مروری بر آموزش‌های استاد عباس‌منش در سال 87 | قسمت 1 - صفحه 7 (به ترتیب امتیاز)

سلام به همگی

حرف که زیاده

اولش بگم دست مریزاد خانم شایسته به خاطر این فایل که خیلی چیزارو روشن میکنه، باگ های ذهنی و …..

حین دیدنش هیجان داشتم برای نوشتن که زیاد بگم از اینکهئه اره من اینجوری، اونجام که شبیه بودش و اینا

اما الان فرمون رو میدم دست خداوند و خودم نگاه میکنم ببینم چی مینویسه

اولش بگم چقدر بت ذهنی شکست که کار باید از اول چقدر شاخ باشه و اینا اما میبینم چقدر ساده و چقدر من تو این موقعیتا بودم و اینجوری کردم و خیلی شرایط دیگه که اولش ترس بود و بعدش گفتم همین…..!!!!! و اخرش که همون حرف همیشگی که حالا مگه چیکار کردی!!!!!!…..

همین الان ک به ذهنم اومد بگم که جریان این ترسه چقدر درسته و چطور جلوی ادمو میگیره و عین مثال سربازیش که شاید برای من مثل بعضی از شما یا خیلی هاتون بلد باشه

یکی از دلایلی که همینجوری هی گفتم بذار درسرو بخونم برم جلو همین ترس از رفتن به سربازی بود

دلایل دیگشم خب الگوی مخرب متداول که باید با درس خوندن تو این وجهه و این سبک به درآمد رسید

اما درس بزرگ این فایل ک تو حرفای استاد بود برام اینکه ادما اون کاریو که عاشقش نیستن با بی رغبتی انجام میدن

بذاریم بگیم چند دستن:

ی عده سر کار میرن که عاشقش نیست و ادامه میدن که خب خیلین 80-90 درصد

ی عده سر کار میرن که عاشقش نیستن و تصمیمی میگرین بیان بیرون و هی این دستو اون دست میکنن و فرصت هاشون رو از دست میدن که نه اما به تعویق میندازن

ی عده که سر کار میرن که عاشقش نیستن اما اخر سر ازش دست میکشن (حالا کار منظور هر شرایطیه که دوسش ندارن) و تازه میرسن سر اول خط و خودش باز چند دسته میشن که ایا ادامه میدن و درساشون رو گرفتن یا ن

ی عده هم که همون اول کاری که میبینن این موقعیتو نمیخوان سریع تصمیم میگرن و به الهامشون عمل میکنن و مسیر دلخواهشون رو پیدا میکنن و با بازخورد گرفتن هر بار بهتر و بهتر میشن

اما دست تاپ لول کسایی هستن که از همون اول حالا به هر دلیلی (داشتن الگو خوب مثل پدرو مادری که از قانون اطلاع دارن و عمل کردن و ….) تو مسیر علاقشون میرن

من جز دسته سومم که اخرش مسیرمو عوض کردم اما خب خدارو شکر بازم که جزء اولی نبودم (:

اره فردا دارم میرم سربازی (:

دوره اموزشی ب سلامتی

و خب وارد مسیر شدم

در وقاع اون زمین بایر، اون کویررو رها کردم

اینم بگم که خب نشونه خوبش اینه که تو بهترین شرایط از نظر همه اینکارو کردم.

در واقع بهای من این بود که هر انچه که تا الان داشتم رو به معنای واقعی کنار گذاشتم ولی خب هیجانش تو قلبم هست تا ببینم که چطور خدا میخواد برام کافی باشه

اره دیگه خلاصه تا جاییکه ظرفم اجازه داد دیگه خوشایند دیگران رو گذاشتم کنار و وارد مسیری شدن که 1 متر روشن فعلا سربازی رفتنه تا ببینم نور خداوند تو این مسیر چه زیبایی هایی رو میخواد واضح کنه برام و بهم نشون بده

شاد باشید (: