علائم احساس عدم لیاقت | قسمت 2 - صفحه 8

به نام خالق عشق و زیبایی

درود و خداقوت به استاد عزیز و خانم شایسته بزرگوار و همه دوستان بی‌نظیر خودم در این جمع درجه یک

سپاس‌گزار خداوندی هستم که به زیبایی راهنما، هدایتگر و الهام‌بخش من در مسیر رشد و تعالی است، خدایی که همواره به من نزدیک و پاسخگوی تمامی نیازهای من بوده، هست و خواهد بود.

دوست دارم اینجا درخصوص اهمیت تمرین صحبت کنم، اینکه قانون رو باید تمرین کرد.

درک قانون، اجرایی کردنش و بهبود در مسیر زندگی تنها و تنها به‌وسیله تمرین کردن ایجاد میشه.

یکی از اشتباهاتی که به‌خوبی در مسیر رشد و یادگیری خودم اصلاحش کردم این بود که از حالت صرفاً شنونده به یک فرد عمل‌گرا تبدیل شدم. منظور از عمل‌گرایی انجام کار فیزیکی نیست، منظور استفاده آگاهانه از قانون و غلبه بر مقاومت‌ها و شرطی‌شدگی‌های منفی ذهنه، درک کارکرد ذهن و تلاش برای جهت دادن آگاهانه کانون توجه و بررسی بازخوردهاست.

دقیقاً با انجام این کار و بازخورد گرفتن از جهان انسان به‌راحتی میتونه متوجه کارکرد قانون در زندگیش بشه.

حق با استاده

ابزار ذهن منطقه

تنها زمانی که با منطق با ذهن صحبت میکنی راهی برای بد کردن احساست در مواقع مختلف نداره

یعنی بهتره اینطور بگم وقتی‌که یه موضوعی برات مهمه میشه و میای آگاهانه به‌دنبال ترمزها میگردی، الگوهارو پیدا میکنی و منطق‌های موافق رو میسازی دیگه دست ذهنت برای پراکندگی بسته میشه و باعث میشه در احساس خوب بیشتری باشی.

منطق‌های صحیح جلوی کنجکاوی‌های مخرب ذهن رو میگیرن و ما رو در مداری قرار میدن که بتونیم الگوهای بهتر و منطق‌های قوی‌تری رو پیدا کنیم.

در این نقطه است که نقش سمت خودمون رو انجام دادن پررنگ میشه که این موضوع باز برمیگرده به اینکه ما بپذیریم:

خود ما خالق 100% رویدادهای زندگیمان هستیم

مثل یک میزبان که می‌خواد برای یک جشن خودش مهمان دعوت کنه

به‌خوبی افرادی که می‌خواد دعوت کنه رو میشناسه

میدونه هرکی چه رفتارهای غالبی داره و چقدر در خوب یا ناخوب بودن کیفیت جشن تأثیر میگذاره

بنابراین وقتی کسی رو دعوت میکنه درواقع مسئولیت حضور اون فرد رو هم به عهده میگره

این عین کاریه که ما داریم انجام میدیم که منتهی خیلی از مواقع ناآگاهانه است و تمرین کردن باعث میشه که بیشتر متوجه نقش خودمون بشیم و باآگاهی بیشتری آگاهانه زندگیمان رو خلق کنیم

تک تک ورودی‌های ذهن ما حکم مهمان‌هایی رو دارند که ما به جشنمان دعوت میکنیم

هر فردی که وارد جشن میشه چه به سمت مثبت و چه به سمت منفی بر روی روند جشن تأثیرگذاره

تک تک ورودی‌هایی رو هم که ما به خورد ذهنمون میدیم روی زندگیمون تأثیرگذاره

خوب و بدش مهم نیست

مهم اینکه دقیقاً تأثیرگذاره

امروز از سفری برگشتم که خیلی برام آموزنده و پر از درس بود

تک تک صحنه‌هایی رو که میدیدم یادآور چیزهایی بود که در سفربه‌دور آمریکا دیده بودم

اصلاً نفهمیدم که چطور موقعیت این سفر در شرایطی که اصلاً آمادگیش رو نداشتم اما حسم گفت حتماً باید بری پیش اومد اما به‌زیبایی قانون بدون تغییر خداوند و قدرت کانون توجه رو لمس کردم

