سریال زندگی در بهشت | قسمت 84 - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

به نام الله یکتا

سلام

سپاسگزارم از این تغییرات بینظیر سایت بهشتیمون.

سپاسگزارم که اینقدر فرکانس و مدار سایتمون بالا رفته

خداروشکر که اینقدر فرکانس خودمون بالاتر رفته

خداروشکر که در یک لول بالاتری از درک آگاهی ها قرار گرفتیم

خداراشکر که هر کدوم از کلیدها حکم یک دوره آموزشی بدون قیمت رو دارن که با اجرای هرکدومشون، به درک و لول بالاتری از اون موضوع دست پیدا میکنیم.

خدارو شکر میکنم که اینقدر دسترسی به این همه گنج راحت تر شده.خداروشکر که این گنج ها اینقدر گسترده تر و عیان تر شدن.

خداروشکر که در این مسیر حضور دارم که بشم جزو اون یک درصد جامعه.

خداروشکر که همین آموزشهاییکه ما اینقدر ساده از کنارشون میگذریم، کاری با خانم شایسته کردن که تونسته بر بزرگترین ترس واهی عمرش غلبه کنه.

خداروشکر که هر کدوم از این فایل ها سطحی از آگاهی های خالص و درست رو به ما میدن، که ایمانی رو در وجودمون زنده میکنن که باعث عمل میشه.

مدام سوال هست که آقا این ایمانی که عمل بیاورد رو از کجا ما بیاریم؟چجوری داشته باشیمش؟

جواب اینه که ورودی های خالص و درستی به ذهنت بده و کانون توجهتو به وسیله اونها بمباران کن، به این آگاهی ها باور داشته باش، مثل وحی منزل بپذیرش، اگر تمرینی بود بهش همون موقع عمل کن، ادامه بده، تکرار کن آگاهی های درست رو، صدها بار فایل ها رو ریز بینانه ببین!! روزنامه وار یا مثل فیلم نه ها!!!!! حتی اگه بیشتر از یه بار خسته میشی هی نت برداری، سوزنی بهشون گوش بده، یعنی هر کجا که استاد به یه نکته مهم و اساسی اشاره کرد، یا خودت اون وسط به یه درک و الهامی رسیدی، همونجا استپ کنی و شروع کنی توی ذهنت توضیحات بیشتری رو در مورد اون نکته گفتن، نگران این هم نباش که ممکنه نتونی درموردش حرف بزنی، وقتی از خدا بخواهی که هدایتت کنه، کلمات بر زبانت جاری میشن.( یه چیزی بگم، من همین دیروز به این درک رسیدم که هر سوالی رو که خواستم جایی از کسی بپرسم، بهترین و ساده ترین راهش اینه که به خدا بگم که اینو یاد من بندازه، به خدا شاید باورتون نشه، بهش گفتم دو تا سوال رو یاد من بنداز، سوالاتی که هزار بار خودم تلاش کردم تا یادم بمونه و نموند، ولی وقتی بهش گفتم اصلا انگار ریمایندر بغل گوشم بههم آلارم میداد تو زمان مناسبش که بپرسم. اینم یه تجربه شخصی)

به قول مریم خانم خساست به خرج بده در خرج کردن کانون توجهت، اون موقع کم کم این آگاهی ها تثبیت میشن تو ذهنت، کم کم میبینی که آگاهی ها توی موقعیت های عملی توی ذهنت هست و میدونی که قانون هماهنگ با لحظه الانت چیه، بعد به خاطر این که قانون یادته، بهش عمل میکنی، بعد نتیجه میده و ایمانی توی دلت شکل میگیره که باعث بشه دفعه های بعدی بهتر به قانون عمل کنی به علاوه، بیشتر به تمرین فایلها بپردازی و بیشتر و بیشتر آگاهی های درست رو با خودت تکرار کنی و مدام این پروسه باعث میشه که ایمانت بیشتر بشه، ایمانی که عمل بیاورد.

تجربه خودم هم در مورد دیدن ریز بینانه این گنجینه ها مثل مریم خانم بود که دقیقا انگار آماده میشدم برای یه موقعیتی که ایجاد میشد برام تا اون دانسته ها رو در عمل اجرا کنم، مثل اینه که یه مربی بهت تمرینات حرفه ای بده و روز بعدش یه مسابقه بذاره تا تو قشنگ بتونی به دانسته هات عمل کنی.

نمیگم که اون دفعه اول خیلی خوب عمل کردم بهش، ولی اینو میتونم بگم که همون باعث شد که بفهمم دفعههای بعد چطوری بهتر عمل کنم.مثلا یه نمونه اش در مورد به کبوتر ها غذا ندهید بود که درسته دفعه اول خیلی محکم و آتشین ظاهر نشدم ولی اون کار درست رو انجام دادم و به دانسته هام عمل کردم و به کبوترها غذا ندادم، ولی همون موقع یاد گرفتم که چطور دفعه بعدی بهتر عمل کنم تا راحت تر باشم، یه مثالهایی حتی از سالهای دور یادم اومد که گفتم ارست میگی!!!!! باید این کاری که اون موقع اون فرد انجام داد رو منم انجام بدم، اون موقعیتی که بوجود اومد و فلانی اینطور برخورد کرد روش خوبیه!!! و بهتر شد واسم نحوه درک و عمل به قانون.

