توحید عملی | قسمت ۳ - صفحه 11 (به ترتیب امتیاز)

به نام عشق

سلااام سلااام سلاااام

صحبت از تووحیده یگانگیه و اییین منم کسییی که بیشتر از هر کسی نیااازمنده که ایییین مسیله ی اساااسی رو درک کنه تاااا غرق لذت و آرامش بیشتربشه.خدااای من ربه من پروردگاار من ای تنها قدرت مطلق آسمان ها و زمین چقدر از عشق بازی با توو لبریییزشوق میشم و تنها من و تو و کساانی که تجربش رو داشتند درک میکنند که چی میگم.

خووب میخوام یه کم ب لطف ربم یه چیایی در مورده این فایل بگم.در وااقع من منتقل کنندم.امیدوارم ادراکاتم و انتقالم خووب باشه و بتونه بااعثه گسترشه بیشترجهان بشه و مثل نووور به روحه کسایی که در مدارشن تزریق بشه.

استاده عزیزم از ثروت گفتی و اینکه همه ی زندگیه ما باورهای مااست.چییزی که خیلی برای من جاایه فکر داشت این بود که شما گفتین قبلا که باوراتون درست نشده بود خیلی چیزارو سخت بدست میاوردین و اما الااان اینجوور نیست.گفتین که در موورده ثروت زمانی که تو خونه بندریتون بودین از لحاظ مالی اکی نبودین ولییی همههه چیز رو داشتین که اوون کمبوده ثروته به چشمتوون نمیومده.چیزی که هست اینه من فک میکنم این در مورده همه ی مسااایل هست.ممکنه شخصی نقطه ضعفه زندگیش تویه روابط باشه و بقیه چیزاش اکی باشه.یا تو رابطش با منبع مشکل داشته باشه.موضووع اینهههه که شماااا مدااومت داشتین تو اصلاحه باوراتون.چیزی که شاید خیلی از بچه های سایت یا در واقع خودم و اصلااا خیلییی از آدما اونو ندارن.

به قووله شاعر که میگه :

رهرو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود

رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

موووضوعی که دووست دارم در موردش بگم اینهه که میدونید استااده عزیزم من خوودم شل کن سفت کن دارم و این منو دیر به نتیجه ی مورده نظرم میرسوونه.

(واااااای یاااده دیالوگه توو فیلمه بود حمید لولایی عزیز میگفت که این بوود:من بررسی و مداقعه ی نهایی رو انجام میدم بعد نتیجه غایی رو بهتون میگم.خخخخخخخ)

من از کی دااارم بررسی و مدااقعه میییکنم و رااهم پیدا کردم اما بعضی وقتا جاا میزنم.خووب این منوو اذیت میکرد.

خووب حالا میخوام یه چیزی بگم در موورد این اذیت شدنه.میدوونید وااقعا یه چیزایی تجربش خیلییییییییی تلاش میخواد که دید رو مناسب کرد تا حست خووب بمونه.به هر حاال خاصیته زندگی تو این سرااست.ایینجاا میدونید من خودم چیزیو که شاید فراموش کنم اینه که هر چیزی سیر تکاامله خودش رو داره.ایین طبیعیهههه که یه جاهایی آدم خسته شه ناراحت شه و یا حتی دلشکستهههه.میدونید من خوودم به شخصه زندگیه بی نظیری دااارم به لطفه ربم اما وااقعا گاهی مسایلی پییش میااد که هرچند من درون زمان تلاشمو میکنم به بهترین وجه ممکن به اون مسیله نگاه کنم اما چوون به لطفه خدا در مسیرم با گذشته زمان متوجه میشم که اوون قضیه ظاهر نامناسبی داشته و کلیم به من کمک کرده اما حااله اوون لحظه ی من اصلاا قابل توصیف نیست.مییدوونید میخوام برا کسایی بگم اینو که مثله منن.کسایی هستن اینجا تویه این خانواده ی عزییز که خیلیی با خودشون در صلحن و خدااروشکر که اینگوونه هست و این نشون میده که ماهااا هم میتونیم.میخواام بگم لازمه ی رشد اینههه و این نبااید مارو نگران کنه.تکاامل رو نباید نادیده بگیریم و از حسا و حالای بدی که شاید گاهی سراغمون میاد یاا اینکه سطحه انرژیمون پایین میاد نترسیییم.انرژیه غاالبه که مهمه.البته هممون دیدیم که وقتی با خوودمون در صلحیم همه چیز عاالی پیش میره.اماا مثلا وقتی از دست دادنه کسی رو تجربه میکنیم با اینکه میدونیم که این دنیا ابدیه و ماا روحمون در حااله رشده و اون شخص وارد مرحله ی بعدیه زندگیش شده و آگاهیش بیشتره و لذتش بیشتر ازینجاست امااا اوون حسه دلتنگیه مااا طبیعیه.هررررررچند که این دانش این دلتنگیو برای ما قابله پذیرش تر میکنه.

