سریال زندگی در بهشت | قسمت 204 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده ی مهربان.

به نام الله

به نام رب هدایتگر

خدایا شکـــرت به معنای واقعی شکرت.

خدایا شکرررت از دیدن این این این…. چی بگم. از دیدن این جنس ناب توکل. ایمان. امـــید به روزهای روشن.

سپاسگزاری در لحظه.

استاد جان، خانم شایسته جان، مرسی. واقعا مرسی. سپاسگزارم.

چیزی که توجهم رو خیلی جلب کرد اون جمله ی زیبای آقای اولی بود که گفت: رِندی از اون دسته از آدماس که خوب با جا میفته.

یه آدم همیشه با خود در صلح.

آدمی که به زیبایی از نشانه ها استفاده می کنه، با آلارم ساعت حرکت می کنه چون می دونه این یه نشانه س از طرف خداوند.

خدایا زبونم بند اومده

به همکارش می گه: لباسام باقی مونده، و یه سری وسایل دیگه.

وقتی به خونه اش می ره، آلبوم عکسها رو با حس خاصی نگاه می کنه و بعد با مقداری از وسایلی که براشون مونده بلند می شه از اونجا می زنه بیرون

اشک از چشام جاریه و در حال نوشتنم…… .

چی بگم….

مؤمن واقعی اونان و چه درس ها که باید گرفت ازشون.

مؤمن واقعی نه ترسی داره، نه غمی. احساس سپاسگزارانه یه احساس لحظه ای و ناشی از در صلح بودنه.

از یه ذهن کنترل شده، از یه ایمان قوی، از یه دل پر از امید و یقین میاد.

وقتی می گی خداروشکر مقداری لباس برامون مونده، مقداری وسیله که می تونی ازشون استفاده کنی.

می گی نمی دونم چیکار باید بکنم ولی می دونم باید بلند شم و استقامت کنم.

می گی وقتی مادر طبیعت رو عصبانی می کنی و می گی کاری نمی تونی انجام بدی، و اون قدرتش رو به نمایش می ذاره ولی خیلی مهربون بود که یه سری چیزا برامون گذاشت.

که زنده ایم.

اینا جز سپاسگزاری چیه؟؟ چی می تونه باشه؟

اینا جز هدایت برای من چی می تونه باشه که یه نجوا بیاد تو ذهنم و یهو یه نگرانی تو وجودم غلبه کنه که نکنه…….. و همزمان صدای بچه ها که بازی می کنن با هم یکیشون بلند داد بزنه به اون یکی بگه: تو داری به حرف های شیطان گوش می دی!!!!!

و همزمان پیام تگرام بیاد از کانال سایت با این متن: وقتی مادر طبیعت رو عصبانی کنی…..

اینکه بدونی یه قدرتی فرای تمام قدرت ها در تمام هستی جاری و ساری هست. فقط اون بالا نیست، پایینم نیست بلکه خود خود جهان هستیه. خود خود همه چیز. در تمامیت هستی جاری.

که همونطوری که اگه کفران کنی، شرک بورزی، عذابش رو دریافت می کنی چون قانونشه، چون این نیرویی که در تمام هستی جاریه، شرک رو نمی پذیره، این نیرو واحده. تکه. این نیرو صاحب اختیار کل هستیه. هر آنچه هست و نیست. این نیرو این نیرو…… می دونی این نیرو نیتِ پشت عمل رو می بینه، می شنوه. این نیرو همون ذرات هستیه. همه چیزه… همه چیز.

حتی اگه به زبونم نیاری، می فهمه فرکانستو و طبق قانون بازخورد می ده.

و بازخورد شرک چیزی جز دریافت عذاب نیست و بازخورد ایمان، بازخورد توکل چیزی جز در امنیت بودن نیست.

مفسر قرآن می گفت: خداوند خودش رو مؤمن خونده، و مؤمن از امنیت میاد. یعنی اگه به این نیرو ایمان بیاری، به امنیت می رسی. یعنی طوفان هم باشه نمی تونه تکونت بده، در زمان درست در جای درست قرار می گیری.

هدایت می شی به مکان درست.

به تو آسیبی نمی رسه.

بعضی وقتا به خودم میام که دارم زور می زنم برای رسیدن، دارم تقلا می کنم و بعد می فهمم چون روی این نیرو حساب نکردم، چون ازش دور شدم، چون نور رو نادیده گرفتم، چون قدرتش رو دست کم گـــــــرفتم خودم دارم تقلای زیاد می کنم.

دارم زور می زنم…… .

خدایا شکرت.

این روزا در یخچالو باز می کنم و می گم خدایا شکرررررت بخاطر این همه نعمت.

