توحید عملی | قسمت ۶ - صفحه 39 (به ترتیب امتیاز)

خدایا شکرت

نمیدونم از کجا شروع کنم

تو این یکی دوروز گذشته، ی چیزایی رو‌در مورد خودم بهتر متوجه شدم

همون ک استاد میگن تغییر شخصیت ن ادا دراوردن

یا اون مثال میرداماد و خدا از زبون بنده هاش بهم کفت

خرداد ماه بود دوست و همسایه قدیمیم اومد خونمون و از قضا من میخواستم اون شب برم طلا فروشی طلاهام قیمت بزنم برا فروش

که ایشون سر زده اومد و بعد که همسرم زنگ زد مکالمه من شنید و پرسید ماجرا جیه

منم گفتم قصد فروش طلا دارم

گفت ببینمشون، اوردم و ی ست تک پوش و انگشتر دارم که این خانم گوشواره اش داره ( من کوشوارش فروختم چند سال پیش قفلش درست نمیشد)

خلاصه که گفت من ی تیکه طلا دارم میفروشم و قراره یکم ب حساب شوهرم 100 تومن واریز بشه میزاریم‌ روش این 4 تیکه طلا رو میخوایم ( نیم ست و رولباسی و دستبند کارتیر)

بالاخره من چند روز بعد رفتم طلا فروشی و قیمت طلا ها رو‌گرفتم

ولی جون واقعا هم من و همسرم دوست داشتیم نگهشون داریم از فروش منصرف شدیم و ب اصرار من فقط خرده طلاهام فروختم

ب دوستم زنگ زدم ک فلانی من از فروش منصرف شدم و فعلا پولم‌اوکی شد و نمیفروشم

ی هفته ای کذشت و شد 2 تیر

دوستم پیام داد اگه عصر خونه ای با شوهرم بیام طلاها رو‌ ببرم

، ی حس خیلیییی بد بهم دست داد

احساس عصبانیت میکردم

حس کردم که چقدر اینا پر رو‌هستن ( همسرم تو اون سالها که همسایه بودیم همیشه میگفت، )

من که گفتم نمیفروشم

و حالا میگه میام میبرم ، اصلا رو چ حسابی بدم ببره

( خودشون ادمای اهل حساب کتابین)

و من ک قبلا اوکی بودم بهش طلاها رو بفروشم ی حس بدی بهشون پیدا کردم و نجواهای ذهنیم شروع شد

ک حالا میخواد ببره طلا فروشی و بزن تو سر مال و …

بهش زنگ زدم و گفتم از فروش منصرف شدیم

گذشت و ما دوباره گیر کردیم ، دلم میخواست طلاها رو داشته باشم

اصلا چرا من جز اونایی نباشم که برای رسیدن ب ی چیز بزرگتر ، چیزی از دست ندادن و راحت رسیدن

مثلا برای رفتن ب خونه خودمون و تکمیلش چرا باید تا گلو بریم تو قرض و وام و طلا و ماشینم بدی تا بنا تمام بشه

من دلم میخواد راحت اتفاق بیوفته

و همش تو ذهنم تجسم میکردم لحظه ای که کلید میندازم تو در خونه درحالیکه طلاهام توی دستام

سه هفته مونده ب زمان تخلیه خونه ای که الان توشیم

صب چشمم باز کردم و گفتم خدایا روزای اخر تو این خونه ایم شکر برای روزای خوبی که اینجا تجربه کردم

جمعه با یکی دیگه از دوستام حرف میزدم که دنبال خرید خونه یا زمین ولی هنوز پیدا نکردن و البته یکم پول کم دارن

و داشت میکفت ب شوهرم کفتم طلاهام‌هم میدم پولش جور میشه

و یهو یاد مثال میرداماد از استاد افتادم

دیدم طلاهای من ب دلم بنده ، باور کمبود ، اینکه اکر بدم بره دیگه نمیتونم بخرم، درحالیکه قبل از این طلاها من بارها فروختم و‌خریدم

یهو متوجه شدم که من مشرک بودم

من ترس از فروش ب همسایه ام داشتم

تو ذهنم بهشون قدرت دادم

که میتونن بزنن تو سرمالم و منم بخاطر عدم عزت نفس جلوشون کم میارم و توی سناریو‌ذهنیم میخوام خودم قربانی نشون بدم که مجبورم طلا رو بفروشم و …

خداروشکر متوجه شد

خداروشکر

و بعد از درکش ی ارامشی ب قلبم اومد که هیچ کس جز خدا قدرتی نداره

هیچ کس نمیتونه ضرری ب من بزنه

و من معامله رو ب خدا میسپارم

برای همین دیروز خودم عکس طلاها رو گذاشتم دیوار با قیمت

و ب همون دوستم هم پیام‌دادم ( ته دلم دوست ندارم بهش بفروشم نمیدونم چرا)

گفت عصر تماس میگیرم و رفت تا حالا و تماس نگرفته

من کاری که از دستم برمیومد انجام دادم

نتیجه و هدایت ب خدا میسپارم

و یرزقه من حیث لایحتسب

طولانی شد ولی میخوام از حس و حال این روزام رد پا بذارم

این روزا میکذره

دقیقا ی ماه پیش تولدم بود ، 22 تیر و خدا از جاییکه ک فکرشم نمیکردیم برامون پول فرستاد ، پس بازم میشه کاری برای خدا نشد نداره

محدودیت درون ذهن منه

خب حالا چ کار کنم،

با شادی اثاثیه ام‌بپیچم و کارتن کنم

و حالم خوب نگه دارم

خدا خودش همراهم