دستیابی به اهداف سخت است یا آسان؟ - صفحه 10

به نام خدای هدایتگر.

سلام استادجونم .سلام مریم جونم .

استاد،ازاونجایی که من ارادم خوبه .اگه چیزی به ذهنم خطورکنه وقرارباشه کاری راانجام بدم .حتمن سریع برنامه ریزی میکنم ودنبالش میرم .

یادم نمیادکاری یاچیزی توذهنم اومده باشه وبه خاطرسختیش ،منصرف شده باشم .ولی خب موضوع مهم اینه که خیلی وقتهابایدبرنامه هایی می چیدم یادنبال اهدافی میرفتم ولی کوتاهی کردم .وقتی شمایامریم جون ازاهدافتون وعملکرداهای حتی دوره ی خیلی جوانیتون میگید،من غبطه میخورم که چقدربی هدف زندگی کردم .

ولی خب سالهایی هم هس که بااراده ،تلاش کردم ولی نمیدونم چراوبه خاطرچه حکمتی الان تواین سن دارم جواب می گیرم .حتمن تلاشم کمتربوده .

مثلاخیلی ساله که من دنبال آرامش وزندگیی که خودم احساس رضایت داشته باشم ،بودم وکلاسهای مختلف رفتم .کتابهای زیادخوندم ونوشتم .امااین یه سالی که باشماشروع و دنباله روهدفم بودم.تازه به خواسته هام دارم میرسم .

دوس داشتم زودترازاینااتفاق میفتادولی بازم سپاسگزارشماوهدایت خداهستم .همیشه به خدامیگفتم خدایایه کسیوسرراه من قراربده که همه جوره منوراضی کنه .ینی راه وروشی داشته باشه که باعقل ومنطق من مطابقت کنه .واقعنی همیشه دنبال همچین آدمی بودم .باورم نمیشه بعدازسالیان سال شاید۸سال گذشته باشه والان من به اون فردکه استادعزیزم هستم ،رسیدم .تواین هدفم ،همه چیوباهم میخاستم ازروابط همسریادیگران ،سلامتی ،ثروت،آرامش ذهن وروح ،ارتباط باخدا،آشتی بامرگ وغیره…..

خداروسپاس که آروم آروم دارم همه روبدست میارم .

قربونت شم استادگلم .

خداروشکرمیکنم که بالاخره فردی توزندگیم واردشدکه تونست منه ناهیدروتغییردرست ودرمون بده .

حالامیرم سراغ جواب سوال شما؟که جاهایی که فکرکردیم وانجام دادیم چی بوده ؟

استاددرمورداثاث کشی چون من مستاجربودم همیشه دقدقه وحال خرابیشوداشتم .ازیه ماه قبل ماتم می گرفتم واین حالموخیلی بدمیکرد.وباعث میشدخیلی جاهابه خاطراین موضوع من عصبانی باشم وهمش درحال استرس ،روزامو،می گذروندم .

ولی الان اینطورنیستم اندفه به خودم گفتم ناهیداین مسئله ای که توبایدبپذیری وبدونی که باآرامش ودیدن نکات مثبت قضیه ،ازاین موضوع لذت هم میبری .

دیگه ازیه ماه قبل فکرنمی کردم .یه چندروزمونده به جابه جایی ،شروع به جم کردن وسایلاوبسته بندیش کردم .وفکراینومیکردم که دارم یه مکان جدیدوخونه ی جدیدمیرم .وممکنه اتفاقات خوب جدیدی برام بیفته .کاملابدون خستگی وبالذت وبانگاه این که احساس خوب ،اتفاقات خوب رابرام رقم میزنه ،پیش رفتم .

واتفاقاهمین طورهم میشد.ولی به گذشته بودهمش غرمیزدم .همسرموخیلی سرزنش میکردم .تصورجاومکان جدیدیه کم استرس بهم واردمیکرد.

امسال تصمیم جدی گرفتم وباخودم عهدجدی بستم که خیلی بیشترازسالهای دیگه تلاش کنم برای بهبودوروندزندگیم .وواقعنی این چندماهه ،اینکاروکردم .تاقبله ،امسال همیشه این توذهنم بودکه تغییرکنم تابه دیگران ثابت کنم که چقدخوبم یاخوب دارم زندگی میکنم ولی امسال ازدولت استاد،نگرشموتغییردادم وگفتم لزومی نداره به کسی ،چیزی راثابت کنم فقط برای آرامش وخوشبختی وشادی خودم ،وثابت کردن به خودم وخدای خودم ،بایدبیشترین تلاش راکنم .وخداروشکراین روش خیلی بیشتربهم جواب داده .البته ناگفته نمونه چون کسی مثل استاد،پشتمه .🙏

ازصب تاشب مشغول رسیدن به خودم ،به پسرم ،دخترم ،همسرم هستم وباشلوغی کارم ،به همه ی کارام میرسم وشبا،بااحساس خوب ،خواب میرم وبعضی وقتاازهیجان زیادخوابم نمیبره .خیلی خوشحالم که دارم سعی میکنم ،باقوانین هایی که آموختم ،پیش میرم .هیچی کم خودم نمیزارم .خیلی ازاطرافیان وقتی منوانقداکتیو،میبینن .میگن خوش به حالت چطور؟چکارمیکنی ؟وقتی توضیح بهشون میدم ،میگن بروبابا!ازخوابمون بزنیم نه بابا،ماتاظهرخابیم .وهزارویک جوربهونه میارن .جالب اینجاس که ازهیچیشون نمیخان بزنن ومیخان شبیه کسی باشن که فعالیت زیادداره وحال وشادی رضایت بخشی داره ،بشن .

به قول استادسرجای خودشون وفقط توخیال .میخان به همه خواسته هاشون برسن وهمه چیزبراشون محیابشه .

