توحید عملی | قسمت ۶ - صفحه 60 (به ترتیب امتیاز)

با سلام خدمت شما عزیزان و آقای عباس منش و خانم شایسته، ممنون استاد بسیار عالی بود. فایل های توحیدی شما بی نظیر هستن. در حین گوش دادن به صحبت های شما ناگهان و به لطف پروردگار مهربان، یکی از ترمزهای ذهنیم رو پیدا کردم و احتمال میدم برخی از اعضای خانواده هم این ترمز را داشته باشن. برا همین مطرحش می کنم تا اونا هم رفعش کنن. من از مدت ها پیش می گفتم که برا این که بتونم فلان ماشین رو بخرم یا ازدواج کنم باید حتما کاری داشته باشم یا برم سر فلان کار و درآمدی کسب کنم. شاید در ظاهر این حرف مشکلی نداشته باشه و بگیم خب انسان برا رفع نیاز های خود باید سر کار بره تا بتونه اونا رو برطرف کنه. اما دقیق تر که فکر کردم دیدم که من خیلی این مسئله رو تو ذهنم بزرگ کردم و در واقع روش حساب باز کردم و نمی دونستم و حواسم نبود که اگه حواست به خدا باشه و تقوا داشته باشی خدا من حیث لا یحتسب( یعنی از جایی که فکرش رو نمی کنی) بهت روزی می رسونه و قطعا راه هایی که خدا بلده بسیار بیشتر از اون راه هایی است که تو بلدی. مراجعه کنید به سوره طلاق آیه 2 و 3 . یا همون طور که استاد گفتن رزق دو نوعه: رزقی که تو دنبالش میری و رزقی که اون دنبال تو میاد. رک به نهج البلاغه. ( الرزق رزقان …) تا باور نکنیم اتفاق نمی افته. شاید خدا بخواد از طریق هدیه، جایزه و هر چیز دیگه ای اون پول رو بهت برسونه یا اون کار رو برات انجام بده. فقط کافیه بهش اجازه بدی. بنابراین الان اصلا نگران نیستم و آرامش دارم هر چند قبلا هم داشتم اما با اصلاح این باور که خیلی رو کار و درآمد و … حساب نکن. البته به معنای بیکاری و تلاش نکردن نیست بلکه به معنای حساب نکردن رو اوناست. این جمله رو هم برا خودتون تکرار کنید که هر اتفاقی بیفته به نفع منه. کافیه زاویه دید خودمو تغییر بدم و با دید مثبت و خدایی بهش نگاه کنم. ممنونم خداوند ارزاق مادی و معنوی خودش رو نصیب ماها انسان های خوشبخت کنه.