش میگفتم خدایا میشه استاد یه بار دیگه یه مسابقه بذاره منم شرکت کنم و برنده بشم و.میگفتم ,با پولش حتما یکی از دوره های استاد رو میخرم ,,که البته من چند وقت قبل دوره عزت نفس رو خریدم به لطف الله و الان خوشحالم که دارم تو این مسابقه شرکت میکنم ,البته نه فقط برای مسابقه و.برنده شدن بیشتر برای این خوشحالم که الان دارم به یکی از ترسام غلبه میکنم ومیرم تو دله ترسم ,ترسم همین نوشتن کامنت بود میگفتم من چی بنویسم اخه منکه چیزی بلد نیستم هنوز اول راهم وقتی کامنتای بچه ها رو میخوندم همش میگفتم میشه یه روزی هم منم کامنت بنویسم و از خودم یه رد پای خوب به جا بذارم چند سال دیگه که از همه لحاظ پیشرفت کردم بیام بخونم وبگم دمت گرم فهیمه جونم ببین اون موقع کجا بودی الان به کجاها رسیدی به امید الله یکتا حتما همینم میشه ,, بریم سراغ جواب مسابقه من یادمه از بچگی تو مدرسه همیشه اول صبح که صف میبستیم تا برنامه صبگاهی رو انجام بدیم یه شعری میخوندیم اخر برنامه که درمورد کشور بود و در اخر میگفتیم مرگ بر امریکا و مرگ بر اسراییل ,,خب اون موقع منم مثل بقیه تحت تاثیر معلما و مدرسه و جامعه بودم وخیلی بدم میومد از امریکا اما الان خیلی دوستشون دارن وقتی میبینم اونا حتی یه بارم مرگ به کشور من نگفتن ,یادمه یه نفری تعریف میکرد که اصفهان زندگی میکردن و برادرش هم توریستارو میبرده که شهر رو نشونشوت بدن یه بار یه انگلیسی رو میبره جاهای دیدنی رو نشونش بده به جلوی یه مسجد میرسن یه دفعه میبینه که صدای مرگ بر انگلیس و امریکا و اسراییل داره میاد از مسجد(همون تکبیرا و شعارهایی که بعد نماز میدن )اون فرد انگلیسی میپرسه که دارن چی میگن ,,برادر این بنده خدا به خاطر اینکه نگه اینا دارن مرگ برکشورش میگن میگه چیزی نمیگن میخواد زودتر ببرتش از اونجا ,,امااقای توریست میگه نه اگه تو واقعا از من پول گرفتی که به من نشون بدی و با من روراست باشی بگو چی میگن ,,برادر ایشون میگه اینا دارن شعارمرگ برانگلیس امریکا و اسراییل میدن اون فرد انگلیسی میگه ما تو کشورمون تو کلیسا بعد دعا برای همه کشورها دعا میکنم و خیرو برکت میخواییم شما بعد دعا و عبادتتون توی خونه خدا ارزوی مرگ برای کشورهای دیگه میکنین و میگه دیگه نمیخوام جایی باشم که برای ملتای دیگه ارزوی مرگ میکنن و همون روز از ایران میره ,,ومن.چقدر تاسف خوردم که اینهمه سال ,منم ارزوی مرگ میکردم برای ملتی که اینمه زیبایی و خوبی داره و حتی یه بارم برای کشور من ارزوی مرگ نکردن منظورم مردم اون کشوره ,من کاری به سیاست مداراش ندارم ,, دوم اینکه من فکر میکردم طبیعت امریکا بیشترش خشکه اونم به خاطر فیلمهایی که دیده بودیم یادمه حتی تو کلیپ های اهنگهای خواننده های لس انجلسی هم بیشترشون جاهایی بود که.سرسبزی نداشت ,,,یا خیلی کم بود سرسبزی اون جایی که کلیپ اهنگشون رو ساختن فکر نمیکردم اینهمه دریا و دریاچه داشته باشه و سرسبز باشه ,اما با دیگه سریال سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت دیدم خدای من چقدر زیبایی و سرسبزی چقدر اب و دریاچه چه ابرای خوشگلی داره اسمون تمپا ,,عاشق اسمون پر ابرم ,,خوشبحالتون استاد که این اسمون زیبا رو میبینید ,,باابرای قشنگش ,,, سوم اینکه , فکر میکردم امریگایی جاده هاشون مثل جاده های ما پر از چاله چولس ,,یا شهراشون تمیز نیست ,,اینم به خاطر اینکه که تقریبا ۹۰درصد جاده های کشور ما هم خرابن و اکثر شهرها هم خیلی تمیز نیست میشه گفت ۸۰درصد اما چقدر امریکا تمیزه ,,حتی شهرهای شلوغش حتی پایتختش ,,چقدر من تحسین میکنم اینهمه تمیزی و.مرتبی رو حتی تو اماکنه عمومی شهر پارکها و مراکز خرید برجا حتی برجایی که رنگشون سفید و روشنه در صورتی که تو تهران بیشتر ساختمونا از بس دود روشون نشسته کثیفن وسیاه شدن همیشه میگفتم انگار اینجا پایتخته چقدر کثیفه ,, چهارم اینکه چقدر مردم امریکا شادن چقدر مهربونن ,,چقدر خوش برخوردن ,,حتی وقتی تو یه غریبه باشی بینشون ,,اما تو ایران وقتی یه جایی میری که اونا نمیشناسنت یه جوری باهات رفتار میکنن که انگار از یه سیاره دیگه اومدی خیلی کم پیش میاد دوربین رو ببری سمت کسی و برات لبخند بزنه بیشتر وقتا حتی ناراحت میشن و فکر میکنن قصد و غرض داری از اینکه داری فیلم میگیری ازشون ,, پنجم چقدر تو امریکا از وسایل عمومی خیلی خوب استفاده میکنن کوچیکترین اسیبی نمیزنن به وسایل پارکاها و مکانای عمومی و.چقدر تمیز نگه میدارن پارک ها و وسیله های مکان های عمومی رو چقدر مراقب درختان روشون یادگاری نمینویسن ,اما اینجا هر جاباشه یه اثر هنری روی درختا میذارن ,حتی تو.جاده ها روی تابلوهاو رو.کوه ها هم با رنگ دیدم تاریخ میزنن با اسمشون رو چیزی که تو امریکا ندیدم و.چقدر بهم دیگه احترام میذارن با اینکارشون چون مراقب وسایل عمومی بودن و خراب نکردن اونها یعنی احترام به خودت اول از همه دوم احترام به دیگرانه امیدوارم منم بتونم به این گفته هام عمل کنم خداروسپاس گذارم که بر ترسم غلبه کردم و اولین کامنتم رو نوشتم و ممنونم از شما استاد عزیزم و خانم شایسته گل هر جا هستین در پناه الله یکتا شاد ,و سلامت,ثروتمند باشید :-)
سلام به شمااستادزندگی وخانم مریم نازنین
همچنین به خانواده صمیمی این سایت
بنده هم درزمان شروع جنگ ایران وعراق به دنیاآمدم وتمام دوران کودکیم بااین صحنه هاواطلاعات گذشت که عراق دشمن ماست وصدام دست نشانده آمریکای خونخوارهست وامریکاجایی وحشت آوره که سیاه پوستان روقتل عام میکنه وباسرخپوستان میجنگه واونهاروازشهرودیارشون بیرون میکنه جایی خشک بامردمانی سردوخشن همیشه درمدارس وبرنامه های تلویزیونی اونهارومسبب جنگ میدونستن ونفرت ازامریکاازهمون دوران دردل ماکاشته شده بودتا اینکه من بزرگ شدم وکم کم باپیشرفتهای امریکااشناشدم وبرام عجیب بودچطورکشوری بااین فضای خشن ونژادپرستانه اینقدر پیشرفت کرده وتونسته این همه قدرت بدست بیاره
