می خواهی جزو کدام گروه باشی؟ - صفحه 14

به نام مهربانترین دوست

با سلام و تشکر و سپاس فراوان از کلیپ زیبایتان

کلیپ شما مرا یاد این متن انداخت که خالی از لطف نیست که اینجا بگویم :

وقتی تخم مرغ به وسیله نیرویی از خارج می شکند یک زندگی به پایان میرسد ( گروه اول )

وقتی تخم مرغ به وسیله نیرویی از داخل می شکند یک زندگی آغاز می شود .( گروه چهارم)

تغییرات بزرگ همیشه از داخل انسان آغاز می شود . ( قبل از اینکه جهان شما رو مجبور به تغییر کند تغییر کنید )

داستان من شاید داستان ساده ای باشد ولی نقطه عطف زندگی من است چون اگر این انتخاب را نمی کردم نمیتوانم تصور کنم که دقیقا چه اتفاقی برای زندگی و برای ایده هایم می افتاد .

من دختری هستم که در یک خانواده مذهبی و سنتی با محدودیت های خاصی بزرگ شدم و می دانستم که حتی در صورت رفتن به دانشگاه هم شرایط خیلی ایده الی نخواهم داشت . احتمالا بدون هیچ شناخت درستی از مفهوم زندگی مشترک ازدواج می کردم ( با توجه به شرایط خانواده ام )و بعد محدود می شدم به همان زندگی بدون هیچ جایگاهی در اجتماع و بدون هیچ شناخت درستی از دنیای اطرافم بدون هیچ درامدی و …. برای من که همیشه دوست داشتم جایگاه مهمی در جامعه داشته باشم و دوست داشتم دیده شوم در زندگی تجربه کنم و خودم دست به انتخاب بزنم این سرنوشت غم انگیزی بود .

ده سال قبل وقتی در مدرسه نمونه دولتی قبول شدم پدرم به خاطر دوری راه موافق نبود که به آن مدرسه بروم ومی گفت به مدرسه ای که نزدیک خانه است و یک مدرسه معمولی بود برو,آن زمان اگر تصمیم پدرم را قبول می کردم الان زندگی ام طور دیگری بود .

من با وجود سخت بودن شرایط راه و مخالفت پدرم تصمیم گرفتم که به مدرسه نمونه دولتی بروم بعد از وارد شدن به مدرسه شرایط سخت تر شد, بچه هایی که در آن مدرسه بودند اکثرشان دوران راهنمایی را هم در همین مدرسه بودند و از نظر علمی سطحشان خیلی بالاتر از من بود ,معدل من در مدرسه معمولی بیست بود و همیشه هم جایزه ها مال من بود ولی در این مدرسه من از ده نمره به زور دو می گرفتم, سر کلاس آنقدر دستم را بلند کرده بودم برای اینکه معلم بار دیگر توضیح دهد که خجالت می کشیدم دیگر سوال بپرسم ,احساس حقارت می کردم وقتی به خانه میرسیدم فقط گریه می کردم تا جایی که مادرم پیشنهاد داد که از مدرسه بیرون بیایم .

ولی من با این وجود حاضر نشدم و تلاشم را بیشتر کردم سال دوم تقریبا هم سطح بچه های مدرسه بودم و گاهی هم بالاترین نمره کلاس مال من بود سال بعد نماینده درسی بودم و تکالیف بچه ها را چک می کردم و با دانش اموزانی که سطحشان پایین بود کار می کردم .

به جرات می توانم بگویم که موفقیت ام را مدیون این مدرسه و معلمانش هستم چون نه کلاس جداگانه ای می رفتم و نه معلم خصوصی داشتم از طرفی فشار معلم ها باعث می شد درس بخوانم و تنبلی نکنم در کنکور در رشته ای عالی و همان چیزی که می خواستم قبول شدم و الان فارغ التحصیل شده ام و مشغول کار . رشته ام مرا مجبور کرد که بعد از دوران مدرسه هم شرایط سختی را پشت سر بگذارم ولی در نهایت به چیزهایی که می خواستم رسیدم

 به بینشی درست نسبت به زندگی

 به جایگاه اجتماعی و ارتباط سالم با انسان های اطرافم

 به خدمت به مردمی که دوستشان دارم

 به در آمدی ایده ال

 وبه احترامی که شایسته آن بود م

در این راه

خیلی ها کمکم کردند و دستم را گرفتند از آن ها ممنونم

خیلی ها خواستند نا امیدم کنند و باورشان نشد که من می توانم از آن ها هم ممنونم

در نبرد بین انسانهای سخت و روزهای سخت – این انسانهای سخت هستند که می مانند نه روزهای سخت.

با آرزوی شادی و سر افرازی برای همه دوستان عزیز