بارها و بارها به خودم یادآور شدم که ببین تو داری تمامش رو خلق میکنی

قشنگ حس کردم که خداوند من رو به یک سفر هیجان‌انگیز دعوت کرد تا یادم بده

قدرت آگاهی

قدرت خلق زندگی به‌واسطه کانون توجه

قدرت رهایی

قدرت صبر

قدرت هدایت

قدرت آرامش و شادی

قدرت زندگی در لحظه

و قانون تحقق خواسته‌ها

قشنگ حس کردم که خدا بهم گفت اگر به من اعتماد داری راهی شو

جالبه بدون اینکه حتی فرصتش بشه بخوام یه هزار تومنی خرج کنم به‌زیبایی و عزتمندانه اتفاق افتاد و بسیار بسیار برام آموزنده بود

تو روزهایی که به‌نسبت قبل خیلی خیلی بیشتر ازش هدایت خواستم و پاسخی که میشنوم اینه:

صبور باش

شاید دورترین معنای صبر بحث زمان باشه

مفهوم صبر صحبت از یک فرایند و جریانه

یک نوع خاص از اعتماد بی‌قید و شرط به خداوند

شاید اگر همان آدم یک روز قبل از سفر بودم هرگز نه موقعیت این سفر پیش میامد و نه هرگز من به این سفر میرفتم

اما میفهمیدم که شعور کیهان اشتباه نمیکنه

این سفری بود که از مدت‌ها قبل شاید درخواست آن داده شده بود اما درست در زمانی‌که برای حل مسئله‌ای نیاز به هدایت داشتم و هدایت خواستم پیش آمد که در ابتدا هم مقامت داشتم اما صدای خداوند رو میشنیدم که میگفت برو میخواهم باهات حرف بزنم، می‌خوام نشانت بدم چیزهایی که لازم داری ببینی و بشنوی رو.

به‌لطف خداوند قدم‌های خوبی در جهت تغییر الگوی ذهنیم درخصوص ارزشمندی برداشتم، اصلاً همین سفر خودش محصول همین کارکرد بود.

من فکر کردم

به تمام زندگیم

که تک تک درخواست‌های ما اجابت شده از قبل، منتهی این مقامت‌های ذهنی ماست که بخش بسیار عمده‌ای از اون‌ها ریشه در احساس عدم لیاقت داره که اجازه نمیده خواستمون وارد زندگیمون بشه.

یاد جمله خانم شایسته میوفتم که میگفتن به‌محض اینکه فرکانس مخالف خواسته رو قطع میکنی خواسته تو رخ میده.

یکی از دلایل مهمی که دوست داشتم اینجا دربارش صحبت کنم این بود که می‌خواستم بولدش کنم، این کار بسیار تأثیرگذاره

ذهن ما به این بولد کردن‌های مثبت آگاهانه خیلی نیاز داره چون روش خودش دقیقاً همینطوره

هیچ موضوعی در شروع بزرگ نیست

این ذهن ماست که آرام آرام بولدش میکنه و بزرگش میکنه

بهتره جنگیدن باهاش رو کنار بگذاریم

باید بپذیریم که در یه سری مسائل زورمون بهش نمیرسه چون بیشتر از چیزی که فکر میکنیم پیشروی کرده

پس بهتره طرح رفاقت باهاش بریزیم

بگیم خب اوکی تو میگی اینجوریه درست میگی اما مگه این بار و اون بار اینجوری نشد

اون دفعه هم تو میگفتی اینجوریه اما دیدی یه طوری دیگه پیش رفت

وقتی به این شکل عمل میکنی آرام آرام دستش رو از ماشه بر میداره و اجازه میده که باهاش حرف بزنی

الان پذیراتر شده

مهمه که از این فرصت به نفع خودت استفاده کنی

اصلاً راهش همینه و بیاریش تو تیم خودت

یک عمر تو سر خودت زدی

حالا اگه بهش بگی من ارزشمندم من توانمندم من فوق‌العادم لهت میکنه

تو ارزشمندی؟

تو لایقی؟

میفهمی داری چه غلطی میکنی؟

دیدی بهت میگم داری توهم میزنی می‌خوای سرت رو بکنی تو برف؟

دقیقاً این حالتی بود که درخصوص این بحث ارزشمندی در ذهنم مرور میشد

میدونستم که نمیتونم یکدفعه برم سراغش به همین خاطر خیلی آرام بهش گفتم:

