«ظلم به خود» از دیدگاه قرآن - صفحه 147

به نام خداوند مهربان

سلام استاد و خانم شایسته عزیز

استغفار و دعا

قانون:

هر دعای خیر در حق دیگران:

به خودمان باز می گردد

اگر در مدار درست باشیم:

دعا کردن یا نکردن ما در تغییر و بهبود وضعیت فردی هیچ تاثیری ندارد

طبق آیات قرآن:

خداوند نگاه سیستمی دارد:

به افکار و باورهای ما پاسخ می دهد

خداوند به فرکانس های ما بازخورد می دهد ومانند آینه ای افکار و باورهای ما را به ما باز می گرداند

طبق قانون:

هر کسی نتیجه ی افکار و باورهای خود را دریافت می کند

اگر خودمان از خداوند طلب آمرزش نداشته باشیم:

به دنبال شفیع و واسطه ای برای طلب بخشش نزد خداوند هستیم مشرک خواهیم بود

ما مسئول: افکار و اعمال خود هستیم

اگر به دیگران ضربه به آنها تهمت زده یا غیبت کنیم:

به خود ضربه زده و آسیب رسانده ایم

کلمه ی حق الناس: در قرآن بیان نشده است

اگر معنای حق الناس را اینگونه در نظر گرفته ایم:

که با ضایع کردن حق دیگران مسیر و سرنوشت آنها را تغییر داده ایم به هیچ وجه در قرآن به این معنا بیان نشده است

ما نمی توانیم:

کسی را از مسیر خود خارج کنیم

بلا و مصیبت بر سر او آوریم

او را بدبخت کنیم

سرنوشت او را تغییر دهیم

اگر به کسی ظلم می کنیم:

به خود ظلم کرده ایم

بدی کردن در حق کسی که در مدار درست قرار دارد:

باعث رشد و پیشرفت و موفقیت او خواهد شد

اگر به کسی ظلم می شود:

خداوند را باور ندارد

کسی که خداوند را باور کند: به او ظلم و ستمی نخواهد شد

اگر باور داشته باشیم:

تنها فرمانروای قدرتمند جهان الله است:

نگران نیستیم

از هیچ کسی نمی ترسیم

اگر از فرد یا شرایطی بترسیم:

مورد تسخیر واقع می شویم و توانایی کنترل ما را دارد

اگر تنها از خداوند بترسیم:

هیچ فردی نمی تواند ما را بترساند

هیچ فردی نمی تواند ما را کنترل کند

هیچ فردی نمی تواند به ما ظلم کند

اجازه مورد ظلم واقع شدن به هیچ شخص یا موقعیتی را نمی دهیم

اگر اعمال نادرست انجام می دهیم:

به خودمان ظلم می کنیم

هیچ کسی جز خداوند: نمی تواند گناهان ما را ببخشد

زمانی که در مدار درست باشیم: خیر و خوبی وارد زندگی ما می شود

زمانی که در مدار غلط باشیم:بدبختی فقر و مشکلات وارد زندگی ما می شود

ما با افکار و باورهای خود: مدار خود را تعیین می کنیم

هیچ کسی نمی تواند به ما ظلم کند:

ما با باورها افکار بی ایمانی ترس نگرانی احساس گناه خود به خود ظلم می کنیم

اگر باورها و افکار خود را به سمت مثبت تغییر دهیم:

در مدار درست قرار می گیریم

ما تنها می توانیم: خودمان را خوشبخت یا بدبخت کنیم

اگر مورد ظلم و ستم واقع شده ایم:

به خداوند ایمان داشته باشیم حرکت کنیم و قدم برداریم

حتی شیطان هم: مسئولیت اعمال و رفتارهای ما را بر عهده ندارد

إِنَّ اللَّهَ لَا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْئًا وَلَکِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿44﴾

خدا به هیچ وجه به مردم ستم نمى ‏کند لیکن مردم خود بر خویشتن ستم مى کنند (44یونس)

وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَکِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِی یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ شَیْءٍ لَمَّا جَاءَ أَمْرُ رَبِّکَ وَمَا زَادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبِیبٍ ﴿101﴾

و ما به آنان ستم نکردیم ولى آنان به خودشان ستم کردند پس چون فرمان پروردگارت آمد خدایانى که به جاى خدا[ى حقیقى] مى‏ خواندند هیچ به کارشان نیامد و جز بر هلاکت آنان نیفزود (101هود)

أَلَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِیمَ وَأَصْحَابِ مَدْیَنَ وَالْمُؤْتَفِکَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿70﴾

آیا گزارش [حال] کسانى که پیش از آنان بودند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اصحاب مدین و شهرهاى زیر و رو شده به ایشان نرسیده است پیامبرانشان دلایل آشکار برایشان آوردند خدا بر آن نبود که به آنان ستم کند ولى آنان بر خود ستم روا مى‏ داشتند (70التوبه)

فَکُلًّا أَخَذْنَا بِذَنْبِهِ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنَا وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿40﴾

و هر یک [از ایشان] را به گناهش گرفتار [عذاب] کردیم از آنان کسانى بودند که بر [سر] ایشان بادى همراه با شن فرو فرستادیم و از آنان کسانى بودند که فریاد [مرگبار] آنها را فرو گرفت و برخى از آنان را در زمین فرو بردیم و بعضى را غرق کردیم و [این] خدا نبود که بر ایشان ستم کرد بلکه خودشان بر خود ستم میکردند (40العنکبوت)

أَوَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّهً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَکْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِنْ کَانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿9﴾

آیا در زمین نگردیده‏ اند تا ببینند فرجام کسانى که پیش از آنان بودند چگونه بوده است آنها بس نیرومندتر از ایشان بودند و زمین را زیر و رو کردند و بیش از آنچه آنها آبادش کردند آن را آباد ساختند و پیامبرانشان دلایل آشکار برایشان آوردند بنابراین خدا بر آن نبود که بر ایشان ستم کند لیکن خودشان بر خود ستم میکردند (9الروم)

خدایا شکرت

عاشقتونیم