یا میدونیم که هرکسی زندگیه خودشو با افکارش میسازه و ما مسیول زندگیه دیگران نیستیم اماا وقتی میبینیم که یکی از کسایی که به لطفه خدا محبتش رو از طریقه اوون دریافت میکنیم بابته مسیله ای ناراحته طبییعیهههه که ماهم ناراحت بشییم.میخوواام بگم که برای خدا مثلا پکیجه نگین قشنگه و از خلقتش خوشحاله و به خودش احسنت گفته.زمانو رشد و لذته در مسیر رو نبااید دسته کم گرفت.زماان به ما میگه هییچ چیز داایمی نیست.رشد به ما میگه اگه گاهی یکم گیج مییزنی و نتیجه بابه میلت نییست بدوون که رشد میکنی و همینقدشم تحسین کن و سپاسگذااره خداوندگار باش و ایمان داشته باش ب شرطه اداامه در روند رشد و تکامل هستیی و به زوودی به نتیجه مورد نظرتم میرسی.لذته در مسیییر میگهه اصلااااا باباااا بیخیااال فقط از مسیر لذت ببر.تو که نمیدونی شااید فردا آخرین روز موندنت تو این دنیا باشه آیا اون کارایی که میخواستیو کردی؟آیا مامانتوو دل سیر نگا کردی؟باغچتونو چی؟اون کتابه که دوست داشتی بخونیش خوندیش؟و و و و ….

یه جاهایی میشه که انگیزت به صفر متمااایل میشه و ذهنه منفیت دست از سرت برنمیداره.اینوو من خوووب میفهمم.بارهاا شده حتی حرفای مثبت یا انرژی مثبت یا هر چیز دگ ای نیمتوونه جلوویه این رونده رو به رشد رو بگیره.میدووونین اوون وقت چی میتوونه کمک کنههه.همووون موقعم فقط و فقط و فقط صحبت با خداااس که میتوونه جو فکریمونو روبه مسیر درست بکنه.نباااید و نبااید از صحبت و گله کردن ترسییید.بذارین درونیاتتون بریزه بیرون خووده خداا منظمشون میکنه(هرچند تو یک فایل از استاد شنیدم که گفتن گله حتی پیش خدام نکنید).خوودش درستش میکنه.میدوونید میخوام بگم طبیعیه یه وقتایی حالمون خووب نباااشه امااا از خداا بخواهیییم که حاالمونو خوووب کنه.بخواهیم بخواااهیم.به قوله دعای سال تحویل عیدا ازش بیخواهیم حول حالنااا الی احسن الحااال.

