داستان هدیه تولدم - صفحه 94

سلام به بهترین استادزندگیم.

داستان هدیه تولدم.

استادجونم استادقشنگم استادمهربونم تولدتون مبارک .

انشالله سالیان سال زنده باشیدوهمین طوربدرخشید.

بهترینها نصیب قلب مهربونتون .

این فایل روقبلن هم گوش کرده بودم .انگارهردفه که گوش میدی، تویه مداری هستی با،یه افکاری .

بنابراین هر باری که گوش میدی برات لذت بخش و الهام بخشه.

بله ازگوش کردنش خیلی لذت بردم.

بندبندحرفهای استاد بینظیروعمل کردنش کمی دشوار.

میدونی استادامسال تصمیم گرفتم تودیدگهایی که می‌نویسم ،یه کم صداقت بیشتری داشته باشم .

تاحالاشم دروغ ننوشتم امابه خاطرترس ازقضاوت شمایادوستان ،ممکنه خیلی جاهااحساس واقعیموپنهون کرده باشم یاازنقطه ضعفهام واضح صحبت نکرده باشم.

تواین مدتی که بااستادبودم فکرکردم ،صلح بودن باخودم رایادگرفتم وتونستم خوب پیاده کنم .اماالان متوجه شدم هنوز خیلی کاردارم تاخوب یادبگیرم وبطورعملی توزندگیم پیاده کنم.

باتوجه به صحبتهای استادمتوجه شدم هنوز باورهای ضعیف وافکارخراب واشتباه زیادی دارم .

وخیلی با،درون خودم فاصله دارم .

هنوز خدای خودمونشناختم .هنوزدرگیراینم که من کیم و چه خواسته هایی دارم .

هنوز حساسیت‌های خاص خودم رودارم .

هنوز قفلی به یه چیزهایی میزنم که اگه برای کسی بازگوکنم ،شایدخندش بگیره ولی چکارکنم برای من مهمن.

هنوز نتونستم درک درستی ازاین جهان داشته باشم .

هنوز درگیر این زندگی واین دنیاهستم .طوری که یادم میره اینجاموقتی هستم .

هنوزکم خودم میزارم.

ازلحاظ مالی نه ولی ازلحاظ احساسی خیلی این دنیاروجدی گرفتم .

خیلی ازباورهام مخربن وفکرکردن بهش منوازاهدافم دورمیکنن.

دریک کلام هنوز،رهانیستم وخودآزاری زیادی میکنم .

هنوز نتونستم هماهنگی بین خودم وروح وذهنم راپیداکنم.

ورودیهام گاهی آزاردهنده هستن .

کنترل ذهنم گاهی خیلی سخته .چون فکرمیکنم دارم درست فکرمیکنم.

هنوز استدلالهای خودمودارم درحالیکه قانون یه چیزدیگه میگه.

هنوز یه جاهایی نظردیگران یاتاییددیگران برام مهمه.

خیلی جاهاخودمونپذیرفتم.

باورنسبت به خداوقوانینش سست وخیلی

ضعیفه.

حرفهای استادرومیشنوم ،خوب گوش میدم ،ب نظرم حقیقی میان چون خیلی حس خوبی میگیرم امانمیدونم چراتوعمل فراموش میکنم .

بی خیال نیستم .

یه. وقتایی زندگی روراحت میگیرم اماخیلی وقتها هم سخت.

ب نظرم تعادل ندارم .اصلن تکلیفم باخودم مشخص نیست.

نمی‌دونم چی میخام .مثل آدمایی که بلاتکلیف هستن ،منم همون طوریم .

هردفه یه سازی میزنم .یه حرفی میزنم.

فکرمیکنم از جهان خیلی طلب دارم .درحالیکه باوردارم که هرآنچه داره توزندگیم رخ میده ،خالقش خودمم.

خیلی چیزابرام مهمه که به هرکسی بگم شایدمسخرم کنه.میام سرکوبشون کنم امابازیه جایی میزنه بیرون وحالموبدمیکنه.

خیلی ازاحساساتم روبایدخفه کنم چون ندارمشون وب نظرم داشتنش هم مهم نیست.البته اینواززبون آدماشنیدم .

مثلن با همسرم سعی میکنم روابطم خوب باشه وخوب هم میشه ولی اگه یه وقت جایی باشم یااون کمبودی که خودم دارم روجایی ببینم ،بهم میریزم .کلن یه شخصیت دیگه ای پیدامیکنم.

ازخودم راضی نیستم .

چرابعدازاین همه تلاش این همه کلاس این همه فایل با این احساس همراه منه .

وقتی استادروانقدریلکس میبینم ونگاهش روانقدمتفاوت میبینم ازخودم‌میرنجم که نمیتونم منم مثل ایشون عمل کنم.

نمی‌دونم این آگاهی هاتومغزم جانمیفتن.

چرابعضی ازکمبودهاانقدبه آدم فشارمیارن ودست ازسرت برنمیدارن.؟!منم دلم یه زندگی باآرامش رومیخادمنم دوست دارم مثل خانومایی که باعشق باهمسرشون رفتارمیکنن ،بکنم .امانمیتونم فقط ادا،درمیارم .اماقلب ودلم بارفتارهام یکی نیستن.