بادیدن سریال سفربه دورامریکاوزندگی دربهشت دیدی تازه برای من بازشدکه این کشورچقدرامنیت داره ویک زن تنهامیتونه درجایی وسیع بمونه که حتی یه دربزرگ ومحکم نداره خیلی راحت میشه واردابن ملک شداماهیچکس کاری نداره وخانم مریم شایسته باخیال راحت چندروزرودرپارادایس میمونه
نکته جالب دیگه برای من داشتن چهارچوب درخاتواده بودوقتی سری اول که خانواده شش نفره امریکایی واردپارادایس شدن من فکرکردم همسراون جداشده اماسری دوم که آمدندباکمال تعجب دیدم چقدرنسبت به هم محبت دارندچقدرخانواده منسجم وهماهنگی هستندودرحین آزادی کامل قوانین خانواده رورعایت میکنن شادیهاشون واقعی وزته دله
حتی کناردریاباوجودآزادی مطلق هیچ حرکت زننده ای رونمیبینیم وهمه فقط میخوان خوش بگزرونن کاری به کارهمدیگه ندارن وآرامش درهمه جاحاکمه
همچنین سرسبزی خیره کننده اون برام جالب بودمن سالهادرشمال کشورمون زندگی کردم اماهیچوقت سرسبزی به این پهناندیدم واین وسعت زیادطبیعت سبزبسیارجالب بود
وقتی درکنارورزشگاه اون دخترجوان میرقصیدوخانم سن وسال داردرکنارش بودومتوجه فیلم برداری شدفقط میخندیدواصلااون دخترخانم رومتوقف نکردواجازه دادخودش باشه واون دخترهم باخیال راحت به رقصش ادامه دادبدون هیچ جلب توجهی
این درصدازراحتی وبی آلایشی برای من قابل تقدیره من درفضایی رشدکردم که خیلی ازرفتارهای ساده بدتلقی شدندومانع من بودندکه دخترنبایدبلندبخنده نبایدجلف باشه نبایدجلب توجه کنه نبایدنباید….امادراین سرزمین هرکس باهرعقیده محترم شمرده میشه واجازه داره که خودش باشه خوب طبیعیه که احساس شادی هم بیشتره امنیت بالاست ورشداتفاق میفته حالامیدونم پیشرفت الکی بدست نمیادبایددرفرکانس شادی وسپاسگزاری ولذت باشی تاشرایط عالی بوجودبیاد
بهرحال من به شخصه حتی فکرش روهم نمیکردم همچین جایی هم وجودداشته باشه فکرمیکردم اون افراری که به امریکامیرن اونجاپناهنده میشن وفقط بایدگارسون رستوران بشن وزمین روتمیزکنن وآخردر فلاکت وبدبختی میمیرن وآرزوی برگشت به وطن روبه گورمیبرن…..
بسیارازشماسپاسگزارم که دریچه ای تازه به روی دیدگانمون بازکردین وامیدوارشدیم که باتغییرفرکانس میشه به بهترین شرایط نقل مکان کرد
بسیاراززحمات شماممنونم
سلام بر استاد جان و مریم عزیز
سلام بر همه دوستان
سپاس رب العالمین به خاطر همه نعمتهایش و قوانین بی عیب حاکم بر جهانش
سوال بسیار جالبی پرسیدین استاد عزیزم
من ۴۵ سال ام به همین علت و با توجه به جو خانواده خیلی اخبار ها رو درباره آمریکا از همون بچگی باور نداشتم . با بزرگتر شدنم و بیشتر وارد جامعه شدن این قضیه بازهم کم رنگتر شد.
البته اگه این سوال رو ۵ سال قبل که با دوره عزت نفس شما آشنا شدم ،میپرسیدین مطمئنا جور دیگه ای پاسخ میدادم. واقعا الان نمی دونم اون موقع جوابم چه بود.با توجه به باورها و آگاهیهای حال پاسخ سوالاتون رو مینویسم.
اولین نکته ای که توجه من رو در سفر به دور آمریکا جلب کرد این بود که چقدر آمریکاییها اهل تفریح هستن وبا اینکه هزینه های سفر بالاست (البته با توجه به پول ما)درآمد ها هم خیلی بالاست و مردم با سطح درآمد بالا که بتونن به این سفرها بروند خیلی زیاد .تقریبا هر جای دیدنی میرفتین پر بود از مردم.
غاری که رفته بودید خیلی شلوغ تر از غار علی صدر بود در زمانی که من رفته بودم و…این نکته باعث اصلاح این برداشت شد که میگن مردم آمریکا همش در حال کار کردن هستن و اصلا وقت تفریح ندارن به قول شما استاد :آمریکا نه عمری کار
و تقویت باور فراوانی
قبلا خیلی شنیده بودم که آمریکایی ها از اروپایی ها خیلی خونگرم تر هستن و در سریال سفر به دور آمریکا کاملا محسوس بود .حتی از ما ایرانی ها هم خیلی صمیمی تر بودند .خصوصا این روزها که ایرانی ها خیلی اهل کلاس گذاشتن شدن و سلام نکردن و ارتباط برقرار نکردن کلاس شده!!!
با توجه به بزرگی آمریکا و مدار جغرافیایی که داره فکر میکردم که از تنوع آب و هوایی بالایی برخوردار باشه که در سریال کاملا ثابت شد.
اما واقعا فکر نمیکردم که تعداد فرزندان زیاد باشه چون اکثرا شنیده بودیم که اصلا بچه دار نمیشن.خیلی تعجب کردم در سریال زندگی در بهشت مهمان شما ۴ تا پسر داشتن با فاصله سنی کم.چقدر هم با هم خوب بودن و پدر و مادر خانواده چقدر راحت بودن با این مسئله .در سفر به دور آمریکا هم این مسئله در چند مورد دیده شده بود.اینجا پدر و مادرها خیلی خودشون رو محدود به شرایط فرزندشون میکنن و از تفریحات و آزادی هایی که میتونن داشته باشن محروم می مونند.( خودم متاسفانه یکی از این مواردم که به کمک استاد عزیز خیلی بهتر شدم)
یک فامیل آلمانی داریم چند باری اومد ایران و مصادف شده بود با سیزده بدر ما.وقتی جمعیت سی نفر ما که میرفتیم جنگل رو میدید قیافه اش دیدنی بود،،باورش نمیشد این همه آدم با هم برن پیک نیک .میگفت ما تو عروسی این جمعیت میشیم.برای همین من راجع به آمریکا هم همین فکر رو داشتم اما وقتی دیدم چهار تا ماشین با اون جمعیت برای چند روز اومدن پارادایس خیلی تعجب کردم و اونجا فهمیدم که این فکرم اشتباه بود( در مورد اروپایی ها نمیدونم)
در یک فایل رایگان که جلوی خونه ی رویایی تون در تمپا ضبط کرده بودین ،چندین بار با همسایه هاتون که رد میشدن خیلی گرم سلام و احوالپرسی میکردین حتی اول اونها سلام میکردن .چقدر خوب که در مدت کوتاهی با هم دوست شده بودین و این نشون دهنده خونگرم بودن آمریکایی ها و صد البته مداری که شما در اون قرار دارید.من اطمینان دارم که مدار شما انسانهای گرم و صمیمی را به سمتتون جذب میکنه.