+ یادت میاد اون بار چقدر اون کار رو خوب انجام دادم؟

– شانسی بوده همون یکبار بود

+ اون یه بار دیگه رو چی میگی که فلان کار رو هم خوب انجام دادم؟ تو که گفتی شانسی بود؟ مگه میشه یه اتفاق شانسی دوبار بیفته؟ تازه اگر اینجوری باشه پس من شانسم خوبه دیگه چرا این رو تو مسائل دیگه امتحان نکنم؟

– اشتباه میکنی، داری دستی دستی خودت رو بدبخت میکنی

+ حالا ایرادی نداره که اصلاً فکر کن بازیه یه مدت هم این بازی رو انجام بدیم نهایتش میشه حرف تو دیگه ولی عوضش یه بازی جدید رو هم امتحان کردیم

وقتی اینطوری باهاش حرف میزنم خیلی بهتر حرف همدیگرو میفهمیم احساس میکنم نیازی به جنگیدن دیگه وجود نداره و حاضر شده که بپذیره من چی میگم وقتی هم که بپذیره دیگه تمومه

این که انتظارات رو در شروع کار از خودمون بیاریم پایین خیلی بهمون کمک میکنه

برای هر کاری که انجام میدیم از خودمون تشکر کنیم چون تک تک کارهای ما تأثیرگذارند در جهان

به قول قرآن

فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ خَیْرًا یَرَهُ

وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ

همین که من دارم این کامنت رو مینویسم از خودم تشکر میکنم

میتونستم این وقت رو هر جای دیگه‌ای باشم

اما برای جهانی که انقدر دقیق و هوشمند عمل میکنه خیلی ارزش داره که من بیام این زمان رو بگذارم برای رشد خودم

اینکه برای صرفاً انجام این کار، خوب یا بدش رو کاری ندارم، از خودم تشکر کنم در واقع دارم توجه میکنم به زیبایی‌های خودم و جهان این زیبایی‌های من رو به خودم برمیگردونه و احساس خوبی که در من ایجاد میکنه باعث میشه من در مدار آسانی‌های بیشتری قرار بگیرم و باز این سیکل مثبت ادامه پیدا میکنه به سمت بهتر و بهتر

هرچقدر که اینطور به جهان نگاه میکنی خیلی بهتر درکش میکنی و این درک بهتر باعث میشه هربار بهتر و راحت‌تر خواسته‌هات رو بسازی و دریافتش کنی

ذهن ما یاد گرفته کارهارو تقسیم‌بندی کنه کوچک و بزرگ کنه، درصورتی که همه کارها به یک اندازه ارزشمند هستند.

همه کارهای زندگی ما بخشی از مسیر پیشرفت زندگیمونه

وقتی این تقسیم‌بندی بزرگ و کوچک از بین بره و جاش رو ارزشمندی بگیره اونوقت قبل از هرکار به‌جای برچسب زدن از خودمون میپرسیم آیا این کار ارزشمنده و وقتی که انجامش میدیم خودبه‌خود این احساس ارزشمندی در ما بهتر میشه چون ما قبلش با ذهنمون در این باره اتمام حجت کردیم و اگر ارزشمند نبود انجامش نمیداد

درست مثل یک کامپیوتر

ما فقط صفحه نمایش رو میبینیم اما در حقیقت بسیار کارهای دیگه موازی داره انجام میشه که این نتیجه رو ایجاد کرده

کارکرد سی پیو به اندازه کارکرد یک پیکسل از صفحه نمایش ارزشمنده

بنابراین وقتی اینجوری نگاه میکنی حیلی راحت‌تر و کم مقاومت‌تر خودت رو تحسین میکنی و این مسیر رو ادامه بدی

باز هم از همه دوستان عزیز و استاد فوق‌العاده خودم سپاس‌گزارم که با این آگاهی‌ها زندگی هممون داره مصداق لعلک ترضی میشه