توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها - صفحه 104

با نام و یاد خدا ⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠⁩

من خودم به شخصه بعد دیدن این فایل تصمیم گرفتم حتما تمرینشو انجام بدم . چون خودم به شخصه بشدت دنبال تغییر و نتایج عملیم . دنبال عمل کردنم .

چیزی که این روزا ذهنمو بشدت مشغول کرده . احساس میکنم عملم به اندازه دانسته هام نیست . به طوری که حتی تو خواب دیدم دارم سوار یه اتوبوس میشم و میخوام رو صندلی بشینم . بقیه صندلی ها هم پر بود از ادم . استاد هم چند صندلی جلوتر بود . داشتم در باره مسئله ای با هاشون صحبت میکردم . و استاد هم منو تشویق کرد و گفت که این چیزی نیست من خودم برای این مسئله کلی زمان گذاشتم . قشنگ یادمه تو همون خواب تمام عضلاتمو سفت کردم و با قدرت گفتم من دیگه میخوام خیلی خیلی خیلی خیلی توحیدی زندگی کنم . دقیقا هم چند بار گفتم خیلی ⁦⁦(⁠◠⁠‿⁠◕⁠)⁩

یه احساسی هم بهم میگه شاید اون اتوبوس نشون دهنده همین سایته و همه ما سوار بر این مسیر به سمت مقصدی مشترکیم .

حالا من سعی دارم این تمرین رو به نوبه خودم انجام بدم . این درحالی که ذهنم مثل همیشه نجوا میکنه کدوم موفقیت و اینا . ولی میریم و مسایل حل میشه .

پارسال برای خودم خیلی سال مهمی بود . یکی از …

نه چند تا از بزرگ ترین مسایل زندگیم حل شد .

اولیش مسئله کنکور و دانشگاه . یه چند سال موندم پشت کنکور ولی این سال اخر به خاطر تغییر باور هام کلا یه تجربه متفاوت بود . اصلا واقعا بدم نمیاد یبار دیگه این سال اخر کنکورو دوباره تجربه کنم . ⁦(⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠⁠)⁩

دوستای فوق العاده. به لطف خدا . کتابخونه میرفتم . روبه دریا . زیر پامون پارک . همه جور مغازه ای دورمون بود . طبقه من بالاترین طبقه با یه ویو رویایی بود . خدایا شکرت دیوار روبروم کلا شیشه بود . و صندلی من بهترین ویو رو داشت . رو به دریا . با یه پریز هم برا گوشی و لپتاپ و شارژ و اینا .

عالی. بعضی وقت ها هم با بچه ها پایین درس میخوندیم تو الاچیق . کلا عالی بود . یکی دوتا اتفاق ناجالب افتاد اون موقع ولی اتفاقات باحالش بیشتر بود . بچه های کتابخونه هم سوالاشونو میاوردن ازم میپرسیدن .

دختر هاهم سوالاتشونو از من میپرسیدن . و همین مسئله و تعریفاتی که ازم میشد خیلی به اعتماد بنفسم کمک کرد و واقعا قبولی دانشگاه تو ذهنم ممکن شده بود . روز قبل کنکور تجربی که ما بودیم . کنکور ریاضی بود . دختر ها ازم خواستن کنکور ریاضی رو براشون حل کنم . هنوز معلمی جوابی تو اینترنت نزاشته بود . و خداییش خیلی هم خوب حل کردم . راه حل هایی که به ذهن من رسید به ذهن معلم ها نرسیده بود . اونا خیلی پیچیدش کرده بودن .

کلا جمع دوستای کتابخونه یکی از بهترین جمع های زندگیم بود . هممون ادمای متفاوتی بودیم . ولی با هم در صلح بودیم و کاری به اعتقادات هم نداشتیم واقعا زیبا بود .

البته همین کتابخونه هم برام نعمتی بود . همین کتابخونه رو قبلا مادرم نمیزاشت برم و منم کلی بحث میکردم . ولی بعد که کمکم تو همین سایت بزرگ تر شدم و خیلی چیز هارو یاد گرفتم . همین مسئله براحتی حل شد و من بدون هیچ بحثی مادرم منو میبرد کتابخونه غذای گرمم برام میاورد ظهر . واقعا دستش درد نکنه .

زمستون که شده بود . بخاری هارو روشن کردن و ما تو نماز خونه بخاری بود غذامونو گرم میکردیم .