نکته خیلی زیاد اما آخرین نکته ای هیچوقت با اون برخورد نکرده بودم :افراد خیلی پولدارهم با عشق و علاقه زیاد کارهای شخصی خودشون تا جایی که بتونن خودشون رو انجام میدن.مثل مریم جان که تمام کارهای تمیز کردن همه خونه هاتون رو خودشون با دقت بالا تنها انجام میدن .استاد عزیز هم وقتی تراکتور توی گل گیر کرد سریع زنگ نزد که نیروی کمکی بیاد اول همه راه ها رو آزمایش کرد بعد از نیروی کمکی استفاده کرد .حتی کارهای مرغ و خروس هارو هم استاد و مریم جان خودشون انجام میدن و این درس بسیار بزرگی برای من داشت که حل کردن چالشهای کوچک که خیلی راحت با پول حل میشه،اگر خودم حلشون کنم به رشد شخصیتی ،بالا رفتن اعتماد به نفسم کمک میکنه.در خیلی از موارد باعث قوی تر شدن ایمانم در عمل میشود چون کارها رو به نیرویی که همیشه در حال هدایت منه سپردم و از الهاماتش استفاده کردم.
خدایا سپاس تو را که همیشه در حال هدایت بندگانت هستی،ما را به راه راست هدایت بفرما .
خدایا قلب ما را بعد هدایت مان گمراه مگردان.
بهترین ها رو برای همتون آرزو دارم خصوصا استاد و تیم حرفه ای سایت .
به نام یکتای بی همتا
سلام به استاد عزیز مریم عزیز و بچه های عزیز سایت امیدوارم حال دل همگی عالی باشه
استاد وقتی موضوع این قسمت رو فهمیدم خیلی خوشحال شدم چون گاهی به این فکر میکردم که بشینم و باورهایی که میتونه مانع مهاجرتم به آمریکا بشه رو شناسایی کنم و روشون کار کنم الان این فرصت رو غنیمت می بینم و ازش استفاده می کنم تا این کار بزرگوانجام بدم
در مورد پیش فرض هایی که من در مورد آمریکا داشتم خوب اکثرا بین ایرانیها مشترکه و حتی اینکه چه جوری در ذهنمون رخنه کردن
آمریکا یک کشور غاصب و جنایت کاره که برای فروش سلاح های خودش همه جا جنگ راه میندازه کشوری با مردمانی بی عاطفه و نژادپرست که دائم مردم در حال کشتن همدیگه هستند کشوری که پر از جرم و جنایته و منشاء همه این خلاف ها به خاطر بی بند و باری و سست بودن بنیان خانواده هاست که فرزندانی افسرده و بی عاطفه رو تحویل جامعه می دهند و در نتیجه به دلیل کمبود محبتی که بچه ها دارند یا خیانت هایی که زن و شوهر ها به هم می کنند به اعتیاد و مواد و مشروب رو میارن و افسرده میشن و دست به خلاف جرم و جنایت میزنن کشوری با پلیس های فاسد و نژاد پرست که سایه مسلمان ها رو مخصوصاً با تیر می زنن
خودشونو تافته جدا بافته میدونن به سختی و صبح تا شب کار می کند تا پول در بیارن و کلاً زندگی آشفته ای دارند به خاطر روابط نادرست کلی بچه های نامشروع تو آمریکا هست که خوب اون ها هم بخاطر نداشتن خانواده تبدیل به خلافکارهای حرفه ای میشن مردمانی سرد و بی عاطفه که هیچ رابطهی با اقوامشون ندارن مردمانی بی دین و ایمان و کافر که به خاطر کفر شون همیشه طوفانهای سهمگین رو تجربه می کنند و دولتی که بی کفایته و به مردم نمیرسه و بی خانمان ها روز به روز بیشتر هم میشه
از زن ها سوء استفاده میشه و دخترها به خصوص تو مدرسه امنیت ندارن و اکثر دخترها رابطه نامشروع دارند یا بهشون تجاوز شده
اگه من مهاجرت کنم یعنی به کشورم خیانت میکنم من باید به کشور خودم خدمت کنم بخصوص اگه تخصص و هنری داشته باشم یا ثروتمند باشم و اگه برم به مردم و کشورم بی وفایی کردم حالا اگه آمریکا باشه که بدتر هیچ امنیت جانی و مالی ندارم و ممکنه همینجوری که راست راست دارم تو خیابون میرم یکی بزنه منو بکشه
من اگه مهاجرت کنم تنها میمونم هیچ دوست و فامیل و آشنایی ندارم و مردم اونجا هم که بی عاطفه هستین
اگه بمیرم کسی نیست بیاد برام فاتحه بده یعنی تهشه واقعاً اصلاً این که به ذهنم اومد دیدم خدایا چقدر بده که ما فکر میکنیم مرده هامون همه جاشون جهنمه و حتماً باید براشون فاتحه بدیم خیرات کنیم تا کمی از گناهانشان کم بشه
و باوری که الگوهایی در ذهن من ساختند که ایران نبودند ،اینکه هیچ جا ایران نمیشه( مثل همون کسی که شما میگفتین بوی جوب های تهرانو با آمریکا عوض نمیکنه😂) خواننده ها و هنرمندانی هستند که خودشون دارند تو بهشت زندگی می کنند و برای اینکه حمایت مردمو داشته باشن به امید روزی که میان ایران و مردم تحویلشون بگیرن حالا مثلاً ابراز دلتنگی می کنند و اینکه هیچ جا وطن نمیشه ایران نمیشه مثلاً غصه میخورن جالبه که روز به روز هم دارند جوانتر و زیباتر میشن و همین ها هم باعث شدن که من همیشه آمریکا برام آخرین جایی باشه که بهش برای زندگی فکر می کردم چون یه حس دل گرفتن یه حس خاصی که امریکاییها عاطفه و محبت ایرانی ها را ندارند و ایران اصلاً مردمش یه چیز دیگه هستن و آمریکا این جوری نیست تو وجودم بود
ولی به لطف شما استاد عزیز و البته زحمتهای مریم عزیز که بی نهایت ممنونش هستیم هممون ،فهمیدم در حال حاضر اگه یه بهشت روی زمین باشه اونجا آمریکاست😍 چون هم آزادی هست هم آبادانی هم فراوانی تعریفی که از بهشت می دونیم و به نظر من پرادایس شما بهشت نیست بلکه بهشتی هست در بهشت الان با همه وجودم درک می کنم که چرا میگن امریکا بهشت روی زمینه
من کشورم رو دوست دارم عاشق مردمان سرزمینم هستم بهشون عشق می ورزم به تمدن کشورم افتخار می کنم به دانشمندان شاعران مخترعان مکتشفان به تمام شهدای کشورم به تمام عزیزانی که با همه وجود به کشورم خدمت می کنند افتخار می کنم اما هیچ کدوم اینها دیگه باعث نمیشه که من نخوام به مهاجرت فکر کنم به قول مریم جان من یک روزی انتخاب کردم ایران به دنیا بیام و حالا انتخاب می کنم در کشوری زندگی کنم که همه چیزش همونی هست که سالها تو رویاهام بود و من با این دو سریال بهش پی بردم
جایی که خدا هست من تنها نیستم و خدا همیشه با منه همه جا با منه پس من تنها نیستم
و باورهایی که داره اصلاح میشه در ذهنم و باورهای جدیدی که شکل گرفت در ذهنم با این دو سریال:
