داستان هدیه تولدم - صفحه 24 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیزم و مریم خانم شایسته

و دوستان همراه

امروز رسیدم به روز 9 سفرم و احساس ارزشمندی و دوست داشتن خود

من هم تا سالها روز تولدم منتظر کادو بودم و چون خودم همیشه کادوهای عالی و قیمت دار هدیه میدادم انتظار همانقدر هم داشتم و هیچ گاه این خواسته برایم برآورده نشد

همانقدر که عشق و توجه میدادم، عشق و توجه میخواستم اما همیشه کمتر و حتی چیزی دریافت نمیکردم

همان‌قدر که وقت می گذاشتم انتظار زمان داشتم از دیگران

وووو

و همیشه ناامید اشدم از این خواسته هایم

الان از وقتی با استاد آشنا شدم دارم روی عزت نفس ام کار میکنم که درستش کنم این مسئله رو

اول از همه سعی کردم اون وسیله گرونه رو برای خودم بخرم

برای خودم تنهایی برم کافه و رستوران یا برنامه تنهایی برای خودم بزارم

سعی کردم به چیزایی که انتظار دارم دیگران برام انجامش بدهند توجه کنم و خودم اونها رو برای خودم انجام بدم

ریشه توقع و انتظار رو ببرم

از هیچکس توقع نکنم بهم توجه کنه و دوستم داشته باشه

فقط خودم باشم و خودم

با خیلی ها قطع ارتباط کردم

در سکوتم فرو رفتم و الان با خودم و زندگیم

و اهداف و خواسته هام که دارم دنبالشون میکنم دارم حال می کنم

قربون صدقه بدنم و قیافه ام میرم جلو آینه

برای خودم هدیه میخرم

تنهایی میرم دوچرخه سواری و کوه

همش شدم خودم و خدای خودم

و میگم خدا برای من کافی هست

حالم از قبل خیلی بهتره اما واقعا خیلی جای کار دارم هنوز بالاخره عمری اشتباه زندگی کردم

با دوستام تماس میگیرم و صحبت میکنم چون حس ام از این کار خوبه و هرکاری که حس ام رو خوب کنه انجام میدم مثل شیرینی پزی و آشپزی

یه کمی با خودم به صلح و آرامش رسیدم اما خیلی بیشتر از این میخوام بشه

و امروز که این بخش سفرنامه رو خوندم خیلی حالم بهتر شد که تا حدی مسیر رو درست اومدم و مسیر همینه

خوشحالم و خداوند رو شاکرم برای بودن همگی شما دوستان خوب و ارزشمند در کنارم و سپاسگزارم از آشنایی با استاد عزیز و مریم خانم گل

خدا رو شکر که در سن جوانی این مسائل برام باز شد و مسیر رو پیدا کردم

سپاسگزارم

سپاسگزارم

سپاسگزارم