https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2021/06/abasmanesh-2.jpg8001020گروه تحقیقاتی عباسمنش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباسمنش2021-06-05 07:42:142025-04-14 21:21:27سریال زندگی در بهشت | قسمت 174
898نظر
توجه
اگر میخواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، میتوانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
سلام به استاد مهربان و خانم شایسته مهربان انشاله که حالتون عالی باشه
من قبل از اینکه ویژگی های آمریکارو از طرف شما بشناسم اصلا فکرشو نمیکردم که یه روزی بتونم به رفتن به آمریکا فکر کنم یعنی هیچ وقت دوست نداشتم به آمریکا سفر کنم چه برسه به اینکه به زندگی به اونجا فکر کنم من همیشه فکر میکردم آمریکا جای ما نیست جای آدم بداس جای کافراس اونجا اصلا ما مسلمونارو راه نمیدن اگر ایرانی هم اونجا زندگی میکنه حتما در تنگنا هست و خیلی در حقش ظلم میشه همیشه فکر میکردم ایرانیاهایی که هجرت میکنن آمریکا حتما باید دینشون رو عوض کنن و ضد اسلام باشن و فکر میکردم که آمریکا یه جاییه پر از آسمان خراش که اکثر مردمانشون تنها و فقط با یک سگ زندگی میکنن و هر کی سرش توو لاک خودشه و با بقیه کاری نداره مردمانشون صبح ها میرن سر کار و شبها در فاحشه خانه ها به سر میبرن و فکر میکردم اونجا بی بندو باری و فساد بیداد میکنه وفکر میکردم اونجا اصلا آدم پاک وجود نداره همه گناه کار و فاسد هستن فکر میکردم اصلا محبت پدرو مادری وجود نداره و بچه ها اکثرا توو پرورشگاه بزرگ میشن فکر میکردم اصلا برای خانوما امنیت وجود نداره و خیابونا پر از مردای متجاوز و مست یادمه وقتی یه مرد درشت هیکل و بور و عصبانی یا کسی با قیافه ناجور می دیدیم میگفتیم این شبیه
آمریکایی هاس فکر میکردم همه آمریکایی ها خیلی پولدارو بی احساسن و فقیرارو تحقیر میکنن و چون خیلی پولدارن زیاد کارو تلاش نمیکنن در مورد آب و هواش فکر میکردم اونجا شبیه یه غروب سرد و خشکه
و فکر میکردم ایرانیهای سیاسی که بعد از انقلاب رفتن آمریکا در اوج خفت و غربت زندگی میکنن و هیچ دلخوشی اونجا ندارن
خب این ذهنیت از طریق مدرسه و تلوزیون به من داده شده بود
اما زمانیکه ویدئو های شما رو دیدم انقدر تغییر کردم که خیلی مشتاق هستم به این کشور سفر کنم البته من همه قسمتهای زندگی در بهشت و سفر به دور آمریکا رو ندیدم ولی تا همونجایی که دیدم فهمیدم که مردم اونجا چقدر دوست دارن با افراد جدید ارتباط برقرار کنن چه قدر دوست دارن فارق از اینکه طرف چه ملیت و قیافه و دینی داره بهش کمک کنن یادمه استاد تووی یکی از فایلاشون درمورد مسجد های اونجا گفتن من قبل از اون اصلا فکر نمیکردم در آمریکا مسجد وجود داشته باشه و اینکه در کلیپها چقدر خانومای با حجاب دیدم که انگار این امر خیلی عادیه و روسری سر کردن در اونجا اصلا جلب توجه نمیکنه
و اینکه خونه های ویلایی رو دیدم از جمله خونه شما که بسیار زیباس ودرختان سبز رنگ تازه و محسور کننده ای که اونجا رو فرا گرفته و آسمان بسیار پاک و خوشرنگ اونجا و اینکه فهمیدم امریکا به صورت ایالتی هست و اینکه اسم خیلی از ایالتها رو از شما یاد گرفتم و درموردشون تحقیق کردم که چه ویژگیهایی دارن اونچه که من در کلیکپ ها دیدم فهمیدم مردم اونجا خیلی صبور و آرام هستن و اینکه به حقوق هم احترام میذارن و اونا همیشه دنبال رشد و پیشرفت هستن و شاد بودن در اونجا یک امر طبیعی و مهمیه و اونها اصلا به خودشون تعصب ندارن و آدمهای فعال و هوشمندی هستن و اینکه دیدم دوست شما چنتا بچه دارن واقعا برام عجیب بود که پدرو مادر جوان انقدر بچه دارن و اون کلیپی که رفته بودین خونه دوستتون خیلی خونه قشنگی داشتن واقعا احساس خوبی نسبت به خونشون داشتم و اون قسمتی که بچه هاشون باهم کشتی میگرفتن و بازی میکردن واقعا فضای گرمو دوستانه ای توو خونه ش وجود داشت و اون قسمتی که شما خرید میکردین اینکه توو فروشگاهاشون همه چی پیدا میشد
و …
و به این نتیجه رسیدم که اونجایی که من همیشه دوست داشتم زندگی کنم و همیشه قکر میکردم اروپاست در واقع به آمریکا خیلی شبیه و فکر میکنم آمریکا همونجاییه که آدم واقعا میتونه آزادانه فکر کنه و آزادانه عمل کنه
و من با آگاهی هایی که از طرف شما دریافت کردم و البته تحقیقات جداگانه خودم به زندگی در آمریکا علاقه مند شدم
واقعیت امر اینکه من و همسرم چندین ساله که بفکر مهاجرت تحصیلی بودیم ولی اصلا امریکا و فکر زندگی در امریکا رو برای خودمون نساختیم. چندین بار از امریکا، اونم خیلی اتفاقی و نه با برنامه ریزی پذیرش تحصیلی از امریکا گرفتیم ولی هر بار فقط یک جورایی خاستیم ببینیم میتونیم پذیرش بگیریم یا نه. خلاصه هیچوقت مراحل بعدی و طی نکردیم و همون مرحله پذیرش متوقف شد. ورودی ها خیلی منفی بود در مورد امریکا. اینکه اونجا زندگی سخته، اینکه باید از صبح تا شب مثل ماشین کار کنی و الا ماشالله ورودی دیگه.
بعد از آشنایی با شما و زندگی در بهشت و سفر به دور امریکا دیدمون خیلی باز شد. با گذروندن دوره ها و دیدن کلیپ های شما تلاش میکنیم باور محدود کننده زمان و مکان و کار سخت و … از بین ببریم.
شما خودتون الگوی بارز این قضیه هستید. ادم اگر آزادی زمانی و مکانی داشته باشه و سرشار از نعمت و ثروت باشه دیگه هیچ جا سخت نیست. هیچ جا غیر قابل دسترس نیست. شما مثال بارز من هستین. خودتون فرمودین که زبان انگلیسیتون هنوز خیلی خوب نشده، پس زبان هم مانع نباید باشه.دوری از خونواده ، دلتنگی، غربت و خیلی چیزای دیگه نباید مانع باشن. این ذهن ماست که محدوده و زمان و مکان میشناسه.
باورهای نامناسب من در مورد آمریکا قبل از دیدن سفر به دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت
۱. فکر می کردم بنیان خانواده در اونجا خیلی سست هست و هیچ تعهد و وفاداری بین زن و شوهر وجود نداره و هر کسی به راحتی بدون اینکه این کار رو بد د زشت بدونه به همسرش خیانت می کنه و وارد رابطه با افراد دیگه ای می شه، و آمار خیانت و طلاق بالاست. این باور از دیدن فیلم های سینمایی و اخبار و حرفهای اطرافیان در من شکل گرفته بود که با دیدن سریال زندگی در بهشت تغییر کرد،مثل اون خانواده هایی که در پارادایس مهمون شما بودن مثل خانواده جیکوب و یا خانواده هایی که در طول مسیر مسافرت به آمریکا بهشون برخورد می کردید که چقدر رابطه صمیمی و احترام آمیز داشتند.
۲. فکر می کردم هیچ احساس عاطفی بین والدین و فرزندانشون وجود نداره و پدر مادرهای آمریکایی خیلی سرد و بی عاطفه هستن و همینکه بچه شون به سن ۱۸ سالگی رسید از خونه بیرونش می کنند و اون بچه مجبوره که خرجش رو خودش بده حتی اگه واقعا مشکل داشته باشه و به حمایت خانواده نیاز داشته باشه کسی بهش کمک نمی کنه و همه باید تنها و مستقل از هم توی آپارتمانهای کوچیک و دور از هم زندگی کنند. و اعضای خانواده اینقدر به هم سرد اند که تا لحظه مرگ از همدیگه هیچ خبری ندارند. انگار انسانهایی هستند که قلبشون از یخ درست شده هیچ احساسات مثبت انسانی به همدیگه ندارند.
نگاه شون به بقیه نگاه ابزاری هست و همینکه دیدند دیگه براشون فایده ای نداره براحتی ازش رد می شن.
این باور هم از دیدن فیلم ها در من ایجاد شده بود که این دو سریال خیلی کمک کرد که این باور رو تغییر بدم.
۳. فکر می کردم زندگی در دنیای غرب خصوصا امریکا یک ارزوی کاملا دور و دست نیافتنی هست و اصلا امکان نداره که حتی من توی تصوراتم هم بخوام که خودم رو اونجا تصور کنم، ولی با دیدن شما در سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت این باور من فرو ریخت و تونستم تجسم کنم که من هم همراه با شما در سفر به دور آمریکا هستم و همراه شما و خانم شایسته یک سال تمامی فصول سال فلوریدا را در پارادایم کنار شما تجربه کنم و لذت ببرم و زیباییهای اونجا رو تحسین کنم.
۴. فکر می کردم مردهای آمریکایی، اهل تجاوز جنسی و خوش گذرونی کردن هستند و یک خانم امنیت نداره که تنها توی خیابون خلوت راه بره. این باور از دیدن فیلم های سینمایی بود که برام ایجاد شده بود و همچنین شنیدن اخبار تجاوز سربازهای آمریکایی به زندانیان، و تجاوز سربازهای آمریکا به زنان کشورهایی که به آنجا رفته بودند مثل کشور عراق، افغانستان و…
که این باور هم با دیدن این دو تا سریال، خیلی سست شد وقتی افراد زیادی رو شما به ما نشون دادید که با عشق و احترام می اومدن و به شما کمک می کردند و چقدر رفتار انسانی و اخلاقی داشتند چقدر انسانهای منظم، متعهد، سرزنده، خوش برخورد و خوش اخلاق، مهربون و در یک کلام با خودشون بیشتر در صلح بودند مثل آقای لری و خانواده جیکوب و همسایه های پارادایم و…
۵. فکر می کردم آمریکایی ها، اصلا شبیه ما نیستند یعنی با انسانهایی که من دیده بودم خیلی متفاوتند انگار همه انسانهای دنیا از کره زمین اند ولی آمریکاییها مال یه سیاره دیگه هستن، یه جور تافته جدا بافته از همه مردم (منظورم مسلمانها و مردم کشورهای آسیایی) هستند، و آنقدر سبک زندگی شون و افکارشون و رفتارشون برام جالب و در عین حال سوال برانگیز و رمزآلود بود و خیلی نسبت به فهمیدن نحوه نگاهشون به روابط خانوادگی، ارتباط با فرزندان و اقوام و دوستان، خداوند، مرگ، زندگی، تفریح و لذت، نحوه لباس پوشیدن و … کنجکاو بودم وقتی یه جایی یه توریست خارجی می دیدم با ذوق و شوق به سمتش می رفتم و دوستداشتم باهاش صحبت کنم انگار یک جور احساس احساس خود کم بینی و بی ارزشی در من وجود داشت و دوست داشتم به جای اونها بودم.
که همه اینها برمی گشت به عزت نفس پایین من که در کودکی و نوجوانی در خانواده و … شکل گرفته بود با دیدن سریال زندگی در بهشت و سفر به دور آمریکا یاد گرفتم که همه ما به یک اندازه به منبع قدرت، ثروت، سلامتی، عشق و خوشبختی که خداوند هست، وصلیم، همه ما ارزشمندهستیم و لایق بهترین ها هستیم فقط باید روی باورهای محدود کننده خودمون کار کنیم و قدرت رو فقط به خداوند بدیم نه به هیچ کسی دیگه. وقتی دیدم که شما و خانم شایسته عزیز چقدر با عزت نفس بالا با مردم اونجا ارتباط می گیرین و چقدر روابط احترام آمیز و لذت بخشی رو با مردم آمریکا تجربه می کنید خیلی روی من تاثیر داشت.
خدا رو صدها هزار مرتبه شکر برای وجود ارزشمند شما و خانم شایسته
سلام خدمت استاد عزیزم و مریم بانو عزیز، چقد سوال تون زیبا و جای تامل بیشتری داشت . از زمانی که من به یاد دارم همیشه به ما میگفتن که کشور آمریکا یه کشور شیطان پرسته همش میخواد قدرتشو به همه تحمیل کنه و تصاویر ی که همیشه از طریق تلویزیون و برنامه خبری به مانشون میدادن اینکه اینا انسان های ظالم و مزدوری هستند و هرجا که مراسمی،بود شعار همه ما حتی تئی مراسم شادی مرگ بر امریکا بود ، همیشه سوالم اینبود چرا مرگ بر امریکا ؟ چه ظلمی این کشور به ما کرده ؟جز اینکه باورهای غلط و محدود کننده یی که از نسل های قبل به مارسیده ، واینکه همشن میکین اینا کافر هستند جایی خوندم که توی کشورهای امریکا یی مراسم یی دارن به نام روز شکرگزاری که در روز همه شهر و کشور ها و در کل همه باهم برای دوست و دشمنشان (اگه دشمنی باشه که همین همه زاده ذهن خودمون هست)دعای خیر و صلح ،آرامش ، شادی ،و سلامت یی میکنن. واقعا من متوجه شدم چقدر باورهای خونواده ، تلویزیون، معلمان میتونه روی ذهن ما تاثیر غلط بذاره ، من خودم بگفتن این جمله صدر صد مخالفم (مرگ بر امریکا). چون میبینم تو نماز جماعت و نماز جمعه این جمله چقدر تکرار میشه ، واینکه دلیل این همه اتفاقات و رخدادهای منفی،کع در کشور عزیزمون داره هروز رخ میده دلیلش جز این کلمه نیست نفرین . هر دعای خیر و نفرین به خودمون برمیگرده . واینکه همیشه تلویزیون موقع اگه توجه کنید همیشه خبرهای منفی و بدی از کشور امریکا میده حتی در مورد لیماری کرونا که این کشور رده اول این بیماریست و داره با واکسنی که بدست آوردن تموم سالمندان رو میکشن . این که همش تو این کشور جنگه خونواده باهم دعوا مشاجره دارند
و همه این نگاه ها و تمرکز ها زوم شد ه روی کشور . که این کشور همشون فقیر هستند و نژاد پرستند در جایی که من دیدم چقد انسانها با ارزشمند و مهربون و شاد هستند چقد مفهوم همدرد بودن و کمک و یاریگر هم بودن مهمه. وبهش ارزش قائل هسنتد و حتی در خصوص حیوانات. و همه بهم جدا از چه لحاظ نژاد ی به احترام میذارن و واسه هم ارزش قائل هستند . این باور منه که ثروت واقعی بعنی داشتن انسانیت و یکی بودن . چون همه ما که داریم روی کره خاکی زندگی میکنیم یکی هستیم فقط تفاوت ش اینکه تکه یی از ما مانند ذرات پخش شده . ما همان عشق هستیم رسالت همه ما یکی ست عشق ،صلح،آرامش. آمریکا یه کشوری خودساخته ست و ثروتمنده چرا، چون که انسانهای شکرگزار هستند ونگاه توحید به خداوند دارند اینو میشه از نوشته جمله روی پولشون فهمید که همین جمله (ما به خدا اعتماد داریم)باعث ارزش افرین این پول در جهان کرده و پول ما نیز بی ارزش شده . میشه از کلماتی که دارن استفاده میکنن فهمید. هروز ما شاهد خبرهای منفی و داغون کننده از تلویزیون مون هستیم حتی سریال هایی که پخش میشه ولی در امریکا برنامه شون همه توحیدی و انگیزیشی و هدفمنده . اینک خیلی راحت داره مهارت های شخصیت ی رو به همه اموزش میدن.