عشق و محبت و احترام فوران میکنه بین خانواده های آمریکایی فهمیدم که میشه مادر بود شاغل بود پول فراوان ساخت و چندین فرزندو عالی تربیت کرد بدون اینکه احساس کمبود عاطفه داشته باشند بزرگترین پاشنه آشیل من در مورد شاغل بودن یاد گرفتم که من به عنوان مادر مجبور نیستم خودم رو فدای همسر و فرزندانم کنم چقدر خوب بود که پدر خانواده به تنهایی فرزندانش رو به خانه شما آورده بود اینجا همیشه بچه ها به خصوص وقتی سنشون کمه آویزون مادرن و مادر اسیر بچه هاشه ،میشه مادر چهار پسر بود و ارزشمند بود چه خوب بچهها یاد گرفتن که همکاری کردن دختر و پسر و زن و مرد نداره و بخصوص اگر مادری دختر نداره مجبور نیست تمام کارهای خانواده رو انجام بده اینجا باید برای اینکه مادر نمونه باشی خودتو آرزوهاتو خواسته ها تو خاک کنی هرچه فداکار تر مورد پسند تر و چقدر خوب که دیدم مهمونهای بعدیتون بچه ها خودشون غذاشونو آماده می کنند میز صبحانه را جمع و تمیز می کنند چقدر عالی بود که بچهها از فضای اونجا لذت می بردند چه بازی های جالبی انجام می دادند و چه محبتی بین پدر و مادر و بچه ها هست چه خوب که برای هم وقت میزارن و قرار نیست که همیشه موبایل و تلویزیون وقت بچه ها را پر کنه چه محبتی موج میزنه بین خانواده های آمریکایی خدای من چقدر لذت میبرن از لحظه هاشون
خدایا چقدر آمریکاییها خونگرم و مهربان هستین چقدر با هم دوستند چقدر با خودشون در صلحن نسبت به هم چه با محبت هستند چقدر به فکر هم هستند به حریم هم احترام میزارن با لبخند پاسخ لبخندتو می دن سیاه سفید با حجاب بی حجاب زن مرد دختر پسر چقدر همه با صلح و صفا و دوستی کنار هم به سبک خودشون زندگی می کنن مهمترین موضوع، چقدر شادن چقدر خوش حالن چقدر دنبال لحظه هایی هستند که فقط تولید شادی و خوشحالی کنند چقدر از هر اتفاقی برای شادتر بودن استفاده می کنند در کنار این که بی جنبگی نمیکنند از آزادیشون سوء استفاده نمی کنن چقدر سپاسگزارن و سپاسگزاری شونو به زبان میارن این که همسایه آروی از شما بخاطر خرید هاتون تشکر می کنه چون باعث میشید پسرش شغل داشته باشه واقعاً چقدر سپاسگزارم و چه انسانهای محترمی که سپاسگزاری را به زبان میارن چه مردم همدلی اینجا وقتی در آمریکا طوفان میشه موج خبرهای بی عرضگی دولت آمریکاست و مردمی که بی خانمان شدند و خبرهای درماندگی و بیچارگی مردم و شما چقدر خوب نشون دادید که مردم موقع طوفان چقدر به فکر هم بودن اونجا همه به فکر هم هستند و اینجا وقتی میگن روغن کمه خیلی ها اندازه مصرف دوسال روغن احتکار می کنن تو خونشون
چه خیابان های تمیزی چه شهرهای تمیزی و واقعاً چه کشور فوق العاده چقدر فراوانی باران نعمت ثروت عشق محبت عالی ترین امکانات
چه عالیه که میتونم خونه ای رو که همیشه تو رویاهام بود رو تو آمریکا داشته باشه یه خونه ی زیبا اونجوری که می خوام وسط یک باغ سرسبز میتونم هر چند تا ماشین می خوام داشته باشم از بهترین ماشین ها میتونم دوچرخه سواری کنن تو شهر میتونم موتور سوار شم میتونم بهترین امکانات را جزو اولین کسانی باشم که استفاده می کنم
فهمیدم که ملیت تو ،رنگ پوست تو ،براشون مهم نیست وقتی تو اونجا زندگی می کنی یعنی توهم وطنشونی و از زندگی خود شما فهمیدم که من هم میتونم به سادگی و با عزت و احترام به آمریکا مهاجرت کنم فقط کافیه بخوام حتی میتونم زبانم رو اونجا یاد بگیرم و کسی منو بخاطر لهجه ام یا اشتباهاتم مسخره نمیکنه نیازی نیست که من خودم را به شکل اونها در بیارم و هر کسی سبک زندگی خودش رو داره
چقدر امنیت هست اونجا اون همه سفارشات رو به راحتی میزارن جلوی در و میرن انقدر که به امنیت کشورشون و درست بودن مردمانشون ایمان دارم
فهمیدم هرچه سپاسگزار تر نعمت ها بیشتر و بیشتر کشورم آباد تر و انتهایی برای نعمتها نیست همیشه به این فکر میکردم که چرا این همه طوفان توی آمریکا میاد و حالا میدونم چون قراره این مردم سپاسگزار روزی از همین نعمتی که ما بهش میگیم بلا بزرگترین استفاده ها را بکنه برای همین خداوند طوفان ها رو هم اونجا می فرسته تا روزی این مردم شایسته از این نعمت به نفع خودشون و جهان استفاده کنند
چقدر خوبه که هر کسی در هر دینی که داره به راحتی میتونه که عبادت کنه دینشو تبلیغ کنه حتی بی دین باشه و راحت ابرازش کنه و اگر به چیزی اعتقاد داره عاشقانه ابرازش کنه حتی تو باغچه خونش مجسمه مریم مقدس داشته باشه کسی کاری به کار کسی نداره و همه برای هم احترام قائلند
و چقدر مردم آمریکا راحت پول میسازند اصلاً چقدر راحت میشه تو آمریکا پول ساخت همه خودشونو مسئول زندگیشون میدونن و به جای این که بشینن و بهانه بیارن که کار نیست خودشون برای خودشون با ایده های عالی شغل و پول می سازن شغل هایی که وجود نداشته شغل هایی که به راحتی پول می سازن و ایجاد ارزش میکنن چقدر کسب و کارهایی هست که در کشورهای دیگه از آمریکا الگوبرداری کردند و این نشون میده که خواستن توانستن است چون خداوند همراه همه کسانی هست که بخوان و اراده کنن و حرکت کنن
و دلیل این باورها و تصورات غلطی که در ذهن منه مهمترین منبعش تلویزیونه، از اخبار های دروغی تا فیلمهایی که زاییده ذهن افرادی هست که یا باور های مخربی داشتند یا به سفارش کسانی ساخته شده که منبع همین اخبار دروغ هستند حتی جامعه پدر مادر فامیل و دوست و همسایه همه و همه این باورهای مخرب را از تلویزیون و رادیو دریافت کردند و به من هم منتقل کردند و به نظر من بزرگترین و وحشتناک ترین منبعی که افکار ما را بمباران شیمیایی کرده با دروغ ها رسانههای جمعی هست تلویزیون، رادیو ،روزنامه ، مجله و و و “کتاب های درسی” حالا چرا این ها رو من قبول کردم چرا به دروغ بودنش شک نکردم چونکه تنها ورودیهای من تا همین چند سال پیش همون ورودیهای مخرب بوده یا شاید هم شک کردم ولی هم به خاطر ورودی های مخرب با جنسی از سوء استفاده دینی از احساساتم باعث شد مطمئن تر از قبل قبولشون کنم و هم چون تصاویر دیگه ای رو نمی دیدم همونها ملکه ذهنم شد حتی اخبار فارسی خارج از کشور را هم باور نکردم چون فکر میکردم اون ها هم دست نشانده های آمریکا هستند و دروغ میگن