یا همین تاریکی!!!! وای وای وای!!!!! به قول خانم شایسته میگفتن که اول فکر میکنی این پاشنه آَیل ها خیلیم خوبه ها!!!! الان قشنگ حسش میکنم، منی که اینقدر به پرادایس عشق میورزم، اینقدر از بودن در طبیعت فلوریدا لذت که هیچی، میمیرم و زنده میشم، منی که یه باران فلوریدا مست و بیهوشم میکنه(البته بارونهای خودمونم دیوانه ام میکنه) داشتم به صورت خیلی زیر پوستی، جوری که تازه داشتم توجیه میکردم خودمو میگفتم که من اون خونه ویلایی توی اون محله رو میخوام داشته باشم(همون 8 تا حمومیه) و پرادایس رو نمیخوام، در صورتی که من همیشه میگفتم من میخوام یه پرادایس واسه خودم داشته باشم، به خاطر چی؟ به خاطر ترس از تنهایی در جنگل وحشی، تا مریم خانم رو دیدم که اینطور داره از غلبه بر ترسش صحبت میکنه، به قول استاد واقعا بهم برخورد، گفتم آخه مثلا تو عضو این خانواده ای، مثلا پسری، خانم شایسته تونسته بعد از این همه سال از بچگیش بر ترسش غلبه کنه و توی این جنگل تک و تنها نترسه و از بودن در دل طبیعت عشق کنه، چرا من نتونم؟

من که فقط 18 سالمه، از 15 سالگی عضو این خانواده شدم و به جایی نرسیدم که عمر در ظلمات و جهل با باورهای خراب ذهنمو پر کرده باشم، من که خیلی ترمزهام کمتره، چرا من نتونم به این ترس واهی غلبه کنم؟(البته من از تاریکی خداروشکر نمیترسم، ولی به قول مریم خانم منم میخوام بتونم در هرجایی در تاریکی مطلق نترسم، هرجایی!)

خلاصه همین باعث شد به قول خانم شایسته که همین الان یه ایمان بیشتری در دلم شکل بگیره برای غلبه بر ترسهای بزرگتر، البته یه موضوع دیگه ای هم بود، اونم سفر رفتن به تنهایی، که مسببش هم همون تمرین استاد برای نوشتن سناریو در مورد سفر به قاره دلخواه با ماشین دلخواه بود، به قول استاد الان آگاهانه به یاد میارم که خداوند این موقعیت سفر رو به خاطر همون تمرین برام بوجود آورده، و ترسش از همین اولش بود، از مطرح کردنش، میترسیدم که مطرحش کنم ولی یه کم. به خاطر همین که این آگاهی ها و صحبت های مریم خانم تو ذهنم بود و البته آگاهی های فایلها، فکر کنم پریروز بود که گفتم آقا میرم با شجاعت مطرحش میکنم هرچی خواست بشه بشه، آقا من گفتم، نه تنها واکنش بدی نداشت، به خدا بلکه یه امتیاز و پیشنهاد بهتری هم گرفتم، گفتم نگاه کن تو رو خدا، من میترسیدم بگم غافل از اینکه یه نعمت بهتر و بیشتری هم پشت این ترس واهی بود.

و امیدوارم که بتونم هر لحظه زندگیم، همیشه،در هر موقعیتی برای کار کردن روی خودم با جان و دل وقت و انرژی و بها بزارم.

چون تا ابد این مسیر ادامه داره و اگر من میخوام تا ابد پیشرفت کنم و نتیجه بگیرم، تا ابد هم باید روی خودم کار کنم،

خدایا خودت دستمو بگیر که البته تو همیشه دستت برای هدایت من بازه، من باید دستمو بذارم تو دستت، هدایتم کن که همیشه یادم بمونه که همیشه باید دستم تو دست تو باشه و روی شونه های تو بشینم تا معجزاتت در زندگیم اتفاق بیفته و چرخ زندگیم روون تر بشه و نعمتها و ثروتها و خوشی ها و سلامتی ها و روابط خوب به طور طبیعی وارد زندگیم بشه.

به قول آقا ابراهیم من به معجزات خدا عادت دارم.

خدایاشکرت

چقدر این جوجو هامون خوجملن. عزیزم دلم خواست بوسش کنم. چقدر پست آفیس مرتب و منظم بود، چه بسته بندی باحالی.

چه وسایل جدید و کارآمدی، این ویتامین هارو که ریختید تو آب دلم شربت خواست.

خدایاشکرت.

سپاسگزارم ازتون

دستتون در دست الله یکتا