داستان هدیه تولدم - صفحه 27

سوال خیلی‌هاست که چگونه باید با خودم در صلح باشم!

پاسخ من این است که در صلح بودن با خود از هماهنگی با خود و خداوند آغاز می شود.

خدااایی که آرام بخش دلهاست. خدایی که قلبها تنها با یاد او آرام می گیرند.

آری افرادی را می شناسم که به طرز عجیبی همه ی رفتارشان و کارهایشان از کار درست در می آید.

اصلا انگار همه چی آنها درست است. یا به قول شما همیشه در زمان مناسب در مکان مناسب اند.

آری اینها مهم ترین رابطه ی زندگی ماست. چیزی مهمتر از خداوند در کیهان برای ما نیست.

در صلح بودن با خودت یعنی عدم اثبات ارزشمندی خودت حتی به خودت.

من لایق بهترین ها هستم فقط به این دلیل که بنده ی خداوند هستم و در این راه تلاش میکنم.

هر چقدر از اینکه وقتی با خودم و خدایم در صلح قرار میگیرم بگویم کم گفتم.

مهمترین پاداش آن در همان لحظه به شکل احساس آرامش و اطمینان درونی است.

و سپس می بینم که همه چیز روند پیشرفت خودش را آغاز می کند تا به آنچه که می خواهم نزدیک و نزدیک تر شود.

اصلا دیگر از احساسم می دانم وقتی در این فرکانس هستم دارم در همه ی جنبه های زندگی ام پیشرفت می کنم.

و هر وقت از این فرکانس خارج می شوم باز می فهمم و دوباره باید تلاش کنم تا در این فرکانس قرار بگیرم.

یکی از مهمترین عواملی که من را از این احساس دور می کند زندگی کردن با افرادی است که به شدت منفی هستند.

من که دارم کار خودم را انجام می دهم امیدوارم که خداوند مرا از این طرز تفکر و سبک زندگی های انسان ها که درون من با آن ناهماهنگ است

دور سازد . و پناه می برم که خدا از هر چه مرا از او دور سازد.

آری من نیز تا چند وقت پیش منتظر اتفاقاتی مانند کادوی تولد بودم اما با درک این فرکانس فهمیدم که جهان چگونه کار میکند.

مسئله مهم این است که تمام اتفاقات زندگی من وقتی تغییر کرد که‌، در درون من همه چیز تغییر کرد… وقتی نگاه من به خودم تغییر کرد… وقتی رابطه ام با درون، قلب یا همان انرژی که او را خدا می نامیم را مهم ترین موضوع زندگی ام دانستم و آموختم هرگز به هیچ خواسته ای هر چقدر مهم، نچسبم یا وابسته نشوم.

چقدر جالب و تفکر بر انگیز که می گویید پس این هدیه را از خودت و زندگی‌ات دریغ نکن.

آری تمام اتفاقات زندگی ام نتیجه ی باور ها و فرکانس های من است.

آری این فایل یعنی صلح با خود یعنی هماهنگی با خود و خدای درون.

یعنی اگر این هماهنگی را داشته باشم آن وقت نتایج می آیند. یاد گرفتم که اینقدر هدف و خواسته هم دارم

و اینکه متکی به خودم باشم محتاج محبت و عشق کسی نباشم. یاد گرفتم فقط محتاج و نیازمند ربم باشم.

یاد گرفتم که فقط بندگی او را بکنم و او نیز بر کار خویش چیره است. وظیفه ش است که برای من اربابی کند.

زیرا از وقتی که خداوند درونم را پیدا کردم و فهمیدم جانشین خداوند هستم دارم زندگی می کنم

و نعمات رو هی بیشتر دریافت می کنم و الا قبل از این هیچی نداشتم بدبخت و بیمار بودم.

سوال خیلی‌هاست که چگونه باید با خودم در صلح باشم!

پاسخ من این است که باید ابتدا خدای درون را پیدا کرد. من از همین راه ربم را پیدا کردم.

یعنی اینقدر ضربه ها خوردم که فهمیدم نباید روی هیچ کس حساب کرد و بعد از مدتی فهمیدم باید روی رب حساب کرد

و این راه را شروع کردم و تا الان که چند ماهی بیش نیست راضی راضی هستم.

من فقط یک چیز را عامل می دانم آنهم توحید و رب است. بقیه موارد که می گویند تکنیک و راه حل هستند

از توحید و اعتماد به رب سرچشمه می گیرند. و هر چه بیشتر پیش می روم اهمیت این موضوع اصلی را بیشتر درک می کنم.

بیشتر درک می کنم که این فقط خداست که تنها نیروست که دارد مرا هدایت می کند و اتفاقات را برایم رقم می زند.

کافی است خودم را با او هماهنگ کنم. الان می فهمم که چقدر در گذشته به خودم ظلم می کردم

آری بعضی افراد هستند که مثل جت درحال پیشرفت هستند هر کاری می کنند درست است.

طوری است که افراد دیگر وقتی می ترسند پیش او می روند و به او اعتماد می کنند و از او انرژی می گیرند.

دلیل اینکه این افراد در زمان مناسب در مکان مناسب‌اند‌، این است که‌ سکّان زندگی را به دست نیرویی سپرند که قادر است همه‌ روابط ما با دنیای پیرامون‌مان را به بهترین نحو برنامه‌ریزی و مدیریت نماید. نیرویی که درون همه‌ی ماست و همه ما به یک اندازه به آن دسترسی داریم.

آری قشنگ این نیرو به من الهام می کند خیر و شر را. هدایت می کند و برایم به شدت کافیست.

در صلح بودن با خودت یعنی عدم اثبات ارزشمندی خودت حتی به خودت.

آری من بنده ی خداوند است چه فضیلتی از این بالاتر که همه جهان هم به تسخیر من در آورده

من و خداوند یکی هستیم. چطور آرزو داریم که یک پدر ثروتمند و قدرتمند داشتیم در حالی

که بنده ی فرمانروای جهانیان هستیم. به نظرم باید آنتن ها و دیش ها را به شدت در مقابل رب بالا برد.

زیرا وقتی به او هماهنگ می شوی او فقط هدایت می کند. و این ما هستیم که راه را بر خود بسته ایم.

من نیز در چند سال پیش اینگونه بودم که حسرت تولد و توجه های دیگران و تعمت های دیگران را داشتم

آری من نیز می دانم که چرا نشدند. و اینکه چرا دارند می شوند.

مرتب به خودت یادآور شو که‌، “تنها کارِ زندگیِ من ایجاد هماهنگی میان ذهنم و روح است” به نحوی که به آرامش و شادی بیشتری برسم.

آری این مهمترین کار زندگی ام است و هرکس که بخواهد پیشرفت کند.