کشور من یک کشور مسلمان واقعی هست و من یک مسلمان واقعی هستم چرا چون هم آخرین پیامبر خدا و کتابشو قبول دارم و هم شیعه هستم پس همیشه اون چیزهایی درسته که مطابق دین ساختگی من باشه مطابق قرانی که درست ترجمه نشده و من هر بار خواستم بخونمش تا بازش کردم دیدم خداوند از جهنم و عذاب میگه و بستمش و پذیرفتم هر آنچه که شنیدم افسوس و هر کسی که کاری خلاف آنچه به نظر اسلام ما انجام میده یعنی اشتباه و چیزی که در انتها می خوام بگم اینه که شاید همه جای آمریکا اینجوری نباشه ولی چیزی که ما از تجربه های شما دیدیم اینه که آمریکا یک کشور گل و بلبل حالا هرکی خواست استفاده میکنه هر کی نخواست نمیکنه و اگر هم کسانی روبرو میشن با اون درصد کم شرایط نا دلخواه به خاطر باور های خراب شونه احتمالاً بیشترشون هم مهاجرانی هستند که با باور های مخرب از کشورهای خودشون به آمریکا مهاجرت کردند به امید اینکه اونجا اوضاع خوبه ولی چون همون باورها را دارند شرایط نا دلخواه رو تجربه میکنن
سپاسگزارم از شما عزیزان که دستی هستین برای اصلاح باورهای اشتباه ما🙏🌼🌼🌼🙏
بنام خدای هدایتگرم
سلام به استاد عزیزم مریم جان زیبایم و همه دوستان بهشتی این سایت
استاد جان اول از همه بگم چقدر این هدایت و درک هدایت خدا شیرینه خدایی که هیچ سوالیتو بدون جواب نمیزاره – خدایی که وقتی باورش میکنی حضورشو و هدایتشو ، اونوقت با خیال راحت سوال که برات پیش میاد میپرسی و میدونی که در وقت درست هدایت میشی و قربون شما برم استاد جانم که همه اینارو از شما یاد گرفتم اصن هرچی بابت راهی مسیری که توش هستم شکر کنم کمه من همه زندگیمو دارم از شما یاد میگیرم الگوی بزرگ زندگیم من همه پیش فرضام با شما درباره نه تنها امریکا بلکه همه چی زندگیم داره عوض میشه
استاد شاید با توجه به سوالی که در ذهن من بود برداشت من از این فایل این گونه بود ولی منو به یک راه حل و جواب بزرگ هدایت کرد هرچند شما در فایلاتون هم گفته بودید در دوره ۱۲ قدم هم زیبا توضیح داده بودید ولی اینجا در این فایل حسش کردم و قشنگ تازه انگار موضوع جا افتاد
موضوع از این قراره موضوعی که تو بحث باورسازی و منطقی کردن این همه شما همیشه تاکید داشتید و دارید
وقتی داشتید درباره اینکه شما چه پیش فرض هایی درباره امریکا داشتید و این کشور چطور در ذهن شماست ؟ اینجا تو ذهنم همه چی خوب و مثبت بود و در لحظه ای که ذهنم داشت در حین گوش دادن به صحبتهای شما این سوالو پاسخ میداد جواب این بود که من فکر کنم پیش فرضهای خیلی منفی یا بدی درباره آمریکا ندارم و نداشتم و بعد وقتی شما شروع کردید از باز کردن و گفتن پیش فرضهای منفی که درباره آمریکا از بچگی در ذهن ما کردن همونجا بود که جواب سوال مهم این چندروزمو گرفتم.
وقتی شما میگفتید پیش فرضهای منفی رو، من تازه بیاد اوردم که دقیقا من همه این پیش فرضهای منفی داشتم و دیدگاهم نسبت به امریکا همین قدر منفی یا شایدم بیشتر از این بوده اما چرا در لحظه اول فراموش کرده بودم و با مرور شما بیاد اوردم؟ چرا ذهنم در لحظه اول برخورد با این سوال بنظر پیش فرض منفی زیادی نداشتم
و جواب این سوال کلید طلایی من شد
چون با دیدن سفربه دور آمریکا و زندگی دربهشت یعنی دیدن مستند زندگی استاد برای ذهنم کاملا منطقی و باورپذیر شده بود که این کشور چقدر بی نظیر و فوق العاده از خیلی از جهاته .
یعنی با دیدن مستند بخشی از زندگی روزانه کسی که بسیار باورش دارم و به عنوان استاد زندگیم اننتخابش کردم و دارم بنیان زندگیمو بادرسهای این انسان ارزشمند زندگیم یاد میگیرم این باور برای من نهادینه و بسیار باورپذیر شده بود که این کشور فوق العادست
استاد همیشه تاکید دارن از بهترین راهها برای باورسازی، منطقی کردن اون موضوع برای ذهنه و ذهن با منطق میشه قانع کرد و یکی از راههای منطقی کردن شنیدن یا دیدن اون موضوع از زبان کسی هست که بهش اعتماد زیاد دارید و دیدم وای خدای من این دقیقا همون اتفاقی بود که برای من تو این موضوع افتاده بود
من خیلی راحت بدون هیچ تقلایی و با نیت احساس خوب و لذت بردن و البته قطعا یاد گرفتن نشستم و فایلهای سفرنامه و زندگی در بهشت دیدم و تو این مدت ذهن من بدون هیچ تلاش اضافه ای انقدر قشنگ تغییر کرده و تمام اون پیش فرضهالی منفی و بد جاشو به تعبیرها و نگاه بسیار زیبا و لذت بخش به امریکا داده .
بسیار این اتفاق برای من آموزنده بود و اتفاقی بود که عملی حسش کردم با یک سوال شما
ذهن من با دین این همه زیبایی بمباران افکار مثبت درباره امریکا شده بود و اینا زورشون زیاد و خیلی از پیش فرضهای منفی ذهن من درباره امریکارو خودبه خود بدون تمرکز خاصی پاک کرده بود چرا؟ چون منطقی شده بود برای ذهنم. چرا منطقی شده بود برای ذهنم؟ چون دیدن کسی بود که خیلی باورش دارم و بهش اعتماد دارم
و البته دفعات بالا و استمرار در دیدن این همه قسمت به لطف دوربین و نگاه زیبای مریم جانم از قسمتهای مختلف آمریکا در سفرنامه و زندگی دربهشت دیده بودم یعنی همون تکرار تکرار تکرار رخ داده بود
استاد خیلی برای من آموزنده بود و بسیار سپاسگزارم از خدای مهربونم که اینطور منو هدایت کرد تا از زبان شما استاد جان بشنوم و جوابم بگیرم سپاسگزارم استاد جانم که باز به الهامتون
گوش کردید و اینطور همه جوره به ما یاد میدید واقعا شما وجودتون فقط خیر و برکته دوستون دارم استاد بینظیرم
من این چند روز ذهنم درگیر این مساله شده بود که پس باید بگردم ترمزهای مهم پیدا کنم و تمرکز بذارم رو اونا و از طرفی در وجوم ی مقاومتهایی داشتم و از خدا هدایت خواستم احساسم میگفت خیلی باید راحت تر باشه و احساس میکردم پیدا کردن این همه تزمز سخته چون ذهنم قشنگ نجوا میکرد اوف تو که کلی ترمز داری خلاصه رهاش کردم
تا امروز که در این فایل جوابمو گرفتم جوابی بسیار مهم
وقتی تو ذهنت رو با توجه به خواسته و موضوعی که میخوای روش کار کنی، بمباران افکار و باورهای مثبت میکنی خیلی از این ترمزها و افکار منفی شسته میشن و پاک میشن از ذهنت وقتی که تو به اندازه کافی خوراک مثبت به ذهنت بدی.
