«اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش - صفحه 69

روز سوم سفرنامه

عیدقربان

ایمان حضرت ابراهیم .اون زمان فرزندش رو به همراه همسرش دربیابان رها میکنه ومیره

و اعتماد کنیم که خداوند نگهدارش هست وبزاریم بریم

اره چنددرصد از ما این کار رو میکنیم

من خودم اصلا نمیتونم این کار بکنم من ایمان خیلی ضعیفی دارم من خدای که به این عظمت و بزرگی هست ومرا بوجود آورد وبه من همه چیز داده رو هنوز نتونستم بپذیرم ایمان من خیلی ضعیف هست خیلی

خدای که این استاد و این سایت رو به من داده و هزارتا کارهای دیگه برایم انجام داده بهم فرزندان سالم داده و خودم در سلامت هستم وهزاران نعمت دیگه

اره من هنوز ضعیف هستم هنوز نتونستم به خدای خودم ایمان داشته باشم چرا ؟ چون من باور ندارم چون توی دلم هزارتا شک و تردید و دلهره و ترس هست

ترس از آینده ترس از گذشته ترس از اتفاقاتی که هنوز برایم بوجود نیومده و هزارتا ترس وتردیدهای دیگه

بااینکه خداوند هرلحظه داره باهام حرف میزنه ولی من انقدر افکار بیهوده دارم که هنوز نتونستم صدای نوید بخش و الهام بخش وارامش بخش رو بصورت واضح بشنونم

چرا چون خودم رو لایق نمیدونم

ولی دارم کار میکنم روی خودم و تمام سعی رو میکنم تا بتونم به خودم نزدیک بشم و صدای ارامش بخش خداوند رو بشنونم

اره استاد جان تا لحظه مرگم کار میکنم و یقین دارم من هم مثل شما وخیلی از بچه های سایت بالاخره دیوار سیمانی این باورهای پوسیده رو میشنکم وازاد میشم و متولد میشم اون وقت طمع ازادی واقعی رو میچشم

امسال این عید قربان میخام نفسم رو قربانی کنم

وایا امید به الله تمام سعی رو میکنم

استاد جان این رو یاد گرفتم که هرچیزی نیاز به تکامل داره ما یک شبه بوجود نیومدیم میلیاردها سال طول کشیده تا انسان بوجود آمده

پس نباید توقع داشته باشیم یک شبه همه چیز رو درست کنیم

بقول شما استاد جان من باید صبر کنم من باید استقامت داشته باشم

اون وقت هست که خداوند جواب تلاش های من رو میدهد

اینها رو نوشتم تا بدونم من درچه مرحله از رشد هستم

من باید خیلی بیشتر از اینها روی خودم کار کنم

تا بتونم وارد ترسهام بشم

اما باید از ترسهای کوچیک شروع کنم وبعد وارد ترسهای بزرگتر بشم

استاد من قبلا از سگ خیلی می ترسیدم ولی الان نه بعضی موقعها سگها رو نوازش میکنم

الان که فکر میکنم حتی از آدمها هم می ترسیدم ولی الان خیلی بهتر شدم

اینها همون پیشرفتهای کوچک من هست من وارد ترسهام شدم

حتی توی حوزه کاریم به صاحبکار گفتم من میتونم انجام بدم وبه من اجازه داد تا اون کار رو انجام بدم وقتی انجام دادم اصلا استرس ترس نداشتم و همون موقع به خدا توکل کردم وکارم رو عالی انجام دادم

کلا دیگ من اون آدم ترسو نیستم خیلی عوض شدم

مریم مثل قبل نمیترسه از آدمها از سگ از مادرشوهرش حتی از پدرش این مریم ما قبلا خیلی از باباش وحشت داشت الان خیلی باباشو دوست داره اخلاق خوب بابا رو می بینه وخیلی خوشحال هست که عاشق باباش شده

اره استاد جان این مریم خیلی پیشرفت کرده

درست بعضی موقعها مشکلات مریم رو احاطه میکنند اما مریم نباید تسلیم مشکلات بشه چون خودش قربانی میشه

باید راه حل پیدا کنه براشون

ولی قبلا مریم زار زار گریه میکرد و خودش رو قربانی میدونست اما الان تمام سعی اش رو میکنه از مدار قربانی خارج بشه

اگر استاد تونسته پس من هم میتونم

به امید روزهای عالی برای همه عزیزان