توحید عملی | قسمت ۶ - صفحه 22 (به ترتیب امتیاز)

🏵️پنجاه و چهارمین برگ از سفرنامه من

به نام یگانه معبود همیشگی؛

این برگ از سفرنامه‌ام رو با دیدگانی تار و پر شده از اشک می‌نویسم و از خود ردی همیشگی از این احساس ناب و خالصی که در تک تک سلول هایم رسوخ کرده، بجا می‌گذارم…

همیشه بحث های توحیدی هستند که تونستند گونه های من رو خیس کنند، هرچیزی که به این اصل برگرده چه بسا که مستقیما از یگانه فرمانروای جهان صحبت بشه تنها زمانی هست که من نمی‌تونم احساس خودم رو کنترل کنم. وقتی به داستان آشنایی‌ام با استاد عباس‌منش فکر می‌کنم، می‌بینم حتی مسبب این آشنایی با برکت بواسطه میکس هایی از فایل های توحید عملی بود. خوب بخاطر دارم که برای اولین بار که این حرف ها رو می ‌شنیدم، گویی خاکستر بدنم با شعله های آتش بحث های توحیدی دوباره پرحرارت شده و قلبم از روی آرامش و جایگاه و قدرت ربّم به تپشی زیبا در می‌ آمد. من به معنای واقعی کلمه دیوااانه شدم، از صبح تا شب فقط به فایل های توحید عملی گوش میدادم و اشک می ‌ریختم و در پیشگاه خداوندم تسلیم میشدم و درحال حرف زدن با خدایی بودم که با این توصیفات و واقعیت هایی که استاد چشمان من رو بروی آنها باز کرد، انگار که تازه باهاش آشنا شدم. من معنای توحید (حقیقی) رو از شما یاد گرفتم درصورتی که هرسال مدرسه، کتاب های دینی داشتیم و داریم اما هیچکدووم تاکید می‌کنم هیچکدوم از آنها روی اصل به این مهمی که پایه و اساس هر موضوعی هست، تاکید و حتی یک اشاره‌ی کوچک هم نکردند!!! و من هنوز در تعجبم که چطور به فرعیات و جزئیات می‌پردازند.. در این مکتب بود که برای اولین بار از توحید می‌شنیدم، از حیاتی بودن این اصل در پیاده کردن آن در عمل. از خدا و معبودی که تا به حال انقدر زیبا و خواستنی، حتی یک نفر او را به من معرفی نکرده بود! حتی یکبار هم، حرف کسی باعث نشد من با عشق و از روی لذت بندگی همچین ربّی رو بجا بیارم چون همه‌ی حرف ها بوی ناخالصی می‌دادند! هیچکدوم حقیقی و از یک قلب خالص تراوش نمیشد، همه در حد حرف بودند. اما عمل، حرف دیگری برای گفتن داشت!!

استاد درست میگید هرکسی که شرک بورزه، چوب اون رو هم دیر یا زود میخوره. من خوردم! خاطره‌ای از دقیقا دو سال پیش خودم دارم که دوست دارم بنویسم ازش که با خودم یادآوری کنم که دلیل اون تعجب ها و تخریب خاطر جمعی هایی که داشتم چی بود:

من یکی از به ظاهر مهمترین پروژه ها برای مدرسه رو برداشته بودم و بجای حساب کردن روی خداوند و حمایت اون، روی خودم و کمک و حمایت های پدرم و مدرسه حساب کردم. و مدرسه روی من و امثال من حساب کرده بود.. با هر صحبت بوی شرک می‌آمد احساسم بد میشد و گاها استرس میگرفتم از اینکه همه روی من و توانایی هام حساب میکنن اما مطمئن بودم که با این همه بستری که فراهم شده دیگه همه چیز تمومه! همه چیز به نفع من پیش میره.. غرور از اینکه من چیزهایی رو بلدم که خیلی از هم‌سن های من توانایی درک آن را هم ندارند، حمایت های گسترده مالی پدرم، امیدهایی که به عوامل بیرونی مثل منابع و اساتید و… داشتم، بجای اینکه اعتبار وجود اون ها رو بخاطر وجود الله ‌یی که به من نزدیکه بدم، با منطق ذهنم روی عوامل بیرونی حساب میکردم (هرچند که با مسائل و نگاه توحیدی آشنا نبودم). و من نتیجه‌اش رو هم خوب دیدم! خوب دیدم که چطور تمام اشتیاقم رو از دست دادم و بجای اون فقط ترس، استرس و اضطراب و احساس بد به پروسه‌ای که با عشق و لذت شروعش کرده بودم، بر ذهنم غلبه کرد. که اگر نتونم فلانی رو راضی کنم چی؟ بقیه روی من حساب کردن، پدرم منتظره نتیجه حمایت هاش رو ببینه و… و بر حسب قانون (احساس بد=اتفاقات بد) ، نشانه هایی اومدن که همه چیز داشت به طور عجیبی با بازدهی کمی جلو میرفت! وجودم پر از ترس و تردید شد و به دلیلش فکر میکردم که خداوند هدایتم کرد و از طریق یکی از دستانش، فایل های توحید عملی استاد به دستم رسیدند و من تمام روز ها رو بدون استثناء هر شب و هر روز به اون ها گوش میدادم، اشک می‌ریختم و جوابم رو گرفتم!