یعنی برداشت من اینه که مرحله اول اینه و در مرحله بعد که حالا اون جنگل وحشی ذهن از خیلی علف های هرز پاکسازی شده نوبت به چند علف هرز محکم میفته که اونا هنوز دووم اوردن زیر بمباران افکار مثبت حالا تو این مرحله نوبت قدم بعدی یعنی شناسایی این پاشنه آشیل و حذف اونه و الان این ذهن خیلی آرامتر و منظم تره و چون تعداد ترمزها خیلی کم شده راحتتر قابل شناسایی و حذفه
استاد شما خودتون به زیبایی این مورد در قدمها توضیح دادید ولی امروز قشنگ با این فایل زیبا و موردی که خودم تجربش کردم قشنگ شفاف و عمیق شد برام. سپاسگزارم ازتون استاد عزیزم
و اما بریم سراغ تاثیرات و نگاه متفاوتی که این دومستند ارزشمند زندگی شما یعنی سفربه دور امریکا و زندگی در بهشت در نگاه من گذاشت
۱-باورهایی که از بچگی در ذهن من بود و از جامعه فیلمها و اطرافیانم ناخواسته گرفته بودم
امرکایی ها آدم های ترسناکی برای من بودن و پیش فرض کلمه آمریکا برای من با ترس و خوف و جنگ مترادف شده بود که از تاثیرات رسانه ها و مدارس بود
همیشه فکر میکردم آمریکا جایی که امنیت نداره و همه مردم به راحتی اسلحه دارن و استفادش مجازه و اینطوری هیچ امنیتی در این کشور نیست
و البته چون مصرف مشروب و غیره هم آزاده و کلی آدما هستن که امنیتت بهم میزنند و تو نمیتونی به راحتی در این کشور مخصوصا تنها زندگی کنی
اما چیزی که من در سفر به دور آمریکا و مردمان عزیز این کشور دیدم اینکه چقدر با محبتن چقدر با خودشون در صلحن چقدر آرامش داره این کشور چقدر مردمانش خوش برخوردن چقدر سرشون به زندگی خودشون هست و …در یک کلام من این مردمان، مردمان عالی و بافرهنگ دیدم
اون قسمت فوق العاده که پرچم همه کشورها بر فراز ساختمانی برافراشته شده بود و پرچم ایران هم در بین همه کشورها بود ما چه میکنیم؟ ما پرچم آمریکا رو آتش میزنیم و زیر پا لگد میکنیم اونها پرچم مارو برافراشته میکنند یا درجایی دیگه در یک پارک کوچیکی یه نشانی از همه کشورها از جمله کشورمون بود این نشونه اینه که همه کشورها رو بدون سانسور دوست خودشون میدونند و برعکس چیزی که در ایران من دیدم مدام شعارهایی علیه یسری کشورها هست و دشمن خودمون نامیدیم
من اصلا تو خیابونها حتی در جشنهایی که بود چه در سفرنامه چه در زندگی در بهشت آدمای مست و از خود بی خود و برهم زننده امنیت ندیدم
تو جشنهایی که تو پارکها برگزار بود چقدر همه با هم در کنار هم شاد بودن بدون اینکه همو بشناسن هرکی به سبک خودش مشغول شادی و رقص و لذت بردن بود چون با خودشون در صلحن
یا درکنار ساحلها چقدر امنیت و آزادی برقرار بود و کسی مزاحم کسی نبود
همه اینها میشه آرامش عمومی میشه امنیت میشه حس خوب جمعی و افتخار به کشورت
۲- چقدر این باور مخرب بود که خارجیا بخصوص آمریکا اصن بنیان خانواده نیست خیلی از خانواده ها تک والد هستن کلی خیانت هست و …
ولی من دیدم همش در این قسمتهای سفرنامه و زندگی در بهشت خانواده های گرم و صمیمی با تعداد بچه های زیاد که این تعداد بچه هاشون برام خیلی جالب بود
و چقدر برخوردها و رفتارای زیبایی دارند
استاد اینکه تو این فایل گفتید وقتی اسباب کشی داشتیم همسایه برامون کلی خوراکی میوردن یا شماره میدادن برای کمک و هرکاری چقدر قابل تحسین بود و این حرکت زیبا رو خداروشکر ازتون یاد گرفتم چقدر این نوع استقبال و ارتباط قابل تحسینه
و موضوع دیگه عزت نفسی که در این مردم دیدم
درباره خانها اکثر خانمها ، بالای۹۵% من بدون آرایش دیدم. من فکر میکنم هیچ جای دنیا مثل ایران نیست که اینطور آرایش انقدر زیاد و افراطی باشه که در زندگی روزمره عادی هم صورتها آرایش شدس.
۳- و درباره آب و هوای امریکا خدای من اصلاااا و ابدا همچین تصوری نداشتم
چقدر طبیعت این کشور فوق العادست چقدر سرسبز چقدر بارونهای فراوون و فوق العاده بی نظیر بود هیچ وقت چنین تصوری نداشتم انقدر طبیعت زیبا .چقدر خونه های ویلایی و بانمک با سقف های شیروونی که مثل کارتونا میمونه و آدم با دیدنشون پر حال خوب میشه
من عاشق این آب و هوا این طبیعت بی نظیر آمریکا بخصوص فلوریدا و بارونهای فوق العادش شدم
۴- چقدر نظم و تمیزی و آرامش این کشور بی نظیره- بسیار قابل تحسینه اینجور رعایت همگانی در نظافت که به دلایل قوانین درستش هست
۵- اون قسمتی که تو سفرنامه اون آقای مهندس ۷۰ ساله که تو اون سن کلی پرانرژی بودن و تازه کلی برنامه های سفر داشتن خیلی برام جذاب بود چقدر این مردم شادن چقدر امید به زندگی و لذت بردن از زندگی در هرسنی برای این مردم این کشور مهمه حتی افراد سن بالا هم انقدر شادن و زندگیشون جریان داره
و نکته بعدی کمک این آقای مهربون به استاد بود چقدر کمک رسان و چقدر گشاده و مهربان خیلی از این دست کمک ها بارها تو سفرنامه و زندگی در بهشت دیدیم که این باز از نکات قشنگ این مردم زیباست.
این مردم چقدر اهل سفر و خوش گذورنی هستن بارها RV های مختلف از انواع مدلها دیدیم که با خانواده اومدن کیف میکنند و چه خوب که پارکهاشون انقدر با امکانات عالی آماده و طراحی شده که نشونه توجه و احترام به مردم و نیازهاشونه
۶- یه نکته دیگه من دوتا از دوستانم تقریبا همزمان به امریکا مهاجرت کردن اینکه استاد همیشه میگن مهم باورهای شماست که باعث میشه لذت ببرید یا مسایل و مشکلات و … تجربه کنید.من نظاره گر این موضوع تو این دو دوستم در این ۵ ساله بودم که یکی چقدر همه چی بهتر عالیتر براش پیش رفت و خیلی لذت میبره ولی یکی تو همون کشور ولی با مسایل زیادی روبرو شد و بیشتر گله و شکایت دیدم و شنیدم ازش
که دیدن این تجربه هم باز الگوی خوبی بود برام برای اینکه باورهای ما همه چی زندگی مارو رقم میزنه.که همه چی باوره. هردو به بهترین کشور مهاجرت کردن ولی زندگی های متفاوتی تجربه میکنند
اینها اصلی ترین موارد بود که به ذهن من اومد ولی کلی نکات ریز و درشت دیگه هم هست.
اصن استاد من یکی که ذهنم کاملااا مثبت شده درباره امریکا و اصن اون باورهای قبلی به یاد نداشتم و الان بیاد اوردم
باز هم سپاسگزارم از شما استاد عزیزم و مریم نازنینم که زیباییها و ثروتهاو نعمتهای زیبای این کشور زبیا رو با ما سهیم شدید تا من هم باور کنم که میشود اینطور و انقدر زیبا زندگی کرد که خواسته هامو بهتر بشناسم و خواسته های جدید در من شکل بگیره.شما مارو بمباران نگاه مثبت به امریکا کردید که بدونیم که صلح با خود و دنیای خود زندگی رو خیلی قشنگتر میکنه. امیدوارم بزودی در پرادایس فوق العاده در فلوریدای زیبا ببینمتون.عاشقتونم
برای شما و تمام همراهان عزیزم در این راه قشنگ و این سایت عالی خواستار بهترینای خدا هستم.
