روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 2 - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر استاد عزیز، مریم جانم و همگی دوستان

حال دلم بهتر میشه که رد پای امروزم عین به عین حرف‌های من با خدا باشه

بارالها رب العالمین پیش از هر چیز سپاسگزارم

شکر که اجازه دادید و توفیق نصیبم کردید که نام شما را به زبان بیارم و بنویسم

خدایا تویی محبوب، تویی عزیز تویی، رحمن تویی رحیم، خدایا بارها و بارها اعتراف کردم با وجودم، با زبان و قلبم گفتم لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین

قطعا غیر از این نیست که همه چیز شمایی

شمایی اول و آخر

و هر آنچه به من رسیده اگر باعث شادی ام شده از رحمانیت شما بوده و اگر باعث ناراحتی ام بوده از افکار و رفتار خودم بر خودم هست

این عین به عین رحمانیت شماست

هر چه هستم، هر کجا هستم، در هر حال و احوالی بوده و هستم و خواهم بود همه و همه نتیجه انتخابات خودم هست

از هر چه در زندگی ام که ناراضی هستم به وضوح میدانم در تمامی لحظات میدانم که قبل از هر انتخاب و مسیری که تا به حال رفتم، شما با لطف و عنایت تان به من با نشان دادید که مسیر باطل است غلطه و نباید برم

با حال منقلب و نداشتن حس خوبم هزاران بار راه نشانم دادی، اما من بنا به هر دلیل که تماما غیر موجه بود انتخاب کر م

دلایلی مثل ترس از تغییر، ترس از آینده، ترس از پذیرش،مسولیت خودم به شکل مستقل، ترس از تنهایی، ترس از طرد شدن، ترس از شکست، خوگرفتن به تنبلی، پشت گوش اندازی و وعده دروغین به خودم که وقت هست حالا بعدا انجام میدم، از همه بدتر ناامیدی و حس گناه و نشخوار فکری اینکه من لایق نیستم برای لطف خدا و سزاوار سختی ام و …. مسبب نتایجی هستم که حس نارضایتی دارم و باز به اشتباه افسون فرصت ها ی از دست رفته را خوردم چون باور ضعیف من به این بوده و هست که شانس بارهای نادری درب خانه را میزند

اما باز شما از سر لطف و مهربانی تنهایم نگذاشتید و فرصت دوباره ساختن را دادی

گاهی از ته دل با شما درد دل کردم و گفتم خدایا کمکم کن من حریف افکار خودم نیستم

بارها شعر امیدم را مگیر از من خدایا را زمزمه کردم

و میلیارد ها میلیارد بار چه زمانی که فهمیدم و چه زمانی که متوجه نشدم درخواست هایم را اجابت کردید در عین لطف و رحمانیت بارها بهم فرصت ساختن دادید

خدایا ای آگاه به هر آشکار و نهان

ای مدبر امور

ای نور النور

ای پرورش دهنده عالمیان

سپاسگزارم خدایا سپاس برای فرصت سجده کردن

سپاس برای همین لحظه و همین تحولات و حس خوب

چه لذتی بالاتر از این لحظات که با کلی امید داره میگم یا محول الحول و الاحوال

چه تکیه گاه و مأمن امن تر از شما در جهان بیابم

خدای من، الهی، الان در آرامشم با حس خوب شنیدید که به خودم گفتم نگار بیا و تنرین کن که تسلیم خدا باشی

تمرین کن مسلان بودن را

تمرین کن برای تقویت و رشد ایمان

فقط به زبان نیار که ایاک نعبد و ایاک نستعین فقط هزاران بار به زبان نیار که اهدنا صراط المستقیم در عمل نشان بده

الان باز خواستی که شروع کنی برای تغییرات خوب

بفرما این هم نشانه اجابت شدن از خدای رحمان این گوی و این میدان

برای خواسته هایت هر چیزی که هست مادی و معنوی… روحی و روانی …. قدم بردار حرکت کن همین که هنوز موعد سفر از این دنیا به جهان ابدی نرسیده حرکت کن

برای خودت آبرویی پیش خدا دست و پا کن

نشان بده که اگر طلب کردی برای هر خواسته ای، تو هم مرد میدان هستی و قدم به قدم حرکت میکنی

برای بهتر زیستم

برای مفید بودنم هم برای خود و هم دیگران

برای اینکه وقتی باز از خدا چیزی را طلب کردی، ته دلت نگی که” ای وای! باز کوتاهی کردم و با تنبلی با ترس با افکار وهم آلود و سراسر کفر زمان را سوزاندم و باز از اول و شاید پایین تر از قبل هستی

خدایا تویی دوستم تویی محبوب تویی عزیز تویی رحمان تویی رحیم

خدایا دوستت دارم

خدایا سپاسگزارم

خدایا .. شکرت