نشانه من برای واضح شدن قدم بعدی - صفحه 14 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استاد عزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

روز هشتادو سوم، روزشمار زندگی من!

اول یه تشکر ویژه داشته باشم به خاطر بخش مرا به سوی نشانه ام هدایت کن سایت خوبمون،از شما استاد عزیزم و آقا ابراهیم گل گلاب، که انقدر زیبا به لطف خدا مسیر هدایت کسانیکه توی این سایت هستند وبدنبال الهامات ونشانه ها هستند رو هموار وروشن کردید تا بتونند از طریق آگاهیهای زندگی ساز این سایت پراز نور خدا، هدایت بشن به راه وروشی که نیازمند وخواهانش هستند…

قدیما من هروقت میخواستم کاری انجام بدم که خیلی شک و دو دلی داشتم میرفتم سراغ کتاب حافظ و گاهی قرآن که چیز زیادی ازش نمی فهمیدم ویه کتاب معنوی هم دارم که اکثرا به اون رجوع میکردم و رونیت وخواسته ام تمرکز میکردم تا خدا جوابمو بده، والان که به اون روزها نگاه میکنم می بینم همواره خداوند در حال هدایت من بوده وهنوز گاهی یادم میاد که چه جوابهایی در پاسخ به سوالات من میگفته، منتهی یا من واقعا تسلیم نمیشدم ونمی خواستم که اجراییش کنم، یا توان درکش رو نداشتم، یا توان به اجرا در اوردنش رو….

اینام برمیگشت به باورهای من ودیدی که اونموقعه ها از خداوند داشتم..

من اونموقعه ها اگه هدایتی میشدم تومسیر خواسته ام، وقتی میدیدم مسیرش سخته بی خیال اجرا کردنش میشدم..

جالبه کلی نذر ونیاز ومراقبه میکردم که خدایا برام نشونه بفرست خدایا باهام حرف بزن، بعد که خدا باهام از هر طریقی حرف میزد کافی بود بگه این مسیر تو اشتباهه، یا شدنی نیست به صلاح دیدمنکه خدای توام و میدونم برات چی بهترینه، این خوب نیست،یا اگه میگفت باید صبرکنی و تکاملت رو بگذرونی، یا اگه مسیری که الهام میکرد پر پیچ وخم بود از نظر من، من انجامش نمیدادم، یعنی اون الهام وهدایت ونشونه رو نادیده میگرفتم وبه طبع که با عقل ناقص خودم هم که اقدام میکردم نتیجه رضایت بخش نبود وبه در بسته میخوردم,جالب تر اینه که به خدا گله وشکایت میکردم که چرا منو از مسیری که خودم دلم میخواد واز نظر من راحتره هدایت نمی کنی؟

غافل از اینکه خداوندی که من ازش درخواست کردم حتی بدون درخواست من هم همواره در حال هدایت من بوده، وگرنه من نمی تونستم حتی اسمشو به زبون بیارم یا حتی ازش درخواست بکنم، یا حتی وقتایی که درخواستی نداشتمو و خداوند از روی طبع، از روی خداییش، از روی لطف ورحمتش منو به مسیر درست رهنمون میکرد..

خدارو هزاران بارشاکرم که منو با عقل ومنطق و انصاف زمینی من، ودرونی من، هیچوقت قضاوت نکرد بلکه از روی مهربانی وبخشندگی وخدایی خودش مورد رحمت قرار داد وهدایتم کرد تا از طریق شما استاد عزیزم بشناسمش ودرکش کنم وکم کم بهش دل و دیده وسر و جان وروح وروان بسپارم، کم کم اختیارات تمام اموراتم رو بهش بسپارمو ازش بخوام تنها صاحب اختیارم باشه..

شکر خدا انقدر بین منو این خدایی که درکش کردم مهر ومحبت وعشق وعاطفه برقراره، که می تونم بگم 90 درصد تسلیمش هستم تسلیم اونچه که برام،صلاح میدونه، دیگه باهاش کل کل نمی کنم بهش گله نمیکنم، دیگه نمی گم حتما اونی که من میخوام بشه، چون از وقتی اختیار اموراتمو دادم بهش وبهش ایمان پیدا کردم حتی وقتی اوضاع وشرایط وآدمها همه وهمه چیز از دید دیگران برضد من باشه، من میدونم که درپس پرده غیبی که پنهان از دیده مونده خداوند داره برام بهترینهارو رقم میزنه …

به اسمش قسم که اینها به حرف نیست، اینها همه ی زندگیه منه، یعنی در طول شبانه روز، از تایمی که چشمم باز میشه این مراوده این معاشقه، این گفتگو شروع میشه تا بخوابم… وحتی گاهی توی،خوابم ادامه داره، ومن خیلی وقتها از طریق خوابهام هدایت میشم..