ولی این موضوع در کشور ما کمتره ، درامریکا همه جاصحبت از فراوونیه ولی در کشور ما صحبت از کمبوده. کمبود از اب ، برق گاز ،نفت غذا، در جایی که ما یه کشور ثروتمند هستیم.
همه ما از توانمندی خاصی برخوردار هستیم و لی یکی که توی کارش موفق میشه به جای انگیزه بیشتر صحبت از کمبود میکنه . ولی در امریکا اینطورنیست. انشاءالله که روزی برسه همه ما از این خواب بیدار بشیم و به حقیقت و اگاهی بیشتر دست پیدا کنیدم . . سپاسگزارم سپاسگزارم بابت وقت یی که مطالعه دیدگاه من گذاشتین این نگاه من به باور های محدود کننده به امریکا بود.
خوشحالم کتارتون هستم و یا شما سفر کردم.خیلی عالی بود سفر به دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت
من عاشق سفر هستم و یه سری باورهای محدود کننده منو از سفر دور کرده و امید دارم
با حلشون بتونم اول ایران رو بگردم
فایل و سوال عالی اون عالی تر بود
منم فکر میکردم آمریکا مرکز فساد و بی بندوباری و اسلحه هست
و دوم اینکه اونجا خیلی مردم و خانواده ها از هم دور هستند
این سریال گفت که اینها واقعیت نداره
و من میدونم باورهای ماست که زندگی ما رو میسازه
تو سریال از همسایه افغان کشور گفتید
که مردم همیشه از اونها میترسیدند
ولی من دوستانی از این کشور همسایه دارم که خیلی با مرام و معرفت و انسانهای بسیار پاک و گلی هستن و آن کسانی که بد هستند دولت گرامی با زیر پا گذاشتن حق آنها در خیلی موارد بهشون ظلم میکنه
من تو آمریکا دیدم چقدر احترام به دیگران
خداست و هر کس بخاطر خودش و حضور هر کس با هر ملیتی در شغل مورد علاقه اش و اهمیت دادن به ایده های انسانها
قبل از سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت چه دیدگاهی در مورد آمریکا داشتید
۱ .ابدا فکر نمیکردم آمریکا کشوری به این زیبایی و سرسبزی و تمیزی باشد هیچ بگ گراندی از خیابانهای آمریکا نداشتم تنها تصویر ذهنی من از آمریکا که در فیلمها دیده بودم چند کاکتوس در بیابان بی آب و علف و یک قهوه خانه در بیابان گذشته بود
طی چند سال اخیر نیز تنها تصویر من از آمریکا تصاویر هوایی و از بالا از سیاه پوستان و مردمی که همیشه معترض بودند و پلیس که روبروی آنها بود و همیشه به شدت در حال درگیری بودند سیاه پوستانی که به زمین کشیده می شدند و به طرز فجیعی توسط پلیس بازجویی میشدند
۲ ،کشوری با مردمانی بسیار سرد نسبت به ملت های دیگر کشوری جنگ طلب با سران فاسد که فقط به منافع خودش فکر میکند و حاضر است برای کسب منافع خود ،ملت های دیگر را قربانی کند از آنها به عنوان سکوی پرواز ،استفاده کند
۳ ،کشوری که در آن به کمترین حقوق مسلمانان اهمیتی داده نمی شود به طرز فجیعی با آنها برخورد میشود اجازه پوشش دلخواه به آنها داده نمی شود و هر آن باید منتظر باشند که در خیابان به آنها حمله کندو مسلمانان در آنجا به شدت در محدودیت هستند و همیشه نگران جان و امنیت پوشش خودهستند
۴ ،کشوری که در آن مجلس و قوای آن را دهکهای بالای جامعه تشکیل داده است به مردمان طبقه متوسط و پایین کوچکترین اهمیتی داده نمی شود تمام تصمیمات به نفع ثروتمندان و طبقه مرفه جامعه است و مردم متوسط و فقیر جامعه همیشه در حال اعتراض در خیابان ها هستند
۴، کشوری با جامعه از هم گسیخته که به هیچ عنوان خانواده در آن استحکام ندارد پدر در اغلب مواردخانواده را ترک کرده و مادر روابط گوناگون دارد و بچه ها به حال خود رها هستند و در بهترین حالت ممکن درون خانواده هر کس مسئولیت کار خودش را دارد مسئولیت برای یکدیگر ارزش و احترام قائل نیستندو هرکسی مختار است هر زمان که خواست خانه را ترک کند.
۵،کشوری که دخترها و پسرهای ش از همان نوجوانی با هم روابط آزاد دارم هیچ مرزی بین آنها نیست بالاترین آمار سقط جنین را دارد خانواده ها هیچ نظارتی و رفتار بچه هایشان ندارند اصلا جرات چنین کاری را نیز ندارند بچه ها هر طور که دوست دارند میتوانند والدین خود برخورد کنند میتوانند در هر سنی روابط آزاد داشته باشند و خانواده ها حق دخالت در باره روابط خارج از عرف فرزندان شان را ندارند
۶,مادران کم سن و سال زیادی دارند بچه هایی که پدر و مادر بی نام و نشان دارند و در پرورشگاه ها بزرگ میشوند.
۷،کشوری که در آن روابط خویشاوندی عمه عمو دایی هیچ تعریف خاصی ندارد هر کسی مشغول کار خودش است به شدت همه مشغول کارند و زمان کم دارند چون هزینه های زندگی در آنجا بسیار بالاست، اصلا به تفریح خود اهمیت نمیدهند فقط به گذران امور فکر می کنند
۸,مردمانش را مردمی عبوس افسرده و تهی از هرگونه احساس خوب می دیدم که همیشه مشغول کارند و برای فرزندان خود وقت ندارند چه برسد به تفریح و مسافرت.
۹,کشوری که هیچ منابعی ندارد مانند نفت گاز معادن زغال سنگ کشوری فقیر که برای تامین مایحتاج خود به جنگ با کشورهای دیگر می پردازد.
۱۰,کشوری که در آن ممکن است خیلی راحت در خیابان مورد تعرض قرار بگیریم درآنجا هفتتیر آزاد است مشروب آزاد است و خطر همیشه در کمینه و هرگز نمیتونی به صورت آزاد یک پیاده روی ساده داشته باشی همیشه باید مراقب خودت باشی همیشه باید شش دنگ حواست به حفظ جانت باشه . بچه ها خیلی راحت می توانند روی پدر مادر خودشون هفت تیر بکشند یا معلم های خودش رو بکشند.
۱۱,کشوری که در آنجا مردمش بسیار عصبی هستند آرامش ندارند آدمهای افسرده هستند چون همیشه تحت فشار هستند از خدا بسیار دور هستند هیچ اعتقادی به خداوند ندارند اعتقاد مذهبی بسیار ضعیفی دارند یا اصلا ندارند, خیلی راحت گناه می کنند در قید و بند هیچ چیز نیستند به هر طور که امیال نفسانی آنها حکم می کنند رفتار می کنند.
۱۲,در مورد غذا خوردن و غذاهای محلی و فرهنگ غذایی آمریکاییها ادمایی هستند که اصلاً برای خوراک خود ارزش قائل نیستند اصولاً فست فود خور هستند هیچ برنامه غذایی خاصی ندارند و آدم های بسیار بسیار چاق و بد فرمی هستند
،🤦🤦چرا این نگرش را داشتید
مهمترین عامل در ایجاد این نگرش را می توان تلویزیون از جمله اخباری که قبلاً به صورت مکرر گوش میکردم که خوب بیشترین تمرکز روی قسمت های منفی اخبار منفی و جنایات میگذاشت که حتی اگر یک نفردر هر جای آمریکا به هر دلیلی کشته میشد این خبر بسیار بلد میشد و چندین بار پخش میشد و همین تکرار باعث باور سازی می شد.
تصاویر هوایی از مردمی که به صورتی که در تعداد نفرات خیلی زیاد همیشه در حال اعتراض بودند در حالی که شاید آن تصاویر اصلاً از از مردم آمریکا نبود.
۲، فیلم های خانوادگی که از تلویزیون درباره آمریکا پخش میشد که این فیلم ها همیشه تنش بین اعضای خانواده را نشان میداد که شب و نصف شب با هم دعوا میکردند بچه ها خیلی راحت خانه را ترک می کردند هیچ ارزش احترامی برای والدین خود قائل نبودند و والدین هیچگونه حمایتی مالی چه عاطفی از فرزندان خودنداشتند ه و خیلی راحت می پذیرفتند که فرزندان اونها خانه راترک کنند.
پدر خانواده آخر شب مست وارد خانه می شد مادر خانواده با کس دیگری رابطه داشت خیلی راحت بهم خیانت می کردند
و یا اصلاً فرزند نداشتند و یا فرزندان به حال خود رها بودند و غالبادر مهمانی های شبانه به سر به سر می بردند که در آنجا خیلی راحت مواد و مشروب استفاده می کردند….
۳,پلیس در فیلمها به شدت خشن با مردم برخورد میکرد حتی پلیس های سیاه پوست به همنوعان خودکوچکترین رحمی نمی کردند کتک کاری و درگیری فیزیکی پلیس با مردم بسیار زیاد بود پلیس هایشان انسانهای بسیار عصبی و بی رحمی بودند
۴،خیلی راحت قتل و جنایت اتفاق می افتاد مخصوصا جنایت های خانوادگی شاید ماهها پلیس از چنین از وقوع چنین حادثه ای بی اطلاع بود .
،🌹🌹🌹برداشت الان شما از مردم و فرهنگ وکشور آمریکا
آمریکا کشوری بسیار بسیار سرسبز ؛ سرسبز تر از شمال ما که وقتی در سریالها ی که از این سایت زیبا پخش میشه خیابون های اونجا رو میبینیم انگار یک فضای رویایی و غیر واقعی رو میبینیم که چنین سرسبزی حتی در شمال ماکمتر وجود داره چنین ساختمان های مرتب و شیک و به روزی پیاده روهای منظم مکانهای امن برای پیاده روی مکانهای امن برای دوچرخه سواری بزرگراه های چند بانده بسیار عریض برای رانندگی لذت بخش . قبلاًفکر میکردم در بهترین قسمت کره زمین زندگی می کنیم که خیلی شنیده بودم که ایران کشوری چهار فصل ولی خوب وقتی که با طبیعت و با آن آب انبوهو تمیزی آمریکا مقایسه می کنم سرسبزی اینجا در برابر سبزی اونجا میشه خیلی خیلی ناچیز هرچند اینجا هم خیلی زیباست
۲, مردم بسیار خونگرم و با فرهنگ خانواده دوست که هر خانواده لااقل دو فرزند به بالا داردکه بسیار اهل گشت و گذارو خوشگذرانی با خانواده هستند
۳،مردمانی که از لحاظ سطح مالی در سریالها دیدیم در سطح متوسط به بالا و می توان گفت پولدار که خیلی به تفریح اهمیت میدن به بودن با خانواده اهمیت میدن تقریبا همشون ماشین های مدل بالا و خیلی خوش رنگ دارند خیلی آدمای شادی هستن و شاد میپوشند خیلی به تربیت فرزندانشان اهمیت میدهند
۳, خانه های بسیار لوکس و زیبا شبیه باغشهرهای هاروارد با نماهای بسیار بسیار شیک که دور هیچ خانه ای حصار و دیوار کشیده نشده و نهایتاً یک پرچین نیم متر یا یک متری بود که بر زیبایی شهر افزوده بود
کشوری بسیار مسطح که خیلی راحت همه چیز تا دوردست با چشم دیده میشد یک دشت مسطح سرسبز
۴،آدمهایی که خیلی خیلی با خودشون در صلح
هستند ، خیلی طالبه شادی و زندگی کردن در لحظه هستند خیلی شاد میپوشند خیلی به تفریح و شادی اهمیت می دهند و از کوچکترین اتفاق برای شاد بودن و رقصیدن و زندگی در لحظه استفاده می کنند
۵, خانواده های آمریکایی بر خلاف فرهنگ الان خانواده های ایرانی خیلی به فرزندآوری و افزایش تعداد موالید علاقه مند هستند که این هم به نظر من به فرهنگ غالب آنجا برمیگرده که احساس نمیکند که باید تا ابد از فرزندانشان حمایت کنند انگار ناراحتی و نگرانی از آینده فرزندشان ندارند آدمهای بسیار خوشبینی هستند
۶،دولت بسیار کارآمد با بخش خصوصی بسیار فعال و ثروتمند که بر همه چیز نظارت دقیق دارد به رفاه مردم اش بسیار اهمیت می دهید و در عین حال به طبیعی و دست نخورده بودن محیط طبیعی هم خیلی اهمیت می دهد (مانند استیک پارک های زیبا و با امکانات به روز و در عین حال طبیعت دست نخورده و پر از حیوانات گوناگون )
۷,همه از دوچرخه سوارها تا کسانی که اهل پیاده روی هستند تا کسانی که رانندگی می کنندمکان مخصوص به خود و حقوق مخصوص به خود را دارند حقوق شهروندی در سطح بسیار بالاست
۷،در مکان های عمومی خیلی همه با هم مهربان هستند دیگر لبخند میزنند کسی حقوق کس دیگر را پایمال نمی کند به قوانین و مقررات بسیار پایبند هستندو احترام میگذارند
۸, مردمش از هر لحاظ آزادی دارند آزادی پوشش آزادی در دین آزادی در انتخاب وسیله نقلیه که هر نوع وسیله ای داشته باشند و هیچ محدودیتی ندارند و آزادی به نظر من از بزرگترین مزایای کشور آمریکاست .
۹, اینکه اکثر مردمش شاید به دلیل شاد بودن خودشون همیشه رنگ های شاد میپوشند و به ندرت دیده میشه و به خاطر ندارم که کسی رنگ مشکی پوشیده باشه .
۱۰, پلیس به شدت با مردم دوست و مدارا می کنه خیلی به رفاه مردم به امنیت مردم اهمیت میده جاهایی که مخصوص نوشیدن مشروب در شب هاست نیز پلیس آنجا حضور داره تا امنیت اون آدم ها رو تامین کنه و این برای من خیلی جالب بود.
از علاقه مندان به استاد و همراه شایسته شون و بقیه ی عزیزان دل مقیم در سایت عباسمنش جان!❤️👌
مدتها بود فقط گاهی کامنت میخوندم و نمی نوشتم…خدا قبول کنه داشتم به درسها کمی عمل میکردم…برای سفر به دور امریکا از سفر به دور ایران استارت زدم…
امروز بعد از یک غیبت کبری اومدم کمی بنویسم….
خیلی برام جالب بود ….دیدم ۴۰ صفحه کامنت اومده!!!! ماشالله!
چقدر خواهر برادر داشتیم و خبر نداشتیم!
🤭😉👌
راستی قبل از نوشتن کامنت مربوطه از یک دوستی شنیدم خانوم شایسته ی عزیزمون متولد ماه خرداده
البته روز دقیق شو نمیدونم ولی از همین تریبون و از طرف همه ی همکلاسی های گلم میخوام بگم:
بانوی مهربان و زیبای فصل بهار!
تولدت مباااارک!!!!🌈🌄🎂🍩
در کنار استاد عزیزمون ؛ شاد و سلامت و موفق باشی عزیزم!
همگی دوستت دارم❤️🙏 و از زحماتت برای ثبت و ضبط فیلم ها خصوصا« سفر به دور امریکا» که باعث آشنایی و آگاهی ما نسبت به واقعیت زندگی در امریکا شد بسیار سپاسگزاریم!!!🧡💖💛💜♥️❤️
خب بریم سراغ درس امروز که مربوط میشه به before – after دیدگاه ما نسبت به امریکا!!
بنظرم بچه ها خیلی خوب و هوشمندانه به نکات اساسی اشاره کرده بودن و من واقعا لذت بردم از خوندن شون…
من هم قبل از آشنایی با استاد و درسهاشون و دیدن سریال های مستند سفر به دور امریکا و زندگی در پرادایس نظرم متفاوت بود و به طور خلاصه از مهاجرت میترسیدم!
