«اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش - صفحه 158 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد بزرگ وارم که باعث شد پروردگارم و بیشتر بشناسم بیشتر خالقم رو حس کنم استادم هر لحظه از شما سپاس گذارم که دید من رو به این جهان عوض کردید من همیشه برای هر چیزی دیگران رو مقصر می دونستم اما العان به یقین رسیدم که هر اتفاقی تویه زندگیم افتاد بازتاب فرکانث خودم بوده استادم امروز یه فایلی بجز این فایل روز سوم رو از شما گوش دادم امروز هیچ اتفاق فوق العاده ای نیفتاده یا اتفاق قشنگی نیفتاده امامن انگار دوتا بال دارم و دارم توی آسمان ها پرواز میکنم وهمه چیز رو زیبا می بینم بدونه هیچ عیبی استادم یه شوق و ذوق عجیبی دارم انگار واقعا وقتی میگید حالتون خوب باشه نشونه ایمان انگار من اولین روز از زندگیمه که با ایمان هستم استاد واقعاوقتی گفتید درایت قرآن وقتی خدا جوری از حضرت ابراهیم حرف زده که رفیق جون جونیشه من این حس روبا تمام وجود درک کردم من شیعه نیستم سنی نیستم من اهل حق هستم یه فرقه ای آیه اما همیشه توی دلم وباورم هیچ کس رو بجز خدای خودم قبول نداشتم وقتی خدا بچه هفت ماهم و گرفت گریه نکردم گفتم خودش داد خودش گرفت دوبرابرشو بهم میده ته ته دلم باور داشتم ایمان داشتم همه به من می گفتن چقدر سنگ دله چه دلیل داره اما هیچ کس از دل من خبر نداشت من با پروردگارم خلوت کرده بودم استاد عزیزم اون موقع خدا یه پسر ازم گرفت اما حالا دوتا پسر دارم صحیح و سالم من آگاهی چندانی از قانون نداشتم اما العان می دونم چرا خدا مسیر شمارو بهم نشون داده العان فهمیدم من با بقیه بنده هاش فرق دارم استادم اینجا براتون می‌نویسم شما بهترین عزیز ترین بعد از خداوندم برای من هستید چون خدا شمارو برای من الگو قرار داده ومسیر شمارو نشونم داد از خداوندم پروردگارم ربم سپاس گذارم هر لحظه که من رو با شما و سایتتون هدایت کرد از شمام بابت این رد پاهاتون هر لحظه سپاس گزارم