استاد جانم شما صد درصد راست میگید که همه به یک اندازه به خداوند دسترسی دارند و اینکه خداوند همیشه وهمواره در حال هدایت ومدیریت کل جهان وصدالبته امورات بندگانش بوده هست، وحتی در گذشته ی من هم همینطور هدایتگر بوده،ولی از اونجایی که چشمها وگوشها وقلب من پر شده بود از دنیا طلبی ومنییت ها وشرک وخودخواهی من نمی تونستم که هدایت خداوند رو بشنوم ببینم حسش کنم تا دریافتش،کنم..

از وقتی بهم یاد دادید که چطور رابطمو با نیروی برترم بسازم که بتونم هدایتها ونشونه ها و الهاماتی که بهم میشه رو دریافت کنم، شدم رباینده ی نشونه های الهی، از وقتی بهم فهموندید من،با پیامبران هیچ فرقی ندارم و فرق آدمها تنها توی میزان یکتاپرستی،وتقواشون هست سعی میکنم که تقوا ویکتاپرستی پیشه ام باشه هر لحظه وهمیشه..

خیلی هم عالیه، خیلی هم ساده وراحت، خوشا به حال من، خوشا به حال هرکسی که به نیروی برترش به خداش ایمان قلبی داره، چون پادشاه بخت خودشه، برعکس قدیم که باید خودم همه ی مسئولیتها رو به ظاهر وبه زعم خودم به دوش میکشیدم و در نهایت همیشه خسته ونالان و گلمند و گرفتار ورنجور بودم ..حالا با سپردن بار اموراتم به خداوند من یه سهم کوچیکی دارم که حتی توی انجام اون سهم کوچیک هم خداوند همراهیم میکنه…

مثلا من میگم میخوام فلان چیز رو تهیه کنم خدایا هدایتم کن کجا برم تهیه اش،کنم؟!

بعد یا کسی برام میارتش، یا می بینم تو نزدیکترین محل به من موجوده، یا اینکه اوضاع طوری پیش میره که میفهمم اصلا بهش احتیاج ندارم ویا بهتر از اون بهم میرسه..

یا تو شرایط به ظاهر بد، من میگم خدایا نمیدونم الان جواب فلانی رو چی بدم یا چطور در مقابل خواسته نامعقولش نه بگم، بعد خدا طوری برنامه می چینه خود طرف بی خیال خواستش از من میشه و به کلی فراموش میکنه ازم چه توقع نابه جایی داشته، بدون اینکه حتی من اون نه رو گفته باشم..

یا پسرم میخواد جایی بره یا درخواستی ازم داره که باهاش موافق نیستم ولی نمیخوام ونمی تونم که متوجه اش بکنم که کاریکه میخواد بکنه مناسب نیست یا شرایطش نیست، بعد میگم خدایا من نمی تونم انجامش بدم خودت از طرف من متوجه اش کن، جالبه که به ساعت نکشیده پسرم میاد میگه نمیرم، نمیخوام، یا انجامش نمیدم مامان، فک میکنم درست نباشه یا مناسب نباشه…

یا مثلا از کسی درخواستی دارم اما روم نمیشه بگم به خدا میگم برام انجامش بده، بعد خود طرف بدون اینکه من حرفی بهش زده باشم برام انجامش میده..

خب مگه دیگه یه آدم چی میخواد از زندگیش؟.

تازه اینا که گفتم به ظاهر کوچیک وپیش پا افتادس اما برای من یعنی معنای یه زندگی شاکرانه با خداست، که سراسر خیرو خوشبختی و راحتی وآرامش وشادی هست…

من بندگیمو می کنم خدا هم خداییشو…

خدا از من یکتاپرستی میخواد،منم از خدا همه چیز، والبته باعشق و با علم براینکه خداوند خوشحال میشه از اینکه می بینه بنده اش فقط وفقط از خودش میخواد اونم بی وقفه واونم زیاد …

چون میدونه که بنده اش به بزرگی وعظمت و مهربانی وقدرتش،واقف شده…

خدا رو هزاران بارشکر بابت این هوشیاری واین آگاهی ها..

استاد قشنگم، عزیز دلم، کنار عزیز دلتون انشاالله همیشه وهر لحظه غرق نعمت وشادی وسلامتی ونور الهی باشید..آمین