هرکسی میگفت دوست داری مهاجرت کنی
همیشه میگفتم اصلا! آخه من کشورمو دوست دارم!
لزومی نداره برم جای دیگه و…..
چون فکر میکردم زندگی در جایی مثل امریکا سخته
چون باید خیلی کار کنی!
خیلی زبان بلد باشی!
خیلی احساس تنهایی و غربت خواهی داشت!
و اینکه فکر میکردم هرکسی توی وطن خودش راحت تره….همه هم زبونش هستن!
با خیلی ها آشناست!
یا حداقل هموطن ه! و خلاصه فقط ایران سرای من است!!
ولی بعد از آشنایی با استاد و مریم جان و سبک زندگی شون خیلی آگاه تر شدم و دیدم
اولا به قول سید بزرگوار:
همه جای دنیا سرای من است ! سرزمین وسیع خداست!
و این باور محدودکننده ی وطنم پاره ی تنم 😉…تا حد زیادی از ذهنم پاک شد!👌
و یا اینکه استاد توی درسها و فیلم هاشون تعریف کردند در ابتدا خیلی زبان نمیدونستند ولی به راحتی اونجا زندگی کردند و به مرور یاد گرفتند و امریکایی ها با مهربونی و حوصله در این مورد همکاری میکنند و این برای من خیلی کمک کننده بود( با اینکه تا حدودی زبان میدونم ولی در کل میترسیدم!)
موضوع بعدی مساله ی درآمد زایی و کار و فعالیت بود که در دوره های ثروت خصوصا جلسات دوره ثروت سه استاد به این موضوع اشاره کردند که اصلا اینطوری نیست که افراد فکر میکنند برای ثروت مند شدن باید خیلی تقلای فیزیکی کرد و اذیت شد !
و یاد میدن که همه چیز ذهن ماست و تمرین های عالی میدن برای کسب درآمد مناسب!!
و موضوع بعدی زیبایی بی نظیر طبیعت امریکا
هوای مطبوع…باران های زیاد و
تمیزی چشم نواز همه جا از کنار دریا گرفته تا خیابانها و جاده ها و ساختمانها و….
در صلح بودن آدمها…..
اجرای قوانین درست و عادلانه در این سرزمین!
امنیت!
امنیت!
آرامش!
مدیریت قوی و رفاه عالی برای مردم!!!
شیک و مدرن و راحت زندگی کردن!
همه وهمه دیدگاه من رو نسبت به پدیده ی مهاجرت و زندگی در جایی مثل امریکا تقویت کرد و جالب اینکه از وقتی دارم روی درسها تمرکزی و به قول مریم جون لیزری کار میکنم
به طور معجزه آسایی راه داره برای رسیدنم به ارزوهام از جمله زندگی در جایی مثل امریکا فراهم میشه!
که البته برای من حدود بیش یک سال طول کشید تا بتونم
باورهای محدود کننده مو تغییر بدم و با کمک محصولاتی مثل عزت نفس و روانشناسی ثروت و قدم ها ؛ تکاملم رو طی کنم و به مرحله ی تصاعدی بالا رفتن نزدیک بشم انشالله!
بچه ها به قول استاد برای «تغییر» یک جهاد اکبر لازمه!
باید بت های ذهن رو با تمرین و تلاش هر روزه و با شجاعت؛ ابراهیم وار بشکنیم و منتظر ورود نور و روشنایی باشیم !!
ما ایرانیا کمی عادت داریم که بشینیم و منتظر معجزه باشیم با اینکه برای دیدن معجزات باید از جا برخاست!
باید سخاوتمندانه برای آگاهی هزینه کرد!
و مثل یک ورزشکار هر روز ورزش کرد ولی این بار ورزش فکری!
و مراقبت کردن از ورود غذاهای مسموم مثل ناامیدی؛ تمرکز روی کاستی ها؛ خبرهای ناخوشایندو…
و برعکس تمرکز روی نکات مثبت هر موضوع هر شخص و هر چیزی در دنیای اطراف!
من خودم روان شناس و زوج درمانگرم و خیلی مطالعه داشتم ولی بعد از آشنایی با استاد انگار دوره ی دکترامو گذروندم و خیلی درسهای عالی یاد گرفتم ونتیجه گرفتم و به مراجعینم هم یاد میدم!!
نگاهم خیلی به زندگی بهتر و روشن تر شده
دوست دارم با حال بهتر از قبل برم حداقل برای چند سالی در جایی مثل امریکا خصوصا به عشق استاد و مریم جان ؛ در فلوریدا زندگی کنم و
به خودم تبریک بگم که آفرین! تو تونستی به جایی که دوست داشتی برسی و حال خودت و آدمهای اطرافت رو خوب کنی!
و وقتی ما حالمون خوب باشه دنیا رو با وجودمون زیباتر کردیم !! و من امیدوارم همه مون بتونیم مثل استاد و مریم جان با رسیدن به حال خوب به زیبایی دنیا بیفزاییم!!
ما ادما تمام بدی هایی که تا کنون راجع به امریکا گفتیم اونقدر اوجه کردیم بهش وارد زندکب خودمون شده استاد نه تنها باورهام درکه مورد امریکا به شدت تغییر کرد و همیشه به مردمان و حتی افراد دولت اعم از پلیس و مسئولین و قوانینش احترام میگذارن بلکه به مردمش و کشورش درود میفرستم و علاوه بر تمام اینها تمام ایراد هاو باور های نادرست زندگی خودم رو ریشه یابی کردم و یک صلح درونی خالص در من ایجاد شد و این باور به وجود اومد که هر جای جهان باشم به دور از هر گونه قضاوت و توجه به باور های نادرستی که در ذهنم ساخته اند دیده ها و شنیده هایم اطرافیان و رسانه همه را کنار گذاشته و با دید خودم قدم بردارم
اینهمه خودنمایی و تجملاتی هر اسمش میومد فکرمون میرفت سراغ امریکا و افراد اسراف کار و ثروتمندی که بی خدا فرضشون میکردم وو الان همان خودنمایی ها و تجمل گرایی ها در سر زمین خودم زیاد شده شما فرمودین کسی که بیاد امریکا اگه بخواد ماشینشو به رخ بکشه یا ظاهر سازی بکنه برا جلوه دادن و فخر فروشی افسرده میشه چقدر این فرهنگ خوبیه هرکس داره هر طور که دلش میخواد بدون تپجه به زندگی بقیه و نشون دادن زندگی خودش به دیگران اینطوری هر لحظه رو زندگی میکنه و لذت میبره اون نظمی واراستگی که در هرایالت و شهری سراسریه نه مثلا فقط در منطقه خاص یا بالا نشین شهر یا ایالت های خاص همیشه فکر میکردم یک قسمتش ساختمان ها و فضای زیبا داره و بقیه جاهاش هموناییه که کشورمون معرفی کرده و سراسر الودگی و زشتی و ناامنیه درحالی که این کشور اصلا جای محروم نداره و اونها نداسته دارن از قانون فراوانی استفاده میکنن و هرگز ناشکری نمیکنن اگه اتفاقی میفته خودشون رو مسئول میدونن و درصدد جبرانش برمیان همکاری شون چقدر خوبه بدون اینکه همو بشناسن اون صمیمیته و احترامی که میام مردمانش جاریه
من همش فکر میکردم هرلحظه ش تجاوز و دزدی و خشونته و نمیذارن فردی با عقاید و نژاد دیگه اسوده زندگی کنه همه فکرای خودشونو تحمیل میکنن در حالی که اصلا اینطور نیس و برعکس با این باور ها اطراف خودمون پر شده از این افراد و این فرهنگا و خصوصیاتی که همیشه تصورمون از. امریکا بود من با این سفر به دور امریکا به چنان زیبایی ها و امکانات و فراوانی ها و نعمت های خلقت رسیدم که هرگز به کمبود ها توجهی نمیکنم و باعث شده در یک استان مرزی در ایران در شرایطی زندگی کنم که خیلی شباهت داره به امریکا و حتی بعد از این سریال و تغییر من تعصب بی جا و بی احترامی بین ترک و کورد و شیعه و سنی در شهرم کمرنگ شده و منی که هرروز با این موارد مواجه میشدم الان توسط همون ادمایی که باهاشون مخالف بود و به قولی (نژاد پرست)بودم با این فایل فهمیدم به خاطر توجهم در مورد امریکا خودم این شرایط رو در زندگیم ایجاد کردم و از روزی که باور های من با این سفر نامه و سریال زندگی در بهشت تغییر کرد شرایط زندگی خودم در ایران تغییر کرد خیلی جالبه حتی دریاچه ی خشک شده ی ارومیه دوباره زنده شد و دنیایی از فراوانی های زیبا به زندگی و محیط زندگیم وارد شد خدارو سپاسگذارم که شما رو هدایت کرد و دست خدا که مریم جان و استاد نازنینم و البته مایک مهربان و خلاقم این انرژی فوق العاده مثبت رو جاری کردین و مارو به این تغییر عظیم و لذت بی پایان دعوت کردین دوست دارم بیام امریکا و تو خیابوناش راه برم و از همه تشکر کنم وفریاد بزنم که یک استادی خداگونه ذهن مارو قلب مارو از تمام نفرت ها و باور های بیجادرمورد شما تغییر داد تو خیابان ها و طبیعت و سواحل زیباش امنیت و زیبایی صلح و دوستی رو فریاد بزنم بگم که پر از فراوانیه پر از اب و هوای پاک و ارامش و فرهنگ های درسته پر از امکانات مثبته نه اسلحه و خشونت پر از کار های نیکه بدون اینکه نام مسلمان به خود داشته باشن اونجا شکر خدا رو به جا بیارم و بگم خداااا به خاطر این همه زیبایی به خاطر استاد بی نظیرم بخاطر ثروت و نعمت و خوبی هات بخاطر دستان خالص شده از وجودت مریم بانوی من استاد بزرگوار من برادر کوچکی که بسیار درس ها ازش اموختم مایک مهربانم ممنونم به خاطر این نزدیکی درعین دور بودن ولی هم فرکانسی بی مانع و بدور از هر نوع فاصله ای از تو ممنونم چقدر این عالم گسترده و در عین حال نزدیک بهم است من هر لحظه در همون آر وی زیبا پشت پنجره های بزرگش طبیعت غیر قابل وصفش از زیبایی نشستم و با موزیک ها و صدای استاد و چهره ی شاد دوربین به دست مریم جان و مایک در حال بازی را نظاره میکردم هر روز با بچه های پر از محبت و وابسته ی بهشت پارادایس کنار استاد و مریم جان اموختم بزرگ شدم بالغ شدم و رشد کردم و از هر چه زیبایی و نعمت و سلامتی و ثروت و هر چه هر چه خوبیه برخوردار شدم نه تنها باور های من بلکه شخصیت و حتی چهره ی من هم تغییر کرد من فقط کالبدم تغییر نکرده و البته چهره م هم روشن تر و بشاش تر شده همه میگن پ چنان تغییری در من ایجاد شد که به صلحی عمیق به دور از هرگونه قضاوت در مورد خودم و باور هایم در مورد امریکا و البته زندگیم رسیدم که جهنمی ساخته شده بود در من به بهشت مبدل شد و به قول استاد بهشت رو در همین دنیا تجربه میکنم و ان شاالله کنار تک تک اعضای این خانواده بی ریا و صمیمی در اخرت هم این زندگی سعادتمندانه رو کنار هم رقم خواهیم زد خدایا شکرت 💖
قبلا گفتم الانم دوباره میگم که حتی من نمیتونم شمارو مریم صدا کنم ،چون پدرم کرمانی بودن ومن عاشقشون بودم .یکی از چیزایی که سرزایمان هر کدوم از خواهرام وزن برادرام میگفت این بود که اسم فرزند دخترشون رو شایسته بزارن.
پس درمورد این پیشفرض که اتفاقا برای من یاد آور پدر فرشته صفتم هست،دوست دارم مریم عزیز رو شایسته صدا کنم.
این خارج از موضوع بود ولی چون به پیشفرض ربط داشت گفتم.
من بچه قبل انقلابم .دوتا درک دارم که هردوشون پیشفرض منو درمورد آمریکا خراب کرده بود .
اول قبل انقلاب که طوری تقلید ازامریکاییها میکردن وبعضی از اوقات مطلبو بقدری بد میفهمیدن، که اون افراط در تقلید حال ادمو خراب میکرد.
مثلا اون قشری که ازنظراجتماعی آزاد بودن تارفتاربازی توی اجتماع داشته باشن،ازاد منش بودن و مدرن بودن رو در مصرف بیرویه مشروبات الکلی وازادی روابط بیندوبار جنسی درک میکردن ،واون زمان ،یکدفعه کشور ومملکت مثل اینکه توش انفجاری از عشق به آمریکاونمودهای بی بندوباری وافراط بوجود اومده بود ومن باوجود اینکه در خانواده آزادی زندگی میکردم ولی ،این نوع زندگی شبیه حیوانات برام نفرت انگیز بود .همه دخترا عاشق این بودن که یک پسر آمریکایی (که حکم شاهزاده رویاها و داشت)ازراه برسه واونارو به ارزوهاشون برسونه .وخیلی ازپسرها آرزو داشتن برن آمریکا وبادختران پولدار آمریکایی ازدواج کنند و بچه های موبور وچشم آبی دنیا بیارن.
فکرکنید چقدرافکاردمردم محدود وابسته بود که حتی تصورنمیکردن که مردم آمریکا هم آدمهایی هستن مثل همه آدمها وکارمیکنن ویراساس ذات وجودی انسان ،اکثرا،به یک ندیم وهمدم ،یاپارتنر،بسنده میکنن.
خلاصه اون پیشفرض درقبل انقلاب ،منو به اون شکل ازامریکا فراری میداد ،بطوریکه من درتخیلاتم، هم اگه به یک کشور خارجی سفرمیکردم ،اون کشور آمریکا نبود.ومن خیلی به سفر به خارج علاقه داشتم و دارم ولی درصدر اون کشورها ،فرانسه وژاپن سوییس بود.
حالا میآییم به بعدانقلاب،
اونقدرشعارمرگ برامریکا که درعنفوان جوانی مادردبیرستان، وهرروز راهپیمایی بردن دانش اموزا،اخبار و تبلیغات وفیلمهایی که ازسو استفاده بخصوص امریکاییهاازدختراننشون میدادن .
و ازمنابع کشور وکشتن استعدادهای بزرگمون و……به مغز من و سایر هم سن وسالای من،
این پیشفرضها رو میخوروند.
از نظر اقلیمی اون فیلمهای وسترن ،اون سرزمینهای خشک باکاکتوسها وفرسنگها زمین بی ابوعلف،
اون دانش آموزانی که کلت حمل میکنن و هروقت چیزی اذیتشون کنه بهش شلیک میکنن.
اون زندانیای خونخواری که ازبلندترین باستیلها میتونن فرار کنن،اون سرزمینی که توش پرخیانت وهرزگیه وخانواده معنا نداره،ومثلا هرمردی تاروشو اونور کنه ،دوستش به زنش پیشنهاد روابط نادرست داده….
خودشون دانشمندی ندارن و استعدادهای مارو با پول میخرن،یا میکشن ،یا میدزدن.
اینها همه پیشفرضهای بود که من به خصوص از کشور آمریکا بود.حس میکردم اونجاعشق عمیق اصلا معنانداره و مردم سردوبیعاطفه وبدون ترحم و دلسوزی هستن.
اینها پیشفرضها سوابق من از آمریکا بود.
ولی بعدازدیدن سفربه آمریکا وزندگی دربهشت،
کلا دیدگاه من نسبت به آمریکا عوض شد.
اول اون اقلیم سرسبز،که من عاااااشقشم والبته خودم تواستانهای شمالم.
اون زندگی توام مدرنیته و طبیعت ،
که همیشه اینطوری تصورمیشد که یا باید بری توروستا وباحداقل امکانات زندگی کنی یاتو شهر باحداکثرامکانات ولی توی دود و دم وشلوغی و ترافیک والودگی.