لباسامو نگاه می کنم و می گم شکرت به خاطر این همه نعمت. بخاطر تاروپود تمام لباس هام. بخاطر تک تک داشته هام ولی می دونی ذهن نجواگر اگه کنترل نشه، اگه بهش اجازه ی جولان بدی ازت یه آدم دنیاپرستی می سازه که بیا و ببین.

حرص، ترس، طمع آروم آروم رخنه می کنه، درسته لباس داری اما فلان وسیله رو نداری.

درسته کفش داری اما فلان مارک نیست.

درسته پول داری، اما…

درسته…. اما….

همون امایی که میاری، می شه رخنه برای نجواهای ذهن.

هی باهاش بحث می کنی

هی بیشتر نداشته هات و خواسته هاتو جلو چشمت میاره که بهت بگه ببین اینارو نداری….

اما یه نفر، کل زندگیش رو طوفان ازش می گیره، می گه ایمانم رو نشون می دم و استقامت می کنم.

چند وقت پیش بود که هدایت شدم به آیه های مربوط به صبر.

من یه مدت فقط معنی می خوندم.

خونده بودم که ایمان ۲۰ نفر مؤمن، برابری می کنه با ۲۰۰ نفر از گروه مقابل (کفار در مقابل مسلمانان در جنگ های پیامبر) و ایمان ۱۰۰ نفر برابری می کنه با هزار نفر (۶۵ انفال)

این بار رفتم سراغ خود آیه، نوشته بود صابر نه مؤمن. این آیه انگار برای من یه بیگ بنگ بود که ببین مؤمن باشی، ولی صابر بودن مهمه. صبر. یعنی نشون دادن ایمان

صبر یعنی استقامت کردن، یعنی ایمان رو نشون دادن.

و از همون روزا که این آیه رو هی با خودم تکرار کردم و به الهاماتم عمل کردم نتیجه دیدم.

واقعا نتیجه شو دیدم.

منی که مدتی بود ذهنم می گفت چطوری، نمی شه و….

بعد از یادآوری این آیه، انگار بلند شدم. می دونم هنوز اول راهم و خیلی جای کار دارم که بره به خورد وجودم ولی آخ… نتیجه داد. هدایت پشت هدایت.

قدم پشت قدم

و باید ایمان بیاریم که خدا همه کار می تونه برامون انجام بده.

خدا خدا خدا

همه کار، همه چیزو می تونه راحت و به زیباترین شکل ممکن برامون انجام بده و باید باورش کنیم

این شهر زیبا، بعد از اون خرابی و ویرانی، هیچی نیست جز نتیجه ی ایمان و (صبر) استقامت اون افراد که داشتن به هم انگیزه ی امیدواری و دلگرمی و مثبت اندیشی می دادن.

کل قانون رو تو همین یه فایل انگار برامون شرح داد.

و من باید درس بگیرم. درس بگیرم که خدارو با تمام وجود و با دل باور کنم.

قدرتشو باور کنم.

باور کنم که اگه با اون باشم، در امنیتم.

اگه با خدا باشم پادشاهی می کنم و اون راحت من رو به قول استاد لیز می ده و جلو می بره.

اگه ایمان داشته باشم و عمل کنم به اونچه می دونم و این نهایت آرزوی من برای این لحظه تا آخر عمرمه.

بازم سپاسگزارم از خدا

از شما

از دوستان عزیزم در این خانواده ی صمیمی و عاشقانه که من با کامنت هاشون و صداشون توی گفتگو دارم هر لحظه رشد می کنم.

خدایا دمت گرم

در آخر از صمیم قلب و با تمام وجود دعا می کنم خداوند همه ی مارو هدایت کنه، حمایت کنه و ثابت قدممون بداره تا در این مسیر زیبای یکتاپرستی ابراهیم وار زندگی کنیم. خوب زندگی کنیم و جهان رو جای بهتری برای زیستن کنیم.

اون آقا، رِندی چه رسالت زیبایی رو بر عهده داشت.

چه درس زیبایی به ما یاد داد. ان شاالله که عملگرا باشیم.

برای من لازم ترین درس ممکن برای این لحظاتم بود، هست و خواهد بود که همیشه بتونم ذهنمو کنترل کنم با نیروی ایمان.

ان شاالله ان شاالله.

براتون زیباترین خیرها و نیکوترین عاقبت هارو از خداوند دارم، در پناه رب العالمین کسی که برگی بی اذنش بر زمین نمی ریزه، و مورچه ای بی اذنش بارش رو حمل نمی کنه، همواره سلامت، شاد، خوشبخت، ثروتمند و سعادتمند در هر دو جهان باشید. 🦋🦋♥♥♥♥🌾

یـــــا رب.