توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها - صفحه 54 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد منش عزیز و مریم جان عزیز و همه ی عزیزان

استاد عباس منش عزیز، خیلی ممنونم ازتون برای این فایل به صورت کاملا اختصاصی.

این فایل برای من نقش مهمی تو زندگیم ایفا کرده که تکرارش باعث بهتر شدن خودم و عملکردم میشه.

اول از همه میخوام یه اعتراف شیرین کنم، نزدیک 3 سال داره میشه که فایلهاتونو گوش میدم و تمرین میکنم، مفهوم توجه به نکات مثبت رو بارها و بارها تو فایلهای مختلف توضیح دادین اما درک عمیقی نداشتم، فقط فهمیدم چی میگین، سعی کردم تمرین کنم اندازه ی درکم، ولی درک عمیق نداشتم…

تا اینکه یهو دو شب پیش موقع نوشتن هام، یهو متوجه منظورتون شدم…

اینکه تو هر چیزی، هر رفتاری، هر آدمی، هر موقعیت و شرایطی و … هم نکات مثبت وجود داره و هم نکات منفی، این حقیقته.

نسبی هم هست، چون ممکنه چیزی در نظر من مثبت باشه برای دیگری منفی و بالعکس.

اما من باید توجه، فوکوس، دقت خودمو بذارم روی یاداوری محاسن اون چیز برای خودم. محاسن واقعیش که واقعا قبول دارم جزو نکات مثبتش هست نه فقط ادا در بیارم و مصنوعی مواردی رو بگم که حتی خودم قبولشون ندارم.

مثلا بگم الهی شکر بابت فلان چیز ولی حس و باوری بهش نداشته باشم.

این مدلی نه، جواب نمیده و نداده برام.

بگردم تو دل اون موضوع و بکشم بیرون نکات مثبتش رو.

حتما که یه دونه مورد پیدا میکنم، اگه بخوام، پس بیشتر هم میتونم پیدا کنم…

این تمرین، نفی نکات نازیبا نیست، اتفاقا با علم به اینکه مثبت و منفی در کنار هم وجود داره در دنیای مادی (تضاد)، من به عمد میخوام بچرخم به سمت قشنگی هاش و پشتم رو بکنم به نازیبایی ها. این دروغ به خود نیست که بگم نازیبایی وجود نداره، هست اما انتخاب من نیست. انتخاب من چیزیه که دیدن و فکر کردن بهش بهم حس امید بده، شادی بده، باعث انگیزه ام بشه برای زندگی.

(میگن باغچه رو هم بزنی، توش کرم هم پیدا میشه. تو اون باغچه گل و درخت هم هست…

انتخاب من چیه؟

دوست دارم غرق لذت شم با دیدن و بو کردن گلها یا خوردن میوه ی درخت ها و استفاده از سایه ی درخت ها یا غر بزنم از کرم های داخل باغچه؟

همه چی به نوع نگاه من برمیگرده به نظرم.

وقتی حالم بد میشه، باید مدل فکر کردنم رو عوض کنم در لحظه، این دقیقا یکی از تمرین های جدیدمه.)

شاید قبلا سطحی گوش کردم که متوجه این نکته نشدم و چون شاید تمرکزی ورود کردم به مبحث توجه به نکات مثبت و زیبایی ها، این دریچه برام باز شده و هدایت شدم به این مسیر و درک عمیق ترش و تمرین و عمل بهتر در این مسیر.

تصمیم گرفتم به جای پخش کردن تمرکزم روی چندین مفهوم، در حال حاضر زندگیم بچسبم به این یه دونه تمرین تو زندگیم تا گیج نشم، با یه دست ده تا هندونه برندارم که نفهمم چی به چیه و تمرکزم پراکنده نشه…

حالا بریم سراغ اصل هدفم از این کامنت: دو شب پیش به خودم تکلیف دادم نکات مثبت محل زندگیم رو بنویسم، فضای پیرامونش و … که حقیقتا برام خوشاینده و بودن و فکر کردن در اون شرایط بهم حس خوب و نشاط میده.

خود محل زندگیمون، هدایت به سمتش و شرایطش از لحاظ امنیت و آرامش و فضای سبز دقیقا هدایتی بود و از فضل بی نهایت خدا بهش رسیدیم من و همسرم. اما یه تنش ریز احساسی برام باعث شده بود یادم بره خدا امسال چه گنجینه ای بهمون داده از بی نهایت لحاظ. یادآوری قشنگی هاش حالمو خوب کرد.

دیروز صبح، یه تضاد باعث شد کمی حالم گرفته شه اما حین پیاده روی گفتم سمانه بیا و متفاوت عمل کن، نجواها رو قطع کن به جاش نکات + و زیبایی های یک نفر که ازش مکدر شدی رو بگو.

شروع کردم به گفتنش، معجزه کم کم اتفاق افتاد، کدورتم از اون فرد کم کم کنار رفت، بعد رفتم خونه مامانم و یهو یه عشق به شدت به شدت به شدت خالص و مهربانانه و عاشقانه از مامانم دریافت کردم، راستشو بگم سورپرایز شدم، از خواهرم هم عشق دریافت کردم…

مامانم همیشه مهربونه و محبت میکنه، اما جنس عشق اینبار خیلی خاص و متفاوت بود که تا عمق وجودم نفوذ کرد، دقیقا انگار خدا بخواد عشقی که من انتظارش رو نداشتم با درجه ی بسیار بالا به سمتم روانه کنه…

آروم شدم، ذوب شدم تو اون روند …

من فکرم رو عوض کرده بودم.