شما به من طبیعت پاک ،خیابونای تمیز،هوای صاف،بارون همیشگی ،اونهمه درخت ودریاچه های اختصاصی ،که حتی تورویاهام نمیدیدم ،کسی دریاچه داشته باشه.
کشتی و هواپیما وجزیره شخصی شنیده بودیم ولی دریاچه توی خونه ؟؟؟؟؟؟نشنیده بودم😊
از جهت اینکه چقدر روستاها هم مدرن وعالیه .
از فرهنگ خانواده ها که چقدر درزندگیشون درصلحند،بچه ها چقدر متکی به خودشونند وداشتن فرزند مستلزم کارکردن صبح تا شب برای بچه ها وبیزاری از داشتن فرزند نیست.
(البته من دراین قسمت اززندگیم کاملا اروپایی هستم وبعدازتجربه ناموفق اولین فرزندم،یادگرفتم بچه هارو متکی به خودشون وازاده باربیارم)
چقدرپدرومادرها از داشتن فرزند ووقت گذروندن بااونا لذت میبرن ونمیگن بزاربچه ها بزرگ بشن بریم فلان سفر چون حملشون سخته .
بچه ها آزادانه اززندگیشون لذت میبرن ودربند کثیف نکن ،اونجانرو،و……نیستن .وازکوچکی براشون ،وظایفشون تعریف شده پس کار اضافه ای بردوش دیگران نمیزارن.
اون همسایگی وکمک به هم که الان توی ایران بسیارکمرنگ شده.
اون احترام وعشقی که با آزادی بین شما هست وهیچکدومتون براون یکی سروری وسالاری ندارین،وبسیار زیبا به هم عشق میورزید.
اون کمک و همکاری ،که فرقی نمیکنه چه کاری میکنید،ویاورهم هستید.
اون تمیزی وشیکی وراحتی ،بدون توجه به نگاه مردم،ونداشتن وسایل غیر ضروری ،وراحت گرفتن زندگی،وانجام کاراتون توسط خودتون، شاید اگه من این ثروتو داشتم همه کارامو به کارگرمیدادم وفکر میکردم،لذت بردن یعنی این،ولی الان با دیدن شما ازانجام کاری که میکنم لذت میبرم وکسر شأن خودم نمیدونم،مگر اینکه انجام اون کار درتوانم نباشه.
اینکه فراوانی رو درشما میبینم وداشتن بهترینها رو بدون اینکه پز بدید.
اینکه سبک راحت وریلکس زندگی خودتون روساختید وبه نظر دیگران کاری ندارید.
اینکه توی گردشهاتون ودرهمه جا مردم ازهمه رقم ،ازادانه باهرپوششی رفتوآمد میکنن و هیچکس بهشون چپ چپ نگاه نمیکنه.اگه تو ایران بود یکم مانتو کوتاه باشه ویا بیحجاب باشی میخورنت بانگاه یا تذکر.وای به حال اینکه بیکینی ،(اونم ازنوع پارچه کم اومده ،و بازتر دوختیمش)بپوشی😊
این حرفو پدر شیرین زبون من میگفت وقتی که مثلا تو یه فیلم خارجی ،یه خانمی لباسش دکلته بود وقدلباسشم کوتاه بود ،بالحجه زیبای کرمانی میگفت :بابو اینا پارچه کم دوشتن،لباسشون ازدوطرف کوتا شده.🥰🥰
نگاه به اینکه مهاجرت رو دوست نداشتم وخودمو وصل به این خاک واین افراد میدونستم،ولی الان نگاهم اینطوریه که همه جای دنیا میتونه سرای من باشه ،اگه من بهش عشق بدم وسخت نگیرم روزگارم رو برخوردم.
اینکه مردم آمریکا چقدر آرامش داشتن وعجله نداشتن قوانین جامعه رو رعایت میکردن وماها باهمه ادعای مسلمانی ،ته وجودمون پراز،لایی کشیدن وزرنگیه.
وخودمن، الان که دارم بدون عجله زندگی میکنم،همه راهها برام بازمیشه،دشوارهاراحت شده،خوشبخت وشاد هستم وبسیارامیدوارترازقبل ودرحال استفاده ولذت از مواهبی که دارم و ساختن موهبتهای بیشتر،
بسیارازاده ترازقبلم وبی قضاوتتر نسبت به اطرافیانم
وبی توقع تر ازدیگران.
قلبم گشاده،روحم لطیف،روزیم فراوون،روحم پرازعشق به همه،وازاد ورها،بدون افسوس گذشته ووحشت اینده،ودذرحال پیشرفت در همه زمینه های زندگیم،دارم زندگی میکنم ولذت میبرم. وهمه اینها با آشنایی باشما برام ساخته شد.
هنوز خیلی حرف دارم که بگم ولی مثنوی هفتاد من کاغذه.
الان اگه به من بگن به کدوم کشورمیخوای سفرکنی،فیوریت من آمریکا وفلوریداست.
پس، پسزمینه ها خیلی درکاروزندگی تاثیر داره.
خیلی حرف دیگه برای گفتن دارم،به شما استاد خوش بیان ونکته بین من،که همه نکاتو باریز فهم اون مطلب میگی ،وشایسته عزیزم که مطالب و خیلی اساسی وروان واکادمیک مینویسی،عاشقتونم وهرپولی که از سمت من به زحمات شما برسه باعشقه وباعشق بیشتر دوست دارم تو تمپا یا پرادایس در آغوش بگیرمتون. میبوسمتون🥰😘😘😍
قبلا گفتم الانم دوباره میگم که حتی من نمیتونم شمارو مریم صدا کنم ،چون پدرم کرمانی بودن ومن عاشقشون بودم .یکی از چیزایی که سرزایمان هر کدوم از خواهرام وزن برادرام میگفت این بود که اسم فرزند دخترشون رو شایسته بزارن.
پس درمورد این پیشفرض که اتفاقا برای من یاد آور پدر فرشته صفتم هست،دوست دارم مریم عزیز رو شایسته صدا کنم.
این خارج از موضوع بود ولی چون به پیشفرض ربط داشت گفتم.
من بچه قبل انقلابم .دوتا درک دارم که هردوشون پیشفرض منو درمورد آمریکا خراب کرده بود .
اول قبل انقلاب که طوری تقلید ازامریکاییها میکردن وبعضی از اوقات مطلبو بقدری بد میفهمیدن، که اون افراط در تقلید حال ادمو خراب میکرد.
مثلا اون قشری که ازنظراجتماعی آزاد بودن تارفتاربازی توی اجتماع داشته باشن،ازاد منش بودن و مدرن بودن رو در مصرف بیرویه مشروبات الکلی وازادی روابط بیندوبار جنسی درک میکردن ،واون زمان ،یکدفعه کشور ومملکت مثل اینکه توش انفجاری از عشق به آمریکاونمودهای بی بندوباری وافراط بوجود اومده بود ومن باوجود اینکه در خانواده آزادی زندگی میکردم ولی ،این نوع زندگی شبیه حیوانات برام نفرت انگیز بود .همه دخترا عاشق این بودن که یک پسر آمریکایی (که حکم شاهزاده رویاها و داشت)ازراه برسه واونارو به ارزوهاشون برسونه .وخیلی ازپسرها آرزو داشتن برن آمریکا وبادختران پولدار آمریکایی ازدواج کنند و بچه های موبور وچشم آبی دنیا بیارن.
فکرکنید چقدرافکاردمردم محدود وابسته بود که حتی تصورنمیکردن که مردم آمریکا هم آدمهایی هستن مثل همه آدمها وکارمیکنن ویراساس ذات وجودی انسان ،اکثرا،به یک ندیم وهمدم ،یاپارتنر،بسنده میکنن.
خلاصه اون پیشفرض درقبل انقلاب ،منو به اون شکل ازامریکا فراری میداد ،بطوریکه من درتخیلاتم، هم اگه به یک کشور خارجی سفرمیکردم ،اون کشور آمریکا نبود.ومن خیلی به سفر به خارج علاقه داشتم و دارم ولی درصدر اون کشورها ،فرانسه وژاپن سوییس بود.
حالا میآییم به بعدانقلاب،
اونقدرشعارمرگ برامریکا که درعنفوان جوانی مادردبیرستان، وهرروز راهپیمایی بردن دانش اموزا،اخبار و تبلیغات وفیلمهایی که ازسو استفاده بخصوص امریکاییهاازدختراننشون میدادن .
و ازمنابع کشور وکشتن استعدادهای بزرگمون و……به مغز من و سایر هم سن وسالای من،
این پیشفرضها رو میخوروند.
از نظر اقلیمی اون فیلمهای وسترن ،اون سرزمینهای خشک باکاکتوسها وفرسنگها زمین بی ابوعلف،
اون دانش آموزانی که کلت حمل میکنن و هروقت چیزی اذیتشون کنه بهش شلیک میکنن.
اون زندانیای خونخواری که ازبلندترین باستیلها میتونن فرار کنن،اون سرزمینی که توش پرخیانت وهرزگیه وخانواده معنا نداره،ومثلا هرمردی تاروشو اونور کنه ،دوستش به زنش پیشنهاد روابط نادرست داده….
خودشون دانشمندی ندارن و استعدادهای مارو با پول میخرن،یا میکشن ،یا میدزدن.
اینها همه پیشفرضهای بود که من به خصوص از کشور آمریکا بود.حس میکردم اونجاعشق عمیق اصلا معنانداره و مردم سردوبیعاطفه وبدون ترحم و دلسوزی هستن.
اینها پیشفرضها سوابق من از آمریکا بود.
ولی بعدازدیدن سفربه آمریکا وزندگی دربهشت،
کلا دیدگاه من نسبت به آمریکا عوض شد.
اول اون اقلیم سرسبز،که من عاااااشقشم والبته خودم تواستانهای شمالم.
اون زندگی توام مدرنیته و طبیعت ،
که همیشه اینطوری تصورمیشد که یا باید بری توروستا وباحداقل امکانات زندگی کنی یاتو شهر باحداکثرامکانات ولی توی دود و دم وشلوغی و ترافیک والودگی.
شما به من طبیعت پاک ،خیابونای تمیز،هوای صاف،بارون همیشگی ،اونهمه درخت ودریاچه های اختصاصی ،که حتی تورویاهام نمیدیدم ،کسی دریاچه داشته باشه.
کشتی و هواپیما وجزیره شخصی شنیده بودیم ولی دریاچه توی خونه ؟؟؟؟؟؟نشنیده بودم😊
از جهت اینکه چقدر روستاها هم مدرن وعالیه .
از فرهنگ خانواده ها که چقدر درزندگیشون درصلحند،بچه ها چقدر متکی به خودشونند وداشتن فرزند مستلزم کارکردن صبح تا شب برای بچه ها وبیزاری از داشتن فرزند نیست.
(البته من دراین قسمت اززندگیم کاملا اروپایی هستم وبعدازتجربه ناموفق اولین فرزندم،یادگرفتم بچه هارو متکی به خودشون وازاده باربیارم)
چقدرپدرومادرها از داشتن فرزند ووقت گذروندن بااونا لذت میبرن ونمیگن بزاربچه ها بزرگ بشن بریم فلان سفر چون حملشون سخته .
بچه ها آزادانه اززندگیشون لذت میبرن ودربند کثیف نکن ،اونجانرو،و……نیستن .وازکوچکی براشون ،وظایفشون تعریف شده پس کار اضافه ای بردوش دیگران نمیزارن.
اون همسایگی وکمک به هم که الان توی ایران بسیارکمرنگ شده.
اون احترام وعشقی که با آزادی بین شما هست وهیچکدومتون براون یکی سروری وسالاری ندارین،وبسیار زیبا به هم عشق میورزید.
اون کمک و همکاری ،که فرقی نمیکنه چه کاری میکنید،ویاورهم هستید.
اون تمیزی وشیکی وراحتی ،بدون توجه به نگاه مردم،ونداشتن وسایل غیر ضروری ،وراحت گرفتن زندگی،وانجام کاراتون توسط خودتون، شاید اگه من این ثروتو داشتم همه کارامو به کارگرمیدادم وفکر میکردم،لذت بردن یعنی این،ولی الان با دیدن شما ازانجام کاری که میکنم لذت میبرم وکسر شأن خودم نمیدونم،مگر اینکه انجام اون کار درتوانم نباشه.
اینکه فراوانی رو درشما میبینم وداشتن بهترینها رو بدون اینکه پز بدید.
اینکه سبک راحت وریلکس زندگی خودتون روساختید وبه نظر دیگران کاری ندارید.
اینکه توی گردشهاتون ودرهمه جا مردم ازهمه رقم ،ازادانه باهرپوششی رفتوآمد میکنن و هیچکس بهشون چپ چپ نگاه نمیکنه.اگه تو ایران بود یکم مانتو کوتاه باشه ویا بیحجاب باشی میخورنت بانگاه یا تذکر.وای به حال اینکه بیکینی ،(اونم ازنوع پارچه کم اومده ،و بازتر دوختیمش)بپوشی😊
این حرفو پدر شیرین زبون من میگفت وقتی که مثلا تو یه فیلم خارجی ،یه خانمی لباسش دکلته بود وقدلباسشم کوتاه بود ،بالحجه زیبای کرمانی میگفت :بابو اینا پارچه کم دوشتن،لباسشون ازدوطرف کوتا شده.🥰🥰
من اگه این آزادی رو داشتم فقط یک تیشرت و شلوارک بارنگهای بسیارشادمیپوشیدم وراحت وازاد بدون آرایش مو و صورت ولی با پاکیزگی.
توی ایران دخترا تبدیل به عروسک شدن ،ازبسکه محدودن اون فشارها رو به شکل لباسهای نامناسب وارایشهای زیاد وجراحیهای عجیبو غریب بروز میدن.
نگاه به اینکه مهاجرت رو دوست نداشتم وخودمو وصل به این خاک واین افراد میدونستم،ولی الان نگاهم اینطوریه که همه جای دنیا میتونه سرای من باشه ،اگه من بهش عشق بدم وسخت نگیرم روزگارم رو برخوردم.
اینکه مردم آمریکا چقدر آرامش داشتن وعجله نداشتن قوانین جامعه رو رعایت میکردن وماها باهمه ادعای مسلمانی ،ته وجودمون پراز،لایی کشیدن وزرنگیه.
وخودمن، الان که دارم بدون عجله زندگی میکنم،همه راهها برام بازمیشه،دشوارهاراحت شده،خوشبخت وشاد هستم وبسیارامیدوارترازقبل ودرحال استفاده ولذت از مواهبی که دارم و ساختن موهبتهای بیشتر،
بسیارازاده ترازقبلم وبی قضاوتتر نسبت به اطرافیانم
وبی توقع تر ازدیگران.
قلبم گشاده،روحم لطیف،روزیم فراوون،روحم پرازعشق به همه،وازاد ورها،بدون افسوس گذشته ووحشت اینده،ودذرحال پیشرفت در همه زمینه های زندگیم،دارم زندگی میکنم ولذت میبرم. وهمه اینها با آشنایی باشما برام ساخته شد.
هنوز خیلی حرف دارم که بگم ولی مثنوی هفتاد من کاغذه.
الان اگه به من بگن به کدوم کشورمیخوای سفرکنی،فیوریت من آمریکا وفلوریداست.
پس، پسزمینه ها خیلی درکاروزندگی تاثیر داره.