بنام خدایی که ما را هر لحظه هدایت میکند!
درود ومهر به همه ی عزیزان عباسمنشی
من بهار صفاری هستم
از علاقه مندان به استاد و همراه شایسته شون و بقیه ی عزیزان دل مقیم در سایت عباسمنش جان!❤️👌
مدتها بود فقط گاهی کامنت میخوندم و نمی نوشتم…خدا قبول کنه داشتم به درسها کمی عمل میکردم…برای سفر به دور امریکا از سفر به دور ایران استارت زدم…
امروز بعد از یک غیبت کبری اومدم کمی بنویسم….
خیلی برام جالب بود ….دیدم ۵۵ صفحه کامنت اومده!!!! ماشالله!
چقدر همکلاسی داشتیم و خبر نداشتیم!
🤭😉👌
راستی قبل از نوشتن کامنت مربوطه از یک دوستی شنیدم خانوم شایسته ی عزیزمون متولد ماه خرداده
البته روز دقیق شو نمیدونم ولی از همین تریبون و از طرف همه ی همکلاسی های گلم میخوام بگم:
بانوی مهربان و زیبای فصل بهار!
تولدت مباااارک!!!!🌈🌄🎂🍩
در کنار استاد عزیزمون ؛ شاد و سلامت و موفق باشی عزیزم!
همگی دوستت دارم❤️🙏 و از زحماتت برای ثبت و ضبط فیلم ها خصوصا« سفر به دور امریکا» که باعث آشنایی و آگاهی ما نسبت به واقعیت زندگی در امریکا شد بسیار سپاسگزاریم!!!🧡💖💛💜♥️❤️
خب بریم سراغ درس امروز که مربوط میشه به before – after دیدگاه ما نسبت به امریکا!!
بنظرم بچه ها خیلی خوب و هوشمندانه به نکات اساسی اشاره کرده بودن و من واقعا لذت بردم از خوندن شون…
من هم قبل از آشنایی با استاد و درسهاشون و دیدن سریال های مستند سفر به دور امریکا و زندگی در پرادایس نظرم متفاوت بود و به طور خلاصه از مهاجرت میترسیدم!
هرکسی میگفت دوست داری مهاجرت کنی
همیشه میگفتم اصلا! آخه من کشورمو دوست دارم!
لزومی نداره برم جای دیگه و…..
چون فکر میکردم زندگی در جایی مثل امریکا سخته
چون باید خیلی کار کنی!
خیلی زبان بلد باشی!
خیلی احساس تنهایی و غربت خواهی داشت!
و اینکه فکر میکردم هرکسی توی وطن خودش راحت تره….همه هم زبونش هستن!
با خیلی ها آشناست!
یا حداقل هموطن ه! و خلاصه فقط ایران سرای من است!!
ولی بعد از آشنایی با استاد و مریم جان و سبک زندگی شون خیلی آگاه تر شدم و دیدم
اولا به قول سید بزرگوار:
همه جای دنیا سرای من است ! سرزمین وسیع خداست!
و این باور محدودکننده ی وطنم پاره ی تنم 😉…تا حد زیادی از ذهنم پاک شد!👌
و یا اینکه استاد توی درسها و فیلم هاشون تعریف کردند در ابتدا خیلی زبان نمیدونستند ولی به راحتی اونجا زندگی کردند و به مرور یاد گرفتند و امریکایی ها با مهربونی و حوصله در این مورد همکاری میکنند و این برای من خیلی کمک کننده بود( با اینکه تا حدود زیادی زبان میدونم ولی در کل میترسیدم! شاید خیلی کمالگرام !)
موضوع بعدی مساله ی درآمد زایی و کار و فعالیت بود که در دوره های ثروت خصوصا جلسات دوره ثروت سه استاد به این موضوع اشاره کردند که اصلا اینطوری نیست که افراد فکر میکنند برای ثروت مند شدن باید خیلی تقلای فیزیکی کرد و اذیت شد !
و یاد میدن که همه چیز ذهن ماست و تمرین های عالی میدن برای کسب درآمد مناسب!!
و موضوع بعدی زیبایی بی نظیر طبیعت امریکا
هوای مطبوع…باران های زیاد و
تمیزی چشم نواز همه جا از کنار دریا گرفته تا خیابانها و جاده ها و ساختمانها و….
در صلح بودن آدمها…..
اجرای قوانین درست و عادلانه در این سرزمین!
امنیت!
آزادی!
آرامش!
مدیریت قوی و رفاه عالی برای مردم!!!
شیک و مدرن و راحت زندگی کردن!
همه وهمه دیدگاه من رو نسبت به پدیده ی مهاجرت و زندگی در جایی مثل امریکا تقویت کرد و جالب اینکه از وقتی دارم روی درسها تمرکزی و به قول مریم جون لیزری کار میکنم
به طور معجزه آسایی راه داره برای رسیدنم به ارزوهام از جمله زندگی در جایی مثل امریکا فراهم میشه!
که البته برای من حدود بیش یک سال طول کشید تا بتونم
باورهای محدود کننده مو تغییر بدم و با کمک محصولاتی مثل عزت نفس و روانشناسی ثروت و قدم ها ؛ تکاملم رو طی کنم و به مرحله ی تصاعدی بالا رفتن نزدیک بشم انشالله!
دوستان!
به قول استاد برای «تغییر» یک جهاد اکبر لازمه!👌👌
باید بت های ذهن رو با تمرین و تلاش هر روزه و با شجاعت؛ ابراهیم وار بشکنیم و منتظر ورود نور و روشنایی باشیم !!
ما ایرانیا کمی عادت داریم که بشینیم و منتظر معجزه باشیم با اینکه برای دیدن معجزات باید از جا برخاست!🌟🌟🌟
باید سخاوتمندانه برای آگاهی هزینه کرد!!!!
و مثل یک ورزشکار هر روز ورزش کرد ولی این بار ورزش فکری!
و مراقبت کردن از ورود غذاهای مسموم مثل ناامیدی؛ تمرکز روی کاستی ها؛ خبرهای ناخوشایندو…
و برعکس تمرکز روی نکات مثبت هر موضوع هر شخص و هر چیزی در دنیای اطراف!
من خودم روان شناس و زوج درمانگرم و خیلی مطالعه داشتم ولی بعد از آشنایی با استاد انگار دوره ی دکترامو گذروندم و خیلی درسهای عالی یاد گرفتم ونتیجه گرفتم و به مراجعینم هم یاد میدم!!
نگاهم خیلی به زندگی بهتر و روشن تر شده
دوست دارم با حال بهتر از قبل برم حداقل برای چند سالی در جایی مثل امریکا خصوصا به عشق استاد و مریم جان ؛ در فلوریدا زندگی کنم و
به خودم تبریک بگم که آفرین! تو تونستی به جایی که دوست داشتی برسی و حال خودت و آدمهای اطرافت رو خوب کنی!
و وقتی ما حالمون خوب باشه دنیا رو با وجودمون زیباتر کردیم !! و من امیدوارم همه مون بتونیم مثل استاد و مریم جان با رسیدن به حال خوب به زیبایی دنیا بیفزاییم!!