منم حسرت خیلی چیزارودارم .میدونم باعمل کردن به قوانین همه چی درست میشه ولی کنترل احساس نسبت به روابط عاطفی خیلی سخته.

نمیتونم تصمیم قاطعانه بگیرم .مصمم هستم که بایدبتونم درست رفتارکنم اماموانع هااجازه ی هرحرکت مثبتی روبهم نمیدن.

همه چیزروکنترل میکنم .حال نمیکنم که همش بایدحواسم باشه که درست عمل کنم .چراخودبه خود نمیتونم درست عمل کنم .

اگه استادنمیگفت همه ی مابه یک اندازه ازهوش وعقلی برخوردارهستیم ،صددرصدمیگفتم پس من خنگم که انقدگوش میدم ولی بازتوعمل فراموش میکنم که چکاری درست تره.

تنهادل خوشیم مقایسه ی خودم باسال قبلمه .

فقط این دلگرمی رودارم که به نسبت قبل بهتری.

وقتی پیش هرکسی هستم ،اوکیم ،خوبم مهربونم ،بخشندم ،خوب همه رودرک میکنم ،بامحبتم ،هدیه ی خوب میخرم .ازاون لحظاتم لذت میبرم به دیگران هم عشق میدم .سعی میکنم طوری باشم که دیگران هم ازکنارمن بودن ،لذت ببرن.

ازدوزوکلک از زرنگ بازی توجمع بیزارم .همیشه سعیم براین بوده که هرچیزی روکه باید،رعایت کنم تا،کسی ازمن رنجیده خاطر نشه.البته اینم بگم ازخودمم خوب مراقبت میکنم .دلسوزی وترحم بی جاهم نسبت به کسی ندارم .خلاصه توهرجمعی همه چی خوب وعالیه .

امانمیدونم چراگاهی نه همیشه ،وقتی میام خونه ذهنم درگیررفتارهاوکارهای آدمهای سواستفاده گر،میره واذیتم‌ می‌کنه.

سعی میکنم ذهنموکنترل کنم ولی ممکنه یکی دوروزذهنم درگیرش باشه وهی بره وبیاد.تامیادکنترلش میکنم .بازمیره دوباره میادوهمین جور…..

مدام به خودم قانون فراوانی واینکه هیچ حقی ازمن گرفته نمیشه راتکرارمیکنم .

عاشق عبارتهای تاکیدی قدم 10فکرکنم تودوره ی 12قدم هستم .خیلی بهم انرژی میده .

به جایی رسیدم که به هیچ چیز دیگه ازلحاظ مالی فکرنمیکنم .فقط درگیریم رسیدن به آرامش ولذت بردن اززندگیم شده.

حکایت زندگی من اینه که خداتوزندگیم نیست.هنوزدلم میخاددنبال راست و ریس کردن زندگیم ،خودم باشم .واین بزرگترین خطرزندگیمه.

خدایاازتودرخاست میکنم کمکم کنی تاتومسیری که توبرای هدایتم درنظرگرفتی سکوت کنم وهم چیزروبپذیرم .

ازاولین شب عیدسال جدید،باخانواده ی همسروخانواده ی خودم بودم .هنوزشبی روتنهانبودیم

همیشه اینجورموقع هاکم میارم .انگار،باکم خالی میشه.

واتفاقادلم میخاداینجوروقتا،خوب عمل کنم .البته پیش هردو خانواده خوب عمل کردم .ازاینکه بعدش باخودم‌توذهنم درگیرمیشم ،خوشم نمیاد.

بیشترهم باخانواده ی همسرم.

منم تعادل میخام .

دوست دارم ترس ازقضاوتهام ازبین برن.

دلم میخاددنبال تاییداطرافیانم نباشم وحرف کسی منوبالاپایین نکنه.

دوست دارم خودواقعیم باشم اما درست عمل کنم.

منم دوست دارم یه کم بیخیال ترباشم وبعضی مسائل روجدی نگیرم.

اگه تولحظه بهم خوش میگذره بعدش همه چیوفراموش کنم ونیام دوباره توخلوت تجزیه تحلیلش کنم .

نگاهم به دنیا،همون گذرابودنش باشه.

اینوباورکنم که (خدابیشترازمن میخادکه بهترینها مال من باشه).

یه کم بیشترصبپری کنم .

دنبال نتایجی که خودم میخام نباشم‌.همه چیوبسپارم به خدا.

اجازه بدم جهان مسیرخودش روطی کنه انقدبادخالتهام ،موانع سرراه جهان نیارم.

فعلن 11روزازآغازسال جدیدگذشته .

ازخدامیخام همراه من وبامن باشه تابتونم امسال تغییرات بزرگتری توزندگیم بوجودبیارم.

استادجونم ازشماهم ممنون وسپاسگزارم که اگه شمانباشید که من داغون داغونم .

بازم ازوجودشماست که میتونم بهت زندگی کنم.

ازخداوندکمک ویاری مطلبم .می‌دونم اون که هست .ومن بایدخودموبهش نزدیکتربکنم.

به امید رسیدن به آرامش وتحقق یافتن خواسته ها.