خیلی حرف دیگه برای گفتن دارم،به شما استاد خوش بیان ونکته بین من،که همه نکاتو باریز فهم اون مطلب میگی ،وشایسته عزیزم که مطالب و خیلی اساسی وروان واکادمیک مینویسی،عاشقتونم وهرپولی که از سمت من به زحمات شما برسه باعشقه وباعشق بیشتر دوست دارم تو تمپا یا پرادایس در آغوش بگیرمتون. میبوسمتون🥰😘😘😍
سلام به استاد مهربان و خانم شایسته مهربان انشاله که حالتون عالی باشه
من قبل از اینکه ویژگی های آمریکارو از طرف شما بشناسم اصلا فکرشو نمیکردم که یه روزی بتونم به رفتن به آمریکا فکر کنم یعنی هیچ وقت دوست نداشتم به آمریکا سفر کنم چه برسه به اینکه به زندگی به اونجا فکر کنم من همیشه فکر میکردم آمریکا جای ما نیست جای آدم بداس جای کافراس اونجا اصلا ما مسلمونارو راه نمیدن اگر ایرانی هم اونجا زندگی میکنه حتما در تنگنا هست و خیلی در حقش ظلم میشه همیشه فکر میکردم ایرانیاهایی که هجرت میکنن آمریکا حتما باید دینشون رو عوض کنن و ضد اسلام باشن و فکر میکردم که آمریکا یه جاییه پر از آسمان خراش که اکثر مردمانشون تنها و فقط با یک سگ زندگی میکنن و هر کی سرش توو لاک خودشه و با بقیه کاری نداره مردمانشون صبح ها میرن سر کار و شبها در فاحشه خانه ها به سر میبرن و فکر میکردم اونجا بی بندو باری و فساد بیداد میکنه وفکر میکردم اونجا اصلا آدم پاک وجود نداره همه گناه کار و فاسد هستن فکر میکردم اصلا محبت پدرو مادری وجود نداره و بچه ها اکثرا توو پرورشگاه بزرگ میشن فکر میکردم اصلا برای خانوما امنیت وجود نداره و خیابونا پر از مردای متجاوز و مست یادمه وقتی یه مرد درشت هیکل و بور و عصبانی یا کسی با قیافه ناجور می دیدیم میگفتیم این شبیه
آمریکایی هاس فکر میکردم همه آمریکایی ها خیلی پولدارو بی احساسن و فقیرارو تحقیر میکنن و چون خیلی پولدارن زیاد کارو تلاش نمیکنن در مورد آب و هواش فکر میکردم اونجا شبیه یه غروب سرد و خشکه
و فکر میکردم ایرانیهای سیاسی که بعد از انقلاب رفتن آمریکا در اوج خفت و غربت زندگی میکنن و هیچ دلخوشی اونجا ندارن
خب این ذهنیت از طریق مدرسه و تلوزیون به من داده شده بود
اما زمانیکه ویدئو های شما رو دیدم انقدر تغییر کردم که خیلی مشتاق هستم به این کشور سفر کنم البته من همه قسمتهای زندگی در بهشت و سفر به دور آمریکا رو ندیدم ولی تا همونجایی که دیدم فهمیدم که مردم اونجا چقدر دوست دارن با افراد جدید ارتباط برقرار کنن چه قدر دوست دارن فارق از اینکه طرف چه ملیت و قیافه و دینی داره بهش کمک کنن یادمه استاد تووی یکی از فایلاشون درمورد مسجد های اونجا گفتن من قبل از اون اصلا فکر نمیکردم در آمریکا مسجد وجود داشته باشه و اینکه در کلیپها چقدر خانومای با حجاب دیدم که انگار این امر خیلی عادیه و روسری سر کردن در اونجا اصلا جلب توجه نمیکنه
و اینکه خونه های ویلایی رو دیدم از جمله خونه شما که بسیار زیباس ودرختان سبز رنگ تازه و محسور کننده ای که اونجا رو فرا گرفته و آسمان بسیار پاک و خوشرنگ اونجا و اینکه فهمیدم امریکا به صورت ایالتی هست و اینکه اسم خیلی از ایالتها رو از شما یاد گرفتم و درموردشون تحقیق کردم که چه ویژگیهایی دارن اونچه که من در کلیکپ ها دیدم فهمیدم مردم اونجا خیلی صبور و آرام هستن و اینکه به حقوق هم احترام میذارن و اونا همیشه دنبال رشد و پیشرفت هستن و شاد بودن در اونجا یک امر طبیعی و مهمیه و اونها اصلا به خودشون تعصب ندارن و آدمهای فعال و هوشمندی هستن و اینکه دیدم دوست شما چنتا بچه دارن واقعا برام عجیب بود که پدرو مادر جوان انقدر بچه دارن و اون کلیپی که رفته بودین خونه دوستتون خیلی خونه قشنگی داشتن واقعا احساس خوبی نسبت به خونشون داشتم و اون قسمتی که بچه هاشون باهم کشتی میگرفتن و بازی میکردن واقعا فضای گرمو دوستانه ای توو خونه ش وجود داشت و اون قسمتی که شما خرید میکردین اینکه توو فروشگاهاشون همه چی پیدا میشد
و …
و به این نتیجه رسیدم که اونجایی که من همیشه دوست داشتم زندگی کنم و همیشه قکر میکردم اروپاست در واقع به آمریکا خیلی شبیه و فکر میکنم آمریکا همونجاییه که آدم واقعا میتونه آزادانه فکر کنه و آزادانه عمل کنه
و من با آگاهی هایی که از طرف شما دریافت کردم و البته تحقیقات جداگانه خودم به زندگی در آمریکا علاقه مند شدم
سپاس از شما استاد بی نظیر🌹
باسلام خدمت استاد گرامی و خانوم شایسته
واقعیت امر اینکه من و همسرم چندین ساله که بفکر مهاجرت تحصیلی بودیم ولی اصلا امریکا و فکر زندگی در امریکا رو برای خودمون نساختیم. چندین بار از امریکا، اونم خیلی اتفاقی و نه با برنامه ریزی پذیرش تحصیلی از امریکا گرفتیم ولی هر بار فقط یک جورایی خاستیم ببینیم میتونیم پذیرش بگیریم یا نه. خلاصه هیچوقت مراحل بعدی و طی نکردیم و همون مرحله پذیرش متوقف شد. ورودی ها خیلی منفی بود در مورد امریکا. اینکه اونجا زندگی سخته، اینکه باید از صبح تا شب مثل ماشین کار کنی و الا ماشالله ورودی دیگه.
بعد از آشنایی با شما و زندگی در بهشت و سفر به دور امریکا دیدمون خیلی باز شد. با گذروندن دوره ها و دیدن کلیپ های شما تلاش میکنیم باور محدود کننده زمان و مکان و کار سخت و … از بین ببریم.
شما خودتون الگوی بارز این قضیه هستید. ادم اگر آزادی زمانی و مکانی داشته باشه و سرشار از نعمت و ثروت باشه دیگه هیچ جا سخت نیست. هیچ جا غیر قابل دسترس نیست. شما مثال بارز من هستین. خودتون فرمودین که زبان انگلیسیتون هنوز خیلی خوب نشده، پس زبان هم مانع نباید باشه.دوری از خونواده ، دلتنگی، غربت و خیلی چیزای دیگه نباید مانع باشن. این ذهن ماست که محدوده و زمان و مکان میشناسه.
دوستون دارم
سلام به استاد عزیز و مریم جان شایسته
باورهای نامناسب من در مورد آمریکا قبل از دیدن سفر به دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت
۱. فکر می کردم بنیان خانواده در اونجا خیلی سست هست و هیچ تعهد و وفاداری بین زن و شوهر وجود نداره و هر کسی به راحتی بدون اینکه این کار رو بد د زشت بدونه به همسرش خیانت می کنه و وارد رابطه با افراد دیگه ای می شه، و آمار خیانت و طلاق بالاست. این باور از دیدن فیلم های سینمایی و اخبار و حرفهای اطرافیان در من شکل گرفته بود که با دیدن سریال زندگی در بهشت تغییر کرد،مثل اون خانواده هایی که در پارادایس مهمون شما بودن مثل خانواده جیکوب و یا خانواده هایی که در طول مسیر مسافرت به آمریکا بهشون برخورد می کردید که چقدر رابطه صمیمی و احترام آمیز داشتند.
۲. فکر می کردم هیچ احساس عاطفی بین والدین و فرزندانشون وجود نداره و پدر مادرهای آمریکایی خیلی سرد و بی عاطفه هستن و همینکه بچه شون به سن ۱۸ سالگی رسید از خونه بیرونش می کنند و اون بچه مجبوره که خرجش رو خودش بده حتی اگه واقعا مشکل داشته باشه و به حمایت خانواده نیاز داشته باشه کسی بهش کمک نمی کنه و همه باید تنها و مستقل از هم توی آپارتمانهای کوچیک و دور از هم زندگی کنند. و اعضای خانواده اینقدر به هم سرد اند که تا لحظه مرگ از همدیگه هیچ خبری ندارند. انگار انسانهایی هستند که قلبشون از یخ درست شده هیچ احساسات مثبت انسانی به همدیگه ندارند.
نگاه شون به بقیه نگاه ابزاری هست و همینکه دیدند دیگه براشون فایده ای نداره براحتی ازش رد می شن.
این باور هم از دیدن فیلم ها در من ایجاد شده بود که این دو سریال خیلی کمک کرد که این باور رو تغییر بدم.
۳. فکر می کردم زندگی در دنیای غرب خصوصا امریکا یک ارزوی کاملا دور و دست نیافتنی هست و اصلا امکان نداره که حتی من توی تصوراتم هم بخوام که خودم رو اونجا تصور کنم، ولی با دیدن شما در سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت این باور من فرو ریخت و تونستم تجسم کنم که من هم همراه با شما در سفر به دور آمریکا هستم و همراه شما و خانم شایسته یک سال تمامی فصول سال فلوریدا را در پارادایم کنار شما تجربه کنم و لذت ببرم و زیباییهای اونجا رو تحسین کنم.
۴. فکر می کردم مردهای آمریکایی، اهل تجاوز جنسی و خوش گذرونی کردن هستند و یک خانم امنیت نداره که تنها توی خیابون خلوت راه بره. این باور از دیدن فیلم های سینمایی بود که برام ایجاد شده بود و همچنین شنیدن اخبار تجاوز سربازهای آمریکایی به زندانیان، و تجاوز سربازهای آمریکا به زنان کشورهایی که به آنجا رفته بودند مثل کشور عراق، افغانستان و…
که این باور هم با دیدن این دو تا سریال، خیلی سست شد وقتی افراد زیادی رو شما به ما نشون دادید که با عشق و احترام می اومدن و به شما کمک می کردند و چقدر رفتار انسانی و اخلاقی داشتند چقدر انسانهای منظم، متعهد، سرزنده، خوش برخورد و خوش اخلاق، مهربون و در یک کلام با خودشون بیشتر در صلح بودند مثل آقای لری و خانواده جیکوب و همسایه های پارادایم و…
۵. فکر می کردم آمریکایی ها، اصلا شبیه ما نیستند یعنی با انسانهایی که من دیده بودم خیلی متفاوتند انگار همه انسانهای دنیا از کره زمین اند ولی آمریکاییها مال یه سیاره دیگه هستن، یه جور تافته جدا بافته از همه مردم (منظورم مسلمانها و مردم کشورهای آسیایی) هستند، و آنقدر سبک زندگی شون و افکارشون و رفتارشون برام جالب و در عین حال سوال برانگیز و رمزآلود بود و خیلی نسبت به فهمیدن نحوه نگاهشون به روابط خانوادگی، ارتباط با فرزندان و اقوام و دوستان، خداوند، مرگ، زندگی، تفریح و لذت، نحوه لباس پوشیدن و … کنجکاو بودم وقتی یه جایی یه توریست خارجی می دیدم با ذوق و شوق به سمتش می رفتم و دوستداشتم باهاش صحبت کنم انگار یک جور احساس احساس خود کم بینی و بی ارزشی در من وجود داشت و دوست داشتم به جای اونها بودم.
که همه اینها برمی گشت به عزت نفس پایین من که در کودکی و نوجوانی در خانواده و … شکل گرفته بود با دیدن سریال زندگی در بهشت و سفر به دور آمریکا یاد گرفتم که همه ما به یک اندازه به منبع قدرت، ثروت، سلامتی، عشق و خوشبختی که خداوند هست، وصلیم، همه ما ارزشمندهستیم و لایق بهترین ها هستیم فقط باید روی باورهای محدود کننده خودمون کار کنیم و قدرت رو فقط به خداوند بدیم نه به هیچ کسی دیگه. وقتی دیدم که شما و خانم شایسته عزیز چقدر با عزت نفس بالا با مردم اونجا ارتباط می گیرین و چقدر روابط احترام آمیز و لذت بخشی رو با مردم آمریکا تجربه می کنید خیلی روی من تاثیر داشت.
خدا رو صدها هزار مرتبه شکر برای وجود ارزشمند شما و خانم شایسته
از شما و خانم شایسته بسیار سپاسگزارم
سلام خدمت استاد عزیزم و مریم بانو عزیز، چقد سوال تون زیبا و جای تامل بیشتری داشت . از زمانی که من به یاد دارم همیشه به ما میگفتن که کشور آمریکا یه کشور شیطان پرسته همش میخواد قدرتشو به همه تحمیل کنه و تصاویر ی که همیشه از طریق تلویزیون و برنامه خبری به مانشون میدادن اینکه اینا انسان های ظالم و مزدوری هستند و هرجا که مراسمی،بود شعار همه ما حتی تئی مراسم شادی مرگ بر امریکا بود ، همیشه سوالم اینبود چرا مرگ بر امریکا ؟ چه ظلمی این کشور به ما کرده ؟جز اینکه باورهای غلط و محدود کننده یی که از نسل های قبل به مارسیده ، واینکه همشن میکین اینا کافر هستند جایی خوندم که توی کشورهای امریکا یی مراسم یی دارن به نام روز شکرگزاری که در روز همه شهر و کشور ها و در کل همه باهم برای دوست و دشمنشان (اگه دشمنی باشه که همین همه زاده ذهن خودمون هست)دعای خیر و صلح ،آرامش ، شادی ،و سلامت یی میکنن. واقعا من متوجه شدم چقدر باورهای خونواده ، تلویزیون، معلمان میتونه روی ذهن ما تاثیر غلط بذاره ، من خودم بگفتن این جمله صدر صد مخالفم (مرگ بر امریکا). چون میبینم تو نماز جماعت و نماز جمعه این جمله چقدر تکرار میشه ، واینکه دلیل این همه اتفاقات و رخدادهای منفی،کع در کشور عزیزمون داره هروز رخ میده دلیلش جز این کلمه نیست نفرین . هر دعای خیر و نفرین به خودمون برمیگرده . واینکه همیشه تلویزیون موقع اگه توجه کنید همیشه خبرهای منفی و بدی از کشور امریکا میده حتی در مورد لیماری کرونا که این کشور رده اول این بیماریست و داره با واکسنی که بدست آوردن تموم سالمندان رو میکشن . این که همش تو این کشور جنگه خونواده باهم دعوا مشاجره دارند
و همه این نگاه ها و تمرکز ها زوم شد ه روی کشور . که این کشور همشون فقیر هستند و نژاد پرستند در جایی که من دیدم چقد انسانها با ارزشمند و مهربون و شاد هستند چقد مفهوم همدرد بودن و کمک و یاریگر هم بودن مهمه. وبهش ارزش قائل هسنتد و حتی در خصوص حیوانات. و همه بهم جدا از چه لحاظ نژاد ی به احترام میذارن و واسه هم ارزش قائل هستند . این باور منه که ثروت واقعی بعنی داشتن انسانیت و یکی بودن . چون همه ما که داریم روی کره خاکی زندگی میکنیم یکی هستیم فقط تفاوت ش اینکه تکه یی از ما مانند ذرات پخش شده . ما همان عشق هستیم رسالت همه ما یکی ست عشق ،صلح،آرامش. آمریکا یه کشوری خودساخته ست و ثروتمنده چرا، چون که انسانهای شکرگزار هستند ونگاه توحید به خداوند دارند اینو میشه از نوشته جمله روی پولشون فهمید که همین جمله (ما به خدا اعتماد داریم)باعث ارزش افرین این پول در جهان کرده و پول ما نیز بی ارزش شده . میشه از کلماتی که دارن استفاده میکنن فهمید. هروز ما شاهد خبرهای منفی و داغون کننده از تلویزیون مون هستیم حتی سریال هایی که پخش میشه ولی در امریکا برنامه شون همه توحیدی و انگیزیشی و هدفمنده . اینک خیلی راحت داره مهارت های شخصیت ی رو به همه اموزش میدن.
ولی این موضوع در کشور ما کمتره ، درامریکا همه جاصحبت از فراوونیه ولی در کشور ما صحبت از کمبوده. کمبود از اب ، برق گاز ،نفت غذا، در جایی که ما یه کشور ثروتمند هستیم.
