داستانی درباره هدایت الهی | قسمت 2 - صفحه 13 (به ترتیب امتیاز)

سلام خدمت استاد محترم و خانم شایسته و خانواده صمیمی عباس منش

راسیتش این دوتا فایل یکی از جذاب ترین چیزایی بوده که تا الان دیدم این که این همه اتفاق بیفته که به قول خود استاد اگه کسی بود که تو این فاز نبود و استاد رو نمی شناخت می گفت صددرصد داره دروغ می گه ولی خود من امسال چندین مورد از این معجزات برام رخ داد و بعد از اینکه این حرفارو از استاد شنیدم تازه با دقت به اون اتفاقات توجه کردم و متوجه شدم که تمام این اتفاقات هدایت خداوند بوده و لاغیر.

اولین اتفاقم مربوط به کارم بود به این صورت که بعد از چند ماه که با شرکت قبلیم کار کردم روز 13 فروردین امسال باهام تماس گرفتن که همکاری ما تا آخرماه بیشتر نیست. اولش دو روزی خیلی نگران بودم و به شدت حالم بد بود از این ماجرا ولی خدا رو شکر تونستم خودمو کنترل کنم و حالمو خوب نگه دارم. بعد از اون ماجرا با یکی از دوستام تماس گرفتم و باهاش صحبت کردم و گفتم اگه جایی رو سراغ داشتی که دنبال یه نفر با تخصص من بودن بهم خبر بده. بعد از چند روز بهم زنگ زد و گفت که یکی از دوستاش توی شرکت هست که به یه نفر با تخصص تو نیاز دارن. بعد از اینکه رزومه فرستادم براشون باهام تماس گرفتن و بعد از مصاحبه باهام قرارداد بستن. چیزی که خیلی جالب بود برام این بود که روز شروع همکاریم با این شرکت جدید 1 اردیبهشت بود دقیقا روز بعد از اتمام همکاریم با شرکت قبلی بود. جالبه که من همیشه دوست داشتم کارم جوری باشه که توی خونه بتونم انجامش بدم و نیازی به بیرون رفتن نباشه که بعد از چند وقت شرکتمون به خاطر کرونا همه بچه ها رو ریموت کردن که از خونه کارا رو انجام بدن!

اتفاق بعدی مربوط به امریه سربازیم بود به این صورت که من 30 تیر سال قبل از پایان نامه ام دفاع کرده بودم و تا 30 تیر امسال مهلت داشتم که دفترچه پست کنم. امریه ای هم که من می خواستم برم نیاز بود اول دفترچه رو پست کنم بعد از اینکه تاریخ اعزامم مشخص شد 2 ماه مونده به تاریخ اعزام پیگیر کارای امریه بشم به خاطر همین توی خرداد پیگیر کارای تسویه حساب دانشگاهم شدم. حالا بگذریم از اینکه چجور هدایت شدم که بتونم امضای اساتید ممتحن پایان نامه رو بگیرم و کارای تسویه حسابمو کامل کنم در ضمن اینکه مهلت امریه هم داشت دیر میشد. اوایل تیر بعد از اینکه رفتم پلیس +10 که دفترچه خدمت رو پست کنم منو فرستاد پیش یه پزشک برای معاینه که بعد از اون من بتونم تاریخ اعزام بگیرم و امریه امو اوکی کنم. پزشک بعد از معاینه منو فرستاد که کمیسیون به خاطر صافی کف پام و ضعیف بودن چشمام. بعد از اون دوباره نگران شدم از اینکه امریه ام جور نشه اما غافل از اینکه خدا کارشو خیلی خوب بلده. بعد از اینکه کارای پزشکیمو کردم 28 مرداد(3 شنبه هفته قبل) رفتم نظام وظیفه که بررسی کنن و نتیجه رو بهم بگن و جالب اینه که اونجا بعد از بررسی حتی معاف از رزمم نشدم و قرار شد چند روز بعدش برم پلیس +10 که تاریخ اعزاممو بگیرم. 1 شهریور (شنبه همین هفته) زنگ زدم به اداره ای که برای امریه می خواستم اقدام کنم گفتن که ظرفیت امریه شون پر شده و امکانش نیست که نفر جدیدی رو بگیرن. بعد از اون نگران شدم و حالم بد بود ولی روی خودم کار کردم و سعی کردم که تمرکزمو روی نکات مثبت بذارم. بعدش به خاطر یه سری کارا رفتم شرکت. چند ساعتی گذشته بود که کسی که صبح برای امریه بهش زنگ زده بودم باهام تماس گرفت و گفت صحبت کرده با مسئولش و اون قبول کرده که منم مدارکمو بفرستم. بعدشم ازم خواست که برگ اعزام به خدمتم که برای تاریخ 1 آبان (فقط توی ماه های زوج نیروی امریه می گرفتن) تاریخ اعزامم هست رو براشون ببرم. فرداش وقتی که رفتم نظام وظیفه که تاریخ اعزاممو بفهمم مشخص شد که اعزامم افتاده برای 1 مهر (سال جدید رو به خاطر کرونا هر ماه نیرو اعزام می کردن)! بعد از اینکه باهاشون صحبت کردم و جریان امریه ام رو بهشون گفتم که باید حتما 1 آبان اعزام شم که امریه ام اوکی شه پیشنهاد دادن که درخواست بدم تا تمدید کنن ولی احتمال زیاد قبول نکنن. منم بدون اینکه مطمئن باشم از کاری که می خوام انجام بدم تصمیم گرفتم برم اداره ای که برای امریه می خواستم اقدام کنم تا اونجا یه نامه بگیرم و اون نامه رو ضمیمه درخواست تمدیدم کنم. وقتی که رسیدم اونجا با مسئولش صحبت کردم و جریانو بهش گفتم گفت اگه نامه بده بازم به احتمال زیاد قبول نمی کنن. بعدش رفت با سرهنگی که مسئولش بود صحبت کرد اون سرهنگ خیلی راحت خودش پیشنهاد داد که از سمت اون اداره کاراش انجام بشه از سمت نظام وظیفه اسم منو برای امریه ثبت می کنه با توجه به اینکه تاریخشم گذشته بود!

و هرجور فکر می کنم همه این اتفاقاتی که افتاده چیزی جز هدایت خداوند و کنترل ذهنم موقع نگرانی نبوده. امیدوارم در پناه الله شاد، سالم، ثروتمند و سعادتمند باشید.