به عنوان یک مادرخیلی حواسم هس که الگوی مناسبی برای فرزندانم باشم .اعتقادم براینه که اگه خودم الگوی مناسبی نداشتم ودیرشروع کردم برای انجام خیلی چیزها.ولی خودم ازهمون بچگی تلاشم براین بوده که دختروپسرم درسن جوانی ،آدمهای موفقی باشن .ازسن کوچیکی ورزش راالویت هردوشون قراردادم .ودنبال روهدفشون حالاهرچی که خودشون انتخاب کنن .من کنارشون ،درحدتوانم کمکشون میکنم والبته پدرعزیزشون حمایتگرمالیشونه .برای هردوشون ،به خصوص دخترم چون ازجنس خودمه ،خیلی وقت میزارم .اینم بگم همش بالذته وحواسم هست که چقدازتوانایی هاوانرژیم رابراشون بزارم .این نیس که به خودم توجهی نداشته باشم .اتفاقابه خودم هم ازهمه لحاظ خیلی رسیدگی دارم .ازاون مادرای فداکارنیستم که به خودم آسیب بزنم که بچه هام خوش باشن .نه اول الویت خودمم وکارای خودمه .خداروشکرخداتوانمندی ،برنامه ریزی خوب رابهم داده که بتونم همه جوره ازوقتم به بهترین شکل استفاده کنم .فقط ایرادگذشته ی من ،این بودکه خیلی جاهاتمرکزرونداشته هام بود.ولی الان کاملن متفاوت باگذشته ،رفتارمیکنم واحساس رضایت را درخودم میبینم .چون نتایج بهتری توزندگیم میبینم .چون آرامش بیشتری کسب کردم .

حتی الان که وقت برای گوش کردن ونوشتن دیدگاه میزارم .موردتمسخروقضاوت خیلیاهستم .یه وقتایی ازنگاهشون میفهمم .این به این منظورنیس که اعلام کنم من دارم میرم چیزی گوش بدم وبنویسم ولی اینکه ارزش قائل هستم برای خودم وجایی الکی نمیرم یااول به این کارخودم توجه میکنم .متوجه میشن چون میگن مگه چکارداری .ول کن حوصله داری!ولی حرفهای اونابدام اهمیتی نداره حتی یه بارهمسرم شاکی بود.نشستم وتوضیح دادم وبش گفتم این کارهم جزعه الویت کارای روزانه ی منه ،وتوبایدبپذیری .وایشون هم قبول کرد.ولی خب الان بابرنامه ریزی بهتری ،طوری وقتمومیزارم که ایشون میان ،کارم باسایت تموم شده باشه .وقتی هدف وبرنامه ی آدمها،توجهت ،درستی باشه،حتمن باکمی فکرکردن وبرنامه چیدن میتونن بدون بهانه به همه کاراشون برسن .واقعن هیچ بهونه ای برای هیچ کاری نیست .به قول استاد ،باافکارخوب ومثبت توقدم اول روبردار،گامهای بعدی به تونشون خواهدداده شد.خداهم باهدایت خودش تومسیرباتوس .پس نیازی نیس نگران چیزی باشی .همون وعده ی خودش (ازتوحرکت ازمن برکت )که البته این فقط به لحاظ ،مسائل مادی نیس .به نظرمن .

ترس بزرگترین مانعی هس که باعث میشه تونتونی حرکت کنی .

تنبلی هم یکی ازمانعهای بزرگ دیگس که نمیزاره توحرکت کنی .

تمایل وذوق توبرای رسیدن به هدف :عامل مهمی برای رسیدن به خواستته .

داشتن انگیزه ،بررسی هدفت که چرامیخای انجامش بدی یابدستش بیاری .

ازچیزی کوه یاغول نسازید.خیلی چیزاتودلش که بری ،می بینی چقدراحت بوده وتومی ترسیدی .

ایمان به خداوحس حضورخدا،کنارت ،میتونه کمک حال فوق العاده ای باشه برای رسیدن به خواستت .

الگوبرداری ازافرادی که تواون زمینه به جایی رسیدن وکاری کردن .

راحت گرفتن وسخت نگرفتن اون موضوع .

داشتن اراده ی قوی .همت وتلاش .

وعده دادن به خودت واثبات کردن به خودت .

همه ی اینا،باهم دست به دست هم میتونه توروبه خواستت برسونه .

نمی دونیدچقدلذت بخشه به خصوص جاهای که کسی بگه تونمیتونی وتوبتونی .خیلی بهت حال میده که قدرت وتوانایی های خودت راببینی وچقداعتمادبه نفس وعزت نفست رابالامی بره .

سعی میکنم ،متکی به کسی نباشم وخودجوش خودم همه ی کارام راانجام بدم .خودم به تنهایی ازپس کارام برمیام البته بایاری وهدایت خدا.ایمان به خداتورو،ازخیلی بندها،وگره ها،خلاص میکنه .

پس نتیجه :کنترل ذهنتون

تمرکزبه نکات مثبت اون موضوع .

داشتن انگیزه

حرکت وتوکل به هدایت خداوند

داشتن احساس خوب ونتایج خوب ،نشون دهنده ی رسیدن به موفقیتمونه.به زمان رسیدن هدفمون هم نیازی نیس ،فکرکنیم .چون یه وقت درگیرعجله میشیم ودوباره خودمون باعث تعویق انداختنش میشیم .

قربون الگوهای خوبی مثل استادومریم جون که من به نوبه ی خودم ،هرچی دارم ازوجوداین دوعزیزه .

چقدخوشحال میشم وقتی استادمیگه من کامنتاتونو،میخونم .

سپاس وهزاران سپاس ازحضورخداواستادعزیزم توزندگیم.