همه ما از توانمندی خاصی برخوردار هستیم و لی یکی که توی کارش موفق میشه به جای انگیزه بیشتر صحبت از کمبود میکنه . ولی در امریکا اینطورنیست. انشاءالله که روزی برسه همه ما از این خواب بیدار بشیم و به حقیقت و اگاهی بیشتر دست پیدا کنیدم . . سپاسگزارم سپاسگزارم بابت وقت یی که مطالعه دیدگاه من گذاشتین این نگاه من به باور های محدود کننده به امریکا بود.
سلام استاد گرامی
سلام مریم جان
خوشحالم کتارتون هستم و یا شما سفر کردم.خیلی عالی بود سفر به دور آمریکا و سریال زندگی در بهشت
من عاشق سفر هستم و یه سری باورهای محدود کننده منو از سفر دور کرده و امید دارم
با حلشون بتونم اول ایران رو بگردم
فایل و سوال عالی اون عالی تر بود
منم فکر میکردم آمریکا مرکز فساد و بی بندوباری و اسلحه هست
و دوم اینکه اونجا خیلی مردم و خانواده ها از هم دور هستند
این سریال گفت که اینها واقعیت نداره
و من میدونم باورهای ماست که زندگی ما رو میسازه
تو سریال از همسایه افغان کشور گفتید
که مردم همیشه از اونها میترسیدند
ولی من دوستانی از این کشور همسایه دارم که خیلی با مرام و معرفت و انسانهای بسیار پاک و گلی هستن و آن کسانی که بد هستند دولت گرامی با زیر پا گذاشتن حق آنها در خیلی موارد بهشون ظلم میکنه
من تو آمریکا دیدم چقدر احترام به دیگران
خداست و هر کس بخاطر خودش و حضور هر کس با هر ملیتی در شغل مورد علاقه اش و اهمیت دادن به ایده های انسانها
همین دادن به نظرات و طرز فکرمون چقدر زیبا است
چقدر ازاری پوشش،و رفتار بسیار عالیست
استاد دیدن جهان را برایم زیبا تر کردی
ممنون از شما و ممنون از سریال زیبای که دارید
شاد و موفق و پیروز باشید
سلام به استاد عزیزم
قبل از سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت چه دیدگاهی در مورد آمریکا داشتید
۱ .ابدا فکر نمیکردم آمریکا کشوری به این زیبایی و سرسبزی و تمیزی باشد هیچ بگ گراندی از خیابانهای آمریکا نداشتم تنها تصویر ذهنی من از آمریکا که در فیلمها دیده بودم چند کاکتوس در بیابان بی آب و علف و یک قهوه خانه در بیابان گذشته بود
طی چند سال اخیر نیز تنها تصویر من از آمریکا تصاویر هوایی و از بالا از سیاه پوستان و مردمی که همیشه معترض بودند و پلیس که روبروی آنها بود و همیشه به شدت در حال درگیری بودند سیاه پوستانی که به زمین کشیده می شدند و به طرز فجیعی توسط پلیس بازجویی میشدند
۲ ،کشوری با مردمانی بسیار سرد نسبت به ملت های دیگر کشوری جنگ طلب با سران فاسد که فقط به منافع خودش فکر میکند و حاضر است برای کسب منافع خود ،ملت های دیگر را قربانی کند از آنها به عنوان سکوی پرواز ،استفاده کند
۳ ،کشوری که در آن به کمترین حقوق مسلمانان اهمیتی داده نمی شود به طرز فجیعی با آنها برخورد میشود اجازه پوشش دلخواه به آنها داده نمی شود و هر آن باید منتظر باشند که در خیابان به آنها حمله کندو مسلمانان در آنجا به شدت در محدودیت هستند و همیشه نگران جان و امنیت پوشش خودهستند
۴ ،کشوری که در آن مجلس و قوای آن را دهکهای بالای جامعه تشکیل داده است به مردمان طبقه متوسط و پایین کوچکترین اهمیتی داده نمی شود تمام تصمیمات به نفع ثروتمندان و طبقه مرفه جامعه است و مردم متوسط و فقیر جامعه همیشه در حال اعتراض در خیابان ها هستند
۴، کشوری با جامعه از هم گسیخته که به هیچ عنوان خانواده در آن استحکام ندارد پدر در اغلب مواردخانواده را ترک کرده و مادر روابط گوناگون دارد و بچه ها به حال خود رها هستند و در بهترین حالت ممکن درون خانواده هر کس مسئولیت کار خودش را دارد مسئولیت برای یکدیگر ارزش و احترام قائل نیستندو هرکسی مختار است هر زمان که خواست خانه را ترک کند.
۵،کشوری که دخترها و پسرهای ش از همان نوجوانی با هم روابط آزاد دارم هیچ مرزی بین آنها نیست بالاترین آمار سقط جنین را دارد خانواده ها هیچ نظارتی و رفتار بچه هایشان ندارند اصلا جرات چنین کاری را نیز ندارند بچه ها هر طور که دوست دارند میتوانند والدین خود برخورد کنند میتوانند در هر سنی روابط آزاد داشته باشند و خانواده ها حق دخالت در باره روابط خارج از عرف فرزندان شان را ندارند
۶,مادران کم سن و سال زیادی دارند بچه هایی که پدر و مادر بی نام و نشان دارند و در پرورشگاه ها بزرگ میشوند.
۷،کشوری که در آن روابط خویشاوندی عمه عمو دایی هیچ تعریف خاصی ندارد هر کسی مشغول کار خودش است به شدت همه مشغول کارند و زمان کم دارند چون هزینه های زندگی در آنجا بسیار بالاست، اصلا به تفریح خود اهمیت نمیدهند فقط به گذران امور فکر می کنند
۸,مردمانش را مردمی عبوس افسرده و تهی از هرگونه احساس خوب می دیدم که همیشه مشغول کارند و برای فرزندان خود وقت ندارند چه برسد به تفریح و مسافرت.
۹,کشوری که هیچ منابعی ندارد مانند نفت گاز معادن زغال سنگ کشوری فقیر که برای تامین مایحتاج خود به جنگ با کشورهای دیگر می پردازد.
۱۰,کشوری که در آن ممکن است خیلی راحت در خیابان مورد تعرض قرار بگیریم درآنجا هفتتیر آزاد است مشروب آزاد است و خطر همیشه در کمینه و هرگز نمیتونی به صورت آزاد یک پیاده روی ساده داشته باشی همیشه باید مراقب خودت باشی همیشه باید شش دنگ حواست به حفظ جانت باشه . بچه ها خیلی راحت می توانند روی پدر مادر خودشون هفت تیر بکشند یا معلم های خودش رو بکشند.
۱۱,کشوری که در آنجا مردمش بسیار عصبی هستند آرامش ندارند آدمهای افسرده هستند چون همیشه تحت فشار هستند از خدا بسیار دور هستند هیچ اعتقادی به خداوند ندارند اعتقاد مذهبی بسیار ضعیفی دارند یا اصلا ندارند, خیلی راحت گناه می کنند در قید و بند هیچ چیز نیستند به هر طور که امیال نفسانی آنها حکم می کنند رفتار می کنند.
۱۲,در مورد غذا خوردن و غذاهای محلی و فرهنگ غذایی آمریکاییها ادمایی هستند که اصلاً برای خوراک خود ارزش قائل نیستند اصولاً فست فود خور هستند هیچ برنامه غذایی خاصی ندارند و آدم های بسیار بسیار چاق و بد فرمی هستند
،🤦🤦چرا این نگرش را داشتید
مهمترین عامل در ایجاد این نگرش را می توان تلویزیون از جمله اخباری که قبلاً به صورت مکرر گوش میکردم که خوب بیشترین تمرکز روی قسمت های منفی اخبار منفی و جنایات میگذاشت که حتی اگر یک نفردر هر جای آمریکا به هر دلیلی کشته میشد این خبر بسیار بلد میشد و چندین بار پخش میشد و همین تکرار باعث باور سازی می شد.
تصاویر هوایی از مردمی که به صورتی که در تعداد نفرات خیلی زیاد همیشه در حال اعتراض بودند در حالی که شاید آن تصاویر اصلاً از از مردم آمریکا نبود.
۲، فیلم های خانوادگی که از تلویزیون درباره آمریکا پخش میشد که این فیلم ها همیشه تنش بین اعضای خانواده را نشان میداد که شب و نصف شب با هم دعوا میکردند بچه ها خیلی راحت خانه را ترک می کردند هیچ ارزش احترامی برای والدین خود قائل نبودند و والدین هیچگونه حمایتی مالی چه عاطفی از فرزندان خودنداشتند ه و خیلی راحت می پذیرفتند که فرزندان اونها خانه راترک کنند.
پدر خانواده آخر شب مست وارد خانه می شد مادر خانواده با کس دیگری رابطه داشت خیلی راحت بهم خیانت می کردند
و یا اصلاً فرزند نداشتند و یا فرزندان به حال خود رها بودند و غالبادر مهمانی های شبانه به سر به سر می بردند که در آنجا خیلی راحت مواد و مشروب استفاده می کردند….
۳,پلیس در فیلمها به شدت خشن با مردم برخورد میکرد حتی پلیس های سیاه پوست به همنوعان خودکوچکترین رحمی نمی کردند کتک کاری و درگیری فیزیکی پلیس با مردم بسیار زیاد بود پلیس هایشان انسانهای بسیار عصبی و بی رحمی بودند
۴،خیلی راحت قتل و جنایت اتفاق می افتاد مخصوصا جنایت های خانوادگی شاید ماهها پلیس از چنین از وقوع چنین حادثه ای بی اطلاع بود .
،🌹🌹🌹برداشت الان شما از مردم و فرهنگ وکشور آمریکا
آمریکا کشوری بسیار بسیار سرسبز ؛ سرسبز تر از شمال ما که وقتی در سریالها ی که از این سایت زیبا پخش میشه خیابون های اونجا رو میبینیم انگار یک فضای رویایی و غیر واقعی رو میبینیم که چنین سرسبزی حتی در شمال ماکمتر وجود داره چنین ساختمان های مرتب و شیک و به روزی پیاده روهای منظم مکانهای امن برای پیاده روی مکانهای امن برای دوچرخه سواری بزرگراه های چند بانده بسیار عریض برای رانندگی لذت بخش . قبلاًفکر میکردم در بهترین قسمت کره زمین زندگی می کنیم که خیلی شنیده بودم که ایران کشوری چهار فصل ولی خوب وقتی که با طبیعت و با آن آب انبوهو تمیزی آمریکا مقایسه می کنم سرسبزی اینجا در برابر سبزی اونجا میشه خیلی خیلی ناچیز هرچند اینجا هم خیلی زیباست
۲, مردم بسیار خونگرم و با فرهنگ خانواده دوست که هر خانواده لااقل دو فرزند به بالا داردکه بسیار اهل گشت و گذارو خوشگذرانی با خانواده هستند
۳،مردمانی که از لحاظ سطح مالی در سریالها دیدیم در سطح متوسط به بالا و می توان گفت پولدار که خیلی به تفریح اهمیت میدن به بودن با خانواده اهمیت میدن تقریبا همشون ماشین های مدل بالا و خیلی خوش رنگ دارند خیلی آدمای شادی هستن و شاد میپوشند خیلی به تربیت فرزندانشان اهمیت میدهند
۳, خانه های بسیار لوکس و زیبا شبیه باغشهرهای هاروارد با نماهای بسیار بسیار شیک که دور هیچ خانه ای حصار و دیوار کشیده نشده و نهایتاً یک پرچین نیم متر یا یک متری بود که بر زیبایی شهر افزوده بود
کشوری بسیار مسطح که خیلی راحت همه چیز تا دوردست با چشم دیده میشد یک دشت مسطح سرسبز
۴،آدمهایی که خیلی خیلی با خودشون در صلح
هستند ، خیلی طالبه شادی و زندگی کردن در لحظه هستند خیلی شاد میپوشند خیلی به تفریح و شادی اهمیت می دهند و از کوچکترین اتفاق برای شاد بودن و رقصیدن و زندگی در لحظه استفاده می کنند
۵, خانواده های آمریکایی بر خلاف فرهنگ الان خانواده های ایرانی خیلی به فرزندآوری و افزایش تعداد موالید علاقه مند هستند که این هم به نظر من به فرهنگ غالب آنجا برمیگرده که احساس نمیکند که باید تا ابد از فرزندانشان حمایت کنند انگار ناراحتی و نگرانی از آینده فرزندشان ندارند آدمهای بسیار خوشبینی هستند
۶،دولت بسیار کارآمد با بخش خصوصی بسیار فعال و ثروتمند که بر همه چیز نظارت دقیق دارد به رفاه مردم اش بسیار اهمیت می دهید و در عین حال به طبیعی و دست نخورده بودن محیط طبیعی هم خیلی اهمیت می دهد (مانند استیک پارک های زیبا و با امکانات به روز و در عین حال طبیعت دست نخورده و پر از حیوانات گوناگون )
۷,همه از دوچرخه سوارها تا کسانی که اهل پیاده روی هستند تا کسانی که رانندگی می کنندمکان مخصوص به خود و حقوق مخصوص به خود را دارند حقوق شهروندی در سطح بسیار بالاست
۷،در مکان های عمومی خیلی همه با هم مهربان هستند دیگر لبخند میزنند کسی حقوق کس دیگر را پایمال نمی کند به قوانین و مقررات بسیار پایبند هستندو احترام میگذارند
۸, مردمش از هر لحاظ آزادی دارند آزادی پوشش آزادی در دین آزادی در انتخاب وسیله نقلیه که هر نوع وسیله ای داشته باشند و هیچ محدودیتی ندارند و آزادی به نظر من از بزرگترین مزایای کشور آمریکاست .
۹, اینکه اکثر مردمش شاید به دلیل شاد بودن خودشون همیشه رنگ های شاد میپوشند و به ندرت دیده میشه و به خاطر ندارم که کسی رنگ مشکی پوشیده باشه .
۱۰, پلیس به شدت با مردم دوست و مدارا می کنه خیلی به رفاه مردم به امنیت مردم اهمیت میده جاهایی که مخصوص نوشیدن مشروب در شب هاست نیز پلیس آنجا حضور داره تا امنیت اون آدم ها رو تامین کنه و این برای من خیلی جالب بود.
،🌹🌹🌹
سلام
سلام
سلام سلام
همگی سلام. همگی سلام
ای زندگی سلام ای زندگی سلام و ادامه ی آهنگ😉
من بهار صفاری هستم
از علاقه مندان به استاد و همراه شایسته شون و بقیه ی عزیزان دل مقیم در سایت عباسمنش جان!❤️👌
مدتها بود فقط گاهی کامنت میخوندم و نمی نوشتم…خدا قبول کنه داشتم به درسها کمی عمل میکردم…برای سفر به دور امریکا از سفر به دور ایران استارت زدم…
امروز بعد از یک غیبت کبری اومدم کمی بنویسم….
خیلی برام جالب بود ….دیدم ۴۰ صفحه کامنت اومده!!!! ماشالله!
چقدر خواهر برادر داشتیم و خبر نداشتیم!
🤭😉👌
راستی قبل از نوشتن کامنت مربوطه از یک دوستی شنیدم خانوم شایسته ی عزیزمون متولد ماه خرداده
البته روز دقیق شو نمیدونم ولی از همین تریبون و از طرف همه ی همکلاسی های گلم میخوام بگم:
بانوی مهربان و زیبای فصل بهار!
تولدت مباااارک!!!!🌈🌄🎂🍩
در کنار استاد عزیزمون ؛ شاد و سلامت و موفق باشی عزیزم!
همگی دوستت دارم❤️🙏 و از زحماتت برای ثبت و ضبط فیلم ها خصوصا« سفر به دور امریکا» که باعث آشنایی و آگاهی ما نسبت به واقعیت زندگی در امریکا شد بسیار سپاسگزاریم!!!🧡💖💛💜♥️❤️
خب بریم سراغ درس امروز که مربوط میشه به before – after دیدگاه ما نسبت به امریکا!!