من عمل و رفتارم رو عوض کرده بود.

و بلافاصله جایزه دریافت کردم.

تغییر عملکردم مساوی شد با حس خوب

که اگه فکرم رو نمیدادم به توجه به نکات مثبت اون بنده خدا، همچنان نجواها داشتن حال منو بد و بدتر میکردن و با همون حال بد میرفتم خونه مامانم و شاید که نه حتما اون عشق رو دریافت نمیکردم…

عمل به قانون باعث شد حالم خوب شه و اتفاقا خیلی سریع پاداشش اومد، حال خوب خودم، دریافت عشق از دیگران …

این کامنت کاملا هدایتیه، چون قبلش داشتم قسمت 182 سفر به دور امریکا رو میدیدم و یهو شیفت پیدا کردم به اینجا تا ثبت کنم این تجربه های جذاب رو و ردپا بذارم از حس و حال الانم…

دیروز و امروز پر از تجربیات و حس و حال های خوب بوده برام، خبر خوبی در مورد سلامتی مامانم شنیدم که به شدت سپاس گزار خدا هستم، هدایت شدم به خرید انگشتری که از لحظه ی اول که دیدمش عاشقش شدم و با فاصله بسیار کمی (حدود یک ساعت) خدا بهم دادش، هدایت شدم به انجام کارهای خوب دیروز و امروز، کلی با مامانم صحبت های انرژی مثبت کردیم و از خدا و محبت هاش گفتیم و …

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه

یه تجربه ی جذاب دیگه هم انجام دادم به واسطه ی همین فایل:

من از سال 99 (به واسطه فایل های استاد) یه دفتری دارم که توش از ایده ها، هدایت های خدا، نشانه ها مینویسم به صورت کاملا جزیی و روزانه، یا چند روز یه بار از اتفاقات روزهام، که ثبت بشن برای ذهن منطقیم تا یادش نره چه مسیری رو داره طی میکنه…

به واسطه همین فایل رسیدن به خواسته ها، توجه به داشته ها ، چند روز پیش تو یه دفتر جدید شروع کرده بودم مجدد مینوشتم دستاوردها و پیشرفت ها و داشته های سال 99 ، 1400 و 1401 رو…

مرورشون عالی بود و خوشحال شدم چقدر داشته های مادی و معنوی داشتم تو این سه سال تا اینکه ایده اومد سمانه برو دفتر ایده ها، نشانه ها، هدایت ها رو باز کن، از شماره 1 شروع کن به خوندن تا ببینی چیزی جا نمونده باشه از داشته ها و دستاوردهات…

شروع کردم به خوندن سال 99، یه سری داشته و دستاورد بود که من یادم رفته بود اونور بنویسم، وارد کردم.

همینطور ادامه دادم خوندن سال 1400 و 1401 تا همین الان که حدود هزار و خرده ای مورد نوشتم…

شوکه شدم، چون یه عالمه داشته و دستاورد مادی و معنوی بود که کلا یادم رفته بود تو لیست داشته ها و دستاوردها و پیشرفت هام برای این سه سال وارد کنم…

باعث شد یادم بیاد چه داشته هایی داشتم این سه سال از ثروت، از عشق، از رشد خودم، از تجربیات عالیم، از مهارتهایی که کسب کردم، که من فراموششون کرده بودم و الان باعث ذوقم شد که مجدد خوندم و به یادم اومدن…

نوشتن از چیزهای خوبی که طی سال کسب میکنیم معجزه میکنه. یه بار به صورت روزانه، یه بار هم مرورشون کلی آخر سال که بفهمم چه سالی طی شده با چه تجربه هایی.

حالم کلی خوب شد.

کلی خدا رو شکر کردم.

کلی به خودم افرین گفتم، باریکلا سمانه که این کارها رو انجام دادی و بزرگتر شدی.

که اگه ننوشته بودم به صورت روزانه تو دفتر نشانه ها، هدایت ها، ایده ها حتما یادم رفته بود و هیچ اثری نمیموند ازشون.

یه مورد برای حدود 6 ماه پیش بود که من پاک یادم رفته بود و یاداوریش شوکه ام کرد که چطور یادم رفته بوده؟؟

نوشتن، بارها مچ ذهن منطقیمو گرفته و به یادم آورده کجا بودم و چیکار کردم.

که یادم رفته چیزی که چند ماه پیش آرزوم بوده و اصلا فکر نمیکردم به دست بیارمش رو حالا دارم ولی خیلی ساده از کنارش رد میشم…

درسته الان سال هنوز تموم نشده، اما حس میکنم هدایت شدم به انجام این پروژه که یادم بیاد چقدر داشته های این سه سال اخیرم زیاد و زیاد و زیاده.

چون برخلاف گذشته نوشتمشون و ساده از کنارشون رد نشدم…

تازه ایده اومد سال های گذشته رو (قبل از 99) تا جایی که یادم بیاد رو هم بنویسم، عالی بود و تونستم چند صفحه بنویسم.

طبیعیه آدم یادش میره، پس بهتره ثبت شه و بنویسم و نگه داریم که یه روزی مثل الان من بخونیم و یادمون بیاد داریم چیکار میکنیم این سال ها.

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه

یه حس خوب دیگه هم تجربه کردم، رفتم اهداف سال 99، 1400، 1401 که اول هر سال نوشتم رو هم خوندم دیدم الهی شکر یه عالمه شون انجام شدن و به دستشون آوردم.

خدا رو شکر برای همه چیز

خدا رو شکر برای همیشه