به امید دیدار همه ی عباسمنشی ها در فلوریدا 😍🙏❤️
سلام استاد عزیزم و سلام خانم شایسته نازنین و سلام دوستای هم فرکانسیم ، این اولین کامنت من دراین سایت شگفت انگیز هست ، امروز که ۱۹ خرداد هست دقیقا یک ماهه که من در سایت عضو شدم واز این بابت خیلی خوشحالم وخدارو شاکرم و با خودم گفتم که اولین کامنتم امروز باشه …
استاد عزیزم بی نهایت ممنونم به خاطر فایل های عالیتون وبه خصوص سریال زندگی در بهشت وسفر به دور آمریکا … واقعا همه ی مارو متحول کردین با این سریال ها ، شما فوق العاده این وشما دوتا زوج عزیز وهمین طور زندگیتون الگوی منه وخدارو صدهزار مرتبه شکر که به این مسیر هدایت شدم ، مسیری که سرشار از عشقه ، سرشار از زیباییه ، سرشار از نعمت و ثروته …
خدایا شکرت ، خدایا شکرت ، خدایا شکرت
اگر بخوام درباره ی پیش فرض هایی از کشور آمریکا که قبلنا داشتم و الان خیلی طرز فکرم با نگاه کردن به دو سریال زیبایی که درست کردین تغییرکرده ،حرف بزنم اینه که قبلنا فکرمیکردم که آمریکا کشوری هست که همه جنایت کار هستن ، هیچ امنیتی درش نیست ویه دختری مثل من که ۱۸ سالشه نمی تونه به تنهایی حتی سر کوچه بره ، همیشه اینو ت کله ی ما فرو کرده بودن که همه ی مرداش هوس بازو تجاوزگرن و می خوان که همیشه از زنا سوء استفاده کنن و هیچ عشقی وجود نداره و اگه یک زن ایرانی باشی و بخوای بری آمریکا ، گرگ های اونجا تیکه پارت میکنن و جنازه ات بر میگرده ایران … یکی دیگه از پیش فرض ها این بود که اونا تعهد درست و حسابی به همسرشون ندارن ، بچه هاشون خیلی هرتی بزرگ میشه و هیچ کنترلی رو بچه هاشون ندارن ، ودرکل خانواده اونجا بی معنیه و چیزی به اسم خانواده اونجا وجود نداره … واینکه اونا خیلی نژاد پرست هستن و با خارجی ها و بخصوص اگه ایرانی باشی خیلی خیلی رفتار بدی باهات می کنن و از اینکه به آمریکا بری خیلی پشیمون میشی … در حالی که این طور نیست و همش یه توهمه .
یکی دیگه از این پیش فرضها این بود که خانم های با حجاب اونجا خیلی اذیت میشن … واگه بری شکایت کنی هیچ کس به حرفت گوش نمیده چون اونجا قانون وجود نداره وبا رشوه و این جور کارا می تونن حتی زندانیت کنن و خیلی بیشتر از قبل اذیتت کنن …
چون ت آمریکا قانون حمل سلاح وجود داره ، همه اسلحه دارن و خیلی راحت می تونن یه گلوله ت مغزت خالی کنن و جنازتو بندازن یه گوشه تا بپوسه ، و اینکه همش کشت و کشتاره و آرامش نداری ودر کل خیلی کشور و حشتناک و ترسناکیه .
همیشه تصورم از طبیعت و شهرهای آمریکا ، برج های سربه فلک کشیده و طبیعت بکرو سر سبز بوده و هست واز قبل هم پیش فرض مثبت و خوبی نسبت به طبیعت و شهرهای آمریکا داشتم .
همه این پیش فرض های منفی درمورد آمریکا ، بیشتر به خاطر رسانه ها و اخبار و چیزهایی که ت مدرسه به ما میگفتن هست و جای تاسف داره ، والبته که من از وقتی آگاه شدم دیگه تلویزیون و اخبار نمی بینم …
وقتی مارو از طرف مدرسه به راهپیمایی میبردن ، یکی از شعارها این بود:مرگ بر آمریکا .
استاد عزیزم خدارو شکر که به مسیری هدایت شدم که لیدرش شما هستید و تاپ لیدرش خدای فراوانی ها ، متاسفم از این که مرگی برای یک کشور بخوایم … من راضی به مرگ هیچ کشوری نیستم و همیشه میگم زنده باد دنیا .
در حالی که الان به این نتیجه رسیدم که مردم اونجا جنایت کار نیست ، به هر حال آدم های بد هم همه جای دنیا وجود داره حتی ت ایران ما ، اما دلیل بر این نیست که همه جنایت کار باشن ، می تونم بگم سطح فکر مردم آمریکا خیلی بالاست و اکثر مردم آمریکا زندگی خوبی دارن واگه هرکس به دنبال عشقش بره ورشد و پیشرفت کنه ، این رشد برای کشورش هم تا ثیر گزاره و حتی برای جهان هم تاثیر گزاره و جهان گسترش پیدا میکنه ، به خاطر همینه که آمریکا کشور پیشرفته ای هست .
اونجا قانونهای محکمی حکم فرماست ، خیلی هم امنیتش زیاده ، از قضا اونا خیلی هم به زندگیشون و خانواده شون متعهدان و خیلی هم به خانواده و تربیت فرزندشون اهمیت میدن ، اونجا هیچ کس کاری به کار بقیه نداره و هرکس به تغییر و رشد خودش فکر میکنه و قطعا ما هر کدوم اگه به تغییر خودمون در جهت مثبت تلاش کنیم جهان خودمون و جهان اطرافمون تغییر میکنه و این یعنی خوشبختی ، و جالب اینجاست که ت آمریکا ممکنه ت محله ای ، آدمایی زندگی کنن که نژادشون متفاوته ، زبانشون متفاوته ،دینشون متفاوته وحتی رنگ پوستشون هم متفاوت باشه ،اما همشون با صلح در کنار هم زندگی کنن و سعی کنن که به همدیگه کمک کنن ، آدم وقتی رشدفکری پیدا می کنه و مدارش بالاترو بالاتر میشه ، دیگه رنگ پوست و نژادو زبان و چیزای دیگه براش بی اهمیت میشه و فقط انسانیت و انسان بودنه که براش مهم میشه ، واون وقته که ت کشوری مثل آمریکا اگه یه با حجاب و بی حجاب کنارهمدیگه بایستن ، کسی کاری به کار کسی نداره که هیچ ، بلکه خیلی هم برای اعتقادات یکدیگه ارزش و احترام قاعل هستن ، یه همچین آدمایی پیشرفت میکنن .
همه ی اون پیشفرض های نا زیبا درمورد آمریکا از ذهنم پاک شده و باورهای خیلی قشنگ و زیبا جایگزین اونها شده ، وهمه ی این باورهاو هدایت هارو مدیون شما هستم استاد عزیزم که دستی از دستان خدا هستین .
استاد گرامی من دوساله که باشما آشنا شدم ولی یک ماهه که ت سایت عضوم وت این دوسال خیلی تغییر کردم و همیشه شاکرم به خاطر هدایتم به این مسیر و آشنا شدنم با شما … استاد عزیزم و خانم شایسته ی گلم من خیلی دوستون دارم و خیلی خیلی عاشقتونم و خواستم تشکر کنم به خاطر همه ی زحمت هایی که میکشین تا بنده هاو شاگردهایی مثل مارو تربیت کنین . استاد عزیزم فایل های رایگان شما بی نظیرن و خیلی هم تاثیر گزاشتن روی من ، من لقب پیامبر زمانه را رو شما گزاشته ام و خیلی عاشقتونم ، و قول میدم که ایشالا در زمان مناسب ۱۲ قدم رو بخرم و شروع کنم و تغییرات بزرگی رو در زندگیم ایجاد کنم و درباره ی معجزات زندگیم با شما حرف بزنم … خداروشکر که این فرصت رو داشتم که امروز نوشته هام رو با شما به اشتراک بزارم .
آرزوی سلامتی ، فراوانی و ثروتو سعادت در دنیا و آخرت برا همه .