بنظرم بچه ها خیلی خوب و هوشمندانه به نکات اساسی اشاره کرده بودن و من واقعا لذت بردم از خوندن شون…
من هم قبل از آشنایی با استاد و درسهاشون و دیدن سریال های مستند سفر به دور امریکا و زندگی در پرادایس نظرم متفاوت بود و به طور خلاصه از مهاجرت میترسیدم!
هرکسی میگفت دوست داری مهاجرت کنی
همیشه میگفتم اصلا! آخه من کشورمو دوست دارم!
لزومی نداره برم جای دیگه و…..
چون فکر میکردم زندگی در جایی مثل امریکا سخته
چون باید خیلی کار کنی!
خیلی زبان بلد باشی!
خیلی احساس تنهایی و غربت خواهی داشت!
و اینکه فکر میکردم هرکسی توی وطن خودش راحت تره….همه هم زبونش هستن!
با خیلی ها آشناست!
یا حداقل هموطن ه! و خلاصه فقط ایران سرای من است!!
ولی بعد از آشنایی با استاد و مریم جان و سبک زندگی شون خیلی آگاه تر شدم و دیدم
اولا به قول سید بزرگوار:
همه جای دنیا سرای من است ! سرزمین وسیع خداست!
و این باور محدودکننده ی وطنم پاره ی تنم 😉…تا حد زیادی از ذهنم پاک شد!👌
و یا اینکه استاد توی درسها و فیلم هاشون تعریف کردند در ابتدا خیلی زبان نمیدونستند ولی به راحتی اونجا زندگی کردند و به مرور یاد گرفتند و امریکایی ها با مهربونی و حوصله در این مورد همکاری میکنند و این برای من خیلی کمک کننده بود( با اینکه تا حدودی زبان میدونم ولی در کل میترسیدم!)
موضوع بعدی مساله ی درآمد زایی و کار و فعالیت بود که در دوره های ثروت خصوصا جلسات دوره ثروت سه استاد به این موضوع اشاره کردند که اصلا اینطوری نیست که افراد فکر میکنند برای ثروت مند شدن باید خیلی تقلای فیزیکی کرد و اذیت شد !
و یاد میدن که همه چیز ذهن ماست و تمرین های عالی میدن برای کسب درآمد مناسب!!
و موضوع بعدی زیبایی بی نظیر طبیعت امریکا
هوای مطبوع…باران های زیاد و
تمیزی چشم نواز همه جا از کنار دریا گرفته تا خیابانها و جاده ها و ساختمانها و….
در صلح بودن آدمها…..
اجرای قوانین درست و عادلانه در این سرزمین!
امنیت!
امنیت!
آرامش!
مدیریت قوی و رفاه عالی برای مردم!!!
شیک و مدرن و راحت زندگی کردن!
همه وهمه دیدگاه من رو نسبت به پدیده ی مهاجرت و زندگی در جایی مثل امریکا تقویت کرد و جالب اینکه از وقتی دارم روی درسها تمرکزی و به قول مریم جون لیزری کار میکنم
به طور معجزه آسایی راه داره برای رسیدنم به ارزوهام از جمله زندگی در جایی مثل امریکا فراهم میشه!
که البته برای من حدود بیش یک سال طول کشید تا بتونم
باورهای محدود کننده مو تغییر بدم و با کمک محصولاتی مثل عزت نفس و روانشناسی ثروت و قدم ها ؛ تکاملم رو طی کنم و به مرحله ی تصاعدی بالا رفتن نزدیک بشم انشالله!
بچه ها به قول استاد برای «تغییر» یک جهاد اکبر لازمه!
باید بت های ذهن رو با تمرین و تلاش هر روزه و با شجاعت؛ ابراهیم وار بشکنیم و منتظر ورود نور و روشنایی باشیم !!
ما ایرانیا کمی عادت داریم که بشینیم و منتظر معجزه باشیم با اینکه برای دیدن معجزات باید از جا برخاست!
باید سخاوتمندانه برای آگاهی هزینه کرد!
و مثل یک ورزشکار هر روز ورزش کرد ولی این بار ورزش فکری!
و مراقبت کردن از ورود غذاهای مسموم مثل ناامیدی؛ تمرکز روی کاستی ها؛ خبرهای ناخوشایندو…
و برعکس تمرکز روی نکات مثبت هر موضوع هر شخص و هر چیزی در دنیای اطراف!
من خودم روان شناس و زوج درمانگرم و خیلی مطالعه داشتم ولی بعد از آشنایی با استاد انگار دوره ی دکترامو گذروندم و خیلی درسهای عالی یاد گرفتم ونتیجه گرفتم و به مراجعینم هم یاد میدم!!
نگاهم خیلی به زندگی بهتر و روشن تر شده
دوست دارم با حال بهتر از قبل برم حداقل برای چند سالی در جایی مثل امریکا خصوصا به عشق استاد و مریم جان ؛ در فلوریدا زندگی کنم و
به خودم تبریک بگم که آفرین! تو تونستی به جایی که دوست داشتی برسی و حال خودت و آدمهای اطرافت رو خوب کنی!
و وقتی ما حالمون خوب باشه دنیا رو با وجودمون زیباتر کردیم !! و من امیدوارم همه مون بتونیم مثل استاد و مریم جان با رسیدن به حال خوب به زیبایی دنیا بیفزاییم!!
به امید دیدار همه عزیزان دل در فلوریدا 😍🙏❤️
ما ادما تمام بدی هایی که تا کنون راجع به امریکا گفتیم اونقدر اوجه کردیم بهش وارد زندکب خودمون شده استاد نه تنها باورهام درکه مورد امریکا به شدت تغییر کرد و همیشه به مردمان و حتی افراد دولت اعم از پلیس و مسئولین و قوانینش احترام میگذارن بلکه به مردمش و کشورش درود میفرستم و علاوه بر تمام اینها تمام ایراد هاو باور های نادرست زندگی خودم رو ریشه یابی کردم و یک صلح درونی خالص در من ایجاد شد و این باور به وجود اومد که هر جای جهان باشم به دور از هر گونه قضاوت و توجه به باور های نادرستی که در ذهنم ساخته اند دیده ها و شنیده هایم اطرافیان و رسانه همه را کنار گذاشته و با دید خودم قدم بردارم
اینهمه خودنمایی و تجملاتی هر اسمش میومد فکرمون میرفت سراغ امریکا و افراد اسراف کار و ثروتمندی که بی خدا فرضشون میکردم وو الان همان خودنمایی ها و تجمل گرایی ها در سر زمین خودم زیاد شده شما فرمودین کسی که بیاد امریکا اگه بخواد ماشینشو به رخ بکشه یا ظاهر سازی بکنه برا جلوه دادن و فخر فروشی افسرده میشه چقدر این فرهنگ خوبیه هرکس داره هر طور که دلش میخواد بدون تپجه به زندگی بقیه و نشون دادن زندگی خودش به دیگران اینطوری هر لحظه رو زندگی میکنه و لذت میبره اون نظمی واراستگی که در هرایالت و شهری سراسریه نه مثلا فقط در منطقه خاص یا بالا نشین شهر یا ایالت های خاص همیشه فکر میکردم یک قسمتش ساختمان ها و فضای زیبا داره و بقیه جاهاش هموناییه که کشورمون معرفی کرده و سراسر الودگی و زشتی و ناامنیه درحالی که این کشور اصلا جای محروم نداره و اونها نداسته دارن از قانون فراوانی استفاده میکنن و هرگز ناشکری نمیکنن اگه اتفاقی میفته خودشون رو مسئول میدونن و درصدد جبرانش برمیان همکاری شون چقدر خوبه بدون اینکه همو بشناسن اون صمیمیته و احترامی که میام مردمانش جاریه
من همش فکر میکردم هرلحظه ش تجاوز و دزدی و خشونته و نمیذارن فردی با عقاید و نژاد دیگه اسوده زندگی کنه همه فکرای خودشونو تحمیل میکنن در حالی که اصلا اینطور نیس و برعکس با این باور ها اطراف خودمون پر شده از این افراد و این فرهنگا و خصوصیاتی که همیشه تصورمون از. امریکا بود من با این سفر به دور امریکا به چنان زیبایی ها و امکانات و فراوانی ها و نعمت های خلقت رسیدم که هرگز به کمبود ها توجهی نمیکنم و باعث شده در یک استان مرزی در ایران در شرایطی زندگی کنم که خیلی شباهت داره به امریکا و حتی بعد از این سریال و تغییر من تعصب بی جا و بی احترامی بین ترک و کورد و شیعه و سنی در شهرم کمرنگ شده و منی که هرروز با این موارد مواجه میشدم الان توسط همون ادمایی که باهاشون مخالف بود و به قولی (نژاد پرست)بودم با این فایل فهمیدم به خاطر توجهم در مورد امریکا خودم این شرایط رو در زندگیم ایجاد کردم و از روزی که باور های من با این سفر نامه و سریال زندگی در بهشت تغییر کرد شرایط زندگی خودم در ایران تغییر کرد خیلی جالبه حتی دریاچه ی خشک شده ی ارومیه دوباره زنده شد و دنیایی از فراوانی های زیبا به زندگی و محیط زندگیم وارد شد خدارو سپاسگذارم که شما رو هدایت کرد و دست خدا که مریم جان و استاد نازنینم و البته مایک مهربان و خلاقم این انرژی فوق العاده مثبت رو جاری کردین و مارو به این تغییر عظیم و لذت بی پایان دعوت کردین دوست دارم بیام امریکا و تو خیابوناش راه برم و از همه تشکر کنم وفریاد بزنم که یک استادی خداگونه ذهن مارو قلب مارو از تمام نفرت ها و باور های بیجادرمورد شما تغییر داد تو خیابان ها و طبیعت و سواحل زیباش امنیت و زیبایی صلح و دوستی رو فریاد بزنم بگم که پر از فراوانیه پر از اب و هوای پاک و ارامش و فرهنگ های درسته پر از امکانات مثبته نه اسلحه و خشونت پر از کار های نیکه بدون اینکه نام مسلمان به خود داشته باشن اونجا شکر خدا رو به جا بیارم و بگم خداااا به خاطر این همه زیبایی به خاطر استاد بی نظیرم بخاطر ثروت و نعمت و خوبی هات بخاطر دستان خالص شده از وجودت مریم بانوی من استاد بزرگوار من برادر کوچکی که بسیار درس ها ازش اموختم مایک مهربانم ممنونم به خاطر این نزدیکی درعین دور بودن ولی هم فرکانسی بی مانع و بدور از هر نوع فاصله ای از تو ممنونم چقدر این عالم گسترده و در عین حال نزدیک بهم است من هر لحظه در همون آر وی زیبا پشت پنجره های بزرگش طبیعت غیر قابل وصفش از زیبایی نشستم و با موزیک ها و صدای استاد و چهره ی شاد دوربین به دست مریم جان و مایک در حال بازی را نظاره میکردم هر روز با بچه های پر از محبت و وابسته ی بهشت پارادایس کنار استاد و مریم جان اموختم بزرگ شدم بالغ شدم و رشد کردم و از هر چه زیبایی و نعمت و سلامتی و ثروت و هر چه هر چه خوبیه برخوردار شدم نه تنها باور های من بلکه شخصیت و حتی چهره ی من هم تغییر کرد من فقط کالبدم تغییر نکرده و البته چهره م هم روشن تر و بشاش تر شده همه میگن پ چنان تغییری در من ایجاد شد که به صلحی عمیق به دور از هرگونه قضاوت در مورد خودم و باور هایم در مورد امریکا و البته زندگیم رسیدم که جهنمی ساخته شده بود در من به بهشت مبدل شد و به قول استاد بهشت رو در همین دنیا تجربه میکنم و ان شاالله کنار تک تک اعضای این خانواده بی ریا و صمیمی در اخرت هم این زندگی سعادتمندانه رو کنار هم رقم خواهیم زد خدایا شکرت 💖
سلام بر استاد عزیزم وشایسته گلم.
قبلا گفتم الانم دوباره میگم که حتی من نمیتونم شمارو مریم صدا کنم ،چون پدرم کرمانی بودن ومن عاشقشون بودم .یکی از چیزایی که سرزایمان هر کدوم از خواهرام وزن برادرام میگفت این بود که اسم فرزند دخترشون رو شایسته بزارن.
پس درمورد این پیشفرض که اتفاقا برای من یاد آور پدر فرشته صفتم هست،دوست دارم مریم عزیز رو شایسته صدا کنم.
این خارج از موضوع بود ولی چون به پیشفرض ربط داشت گفتم.
من بچه قبل انقلابم .دوتا درک دارم که هردوشون پیشفرض منو درمورد آمریکا خراب کرده بود .
اول قبل انقلاب که طوری تقلید ازامریکاییها میکردن وبعضی از اوقات مطلبو بقدری بد میفهمیدن، که اون افراط در تقلید حال ادمو خراب میکرد.
مثلا اون قشری که ازنظراجتماعی آزاد بودن تارفتاربازی توی اجتماع داشته باشن،ازاد منش بودن و مدرن بودن رو در مصرف بیرویه مشروبات الکلی وازادی روابط بیندوبار جنسی درک میکردن ،واون زمان ،یکدفعه کشور ومملکت مثل اینکه توش انفجاری از عشق به آمریکاونمودهای بی بندوباری وافراط بوجود اومده بود ومن باوجود اینکه در خانواده آزادی زندگی میکردم ولی ،این نوع زندگی شبیه حیوانات برام نفرت انگیز بود .همه دخترا عاشق این بودن که یک پسر آمریکایی (که حکم شاهزاده رویاها و داشت)ازراه برسه واونارو به ارزوهاشون برسونه .وخیلی ازپسرها آرزو داشتن برن آمریکا وبادختران پولدار آمریکایی ازدواج کنند و بچه های موبور وچشم آبی دنیا بیارن.
فکرکنید چقدرافکاردمردم محدود وابسته بود که حتی تصورنمیکردن که مردم آمریکا هم آدمهایی هستن مثل همه آدمها وکارمیکنن ویراساس ذات وجودی انسان ،اکثرا،به یک ندیم وهمدم ،یاپارتنر،بسنده میکنن.
خلاصه اون پیشفرض درقبل انقلاب ،منو به اون شکل ازامریکا فراری میداد ،بطوریکه من درتخیلاتم، هم اگه به یک کشور خارجی سفرمیکردم ،اون کشور آمریکا نبود.ومن خیلی به سفر به خارج علاقه داشتم و دارم ولی درصدر اون کشورها ،فرانسه وژاپن سوییس بود.
حالا میآییم به بعدانقلاب،
اونقدرشعارمرگ برامریکا که درعنفوان جوانی مادردبیرستان، وهرروز راهپیمایی بردن دانش اموزا،اخبار و تبلیغات وفیلمهایی که ازسو استفاده بخصوص امریکاییهاازدختراننشون میدادن .
و ازمنابع کشور وکشتن استعدادهای بزرگمون و……به مغز من و سایر هم سن وسالای من،
این پیشفرضها رو میخوروند.
از نظر اقلیمی اون فیلمهای وسترن ،اون سرزمینهای خشک باکاکتوسها وفرسنگها زمین بی ابوعلف،
اون دانش آموزانی که کلت حمل میکنن و هروقت چیزی اذیتشون کنه بهش شلیک میکنن.
اون زندانیای خونخواری که ازبلندترین باستیلها میتونن فرار کنن،اون سرزمینی که توش پرخیانت وهرزگیه وخانواده معنا نداره،ومثلا هرمردی تاروشو اونور کنه ،دوستش به زنش پیشنهاد روابط نادرست داده….
خودشون دانشمندی ندارن و استعدادهای مارو با پول میخرن،یا میکشن ،یا میدزدن.
اینها همه پیشفرضهای بود که من به خصوص از کشور آمریکا بود.حس میکردم اونجاعشق عمیق اصلا معنانداره و مردم سردوبیعاطفه وبدون ترحم و دلسوزی هستن.
اینها پیشفرضها سوابق من از آمریکا بود.
ولی بعدازدیدن سفربه آمریکا وزندگی دربهشت،
کلا دیدگاه من نسبت به آمریکا عوض شد.
اول اون اقلیم سرسبز،که من عاااااشقشم والبته خودم تواستانهای شمالم.