وقتی چند روز پیش اینو دیدم یهوو گفتم آره خدایااا من از خوودت میخوام.از خوودت.اصن گاهی یادم میره ازش بخوام.انقدر به خودم قدرت میدم یادم میره که همه چییز اوونه و من باید حتی کوچکترینارو ازون بخوام.من میخوااام بگم ازش بخواااین تا ببینین که چیکااار میکنه.خداا میخواد ازش که ما ازش درخواست کنیم.یه جا استاد گفت اوون بر خودش واجب کرده که دعاهای مارو اجاابت کنه.من از خداای عزیزم احسن الحال روو میخوام.بهتررین حاااال دنیاارو میخوام.حالا میخواد با چی تزیینش کنه به خورده رووحم بده نمیدونم.با مهمونی از طرفه دووسته خفنی.با کادوش از طرفه مامان بابام با سفر رفتن باا دیدنه زیباییهایه دنیا باا شنیدنه مووزیکه خفن ترییی بااا قر رییزییی با رنگ آمیزیی توو دفتر نقاشی براردزاادم باا یهوویی اومدنه داداشم و خانمش به خونمون باا سفر تنهااییم با یه عشششقه نااابه زمینی باا هر چیزیییییی.من نمیدووونم چه جوو ری دگ.ولی من حاال خووبموو از خداایه عزیزم خوااستم.خدااایه من ربه من حسم روز به روز بهتره به لطفه توو چوون من خوااستم ازت و دارم ادامه میدم و اییین مسیر با تو لذت بخشه و دااره لذت بخش تر میشه.حقیقتش از گذاشتنه نظرم تویه سایت اکراه داشتم چون شاید جنسه حرفام امشب و این رووزهااا مثله سایرین نیست امااا میذاارمش چوون بااور دارم که تویه مسیرم و خدایه من لحظه ای از من غافل نمیشه و من مداومت تویه این مسیر پر از نوور رو ادامه خوااهم داد و نتایجشم پر رنگ و پر رنگتر خوااهند شد.میخوام به خدایه عشقم ثاابت کنم که ببین خدایه عزیزم من به توو ایمان دارم و ادامه میییدم و هر چیزیووووو از کوچیک تا بزرگ رو از تو میخواام و میدونم که پاداشه این ایمان و ادامه دادنم رو خواهم دریااافت نمووود.بعضی وقتا سیله اتفاقایه معجزه آسایه زندگیه آدم که کمی زمان میخواد تا به درک بهترش برسه آدمو گیج میکنه.اماا من از خدایه عزیزم سپااسگذارم این توان و ایمان رو به لطفه خودش درون خودم ایجاد کردم که درسته ک مقداری از مسیر خارج میشدم اما باز به مسیر برمیگشتم.یه چیییز دگم میخوام بگم.یه چیایی پیش میاد که یه زخمایه قدیمیو باز میکنه که سرپوش روش گذاشته شده.این همون چیزیه که برایه خووده من مقداری انحراف از مسیر رو آسون کرد.بااید اینارو درماان کرد.باااید و باااید.اما چطووری؟؟؟؟؟؟؟خووووب معلوومه من از خدا خواستم که باهم و به کمک هم حلش کنیم و الان تو مسییرم و خداایه من خوودش هر لحظه منو هداایت میکنه برایه بهبووده بیشتر و عمیقتر.چوون میخوام رووحم قشنگ سیقل بخووره چوون میدونم که روزااای بینظیر و تجربه هااای بی نظیرتری در انتظارمه و میخوااام که تماما درکشوووووووووووون کنم.تماماااااا میخوام خدااارو تو وجووودم حس کنم بدووونه ذره ای فکر و ناخالصیه دیگه.همش دووست دارم بگم بگم که چقد به این خدا ایمان دارم و چقدر خووشحاالم که این پااسخ رو با خدای عزیزم باهم نوشتیم و با تمام وجوودم ازش سپااسگذااارم که کمکم کرد که ادامه بدم و به خودم ثابت کردم که ادااامه میدم و لااایقه دریاافته بهترین نعمتهاااشم.دوووستایه عزیزم خاانواده ی مهربوونم دووستووون داارم و براتون بهترین هارو از خدایه وهاابی میخوام که برای شما خواهر میشود برااادر میشود مادر میشود پدر مییشود ثروت میشود عشق میشود ناانه درونه سفره میشود اما به شرطه ایماااان و به شرطه پاااکییییه دل.