کلا من بر روند تاریخ اون کتابخونه تاثیر غیر قابل انکاری داشتم . ⁦(⁠｡⁠•̀⁠ᴗ⁠-⁠)⁠⁩

رو بخاری پر قابلمه بود . همه با هم غذا میخوردیم . غذامونو تقسیم میکردیم . من ترشی میبردم . یکی از بچه ها سبزی . یکی دیگه ماست . کلا عالی بود . دوستانه .

حتی بخاطر من تابستونم بخاری رو قط نکردن . واقعا دستشون درد نکنه .

کلا کتابخونشو دوس دارم . حتما در اینده یسری امکانات که خودم نیازشو احساس میکردم رو برا کتابخونه میگیرم تا بچه های بعد من استفاده کنن .

یه مسئله شخصی و خانواگی خیلی بزرگ هم داشتم که براحتی حل شد .

دانشگاهم که قبول شدم رفتم برای جشن ورودی های جدید .

مجری گفت مسابقه داریم . منم از عمد بلند شدم تا برم تو ترس هام . اونجا هم از خواست بخونم رو صحنه . اخرش راضی شدم بخونم . جمعیت همه جیغ هوورا . یه وضعی بود . واقعا رفتم تو دل ترسهام .

برگشتنی تو اتوبوس بودم پسره بهم میگه شنیدم سال اولی ها تو مراسم ترکوندن . یکیشون جمعیته برده هوا

گفتم اره منم شنیدم ⁦༎ຶ⁠‿⁠༎ຶ⁩

من خودم وردی بهمنم . هنوز دانشگاهم شروع نشده ولی اردو هاشو شرکت کردم . جایزه بهترین خاطره روز اول دانشگاهم بردم . حالا این هنوز به دانشگاه ورود نکردم . خدا رحم زمانی بکنن که وارد شم ⁦(⁠ﾉ⁠≧⁠∇⁠≦⁠)⁠ﾉ⁠ ⁠ﾐ⁠ ⁠┻⁠━⁠┻⁩

خالم بهم یه هندز فری بلوتوثی داد که دیگه همه میتونم راحت باهاش به فایل های استاد گوش بدم . چندین بار با عمم یا دانشگاه کوه رفتم .

با ادمای خوبی اشنا شدم .

ژاپنی شروع کردم یاد بگیرم . با یه دوست ژاپنی اشنا شدم . باهم به صورت صوتی مکالمه کردیم . خیلی از لهجه من خوشش اومد . میخواست تعریف کنه گفت تو یه ژاپنی عالی هستی . باید حتما بیای ژاپن همه جارو بهت نشون بدم .

خدایا شکرت . به کشوری که ارزوی دیدنشو دارم هنوز نرفتم اونجا یه دوست دارم که میخواد همه جارو بهم نشون بده .

دارم کسب و کار خودمو راه میندازم . اولین درامد دلاریم هم هرچند ناچیز کسب کردم .

چند بار بیرون از خودم فیلم گرفتم و راحت صحبت کردم . بخاطر تعهدی که به خودم داده بودم .

یبار با دوستم بیرون رفتیم اون گیتار داشت . من ساز دهنی . و با هم یه اجرا فوق العاده داشتیم . نمی دونستم خودم اینقدر قشنگ اجرا میکنم .

گواهینامه گرفتم . خودم تنهایی پاشدم رفتم اون ور کشور برای یه کاری خونه مادر بزرگم .

کلا ازادم . زمانم مال خودمه . میزارمش رو کاری که دوس دارم .

یه کتاب دو ملیون تومنی گرفتم . یا خود خدا . تو مخیلم هم نمیگنجید این کتابو با پول خودم بگیرم .

⁦ʘ⁠‿⁠ʘ⁩

این کتابو تمام منایع انگلیسی زبان پیشنهاد میکردن و من تو ایران پیداش کردم ولی قیمتش زیاد بود اما گرفتمش .

برای قبولی دانشگاهمم یه جشن فوق العاده گرفتن . عالی بود .

کلا بزرگ تر شدم . از همه نظر . حتی الان راحت مسائلی مثل ازدواج مطرح میشه .

الان هم که رابطم با کل خانوادم فوق العادس . با برادرم عالیم . داداشم بهم میگه عاشقتم . خواهرم عاشقمه . رابطم با مادر و پدرم خیلی بهتره .

داداشم یه لپ تاپ فوق العاده گرفت و با عشق در اختیارم میزاره . خیلی کار هامونو راه انداخته .

کلی لوازم و تحریر قشنگ برا خودم گرفتم .

دیگه پول اینترنتمو خودم میدم .