اون زندگی توام مدرنیته و طبیعت ،
که همیشه اینطوری تصورمیشد که یا باید بری توروستا وباحداقل امکانات زندگی کنی یاتو شهر باحداکثرامکانات ولی توی دود و دم وشلوغی و ترافیک والودگی.
شما به من طبیعت پاک ،خیابونای تمیز،هوای صاف،بارون همیشگی ،اونهمه درخت ودریاچه های اختصاصی ،که حتی تورویاهام نمیدیدم ،کسی دریاچه داشته باشه.
کشتی و هواپیما وجزیره شخصی شنیده بودیم ولی دریاچه توی خونه ؟؟؟؟؟؟نشنیده بودم😊
از جهت اینکه چقدر روستاها هم مدرن وعالیه .
از فرهنگ خانواده ها که چقدر درزندگیشون درصلحند،بچه ها چقدر متکی به خودشونند وداشتن فرزند مستلزم کارکردن صبح تا شب برای بچه ها وبیزاری از داشتن فرزند نیست.
(البته من دراین قسمت اززندگیم کاملا اروپایی هستم وبعدازتجربه ناموفق اولین فرزندم،یادگرفتم بچه هارو متکی به خودشون وازاده باربیارم)
چقدرپدرومادرها از داشتن فرزند ووقت گذروندن بااونا لذت میبرن ونمیگن بزاربچه ها بزرگ بشن بریم فلان سفر چون حملشون سخته .
بچه ها آزادانه اززندگیشون لذت میبرن ودربند کثیف نکن ،اونجانرو،و……نیستن .وازکوچکی براشون ،وظایفشون تعریف شده پس کار اضافه ای بردوش دیگران نمیزارن.
اون همسایگی وکمک به هم که الان توی ایران بسیارکمرنگ شده.
اون احترام وعشقی که با آزادی بین شما هست وهیچکدومتون براون یکی سروری وسالاری ندارین،وبسیار زیبا به هم عشق میورزید.
اون کمک و همکاری ،که فرقی نمیکنه چه کاری میکنید،ویاورهم هستید.
اون تمیزی وشیکی وراحتی ،بدون توجه به نگاه مردم،ونداشتن وسایل غیر ضروری ،وراحت گرفتن زندگی،وانجام کاراتون توسط خودتون، شاید اگه من این ثروتو داشتم همه کارامو به کارگرمیدادم وفکر میکردم،لذت بردن یعنی این،ولی الان با دیدن شما ازانجام کاری که میکنم لذت میبرم وکسر شأن خودم نمیدونم،مگر اینکه انجام اون کار درتوانم نباشه.
اینکه فراوانی رو درشما میبینم وداشتن بهترینها رو بدون اینکه پز بدید.
اینکه سبک راحت وریلکس زندگی خودتون روساختید وبه نظر دیگران کاری ندارید.
اینکه توی گردشهاتون ودرهمه جا مردم ازهمه رقم ،ازادانه باهرپوششی رفتوآمد میکنن و هیچکس بهشون چپ چپ نگاه نمیکنه.اگه تو ایران بود یکم مانتو کوتاه باشه ویا بیحجاب باشی میخورنت بانگاه یا تذکر.وای به حال اینکه بیکینی ،(اونم ازنوع پارچه کم اومده ،و بازتر دوختیمش)بپوشی😊
این حرفو پدر شیرین زبون من میگفت وقتی که مثلا تو یه فیلم خارجی ،یه خانمی لباسش دکلته بود وقدلباسشم کوتاه بود ،بالحجه زیبای کرمانی میگفت :بابو اینا پارچه کم دوشتن،لباسشون ازدوطرف کوتا شده.🥰🥰
نگاه به اینکه مهاجرت رو دوست نداشتم وخودمو وصل به این خاک واین افراد میدونستم،ولی الان نگاهم اینطوریه که همه جای دنیا میتونه سرای من باشه ،اگه من بهش عشق بدم وسخت نگیرم روزگارم رو برخوردم.
اینکه مردم آمریکا چقدر آرامش داشتن وعجله نداشتن قوانین جامعه رو رعایت میکردن وماها باهمه ادعای مسلمانی ،ته وجودمون پراز،لایی کشیدن وزرنگیه.
وخودمن، الان که دارم بدون عجله زندگی میکنم،همه راهها برام بازمیشه،دشوارهاراحت شده،خوشبخت وشاد هستم وبسیارامیدوارترازقبل ودرحال استفاده ولذت از مواهبی که دارم و ساختن موهبتهای بیشتر،
بسیارازاده ترازقبلم وبی قضاوتتر نسبت به اطرافیانم
وبی توقع تر ازدیگران.
قلبم گشاده،روحم لطیف،روزیم فراوون،روحم پرازعشق به همه،وازاد ورها،بدون افسوس گذشته ووحشت اینده،ودذرحال پیشرفت در همه زمینه های زندگیم،دارم زندگی میکنم ولذت میبرم. وهمه اینها با آشنایی باشما برام ساخته شد.
هنوز خیلی حرف دارم که بگم ولی مثنوی هفتاد من کاغذه.
الان اگه به من بگن به کدوم کشورمیخوای سفرکنی،فیوریت من آمریکا وفلوریداست.
پس، پسزمینه ها خیلی درکاروزندگی تاثیر داره.
خیلی حرف دیگه برای گفتن دارم،به شما استاد خوش بیان ونکته بین من،که همه نکاتو باریز فهم اون مطلب میگی ،وشایسته عزیزم که مطالب و خیلی اساسی وروان واکادمیک مینویسی،عاشقتونم وهرپولی که از سمت من به زحمات شما برسه باعشقه وباعشق بیشتر دوست دارم تو تمپا یا پرادایس در آغوش بگیرمتون. میبوسمتون🥰😘😘😍
سلام بر استاد عزیزم وشایسته گلم.
قبلا گفتم الانم دوباره میگم که حتی من نمیتونم شمارو مریم صدا کنم ،چون پدرم کرمانی بودن ومن عاشقشون بودم .یکی از چیزایی که سرزایمان هر کدوم از خواهرام وزن برادرام میگفت این بود که اسم فرزند دخترشون رو شایسته بزارن.
پس درمورد این پیشفرض که اتفاقا برای من یاد آور پدر فرشته صفتم هست،دوست دارم مریم عزیز رو شایسته صدا کنم.
این خارج از موضوع بود ولی چون به پیشفرض ربط داشت گفتم.
من بچه قبل انقلابم .دوتا درک دارم که هردوشون پیشفرض منو درمورد آمریکا خراب کرده بود .
اول قبل انقلاب که طوری تقلید ازامریکاییها میکردن وبعضی از اوقات مطلبو بقدری بد میفهمیدن، که اون افراط در تقلید حال ادمو خراب میکرد.
مثلا اون قشری که ازنظراجتماعی آزاد بودن تارفتاربازی توی اجتماع داشته باشن،ازاد منش بودن و مدرن بودن رو در مصرف بیرویه مشروبات الکلی وازادی روابط بیندوبار جنسی درک میکردن ،واون زمان ،یکدفعه کشور ومملکت مثل اینکه توش انفجاری از عشق به آمریکاونمودهای بی بندوباری وافراط بوجود اومده بود ومن باوجود اینکه در خانواده آزادی زندگی میکردم ولی ،این نوع زندگی شبیه حیوانات برام نفرت انگیز بود .همه دخترا عاشق این بودن که یک پسر آمریکایی (که حکم شاهزاده رویاها و داشت)ازراه برسه واونارو به ارزوهاشون برسونه .وخیلی ازپسرها آرزو داشتن برن آمریکا وبادختران پولدار آمریکایی ازدواج کنند و بچه های موبور وچشم آبی دنیا بیارن.
فکرکنید چقدرافکاردمردم محدود وابسته بود که حتی تصورنمیکردن که مردم آمریکا هم آدمهایی هستن مثل همه آدمها وکارمیکنن ویراساس ذات وجودی انسان ،اکثرا،به یک ندیم وهمدم ،یاپارتنر،بسنده میکنن.
خلاصه اون پیشفرض درقبل انقلاب ،منو به اون شکل ازامریکا فراری میداد ،بطوریکه من درتخیلاتم، هم اگه به یک کشور خارجی سفرمیکردم ،اون کشور آمریکا نبود.ومن خیلی به سفر به خارج علاقه داشتم و دارم ولی درصدر اون کشورها ،فرانسه وژاپن سوییس بود.
حالا میآییم به بعدانقلاب،
اونقدرشعارمرگ برامریکا که درعنفوان جوانی مادردبیرستان، وهرروز راهپیمایی بردن دانش اموزا،اخبار و تبلیغات وفیلمهایی که ازسو استفاده بخصوص امریکاییهاازدختراننشون میدادن .
و ازمنابع کشور وکشتن استعدادهای بزرگمون و……به مغز من و سایر هم سن وسالای من،
این پیشفرضها رو میخوروند.
از نظر اقلیمی اون فیلمهای وسترن ،اون سرزمینهای خشک باکاکتوسها وفرسنگها زمین بی ابوعلف،
اون دانش آموزانی که کلت حمل میکنن و هروقت چیزی اذیتشون کنه بهش شلیک میکنن.
اون زندانیای خونخواری که ازبلندترین باستیلها میتونن فرار کنن،اون سرزمینی که توش پرخیانت وهرزگیه وخانواده معنا نداره،ومثلا هرمردی تاروشو اونور کنه ،دوستش به زنش پیشنهاد روابط نادرست داده….
خودشون دانشمندی ندارن و استعدادهای مارو با پول میخرن،یا میکشن ،یا میدزدن.
اینها همه پیشفرضهای بود که من به خصوص از کشور آمریکا بود.حس میکردم اونجاعشق عمیق اصلا معنانداره و مردم سردوبیعاطفه وبدون ترحم و دلسوزی هستن.
اینها پیشفرضها سوابق من از آمریکا بود.
ولی بعدازدیدن سفربه آمریکا وزندگی دربهشت،
کلا دیدگاه من نسبت به آمریکا عوض شد.
اول اون اقلیم سرسبز،که من عاااااشقشم والبته خودم تواستانهای شمالم.
اون زندگی توام مدرنیته و طبیعت ،
که همیشه اینطوری تصورمیشد که یا باید بری توروستا وباحداقل امکانات زندگی کنی یاتو شهر باحداکثرامکانات ولی توی دود و دم وشلوغی و ترافیک والودگی.
شما به من طبیعت پاک ،خیابونای تمیز،هوای صاف،بارون همیشگی ،اونهمه درخت ودریاچه های اختصاصی ،که حتی تورویاهام نمیدیدم ،کسی دریاچه داشته باشه.
کشتی و هواپیما وجزیره شخصی شنیده بودیم ولی دریاچه توی خونه ؟؟؟؟؟؟نشنیده بودم😊
از جهت اینکه چقدر روستاها هم مدرن وعالیه .
از فرهنگ خانواده ها که چقدر درزندگیشون درصلحند،بچه ها چقدر متکی به خودشونند وداشتن فرزند مستلزم کارکردن صبح تا شب برای بچه ها وبیزاری از داشتن فرزند نیست.
(البته من دراین قسمت اززندگیم کاملا اروپایی هستم وبعدازتجربه ناموفق اولین فرزندم،یادگرفتم بچه هارو متکی به خودشون وازاده باربیارم)
چقدرپدرومادرها از داشتن فرزند ووقت گذروندن بااونا لذت میبرن ونمیگن بزاربچه ها بزرگ بشن بریم فلان سفر چون حملشون سخته .
بچه ها آزادانه اززندگیشون لذت میبرن ودربند کثیف نکن ،اونجانرو،و……نیستن .وازکوچکی براشون ،وظایفشون تعریف شده پس کار اضافه ای بردوش دیگران نمیزارن.
اون همسایگی وکمک به هم که الان توی ایران بسیارکمرنگ شده.
اون احترام وعشقی که با آزادی بین شما هست وهیچکدومتون براون یکی سروری وسالاری ندارین،وبسیار زیبا به هم عشق میورزید.
اون کمک و همکاری ،که فرقی نمیکنه چه کاری میکنید،ویاورهم هستید.
اون تمیزی وشیکی وراحتی ،بدون توجه به نگاه مردم،ونداشتن وسایل غیر ضروری ،وراحت گرفتن زندگی،وانجام کاراتون توسط خودتون، شاید اگه من این ثروتو داشتم همه کارامو به کارگرمیدادم وفکر میکردم،لذت بردن یعنی این،ولی الان با دیدن شما ازانجام کاری که میکنم لذت میبرم وکسر شأن خودم نمیدونم،مگر اینکه انجام اون کار درتوانم نباشه.
اینکه فراوانی رو درشما میبینم وداشتن بهترینها رو بدون اینکه پز بدید.
اینکه سبک راحت وریلکس زندگی خودتون روساختید وبه نظر دیگران کاری ندارید.
اینکه توی گردشهاتون ودرهمه جا مردم ازهمه رقم ،ازادانه باهرپوششی رفتوآمد میکنن و هیچکس بهشون چپ چپ نگاه نمیکنه.اگه تو ایران بود یکم مانتو کوتاه باشه ویا بیحجاب باشی میخورنت بانگاه یا تذکر.وای به حال اینکه بیکینی ،(اونم ازنوع پارچه کم اومده ،و بازتر دوختیمش)بپوشی😊
این حرفو پدر شیرین زبون من میگفت وقتی که مثلا تو یه فیلم خارجی ،یه خانمی لباسش دکلته بود وقدلباسشم کوتاه بود ،بالحجه زیبای کرمانی میگفت :بابو اینا پارچه کم دوشتن،لباسشون ازدوطرف کوتا شده.🥰🥰
من اگه این آزادی رو داشتم فقط یک تیشرت و شلوارک بارنگهای بسیارشادمیپوشیدم وراحت وازاد بدون آرایش مو و صورت ولی با پاکیزگی.
توی ایران دخترا تبدیل به عروسک شدن ،ازبسکه محدودن اون فشارها رو به شکل لباسهای نامناسب وارایشهای زیاد وجراحیهای عجیبو غریب بروز میدن.
نگاه به اینکه مهاجرت رو دوست نداشتم وخودمو وصل به این خاک واین افراد میدونستم،ولی الان نگاهم اینطوریه که همه جای دنیا میتونه سرای من باشه ،اگه من بهش عشق بدم وسخت نگیرم روزگارم رو برخوردم.
اینکه مردم آمریکا چقدر آرامش داشتن وعجله نداشتن قوانین جامعه رو رعایت میکردن وماها باهمه ادعای مسلمانی ،ته وجودمون پراز،لایی کشیدن وزرنگیه.
وخودمن، الان که دارم بدون عجله زندگی میکنم،همه راهها برام بازمیشه،دشوارهاراحت شده،خوشبخت وشاد هستم وبسیارامیدوارترازقبل ودرحال استفاده ولذت از مواهبی که دارم و ساختن موهبتهای بیشتر،
بسیارازاده ترازقبلم وبی قضاوتتر نسبت به اطرافیانم
وبی توقع تر ازدیگران.
قلبم گشاده،روحم لطیف،روزیم فراوون،روحم پرازعشق به همه،وازاد ورها،بدون افسوس گذشته ووحشت اینده،ودذرحال پیشرفت در همه زمینه های زندگیم،دارم زندگی میکنم ولذت میبرم. وهمه اینها با آشنایی باشما برام ساخته شد.
هنوز خیلی حرف دارم که بگم ولی مثنوی هفتاد من کاغذه.
الان اگه به من بگن به کدوم کشورمیخوای سفرکنی،فیوریت من آمریکا وفلوریداست.
پس، پسزمینه ها خیلی درکاروزندگی تاثیر داره.
خیلی حرف دیگه برای گفتن دارم،به شما استاد خوش بیان ونکته بین من،که همه نکاتو باریز فهم اون مطلب میگی ،وشایسته عزیزم که مطالب و خیلی اساسی وروان واکادمیک مینویسی،عاشقتونم وهرپولی که از سمت من به زحمات شما برسه باعشقه وباعشق بیشتر دوست دارم تو تمپا یا پرادایس در آغوش بگیرمتون. میبوسمتون🥰😘😘😍