به رسم سپاسگزاری از یک دوست خوب - صفحه 8

سلام به استاد عزیز

سلام به علی آقای عزیز

سلام به خانم شایسته عزیز

سلام به دوستان عزیز

قبل از هر چیز سپاسگذاری میکنم از علی آقا که انقدر عالی برای ما ویدئو گرفتن و تحسینشون میکنم برای اندامشون که طبق گفته استاد با عزم و اراده و در هر شرایطی ورزش کردن و به نتیجه دلخواه رسیدن و برای دقت و حوصله ای که به خرج دادن تا موتورهارو راه بندازن و تمیز کنن و البته که چقدر کامیون خودشون هم زیبا و تمیز بود

علی آقا خدا به دستاتون قوت بده

استاد جان من خیلی به موتور علاقه ندارم ولی موتورای شما انقدر زیبا و تمیز بود که خیلی دلم خواست سوارشون شم

استاد جان درمورد نکته ای که در این فایل گفتین که اگر ما یه آرزویی داشتیم و بهش نرسیدیم دلیل نمیشه که هیچ وقت بهش نرسیم و مثالی که درباره موتور زدین یاد خودم افتادم

که من در سن 15- 16 سالگی خیلی به بچه های کوچیک علاقه مند بودم و ما نه در خانواده و نه در فامیل اصلا بچه کوچیک نداشتیم و من هرجا بچه میدیدم شدیدا دلم میخواست یه لحظه این بچه رو بگیرم بغلم

یادمه یه مستاجر داشتیم که یه دختر یک ساله داشت و من چندبار اونو گرفتم بغلم اما هربار خیلی گریه میکرد این خواسته در دل من مونده بود تا حدودا 10 سال بعدش من هدایت شدم به کار در مهدکودک که البته کارم طوری بود که با بچه ها ارتباط مستقیم نداشتم و بعدش هدایت شدم به شغلی که کلا سرو کارم با بچه ها بود و این بچه های کوچیک انقدر میومدن بغل من که واقعا دیگه پر شده بودم

خیلی لذت بخشه که یه بچه کوچولو توو بغلت بخوابه، هنوزم برام لذا بخشه

بعدشم خواهرزاده م به دنیا اومد و انقدر این بچه از همون دوران نوزادیش به من میچسبید که همه فکر میکردن من مامانشم، توو 8 ماهگیش حتی بغل مامان خودش هم نمیرفت و فقط توو بغل من آروم میشد

من هنوزم بچه هارو دوست دارم اما انقدر از لذت بچه بغل کردن پر شدم که دیگه مادر شدن برام یه آرزو نیست و واقعا انگار مادر بودن رو تجربه کردم

این نکته ای که گفتین منو یاد این مثال از خودم انداخت و این باور رو در من تقویت میکنه که هیچ چیز محال نیست

درمورد موضوع این فایل:

استاد جان از وقتی که فایل توحید عملی7 رو گوش کردم متوجه شدم که بله من هم از اون دسته آدمها هستم که خیلی درست و حسابی از آدما تشکر نمیکنم استاد اون فایل خیلی به من کمک کرد و از اون وقت به بعد من خیلی حواسم هست حالا نه اینکه بابت چیزهای کوچیک ولی بابت چیزهایی که خیلی بزرگه و باید تشکر کرد از اطرافیانم تشکر کنم

چون من قبل از اون فایل حتی از شما هم در کامتها تشکر نمیکردم اما بعد از آگاهی های اون فایل اینو تمرین کردم که بعد از هر کامنتی که میذارم از شما و خانم شایسته تشکر کنم مثلا خوده شما همیشه از کسایی که میان وقت میذارن و کامنت میذارن تشکر میکنید من وقتی متوجه این رفتار شما شدم با خودم گفتم،

استاد من ، با اینکه استاده و انقدر موفقه داره از من تشکر میکنه حالا که اومده بی منت انقدر فایل رایگان گذاشته و من به راحتی میتونم ازاینا استفاده کنم و انقدر نتیجه بگیرم چرا من ازش تشکر نمیکنم و اینطوری احساس قدردانی از شما در من به وجود اومد به طوری که هم در سپاسگذاری های من هستید و هم در دعاهای من

استاد عزیزم با بهترین احساس میگم بی نهایت ازتون سپاسگذارم و همچنین از خانم شایسته عزیز که من خیلی از ایشون الگو برداری میکنم در مواردی که مربوط به خانوماست

توجه کردم که وقتی دیگران از خودم تشکر میکنن به صورت ناخودآگاه من اون کارو براشون تکرار میکنم یا اون کارو بهتر انجام میدم مثلا یه مثال ساده میزنم اینکه مادر من هر وقت که میرفت حموم منو صدا میکرد که برم پشتشو لیف بکشم این کار اصلا برای من سخت نبود اصلا زحمتی برام نداشت اما مادرم انقدر واسه این کار ساده من برام دعای خیر میکرد که انگار من دارم یه کار خیلی بزرگی براش میکنم و این باعث شد که بعد ازگذشت یه مدت قبل ازاینکه مادرم صدام بزنه خودم برم و براش این کارو انجام بدم تازه به جایی رسیده که حتی اگر خودمم به هر دلیلی نتونم این کارو براش کنم به خواهرم میگه اون واسش انجام بده

اینطوری به قضیه نگاه میکنم و از خودم میپرسم که وقتی مادرت برای یه کار کوچیک اینطوری ازت تشکر میکنه چه حسی بهت دست میده؟

آیا احساس ارزشمندی نمیکنی؟

آیا احساس توامند بودن نمیکنی؟

آیا دوست نداری دوباره اون کارو بکنی؟

آیا سعی نمیکنی دفعه بعد اون کارو بهتر انجام بدی ؟

و جواب همه اینا بله ست

همونطور که تشکر کردن آدمها از خودم انقدر تاثیرات خوبی در من میذاره پس تشکر کردن من از اونا هم این احساس رو در اونا میذاره

مثلا چند وقت پیش که ماه رمضون بود دختر داییم برای من سوپ فرستاده بود که افطار کنم اولش که اصلا به فکرم نرسید زنگ بزنم ازش تشکر کنم بعد با خودم گفتم اگر من واسه اون سوپ میفرستادم و اون زنگ میزد و تشکر میکرد من چقدر خوشحال میشدم اینطوری شد که زنگ زدم ازش تشکر کردم و یه حرفی زد که خیلی بهم احساس خوبی داد

گفتش: وقتی داشتم این سوپو میپختم همش تو جلوی چشمم بودی به خاطر همین گفتم حتما باید برات بفرسم من که اصلا توقع شنیدن چنین حرفی رو از طرف دختر داییم نداشتم باعث شد که احساس ارزشمندی در من بیشتر شه و واقعا احساس خوبی پیدا کنم

استاد جان من خیلی سعی میکنم که شاکر بودن رو به خودم یادآوری کنم اما هنوز هم خیلی جاها یادم میره که البته با تمرین بهتر هم خواهم شد

یکی از صفات خداوند شکور هست یعنی کسی که شکر پذیره یعنی خداوند هم با اون عظمت و قدرتش وقتی بندگانش ازش تشکر میکنن میپذیره و به شکل ورود نعمتهای جدید پاسخ میده و این نشون میده که شاکر بودن و شکور بودن بسیار مهمه در زندگی ما

استاد عزیزم بازهم از شما سپاسگذارم و از خانم شایسته برای این فایل که پراز نکات عالی بود