خداوند خیلی منو دوست داشت که با شما آشنام کرد در این سن، خداوند خیلیی منو دوست داشت که از طریق بهترین دستانش من رو با این اصول آشنا کرد، هدایتم کرد و بهم آگاهی بخشید. من ریشه یابی کردم رفتارام رو و همه در یک کلمه خلاصه میشد. شرک! من با توحیدی نبودن، نه تنها ضربه خوردم و نتیجه‌اش رو قشنگ دیدم بلکه اعتماد به نفسی که از متصل بودن به منبع هم ناشی میشد رو از دست دادم!!! تمام اون عوامل بیرونی رو هم..! و تا این موضوع رو فهمیدم کنار کشیدم از اون پروسه. سر و صدا شد برای دلیل این کارم اما با خودم عهد کردم که تا زمانی باورهای توحیدی من درست نشن و خودم و خدای خودم رو بهتر نشناختم اون پروسه جانبی رو ادامه نمیدم و از اون زمان به بعد فقط روی فایل های استاد، شناختن خودم و خدام، درک قوانین خداوند و فکر کردن به اینکه چطور عملی کنم اونها رو تمرکز کردم.

قلبم خیلی با این مباحث توحیدی ارتباط برقرار میکنه و هر زمان که می‌شنوم، دریچه هاش باز میشه، دیگه خودم نمیتونم باشم، اشکهام ناخودآگاه سراریز میشه و فقط تسلیم میشم فقط تسلیم میشم. دوباره به یاد میارم اصل رو، دوباره به خودم میگم دلیل اون همه افتخاراتی که تا به الان تونستم بدست بیارم، همه بخاطر خدای خاص من هست. من عااشق و دیوانه این جمله تون شدم استاد: “نه به خاطر اینکه من آدم خاصی هستم بخاطر اینکه خدای من خدای خاصیِ.” از زمانی که شروع کردم به درک بهتر این خدای خاص، اتفاقات خاصی در درونم افتاده و نشانه های اون رو در بیرون می‌بینم، اتفاقات خاصی که من میتونم فقط درک شون کنم و درون من رو زیر و رو میکنه از این هدایت های خاص به افراد خاص، به شرایط خاص، به الگوهای خاص، به رویاهای خاص، به آهنگ ها و فیلم های خاص… و من خالصانه سپاسگزار شما استاد نازنینم هستم که خداوند از طریق شما با من درباره این موارد صحبت میکنه. فایل های توحید عملی خودشون به عنوان یک دوره هستند! ارزش این فایل ها، آگاهی ها و پیام هایی که در بر دارند خیلی بیشتر از چیزی هست که به ما اضافه می‌کنند و سپاسگزارم استاد که این فایل ها رو با ما رایگان و با عشق به اشتراک می‌گذارید. هر زمان که به این فایل ها گوش می‌کنم، قلبم آروم میشه، دوباره ذهنم آماده میشه و شجاع تر میشم. خیلیی شجاع میشم، فقط با یادآوری خدایی که در منه و همیشه با منه و همه چیز رو در تمام ابعادش به بهترین شکل مدیریت میکنه:)

‘آیا خداوند برای بندگانش کافی نیست؟’

‘با خدا باش و پادشاهی کن / بی خدا باش و هرچه خواهی کن’