یه کیف بی نظیر و اصل و مارک هدیه گرفتم.

تولدم منو به بهترین شکل تو یه رستوران مادرم سوپرایزم کرد.

گوشی هدیه گرفتم .

کلی از اپلیکیشن های مورد علاقم نسخه های قانونی و رایگانشو پیدا کردم . و از سایت های اصلی نسخه اورجینالشو میگیرم .

مسئله ای هم که بود . نماز بود . برا نماز با من بحث میشد و من کلا بحث نمیکردم و به شیوه اون ها عمل میکردم. چون به قول دوستی ارامش فکریم در اولویته. الاندیگه اصلا بحث نماز مطرح نیست و پذیرفته شده تو خونه که من متفاوت فکر میکنم و نظر خودمو دارم .

و خیلی چیز های دیگه که واقعا خدارو شکر میکنم .

بین خودمون باشه خودم نمی دونستم اینقدر اتفاق خوب افتاده ⁦⁦⁦⁦(⁠◠⁠‿⁠◕⁠)⁩

از ارزو هام بخوام بگم اول از همه از خدا یه رابطه عاشقانه میخوام . کسی که مثل خودم عاشق موسیقی و اهنگسازی باشه . با هم ساعت ها پینگ پنگ بازی کنیم . اهنگ بسازیم . رشته دانشگاهیمون یکی باشه و همکلاس باشیم . ساعت ها باهم درس بخونیم . من مطالبی رو که یاد گرفتم به اون بگم و اون تو مطالبی که من مشکل دارم کمکم کنه .

اتفاقا در راستای همین قضیه هم دارم یه سری دروسمونو پیش خوانی میکنم که حداقل یه چیزی داشته باشم که بخوام بهش بگم ⁦(⁠◠⁠‿⁠・⁠)⁠—⁠⁩

و جالبه دانشکده ما فک کنم تنها دانشکده ایه که میز پنگ پنگ داره . دارم میرم کلاس پیگ پنگ که بعدا کم نیارم ⁦(⁠≧⁠▽⁠≦⁠)⁩

دوس دارم به استقلال مالی برسم . برای خودم خونه بگیرم . یه جای سرسبز و ازاد . تبدیلش کنم به استودیو انیمیشن سازی خودم و با کسایی که عاشق هنر خودشون هستن اونجا باهم کار کنیم . با هم به فایل های استاد گوش بودیم . باهم دریم بورد ارزوهامونو درست کنیم . دوس دارم با عزیز دلم اونجا باهم هنر خودمونو خلق کنیم . یه خونه . یه گوشش میز پینگ پنگه . یه قسمت کنسول بازی . باهم استراحت میکنیم . بازی میکنیم .

یه اتاق پر کامپیوتر . برای کار های گرافیکی . هر کی با سلیقه خودش میزشو تزیین میکنه . تزیینات خودشونو رو میزشون میزارن . بالشت های بامزه . مداد های رنگی رنگی .

جدید ترین تخته های هوشمند و قلم ها . تا با بهترین کیفیت بتونن کارشونو ارائه بدن . برا خودم هم یه استودیو اهنگ سازی میزارم .یه جای فوق العاده . داستان نویسی میکنم . ایده های جدید ارایه میدیم .

دوس دارم به استقلال مالی برسم . ماشین بخرم . با عزیز دلم باهم به سفر بریم . هم من رانندگی کنم هم اون .

به استقلال مالی برسم بتونم دوره های استاد رو تهیه کنم . به شیوه دوره سلامتی زندگی کنم .

به استقلال مالی برسم بتونم برای خانوادم جشن بگیرم . تولد هاشون . یا مثلا فامیلی بود میخواست موسیقی رو شروع کنه . خیلی دوس داشتم میتونستم براش ساز مورد علاقش رو میخریدم . به بقیه هدیه میدادم .

بیرون میرفتم چیزی میددم دلم میخواست راحت میخریدم .

به استقلال مالی برسم. اون موقع راحت تر میتونم سبک زندگی خودمو پیش ببرم . کنترل زندگبم بهتر میاد دست خودم . درباره مسایلی مثل ازدواج راحت تر حرف میزنم . نظرم جدی گرفته میشه .

سازدهنی جدید بخرم . یه پیانو بخرم . یه لپ تاپ که همه جا همراهم باشه کارهامو انجام بدم .

و چیز های دیگه.

خدارو شکر که این تمرین هم انجام دادم .

امید وارم هرجا هستید شاد و ازاد باشید

⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠⁩